장음표시 사용
271쪽
218 HENR. UALEs II NOTAE usurpat initio, opponitque ταῖς depositis apud mensarium. Σωμαάμ, qua δουλα Vel οἰκῶαοὶ Oμα J Sic ααS dixit AEneas in Poliorcet. pag. 8, & Polybius 1 aepissime. Phlegon in lib. de admirandis. υα -τ λ-
Pag. I 2 7. Α'φορ- ad solos Atticos.J Sic Xenoph. de Vectigalibus pag. F38 Unde crudite Harpocration &c.J Utitur autem α eo sensu saepe Demosth. ' πὲρ Φορμίωνος
πιαπι ,1ς εἰχεν ἀφορέα . Trajectilia pecunia dicitur Latine, quae datur τοῖς αἰ pep/w . i. solventibus e portu εις ωΝκίω , i. ές εμcολω. Isocrates P. 189. Hinc -ρεν
de qua Hesychius in Phrynich.J Hic ille est Phrynichus, qni
imicita scripserat, quod Lexicon fuisse docet Phitius in bibliotheca, quem omnino consule. Schol. Aristoph. in εἰρί-ν pag. 6 8. μεμνη Ηρωιλ νος - τῆ ια - Φρ- ιχO- ω τ' em 2Dnκ ota cr. Dionysius Halic.
272쪽
δον επιι σπιγ. Utitur Isaeus p. 6 r. Iulianus ita Milopog. initio, & Chrysostomus homilia xLI in Genesin pag.
273쪽
26o HEN R. VALEs II NOTAE necessitudinis vinculo, sed avarus, qui ad benefaciendum lentus est Sc tenax, quos homines ingratos Gallice vocamus. Lepida porro historia Antiph. qui addit cum hominem consilium id dedisse avaro, ut in eo loco
lapidem deponeret, bonoque animo esset, neque a gentum periisse existimaret: prorsus enim cum salvum esset argentum, nunquam eo usum fuisse, nec si adhuc salvum esset, usurum. Itaque argento te esse privatum noli aestimare. Pag. I 33. Πωανάκτi'. J Apud Plutarchum in vita Cimonis, G τῆ Πλησγανοιμώω μὲν sis καλουμένν, πιιμιλη θ
Hanc & Dysaulem facit Clemens Alex. Haec Mausiacus in Appendice, sed fallitur cum locum Menandri rhetoris sollicitat ex capite μυἄκων. - οπι ἡ
quid enim ρ Nonne apud Celeum Eleusinis regem Ccres divertit, ejusque filio Triptolemo currum & fruges donavit Z Apollodorus testis est aliique. Confirmationem.J Cautionem latine dixeris. Graeci
notat Casau b. ad Theoph. p. a18. Locus est insignis apud Isaeum etsi F Δικαομους κληρου. p. 48, & Pollucem lib. 8, ubi de πωλήτης.
274쪽
Polluce & Icto P. 8. Pag. 13 s. Vuando te injure consticio, postulo ut auctor stas.) Aliter Sigonius de judiciis lib. I cap. II. Haec enim verba fuiste petitoris ad posscsiorem dicit. Unde Cajus is de rei vindic. qui petitorio judicio utitur, ne frustra experiatur, requirere debet, anis, cum quo
instituit actionem, possesser sit, vel dolo desiit pessare.
Cicero pro Caecina: Actio eu in actorem pra sentem. uando te in jure conspicio, postulo anne sies auctor. Vide Rarvardum libro singulari protribunalium cap. F. Pag. I 37. Ergo cum Lysias laudatur. l Falsum est, nec id sequitur. δυο λογοι, quos Harpocration laudat, hoc loco erant δύο βεcωωπως, qui sic inscrib. ut βιιώων alii, alii aliter atque aliter: ut cνδείξεως. Et D m ο λογ' .J Κοή-ἐφως μίμνη
Pag. I 39. Auxilium tulit. In eo bello contra Eleusinios, ut docet Pausanias Achaicis initio, crudite. Non tamen Eumolpus duxerat Eleusiniorum, ut Philochorus hoc loco; & Lycurgus contra Leocratem p. I 3 dc alii dixere, sed Immaradus Eumolpi filius, si credimus Pausaniae in Atticis p. 3& I9, quem in pugna occidit Erechtheus. Sed Eumolpum cum Thracibus in Atticam irrupisse docet praeter Lycurgum & Euripidem, quem Lycurgus laudat in Erechtheo, Philochorus &Isocrates in Panegyr. & in Panathen. testatur. Plato in Menexeno. Strabo lib. 8. ἰων ο ο Ξουθ ου rali με ' Ευ-
Α' πιοι ming τ απλωίM. Ubi nota Ioni tribui, quae Xutho alii tribuunt, Suidas scilicet &Etymol. Straboni consentit Pausanias Achaicis initio, & Philochorus hoc loco, quem tamen non sequor in eo, quod regnante
275쪽
26r VALEs II NOTAE Erechtheo id accidisse refert. Qui enim potuit, cum Xuthus Ionis pater post Erechthei mortem, cum arbiter a regiis liberis electus esset, & Cecropi ut natu maximo regnum addixisset, a caeteris Erechthei liberis agro Attico sit expulsus, ut scribit Pausanias in Achaia corum initio, ubi & Ionem Atheniensibus auxilium tulisse post Erechthei mortem satis clare memorat. De hoc bello vide amplius Pausaniam Corinth, pag. Hyginum fab. ψ6. Demaratus lib. 3 τραγωδουράνων apud
Να τῆ γνακι ex Lycurgo contra Leocratem pag. I 3. quae erat Cephisi filia. Fragmenta ex tragoedia Euripidis Erechtheo multa sunt apud Stobaeum. Unum o iter emendare visum est, quod refert P. II 2. Θρο ιον
Pag. I I. Plutarchus.J Et Diodorus Siculus lib. I initio de eodem Theramene. Male cohaerebant.J Artemidorus lib. 2. ἐοα πιών
rum vult probare viris feminas praestare. Nam ex sam perioris anni senatoribus quis melior en Eubiae, ne tia quidem, qui dignitatem ac locum senatoris alteri ex more
cessisti . id ausis iacere. Itaque cum haec Chorus dic
276쪽
ret, oculos conjiciebat in quendam senatorem, qui spectator aderat. Est igitur βου ra , senato ria dignitas , quae Athenis annua erat, ut nemo nescit. senatorem esse dixit Antiph. - p. 131, ubi addit, G αὐά βουλc νω Δι ς βουλιώου - άννας βουλαια ἱερον ἐς e εἰαῖονkς οἰ βουλή/m προα ον-- . δουνα proprie dicitur de eo, qui magistratu d cedit, & successori tradit, ut eadem pag. Antiphon non semel. Etymologus, βουλειαο HονγFβουλic ν, ωαπερ vα 'γε- εου οπου ροαλγῶ. Sic Cratinus eis m- ρυm βουλἷα ἐφεήτως. Priscianus I 8. Ex Philochoro.J Φιλόχορ γ legitur in Elymolog.&lius, 2ω ἀ τ Λητω ἡ τοι Θεμν. Et moX : 'εριντ ἐθνικου Καλλιρ ιχρο οἷον. εξ αλ ου si ελκ ν. Vox ελκ ν videtur glossema esse praecedentis Apud Suidam quoque νιλοχορ' legitur in , &in voce γεις. Idem Suidas utrobique habet ουδεπιρ. --η vl. rectius. Pag. I a. Βοων illum. Pollo corrigendus Pag ol.
Butem.J Butes Pandionis filius, Erechthei frater. Gemini enim fuisse dicuntur Erechtheus & Butes. Mortuo Pandione Erechtheus regnum patris suscepit, Butes sacerdotium Minervae & Neptuni Erichthonii sertitus est, teste Apollodoro lib. 3. Pag. I 3. Γαψηλγ.J Γαμψηλος tamen agnoscit H sychius, ut & γαλ i5ος.
277쪽
et HENR. VALEs II NOTAE 'ii Diodorus Siculus lib. II. G
Lege oi μη ex Thucydide. Galipsius dicitur a Livio lib. in calce, ubi de Persei fuga. At apud Plutarchum in AE milio Paulo αναληψλω legitur male, in editione HStephani, sed Xylandri editio recte habet. Pag. I Θάιτ g J Conon narrat. 36 apud Photium:
β P. 239, ubi ψωρι-εc istis ait idem esse, idques c repetit Isocrates pag. 3 9 in orat. sociali. Pag. I 6. Quo possit a priori probari. J Atqui haec Maus laci domonstratio a priori nequaquam esse potest: neque enim causam ullam, propter quam annuS Atticus 36o dierum olim ante Solonem fuerit, hic adfert. Imo hoc ita se habere supponit, & plane a posteriori argumentatur. Porro hunc Suidae locum de anno prisco Atticorum lunari intelligendum esse rcche docuit D. Petavius lib. I de doctrina temporum, & lib. Uranologii, quo tempore rudes adhuc Sc imperiti homines lunarem mensem 3 o diebus integris ecfiniebant, annum autem proinde diebus 36o. alternis autem annis mensem intercalabant, donec a doctioribus viris & u sumagistro edocti ac convicti, menses diligentius ad lunae
279쪽
ν α, ' τερ ων ο Δάν χρολεμ, κ, - ει roρω ου hia. lege Nι-ρω. Orationem Dinarchi intelligit, quae inscribitur κγ Πολυίκlου-τ μωφω is teste Dionys. Halicam. apud quem mωφιμίου scribitur male. Pag. I 8. Res Mandrobuli in pejus.J Eo sensu ut, tur Zonaras in rebus Basilii & Constantini filiorum Romani Iunioris, οπι ά- αἰ ἐλώ ς -τερρεον ρ
Samiae metalla fuere. Optima ad figlinum opus terra Samia. Lucillius: te sum sumit homo Samiam. Vide Pollucem p. 3 9. De terra Samia Plinius lib. 3s cap. I 6.
& falsa pleraque. A' ' est genus terrae Samiae teste Dioscoride lib. s, dc Theophrasto in lib. de lapidibus, ubi venulam extremam terrae Samiae sic ait dici: ejus autem terrae nullum ad picturam esse usum, sed tantum fullonibus ad velles abluendas. - 2 -
280쪽
-ς γεωφανίειν εο λοι- &c. ubi a mitto etiam distinguit. Pag. I I. o b otivnς tim ΛυAας.J Sic Dionvsius in Dinarcho inter ejus ἰλωῖκους γηαους primum recenset,
Pag. ID. Α'--αχμας οκlω.J Apud Schol. Comici in cκκληεια c. 7 I , ubi haec ad Verbum leguntur. scriptum est diserte, 0αχμὰς citam. Item apud eundem p. 7 F eadem μανλεξει leguntur, quae Harpocr.
Pag. Is3. Decemviros.J Diodorus Siculus lib. I , MCornelius Nepos in Thrasybulo decem Praetores appellat. οἱ δι' αDe si τους τ&αGν5.J Lege ἀ των VH Gν5.
Haec videntur este Harpocrationis verba. non ipsius Lysiae. Vide Harpocrat. in μολπις, ubi haec leguntur. Quare interpretationem Harpocr. non probo: potius enim Lysias intellexit τὰς δεκα τους G Π ρα si, de quibus ad Xenophoni. lib. a notamus multa. At illi δ&ατους πια υν5 κα- νης non imperarunt in Piraeeo. qui enim possent ρ cum Piraeeus eo tempore, quo creati sunt, ab exulibus teneretur, ut clare docet Xenophon, M Isocrates in exceptione adversus Callimachum, &Iustinus. Postquam vero e Piraeeo exules in urbem reversi sunt, visum est injuriarum memoriam omnem abolere, perlatoque eo decreto viginti viros elegere, quibus resp. mandata est, donec leges ferrentur, ut
scribit Andocides αει τ μυ ργων p. II in fine. Quod si in Andoc. decem scriberetur, eos esse putarem, qui post 3o tyrannorum fugam creati sunt: inter quos fuit