장음표시 사용
301쪽
288 HEN R. UALESII NOTAE P. I', ubi eum Gφmν vocat, & ου μί-- τῖνπις -- τοκελως A'ναθμένους πιο ρος ἐςν ἐυρηκως. Anaximenes rhetor quidam, qui ex tempore dicebat, memoratura Plutarcho in apophthegna. in Antigono. Nota autem supra apnd Plutarchum παρεύαλεν, quo utitur Diogenes in Uita. Eυλιας.J Memoratur a Polluce lib. X cap. 2 . Λυσίου λογ' τ λμειοπώτων EEυθιας etiam
inscribebatur dialogus Platonici teste Laertio. Sed ad rem. De hoc Euthia locutus erat Hyperides in orat. pro Phνync. Syrianus & Sopater in commentario in Hermogenem de statibus P. f. ,πεaης θ ω τω io ἐρ νης ὐ inm&ια εξισαθνὶ λ ά- ζ, οπι f ευθας ο κοι γο-
De hac Antiphontis oratione.) LGφ,λμγ usu patur ab Arist. in εὐί-η. p. 666. Imo , ut inspecto libro didici, ibi LMίσω πν legitur. Contrarium εξοφθαλ- usurpatur a Polybio lib. I pag. 9, Pro eo quod a surdum est ac minime speciosum: ois il ny a n= raison apparance. ad quem locum Casaubonus adducit. Arist. locum in a Polat. λι εον ἀσφαλὲς si νομοθετειν, άλ' ί
Pag. I 88. Murus.J Thoc loco non est simplici ter murus, ut interpres accepit in fine hujus annotationis, sed castrum potius. Sic σερριον apud Demosthenem pro corona: & quod ωον τ γ hic dici. tur, Herodoto lib. p. a F3 dicitur πιλ -Πε,νθω. Sic apud Xenophontem lib. I & et, ubi de Alcibiade,
302쪽
Is Nor As MAUssACI. 289- τειχη tape sic usurpat, & Herodot. lib. 6 pag. 344. Videtur proprie de Thraciae locis id usurpari, teste Demosthene in Philipp. &-Livius lib. 3rp. 3 3 Doriscon & Serrium castita vocat, id cstraho. Et Scylax in Thraciae situ. Heraeum Samium &c.J Errat. Nos ad Hesychium
explicamus 'isam ον templum Iunonis Sami. Hunc suum errorem animadvertit ex Hesychio castigavitque Maus lacus in Appendice. Pag. I 89. οὐδε λωπιέ τουαιε Ου λο- .' ιυτουμεν , corrigit in Appendice Mauilacus. Porrλειω eleganter ait Harpocration: nam qui commodato quid accipiunt, usum duntaxat ejus habent; at qui mutuo accipiunt, eo etiam abuti possunt, unde dicitur qui mutuo accipit. Lysias P. I 6. Legendum
Pag. I9o. Κῖπων.J Latine, originum autores. Sic in
Iustini prologis toties origines urbium dicuntur. Vide quae in calce Salustii not. Suidas.J Suidas sumpsit ex Scholiaste Aristoph. qui
alibi Aristophanes hominem frigidum poetam perstringens ait, eo fabulam docente nivem de coelo plurimam cecidisse. Hujus Theognidis versus laudantur ab Aristotele de nobilitate apud Stobaeum serm. 218. Θεο
303쪽
29o HENR. VALEs II NOTAE dem nobilitatem, sed a nitatem divitum eligunt; quos versus Stobaeus serm. 23 Euripidi in Thyeste attribuit, & versium hunc praeponit: πλάτου- πρρυενὶ γ
καGGλ. &c. Porro recte Eusebius in Chronico lymp. 18 Theognidem claruisse scribit, cui substribit Suidas in Φερεκυθης. Phileas.) Phileas Atheniensis inter autores m&πλων seu Moim πων ac τεο Lν laudatur a Marciano in epit me a libr. Artemidori, initio; & a Macrobio s Saturn. Schol. Sophoclis in Ajace mastig. P. FI. δυο εἰσἰ Βοασοροι
Pythera Massyliensis Plinio celebratus, hic α αλ scripserat, ut autor est Marcianus in epitome a librorum Artemidori Ephesii Geogr. Elegans porro descriptio saltus Thermopylarum apud Livium lib. 36 p. 67s.
Pag. I92. Eυram δης ωτωπός 'Υγιαίνον J Forte Hyperides eam orationem Euripidi scripserat. δι' G τη προς Σοφοκλέους f Eυωmδου εἰ υνας. JLycurgus rhetor decreti autor fuit, ut AEschyli, Sophoclis & Euripidis statuae ex aere dedicarentur. Plutarchus Lycurgo: εἰσηνεγκε θ e νόμους τ πι, τ κωμωδων
304쪽
Ιu Noras MAUssACI 29IPhilinum aetate praecessit. Quare id falsum est, quod Mausiacus putat, nempe Antiphontem contra illum orationem com fuisse. Contra hoc Lycurgi decretum Philinus, ut conjicio, orationem scripserat.
Au βωριων ς m. Ad rem. Notandus est Etymologici
--φερεις οἰ μεν ειλους, οἰ l3 λλιὰς προσαγορά κα . Servius in lib. 9 AEneid. pag. 3 73. Hic notandus Paulinus in epist. ad Alethium. Philostratus lib. I cap. 18 de vita Apollonii: ἀν-ωνι, ου τὼ οροφον ες ωλου
Pag. I93. Huic margini adscripsit Valesius, quae re
305쪽
dum cnim lex crat lata de testarum suffragiis. Alioqui vel unum nobis Ath. proferant, qui post Theseum his testarum suffragiis expulsus situsque ad tempora Pisistrati, tanto intervallo ac spatio temporis. Verba Suidae in Σκυρμα translata sunt ex Pausaniae lexico, teste Eustathio iλ. ι Pag. 782.
Pag. 197. i σαβαχν ν πινι.J Utitur Longinus υψους in fine. Nικα ri' o'ρε ς.J Elegans est Antiphontis locus in oratione SACHρώδου φονου p. Ia I sub finem. Et Aristotcles sectione 29 problem. causam ejus rei inquirit. Idem apud Romanos obtinuit, ut docet Plut. in Mario,& in Catone Uticensi. Sed vide P. Fabrum in trach. de Regulis Juris. Eschines Ischandri tragici hypocritae tritagonistes.J Demost h. e. initio, de aschine: fεχων rL- λον τ Nεοάολεμου δίπωγωνιαν. Ejus iterum in sine
306쪽
IN NOTAs MAUsSACI. 293 fine meminit, ubi ait AEschinem eum ex Arcadia Athenas adduxisse urbis amantissimum. Ibidem de AEschi
ιτα λέμ. Latini secundas ct tertias agere dicunt , in quo subaudiendum partes. Horatius: paris res trae Iare fecimias. Scaliger in Festum Salva res est. Hinc & partes simpliciter aliquando dicuntur a Latinis. Livius lib. 3 pag. 76. Hernicos ad partes paratos , fabulam compossitam Volsti belB. Egregia metaphora a partibus actorum in fabula ducta. Sic & de his partibu Iuvenalis dixit: Ecce iterum cisinus, ct e Imihi saepe vocandus in partes. id est, saepe in hoc theatrum producendus, ubi partes suas agat. & ita vetus Schol. explicat. Metaphoram facit a comoedia, qua Scenici ad partes suas solent vocari. in eam rem singularis
307쪽
de Divinatione in Verrem: ut in actoribus Graecis fieri viderunt:sepe Etam, quies secundarum, aut tertiarum partium, possit aliquanto clarius dicere, quam ipse primarum, mustum lummittere, ut His princeps quam maxime excet t. Hinc siecundus agere pro asseruari Latini dicunt . quamquam & alia ratio reddi potest, quod scilicet fere in omnibus mimis, quod genus dramatis est, secundarum partium actor Parasitus inducebatur, ut docet Festus in Salva res. Tres duntaxat adi res in scenam prodibant, qui & sorte poetis in Bacchanalibus aut Panath. aut Lenaeis inter se certaturis divis
actores homines non indocti, & ipsi etiam poetae aliquando evadebant, ut Crates, qui Cratini primus actor fuerat, postea fabulas docuit, teste Schol. Comici ad Equites & in Ranis. Euripidis actor eum adjuvisse dicitur in tragoediis conscribendis, nomine Cephi
Uide omnino Aristotelem politic. 7 in fine , ubi ait Theodorum tragoediarum actorem nunquam permisisse. ut ullus vel ex vilissimis ac deterrimis actoribus agerct ante se, quasi maxime faveant auditores iis, quos primos audierunt, i. πρω5γωνιώς erat.
308쪽
ρον ιβ' εἰαονὶων. Ovidius 3 de Ponto elegia I. Tu debes vincere amicos, Uxor, is ad partes prima venire meari
Magna tibi imposita es nostru persona libellis.
Quarta persona dicebatur κω ον ad ροσωπον , de qua Horatius , neu quarta loqui persona laboret. & Diomedes GrammaticuS. Pag. 198. Δημοχάρης θ ο ἀδελφιδους Δημοθένους. J Suidas in Δημοχάρης α δελφια Δημοθενους, πευ ου Tικμος
Met B. Apud Diogenianum in voce ψεκας, hoc proverbium latet, sed temere confusum & interpolatum. Leinge igitur a capite : ω το ἰέρον me Αι εξ. φ. ώς μῆ καλαρευ- ον2. Erat autem Athenis ocεπν, cujus curam gerebant mulieres viduae, eumque sacrum lychnum CX- tinctum esse perhibent Mithridatici belli temporibus, cum Aristion tyrannus urbem teneret. Plutarchus in Numa. Hunc probris laceraverat Timaeus teste Polybio lib. Ia, cum tamen Demochares v α γος ab Ath.
309쪽
a96 HENR. VALEs II NOTAE creatus sit. Polybius apud Suidam in Sed te hic Demochares Lachetis filius post obitum Demosthenis decrctum scripsit, ut statua Demostheni poneretur. Decretum integrum refert Plutarchus in X rhetorum VitIS. A WΘενους dicitur etiam ab AEliano lib. 3 ποικ. cap. 8, & Plutarcho in X rhetorum vitis, ubi de AEschine. Vetus enarrator Comici ad Pacem, & Suidas ex eo.JEjus haec verba sunt: ο ηπικωμωδίας
Comici enarrator ad Acharnen sJ Pag. 37i ad illa Aristoph. ubi praeco Atheniensibus ait, -ριθ' εις το
me οις Suidas in m De his χο notavi multa ad I Herodoti. Pag. I99. Tας et leγους. J Adde ἐυκας.
Qui Σακας fuit denominatus.J Apud Schol. Comici in Vespas p. s i 8, & Suidam. 'Ilμεῖς - &c.J Hi duo versus leguntur apud Arist. in Au bus initio. Pag. 2oO. Sacadas.J Sacadam hunc poetam Argivum
310쪽
Ιs NOTAs MAUssACI. 297 una cum Pronomo floruisse post bellum Leuctricum ait Pausan. Messen. p. IOI. Melitonem hunc.J Mελανθim quidam μυ ργων scripsisse dicitur a Schol. Comici ad Plutum pag. 8s. Eundem esse cum Melitone nolim assirmare. Melan. thes dicitur in Scholiis ad Aves P. F92. ως ς M. λς τω ἀι μυ εγων. Athenaeus lib. I in fine: Μελαν-
. Ad Vespas.J Pag. FI 8 laudat versus Theopompi
in ταμενω, in quibuS non tantum ξε,ον vocarat ακά De,
sed Mysum, id est, servum. Verba sunt: nu θ Mυπνακε ρον sic etiam vocat Aristopi . in Vespis) αναπε