Literae procerum Europae, ab imperatoribus electoribus, principibus, statibusque Sacri Imperii RomanoGermanici, ad reges, principes, respubl. liberas, et vice versa, in multifariis, tam laetitiae, quam tristitiae casibus, nec non belli ac pacis negot

발행: 1712년

분량: 1162페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

281쪽

coacti fuerint. Hinc spem mecum certissima sibi fecerunt Confoederati, Ere, ut Sacra Majestas Vestra, eas, quas tam ultimo hac in urbe conventa, quam postea per ipsorum Legatos Sacratae Majestati Vestrae repraesentarunt confideratio Sy non

tantum ut justissimas & sussicientes, sed & causta

communi utilissimas acciperet eisque clementi

sime acquiesceret, eoque magis, quid capto sorto a Nostris munimento, ne Sacrae Regiae Majestati Vestrae Remove Galliae aut causae communi quicquam inde incommodi aut periculi resultaret, mia, hi ac Statibus ante omnia studio propositum fuerit. Sed cum tam e dictorum Dominorum Legatorum datis e Gallia ad me literis, quam a Sacrae Regiae Mi jestatis Sueciae ad Aulam Sacrae Majestatis Vestrae Residente Ordinario, novissime

vero adventu Dominorum Legatorum eorumquα

relatione Sacram Regiam Majestatem Vestram non pensatis rationibus dc fundamentis Nostris licet Praegravibus, priori instantia expeditis de Praesidici in Philippsburg immittendo, certis tamen oblatis. conditi ibus etiamnum insistere intellexerim. Ita eo Sacrae Regiae Majestati Vestrae, per ea quam ei me debere agnosco studia humillima qbse antia significandum duxi, eam nunc esse & Sacrae Suae

Majestatis Dominae meae Clementissimae Patria que meae Regni Sueciae, non minus quam meam& caeterorum consilii formati mentem ac intentionem, ut de Sacra Regia Majestate Vestra ac R Publica quam optime mereri ex animo cupiant, adeoque nihil aeque in votis habeant, quam ut Sacrae Majestatis Vestrae desidorio otiam in praesenti

282쪽

negotio satisiaciendi copia viresque superfuissent. Verum cum ea res tanti momenti atque universi Confoederatorum ordinis quam maxime intersit, ut qui ultimo conventu ad ulteriora, quam quae Legatis ad Sacram Regiam Majestatem Vestram in mandatis dederant,praegnanti rationum motu conindescendere non potuerunt, exspectaturi desuper,

quid apud Sacram Majestatem Vestram essicerent Legati. Eadem quoque ratio est, cur mihi consilioque Statuum formato non habita prius cum foederatis omnibus & singulis nova deliberatione fines mandati & legationisNostrae,sine gravi culpa egredi,atque Sacrae RegiaeMajestativestraeNostrum gratificandi animum, utut maxime vellemus, hac in reprobare hactenus non liceat. Quo tamen Sacrae Regiae Majestati Vestrae meam iuxta &Consilii formati erga ipsam ad paratissima obsequia promptitudinem revera demonstrarem, & ipso momento, quo Praenobilis ac Magnificus Vir Dominus Iacobus Lossiet Sacrae Regiae Majestati & Coronae Sueciae a Consiliis secretis & per Germaniam Vice Cancellarius, nec non Ducis Wiirtembergensis intimus Consiliarius & Cancellarius ad me ex Gallia redux, quid apud sacram Regiam Majestatem Vestram hoc in negotio peractum sit, plena relatione patefecisset, in animum induxi generale denuo Confoederatorum consilium ad necessariam, tam hujus rei, quam aliarum summi momenti deliberationem, quam fieri potest o cyus, convoca Te, eoque rem omnem dirigere, ut dicti Conventus Sacrae Regiae Majestati Vestrae justo tempore facta sit notificatio, atque inter alia etiam certa de

283쪽

igi6 LITER E Philip psburgo resolutio . ac inde quanto studio Confoederati communem causam mecum perse- quantur, quantoque affectu Sacrae Regiae Maj stati Vestrae, Regnoque Galliae sint addicti, omnibus liquidissimo argumento esse possit. Proinde Sacram Regiam Majestatem Vestram humiliter requisitam volo, ut hanc meam& consilii fom

mali, non nostra voluntate aut composita mora,

sed mandati potestatisque defectu causatam excusationem non sinistre interpretari, sed regia eaque prudentissima dijudicatione , quaque solet hum

litate ac clementia, accipere, ac de caetero secura

esse velit. Quod si saepe dictum Philippsburgum

. de deditione interim agere, aut quocunque modo in Confoederatorum manus transire contingat, Ο--mnia nihilominus in antiquo mansura , nec ante Consoederatorum conventum quicquam, quod

inde in Sacrae Maj estatis Vestrae Regnique Galliae praejudicium vergere, aut juste ei displicere possit, me permissurum,quin potius summo studio Curaturum esse, spondeo, ne hostium suppetiis cis-Rhenum liberare, aut Hispantea signa vallo suo figere possit Philip psburgum; quod autem hosti factu dissicilius erit, si Sacra Regia Majestas Vestra, si, quacunque tandem via Mosellae transitum Hispani para erint, ibidem victoriosum suum militem opponi, prorsusque a citeriore fluminis ripa eos prohiberi iusserit. Itaque Altringeri, Feriaeque Ducis inclinantes vires utroque, non sine jactura suorum, superiorem Bavariam petente protinus instingere, Nostrorum vero felices hucusque diviana Benedictione in Bavaria inseriore successus,

Cura

284쪽

cura & potentia sua Regia porro adjuvare velit. Quod utSacra Regial,lajestasVestra regio prorsus &nunquam satis laudando zelo summa cum gloria hactenus testata est; ItaSacramRegiam Maiestatem Veliram hanc meam excusationem citra ullam se spicionem aut Regii animi alienationem clemeniatissime suscepturam deque Reipublicae causa meliori & salute universali, Eandem quam optime merituram esse confido, quibus ut potenti Deus dextra, publico orbis Christiani bono, benignius aspiret, voveo, & Sacrae Regiae Majestati Vestrae me ad conia stantissima obsequia humiliter devoveo. Datae Francofurti die i3. Decembris I 603.

LXXXIII. Literae VLADISLAI In Regis Poloniae , ad

AMUR ATHUM IV. Imperatorem Turca rum, querelas ob lasam a Turcis pacis ac foederum sanctitatem in se continenses, s firmioris

securiorisquepacis rationes commendantes, ἐσου .

Serenissime &c. &c. Postquam nuper in Regali solio inclytae hujus Coronae consedimus, missis ad Sereniis. &Potentiss. Imperatorem, caeterosque vicinos principes & amicos nostros, testandae amicitiae, renovandique foederis causa Legatis, ipsi, Deo auspicante, contra Moscos signa movimus, qui fieti inimicorum nostrorum auxiliis, rupto foedere, bellum contra nos movebant, & Smolensium arcem nostram summa vi oppugnabant. Ubi ad primum nostrum adventum arcem obsidione solvimus, &ipsum prope innumerum hostilem exercitum viis

Diuitia

285쪽

ctum obsessumque ad deditionem adegimus , C , Bris, tormentis atque caetero bellico apparatu exuiamus, ac demum prorogato felicis victoriae cursu

Moscoviae supplici hosti pacem obtulimus , pomquam tribus ingentibus Ducatibus ac Provinciis cessit, quos jure belli ac victoriae Regno nostro in

Perpetuum adjunximus: Quem quidem victoriarum nostrarum cursum minime impedivit, rupta ex parte Serenitatis Vest. pax, cum numerosus Serenitatis Uest. exercitus, Duce Machmet Basia Si- Iistricen, violato Lacrosancto foedere, infesta signa in Regnum nostrum intulit: Nam aequus foederum custos, vindexque Deus, sicut Moscos, eorum ruptores, armis nostris domuit, sic etiam Abbassae conatus ita fregit, ut excedere Regno nostro non sine clade ac violatae Pacis labe cogeretur. Caeterum idem Regnorum Praeses Deus opportunam nobis ex Moscis dedit victoriam, ut nimirum illis debellatis, victrices copias nostras ex septentrion in orientem tempestive, eodem Duce ipso, verteremus; dumque tam victores redivimus, Occurrit nobis in itinere Generosus Selim Aga Nuncius Serenitatis Vest. quem etsi pax erat, nec statim ad Majest. nostrae Thronum admitti, sed eodem modo, quo Legatus noster ad Portam Vest. Serenita tractari sivimus, tamen id juri gentium dedimus grataeque ac perenni memoriae clarissimorum Seiaren. Domus Octomanni ae, Serenitatis Vest. Maiaiorum , qui nostrorum amicitiam caeterorum Regum ac Principum amicitiae semper anteferebant, factum, ut ipsi aditum ad Majestatem nostram pa-

tςro jubqrςmus. Qui amica salutations praemis.

286쪽

sa, cum reliquam legationem se perie qui non poΩse, nisi lectis Serenit. Vesta lueris responderet, ita. aula vero nostra Regia tunc nec Consiliarii supre-: mi aderant. nec is, qui literas legere & nobis evi ponere possit, jussimus eum iter nobiscum Varia- viam usque persequi, qua in urbe frequens nos Seis natus & publicus Proc*rum Regni conventusseraestolabatur. Itaque statim ut Vars aviam venimus, legi nobis literas Serenit. Vest. mandavimus, in quibus recte Serenit Vest. commemorat, Nos adepto, Post divum parentem, nostro Regno voluisse per le- .gatum ea de re certiorem Seren .Vest. iacere, ac si ceram amicitiam, quae inter Majores utriusque no-Brum tot seculis floruisset 'estati pacisque foedera exsormula antiquorum pactorum renovare unaque Abasiam incusasse, qui eadem foedera ducto in Regnum nostrum insesto exercitu violasset. His adjungit, sibi eundem animum esse amicitiae colendae,pacisque tuendae, qui Sereniff. Major1bus sivis fuisset, gratoque animo complecti studium nostrum,quod per literas & Legatum nostrum Serenitati Vest.aperuimus redintegrandae pacis, renovandique foederis ex formula pactorum cum invicto Imperatore Sullan Soliman sancitorum. Verum etsi Serenit. Vest. iisdem literis suis atque etiam per ipsum, qui eas tulit, Selim Agam omnia amica & parata Nobis, Regnoque Nostro polliceatur: In re ipse tamen omnia hostilia ex parte Seren . Ue geruntur; Nam praeterquam quod Abassa Bassa Pacis foedera hostiliter violaverit, Legatum etiam nostrum ad Portam Seren. Vest. contra gentium foederumque

jura & vetustum morςm, non statim admisit, de

287쪽

LITER AE

mumque procuravit, ut is admissias auditusque sine responso &'debito Magnorum Regum Legatis honore dimissus sit. Tartari etiam aliquoties in diationes nostras, qui serro dc igne eas vastarent, immissi, non Amicitiam ac Pacem, quam Serenitas Vest. oriri, sed hostilitatem Osundunt, & qua quam illi magna ex parte a copiis nostris caesi ac repulsi sint, omnia tamen praeterea illinc hostilia nobis nunciantur, Bellum contra nos edici ac proinclamari, exercitus scribi, & per Danubium in Mol-daviam Valachiamque trajici. Quibus etsi miniis me permoveremur, utpote Deo, cauis aequitate, victricibusque armis steti, tamen mirari jure debemus de pace & amicitia a Seren. Vest. scribi, contra pacem & amicitiam agi. Quanquam non

tam Nos Seren. Vest. incusamus, quam eos , qui privati commodi sui causa, bellum contra nos coniscitant, quique per hanc viam non tam nos, quam Serenit. Vest. non secus, ac Sereniss. fratrem vestrum perdere volunt, ea ad aures Serenit. Vest.

per summam fraudem deserendo, quibus pacem& tranquillitatem publicam turbent, & Serenit. vestram rupti isderis atque jurisjurandi obnoxiam reddant. Nam, quod queruntur Ducem & exercitum nostrum prius in Valachiam, quam Abastari Bassam in ditiones nostras intrasse, id, tametsi verum sit, si tamen causam hujus rei Serenitati Vest. exposuissent, facile Serenitas Vest. pro innata prudentia & aequitate judicasset, nos ea in parte omni culpa vacare. ExercituS noster Tartaros, qui Regni nostri ditiones proxima aestate igne & serro vastaverant, in valachiam fugientes secutus, ipsis quidem

288쪽

dem praedam dc captivos eripuerat; caeterum sine damno & noxa Valachia excessit, idque defensionis justae ac licitae rei. non offensionis ac hostilitatis erat; Quod vero de Castellis seu Ρalanchis intra

Iimites Serenitatis vest. extructis ad Serenit. Vest. deferebant, id, quam impudens commentum esset, etiam Serenititi Vest. innotuit, cum nullum omnino intra fines ditionum Seren. Vest. reperiatur, &ea, quae ad limites nostros extructa sunt,magis paci tuendae quam hostilitati alendae serviant; ut ea de re Illustr. Castellanus Cracoviensis, Magnus e ercituum Dux, Serenitatem Vest. edocuit: Immerito etiam ac inique pacis osores KOsacorum in mare incursiones apud Seren. Vest. exaggerant, cum satis constet a nobis & Ducibus nostris hanc colluviem, ex omnibus fere gentibus collectam & latrociniis deditam saepius armis castigatam, quodsi autem nunc ad officium & obsequium redacti non sint, per Tartaros stetit, qui incursionibus suis & duces nostros avocabant, & eandem colluviem augebant, dum incolas & Russiae & Poloniae, vastatis eorum agris, igneque absumptis eorum villis vitam Κosacorum capessere cogunt. Haec aliaque per

summum dolum apud Seren. Vest. illi incusant, qui non minus sunt ipsi Serenit. Vest. quam nobis inimici. Implicari enim illam bello, contra fas, a quum, juraque divina ac humana suscepto,volunt. i eundem ipsius successum sperantes, qui praeteriti belli fuisset. Neque vero alium quis sperare pocsit, cum experientia tot soculorum constet, displic re Superis bellum intra has Gentes, illasque ideo succumbere, quia belli causam violato foedere de-

. ' derunt,

289쪽

derunt. Quod Sapientissimi Serenitatis Uest. Maisjores probe expendebant, eaque de causa, licet victricia arma per orbem Terrarum circumferebant.

Regno tamen poloniae abstinebant, injecta animis eorum hac religione , Domum Ottomannieam tamdiu incolumem ac florentem fore , quamdiu Amicitiam & Pacem cum Regibus & Regno Poloniae coluerint. Quamobrem Serenitatis suae interia est, ut videat, quibus credat fidatque, neque se fallacibus commentis, consiliisque a vetusta amicitia, foederibus ac Majorum suorum vestigiis abduci patiatur. Nos vicissim nec pacem pristinam aspernamur. nec bellum pertimescimus, cujus succesIum Deo committimus, quo aspirante nuper foederum violatores debellavimus. Proinde si Serenitati Vest. cordi erit amicitia quae interMajores Nostrosperennavit: Nos aeque studiosos ipsius experietur, dabimusque operam, ut & Tartaris, si se ex praescripto gesseriat, selitum stipendium exsolvamus,& εΚosiacos in officio contineamus, ac ab incursionibus in ditiones Seren. Vest. arceamus. Caeterum, ubi ea in parte mentem Seren. Vest. exploratam habuerimus, reque ipsa amicum Ejus animum cognoverimus , renovandi foederis rationes sincero

animo amplectemur, & bonae Vicinitatis, Pacis, amicitiae jura cum Serenitate Vest. constanti fide tuebimur, modo deinceps securioris stabiliorisque pacis ratio ineatur, quam hactenus fuit, quando illam levissimorum hominum fraudulenta machi- . natio pro libitu surripere voluit. Malunt nimirum sani Principes apertam hostilitatem, quam flu- xam ac ad Fqmvis Vsntum auidatem pactorum

290쪽

sidem ; Reliqua Serenitati Vest. Selim Aga coram supplebit, quem salvum & incolumem, quamprimum potuimus, ad Serenitatis Vest. remisimus. De caetero Serenitati Vest. diuturnam incolumitatem a Deo precamuγ Datum Uars aviae 24. Iu

vladislaus ReX. LXXXIV.

Tiserae CHRISTINAE Suecorum Reginae ad I OHANNEM GEORGIUM L. Saxonia Eloctorem, quibus eum de pace, quam se inscia ac in consulta, nec condigna Dignitatis suae ratione habita, cum Imperatore Ferdinando II. Pimae pra-gae composuisset, objurgat, aliarumque injuria-

NO, CHRISTINA, Dei gratia Suecorum,

Gothorum, Vandalorumque Designata Regina & Princeps hereditaria, Magna Princeps Finianis diae, Ducista, Esthoniae & Careliae, Ingriaeque D mina, Celsissimo Principi, Affini, Confanguineo& foederato Nostro charissimo, Domino Johanni Georgio, Saxoniae, Iuliaci, Cliviae & Montium Duci, Sacri Romani ImperiiArchi-Mareschalio & Eleiactori, Landgravio Thuringiae, Marchioni Misniae, Burggravio Magdeburgensi , Comiti Marchiae &Ravensburgi, Domino inRavenstein &e. salutem &prosperitatem. Celsissime Princeps, Astinis, Conia nguinee & Foederate chari simel Quam areta foederis necessitudine Divus Parens Noster, inclutae recordationis,Dilectioni Vestrae devinctius fuerit

SEARCH

MENU NAVIGATION