장음표시 사용
411쪽
dio eo incumbant, ut ab omnibus optatae illius P cis transactioni exordium reipsa ponatur. Usuper Dilectioni Vestrae pro felicis & pacati anni precatione condignas merito agimus gratias vovemus que vicissim, ut Dilectionis Vestrae laudanda sollicitudo ac cura desideratum ab eadem atque aliis omnibus scopum consequatur, atque ipsa una NO-biscum Sacri Romani Imperii, Patriae Nostrae cha, ribitinae, tum Regnorum ac Provinciarm suarum, atque universae Reipublicae Christianae constituta Pace, adeoque impensae suae laudabilis operat fructu, in plurimos consequentes annos prolixis si ars , gaudeat. De caetero Eidem Dilectioni Vestrae constantem sincerae benevolentiae & amicitiae assectum cumulate offerentes. Viennae I. Fubcu
CXII. Literae CLAUDII DE MES MES, Ludisici
XIII. Galilae Regis, ad Praeliminaria Pacis in Germaniam reducenda pertractanda Plenipotentia. ris, ad CHRISTIANUM IV. Daniae Regem, cui artes ac dolos a Ministris Caesareis in protracto per quinquennium componendorum P eis Haliminarium negotio adhibitos candide emponit, seque proxime e Germania discessurum nuntiat, I 1 a.
Serenissime ac Potentissime Rex. Cum assiduam Majestatis Vestrae pro publica
salute contentionem & continuatos hactenus labores exceperit silentium, ex quo Viennenses ad Ipsam literae super tractatu Praeliminarium pervenerunt,
412쪽
nerunt, satis ςx ista intermissione liquere potuit, Austriacos Majestati Vestrae non approbasse suas tricas, qui prolixo stripto in omnes le partes ver sant, ut pactionis illius, vestraeque adeo Majestatis auctoritatem detrectent. At vero Christianissimus Rex, ne & ipse silςndo, aut aequissimae causae defuisse, aut quod adversa pars publicae tranquillitati intervenerit, non aegre admodum tulisse vide-xetur, per me animi dolorem sui, & constans pacis, licet adhuc fugientis studium Majestati Vestrae testatum voluit. Id sane non modo pientissimum Regem, sed omnes bonos Christiani Orbis Principes male habet, quod tot votis expetitum, tot consiliis & tractationibus praeparatum de pace colloquium cum Galliae Sueciaeque placitum Regiae rati habitiones docuerint) sola Domus Austriacae declinatione eludatur. Nos quidem , Serenissime Domine, miris modis antehac delusi Regnorum Rederatorum Legati, sensimus hostium artes diximusque Ralam ubi illi ad concordiam propendere visi sunt aliud nimirum agi, aliud simulari. Licebit mihi appellare memoriam Majestatis Ue- strae, atque ut puto pudentius, quam qui ejusdem judicium rejiciunt. Novit illa quantis flexibus negotium hoc impeditissimum fecerint, in id unum
sedulo intenti, ut scederatos diducerent. Procancellarium Imperii Curtium olim huc miserunt, qui Nos conclusioni propiores cum animadverteret, statim discessit, nec cur id faceret, ullam rationem reddidit. Curtio Lutrovium,LutZovio Auersbergium substituerunt. Sed mutatis Personis eadem semper fabula: Provisum duntaxat volentos, ne
413쪽
per varias manus erranti negotio novamque se inde formam induenti, certus aliquis modus fini
ve imponi possit. Neque in hac suorum subrogatione quievere, quin etiam ut pergerent tu
hare ipsis utique, quos semel probaverant disceptandae causae arbitris non steterunt, & novos nunce Domo Brunsvicensi, nunc e Lauenburgica M diatores, indecora Vestrae Majestatis praeteritione, non semel adsciverunt. Sane exeusari verecum
dia eorum posset, quibus forsan Religio fuit, R eum nomen tot obtendere ludibriis, nisi & ipsis
demum in hae postrema tractatione parum hon se usi essent, dum cujus autoritate, sententia, si pientia persectum fuerat, ut jam pateret omnibus ad concordiam via, id apud ipsam Majestatem V sram & improbant, &'improbandi causas non
adferunt. Quam decenter utrumque, Ipsi viderint, Ego rem ut se habet recensebo ordine. Annus est, ex quo Vestram apud Majestatem , cum per Literas, tum per Legatos non modo animum pacis cupidissimum prae se tulerunt; verum etiam quotidie ab ea flagitabant, ut initium Conventus, quantum fieri posset ocissime, ipsa constitueret ;passim per Germaniam concitantes sinistram deRegnis opinionem, & multa de cessatione Gallorum Suecorumque conquesti. Quis adeo impatientibus votis non crederet Z Igitur Majestas Vestra utruusque partis Ministros urgere, sua Nos adhortati ne & autoritate impellere, in eundem denique i cum rem deducere coepit, ut spes suturi congres, sus magna tum demum affulserit. Sed eam indies
labefactabant Austriaci, Salvos conductus, quos
414쪽
Qxhiberent, ex multis saltem aliquos habebant, nec sine vitio : Regnorum vero nullus deerat, neque in formula eorum quicquam desiderabatur, aram & petitum ab adversa parte titulum Christia- missimus Rex studio Pacis addi salvis conductibus jusserat, quos Majestiti Uestrae legendos exseribendosque permisi. Unde manifesto constitit
non retrogradi Gallos neque diverticula quae--re, quin potius quacunque possunt eompendiosiori via properare ad pacem. Deerat quoque a Rege Hispaniae Legatus aut Ditem procurato aetum mandatum: imo pro illorum morositate satis mihi facturos profitebar, fivebautore Cardinali infante Lurovius negotium cum Hispanis commune susciperet. Sed nihil horum; perdidimus Peram, ego Hamburgi, Madriti vero & Bruxellis oratores Serenissimae Reipublicae Venetae, quibus spes expediendi illius mandati injecta est centies. Idem assirmarunt Michaelis Salamancae Literae, aSejusdem Reipublicae in Aula Christianissima Legatum, non ita pridem datae. Quid autem mirum, si tam lubricos tamque elabendε certos constringere non potuimus t Nonne Ipsa Majestas V 1 ra exeunte Novembri scripsit, se sperare futurum, ne Plenipotentia Hispanica contumaeius protraheretur ξ Λt necdum adest, Serenissime Rex, dccum his moribus videri ambiunt Pacis amantissimi, quae quomodo cohaereant, nemo non sentit. Defessitum tantum caeterosque non paucos LutZOvius expleri posse ratus, proposuit sponsionem Maiestati Vestrae, mihique fatendum est enim) propter rei inselentiam nonnihil nutanti fecit con-
415쪽
vitia, ubique dictitans, rationem iniri mecum nullam posse, quando tam commoda non uterer.
Scilicet ille, si Deo placet, impiger, & illius Principales de concludendo negotio valde solliciti, qui1hb exitum diuturnae tractationis, toties, quid rem quireretur, admoniti, egebant adhuc fidejustare; Ego lentps, & Galli publicae tranquillitatis os res, quibus omnia erant in numerato. Nihilominus ne possent adversarii vel minimam suis tergiversationibus speciem Iuris induere, accepi conditionem paratus de Praeliminaribus pacisci, modo Majestati Vestrae quod pollicebantur) praestarent eum tum. Inexpectatus ut apparuit Consensus & liberale responsum nulli omnino usui fuit: qui rem confectam paulo ante, & jamjam secuturos Congressus magno promiserant hiatu, elingues facti sunt, & deferbuit ille ad pacem tantopere simulatus ardor. Sed in olim propterea grandem iis di. cam scribere, nisi quatenus obliquando rursum,&perplexa ut solent, faciendo omnia, spoyserem, Regem paulo confidentius liti obtulerant: siquidem id in se recipere Majestas Vestra, quo pollet
magnarum rerum usu, inconsultum duxit, non sibi satis constare professa de mente consitisque contrariae partis. Tum illi ut fuisse artibus involverent invidiam in omnes promiscue derivare, nemini parcere, & quo sanctam pacis impatientiam melius venditarent, in ipsis quoque Mediatoribus diligentiam requirere sunt annisi. Magnum quid loquar, at verum tamen: Certe hic, Rex Serenissime,crebrius nihil iactabatur ab eorum sequacibus, quam processurum expedite negotium,
416쪽
s ab alio Interprete vel etiam nullo administraretur. Nempe extremum hoc deerat Ostentationis genus, ut tale quidpiam dicere auderent. Nos interim
sociorum Regnorum Ministri ipsis jam haud dissitentibus adversariis, extra omnem culpae adfinitatem positi, si non spe optatae pacis, & promoti per
Nos, quacunque licuit optimi operis, &Nostra de omnium conscientia fiuebamur. Ibi diu res haesit, donec Lutgovius acceptis tandem ab Aula Via ennensi mandatis, ut ipse praedicabat, amplissimis, novae tractationi locum invenit. In eam Nos statim ductu Majestatis Vestrae ingressi sumus, &pro innata sperantibus credulitate, dum varia hinc inde agitantur, mensem Nobis unum frustra exiisse vix sensimus. Cum vero propius conferre pacem coepissemus, jamque in eo essemus, ut definiretur aliquid certi, Lutgovius cimnes sibi cunctandi vias occlusas cernens, insalutatis Nobis derepente hinc sese proripuit, dignus Curtio hac in parte successor, desideratusque est totas sex hebdomadas. Inte . ea de pacificatione vox nulla, quam quae Goslariae, ut quondam Pragae, seorsim cudebatur, circumveniendis foederatis belloque redintegrando accommodata. Nec defuere qui secessionem cum
tractatione connecterent, eandemque esse ratio- nem utriusque assimarent, ne, si generalis pax imminere videretur, in ea videlicet mallent Celsissimi Duces Brunsvico-Luneburgenses, utpote dignius tutiusque, res suas seorsim agi, putantes. V ut sit, aberat quo cum tractaremus. Vix reversus
coepit in Nos suo more invehi, non secus, ac si ipse hic permansislsit, nos evasissemus.
417쪽
Sed ubi tertio restituta est rςs; tertio ille vel caruit. vel carere se finxit petitis dudum literis salvi Conductus, famosaque illa Plenipotentia Hispaniae. Moram idcirco deprecatus Viennam se scripturum recepit. Quid faceremus λ expectavimus crebro jam usu duratis ad hujusmodi patiemeiam animis. Longo exinde intervallo protulit sui Domini mandata, quae in antigrapho Majestatem
Veliram penes se asservari proinde jussit, &haec iulum sistendi se Nobis pro Hispano quoque Capacem faciebant. Exhibuit & salvos Conductus iere
omnes nam iuvat aliqua semper ex parte retin re arbitrium rei. Tum autem Maiestati Vestrae visum est Regiam expromissionem accommodare negotio, & de ratthabitione tractatus, qui circa praeparatoria pacis universalis cram Legato Luraci-vio iniretur, cavere. Poteram equidem jure optimo suspensam habere tantisper conclusionem, dum aut Regis Catholici, aut certe Fratris consensus tamdiu promissus ederetur: poteram graves suspicionis causas opponere,quod nimirum anni unius spatio tam expeditum fuerat Λustriacis modo Pax cordi esset y ipsa instrumenta Salvorum Conductuum, & Plenipotentiae Hispanicae, quam eorum pollicitationem huc transmitterer Id eo fecissem justius, quo sciebam tunc temporis eodem artificio frustra haberi Serenissimi Magnae Britanniae Regis Legatum, qui post annum & quod excurrit, variis modis locisque circumductus, ne multi laboris fructum pro Majestatis Vestrae Nepotibus ullum ferret, neve ad ullum rediret. Α- bis forin consiliis rem acturi, susceperant Viennae
418쪽
Partes Hispanicas . ac si praesenti ibi jam pridem Hispanico Oratori potestas tractandi nulla neces set, nec esse aliquando posset: Λc si ille non qua Legatus tantum, sed qua Hispanus Regis sui
voluntatem minus exploratam haberet, quam Germani, quibusque ab eodem Rege nec negotium in hac causa datum est, nec judicium. Quid i quod dicere veritus non erat, se habere quidem hujus generis Plenipotentiam suis permixtam chartis, sed quo pertineret, non satis meminisse. Adeo tabi placent Austriaci, dum ejusmodi ambages Consuunt, quibus totum orbem ludificant. Haec me exempla, Serenissime Domine, totque anteriores cause, dubiam ussu Imperatium fidem, praesertim vero in rebus Hispanicis, & minime sequendam monebant. Accessione tamen Uestrae Majestatis firmatus ostendere volui quam liberaliter quam que libenter in tam illustri Expromissore conqui e siceremus. Quod itaque felix faustumque foret, vestris auspiciis rem absolvimus: habendis consiliis selecta sunt loca, & inchoandis dicta est dies, cautum denique, qui Salvi. Conductus, quave forma hinc inde prius commutandi essent. Quodnam quaeso, in istis omnibus abominabilo illud est, quod tantopere ave santur Mistriaci, aue quid succensere Conventioni tam innocenti queunt i Ecce illam tamen irritam faciunt, quodque Omnes Regio Majestatis Vestrae Consilio divinci gestum ferebant, id datis ad eandem confidentissime Literis subvertere, & tantum non exprobrare haud dubitant. At Legato Gallico defuit pleni- ipotentia, nam ita scribunt, dc ipsimot fasius est, se
419쪽
absque mandato convenisse. Ast illos potius defecit consilium, qui ad has nugas confugiunt, cum ego & eorum & Majestatis Vestrae Ministris saepius ediderim factam mihi a Christianissimo Rege potestatem de Praeliminaribus deque ipsa Pace transigendi, quemadmodum Regia ipsitus Ratific Catio, quae postea secuta est, id abunde demonstrat & locum dubitationi nullum relinquit. At fassus sum me absque mandato convenisse ; imo vero plane non diffiteor. Innuere volunt datas a me Vestram ad Majestatem literas, quibus peracta omnia cum significarem, inserui forte, me praeter usilm rerum gerendarum ac praeter ipsa mandata dixisse diem Congressui ante acceptos salvos Conductus. Nec igitur pepigi absque mandato, & circa unam duntaxat Tractatus particulam scripsi, extra Mandatum, Regio Mediatori, eoque tempore, quo omnis jam merito cessabat tractatio, me illius reverentia fines mandati nonnihil transiliis se, ne tam sancto operi ullum per me accideret impedimentum. Quod si ex tali Epistola, non ex solenni tractatu pactisque conventis jus petendum est, cur tacent quod ibidem subjunxi, atque etiam conceptis verbis spopondi, Regem Christianissimum impleturum abunde ut defieit quicquid suarum esse partium ex praelata Conventione intelligeret Rem miram isti pacifici mihi vitio verrunt, quod promoverim pacem,& potestatem desectus non causatus uberem illis materiem eripuerim cum detestandi nostras mo- ras jactandique multa magnifice de studio suo, tum citra invidiam, quod praecipue optassent, a pa-
420쪽
pROCERUM EUROPAE. eis consiliis discedendi. Sed ne verbosae eorum Epistolae responsurus, eandem ipse prolixitatem cum Majestatis Vestrae taedio usurpare cogar, alte xui ad singula illius capita, quod adstruendae & tutandae veritati necessarium fuit, atque ita recognitam hisce annecto. Si Vestrae Majestati quid
temporis vacui comites Regum curae concesserint,
non pigebit Eam, ut arbitror, in rei hujus causas& momenta penitius inquirere, & si non Nostris, at publicae quietis hostibus indignari. Nec ipsos haud dubie Electores Principesque Imperii tantus
Austriacorum amor, aut tantum tenet avitae libertatis fastidium quam deinceps Germania suorum
exulum numero censere potest) ut non etiam aperire oculos, non dispicere velint, per utrum stet, quo minus discedatur ab armis. Repetant saltem memoria, quam dissidenter secum sit actum, quamque perplexe communicatum fuerit hoc negotium pacis. Nuper enim Ratisbonae, dum anxii postulant edoceri, quo res essent loco, quodve Hamburgi cum Legatis Gallico Sueci cove tracta Tet Procancellarius Curtius, plena illis & liquida facta enarratio iape promissa est, nunquam tamen secuta. Ita ut ne Imperii quidem ordinibus ad eum praecipue finem convocatis & de ineunda pace deliberantibus, status causae unquam vere innotuerit. Quae loquor plana sunt. Interfuerunt iisdem Comitiis & a Majestate vestra Delegati, neque quisquam ibi fuit, qui non moleste ferret, iis literis, quas ad socios Reges scripserunt, non nisi generalia quaedam & indefinita contineri, quae maligando tractatui minus idonea vi-PARs I. Z debanis