장음표시 사용
91쪽
4 empus quoque celebrabitur, redire, ac relationem omnium facere possit. Rem ut necessariam . ita Nobis gratam & toti Reipublicae huic perutilem Sinceritas vestra faciet. Quam bene valere cupimus. Datum Martenbursi 26. Septembris Anno
XII. Breve GREGORII P. P. XIII ad GEB HARD U Ii Arebiepiscopum re Electorem Osiniens , quo eum, ut in fide catholica persistat, nec quicquam huic sedique Apostolica a ersum committat, grapiter hortatur, IIa.
Gregorius Papa XIlI,VEnerabilis frater, Salutem & Apostolicam be- .
nedictionem. Truchsiorum Domum non minus genςris nobilitate, quam fidei Catholicae studio de constantig ante hac sorvisio, testis est insignium virorum, qui ex ςa prodierunt, tum antia qua, tum r*cens memoria, praecipue vero Cardinalis Augustani, qui principem in ea locum obtinuit: apud quem tu pie religiose, & quasi in conspectu dc gremio sanctae Romanae Ecclesiae eduis catus, non parvam olim praebuisti spem, fore, ut dignui tali genero ης disciplinat evaderςs. Hinc Nostra erga tς propensio, nosterquet paternus amor initium ii buit, qui postea ex gravium virorum testimonio non solum confirmatus, sed etiam auctus fecit, ut de Te Nobis visessim optima dcrectissima quaeque polliceremur. Successit tempus istud, cum electus suisti a Capitulo Cotoniensi in Mehiepiscopum illius Ecclesiae, quae electio cum
92쪽
maximis implicaretur disticultatibus vehementissime oppugnaretur & quasi expugnaretur, tamen ea erga te usi sumus benignitate, ut, sublatis Omnibus impedimentis, Capituli judicium, &elς-ctionem de te factam approbavςrimus, confirmationisque Apostolicae robur adjecerim.s. Ex his putabamus, neminem te, aut roligionis orthodoxae, aut sanctae hujus sedis, aut etiam disciplinae Ecclesiasticae studiosiorem vel observantiorem Q. re , sperabamusque in tua fide, constantia & probitate vel maxime debere Nos conquiescere: sed dolemus, dc quidem graviter dolemus, nostram hanc expectationem ex his, quae de multorum literis, sermonibus dc fama ipsa quotidie ad Nos per- . feruntur, non solum labefactatam imminutam, sed pene deletam, ac illa, quae circumferuntur,ia. lia esse, & loco munereque tuo adeo indigna, , ut sine magno pudore exprimi non possint. Sustinuimus Nos certe, quoad potuimus, net quid,
quam , quod te indignum esset, crςdert mus, sed cum rumor quotidiet ingravesceret, coacti sumua iuspens ac sollicito de tet animo eslsi, nec id diu. tius dissimulare voluimus. Monemus igitur re, ut famae dc saluti tuae in tempori consulas , & sfortasse longius, quam oportuit, progressus es, te revoces : Sin vero selsi sunt, quae objiciuntur quod potius vellemus animum 2 sensum tu iam aperias dc declares, nec patiaria ex malevolorum se monibus perpςtuam notam dc ignominiam tibi tuaeque agnationi δέ ordini Ecclesiastico inuri cogitetsque, quid Deto, quiret ad istum sublimem gra
93쪽
dum evexit: quid sedi Apostolicae, quae te singulari quodam amore & gratia complexa est; quid patriae,
quid generi, quid Christiano nomini, quid publicae utilitati,quid denique tibi ipsi debeas: Qui cum honorificentissimum locum teneas, non alii magis,
quam tibi ipsi inimicus fueris, si ita te gesseris, ut
merito inde exturbandus sis, cum tamen nullo negotio eum tibi conservare, magnus in Ecclesia - Dei, ac summa cum autoritate inter Imperii Principes esse possis. Memineris, quam dissiciles de periculosi sint novarum rerum exitus, quantopere cavendum sit prudenti & pio viro, ne temerosamam latum, dignitatem, animam denique ipsam in extremum discrimen ab dueat: Cuius rei non desunt Nostra aetate exempla, quibus doceri possis. At si longius sertassis provecti sumus, amori Nostro, dignitatisque ac salutis tuae de fiderio iaassignabis: Non enim dubitamus, quin paterna haec monita Nostra id apud te pondus habitura sint, quod omnibus nominibus & iustissimis de causis debent, atque reipsa eam pietatem ac reverentiam erga sanctam hanc sedem sis ostensurus, qua nos recreati, te in dilectissimi filii loco. sicut antea, ita & posthac habere, & ea re magno pexe laetari possimus, sed hoc literarum ossicio noti contςnti, mandavimus venerabili fiatri Archiepistopo Trevirensi, ut ad te proficistatur, tecumque iusius eadem de re quam diligentissime agat, ac consilium deliberationemque Nostram clarius patefaciat, cui plenam fidem te habiturum non dubitamus. Datae Romae apud sanctum Petrum,
94쪽
sub annulo Piscatoris, die in Dec. M D LXXXII. Pontificatus Nostri anno undecimo.
Iohannes Bapt. Canobiui, Et a tergo: Venerabili fratri Gebhar.
do, Archiepiscopo Coloniensi, S. R. Imperii Principi Electori XIII. Responsoria GEB HARDI. Anhiepisopi re me.ctoris Coloniensis, ad GREGORIUM XIII. Pontificem Romanum data, quibus mensem suam de vera fide, re legitimo, quod initurus erat, con jugio, clare exponit, Ura. PAternum omnino tuum animum , Pontifex Gregori, & tali Praesule disnum, ex epistola tua cognovi: Primum quod suspicionibus non temere locum dare, neque sinistris rumoribus, domeis institutis sparsis, fidem adhibere voluisti. Si enim accusare sufficeret, quisnam malevolorum insidias, foecundissimo hoc praesertim culpae seculo, quo optimi quique ab omnibus invidiae ventis cim cumflantur, effugere posset Deinde vero Patrium
vereque Apostolicum illud est, ad constantiam, in fide integritatem, & disciplinam in moribus, deniq; , ad Ecclesiae Apostolicae, Catholicae & orthodoxae
observantiam hortari,& de ingentibus ac inevitabilibus periculis praemonere, qui eos manent, qui rebus novis, aut suis libidinibus servientes, ex Ecclesiae Apostolicae societate se subducunt. Meas igitur partes esse video, ut tam paternae & tam sanctae admonitioni obtemperem, juxta illud Salomonis
95쪽
mam suam o siqui autem acquiescit admonitioni, possessor es cordis. Et fateor ego quidem, me remissius fortassis& languidius ea agentem, quae ad animae meae salutem, conscientiae tranquillitatem, Λ-postolicae Catholicae Ecclesiae dignitatem & Dei gloriam pertinent, non parum tuis literis excita tum & e pergefactum fuisse, ut omnibus dissimulationis integumentis evolutus, sicut tua epistola pie monet, animum & sensum meum aperiam,&declarem, cogitemque quid Deo, qui me ad sublimem istum gradum evexit, quid Ecclesae Apostolicae, quid Patriae, quid publicae utilitati, quid mihi ipsi debeam. Vcrissima quippe & memorabilis est magni illius Aurelii Augustini commonefactio , quae citatur distinctione D. can. a. N minem videlicet in Ecclesia Dei plus nocere, quam qui perverse agens, nomen vel ordinem sanctitatiscae sacerdotis habet. Postquam igitur eam aetatem sum ingressus, quae non tam suo, quam alieno reingitur arbitrio & ad arduum illud Archiepiscopi munus a Domino Iesu Christo sum vocatus, ut hominis propria est veri inquisitio atque investigatio nulli vel consuetudini, vel autoritati humanae adductus, reputare apud me, &ex scripturis &ecclesiasticis historiis indagare coepi, quidnam is, qui ante omnes est, filius Dei faciendum praeceperit, quid muneris episcopalis ratio postulet, quid in Baptismate sacro Deo, quid Ecclesiae postea voverim,
quid denique & sacri Apostolici canones, & ratio ipsa Nobis imperent: Id dum facio, dici non potest, quantopere animus, qui a seipso dissidens nullam partem liquidae & liberae voluptatis gustare
96쪽
potest, aestuarit, & me conquiescere non siverit, donec de mea ad Christi praescriptum & Apostolica Ecclesiae exemplum, confirmatione cogitationes& deliberationes susciperem. Pudebat enim me nomine tantum, non autem reipsa esse Episcopum: pudebat sub virgineae castitatis titulo pectus gerere tetris ardens libidinibus: pudebat Christi sedivum mancipium esse humanarum traditionum: pudebat nobilem & generosam stirpem meam declicorari, si ad foedas quasvis de turpes voluptates hujus seculi, quibus totus immelsus eram, me diutius projecissem. Vellicabant mihi etiam autem tam multi integritate spectati, eruditione celebses, dignitate praecellentes & sedis apostolicae observanatissimi viri, qui Lalva debita leverentia Ecclesiae Caatholicae de magna aberratione nonnullorum poniatificum &Ecclesiasticorum ab Apostolicis decretis& exemplis palam saepe& graviter eonquesti sent, quales fuere ante annos 7oo. sanctus uldaricus Religiosissimus Episcopus Augustanus, divus Bernis haesus Abbas Clarovallensis,Cardinalis Cusanus i calii quamplurimi hujus notae, & similis ordinis viri.
ita ut non solum contra iuramentum meum nihil me tentare aut peccare,sed illi demum me fatisfacere, tum me totum meaq; instituta ad Apostolicae M sanctae illius Ecclesiae normam compono, demonstrare sit facillimum.Primum enim & beatorum Apostolorum Petri & Pauli, ik omnium Apostolicae doctrinae virorum constans haec semper & concors
sententia fuit, fundamentum aliud poni non posse, quam id, quod a Deo positum est, Iesem Christum, qui solus est via, veritas & vita, in cujus solius No
97쪽
men, sicut& patris & Spiritus sancti baptigati sumus, cujus deniq; est Catholica ecclesia, quam sanguine suo redemit. Huic fundamento, dum ritatitur Ecelesia , tunc vere magnificis titulis illis digna est, quos et D. Paulus r. ad I . III. tribuit a Domum Dei viventis, veritatis columnam re flabilimentum eam appellans. sicut Romana EC-elesia D. Pauli temporibus, & iis, quae ad aliquot
annos consecuta sunt, laudem illam habebat , ut fides eius in Christum in toto terrarum Orbe C
Iebraretur, quam fidem unicum fuisse illius Ecclesiae decus, ipsi Romanae Ecclesiae Presbyteri& Diaconi, Divo Cypriano scribentes Epis. II hro secundo fatentur, diserte haec verba subjicientes rharum laudum gloria, quam D. Paulus Romanistribuit, degenerem fuisse,crimen es summum. Mi nus quippe est dedecoris, nunquam ad laudis prae conium accessis., quam de fastigio laudis ruisse. Quotiescunque igitur de vera, germana, Apostolica Ecclesia agitur, video & rationem ipsam velle,
di id sapientes perpetuo monuisse, ut inter eam. quae vere talis est, & Christo Petrae ej usque Eva gelio innititur, cujus semper honos nomenque bonum, laudesque manebunt, & eam, quae de generaverit, fiustra, teste Christo, Deum colentem , juxta mandata hominum, discrimen ponatur isteut aurea illa Tertulliani in praxeam regula, omnibus bonis semper placuit: Rectum esse quod-tunque primum, adulterinum, quod posteriin. Et eo me quoque juramentum deducit, talemque me Ecclesiam Apostolicam agnoscere jubet atque obstringit, quae nimirum vetus illud Romanae Eecleo
98쪽
3I, PROCERUM EUROPAE. De symbolum, ex Apostolico, Nicamo & Cona
stantinopolitano conflatum, mordicus retineat,quae unum Baptisma in remissionem peccatorum, via
delicet per sanguinem Iesu Christi, qui solus mundat ab omni peccato, agnoscat & credat, quae non alias, quam apostolicas traditiones, qui id certe, quod a Christo Iesu acceperunt, bona fide tradiderunt, admittat, ita etiam expresse me meum jur mentum obligat, ut sacram scripturam non juxta cujuslibet Pontificis aut Concilii sensum, sed iuxta eum sensum, quem Apostolica olim tenuit & Apostolorum vestigiis insistens, vera & sancta mater eea lesia tenet, & juxta Patrum &piae vetustatis unanimem sensum accipiam, intelligam atque inter eteter. Λd illam, inquam, normam, ad illud fundamentum, cum me meum revocet juramentum,
nihil vel credere vel amplecti teneor, quod cum illo fundamento non congruat, sive sit Arimini, sive
Romae, sive Tridenti decretum : vetera enim recentibus,tavera adultennis, Apostolica humanis placitis, merito sunt anteponenda. Nam & No stri Canones, ut apparet Distin L U. Canon.'. ipsis illis oecumenicis, nobilissimisque & vetustissimis
conciliis, eam autoritatem non tribuunt, quam
scripturis vel Λpostolicis scriptis. Ibi enim in hunc modum scribitur: Sancta Romana Mus apos illis veteris Testamenti re novi scripturas, quas re la riser fuscipimus, etiam has suscipi non prohibet, S nodum Nycanam, constantinopolitanam, Ephemnam s Chalcedonensem se. Hactenus ostendi, quod sit iuramenti mei fundamentum, & quate nus ms constrictum teneata sic, ut sancte profio
99쪽
teor, me nee a vera fide in Iesum Christum, ne- . que ab illa Apostolicae Ecclesiae soctetate, cui mmnem reverentiam me debere prosteor, unquam per Dei gratiam esse sejuncturum, semperque me morem futurum, quid Deo in Baptisino, quid Ecclesiae voverim. Ceterum & istud quoque apud omnes bonos & intelligentes dubitatione vacat, ut maxime res illicitas, & cum prima fide in B
ptismo data pugnantes juraremus, talibus jurais mentis Noς neque teneri neque obligari 1 Id, inquam, trita illa juris pontificii regula docet: Non
esse videlicet obligatorium, contra mores bonos prassitum iuramentumI Contra bonos more1 autem secundum jus canonicum ea juramenta esse dicuntur, quibus inducitur peccatum. Sic etiam sapientissime Magister sententiatum ex D. Hieronymi sententia monet Dsjurandum tres habeνe comites , peritatem, judicium σjustitiam, qui,s defuerint, non ram esse juramentum, quam permis. ium. Sed expressissima de eopiosa de hujusmodi
juramentis commonefactio extat apud Gratianum in a.parte Decreti : In malis promissu Messindesidem. in turpi poto mura decretum, quod incaute ponsi,
ne facias: impia es promissio, qua scelere adimple- ur non solum in jurando, sed in omni quod agi.mis, hae es moderatio sollicite observanda, ut se in talem forte lapsum versuti hostis inriderimin insidiis,
ex quo fine aliquo peccati contagio surgere non sumus, illum potius evadendi aditum petamus, in νquo minus pericuse nor perpessuros esse cernimus ;Ita etiam ibidem temeraria & incauta juramenta non esse servanda, definiunt patres: σ tolerabialiu
100쪽
Iriu esse non implere juramentum, am permanere
in supri flagitio: Item ex Augustino ibidem de
monstratur: Si propterea fides non servatur, ut ad bonum redeatur, non ideo violari fidem, cum non sit appellanda fides, qua ad peccatum faciendum avi mittitur. Non autem dissicile esset demonstrare, &id luculentis rationibus ex scripturis & tota vetustate a multis summis viris demonstratum est, partim inertissima segnitia, partim avaritia & malitia multorum Pontificum, quod Platina ipse . alias Romanae sedis observantissimus, dissimulare non potuit , multa in Romanam Ecclesiam irrepsisse, quae non solum cum illa Apostolica & Catholica
non congruant, verum etiam in Christum ipsum,
quem solum proposuit Deus, ut esset placamentum per fidem in sanguine ipsius, contumeliosis-sma sint & plane idololatria, quae si quis retinere velit, nae is & in Deum, cujus, inquit Arnobius lib. I. contra Gentes, proprium es liberales venias s concessiones habere gratuitas , & in Ecclesiam , & in Conscientiam suam peccet. De his autem, quia tu, Pontifex Gregori, mihi litem adhuc non moves,& magnis ac Praeclaris viris jam saepe occasionem dederunt sese sejungendi, non ab Ecclesia Apostolica catholica, sed ab iis abusibus & corruptelis, quae illius Ecclesiae fundamentum evertunt, nolo in praesentia longam orationem instituere tsed ad illud crimen diluendum sermonem convverto , quod paulo expressius a te mihi objici vi deo. Video autem, video inquam, aut saltem subodorari me existimo, quodnam sit grande illud nefas & vel morte , vel victurbatione a numero