장음표시 사용
581쪽
LIRER SECvNDVS. 327l deamus,haec bonae sanctaeque vitae instrumental quae diximus cum innumeri Cariusiani obser-l uaririt, consequens est, innumeros Cariusianosi de grege sanctorumcεseri debere. Quod & alia ratione confici posse videtur.Si vix unquam albquis de claustro ad insernum descendit qnodi Bernordus, aut certe Bernardita quidam egre-l gius asserit)illi penὶ omnes, qui in claustris in-l tellige bene directis &vitam&animam agunt, polorum regna petere credendi sunt. At vero innumeri repertu tur Cariusiani,qui in claustris& religiose vixerunt, & supremum halitum c tholice fuderunt. Igitur innumeri sunt de grege sanctorum putandi. Denique de aliis religionubus quae certe decenter obseruantur permulti, nec iniuria quidem, putantur salutem consequi perpetuam. At plures, si Doctori cuidam recenistiori credatur,de Cariusianis, quam de alijs saluantur. Quibus animaduersis, consequens videtur,innumeros Carlusiensis ordinis alumnos,de grege Sanillorum esse connumerandos.
Peculiariter ac nominatim multi asseruntur de grege Cartimno,qui tanta sanctitatefuerunt, ut mihraculis acinis sit eorum probatas
CAEterum his generalibus dimissis, afferamus peculiariter Cariusianos quosdam delectos, qui tanta sanctimonia fuerunt,ut etiamiracula fecerint, quo scilicet confutentur, qui asserunt,Cariusianum ordinem nec sanctis, nec miraculis decoratum esse. Inprimis veniat in medium Cariusianorum princeps Bruno, quis sanὶ honestatis,grauitatis, ac totius maturitatis
582쪽
LI n E R SE CYNDVS. 129rult, qui in corpore mortali conuersationem agentes cslestem, tandem pennis angelicis in Ium euolarunt.Siquidem huius Guigonis issp re tantae perfectionis Cariusiani erant, Vt no ter-reltres homines, sed Angeli coelestes videretur. Ex illa enim traduce prodiit Dominus Hugo, quem S.Hugo Gratianopolitanus antistes cur uit ob eximiam sanctitatem dum adhuc uiu ret per Innocentiu Papam sibi successorem o
dinari. Qui postmoduEcclesiae Metropolitanae Viennensis Archipraesul effectus fuit. Ex illis quoq; fuit alter Hugo,Guigonis discipulus, pe-
liarisq; alumnus, qui ei in Prioratu Cariusiae successit,&duobus annis praefuit. Vir quidem tantae probitatis atq; doctrinae, ut vix similis inordine posset inueniri. De illis quoq; fuere monachi praestates,subito niuiu casu in maiori Ca tusia perempti. Enimuero ut miraculorum alia quid tangatur anno tertio & vicesimo prioratus ipsius Guigonis, nives de altissimis montib impetu subito,incredibiliq; mole ruentes, ceu
lasq; omnes, praeter Vna, Vasta congerie operientes,sex Monachos unumq; novitium horrendo turbine obruerui. Verum die post ruinam duodecimo,quidam ex ipsis oppressis Auduin' nomine, de tantae voraginis profundo nouissimὶ eruditus, praeter omnem omniti expectationem non solum vivus, sed etiam integro sensu, illa,saque memoria stupendo miraculo repertus, in claustrumque deportatus, pauca quidem Verba, sed miram dulcedinem redolentia,deprompsit,& Sacramentis Ecclesiasticis pro more susceptis, poli tantam inediam suauissimo dominici comporis alimento satiatus, placidissimo fine quieuit. Deniq; huius Guigonis tepore fuit quidam
583쪽
13o DE VITA CARYvs IANA Conuersus, qui iuxta nomen conuersioni morum diligenter incumbens, obedientiae, humilitati, mortificationi, caeterisque virtutibus tanto studio dabat operam,ut praeter Christum ΙΕ-s v Μ & hunc crucifixum, ipsiusq; crucifixi matrem bencdictam cui deuotissimus erat nihil
scire vel sapere putaretur. Cuius sanctae conuersationi, bonorum omnium expers diabolus inuidens, γn occultis tantum,sed apertis quoque
suae insanire machinis eum aggredi ausus est. Suquidem intempestae noctis filentio cum aliqua-do iaceret Conuersus ipse, & nihilominus vigilans coelellta meditaretur, daemonum turba in aprorum seu porcorum sylvestriu specie affuit, qui cellam eius ingressi, rictuque horrendo furentes,dentibus longis limis, velut in necem p rati, auefactum trementemq; hominem circu- stet erunt. Cui prae timore sudanti, mortemque vicinam praestolanti, apparuit subito quidam enormis magnitudinis homo is doemonu princens creditus est) qui maioris timoris causa fuit. Cellam enim ingressus, porcos ipsos arguere e
pi dicens: Quid facitis segnesi Cur istum ne dumr uistis iniseri'cur in stulta nondum dis cerpsisti.' At illis impotestam excusantibus: ego inquit efficiam, quod vos desides minime facere potuistis. Hoc dicto, uncum ferreum longurecurvisq; unguibus terribilem, minaci manu apprehendens, atque ad rapiendum,imo vero diicerpendum adaptans, Conuersum ipsum pene mentis inopem reddidit. At vero cum m num ad rapiendum extendisset hostis, mox omnipotetis Dei mater,mater inquam misericordiae visibiliter affuit, quae virgam manu tenenS,
increpansi grauiter dremones ipsos, quod talia
584쪽
LIah R SECUNDUs. It praesumpsissent, instar fumi protinus eos abire, evanescereque fecit. Deinde trementem adhuc hominem consolata, dulciterque allocuta, ea sibi suoque filio grata esse dixit,quae Conuersias ipse faciebat. Deniq; admonens, ut vilibus escis, abiectisque vestibus Vteretur, & operi manuum deuotus insisteret, hominem laetitia multa affectum dimisit, arduumque repetiit Olympum. Huius miraculi meminit Petrus Cluniacensis in libro miraculorum. Cui & alterum de eodem aliud δε bono Conuerso addere iuuat. Suscepit aliquado eodεcον iuuenem quedam sacro religionis lacte nutrien.
dum, qui cum diligentissim E imbutus suisset,
multumque profecisset,rebus excessit humanis. Praeveniens itaque moriendo discipulus magustrum,bonam quidem spem suae salutis, sed ma- gnum simul reliquit de sua morte dolore. Conis siderans etenim bonus ipse Conuersus, & probos illius iuuenis mores, & tam celerem, imo
quasi furtivum de mundo recessum, vehementius flebat,orabatq; iugiter, nec satiari orando, psallendo,moeredo pro eius anima poterat. VNrum pientissimus Dominus tanto eum laboris fasce leuare volens, dignum secit eum visione, eonsolationeque coelesti. Pernoctabat aliquado sub diuo bonus ille excubitor, ac spiritum coelo intentum,instar D. Martini ab oratione non to. laxabat,cum ecce subito intentis in coelum oculis,superna lux omne corporeu lumen superans
in isit,in qua & iuuenis ille quem talisper Η
uerat iucundus clarusque apparuit, qui admurantem timentemque ita est allocutus. ld turbaris,inquit'Agnoscis ne filium tuum y Redi ad mentem, & mecum, Ut solebas, colloquere. De statu meo si scire cupis, noueris tuum sinc
585쪽
deniq; sollicitas iugesque orationes mihi plurmo auxilio fuisse,& me tandem ad illum statum aperuenisse, in quo tibi vices rependere, &tibi qquoq; prodesse queam. Dixerat,'statim unde
Venerat,paululum eo vidente regredi cipit. Re- a ferebat aut huius visionis inspector, iuuenem i-:psum, dum a se recederet citumque ascenderet, lnon auersa facie, sed recto conuersoque vultu Mad superna redijsse, eoque modo perseuerasse, quoad patenti coelo receptus videri ultra no po-cuhro vo luit.Sed de his hactenus. Ecce qualem prolem tempore pius Pater Guigo habuit, qui & ipse quinquage π ομ- aetatis, conuersionis vero tricesimum, Prioratus aut sui vigesimum septimum vel cir- citer annum agens,non sine sanctitatis opinione 4 spiritu Domino reddidit, anno Domini supr1 millesimum centesimo trigesimo septimo. Ab lincceptione vero ordinis tertio & quinquagesi- 4 mo. ino tepore vel circa floruit in domo PON Itarum prouinciae Burgundianae B.Pater Betna
dus eiusdem domus Prior: de quo nobis agen-Bemarni dum est.Bernardus Portaru Prior vir mirae fan.
Portarum ditatis,ac D.testante Bernardo Clareuallensi P ' verus homo Dei, a cuius ore & calamo salut rium exhortationum candor prodiit inenarra' bilis. Hic assiduis orationibus deditus erat,ita vi diuinis laudibus plena in eo essent omnia.
Hic etiam iugi lectione assiduaque meditatione 3 sacrum pectus suum bibliothecam secerat Chri- q. sti.Hic quoque non solum utiliter sibi, sed alijs
. . etiam Viuendu arbitratus, partim adhortationu bus,partim litteris, innumeros ad vitam aeterna inflamauit Inter quos inprimis numeratur be
tus δε ncelinus,postea Billicesis Antistes, que sua
586쪽
exhortatione hic Bernardus mundo subtraxit, sacroque habitu donauit,eripuit seculo,'c sum- - mo lucratus est Olympo. Inter epistolas quoq;,
quas non tantum magno Verborum ornatur u
l nustatas,sententiarumq; malestate refertas, sed diuinis quoque sultas ornamentis scripsit, illae habentur praecipuae, quas ad diuum Bernardum Clareuallensem praedictum dedit, quibus ad e ponenda Cantica Canticorum vehementius stumulauit,tandem q; impetrauit. Quod sane donu Bernardo Clareuallens prosectum,quam gratum Bernardo Cariusiensi fuerit,facile dici non potest. Donum sanὶ pretiosissimu,mutui verim amoris inter Bernardos egregios pign immo tale. Sed coeptum prosequamur. Hic Bernardust tantae aestimationis suit,ut testante ipso D. Ber--usl nardo Abbate in quadam Epistola ad Innocen- 'l tium II. Pontificem maximum, ad Praesulatum quendam in Lombardia fuerit electus.Deniquel multis praeditus virtutibus,multis quoque prodigiis post mortem celebris effems, tandem inister suos posteros clarus admodum effulsit. Iure igitur cum Bostio carmen Mantuant. Vsurpare Mavit possum huiuscemodircvi venit aegrotru,redit adllia Limina liber
i Et miseros homines os sepulta iuuanti raripedes,oculis capti, nodis, podagra, Diuinam illabi testificantur opem.
Summa virum probiria, simul ct miracula sanctum
Esse probant, fidei si fit habenda fides.
Sed iam de Ancelino huius D. Bernardi Prim Aneell, ris de quo nuper meminimus) alumno egregio latius prosequamur. Beatus Ancelinus claris natalibus ortus,& humanis,diuinisq; literis apprii me eruditus, cum salutaria verba ab ipso Ber-
587쪽
in cella maneret, pestiferum scisma suborium est,quod Ecclesiam Dei turbare incepit. Cum nim Cardinales Alexandrum in Apostolicae s dis Aotistitem sublimassent, Othomannus quia dam imperatoris praesidio fultus, Apostolicam sedem inuasit. Verum authore Ancelino, Cari siensis ordo primus ante omnes Alexandrum in Apostolicum recipere, eiq; prorsus obedire curauit. Hic igitur An celinus cum Gaufrido mignae sapientiae, egregiaeq; facundiae viro, qua plurimos Ecclesiastici ordinis Praelatos a deuio e
rore reuocans, effecit, Vt reprobo reprobato, lexander tertius confirmatus sit. Hic itaque cum
acta fuissent,& Bellicesis Ecclesia suo fuisset prς-
sule viduata,Ancelinus ipse canonice electus, Scoactus est Pontificiam sarcinam renuentibus humeris imponere. Quid autem effectus epist pus gesserit,quid virtutum habuerit, quam diligentiam in subditis regendis adhibuerit, quem zelum contra Ecclesiae hostes constanter oste derit , quantis denique signis clarus euaserit, facile dici non potest. Enimuero si de virtutibus agatur, tanta abstinetia fuit, tanta religionis perseuerantia vixit, tantaque eleemosynarum la gitione,alijsq; pias iustisque operibus abundauit, ut omnes & videntes, & audientes in stuporem verterentur. Ita enim in singulis eminebat vi tutibus,ac si alias non haberet. Quid miram eius
diligentiam in subditis probὶ dirigendis reserat
Suos etenim subiectos praesertim iacerdotes seu Capellanos, insolentes arguendo, obsecrando, praedicando , castigando, oleum cum vino miscendo emendare, bonosque reddere mirum in
modum laborauit. Tanta ei cura fuit tribulos
praefato Alexandro papa confirmatus, tandem
588쪽
136 DE VITA CARTu si ANA ex agro Dominico fervide diuellere, zizaniamque & lolium inscelices herbas sarculo veritatis praescindere, semen bonum seminare, coelestrubusque imbribus irrorare,ut nihil magis. Inter lpulchra quoque boni pastoris ossicia, non est sia llentio praetereundus feruidus eius Zelus, quem praesertim in tuenda immunitate dignitateque Ecclesiae habuit. Ita enim viriliter & animosE, magnaque ac plena spiritus libertate eam tui, ltus est,ut nulli parceret, nullius personam accυperet, nihil metueret, sed tanquam qui marty- trium speraret, contrauenientes audenti sermone cohiberet,interdumque anathemate ligaret, iquos nec soluebat quidem, nisi digna satisfactione praeuia mererentur. Q aod sanὶ patuit in Humberto Amedei filio Comite Sabaudiae, in quem pectoris sui diuinum atque inuictum robur ipse Ancelinus exercuit, utpoth quem, lichi patriae Principem, excommunicationis vinculo coram ligavit,quod & sacerdotem quendam cupi fecisset,reddereq; denegasset, & calumniam faceret,quidam in Ecclesiae possessionibus iura praetendens. Qq apropter graue tanti principis
suorumq; optimatum incurrit odium, adeo ut eum statim pro tantae temeritatis ausu, dicerent capite puniendum. Uerum tanquam Helias nLhil formidans, minasq; illas flocci faciens, sententiam expressius inculcauit. Quid plura Cum Apostolicae sedi Comes ipse intimasset, se cotra priuilegium Apostolicum sibi concestum, ab Episcopo Bellicensi excomunicatum fuisse,& 1 Papa ipsi An celino mandatu esset, ut Comitem ipsum absolueret, constanter refutauit, dicens, eum qui iuste ligatus esset,solui non debere, nisi praeuia satisfactione. Denique cum principem
589쪽
LIBERUs EcYNDVS. 137 ipsum Papa absoluisset, idque per literas Epuscopo significasset, tam grauiter tulit Ancelunus ipse, ut relicta cathedra in cellae solitudianem se receperit. At vero suis a clericis disces. . sum eius math ferentibus, tandem reuocatus,ad suas oviculas bonus pastor reuersus est. Verum comitem ipsum non absoluit, quo ad omnem calumniam deserens, lureiurando Ecclesiam
se defensurum promisit. Sed iam pene nimis ab instituto digressit, caetera prosequamur, & qumdam ex miraculis quibus ipsius Ancelini fanctitas emicuit subnectamus. In vita si quidem, θει morte, ac post mortem sanctimonia eius d clarata est. Enimuero dum adhuc viveret, dea Vivamundo quodam amico suo receptus ho-
spes, de fide ac bonis coniugijs eum cutiva con- et 1inrte exhortat' fuisset,landemq; eos prole qua nimium desiderabat carere intellexisset, vocas ad se mulierem, signu crucis in fronte illius impressit,& quasi iocans dixit : In nomine Domini
facito mihi unu filium.Res mira. In virtute iam ctae crucis mandatum fides, & fidem secutus est effectus. Quandoquidem ob natum eis filium intra annum magnoperὸ laetantes, gratias ingentes egerunt. In scelici quoque obitu sanctutas eius manifestata est.Cum enim praefatus Sa audiae Priuceps Hubertus accepisset sanctu Dei virum rebus humanis breui excessuru,admonutusq; fuisset, ut dimissa calumnia tanti patris,u
nia benedictionemq; peteret,idq; sanis consiliis audiens effecisset,vir Dei morti vicinus, imp sitis Comiti manib', hanc ei dedit benedictio. nem. Deus inquit)omnipotens Pater, & Filius, ει Spiritus sanctus benedictionis gratiaeque suae tibi tribuat largitatem, &crescere te faciat ac filium
590쪽
318 DE VITA CARTvs IANA filium tuum. Cumque hi,qui aderant,putadtes eum errare non enim Comes ipse filium habibat,sed filiam suggererent,ut filiam diceret,ille iterum ac tertio filium repetiuit. Quae sane pro- lphetia non multo post tempore, nato Comiti h- lio impleta fuit.Denique innumeris post morte miraculis sanctitas eius haud dubiE probata est. De quibus tria in medium protulisse sufficiet.
Dum sacrum corpus tumulo conderetur, Omnium qui aderant oculis mirabile spectaculum ain paruit.Siquidem in una laa padum,qui ibi erat, l& diebus duntaxat praecipuis ac solennibus accendi consueuerant, visus est ab astantibus ignis 4
flammescere,&immeso lumine coruscare. Dum autem mirarentur', en duae aliae simul accensae, quae plus solito micantes, praeclaram celebritatem,non funeris,sed triuphi designabant. Hinc fit clamor exultantis Ecclesis,fit & concursus mnium,tam insolitu ectaculum admiratium, Deumque in Sancto suo mirabilem acclaman- itium. Porro quidam nobilis adolescens diro themitritaeo, hoc est, febre quotidiana cum ter- tiana,simulque epilentia seu passione caduca la- horans,cum de vino,quo sacrum Viri sancti cor lpusculum fuerat ablutum, hausisset, prorsus ibberatus est. ao etiam poculo multi alii diuersis morbis affecti,sanitatem receperunt. Denique clim puerulus quida trimulus in gurgite lapsus, ibique extinctus, & matre inuentus tande sui dset, a parentibus & vicinis ad sancti viri sepul dchrum allatus, paruo interuallo facto stupent bus omnibus surrexit, & assumpto baculo, quuiuxta eum erat,ambulans, seque vertens ad sandcti viri sepulchrum resedit: sicq; inuentus inco-llumis ac nihil mali habens, ad propria cum gra-ltiaruml