장음표시 사용
271쪽
Iudeκ ergo,ut dichur capicum cati. Ioi sam 37. de testibas, diligentὀr examinaro de t de singulis circun. stantiis , de causis , de personis, de loco, de tempore, visu , audi. tu , scientia , credulitate , fama, Sc. nec quidquam praeteri re,quod processum possit reddere non so. IIum invalidum, sed neque imper. fectum. Vide Pasqual. ad Franch.
Quaeres io. An Clerici, tum saeculares, tum regulares popsint recipere relationem mi raculorum in scriptis, quamvis non possint formare processum eκ dictis sub q. s. to χ κ Possunt reciperet in scriptis relationem sibi factam ab eo, qui agrariam recepit 1 servo Dei in propria Ecclesia defuncti , ct ita. tim illud factum transmittere ad Episcopum , & illi officiales et
rici, vel regulares relationem sibi factam seereto tenere debent, ut dieitur in Decreto sub num. 14. 1& 3 s. dicitur , quod hujusmodi
relationes nullum probationis gradum faciunt . Colligitur autem
ex ibidem dispositis, quod solum ille, qui recepit beneficium a se vo Dei , debet officiali narraroto a factum , ibi r Posnt ea recipere sob sigillo secreti ab ipsis tantum
relatoribus, in quoram gratiam comtigisse narrabituη . Et ex dictis verbis habetur sigilluin secreti imponi solis ossietalibus recipientibus factum narratum,& dictio
tantum refertuς ad relatorem mi. I
raculi, in cujus gratiam fuit se tot satam. Sed quis debet referte mi. oculum factum in gratiam in. fantis, seu impuberis, qui carent usu rationis, vel illum non se. num , sed imperfectum habentὸ Tunc relatores debent esse ejus
parentes, cum etiam tunc bene. ficium censeatur factum in eorum gratiam , dum illis quoquo
multum utile aestimetur. Quaeres it. Quomodo num
rum, de quo sub num. 188os N In Bulla dicitur, quod De. Creta non loquuntur de illis Dei servis, qui sub nomine beatorum celebrantur, sub num. lo. quaa. do eorum celebratio jam excessit
cursum centum annorum. Tem pus autem hoc numerandum esta die publieationis illius Decreti,
quod suit die quarta Aprilis 3 61. . editum antecedenter ὸie decimo tertio Martii ejusdem anni; acoo proind8 ille servus Dei huie decreto non subditur, qui ex hac vita decessiit cum fama sanctitatis, seu martyrii do anno i Zy. ante diem quintum Aprilis. Non numeravi a die ia. Martii editi Decreti, quia hoc incipit obligare ac 7 die exclusa publicationis, non , die editionis, cum ab eo die non sumat suam obligationem , cum nondum dieatur de eo facta promulgatio, snd qua nulla lex, nullum decretum obligat, ex com muni Doctorum , quos allegat Barbosa ad cap. 1 de conititue.
haec centenaria, quae dicitur tempus immemorabile λ De qua locis citatis num ro. & i 8. & num. 39. 28 3t. Probanda est ab allegante eam, ut docent omneS, quos m guo numero refert Doesius decis 69. n. 2 3. Et quidem concludenter, secunum Curi. Iun. cons. 9Ο.Rolandis Valle Id. a. cons. 89. num. 3 i. eum aliis idem sperest. via. 14 Ante litis contestationem perficitur
272쪽
seitor enim in fine ,& nonantewx tutes, & miracula ad normam jam Bariolo, Iassise , cIs chis ex eo- beatificatorum . Deponentes er- em Spereia -- as. Testes au- go sic: Vidi N. servum Dei pu-eem de quatuor sequisitis krmi. Llicocoli in Ecclasia N. per quater deponere debentia Prima, de dragima abhinc annos,& audivi visu per quadraginta annos. δε- a meis maioribus, qui ab aliis au. etinia. de auditu a suis majori. dierunt, tactam N. coli in dictahus, qui ab aliis audierunt. Tem Ecclesia,& vocari heatum non si), quod nunquam Viderunt, aut solum auribus meis, sed etiam 1 .udierunt servare opposita. Quam meis majoribus, ct de hoe cultu,
D, de publica vom, & fama per α nomine beati est publica vox, verbum fuit, s est, memoriam & fama , atque etiam iuit, ita
non extare , nec extitisse in con- quod nunquam audivi, neque vidierarium. f. U. Memoria cap. s. oppositum servari, sed semper il-do praeserip. quam D mnes sequun- tum haberi, & coli pro beato, tur, assebius deris. ror. numer. 6. explicando miracula, gratias, & aes al. G. . 8. Num. 47. Gratian. alia beneficia , quae suecessi ve s
cap. 68 I. aum. 36. Honded. Γb. r. Cit ; haec enim Iigna ejus cultum coas. 7 9. uum., Manes t. Variaν. demonstitant. cap. ioci. numeri Ira. Dere . decis. Quaeres a. An poenae, de quu69. num. 26. In praedictis debene bas sub num. as. & ει incur- esse eontestes, ita quod non uniun- rantur ipso jure Ptur, si unus deponit de uno requi- 1 9 Negative, quia ullum adest suo , ct alter de alio. Mares ok vertam denotans incursionem, cit. num. 3. Rota par. 4. drvos de- seu executionem ipso jure , unddcis 3s7. uum. a. cum Mis sperest comminatoriae sunt,& non incuta deris. 69. num. 27. Si probae , aft- runtur nisi per sententiam iussi. quem actour in contrarium sa- cis, ut colligitur ex illis verbis: ctum fuisse , tollitur irmemora. Pro -- c. . iasii ias paenis hilis, Asex. M. 3. cons s 6. num i 6 ectendo, respicium futuram exe-Surd M. 4. csa . 293. namen p. cutionem a judice pende tem ιLudovis decC. 162. m. 9 ciamatiis vi colligitur etiam ex num. 27 sperest 6 9. raram. 27. Solus quoquo ubi Contradictores , & non pa. rumor, & resistentia in contra- ventes Decretis eisdem mandatrium reddunt improbabilem im puniri per censuras , & alias podicam immemorabilem , Coecinus nas Ecclesiasticas. deris 4o - .am. 6. Fhemias nam. Quaeres II. An his pomis P. 29. Itaque his modis immemo- nisi possint impressores librωrabilis probanda est in causa ser- rum servorum Dei, telim
vorum Dei, quod scilices percen- torsae, qui excesserunt centum annos a die mortis, qua de- tenariam ecesserunt cum opinione lanctita- ινο ae. Negaliud, quia Decteta sicuttis, tales semper habiti fuerint ab non ι uuatur de istis, ut expres- omnibus, nullis contradicentibus ad dicitur sub num. Io. ita neque tali famae , & opinioni, ad effe- impressores librorum de eorumctum, ut possit eis tribui culum vita, & miraculis agentium, di- publicus, ct imprimi eorum vir- cuntur transgrest Ores eorumdem
273쪽
iDecretorum, &sic non subd umtur illis poenis: . il aeros t4. An auctores libro. rum hujusm odi manus eripio
i , rum, procurantes eorum impressionem, sint horum D. ι cretorum. transgressores , di Rei poenarum λ1ia u. Negativὸ, quia in eis sermo est de linpressione librorum, iubnum. 6.& num. 16. ubi agitur de poenis, fit mentio solum de tin pressoribus, pictoribus, sculpto ribus , &c. sub quibus nomini,
bus non venit Auctor, qui licet procuret impressionem , non tamen dicitur imprussor. Quod ve. rum non solam respectu librorum
continentium miracula eorum, qui e .cesserum an entenariam, sed etiam aliorum qm eam non. dum excesserunt, quia respectu illorum non compraehenduntur. sub decretis , ut dictum est prete. cedenti responsions, nec respectu istorum , quia , ut dixi, nulla fit mentio de Auctoribus manuscri
Quaeres 13. An impressores miraculorum eorum Dei ser.
vorum, qui non excesse eunt centenariam, sint transgresso. . . I res, litat manuscriptum sit
recognitum , & approbatum ab Episeopo ad formam De. ereti sub num. 6. Ita - π Assirmativd, quia non lassa cit Episcopalis approbatio , sed praeterea Manuscriptum Romam mittenda est, & nde responsum expectare, ut dicitur sub num. 7. aliter facere , esset publicate mi, racula , & ordinare servum Dei ad cultum publicum , quod nec Episeopus facere potest , ut Pr . bavi supra quaest. I. V . . Quaeres i6. sit contraitum Decretis, sub num p de non apponendis tabellis, lumini.
lumen , id ignorante curam Ecclesiae habente pri 3 Negative, quia ea appositio non fuit formalis, sed tantum m terialitὰr facta 1 pers Gnis devotis. Ita quod non fuit contra itum in eo sensu, ut fiat praejudicium ser. .vo Dei, quin post de eo tractari, si os fiet alis Ecclesiae statim reis moueat tabellam , & quodlibet aliud , quod possit arguere ejus
Quaeres 37. Quomodo nostris temporibus suae trani g. emi ne horum Decretorum POL sint Manulcripta de servis Dei recenter defunctis cum opinione sanctitatis, cum sol ta approbatione iradi impres.soribus,&imprimi Nam videtur obstare iesponsio data
ad i3. quaestionem , in qua dicitur, quod libri mittendi. iant ad Urbem,& expectandum responsum.1 4 Cia Auctores non esse reos hujus Bullae, seu Decretorum, 'ν que impressorem , ac proinde posse imprimere sua manuscripta de vita, & moribus desunctorum de recenti cum opinione sancti. tatis, seu martyrii cum solita a p- probatione Inquisitorum, & Epi scoporum, sine examine, & cousilio Theologorum,& peritorum cum protestatione, quod auctor non intendit, ut illis fides aliqua ad habeatur in ordine ad eorum sanctitatem sed solum , quod fi. des tantum humana pollit prae - uari , sicut aliis historiis . &quod iid nullo modo advertitur praefatis decretis,probatur evideo.
274쪽
tar, quia impressio librorum de istis Dei servis, prohibita in
Decretis sub num. 6. ordinatur ad eorum sanctitatem, dum ibidem statuitur, ut illorum gesta miracula, vel revelationes, vel quaecumque beneficia ob illorum
intercessionem obtenta , in ,re. cognoscantur,& approbentur ab
ordinariis cum Theologorum consilio; sed Auctores tamquam histori ei non intendunt id, sed solum praetendunt narrare eorum
gesta , facta , & actiones,m do, & fine historico, ut iaciunt alii narrantes facta illustria cujuslibet alterius personae gravis, quae Meeta sine ulla sanctitatis opinione, ergo ita facere non est con. tra praefata Decreta. Neque enim historicus , & cron ista contendit gesta illorum quantumvis illustria, & heroica narrare, & probare esse miracula, sed solum ge-sa , & facta mundo manifestare eo modo , quo acciderunt, ne eorum in totum pereat fama, sed
dictorum recent8r deiunctorum eum opinione Sanctitatis tracta.
iis ri potest duobus modis . Primo,
narrando praecise eorum Vitam,
& gesta,prout acciderunt, non dusputando , nec concludendo ess dimiracula, vel non esse miracula,
quod fieri posse nullus dubitat,
cum procedatur modo historico, quod nulla ratione prohibetur. Secunia, discurrendo , & determinando in ea narratione histo. ri ea reperiri miracula, revelationes, prophetias, &c. in quo casu procedit Iudex cum Theologis, ct peritis ; & in hoc secundo casu servandum est Decretum subnum 6. & 7. ut scilitat non im
primantur nisi responso accepto a Sacra Congregatione , seu de ejus licentia, quia talis instructio tendit ad probationem sanctitatis. Qund cum non habeat locum in priori sensu, cum pura sit hi. storia de gestis personae, quae non qualificatur per illam narrationem in ordine ad Sanctitatem, sed solum ad reddendam illam illustrem, eximiam , & praestantem in hoc mundo, non demon strando talem in alio mundo, &patria coelesti, ut fit in proces.sbus ordinatis in hujusmodi de. cretis; ideo non prohibentur hujusmodi libri tamquam historici imprimi secundum priorem sensum , sed ut non possent imi rimi juxta posteriorem semum. Et certe Sacra Congregatio
nihil aliud voluit intelligere, dum dixit hujusmodi libris , scilicet, pure historicis fidem non essa adhibendam, supple , in ordine ad sanctitatem; non enim historiarum fides, juridica,& canonica, appellatur, sed humana , &privata, in his nullum probatio. nis gradum faciens respectu , &favore recenter deiunctorum inrausa beatificationis, in qua Uincantur, & citantur testes examinandi per judices ad sormam
Decretorum . Historici autem non citantur, sed propria auctoritate, & scientia propria , aut aliorum fide humana procedunt in compositione historiarum. Quaeres I 8. An in oratoriis privatis possint retineri istorum imagines cum laureolis,& ra.
diis, tabellis, luminibus, &α& inseriptione nominis Beatiλri 6 E. Negaliud , quia id expres rohibetur sub num. 3. illis vetais: In Oratoriis, aut lacispublicis,
275쪽
. 4'. o so. Ubi citat prohi. bitionem sub Gregorio XV. sed
est error, quia de anno 162 . non
ipse jam defunctus, sed Urbanus
VIII. regnabat. Horum tamen imagines sine signis significativis sanctitatis retineri possunt ubiquet I 7 ad ornatum, α ad memoriam, sicut imagines prophanae, ut do cet Pasquai num. ravo. cum aliis, modo non exponantur in loco Iraestantiori indicante cultum, ut uper aliquod altare etiam priva.
An illis cultus privatus exhi beri possit Die quod sic, ex co. Audivimus , de resis Glos . in cap.
si 8 Si credatur pie esse sanctus; non enim cultus privatus prohibetur, sed tantum publieus, qui nomi ne Ecclesiae desertur taptum Romano Pontifice deelaratis di. gnis tanto honore. Non tamen
possunt publieὸ nominari Beati, vel sancti, quia id est species honoris, & publici cultus, qui tan. tum i Romano Ponti e insti.
19 tuitur, ex Trullemb. I Bonae. Pasquat numer. 1123. ubi ait, posse
nos deferre eorum Reliquias,&offerre illis orationes pro nobis. Antὸ traditionem sepulturae non est prohibitum osculari eorum Izo pedes , ct habitum , ex citatis is Pasquat num. 3213. quia etiam vivis deoseulantur in signum assectus , & devotionis , cum sit actus humilitatis. Possunt si N.
liri in loco honestiori, & se partito ab aliis , ut sepeliuntur pei siniat nae illustres, ex Mosesio eo
num. 14. P quia L num 3126. Inlytaniis non licet eorum nomina ι 11 exprimere , nec in aliis orationi.
bus ab Ecclesia institutis , quia id arguit cultum publicum,cis.νοι b.
tib 1. ωλεῖ. num. I. Bonac. dispin. 3. Decalogi f. I. pari. a. na v. cum aliis
3 13 Pos'sole. num ita . Non licet in die anniversarii eorum cantam Missam alterius Sancti, vel Tri. ιχι nitatis, Postquatna. ii 28. Multo minus festivum facere illum diem. mm. 3 129. Nec licet abstinere αservilibus, sivd jejunare , quia id
arguit in eis sanctitatem , cum haec proprie fiant in honorem Sanctorum, contra Sane x. Bellamminam, o Castropat quos pro se
litat Pasquale. num. εχ o. obstacenim Decretum sub num. I. in quo prohibetur quodcunque venera
tionem, o cultum n eferem, oeindicans. Et lices loquatur de re. bus apponendis in locis publicis, vel privatis, jejunia autem,&se
vilia non apponantur , cum non sine hujus generis , tamen causa. litὀr sunt talia, quae venerationem indieant ; ideo censentur venirei 13 sub ea prohibitione. Certum qum, que eit de illis non posse habeticonciones ad populum; cum enim in eis narrentur eorum miranda opera, quae sub silentio essent print re unda, contraitur Decretis, &Bullae sub num. 7. & 24. contris Troil.Gb. cI P quau. num. 3231. Qua res i9. An hujusmodi De creta, quae tantum loquuntur de miraculis,compraehendant
etiam gratias sub suis prohibitionibus ii 6 si In Decretis ex aequo comis iraehendi non solum miracula ed etiam gratias , ut videri potest sub num. O. Gesta, miracula,
276쪽
HI revelationes, δεῖ quaecunque M. nocis,in quibus poliremis verbis compraehenduntur gratiae , quae propri4 dicuntur beneficia , quae replicantur sub num. a 4. Imo lubrium. I 4. fit mentio de Gratiis, ibi: Atque alia quacunque collata
gratia fid/m facientia, sub quibus
verbis c5praehendit caetera omnia. Pasqual. num. Iχος. ait prohibitionem loquentem de miracu. iis, non se extendere ad gratias, quia tamquam odiosa est re strin. genda , ut notat, ait Mascard. Concl. 3236 num. 3. Et quia ex
diversis non fit illatio. Et quia in Gratiis non potest inveniri falsitas; cum omne beneficium sata Deo, & sic ab ea recognosci
Respondetur, prohibitionem, ut visum fuit , includere aequὀutrunque, tam gratias, quam miracula, & sic evanescit prima ratio Pa squaligi; cujus secunda pari modo tollitur, quia illud axioma air de illatione non habet locum,ubi est ratio compraehensiva legis, quae utrunque conjungit,licet diversa , sub eadem prohibitione. Demum etiam in Gratiis potest inveniri falsitas, dum tribuitur imtercessioni unius loco alterius. Adde, quod gratia publicata, vel dat cultum non habenti, vel jam habenti augetis ideo merito comis praehenditur sub prohibitione indictis Decretis , aliter sequitur absurdum , quod cultus Sanctorum potest incipere a quavis petasona gratificata in hoc genere. Quaeres χα An publicantes mi.
racula non approbata,sint tramsgressores hujus Bult eu De.
cretorum, & an incurrant albquaa censuras di 12 ae Sunt aliquo modo horum D, cretorii transgressores, sicut enim
Iudices illa publicare prohibentur,& imprimi ab impressoribus, sub num. 6. & 7. & dixi q. r. ita & ali is, unde sigillum secreti imponitur Notariis, & testibus, sub nu. 47.
consequentὀr idem dicendum est deConcionatoribus prεdicant ibus miracula, revelationes, & alia isto. rum beneficia, licet vera, sed nona dum publieata ; finis enim Decre. I 29 torum,&Bullae est, ne abusus in troducatur colendi publice hujus modi servos Dei ex opinione Vul gi . cum publicus servorum Dei cultus initium habere debeat ab auctoritate Apostolica,& noti privatis; personis huic aute fini praesa.
torum Decretorum,& Bullae contra faciunt, non solum Iudices, No. tarii.& testes, sed etiam quicunque alii praedicia publicantes, quia ex vulgatis iuribus, ubi est eadem ratio, ibi est eadem juris dispositio contra quoscunque transgressores.talis finis.13o Si vero Concionatores falsa mi. racula, revelationes,& similes prpdictiones falsa populis praedicave rint,iplo jure incurrunt excommuis nicationem Papae reservatam, per per Leonem Decimum latamia Concilio , Bulla a r. inci p.
vernae majestatis. Ita omnes cum S ro M. cap.4. nu. 4. Sanis. sib. 2. cap. 3 7. Num. 9. Pasiuat num. I 2I4. ut antecedenter docuerit in prata
ictis casibus , sud miracula sint vera, sivὸ salsa, Episcopum non Iar posse procedere contra Regula. res publicantes miracula , seu re. velationes, vera , vel salsa , quia nulli bi reperitur id illis conces
277쪽
Quaeres M. An Decretum, quod non praestetur fides Responsis Sacrae Congregationis, . nisi sint autenti cata , ut dici . tur sub num. 66. restringatur
solum ad Responsa in ordino. ad Beatificationem, & Ca,
non ietationem. ta Σ κ. Cert d restringitur , cum ex presse dicatur ea procedere noni qua via Congregatione, quae plua res iunt Emine millimorum , sed
tantum a Sacra Rituum Congregatione, quae de aliis materiis no a tractat, neque proindὰ super ex. traneis responsa non dat. Nihilominus Diana par. tract.12. de Indust resol Id. 2 part 1 t. res i. 3. resol. 13. cum ahit ibidem, docet, supradictum Decretum l. qui de omnibus responsis qua rumcunque Congregatio nutria. Addo ego rationem , quia non est major ratio , cur credendum non sit Responsas non autenisticis unius Congregationis, quam
alterius, cum nullum de se fidem faciat, nisi sit autenticum. Supponitur ergo hoc 1 praedua is Doctoribus, licet in terminis ipsi
nostram dissicultatem non pr ponant, nec decidant. Quaeres 11. Quomodo proce. datur, antequam deveniatur ad Beatificationem , seu Ca non irationem Θia 3 K. In primis videndum est, an servata sint Decreta . de quibus supta initio hujus Meditationis.
Secundo Armantur procristus super vita, & miraculis servi Dei. Tertio, judicantur, an sat in sedima probante. Ouartὸ, an constet
de virtutibus Theologalibus , α Cardinalibus , de quibus debet conitare in processu. Quinto, de
revelationibus , & prophetiis. Sexto, de frequentia populorum ad sepulchrum . Septimo debet constare de ejus miraculis, quo, rum duo in qualibet vice solent examinari. vide Cometor. cap.
278쪽
De probatione Miraculorum per testes.
, d. x Iratulum sis Ratur matri 1 α riatiiὸr, o formaliter. a Duo testes id ei probaut mirm
etita. 3 Etiam unicas , ιribus comurremtibus.
4 Testis unicus eum adminiculis probat.
s Creduor dicto ipsius Sancti. 6 Testi uni cum voce, o fama
1 Probationes duae sim plena ,sa.
9 Depositio famae debet esse per
verbum Fuit, & est. o Causa Canouitationis comparatur eivili, non criminali. at Lynicus testis probat miraculum in genere.
Ia Beatificatio requirit miracula in specie probata. ra Creditur asserenti ἐn persona propria factum esse miracin
s 4 Testes singulares probant mira. eulum jam Sancti. ar Iudici arbitrarium est crederei sibus. 16 Misaeuitim a quo dependet beat eatis, adaquate proban
a Si non dependet ab eo, suseianι
restes singulares. 12 Probatio miraculi ordinatur, Oel ad stipsum, uel ad beat, scationem. ιν Singuis actus, o ciscunstantiae probanda. xo Celebratio misae probatur pers ulares testes. at Medici, o Cbimui probant factum miraculi. xx Testes debent esse tantestes, o 23 Iismi, O quales dieantur ta
24 Edictum testium dicitur probibitorium . 13 Domestici nomine quinam Noniant pa6 Domestici sunt testes idonei. ar Testes de tinioestate probant,
quando non agitur de eorum commodo singulari.
18 Religiosi testes idonei. 29 Testimonium οὐθι datum se licentia superioris. 3o Licentia praesumitur in dubio. 33 7uramentum purgat suspicionem ad causam affectionis. 32 Moniales i. miraculis sunt te. fles idoneae. 3 3 Liset ρarum faeies sit tecta. 34 Melius est detegere faciem eo ram superiore. 33 Agnosce vultum pecoris tui. 36 Rationem sui disi int redde. re testis.
37 Miraculum senis non perspici.
38 Sed tantism ejus factum, quod aerem mahatur.39 Turare debet testis. 4o Iuramentum unicuique separ ita dandum. 4i In dubio praes mitur datum, o examen singularetiar factum. 41 Non est necessarium, quod restes. sint Diuiti su by GOoste
279쪽
' a Testra se possunt remittere ad
eorum diaa unius uua ex unisduntur necessario.
miraculorum per testes hie agendum est. pro qua re fetendum est, quod miraculum spectari potest , vel materialiter , prout Icilicet repraesen ratur in facto cum omnibus suis circunstantiis , vel sormalit 8r, prost dicit peculiarem
rationem excessus virtutis,& ondinis naturae operantis, ac proinde provenientis a solo Deo, prout etiam dicam sub Medit 33. Hle
autem miraculum probatur tantum, qua materialiter spectatur, vi quidem per telles , non a
tem per praesumptiones , & in. dieia , aut scripturas . quia si-e ut in facto consistunt, ita desupsr factum depositio testis ocularis , seu auricularis necessaria est & non praesumpti nes, quae factum ipsum immedia.tὰ attingere non possunt. Unde in Bulla, de qua Eccl. Medici sub num. 8. & 33. disponitur, ut nullum probationis gradum se. eiant libri agentes de vita , mira culis & gestis servorum Dei non. dum beatificoratum, nisi prius sint approbata, ergo multominus pro. bari possunt per indicia, praesumptiones, & scripturas. vide de hac re plura apud Pa' l. q. ος.
stes requirantur ad probatio. nem miraculorum materiali. ter acceptorum λa Requiruntur, & sussieiune duo testes ad quodcunque miraculum , juxta illud Sacrum : Iuore duorum, vel trium restium stat omne verbum. Deuter i7. 6 & cap. 19. . Matth. 38. i 6. & alibi. Hoc est, veritas firmatur per de- politionem duorum testium fide
dignorum , ita quod illis est credendum in omni negotio, ca P. In omni . Licet 23. ubi, quod quaelibet causa terminatur ad minus testimonio duorum bonae vistae. & laudabilis conversationis. Felm in caρ. Licet 47. de testis.
Quaeres a. An quandoque unus testis sum eiat ad probandum miraculum λα ae. Suffcit, tribus concurrentibus. Prnnis, quod sit fide valdi dignus. Secunda, quod factum sit talis naturae , ut aliter probari non possit . Tertio, quod ab eo initium non habeat beatificatio, seu canoni ratio, neque depen. deant ab illo. Ratio autem, cur uni tantum testi quandoque credatur, ea est, quia, quando non agitur de pta judieio tertii, dictum unius credibile est, eum judex nullum habeat motivum ad credendum oppositum s regularitὰr enim motivum non credendi regu
latur ex praejudicio , quod fieri potest proximo, quod cum hie
desit, credendum est unico i si, praesertim etiam cum judi. ni sit arbitrarium credere,& non credere
280쪽
eredere testibus l. 3. E. de testib.
Ita Doctores apud Farinae. q. 6 I. num.Σ6. I 34. docentes in multis rasibus iussicere unicum testem, prout etiam resert Barb. ad cap. 4. is testib is num i 2. usque adjnem. In terminis nostris Gabriel.
I. reserens exempla hujus fidei
Primum requisitum est, quod talis testis se nde dignus, in ejus enim dignitate fundatur judicis credulitas: ille autem dicitur fide dignus, cujus existimatio, & conversatio irreprehensibilis est, men dacio non notata, fides ergo, hoc est , veritas est fundamentum intestibus , qui creduntur dicere
Secundum requisitum est, quod factum sit talis naturae quod albrer probari non potest per alios testes, qui desunt; undd tunc ne cessitas, & impossibilitas operatur , ut unus suificiat te ilis , ne illud factum pereat ; necessitas enim tunc quali supplet defectum secundi testis , ex allatis is Fari
easum de Sacerdote habente a poenitente facultatem revelandi consessionem ejus sibi factam,qui licet solus , plene probat, modo non praejudicet alicui. Ergo idem dicendum est in materia miraciniorum , in qua aliquorum facto. rum est impossibilis probatio perplures testes , ut Patet in revela. tionibus, apparitionibus,&sim, Iibus, quae ut plurimum nota sunt
solis Dei servis, quibus fiunt, &tunc illis credendum est,uel etiam eorum Consessariis. Ith in Re M.
3 Tertium requisitum, qu6d non agatur de miraculis , a quibus pendet Beatificatio, seu Canonizatio, quia tunc necessario debent esse duo testes ad miniis fide di. gni. Ratio est, quia quando agi.tur de praejudicio testis . oc de re gravissima, ut est negotium bea. tificationis , & Canon irat ion is ,
ex dictis Medit. praeced. num. 2. tunc unus testis non lassicit, ex Farinae. q. 63. num. 26. sed duo
ad minus requiruntur ; & quod in causa beatificationis , seu G.
non irationis agatur de praejudicio non unius personae , sed totius Eeelesiae, ut non decipiatur; pa tet ex eo, quia cum beatificatio, ct canoni ratio Sanctorum ordine. tur ad cultum publicum, a fidei, bus praestandum talit8r. declar iis, maximum esset inconveniens illis, & praejudietate fidei catho. licae, quae docet Papam errare non posse in canonitatione Sanctorum, si hujns negotii initium inchoaretur ab uno , vel alio mira.culo unico teste probato, in quo Verteretur periculum fidei in haere. Debent ergo esse duo restes,& in eo contestes , ut dicam im
num. 34. quod fama non sustieit ad beatificationem, quia non facit plenam probationem l 3. U. Ejusdem quoque f. de te lib. Decias in cap. t. de probat. Und8 neque scripturae etiam publicae hi storia. rum , tabellarum &c. insufficierutes sunt ad probandam sanctita.