장음표시 사용
291쪽
teriae eonsistit in illo facto, quod
accidit, e. g. mutuS loquitur,car.eus videt, infirmus sanatur &c.
in sectis igitur hujusmodi consistit miraculum materialiter spectatum , quia per horum specitationem factorum aliud non con. sideratur, nisi quod apparet pro. batum per testes productos , juxta dicta praeeedenti Meditatione; α super his factis processus instructus, juxta Meditationem 3 l. appellatur informativus, dum
effectis informatur, & ulterius non procedit, quia materiale tam tum miraculi probatur , & aliud in simili processu non quaeritur. a Quoniam autem processus in. formativus ordinatur ad alium subsequentem processum, nimi.
rum ad eum , in quo quaeritur, cujusnam ordinis si effetius talis facti jam probati, nempὸ, an naturalis , an supernaturalis , ideo in eo discutitur ratio sormalis mi. raculi , quod pro rM , & forma. 3 liter acceptum est illud, quod ex.
cedit totius naturae ordinem, &virtutem,ac proindd solum Deum habet pro causa sui productiva, ut docent omnes Theologi , ix Canon istae, cum agunt de mira.culis, ut dixi Medit. i. Probato ergo, quod factum excedit vires naturae creatae , ab ejus effectu excluditur caula secunda, ac pro' inde ejus causa de neeessitato tribuenda est soli Deo , cum aliae
causae a prima, qui est Deus, aesecunda creata, non sint dabiles, nee hi effectus a seipss esse possunt, quia nemo nascitur a se,
nee aliquid 1 seipso producitur,
alioquin esset, antequam esset, cum causa efficiens sit ante suum effectum. De miraculis secundum esse materiale, actum est in .praecedentibus duabus Medita. tionibus. De eisdem vero secundum esse sermale, agendum est in praesenti. De utrisque vero semul in aliis Medit. 4 Notandum autem est, quod ad propositum nostrum datur duplex genus probationis, nempδprobatio testificativa, & judic tiva. De prima, quae consistit in
depositione testium, qui narracit factum cum omnibus tuis circumstantiis , quod vocavimus miraculum materialitEr acceptum,
actum est praecedenti Meditatione. De secunda, quae eonsistit in consultatione peritorum,& judi. cativa approbatione miraculi sora
maliter accepti, iacta 1 Iudice hie
agendum eri .s Probatio autem testificativa praecedie judicativam, quia si e .X facto, ut ajunt, oritur ius, idest, judex ex eo benὲ narrato colligit juridicum responsum, ita judex in discernendis miraculis, 1 non miraculis regulatur ex secto beno propoli to, probato , & cognito 3
ende necessarium eu , ut praeem
dat probatio testificativa legitimὸ
facta, ut inde oriatur cognitio regulata in mente judicis, ut possit judicare, an talis essectus sit mi. raculosus. Iudex autem cum suis Consultoribus debet attendere
iactum secundum se spectatum, o non secundum quod potuisset fim
292쪽
Quartus easus, schus sit. F. Guel. t8r probatio directa est testifie,
24. Quia judicare lebet id, quod tiva, ita quod probatio facta prede iacto accidit, non quod pote' medium propriὸ dici non debet rat alitEr accidere; non enim pro testificati a , maxime, quando batur per testes id, quod nondum medium est arguitivum, & syl.
est, sed quod est , quia probatio logisticum, sed tanthm judieat,
fit per unum ex ses. Iibus , sensua va, & indirecta. Dixi propriΘ, autem non attingit objectum nisi quia probatio per auditum audi. praesens, & actu existens,&cum ditus, seu alienum,& si in judi-judex in approbandis miraculis eiis admittatur, secundum quod reguletur ex facto probato , ut tradit Farinac. q. 69. non est inadixi, considerare tantum debet, men proprie, & p cis8 probatio, quod est, non quod poterat esse. cum levis sit, & raro attendatur. Sed accedamus ad quaestiones. Igitur probatio directe se tenae Quaeres igitur primo, an mira' ex parte testificativae, & indire.
cula directe probari possint e eia ex parte judicativae.1 Est igitur probatio duplex, una ro It Μiraculum direct8 probatur, directa, alia indirecta. Di recta secundum quod materialiter spe- est illa, quae si, medio finem ctatur; indirectὰ vero ieeundum
attingit, & super objectum im. quod is aliter consideratur. mediatd deponit e. g. cum quis Primum probatur, quia ex db testificatur per unum ex quinquo ctis, probatio directa est illa, qua sensibus; ut, Vidi Petrum deam obiectum immediat8 attingitur lantem in foro. Indirecta est uno ex sensibus; sed hoe modo illa , qua aliquid probatur per probantur miracula secundiim fa- medium syllogisticum e. g. Pro. ctum, quod oculis videtur, auri. Petrum non sedere in hoc bus auditur, gustu sentitur, ergo scamno sic: duo corpora simul non eorum probatio est directa . Et possunt occupare idem scamnum; in hoc dissicultatem non video. sed Paulus in hoe scamno sedet, Et confirmatur, quia miracula α occupat illud, ergo in eo Pe. secundum suam materialitatem trus non sedet. In noc loco est probantur probatione testificati. Titius, ergo non Sejus, ex angu- va , sed indirecta est testifieativastia, & arctitudine loci, quod est ex dictis s erib haec est miracu.
medium probativum consequen- Iorum secundum materiam. tiae ex illo antecedenti correlati- ri Secundum probatur, quia mi-vo ad consequens. Vide Conteio . racula seeundum suam rationem cap. 3. de Canonixa initio, qui eam formalem sens bus pereipi nonisArinam ex Baldo in cap. q. de possunt, ergo nec directe proba. Probat. tradat. ri. Patet vis consequentiae, quias Unum hic observo, quod hoe directa probatio fit immediat8
duplex probationis genus est mi κ- per unum ex sensibus si ergo tum ex probatione testificativa, miracula sensibus non percipiun- & judicativa; nam testis deponit tur, directe probari non possunt. id, quod immediate vidit propriis Ia Antecedens vero probatur, quia oculis, vel propriis auribus audi. formalis ratio miraeeuli duobus vit, & sic sine medio, consequen. eompletur, per excessum virtutis
293쪽
naturalis , & per immediatam productionem . Deo, ut omnes concedunt; est enim supernaturalis effectus a solo Deo proc dens , de ideo excedens virtutem, Q ordinem naturae ; ergo sensibus percipi non potest, sed tantumi ellectu. Confirmatur ex S. Tham
te, miraculum nec visu, nec sen. sibus alii probari posse, Conteior. cap. x8. initio sic orguis. Thomas
erat caecus , natura non potest praestare visum caeco, igitur visus
illi restitutus est a Deo, qui est supra naturam, dc solus potest
ςaeco a nativitate praestare visum, cam S. Thoma par. I. q. Lo . art. 8.Vulnus, quod Ioseph habebat in crure, statim signo Crucis est
sanatum, natura autem, neque cum ea ars, sanare potest in in.
stanti ; ergo id opus est solius Dei , ac proinde miraculum, illi
Omnes, quos citant Simoneta mrelat. X Francisei de Paula, vers. sed ante omnia fal. 43. Pamin. in re.
Iat. S. Bonave murae pari. Σ. art. 4.
Rota in relat. I. I Umundi par. 2.art. 8. O in relat. S. Teresia art. r. de Miraculis , cum mustis aliis ipso Conteών. initio cap. 38. Quibus adde Lauretum de Fr nchis apud P quai . nam. iii 9. I' Mascarae
spectet examinare, & appro. bare miracula λ , . 33 α. Ad eosdem, ad quos perti. net instruere processum informa. tivum super miracula, materiali. ter spectata ; illi autem sunt Papa. Sacra Rituum Congregatio, Comcilium Generale, de Episeopi jire ordinMio, iuxta dicta Medit.
3I. a num. 68. ad 8O. ergo & ad eosdem spectat examinare formalitatem miraculorum; & illa approbare . Miracula autem vel fiunt a servis Dei nondum beati.ficatis, nec canon iratis, vel jam beatificatis, seu canonigatis. In
priori sensu examinari, & apprinbari possunt ab Episcopis, & aliis, sed non publicari ε, quia id esset tribuere illis cultum publicum, de quodam modo illos beatificare, quod soli ripae competit, juxta quod dixi Medit. 3 r. num. 6. I.
ro, quae faciunt jam beatificati, vel canon irati pro eodem enim sumuntur in re hae ab Episcopis, de aliis, qui processum informativum sermare possunt, non solum examinantur, rec
gnoscuntur, & approbantur, sed etiam publicari possunt , imo debent ad Sanctorum honorem,& Dei gloriam, quia cessat supradicta ratio. ex quo enim illis cultus publicus tribuitur ab Ecclesia, non dicuntur beatificari directe, nec in directe per hujusmodi publicationem, sed tantum in eis augetur cultus. & honor illia debitus. Quaeres 3. An , de quomodo Episcopi examinare debeant miraculum Sanctorum, id a liorum Dei Servorum Zr4 κ. Id facere debent de eonflio Theologorum, piorum virorum.& peritorum . Et loquendo domi inculis nondum beatificatorum ita exprimitur in Bulla, de qua Medit. 3 l. num. 6. I. 3 . Z8. 79. go. & 8 i. ubi retuli, quomodo id sacere possint, non repeto, quia Lector ibi eommode potest vi
is Si vero sermo si de miraculis jam beatificatorum examinandis alidentinum ad initium sess. 23.
294쪽
in tit. De Invocat. Venerat. dc reliq. sanet. tradit formam promfinem illius tituli his verbis.
Nulla etiam admittenda esse M. va miracula, nec novas Reliquias,nis eodem recognoscente, o appro hamo Episcopo; qui semia atque dodis aliquid compertum habuerit, adhibitis in Consilium Heri is, is aliis piis viris ea facim, qua veri sati, o pietati consentanea judica.
Ex hoe decreto colliguntur ea, quae dixi hic, & praecedenti. bus duabus Medit. nimirtim pro miraculis dari, duos processus, unum informativum quo ad mi. racula materialiter spectata, ut indicant illa verba: qui u atquνδε jis aliquid compertum babaerit. Ex processu scilicἐt informativo procedet Episcopus ad recognoscendum per alterum processum iudieativum scilicet miraculum,
secundum eorum formalem rationem.
Quaeres 4. An In hoe Tridem tini decreto sermo si de 'ν robandis miraculis, non sciisum Sanctorum , sed etiam Servorum Dei. qui nondum sunt sanctificati. 16 κ. De miraculis Sanctorum tam tum disponit Tridentinum , &ratio est manifesta ex titulo hujus
tenoris. De Invocatione, Veneratione, o Reliquiis Sanctorum, o
sacris ima diibas. Ergo excludum tur a Concilio nondum sancti. Unusquis de enim textus conis II gruit tuo titulo, is quid autem d. Aquid υero C.de veteri jure enucl. l. r. s. studus Dei alitor C. de novo cod. fae. Ex illis enim desumitur deciso quae itionum, quando lensu in
habent completum, ut notat Na- 8 VM.t.3.mc.Haec autem verba n.6. It,
quod nec in textu si alia mentio , nisi de Sanctis; ergo Tridentinum loquitur tantum de miraculis Sanis .ctorum recognoscendis, & non do iactis a servis Dei, quorum recognitio, licet spectet ad Episcopum , ex Decreto , & Bulla, de quibus Medit. 3I. num. F. t men non est omnino adaequata, quia miracula recognita ab eo non potest publicare, sicut manufestare potest miracula Sancto rum, postquam illa approbaverit, ob rationem superius dictam. Et quod Tridentinum dispo. nat tantum de miraculis Sancto. rum , ita docent Ρhiliarchus δε
Anfisus de eultu sacrari relis. Saa. rum. 42. Gras de sent. exconico . I. quos contra te citat Bari sa. ad boc cap. num. 8. cI adcap.
sin. de Relis num 4. o allegat. 97. num. i. Ubi dicit uebi quaerenti responsum fuisse ili Sacra Congregatione , dispositionem Concilii intelligendam esse de miraculis
etiam non Canonigatorum. Credamus illi urbaniter interpretando responsum,dispositionem Con. eilii intelligendam esse, ut Epis.copus in recognitione miraculo. rum non Sanctorum procedat emdem modo, sicut in approbatione miraculorum Sanctorum, servata communi Arma ea examinandi
eonsultis Theologis, sed cum ea disserentia , quod miracula Sanctorum a se approbata potest publicare , nequaquam publicarea inprobata miracula servorum Dei, ad formam Bullae, de qua Medit. D. n. 6.&7. Vide Coniel. c. I. nina 4. & is . ubi feta idem sentit. Quaeres s. An Tridentinum disponat de recognitione mi
295쪽
raculorum tantum Sancto. rum, an etiam Beatorum
Is K. De utrisque sermonem iacit; ideo eadem serma servanda est in recognitione miraculorum utriusque. Ratio est , quia Ec-ςlesia quo ad hoc, nullam facit differentiam inter Sanctos, &Beatos , ut patet in orationibus etiab Ecclesia institutis, in quibus Sancti vocantur Beati, & quandoque Beati appellantur Sancti;
nam utrisque per miracula cul.
tus publicus jam ipsis ab Eccle.
sia tributus, Per recognitionem, approbationem, & publicationem miraculorum augetur,non inchoa. tur ; ergo Concilium intelligerudum est de utrisque, cum ex his nullum sequatur inconveniens. Confirmatur, quia in Tridentino secundum Barbosam agitur etiam de miraculis servorum Dei reco.
gnoseendis, sed non publicandis; ergo a sertiori de approbatione
miraculorum Beatorum. Ita Pas. qua ligus num. Iao . in fine.
Quaeres 6. Quomodo se debet gerere Episcopus, quandΛDeus facit aliquod miraculum, virtute alicujus imaginis, quo populus solet fluere ex devotione, & curiositate Σω κ. Usus obtinuit, quod hujus
modi sacrae imagines Operiantur,& Ianuae Ecclesiae claudantur, ad impediendum concursum hinminum, ne miracula publicentur ante eorum examen , & recognitionem. Ex Francto Pas,ualit
c9. 3. Sed id ubique notaurvatur, cum lex de hac re nou extet, nec vulgi opinio, seu da. votio in similibus casibus refrae. nari, & moderari potest. Quaeres 7. An Decretum ob
comprςhendat superiores Reis gulareS majore habentes scili-
est jurisdictionem quasi Episcopalem,ac proindd possint recognoscere miracula saltem suorum Sanctorum facta in eorum Ecclesiis R. Negati τὰ , quia Cone ilium utitur verbo Episcopi, non dicti ne ordinarii, ibi: Nemini licere ullo in loco, vel Ecclesia etiam qu modolibet exempta oe. Nisi eodem recognoscente, o approbante Episcopo, excluduntur ergo omnes alii, qui non sunt Episcopi, ac proi de etiam superiores regulares,qui sine dubio carent dignitate Episcopali, quamvis alias tantam habeant jurisdictionem in aliis,quam tam Episcopi. Confirmatur id ex illis verbis Nemini licere, quae dicunt omnimodam exclusionem,
Barb. Dictygomo. Idem importat dictio Nisi ex eodem num. 4. In terminis nostris; me. Anton. Ita. r. res . sin. eastia merim para.
4. dec. 3 37. Barissa Appellat. Episcopus num. I s. cI Anegat. I. Num. 9.se in Trident. num i 1. Et satis ex
illis verbis : In loco , HI Ecclesia
etiam quomodolibet exempta. Manifeste colligitur, selum Episeopum ,& nullum alium Praelatum etiam Nullius, seu Generalem, vel Abbatem, posse recognoscere miracula facta in eorum Ecclesia , vel Monasteriis, & aliis eo rum loci . Quaeres 3. Quales debeant esse
Theologi,& alii pii viri adhibendi ab Episeopo in consilium in approbatione miraculorumὸ Dieit enim Tridenti. num, Adhibitis in consillam Theologis, o aliis piis viris. Et in Bulla extensa sub Me.
296쪽
dit. 3i.debeatificandorum mi- verbo THolomu, sed etiam eκ aliis taculis, sub num. 6. dicitur. subsequentibus verbis Piis viris, i ta bis recoguoscendis Tiso. 2 doctis. Non enim assumuntur loror , avosque pios , ac doctor ad lecturam ignari, sed viri pii, viros in consiliam adbiberet. & docti, quales censentur praeli- Numquid isti pii viri, atque bati, qui doctrinam non perdunt docti debent omnes esse . finito cursu suae lecturae. Theologi λ Atque Theologi Eodem modo dicendum est laureati in universitate , an de Canonistis laureatis, & licen. alibi P Uel etiam lassiciane tiatis ad lauream, ut insinuant se. Lectores Theologiae non in- quentia Piu, o doctis viris, quae signiti laurea doctoratus Ma- non debent superfluere, sed aliud ni sterii Z An sub et Mem veta significare a prscedentibus. The
bis veniant Doctores Cano- logi ergo, & Canoni stat vocanturnum, vel etiam legum Z in consilium , quia eorum pro-21 κ. Veniunt in primis Theologi prium de materia miraculorum non solum laureati sive in Uni- notitiam habere . cum ex proses versitate , sive extra ab habente se de Canoniratione. & miracu- privilegium doctorandi, verum lis tractetur in libris Theolog, etiam Lector Theologus non . cis, & Canonicis, quibus ipsi st Laureatus Pariter idem dicem duerunt. Et quoniam qui pro- dum est de Doctoribus Iuris Ca- movetur ad jus civile, regulariternonici, etiam nondam laureatis, etiam in jure Canonico laure, modci sint licentiati ad lauream; tur , dicuntur enim Doctores non vera legum Doctores prae. Utriusqueduris; ideo & Legistae cis8, procedunt haec, sive periona vocari possunt Laici, quia Laici sit Ecelesiastica, sivῆ laica, modo a 3 non prohibentur serre consiliumst in aliquo ex dictis gradibus etiam in spiritualibus, & id par, constituta. ter colligitur ex eisdem verbis
In praedictis nullam puto esse Plir viris , o doctis, siquidem, difficultatem , & quidem quoad n ipsi sunt pii viri, di docti, ne.
Theologos , & Lectores Theo- que eo im pietas, & doctrina in logiae res clara est , quia Conci- solis Ecclesiasticis invenitur,sed lium , & Bulla utuntur verbo est virtus utraque eommunis L ealogis Theologos, communi, 24 delibus. Eadem verba Piis viris tam laureatis, quam dignis lau- indicant, non esse vocandos ex-rea, ac proinde Magistris.&Lω eommunicatos, suspensos, inter. Oolibus in facultate Theologica . .dictos, seandaloses , & malum Et si Lector admittitur,a sortio- nomen habenteSex impiis operiri M gister doctoratus extr1 Uni- bus, quia similes vocari non posversitatem; non est autem neceL sum pii, dum pietate . & bonissὰ , quod Lector talis sit actu, moribus carent; hic autem pius sed suffieit Resormatus , quod non restrnigitur a pietate debita scilieet legerit, & non amplius Tlao, patriae, & parentibus, sed legat, quia suum lecturae cursuin aceipitur latitas, prout opponitur absolvit. Et quod hoe sit verum, impietati,quae significat quodcumnon solum deducitur ex dicto que scelus,&delictum.
297쪽
Quaeres s. Quomodb recogno- scantur novae Reliquiae λ Antequam responsum proferami nonnulla praemitto. 23 Praemitto primo, inter Reliquias alias esse servorum Dei jam Canon iratorum , seu beatificat rum a Sede Apostolica solemni-iar, vel interpraelative I solemni. ter quidem prout nostris temporibus servatur. Interpraelativὰ veto illi servi Dei dicuntur Can, nitati, seu beatificati, qui publi-c8 venerantur per centenariam
ab anno deinceps, juxta dicta Medit 3 r. num. 38 & I S. de qua re in sequenti Meditat. Alias esse Dei servorum post an . num is a I defunctorum cum opinione sanctitatis, seu martyrii, qui disponuntnr ad beatiscati nem paulatim, dum eorum princessus de vita, & moribus fabri.
16 Praemitto secundo , inter Reliquias alias dici antiquas , quae proprie sunt Sanctorum , & pro talibus venerantur a fidelibus, quibus jam notet sunt ; unde dicuntur antiquae, non iam antiquitate sanctitatis persong defunctae,quq excessiit centenariam , quam untiquitate venerationis, quae comtinuo suit in usu. Alias vero diei novas novitate inventionis, cujuscunque snt,si τὰ beatificati, vel canonizati, seu alterius Dei semvi, qui non gaudet centenaria, uxta superius dicta, quarum cognitio non extabat saltem rations loci, ubi invenis fuerunt. Quibus praemissis. 27 α. Epit copus cum Theologo. rum,&piorum aliorum virorum peritorum consilio recognoscit quascunque Reliquias, tam ant, quas, quam novas, cujuscunqua
snt desuncti jam beati , vel non
beati, cum ea disserentia , quod Reliquias Beatorum recognitas 1 se, & approbatas, publicare, &exponere potest publicae venerationi fidelium; nequaquam vero Reliquias eorum , qui non gam dent centenaria, juxta superius dicta. Hoc responsum manet Pro. bat um, tum ex Tridentini Decreto superius eκ tenso sub num. I. conformiter etiam ad Decreta, α Bullam de nondum Canonigatis a Sede Apollolica , Medit. 3I.
sam ad Trident. num. q. cI alleg 97. num. Ο. I ad cap. 1. de Reliquiis , ubi dicit, se a Sacra Congregatione responsum habuisse , Tri. dentinum intelligendum esse demiraculis, & novis Reliquiis, recognoscendis ,& exponendis cul.
tui publico persolum Episcopum;& sic derogatum fuisse cap. fi n. d. Reliq. ubi dicitur, quod steliquias
inventas de novi nemo publice υeneis
rari prasumat, ns prius auctoritire Romani Pontificis fuerint appro. ag bata . Sed revera stare potest utriusque Concilii, se ilicet Latmranensis cit cap a.de Reliq. & Tri. dentini dispositio, ut scilicet LM teranense loquatur de Reliquiis
noviter inventis defunctorum , nondum Canoni datorum , ut eae . non exponantur publicae venerationi , nisi auctoritate Pontificis, quod non repugnat, nec ad ver satur Tridentino, quod concedit Episeopis recognitionem Reliquiarum, non solum Sanctorum, sed etiam servorum Dei nondlim Canoniratorum, seu Beatificato
298쪽
rum, sed sine publicatione, & eκ- cum licentia Pontificis consignan-posuuine publico cultui Reliquias tur clausae, & sigillatae in capsula
desunctorum non gaudentium cum instrumento autentico, quod centenaria. ab ordinario recognoscitur aper.
et ρ Coniel ad Iacobum Castellansi ta capsula,&visis Reliquiis, sua
q. 3. de Canoniz. Sanct. art. l. cum per hujusmodi recognitione , &Berrrando cons. 383. reserente d. quod capsilla ante non fuerat aper-Barbosa,asserit Tridentinum non ta, quia invenerat sigillum sanum, adversari Lateranensi Concilio, integrum, & non alteratum, pu quia Tridentinum loquitur de blicum jubet fieri documentum, Reliquiis Sanctorum, Lateranen. ut possint publicae venerationi ense vero de Reliquiis servorum poni.
Dei publicὰ non venerandis sin4 3I Dixi de licentia Papae, vel ejus
auctoritate Papae, & revera hoc Vicarii, quia extrahentes Reli- modo servatur dispositio utrius. quias ex cemeteriis, cryptiS, que Concilii , ne una alteri sit tacumbis,iam inita, quam ex ita contraria. Nec quod nos dicimus Urbem in suo territorio, sunt ex. contrarietatem importat, quia communicati ipso jure, & Papae aliud est recognoscere, & appro. reservat tir, cum aliis poenis , de hare Reliquias aliud est expone. quibus Bonac. disp. 1. de centuris Te eas publicae venerationi, ut pa. in particui. q. 3. p I p. Incidens; tet ex Bulla extensa Medit. 3r. Iure communi nulla imponitur Dum 6 I '. ubi Episcopus recoe poena contra extrahentes, vel frugnoscit miracula servorum Dei, rantes Reliquias. Thesaur.demnis
sed illa publieare non potest , & Eccle1 V. Reliquias sanctorum i c.
sic lunt divella, ac proinde sequi- Leetan/V. Reis. TanA. nu. 6. Fuit tur Tridentinum nihil quo ad Edictum Pauli V. anno 16i 3. hoc disponere, dum Bulla in hoc quod anno i 614. extensum fuit nullam fecit mentionem deroga- etiam ad Ecclesias , & alia locativam ipsius Concilii Tridentini. pia , ubi Regulares incurrunt xt hcet sermo sit in Bulla de Mi- etiam privationem vocis activae,
Taculis, idem tamen dicendum & pas Ilvae cum inhabilitate adest de veneratione Reliquiarum; dignitates, & gubernationes suae
clam miracula ordinentur ad ve- Religionis, omnibus Papae rese DCrationem. Cumque nullus prae. Vatis , tam extrahentes, quam ter Papam possit indicere cultum scienter recipientes, &c.
Publicum ejus, cui nondum con. 3 Si quandoque in restaurandis Venit, merito Episcopi non pos Eccleliis, & Altaribus invenian- fiant exponere venerationi Reli. tur reconditae Reliqui inscriptaeqnias eorum, qui nondum sunt nomine alicujus Sancti, seu Bea. Beati, quia hoc esset cultum in. ti , qui gaudeat centenaria ad sor-choari ab illo, qui facultatem non mam Bullae, de qua dixi Medit. habet circa publicum cultum in. 3 t. num. i8. & hic supra , tunc choandum. Episcopus pro veris Reliquiis eas Quaeres Io. Quomodo proben- recognoscere debet, & si placet tur Reliquiae esse Sanctorumὸ exponere publicae venerationi,so Reliquiae ὀ Roma extractae sola enim ea inscriptio, quamvis M m non
299쪽
non subscripta , si appareat an K- qua sussicientem fidem facit cre. dendi, illam Reliquia messe talem, 3
qualis repraesentatur per eam in.
scriptionem, quia scriptura incisa in columna, vel lapide fidem se. 33 cit, Glos V. Per libros antiquos,
cap. cum causom, 33. de probat. Gos . Dip cbis, cap. sane 6. 24. q. z. cum aliis Genua, is scriptura
privat. lib. r. q. 4. num. 189. In te minis Grast..om. l. cons. I. de sent. com num. 28. 2 29. Ratio e st,
quia cum simus in antiquis, quae sunt dissicilia probationi. , quaeli. bet probatio etiam praesumpta
valet, ex eodem Grasso cis. num. ἶλjuribus citatis. Unde non est ne
cessaria recognitio incisonis, seu 334 scripturae in antiquis , Legana in
reo lib. I. deris. 13 r. cI lib. 2. decisaso Dixi in Ecclesia, vel altari, quia loca propria sacrarum Reli. quiarum sunt potissimum praedi, ideo illorum circunstantia valde auget fidem, & urget Theo, logos , & Episcopum ad creden. dum,& judicandum, talem Reli,
quiam esse veram. Inventis vero
in aliis locis cum sola inscriptio.
De privata, non oportet fidem ad
hibere, nisi persona, apud quam sunt, sit qualificata, & maSna:
existimationis; tunc enim illi potest credi. Inventae vero snd ulla inscriptio. ne non sunt prssumendς pro sacris, quia id nulla ratio suadet,nili inveniantur clausi sub altari,& in altari quod sine reliquiis non adhibetur ad Sacrificium Missae; tunc enim habendae sunt pro veris Reliquiis, sed ignotis; ideo non exponendae publico cultui, sed claudendae in loco decenti. Sed quis pote st baptizare, ut ajunt, Reliquias sacras pro talibus recognitas,quia scilicet eruuntur ex cemeteriis,& cryptis Sanctorum in Urbe, & extra, quando carent nomine Zν. Solus Papa illis nomen San.
chi alicujus tribuere potest , id enim nullum dicit absurdum ; sicut enim quilibet sibi nomen mintare non potest , si absit fraus,
i. n. C. de mutat. nomin. dum viis
vit, ita & Papa dare nomen incognito defuncto. Adde, quod Christiani nomen Adaucti dederunt cuidam martyri ipsis ignoto, quia Sancto Felici auctus fuit ad coronam , Martyrol. ad 3o. Au gusti ; ergo a sortiori Pontifex Romanus. Dixi solus Papa, quia non ita notae sunt sacrae Reliquiae
300쪽
De Beatificatione, & Canonizatione
a Anon otio definitur. Σ Beatificatis quid fit qa Utraque est actus spiritualis. 4 Papa canonixare , o beatisi. care pores .s solemnitas Can ietationis in quo sita fit. 6 Glemnis missa quaenam dicitar δγ Motitii tantum in Domino sunt materia Beatificationis. 3 Qui moriuntur cum opinione sam Ritatis.
9 7'ton facis sanctos ,sed tantu
declarat. Eo Catialogo Sanctorum descrλ
Et Caltus servorum Dei praescribi. tis in Beatis o Canon. xa Beatificatio , o Cano metatio
ra Et in quo Hscrepent. x 4 Canonixandi actus antiquissimus in Gessa. II Sol multar Ciano citationis nons Ner eadem. 16 Antiquitas Canonixationis. ar Suviberti Canonretatio Colo.
niensis Episcopi. 18 Uidaraιι Confis1ris, o Episse eoi Augustani. is P tri Discopi Ana nini. dici Ugonis Episcopi Gratianopoli.
Σr Canoniectioris nomen, D Cmibalogi Detus. ah Beati nomen praeedit vocem Sancti. Σ3 Quanaeonam actus eortim du
virum B. M. V. 23 Errare non potest Papa. 26 Ego rogavi pro te , ut non defietat fides tua. x Nemo scit dignus D amore, au
18 Testimonium humanum fallibi.
χρ Papa potest errare in causis pari
3 o Miraculum unum probatum fa, sum non tollit sanctitatem. si Multa corpora Sanctorum venerantur in terris cm. 31 Papa nec in Beati atione eris rare potest. 33 Cultus publicus Sanctorum praeis senibitin,tὰm in B.γὰm in C.
3s 'reticum dicere pose errare. 36 Auctores ordinum legitimὸ posidebant in communi. 37 Canonneatio virtuasis , o in
38 De sis est, Papam babere potestatem ea nixandi. 39 Episcopus non potest ea vitare. 4o Canorixatio spectat ad mare. riam fidei.4i Causae majores , O ardua re. fertimur ad ripam. 4χ Canoninatio est de causis ma. joribus, o arduis. Objectam fidei omninὸ eertum , Canonixmionis aliquando opi