장음표시 사용
171쪽
ORATIO IV. Princeps P. Lentulus, parens ac deus nostrae vitae fortunae, memoriae nominis, hoc specimen virtutis, hoc indicium animi, hoc lumen consulatus sui sore putavit, si me mihi si meis, si vobis, si rei publicae reddidisset qui, ut est designatus, nunquam dubitavit sententiam de salute mea , se et republica dignam, dicere. Quum a tribuno plebis vetaretur, quum praeclarum caput recitaretur, NE QUIA AD Os
REFERRET, NE QUIS DECERNERET, NE DISPUTARET , NE LOQvERETUR, NE PEDIBUS IRET NE SCRIBENDO ADESSET:
totam illam, ut ante dixi, proscriptionem, non legem putavit, qua civis opti ine de republica meritus , -- minatim, sine iudicio, una cum senatu reipublicae esset ereptus. Vt vero iniit magistratu in non dicam,
quid egi prius, sed quid omnino egit aliud nisi ut,
me Conservato, vestram in posterum dignitatem
N pedibus iret Rit et hane i eutionem MarLlandus. Debebat esse
A, OUIs AnEssEm Vniversum hoe osmi dissertum mihi videtur pluribus rebus, tiam quae legi ρο- tuerant in a tabula, euius armen aerea σit te ad Att. llI, 5 s. s. in Scripsisti ad me, quoddam came legis Cloditim in euriae Poste Misse ave referri, ne De diei licer et M. MAR L. Faeile seeedo ni hiandi sententiae. in his cumulatis loculiouibus eiusdem potestatis declamatori uin strepitum inesse Nec proprium et rogationi aptu in verbum est ιWiatare; si quis orto hoc de altercatione aut iusta oratione, alterum, Perquam ignavum, loqueretur de paucis verbis Mecipi posse Putet ut Diu ruento tuis test scriptoris imperitiatis. Neque hoe
talibu locis refellitue rivulis hie est pro Sex S. 3 Dispiaavit etiam
multa prudenter. Mitto illiid a quis decer neret quod ne ipsum quidem antiqtiae notae videtur. Quomodo an lem ni vocabulum diei . si absolute positum euvillari possit, et speciose possit, nou assequor. Nola sunt tria senatoris ait adsit ut Ioeo
dicat, ut modo ap. Cie de Legg. III. 8, ae notissim una, Die M. Nu. Vna eum senatu Pro Sext. I. 3 rviritillus erat senatus nihil reliqui magistratus. Ita hie infra g. ιν Se nati oppresso seil sithlata libertate dieendi et deeernendi. Nominatim pertinet ad posteriorem Clodii legem. qua Ciceroni post discessum aqua et igni interdictum erat. In priore lege. quae uinidum consularem ad indignas sordes et squalorem deduxit,
Prius Quia egerit prius SS. nonuulli idque tacite edidit Graev. probavitque olfius .
172쪽
etoritatemque sanciret Dii immortales, quantum οinihi beneficium dedisse videmini, quod hoc anno P. Lentulus consul est quatit magis dedissetis si su
periore anno suisset nec enim eguissem inedicina Consulari, nisi consulari vulnere concidissem. Audieram ex sapientissimo homine, atque optimo civiet viro, Q. Catulo, non saepe unum consulem improbum , duos vero nunquam spost Romam condita inI , excepto illo Cinnano tempore, suisse. Quare meam causam semper fore firmissimam, dicere solebat, dum vel unus in re publica consul esset. Quod vere dixerat, si illud de duobus consulibus, quost ante in republica non fuerat, perenne ac proprium manere Potuisset. Quod si Q. Metellus illo tempore consul suis εο se unicus dubitatis, quo animo fuerit in me conservando futurus, quum in restituendo auctorem suisse adscriptoremque videatis Sed suerunt duo consules, quorum mentes ungustae lis miles, pravae oppletae tenebris ac sordibus, nomen ipsum consulatus, splendorem illius honoris, magnitudinem tanti imperii nec
intueri, ne Sustinere, nec capere potuerunt: non consules, sed mercatores provinciarum ac venditores
vestrae dignitatis. Quorum alter a me utilinam, amatorem suum, multis audientibus, alter Cethegum, consobrinum, reposcebat qui me duo sceleratissimi post hominum memoriam, non consules, sed latrones,
Di immortales Itiisset Haeeeta votis exelamandi stipata, languent mirum in modum , et ita sunt vulgariter expressa, ut ibi insta possit WOLF. Idem senti Schuillius. Iti verbis etiam nee enim eoneidissem frigidam aeume captasse de-Hau torem Beckius vidit T i Vneis inelusa absunt plerisque ΜSS. ae Wolsus eiecit. Tr. Intueri Tueri ex eod. Turnebi. Luli aliis praeeunte allem dedit Mehitis. Amatorem auum virum Gabinii Catilinam patito post appellat, et ira oratione pro domo: Gubinium Catilinae delicias. AN.
173쪽
non modo deseruerunt in causa praesertim publica et consulari, sed prodiderunt, oppugnarunt, omni
auxilio non solum suo, sed etiam vestro, Celerorumque ordinum, spoliatum esse voluerunt quorum alter tamen neque me , neque quemquam sesellit.
Quis enim ullam ullius boni spem haberet in eo, cuius primum tempus aetatis palam suisset ad omnes libidines divulgatum qui ne a sanctissima quidem parte corporis potuisset hominum impuram intemperantiam propulsare qui quum suam rem non minus strenue quam postea publicam consecisset, egestatem et luxuriam dam Eslico lenocinio sustentavit qui nisi in aram tribunatus confugisset, neque vim praetoris, nec multitudinem creditorum nec honorum proscriptionem essu gere potuisset. Quo in magistratu nisi rogationem de piratico bello tulisset, profecto egestate et improbitate coactus piraticam ipse secisset ac minore quidem cum reipublicae detrimento, quam quod
intra moenia nefarius hostis praedoque versatus est:
quo inspectante ac sedente, legem tribunus plebis
Quorum altero Gabinius. Ullius boni memJ Spem boni latine diei negat Emest ad Tae. Anu. II, ab Levi assentitur Wols Tr . Ad omnes libidines Geuter e Pal.
iae . dedit omnium. Sanctissima pares corpori Notatur infamia oris, de qua etineti n-tius nostri sortasse loci memor, scribit V. s. a r sui sanctissimura quoque orporis sui partem contrana omne polluant et profanent, hi vide Bunemannum. In seqq. uetur
tumuer ineptit, quiam Mim dicit Praetoria de iudicio frigideque ludi ve his eonfugissecet e geme Cous Sext.
Rosoιionem de piratico bello Iulia aec Dieitur Gabinius pecuuia eorruptos tulisse, ut Pomi et piraticum
bellum mandaretur. FER . Quo inspeetante a sedente M. e. quiescente, laeente eons in p. I.
g. Ad Att. II, et s. in . Sed quid est.
quam ob rem repetite de actione e I institutiis Gabiniati loquatur importuniis loqtiutor, quum modo ea verse- qiii inAtitueret . tiae Uem ostendis aQnt consulatus In mentem ei venera locus eat. e. 5. quem me postere assuit, uno alteroque vocabulo ut Par erat tuuiorem et Iisdem i a sedentibula lex est ne uvies Malerem nequis obnunciaret . ne quia legi instr- cederet, ut lex Aelia crisa ne να-
174쪽
POST RED IN SENATV , CAP. 5 7 itulit ne auspiciis obtemperaretur; ne obnunciareeoncilio aut comitiis ne legi intercedero liceret ut lex Aelia et Fufia ne valerent quae nostri maiores certissima subsidia reipublicae contra tribunicio su in
rores esse voluerunt. Idemque postea, quum innumerabilis multitudo bonorum de Capitolio supplex ad
eum sordidata venisset, quumque adolescentes nobilissimi cunctique equites romani se ad lenonis impurissimi pedes abiecissent quo vultu cincinnatus ganeontin solum civium lacrymas, verum etiam patriae preces repudiavit r. Neque eo contentus fuit, sed etiam in concionem adscendit, eaque dixit, quae, si eius vir Catilina revixisset, dicere non esset ausus se Nonarum Decembr. quae me consule suissent, clivique
Capitolini poenas ab equitibus romanis esse repetiturum. Neque solum id dixit, sed quos ei commodum
Ieret qua una rogatione quis eae, qui ni intritigat uni fiam rem pubi eas deletam'Nempe leges illa. a re enumero trιbunitio Iurores deinbuitiarunt et remesserunt, ut , in
Vativ. S. ε8. WοM . Ad Iationi impurissimo Perperam alii eodd. partim imρvdieissimi, par lim mρudentissimi vide Sex S. AE, unde hae libertas verborum fluxit, nou sine anetario quodam quo ορ- tκωτερα seret oratio. Sic qui modo
erat leno statim mutatur in cinian natu a gaseonem . quo nominem binius nusquam appellatura Cicerone.
Sie, quod hie dicit amytisfinia ordinis
PNoe et arissim vim iMium Iae mas iste, ee in speciem meta esserimon aestim eiMiram μυ-αν, erum morabile eat saepin Meldisae huiescriptori, ut vhi particula ista po- fieret, non rotam , vertim etiam ita
altero membro aut minus quiddam adiiceret, aut omnino ibit, quum aliud magnum adieeisse videri vellet. Cons. supra I. 4 et pro Donao f. s. Item nobis verba dat, quum ait uonsuisse ansurum eadem dicere Catilinam, quae dixisset Gabinius Nai.
quid dixit hie Gabinios Minas ieeit.
Profecto parum novit Catilinam suum. Nonne tales minas audacissimus homo laetare ausurus erat, si sui similis manserat apud inferos igitur ne verbum quidem omittandum aut mutandum fuerat ex loco , quem rauoeulis habuit, Sext. I. 28 Ilaee eeris et Dieillima via est ad eloquentiam Ciceronianam. O . Nonarum Membriso Quo dia sumptum est supplicium da eonrura ua, quum iussu Ciceronia equitis romani eliτum Capitolinum occupassent Philip a. Foll.
175쪽
Φ7 OR. TIO suit, compellavit L. vero Lamiam, equitem romanum , praestanti dignitate hominem, et saluti meae pro familiaritate, reipublicae pro fortunis suis , amicissimum, consul imperiosus exire urbe iussit; et quum
os vestem mutandam censuissetis, cunctique mutas
setis, atque idem omnes boni iam ante secissent ille unguentis oblitus, cum toga praetexta, quam Omnes a raetores aedilesque tum abiecerant, irrisit squalorem vestrum, et luctum gratissimae civitatis iacitque , quod nemo unquam tyrannus, ut, quo minus occulte vestrum malum gemeretis, nihil diceret, ne aperte incommoda patriae lugeretis, ediceret.
Nihil intererat ultima liaee inutilia addi post litam eodem spiritu di
ctum erat, senatores cunctos Mestem
mutaMisse. Nam si secerunt tincti, quid opus est narrare i eandem rem et Praetores et Aediles Deisse nisi sorte aliquis Romae sui praetor aut
Nonne ex eo, quod ueto luem hortim magistratuum seorsum fecit, dubitandi causa erit, an is satis norit instituta romana, scierit que omnes praetores et aediles fuisse eosdem senatores t Certe si hoc nescisset, non potuisset seribere peius. NA xL. Dehebat sibi tam insignis vir ipse respondere ut in esse, austem mutant tincti aenatores . . sordidam vestem sum lint Pro candida aliud esse, praetextam vestem ma
gistratuum propriamo buriunt qui ius illius habent. Ess. Paulo superius repetere potuisset tensura. Nam de hae mutatione vestis iam ibi ia- gressus eat dicere , ubi innumerabilia multitudo bonorum sordidata enit; deineepa hue illve titubans, ineidit in eandem rem:
mutandam ensuissetis non est satis addendum erat cunctique murassetis immo ne hoc quidem erat satis. Igitur nune praetexta vestemmon mutantis Gabivii trahit hanc caudam, cuius iam argutum interpretamentum expromit Gesnerus. Cons ad . 35 do Planeto. Mathlandi tamen auspici nem de ignorantia scriptoris ex h. l. non duxerim. Homines huins professionis interdum non tam sunt ignari rerum quam videntur esse, quum periodo suas detornant, in verbis unice occupati. OLF. Vt, quo minus isdioereto ignahoe seriplore sententia, cuius Partem sumpsit e Sextiana t. an partim ex Pison. e. 8. De suo inieeit antitheta eum et Uerle, eum ludibunda gravitate sonorum , hi dieere et emeeret. AnxL. Adde quod amor argutiarum Musum perquam implicatu in reddidit, quem nescio an nullus editorum assequutus sit. Saltem obscuriora videntur atque aliena, quae adseripsit Manutiva ii V pro rei' bliea et pro salui mea nihil diceret. Sie enim effecisset, ne vestrum m.
176쪽
. VI Quum vero in circo Flaminio, non o plebis consul in concionem, sed a latrone archipirata, productus esset primum processit, qua auctoritate
viret vini, somni, stupri plenus , madenti coma, composito capillo gravibus oculis fluentibus buccis,
Pressa voce et temulenta quod in cives indemnatos esset animadversum, id sibi dixit gravis auctor vehementissime displicere Vbi nobis haec auctoritas tamdiu tanta latuit cur in lustris et helluationibus huius calamistrati saltatoris ta in eximia virtus tamdiu ces in savit Nam ille alter Caesoninus Calventius ab adolescentia versatus est in foro, quum eum, praeter simulatam versutamque tristitiam nulla res commendaret: non iuris studium, non dicendi, non rei militaris, non cognoscendorum hominum, non liberalitas. Quem praeteriens, quum incultum, horridum, moestumque vidisses, etiamsi agrestem et inhumanum existimares, tamen libidinosum et perditum non putares. Cum hoc homine, an cum stipite Aethiope si in foro constitisses, nihil crederes interesse sine sensu, sine sapore, elinguem , tardum, inhumanum,
potuit quamquam edixerit ne Palam i veste mutata, incommoda Patriae lugeretis. Nec solvit nodum Graevius; at erat euma unus in singulari editione harii orali post Reditum , ubi Rhetori laboranti sue- eurrit hae sortieula coniecturari Vt qui omne o titia Mestrum malum se merviis, ne verta ineommoria patriae lugeretis, ediceret. Adeo nemo videro potuit, verba nihil dicere apud hunc acriptorem valere non prohaberet, iu- doete concinnitatis causa 'rarinum denique eepit e Sext. e. 4 vel Pison.
Aethio e Reet dixisset eum at piae sed cur Aessitore' nihil ineptius.
Sed omnino lectio luctuat Iubivi eodd. alterat stipite in eod. Pith. omissum Aethiom ut alia Praeteream, quae congessit M ius. Elinguem - diaeres Sie Wolfius. Sehitinius Ernestium sequutus dedit elingue , ut iam hine omnia ud negotium relata sint. Quod, inquit Wolsus valde vereor ut melius ait vel antiqua manus. RAiqungunt ex Dison. l. l. vhi ille dicit ne Syrtis nescio quiν, de grege no ιt orum unde sero no-tiis hie dieit Menales pro D ro nutem CV ad em raditet simul Aethiopem e propter eolorem pula, quo Patriam adUernabat tir. Et Deile confunduntur nutiones, ut probra et cou-
177쪽
neglectum negotium Cappadocem modo abreptum de grege venalium diceres. Idem domi quam libidi
nosus quam impurus quam intemperans, non ianua receptis sed pseudothyro intromissis voluptatibus Quum vero etiam literis studere incipit, et helluo immanis cum Graeculis philosophari, tum est Epicurens , non penitus illi disciplinae . quaecumque est, deditus sed captus uno verbo voluptatis. Habet autem magistros non ex istis ineptis, qui dies totos de ossicio ac de virtute disserunt, qui ad laborem , ad industriam , ad pericula pro patria subeunda adhortantur; sed eos, qui disputent, horam nullam vacuam voluptate esse debere in omni parte corporis semper oportere aliquod gaudium delectationemque versari. smis utitur quasi praesectis libidinum suarum 4 vo
luptates omnes vestigant atque odorantur; hi sunt conditores instouctoresque convivii iidem expendunt atque aestimant voluptates, sententiamque dicunt,
et iudicant quantum cuique libidini tribuendum esse
videatur. Ilorum ille artibus eruditus, ita contempsit hanc Pudentissimam civitatem, ut omnes suas libidines, omnia flagitia latere posse arbitraretur, si modo, ultum importunum in forum detulisse l.
vleia timn lentur. Stipitem quoqualia bea in Pia. e. s. T.
Setidere ineisu In liis quae proxi me aeqiruntur inqwxit homo noster orat in Pisonem e. 28, sedinitae ibinpte et presse leuntur, hic putide dilatavit et verborum eopia oneravit poti in i m ornavit. nabet autem magistro Mirum sit.
si is, qui Epicureum agit, aliis iratur magistris quam Epicureis. In eos enim i. e. scbolaslieos. Paedantas, ut hodie loqnunt nexappellat ex Pisonia et vulgi es Sene ep. 76 pr.
persona non Epicureos meliores. aedi hilosophos omnis aevertoria seetae. maxime Stoicos . illos aloebant dignitati esse semien m i reiρ ι μα- a tendum te pro Sext. i. 23. MLT. Prudentissimam' Ne quatisor eodd. Oxx. Atque si seripsi se arbitror auctorem Voleiat enim sigoisi ea re eivitatem a Pisorie quae Asel rudentissima adeo stultam ei vi tu . ut propter ullum eius lihidives et
D iis haud tutelligeret Vulgo μυ-
178쪽
POST RED IN SENATV , CAP. SVII. Is me, quamquam me quidem non cognoram enim, propter Pisonum assini talem, quam longe fi linc ab hoc genere cognatio materna ransalpini unguinis abstulisset , sed vos, populumque Pomanum, non
consilio, teque eloquentia , quod in multis saepe accidit, sed rugis supercilioque decepit. L. Piso, 6
tune u usus es isto oculo , non dicam isto animo, ista
dentissimam quod adeo est ridietitum, ut ne in hunc declamatorem quidem cadere videatur. Iulgatam sequutus est Wolfius , et huee subiecit: vi Hoc audiens Senatu haud magis risum tenuisset opinor, quam intelligens quisque nune Londini teneret aut Parisiis si quis in publica oratione has urbes dentissimas ditare . Singuli quidem homines saepe entes praedieantur vel pudentissimi;
quidni et ivitas Nempe ob hoe ipsum, quia singillis laudi tribui de.
het id habere quod rarum est iu Pu-hlieo. Nolum quidllomae tum fuerit Irona urbana, quid Pudor rustietis: at Orator noster de moribus Vrbis ex oppido natali suo existimasse videtur,
vel antiquitates sequutus esse ni mium priscas. Non dissimulandari mea est lectio quatuor Oxonn. . etsi parum verisimilis Prudentissimam, qua dicis omnia conciderent. T. Is me, quamquam-nbstulisset
Indignum est, in his nugis consit
tuendis doctos viros operam consumere. Non modo nihil ex diversis seripturis certi extrieatur, sed ne quod plaeeat quidem , vel rei ne sententiae aptum sit, hoe est, aliqvid melius quam fortasse Auctor seripsiti Quapropter ego quoque servavi rationem Gruteri, ex qua primo vult videri,ivus cognitum habuisse Pisonem, postquam de Gabiuio c. 4 extr.
dixerat hvue sibi et aliis ei vibus ab
ritu signiscat Ci in Pison cap. 2: Pauci ista tua lutulenta vitia nove ramus ete. Ves Sext. f. aa. Quam ob
causam mox revocat se quamquam
me quidem non verum ineleganti verborum collocutione WoLF. - oblitus erat rhetor noster Cieeronem ipsum orat pro Sextio, , confiteri, se non putasse tantum in hoe homini seeleris et audaciae. Tune ausus es isto oculo ete. Satis
est talia legisse hominem libero iudi ei et animo Ciceronianis literis innutrit, ut intelligat, hane ebi quentiam pii erili e ludentis ingenii esse. non Cieemuis Putidior fit sententia eo quod oculus, frons si erialium h. l. proprie capienda sunt, uti dietavidentur pro Sext. e. 8, unde illamve
translata sunt . Tanta erat gravitas ita Dotilo tanta eoutraelio frontis, ut
illo su erellio respubliea tamquam Atlante eoelum niti videretur. Ileuri Dis e G: Respondes, altero ad frontem sub Lito, altero ad mentum depresso rvmDeilio te . Ita eiusd. Orat principio se muli, Verritia, fimus vultu denique totus -- in Dan. dem homines impulit. C., α Nequa austercilium tuu in neque eollegae tui cymbala sigi M. Videtur huie L. Pisoni alter oculus vitiosus suisse, quod et Manut. h. l. suspicabatur, et tu i ix. c. 4 α Clodium , non modo acie, sed etiam oculo tuo, dignissianum π.
179쪽
ORAlio fronte, non ita , tanto supercilio Cnon enim possum dicere, tantis rebus gestis , cum A. Gabinio cons ei a re consilia pestis meae Non te illius unguento
rum odor, non vini anhelitus non frons calamistri notata vestigiis in eam cogitationem adducebat, ut
quum illius re similis suisses, frontis tibi integumento ad occultanda tanta flagitia diutius uti noni liceret
Cum hoc tu coire ausus es, ut consularem dignitatem , ut reipublicae statum . ut senatus auctoritatem
iit civis optime meriti fortunas provinciarum laedere addiceres Te consule, tuis edictis et imperiis, senatui populoque romano non est licitum , non modo sententiis atque auctoritate sua, sed ne luctu quidem
Nam deformitas et corporis vitia cere tantis gestis. - nam antithetuo
antiquis Oratoribus saepe materiam rum copia optimus quisque oratorum Prae haut ad irridendum, ii notum abundat. Sic et verus Cicero solet est vel ex Ci de Orata II, 5 i. anxia dicem, tune ausus es auo quiderii Frigida videt ista possu ut ei, qui, loco. Hic aptius erat Ortasse nomquam persouam sibi Piso itu Posuerit, Pudui te nonne te indignum νι sum quarentiet osua in ilia, stomaclio et tiae satis Cicerouiaua ii qua nihil indignatione esse sol at, quam huic desideramus usi bonum se usui . Pisonia o Io, si onti, supertatio alias couvenientibus rei verbis expressuis. insultet non cognovit ceteris nihil Sed illius viti saepe miror facilitatem. videbuntur abhorrere neque ab inge etsi ea aliis tu rubus laudanda est et tilo Tullii magno et arguto, neque a praedicauda, tanquam gratiosa homi- reliqua viri consuetudine, utcumque thus. atque iucuuda γηροτρόφος Se-iIla de celero aestimentur accipian verior si fuisset iudex . et qualem veturve. Mirari subit, quid hic repre terum scripta poscunt, eum statim bυehendat Vir doctus. qui horum. qitan ossendere debebat, quod Pisonem tum ad Pisonis irrisionen p.rtitiet Dii De Orator subito ut praesentem at simillima ipse e Ciceronis ivdubiis loquitur quaudo ille adhuc agebat iuprotuleii Nec dissicile solet, si ope Macedoma. Num id quoque erit Cirae pretium esset, antitheta talia Ci ceronianum Haud dubie, v. e. quum Ceronis magno umero congerere, ratiocin Pisonem habetur. Quam quae aut similiter damnanda sint. aut videlicet tutionem iste nimis in repraesidio esse etiam his reprehensis centi meinoria habuit, unde etiam debenti Gras. An talia reperiri pos demde IDOntis integum emtim mutua sint apud Ciceronem . vehementer iis est . 1 VOLT. dubito, talia, inquam iam ahsurda Seneouttis aliive auctoritate sua Aia --Iura amervitio . n Demm mssum di eloratus pertinet ad Senalum me ist-
180쪽
POST RED IN SENATV. CAP. I I 77 ac vestitu reipublicae subvenire Capuaene te puta tabas, in qua urbe domicilium quondam superbiae
suit, consulem esse, sicut eras eo tempore an Romae, in qua civitate omnes ante vos consules senatui paruerunt 2 Tu es ausus, in circo Flaminio productus cum tuo illo pari dicere, te semper misericordem fuisse quo verbo senatum atque omnes bonos tum, quum a patria pestem depellerent, crudeles demonstrabas fuisse. Tu misericors me assinem tuum, quem comitiis tuis, praerogativae primum custodem praefeceras, quem Kalendis Ian. tertio loco sententiam rogaras, constrictum inimicis reipublicae tradidisti tu meum generum, ProΡinquum tuum; tu astinem Luam, filiam meam superbissimis et crudelissimis verbis a genibus tuis repulisti idemque tu, clementia ac misericordia singulari, quum ego una cum republica non tribunicio, sed consulari ictu concidissem, tanto scelere tantaque intemperantia suisti, ut ne unum quidem horam interesse paterere inter meam pestem et tuam praedam, saltem dum conticesceret illa lamentatio et gemitus urbis. Nondum palam factum erat occidisse rempublicam, quum tibi arbitria funetur nillil sit, quod respondeat Populo, sententiis usum Scriptorem puta proauctragiis Tametsi in his omnibus
honum verborum magis quam rerum veritatem sequutus videtur. In Itieltimo a Destitia iunctura displicuit Gramio, reel et sano iudicio. ivs correctionem e duobus 3 M. petitam ne iacia quidem hene resuta
runt viri docti, non iudicium illud.
Sisul eras eo tem ore Nempeuiatim. Mir erat Camae, unde eum Cicero in Pisonem c. a irriden Campanum cousuleni vocat. Sed huius auilla-
lionis vim misere debilitavit imitator. Comitiis Quibus cousulatum Piso petiit. A .
Praefecerat si primus eusto essem in praerogativa cecituria ne qua fraus committeretur. Iudicium enim praerogativae tota comitia sequeba tur. D.
Ne unam quialem horam' Clodius enim . quum rogationem de Cicerone tulisset statim de provinciis tulit, ut Maeedoniam Piso Syriam Gabinius admiuis raret. D. Arbitriae arbitria dicebatur pecunia vectigalis quae a sociis Peudebas