M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 5

발행: 1827년

분량: 684페이지

출처: archive.org

분류: 로마

181쪽

i 8 ORATIO

xis solvebantur. Vno eodemque tempore domus mea diripiebatur, ardebat, bona ad vicinum consulem de Palatio, de Tusculano ad item vicinum alterum consulem deserebantur quum, iisdem operis suffragium serentibus, eodem gladiatore latore, vacuo non modo bonis, sed etiam a liberis, atque inani soro ignaro populo romano quid ageretur, senatu vero Oppresso et amicto, duobus impiis nefariisque consulibus,acrarium, provinciae, legiones, imperia donabantur.

in Horum consulum ruinas vos consules vestra virtute fulsis lis summa tribunorum plebis raetorumque

fide et diligentia sublevati. VII Quid ego de praestantissimo viro, T. Annio, dicam aut quis de tali cive satis digne unquam loquetur qui quum videret, sceleratum civem , aut domesticum potius hostem, si legibus uti liceret, iudicio esse si angendum ci in ipsa iudicia vis impediret

ac tolleret, audaciam virtute, furorem sortitudine, temeritatem consilio, manum manu, vim vi esse superandam primo de vi postulavit posteaquam ab eodem iudicia sublata esse vidit, ne ille omnia vi posset ossicere curavit; qui docuit, neque tecta, neque templa, neque forum, neque curiam, sine summa virtute ac maxi in is opibus et copiis ab intestino latrocinio posse defendi qui primus, post meum discessum, metum bonis, spem audacibus, timorem huic ordini, servitutem depulit civitati. Quam rationem pari virtute animo, stilo, P. Sextius sequutus, pro mea salute

tu reipublicae, pro iure monopolii, Arbitria finem soloebantur teneti docuit ronovius ad Liv. XI. s. monuit Wolfius hic puerili lumitati one , a sis. Λrbitria in funeribus dici so expressum esse locum orat in Pisolita pro mercede libitinariorum, e nem c. s exu.spitisuuin, pollinctorum eorum de nique omnium, qui mercede unera De i matulaMit Cons. Orat pro iuvabant mor. Sexti e 33.

182쪽

Pro Vestra auctoritate, pro statu civitaris , nullas sibi inimicitias, nullam vim, nullos impetus, nullum vitae discrimen vitandum unquum putavit qui causam senatus, exagitatam concionibus improborum, sic sua diligentia inultitudini coinmendavit, ut nihil tam po-Pulare, quam vestrum nomen, nihil tam omnibus carum aliquando, quam vestra auctoritas videretur;

qui me quum omnibus rebus, quibus tribunus plebis potuit, defendit, tum reliquis ossiciis, iusta ac si meus

frater esset sustentavit cuius ego clientibus, libertis, familia copiis, literis ita sum sustentatus, Ut meae calamitatis non adiutor solum . verum etiam socius videretur. Iam ceterorum ossicia studiaque vidistis etiqua in cupidus inci C. Cestilius, quam studiosus vestri, quam non varius fuerit in causa. Quid M. Cispius 2 cui ego ipsi, parenti ratrique eius, senatio quantum debeam qui quum a me voluntas corum in privato iudicio esset offensa . publici mei beneficii memoria privatam essensionem obliteraverunt. Iam T. Fadius, qui mihi quaestor fuit, ' Curius, cuius ego atri quaestor sui, studio, amore, animo , huic necessitudini non desuerunt. Multa de me C. Messius, ct ami-

Iuxta ac si Ita iunctas has particulii rette uegat olsus usus Cicer xii avi esse. Q vim a me Moliantiu eorum Simul - ates suisse inter M. Cispium et Ciceronen onte liuiu exiliuin, docet orat. Pro Plane. S. 6. Potuerunt ne si inrisultates etiam ad patrem et statrem Cispi pertinere, si Patrem adhuc vivum, hi fratrem om uino habuit Poluit ea inlinicitia olla esse ex iudicio aliquo, sive publico sive Privato notieii in ausim hoc repetere ex cotistisa iacinoria eoru in , quae l. l. de iudicio Cispiano post Ciceronis reditti in Delo narrantur atqui convenile huic loco

potuit putris et fratris Dieuito, lau- quam quibus et ipsis aliquid debeatur ii hoc tempore ' An iis Cispii

simul lancti sunt quibusdam magi strati hiis Et quibus quum Praeloris et tribuni omnes hic notitiuatim asseratitur. Nescimus sed hoc scicinis Ciceronianam esse talem comulum Orationciniuiri fratris iue Vicie Scxl. g. 29, 3 . alibi. VOI r. Cuius miri a Sex. Iriducae qui Curium adoptasse videtur.

183쪽

ORATIO

citia et reipublicae causa, dixit legem separatimeta initio de salute mea promulgavit Q. Fabricius , si,

quae de me agere conatus est, ea contra vim et serrum perficere potuisset, mense Ianuari nostrum statum Tecuperassemus quem ad salutem meam voluntas impulit, vis retardavit, auctoritas vestra revocavit. Iam vero praetores quo animo in me fuerint, vos exi

stimare potuistis, quum L. Caecilius privatim me suis omnibus copiis studuerit sustentare publice promulgari de mea saluto cum collegis paene omnibus direptoribus autem meorum bonorum in ius adeundi potestatem non secerit M. autem Calidius, statim designatus, sententia sua, quam esset cara sibi mea salus,

a declaravit. Omnia ossicia C. Septimii, Q. Valerii P. Crassi, Sex. Quintilii C. Cornuti summa et in me

et in rempublicam constiterunt. IX. Quae quum libenter commemoro, tum non

Semratim- promulgaseit Explicatur aestaratim a collegis. Benet opponitur Posthac Caecilius Promulsans cum collegι paene omnibus. De re nihil nobis iti uoluit, nee quid reliquos tribunos a Cicerouis causa ube-narit ut hoc prope dictum Putes, ne tithil dictum et variatum esse videretur. Ceterum quae a pluribus HSS. reperitur lectio speciatim barharam vocem Perhorruerunt iude a Vietorio doetissimi editores. His uoudum auis

diium erat edictum Sehelleri observ. in priscos scripti quosdam Pag. oέ:

Si h. l. recipitur, est Ciceronianum ἔsin minus , non est Ciceronianum. Plura vocabula semel tantum occurru ut quae nisi in libros Priscorum Meterum s. antiquorum volebat seri inbere recepta suissent, non osseu tiniis hodie occurrere . . Euges WOLF. L. Caecilius prioatim ete. Gellicet id curae suit mussius scuatoribus, si quis magistratuum privatam liberalitatem et ostiei praestiterat Ciceroni. Sed magistro nostro maximae curae suerunt antitheta sua, h. l. Pri- ιim et tibiste reliqua inanes videntur λογοι, quos ne decor quidem

Cou ranatione sententiae sublevare

potuit. Nihili enim haec sunt otio

animo in me Iuerint, Os existimara

Potuistis. Eodemque modo, quod dixit direptoribus in ius adeundi rete statem non Iactam a Caecilio, voluit sorsan aliquod beneficium asserre, quod ad Plaetoris munus couveniret. Quale autem id beneficium potuerit esse , iuris consultis divina udum relinquo. Nam quis credat Clodiau sae inus suum n iudicem deserre voluisse, aut postillasse, ut ipsi in possessionem bonorum direptorum iure venirent Zoo .

Commemoro In codd. nonnullis

184쪽

POST RED. IN S ΕΝΛTV , CAP. I 8 Iinvitus nonnullorum in me nesario commissa praetereo. Non est mei temporis iniurias meminisse quas ego etiamsi ulcisci posscm, tamen oblivisci mallem. Alio transferenda mea tota vita est, ut bene de me meritis reseram gratiam, amicitias igne perspectas tuear, cum

apertis hostibus bellum geram, timidis amicis ignoscam, proditoribus meis non indicem dolorem prosectionis

additur nemo enim gratiarum imme

mor est gratias inMentus.

Non est mei emi oris etc. moedicit quia nonnullos praetermisit, unum Praetorem Clodii fratrem . et duos tribunos. Cons in Pis. I. 35 et Mantilium ad Sext. e. 59. Neque vero

supra nou erat sua temporis, quum teinpus et locus vix ferrent, nedum Poscerent tot verba tandere de eou-sulibus Iattonibus et mereatoribus, eosque omnibus maledictis proseiu dere. Nunc, nescio quomodo lenior maetata hostia it est inarasmi prouerbio xvindictae cogitationem prorsus deponit Eliamsi Icιsci Posset, tamen olli se mallet Avimus tamen in his melior apparet quam Ialina oratio. Ista enim imperfectorum consequutio hoc significat, iniurius sortasse eum oblivisci non malle . si tileiscendi facultatem haberet; unde emei in ridiculum illud, quod vulgo per iocum dicunt Primum quidem

non Possum, tum et Moliantas essat.

At nonne ita saepe scribit optimus quisque : Etiamai Possem non face rem Quidni scribant ubicumque vis sententiae et ratio seri y hie autem. tibi non invitus ad lenitatem rediit. sententiam ista ratione ineptam seri, facile quisque sentit. Multo aliter Cieero Catil. II, 8: Quos ego, si ullo modo fieri possit, non tam ulcisci

Alcideo, quam anare et ipsos placare

reipublicae. - Mox honani Phrasin

habemus, amicitias igne Pervectas, attamen non mutuo bonam vectatas dicere debuerat; ne poeta quidem scripsisset Pervisitur auriam igni,

is qui scripsit Milicet tit MMum Ue-etatur in ignibus auriam. ne quis dieat, .ihi ieiendam esse hane sententiam, a Grutero interpositam oraebent eam optimi codd. et commendat Praeclara figura litasmi qua timilli amisi redditi sitnt amicitiis igne pervectis. Deinde verti hostes sine du- hi sunt Cloiliani, quos Probe se vexaturrim minatur nam verum hellum

hostibus populi Rom. indicere Senariis populique uiussu, Parui verecundi Senaloris sciret, praesertiin postliminio redeuntis. Quamquam, mimmodo ostenderit gratiae et clementiae se lotam vitam dicasse, mirum est, cur mutata mente subito minetur, se sive armis sive alia vi adversarios ullurum esse ut haec utramcumque in partem tracta, non grammatico quidem sensu careant, sed alio quo indam, qui etiam molestitis desideretur.

Sed quid extremo faciet miser , ut ex his oratoriae eoneinnitatis angustiis ad sanae rationis veritatem emergat

lion indicem dolorem roselionis meae Ridicillum hoe esse et nugatorium senserunt Graevius Lallem.

Garaton Wolsus Quid enim stultius fuisset, quam dolorem prosectionis suae, quam his ipsis verbis indicave-

185쪽

AE cao, defensores reditus dignitate consoler. Quod simili nullum liui esset osticium in omni vita reliquum, nisi ut erga duco ipsos et principes atque

auctores salutis meae satis gratus iudicarer tamen exiguum reliquae vitae tempus non modo ad reserendam , verum etiam ad commemorandam gratium mihi

relictum putarem. Quando enim cgo huic homini ac liberis eius, quando omnes mei gratiam reserent quae memoria, quae vis ingenii quile magnitudo observantiae, tot tantisque benesciis respondere potori pQui mihi primus afflicto et iacenti consularem fidem dexteramque ori exit; qui me a morte ad vitam, a desperatione ad spem , ab exitio ad salutem revocavit; qui tanto amor in me , studio in rempublicam fuit,

ut excogitaret, quemadmodum calamitatem meam non modo levaret, sed etiam honestaret.

X. Quid enim magnificentius quid praeclarius mihi

accidere potuit, quam quod illo petente, vos decrevistis, ut cuncti ex omni talia, qui rempublicam

salvam vellent, ad me unum, hominem fractum et prope dissipatum, restitvcndum et defendendum venirent ut, qua Voce ter omnino post Romam condi-ini negare se proditoribus suis indi Praeterea hie homo ineptit, quod pricaturum, qui tamen in senatu audire mo loco dieit memoria opus esse ad poterant ista dicentem gratiam reserendam : Declamatori ea Quandis ego Mι homini Mentuin magis opus est ut aiunt, ad mentien- designari ex iis patet, quae sequun dum Millo in m ingenai qua ne ipsator ait Manutius. Non duhitamus. Λ Latini etsi non adeo abiecte sen dendo beneficiis quod saetis fit, nontiunt de homine ut id nomen sim orando. O .pliciter eum contemptu ponant, ta-inen , ubi aliquis ornandus est, non Qui remptiblicam salseam et elle, h. l. apte Wolsus eoinpa sed potius Mirum dicunt. Adde. quod rari iussit eum orat pro Sextio e sol samiliari sermone his homo is ipse sqq. tat intelligatur quantum personati est qui loquitur, uti graecut οδε Ciceronis garrulitas a veri ieeronis avnρ. Hunc hominem Melles si tradere. eloquentia distet.

186쪽

POg RED. IN SENATU CAP. QO I 83 tam consul usus esset pro universa republica apud. eos solum, qui eius vocem exaudire possent eadem voce senatus omnibus agris atque oppidis cives totamque Italiam ad unius salutem defendendam excitaret. Quid ego gloriosius meis posteris potui relin 1 quere, quam hoc senatum iudicasse, qui civis me non defendisset, eum rempublicam salvam noluisse

Itaque tantum vestra auctoritas, tantum eximia consulis dignitas valuit, ut dedecus et sagiImmo se committere putaret, si quis non veniret idemque consul, quum illa incredibilis multitudo Romam , et paenc Italia ipsa venisset, vos frequentissimos in Capitolium Convocavit. Quo tempore quantam vim naturae bonitas haberet, aut vera nobilitas, intelligere potuistis. Nam Q. Metellus, et inimicus et frater inimici, perspecta vestra voluntate, omnia privata odia deposuit quom P. Servilius, vir quum clarissimus, tum vero optimus mihique amicissimus, et auctoritatis et orationis suae divina quadam gravitate, ad sui generis communisque sanguinis acta virtutesque revocavit, ut ha heret in consilio et fratrem ab inseris, socium rerum mearum, et omnes Metellos , praestantissimos cives,

i Si iude a Grutero ex duobus libris quos in his vocibus correctionem Passos esse suspicatur Wolsus; ipse vero edidit omne is sagitium.

Fratrem vi inferis Signis eat Q.

Metellum Celerem. qui Cicerone consule praetor quum esset ei in opprimenda coniuratione adiutor ae socius exstitit. OT. excisatos Iam propius intueamur universum locum com Parernusque illum, unde estietu est. Pro cxt.

eoi'. 62, ut, quid sit oratoria, quid

deelainatoria eloquentia , novo exem

plo discator is Q. Metellusi inquit .

excitatus summa lium auctoritate

s Servilii, tum quadam gravitate dicendi, quum ille omnes prope ab inseris evo sset Metellos, et ad illius generis quod sibi cum eo commutiuesset digia it.ili propinqtii siti tumilem a Clodiatiis latrociniis reflexi ut quumque eum ad domestici exempli memoriam ei ad Numidici illitis Me .lelli eas um vel gloriosum vel ta-venx, Ouvertisset collactimavit vir egra i ius ac vere Metellus . totumque

se P. Servilio dicenti etiam tum tra-

187쪽

I 84

ORATIO paene ex Acheronte excitatos in quibus umidicum illum, cuius quondam do patria discessus molestus 26 omnibus, ipsi ne luctuosus quidem est visus. Itaque cxstitit non modo salutis defensor, qui ante hoc unum hencsicium fuerat inimicus, verum etiam ad

scriptor dignitatis meae. Quo quidem die, quum

didit; nee illam divinam gravitatem Plenam utiquitatis, diutius homo ei iisdem sanguinis politi sustinere. vGravissime dicta sunt haec Servilii neque gratia ac Metelli, sed ad iudices, absente haud dubie utroque viro ea vero Sophistes hic reeantanda sum. psit coram illo consule . qui iam propter cicinentiam animique magnitudinem vel in primis extolIendus erat.

Recantii autem novo ornatu sie, ut

Paeti omnem beneficii gratiam assignet Servilio qui nisi monuisset et excitasse Metelluin cle magnopere erat verendum, ne is inimicitias eum Cicerone Privata non remitteret rei. Pithlieae. Nemo vituperaret Seripiorem, si cum lio Servilio illius rei Intidem communicasset loquens in Senatu sed id alia prudentia alia arte seri dehehat. Nunc res narratur putide, plura languent illud adeo tumet, ex Acheronte excitatos r nam non satis erat ab inferis movendus erat Acheron. Non enim audiendus est Lambinus Mir quum clarissimus. tum Mem DPt mus, quirinum aliquidsuPervacaneum . l. sensisset, oris prosecta putabat verba ab inferis. quae utique liue soris illata sunt, sed ex germano Cicerone. Quid multa tNullum sere voeabulum periodi satis aptum est rebus ac Praestitisset Profecto alterum totum locum ad veristium transerihi quamvis ne ille quidem ut dixi huic loco et tempori

convenisset. OLF. os ne luctuosus quidem es Misus Graev. edidit de Patria discessus mois testus omnibus sane, ipsi ne liacitiosus idem Misus est. Pal. s. d. m. omnibus , ipsi ne luctuosus quidem est Mistis.

Si et lib. In cod. is additum

sane. Edd. Lamh. erim. Iiscessus honestus ipsi, omnibus lueluosus tandem Misus est.

Quo quidem die, quum cecXUII Non desinit garrire de priore temPore, et magna erim cura audi quaeso. quo tem ore sumqtiidem die --atque illo die rostero is denique

illo di quo die , de his quae aetain Senatu essent aute redit tim. Quae tota narratio mihi similiter eoinposita videtur ut si quis ab Oreo redux superstitibus nobis denarret quos iu terea de se sermones habuerimus. Vnum verbum oblitus est Orcinus noster excusandi sui ausa adiicere. v. c. ex Dison. S. 36 Quid me attines dicere, quae ex Mobι audioi vel e Sext. Vos haec melius sciremtestis: equidem auditis dieo. De numero Senatorum sorsan notandum est. eum duobus tacitum minorem esse illo.

qui in frequenti Senatu ponitur ad Att. I. r4. s.fin. etsi in quodam cod.

legitur quum ccccx essetis in pluribus autem , quum ccccx Senatores magistratiιsque omnes adessent. Primu . ni ultor, tuterus edidit ex Senatu Ham convenisse in Senatum ait non modo Senatores, scd et eos . quihus sententiae dicendae ius esset. Quo modo hrevissime docemur, qui fueri ut ii, quibus in Senatu senten-

188쪽

CCXvII ex senatu essetis, magistratus autem hi omnes

adessent, dissensit unus, is, qui sua Iege coniuratos etiam ab inseris excitandos putarat. Atque illo die, quo rempublicam meis consiliis Conservatam gravissimis verbis et plurimis iudicassetis, idem consul curavit, ut eadem a principibus civitatis in concione postero

die dicerentur quum quidem ipse egit ornatissimo

Causam meam, perfecitquc adstante atque audiente Italia tota, ut nemo cuiusquam conducti aut perditi vocem acerbam atque inimicam bonis posset audire. XI. Ad haec non modo adiumenta salutis, sed etiam δornamenta dignitatis meae, reliqua vos iidem addidistis. Decrevistis, ne quis ulla ratione rem impediret;

qui id impedisset, graviter molesteque laturos illum

contra rempublicam salutemque honorum concor-

quam prohibet, quin leetores de Netello cogitent. Ceterum his et aliis

nugis omnibus et animadversionibus liberarunt Oratorem codices uonuulli,

muguum versuum numeriim omitten

tes, oculis librariorum a priore itis die aberrantibus ad haec, quem P. Lentulus mihi fratrique meo. OLF. Ad haeae addidisti Incongrua constructio : Addidistis reliqua ad haeca liumenta et ornamenta. Statim amseruntur ista Reliqua. D.

Qui id impedisset Mnestius,

net, magis necesse esse corrigi, si quιs mPesiisset vel potius imped2ret, quam cum Graevio deinde os 6 Miter etc. liam dicere licere nota formula signi-seabat scilicet magistraturi Cons. Festus voe. Senatores. Tribunos νι inidem ex Senam fuisse tum post a. V. 684 restituta tribunitia potestate. nemo harum rerum peritus dubitabit. Itaque aliquis iusto suspicacio hie quoque opinetur. uetorem magistratu a Senatoribus diversos habuisse cui opinioui lamen obiici possit Ioeus epp. ad Fam. I. 8 f. tibi item iunguntur magistratus et Senat

Quare ista nihil hie aliud

videtur, quam ut omnes opponere

uni qui lega sua et ubi in memoriam revocatur lepida illa lex S. 4. Paulo

est. Consul euraMi die, να- λῶ- caratis, ut eadem Postero die dicerentur: eorrexit igiturcillo dia quum ut si quum illo die. Haerere idem p tuisset in verbo iudieassetis etiam mox, quum dicitur dem Consul. Vterqnimirum Lentulus vide iniis e rS, pro Sext. c. 5o. t structura uequa-Verissime sed et Moarium est, et rectum impedisses. Vido iniis Ge. Iam cum hac narratione compares locum e Sext. cap. 6 Si quis aliter se eisset, eum plane eversorem rei pubi sore, idque Senatum gravissitne laturum , et ut statim de eius iacto reserretur. Qua gravitate sua quum requens Seualus nonnul-

189쪽

diamquc civium facturum et ut ad vos de eo stati in referretur meque citam, si diutius calumniarentur, redire iussistis. Quid ut agerentur gratiae, qui emunicipiis venissent quid ut ad illam diem, res

quum odissent, rogarentur, ut pari studio convcnirent Quid deniquo illo die . quem P. Lentulus mihi

fratrique meo liberisque nostris natalem constituit, non modo ad nostram, verum etiam ad sempiterni memoriam temporis 2 quo die nos comitiis centuriatis, quae maxime maiores comitia iusta dici haberique

volucrunt, arcessivit in patriam, ut eaedem centuriae, quae me consulem secerant, Consulatum meum Om-

, probarent. Quo die quis civis fuit, qui sus esse putaret, quacumque aut aetate aut valitudine esset, non se de salute in ca sententiam serre Quando tantam frequentiam in campo tantum splendorem Italiae

totius ordinumque omnium 2 quando illa dignita io

lorum seelus audaciamque tardusset; tamen illud addidit, si diehus quinque quibus agi de me Potuisset, nouisset aetnm redirem in patriam , di Diitate omni recuperata. Quo ex ioco putidus magister excerpsit et diseerpsit Pleraque singulari lem Peramento, ut vht Cicero loquitur vehementius ipse lenius agit alibi

rKum vellementius, hi lenius ille; quis moleste de via decedere voluerit maiori. Ita ornatius extulit legitimum i Ilii contra rem tibi.Iacturiam sicut ii hique Cicero et alii scribtinici nec tamen displicet additum salutemque

bonoriam ni male friget concoratam que Dium. Item icinnutu est in ex. tremo 'meque stiam redira tussistis, tibi dicere voluit ut rediem decre-ὐistis vel simili modo. DLr. Culumniarentur Ahlute rem producerent. Id eni in interdum est, G-

tulum ines ab adseersariis nostris ex inacta est artis erilumniis. Et pro Sexti, quum omnia morari ludιβω-

tiones

im du i Ernestius addendum censebat iis , quemadmodum initi Manutilis lG- cuni itavit recte num talis ellipsis dativi miniive Ciceroniana est. . ta Hie ablativus non habet quo reseratur nisi ad sequentem illum, quo die quae relatio ab omni usu et risito abhorret. Igitur vlius inter-Ρretum titubat excidiisse aliquid, alius ex quibusdam codd. emendavit

ill4 dιes quae sane lenior medela est. Non raro enim Quid iungitii nominativis interduin et accusativia, elattalia loea omnia ex diverso sunt genere. Cf. use i , 5. . - Graev. Lallem Schiitet aliique ille dies e d. Frustra . uit Amae. Tu P.

Illa dignitate'sui senatores sue-

190쪽

POST RED. IN SENATV, CAP. II 87 rogatorcs, diribitores, custodes tu vidistis Itaque

P. Lentuli beneficio excellenti atquc divino non reducti sumus in patriam, sicut nonnulli clavissimi cives, sed equis insignibus et curru aurato reportati.

Possum ego satis in Cn. Pompeium unquam gratusa' videri, qui non solum apud vos qui omnes idem

sentiebatis, sed etiam apud universum populum romanum, salutem reipublicae et conservatam per me

runt. In Dis. g. 364 mullis ecimi liis unquam neque multitudinem ho minum tantam, neque splendidiorem

fuisse- vos rogatores vos diribit res, Vos custodes fvisse tahularum. . Conserendus est totus locus. VOLT.

Rogatores Qui tabellas distri-huereutri Diribilotes, qui lata iam

suffragia diri inerent εἶ custodes, qui Puncta notareu singularum utituriarum. FEBR. uis insignibus et tirria auriat

remmati Nihil fingi potest hac sententia ineptius. Scitura. - Sobrio lectori, et qui familiaritatem contraxit eum ingenio Ciceronis, sublimi las haec iacere et vehementer frigere videbitur ae Consularis ciare aurat inMehens haud absimilis equitanti in rarumline Iongi imagine tamen illa crediderim. At optandum erat ut ex-Plicasset, quos equos insignes diecret. quoniam nusquam reperimus peculiare quoddam genus equorum, ut singulari tempore adhibitorum, α quos illud epitheton conveniat. MARL. I riumpho, ut solet, compara rediliam suum. Frigide ridiculum hoe ait debere videri. Sed nonne indubius

Cicero de prouu conss. e. 4: Si in

Cispitolium iuvetii victo eum tua in igni laurea gestiret D. Nonne Liv. X. , in oratione Decii ponti Miros, toga Praetexta, tu/ria,Palmulavi rea ραια,

decorastis crare aurato Per urbem

Decius in vitolium adseenderιι ' Quaeritium ita sint, si exi, ui ab inseris seriptor huius Orationis mea quidem sententia ipse Tullius ita sere gat cum reprehensore suo, ut eum Disone disputavit cap. 25, quernsie induet loquentem , Quid landem habet iste currus p ni vincti ante currum duces quid simul aera oppidorum quid aurum Z quid argentum quid legati in equis ei triboniqquid clamor militum ' quid tota illa

ponipes Ivania sunt ista mibi crede, Ptare pli insus, vehi per urbem con spiei velle quibus ex retius nihil est, quod solidum levere, nihil, quo Pre- serre ad voluptatem corvoris possis. . Quam invidiam Pisoni facit eant saceret, alia licet ratione, MarLlaudo.

Triumphus Romae summum rerum humanarum fastigium, cuius omnes pari icillas auribus et animis hominum iugerere germani oratctis est. G H. Reeterua leui haec omnia si re vera

triumphasset. Nunc id ipsum priinum φορτικο est, quod triumpho comparua ruditum suum id quod Cicero iacit nullo Ioeo non tu epistola ad Lentulum suum non tu orat in Pinsonem tibi temporis causa salis gloriose describit reditum suum, o Pa

SEARCH

MENU NAVIGATION