M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 5

발행: 1827년

분량: 684페이지

출처: archive.org

분류: 로마

211쪽

as ORATIO neficia vestra, quamquam mihi semper clarissima visa

sunt, tamen ea nunc renovata illustriora videntur, cluam si obscurata non essent. Ipsa autem patria dii

immortales' dici vix potest, quid caritatis , quid voluptatis habet quae species Italiae' quae celebritas oppidorum quae sernia regionum qui agri quae

frugest quae pulcritudo urbis quae humanitas civium quae reipublicae dignitas quae vestra maiestas Quibus ego omnibus antea rebus sic ruebar, ut nemo magis. Sed tanquam bona valitudo iucundior est eis, qui e gravi morbo recreati sunt, quam qui

nunquam aegro corpore suerunt sic ea omnia desiderata magis, quam assidue percepta delectant. II. Quorsum igitur haec disputo quorsum ut intelligere possitis, neminem unquam tanta eloquentia suisse, neque tam divino atque incredibili genere dicendi, qui vestrorum magnitudinem multitudinemque beneficiorum, quae in me fratremque meum et liberos nostros contulistis, non modo augere aut ornare oratione, Sed enumerare, aut Consequi possit. parentibus, id quod necem erat, Parvus Sum ΡPO- creatus: a vobis natus sum consularis. Illi mihi fratrem,

xia leguntur rursus adiecit Aial ParMus sum procreatus - comu-haee ipsa quoque tempori tributa sunt laris Liveamenta fotivae senten- Siesellieet diversis loeis coli iuncti liae duxi ex noto dicto Ciceronis.

virum etindem cognoscimus et aman quo hiarie diem reditus natalem satim rem Itidorum et non amantem. M. vel malaγγεvεσία vocibat. Quo ath

Ltidos ue dies sestos non magni su excusari possit illud puerile et rigi-eiebat Cieero verus ymoe variis locis dum aeuinem, indicet per se quisque prae se fert Neinpe viae caremto iii vii verbolum et imaginei a intellexit, etiam in bis esse aliquid exuero lam graΡhice expictam per- voluptatis. Esre. Sapientior, credo, elideri Haec uempe contra laetus erat in exsilio. VOLP. Marklanditi monerus notaverat Dici in m est, quid aritiatis utiqua et proves ρύ -ητος enteutia quae Mestra maiestas pueri est. plus illis det,eti, si ii nobis vivendilium admirationum cumulum a Ci cum ulule eum diguitate, cau heeroiit ore luxisse haud facile mihi praestiterint, quam qui holain Prae-Persuadeo. TI P. huerant caiisa in ascendi duiude

212쪽

incognitum qualis suturus esset, dederunt vos spectatum et incredibili pietate cognitum reddidistis Rempublicam illis accepi temporibus eam quae paene amissa esset: a vobis iam recuperavi, quam aliquando

omnes unius opera servatam iudicaverunt. Dii immodi

tales mihi liberos dederunt vos reddidistis. Multa

praeterea diis immortalibus optata consequuti sumus. Nisi vestra voluntas fuisset, omnibus divinis muneri

bus caruissemus Vestros denique honores, quos eramus gradatim singulos assequuti, nunc a vobis universos habemus ut, quantum antea parentibus, quantum diis immortalibus, quantum vobismetiptis, tantum hoc tempore universim cuncto populo romano

debeamus.

Nam quum in ipso beneficio vestro tanta magni Atudo est, ut eam complccti oratione non possim tum in studiis vestris tanta animorum declarata est voluntas, ut non solum calamitatem mihi detraxisse, sed etiam dignitatem auxisse videamini.

qit idni laeuerit phantasia illa Quiritibua litiae parvulum et vagientem suis ineuna his lis Tulliolii in Arpinutem erigitantibus hine M. Tullium fascibus duodecim pro rostris vel Praesidentem vel tollantem y optabile videtur esse apud popillum agenti tales in mentem venire ine-Ρtias. Em. Re ubi illis acemi temρoribus' manutius refert ad initium belli socialis, quo tempore Cicero virilem logam sumpsit. Oltas vero assen litve iis qui ad consulatum Cicero nis speetant Locutio autem ipsa a iamre re issilieamiarum latiua eidem viro Cl. videtur. Tvp. IIabemus Nouquain hoc Cicero

dixisset. Stultum enim sitisset direreae hoc tempore quaestorem , aedilem,

practorem et cotisulem es, .

m,resim cuncto Uulo romani Conlii uel aeniseeraim uncto speciem habent miserarum divitiarum . nec unioersim verbul est Cicoronianum,

taee fortasse huius scriptoris, ut HSS. arguuiit. Quare nounulli corrigendum putant uniMerso Pomωrom. Sed qualia haee est progressio a vobismet sis qui Prosect non possunt rasa singuli sed uniserat, adio tum tineis Messiam dieque huic dissieultati multui medentur coniecturae Garutouit. in ianiMersiam cuncto , et uni coniun et P . rom. Igitur eorrectio Emeis alii tantum hoc te oro uni eo loR., potior habenda erit si modo uois

213쪽

III. Non enim pro meo reditu, ut pro P. Popillii, nobilissimi hominis, adolescentes lilii et multi prae

terea cognati atque assine deprecati sunt non, ut pro Q. Metello, clarissimo viro iam spectata aetate filius; non L. Diadematus, consularis, Summa auctoritate vir non C. Metellus censorius non eorum liberi non Q. Metellus Nepos, qui tum consulatum petebat non sororum filii, Luculli, Servilii, Scipiones permulti enim tum Metelli, aut Metellarum lis hori pro Q. Metelli reditu vobis ac patribus vestris supplicaverunt. Quod si ipsius summa dignitas maximaeque res gestae non satis valerent, tamen filii pietas, propinquorum preces, adolescentium squalor, maiorum nutu lacrymae populum romanum movere

potuerunt. Nam C. Marii, qui post illos veteres cla

rissimos consulares, Vestra patrumque memoria, ter

tius ante in consularis, subiit indignissimam ortunam Praestantissima sua gloria, dissimilis sui ratio. Non enim illo deprecatione rediit sed in discessu ci-

xiures, exercitu se armisque revocavit. Me autem nudum a propinquis nulla cognatione munitum, nulloni morum ne luna ultus metu, C. Pisonis generi mei, divina quaedam et inaudita auctoritas atque virtus, si atrisque mei miserrimi atque optimi quotidianae lacrymae sordes lia lugubres a vobis deprecatae sunt. 8Frater erat unus, qui suo squalore vostros oculos

Ilia speeitne scholastieum emacra- .indiain nou in hono scriptore crisia ad librorum fidem facienda sit. Aliis quanto melius eandem sententiam Expressam legimus in Sen. l. l. .

P. Villia Quem expulerat C.

Gracchiis, qui in eousulatu T. Graeci, ainicos insectatus suerat. FER . In disressu Holomanus, Grae . GMatou, pracsurunt eae Paucorum eodd. scriptura in disserasti. Heu manu et Wolfio neutrum place T. Virι ι Inepte componuntur Guctoritias ararus imus . ineptum etiam epitheton inaudita. Ernestius sino libita reseripsit inaudita pietas atqυ.

O los insecteret Num ad misericordiam et lacrymas an simpliciter. ad se converteret 8 .

214쪽

inflecteret qui suo fletu desiderium mei memoriamque renovati et qui statuerat, Quirites, si vos me sibi non reddidissetis, eandem subire fortunam et lanio in me amore exstitit, ut negaret fas esse non modo domicilio, sed ne sepulcro quidem se a me esse seiunctum Pro me praesente senatus, hominumque praeterei viginti millia vestem mutaverunt: pro eodem me absente unius squalorem sordesque vidistis.

Vnus hic, qui domi qui in foro posset esse mihi pie

late dius inventus est benosci Oinrens, amor idem qui semper fuit, Dater. Nam coniugis iniserae squalor et luctus, atque optima sili ac moeror assiduus smliique parvi desiderium me , acromac tu pueriles

aut itineribus iaccessariis, aut magnam partem tectis ac tenebi is continebantur. Quare hoc maius est c-Strum in nos promeritum, quod non multitudini propinquorum, sed nobismetipsis nos reddidistis.

Unus hio qui domi 1 nee foede depravata pleri que visa sunt, et sortiori aliquo remedio et randa. Nobistinice probatur lenissima rati, quae locvt bae et distinctione et inter-Pretatione redintegrat V sinte, qui domi qui in foro Posse esse Pin leti. ex relatione ad seqq. de uxore et li- heris, celebritatem fugienti hiis e moerentibus in solitudine inus ergo, qui in urbe opp. peregre hi qui in Ibro posse esse l. e. versaretur , randoque et supplicando meam causam ageret in is mihi 'letate stitis in- Mentu est benescio Parens, amore idem , qui semper Di sane sem rest,inni seme fuit' frater Horati a mialtitudini nos reddidistis Postrema emeta sunt ex principio al-lerius orationis ubi recte posita est fornuvla nobismet ipsos με reddιδι stis et aeqne recte ibidem . 8 pro Marcello cap. b. Hor. EPi. . l. Α, . Num sic veteres loqui solent de lio-mine qui ex quavis illici Duae vel calamitnie, in qua periissu et quasi

semel lysiam desiderare oldeb. iiDr.rtimus recreatus et restitutus est iii contrariam sortem. quo Aura Oligu

longeque deflectit lite Scriptor enino nobis reddidiatis nillil aliud est,

quam me me solius gratia Deo a alis. No e in idem nescio.'Did Latin s et Graecia sit dativus et mmcidi; ne in eo secius istum risum Perversum esse itidieci MaaxL. Si verba re. feramus . quod res ii salostillat, od Ciceronem eiusque uxorem . lintrem. liberos generunt non Pliceri seu

tentia . quam fingit et explodit Cli

lictis ut re ibi libue ad solum Ciceronem, qui ann ipΝius grati revocatus sit Gesu. Γεροντικο αγυρος δαφο vioυ. Non asseu raritus ex monti in sui Ciceronis. Num oppi itionis e Duinis

sententiti leno vincit, uti Suin cre

215쪽

. V. Sed quemadmodum propinqui, quos ego pa

rare non potui, mihi ad deprecandam calamitatem meam non assuerunt : sic illud quod mea virtus praestare debuit, adiutores, auctores, hortatoresque ad me restituendum ita multi fuerunt, ut longe superiores omnes hac dignitate copiaque superarem. Nunquam de P. Popillio clarissimo atque sortissimo viro nunquam de Q. Metello, nobilissimo et constantissimo cive nunquam de C. Mario, custode scivitatis atque imperii vestri, in senatu mentio iacta est. Tribuniciis illi rogationibus, nulla auctoritato

senatus, sunt restituti Marius vero non modo non a senatu, sed etiam oppresso senatu est rostitutus: nec rerum gestarum memoria in reditu C. Marii, sed exercitus atque arma valuerunt. Λ de me ut vale

ret, Semper senatus agitavit ut aliquando perf-

esse a Britanno et quod immortales non dederunt Verum quiis negat, illo sensu recte positam esse uiae tam dignus est miseratione, qui formulam, iure optimo negat, optuor. Pro multitudine necessariorum nouIn talibus uim petieribus loqueudi nisi unum Iratrem habuit deprecato- nou temere variat significatio apud rem nil seriarum . idem mox compa meliore scriptores ex aliquid de ut iove mi lii, Metellι. Muria qui illis novare hominum est rudivi vel luc iterum et paulo post ad novos ex novitate inscite gratiam captati puros ei tantur x, ita caput suum extium. Ac ne quis putet, ieerouem, tollit ut invidendus videatur citius utpote Romanum, utiquid audereio quam miserandus. Nempe sua ipsi tuisse in patria lingua potiti utique, virtus lioe praestitit quin etiam de- sed multa sunt i quihus eum Do buit praestare ut adiutores nancisce- luisse, quod pos ex appareat. Ita retur milito Plures, quam quisquam Potui etiam ivei te scri here sed id priorum eum simili fortuna conssician- noluit sacere atque adeo diu noluit, ium. In hau dignitate et uoseia nobia ut laudem ne posset quidem. Hoe cogitanda est amicorum multitudo et valet de rebus multis WoLν. dignitas quasi ante non solum mul-Sed quemadmodum ρ ριnqui tos, sed et diguitate, honoribus, emi-δUerarema amentandus , non cui neutes dixisset. tque paulo ante u- pandus es bonus exsul, quod ei nou lud quod, ut constanter legitur ici

sueruiit propinqui vulti sucru ut, M. significat id quod si en sorte qui nuς sent et quis Parate sihilo obscuruati sit quum alibi non ita di in propiu quos, cui uatura rei dii catur, quod sciam. Vo .

216쪽

ceretur, quum primum licuit, requentia atque auctoritate perfecis Nullus in eorum reditu motus municipiorum et coloniarum factus est. At me in patriam te suis decretis Italia cuncta revocavit. Illi inimicis intersectis, magna ei vitam cae te facta, reducti sunt. Ego iis, a quibus eiectus sum, provincias obtinentibus, inimico autem optimo viro et mitissimo, altero

consule reserente, reductus sum quum is inimicus, qui ad meam perniciem vocem suam communibus hostibus praebuisset, spiritu dumtaxat viveret, equidem in se omnes mortuos amandatus esset.

Latia tincta revocari in olfius recte negat ullo modo doceri posse , quae sivi illa tria plebiseita vel leges;

uam leges significari non senatu eo ulta per haec enim senatum, nou Italiam revocaMe.

Inimico autem - referentes vin-que Oxonn et alii nonnulli M. habent inimie hoe . sine particula, non male, tanquam ante oculo sedente DIetello Consule. Nimirum hic est inimietis, quem vocat mitissimum Piusta elementissimum ob modera tionem et depositas simultates. Iamia romano ore dicitur et ipse re-ttitisse, etsi agebat imprimis Lentulus, quoniam ille huius actionem nouimpediebat. Ita pro Sext. I. 3o. V Q. Meislluc de mea salute re tulerit. Cons. in is A. 35 , et pro Domo . o. Nihil ergo h. l. mo vendum erat, quamvis bene abesse Potuisset participhim, hoc sensu Alii duo inimie mei provincias obtinuerunt, alius mine consulatu Iungitur. Hoc autem nota laeuisse ultori, docet locus pro Domo S. 7. OLF. Quum is inimιω - amandatus esseι Perperam inter δε oppositae sunt voces spiritu et re Nam quumviriι λμere sit re era MiMere, nec quisquam ulla re magis ioci quam Uiritu, pro hoc vocabulo Cicero et alius quisque intelligentior seripturus fuerit nomine . Derbo vecte. Iuruli suis ueto prae oeulis habilitlocum pro Quinti eap. a S, ubi videquauta prudentia emperatum et emollitum sit audax geniis loquendi:

Is enitis bona venierunt, cuius etiam necessarius victus vestitusqtie sub Praecone subiectus est non modo ex numer in rum exturbatur, sed, S FIERI POTEST . etiam infra mortuos

amandatiar. Id est S gradu quidam essent in morte, ossetque feri, Mmortuorum alius alio magis moretitis esset, Quintium in insimo loco in imo ordine, constitutum ideri. Audaeior magistellus noster. Nulla excusatio. ni formula usus simpliciter pro nuntiat primo Atilium suum re, non vecte esse magis mortuum quam ullum mortuorum tum eodem tempore

homini trihuit spiritum , ut nihilominus Mi r quam ullus M,Orum Abin surdum vilis sententiae sentiebat Hotomanus idque sublatum cupiebat, sed nihil profecit interpretatione sua. AaxL. Mihi pulcre et plane Ciceroniane hoe dictum esse videtur.

Spiritu vivebat tum Clodius h. e.

217쪽

i V. Nunquam de P. Popillio L. Opimius, sortissimus consul nunquam de Q. Metello non modo C. Marius, qui erat inimicus, sed ne is quidem . qui sequutus

est M. Antonius, homo loqtientissimus, cum A. Albino collega senatum aut populum est cohortatus. At pro me superiores consules semper, ut referrent,

spirabat ut animalia omnia, quum dicuntur vivere ut moribundi ho- auiues spiritu adhue ii iam quum vox et sensus illos iam destituerunt. Res actiovi huc ellicientia, infria

a iis valebat iam illa praeclara iecuri Ciceronis exsilio Clodia , quam si aboli tim Oli in uortuo lata suisset Grari. Salis ingeniose excogitavit Gesnerus, quid Orator voluerit vel debuerit dicere male neglexit, ut solet quo id dictum sit modo. lentia hoc uouilesciebat Mai landus . cirili una quodammodo opponi posse eam, quae tu virilia essct sed interpretis putabat xplicare . quae scriptor dixis fiet, o temere coniicere, quid in auim ha huisset lite in animo habuit hane omnia quam bellissime facere. Nobis vero praeter ineptias antitheti simul obscure et φορτικωtam loculus videtur, Planeque ad morem imi- taloruin . si quando propriuin ingenium ostendere et furta celare volunt. Obscuritatem prodit ipsorum lotpp. clubilatio quisnam sit is inimietis, ademne, qui . a diei tu is nuru-ntis I., Sex. Atilius, a P. Clodius, quem nemo non primum cogitat ubi de Ciceronis inimico agitur. I eque illud tuus dubium esse potuit Romanis quam uobis, quoniam in verbis nihil est unde iis facilius fuerit

cognoscere . uter esset intelligendus.

lam agile, tilium sumamus cum Manutio is profecto non potuit iutillo ordine mortuor tun censeri tum, quum uncta at lan nitelori talem se isti utus impediret, multique et summi viri eum ne id faceret, orarent. ad eiusque pedes nens iaceret socer; nerque Duue intelligi licet quis eum

postea etiam inui, moretios in aridariti Communes alitem hostes si ante Ciceronis et omnia reipubl. quo iure ille non suribundis concionibus, sed una iniereessione notus , meruit diei hostibus Mocem suam Prae isse 'igitvr cum Hotomauo capiamus Clodium is ante ad perniciei Ciceronis, adversus quem tribunusii Pe quo

lidie concionabatur, DCem HB uPraebuerat, sive reliquiis Catilinariae coniuraticinis, sive potius Meti ratis tonsisti hias et horum Delioni nune a Milone oppressus iacebat non sic

quidem ut citide quando ab illo

occisus erat, nou iam ad mortuos gmandatus ne infra mortuos. e. dum infra omnes mortuos verum

iacebat tamen , natenus eius vox rarius audiebatiir, et uinus quam ante valebat potentia. Sit ergo Is, quem quaerimus, Clodius ne stu-hilo, hune designari mitto inperseeta ista, eret et amandatus esset, quae grammatica consecutione tem

Porum defendi possent exsistit aliares absurda ex toto tenore seu tentiarum, de uim locus capiatur . eriseque intolerabilis. 'editum suum gloriari coepit, actum esse nou --

Ium sine ulla eaede inimicorum , seclita, ut vivant illi, ut omni putili actione noreant, ut Provincias adu

218쪽

omagitati sunt; sed veriti sunt, ne gratiae causa sacere viderentur, quod alter mihi assinis erat, aliet in causam capitis receperam : qui provinciarum foedere ii retiti, totum illum annum querelas senatus, luctum bonorum, Italiae gemitum pertulerunt Kalendis vero Ian. posteaquam orba respublica consulis fidem, tanquam legitimi tutoris, imploravit, P. Lentulus consul,

parens ac deus salutis nostrae, vitae, Ortlinae, memo

riae, nominis, simulac de solemni religione retulit, nihil humanarum rerum sibi prius, quam de me agendum iudicavit. Atque eo die consecta res esset, nisi ais tribunus plebis, quem ego maxilnis beneficiis quaestorem consul orna eram, quum et cunctus ordo et

multi eum summi viri orarent, et Cn. Oppius socer, optimus vir , ad pedes eius ilens iaceret, noctem sibi ad deliberandum postulasset quae deliberatio non in reddenda, quemadmodum nonnulli arbitrabantur, sed, ut patefactum est, in augenda mercede consumni filia, C. Pisonis xor erat. D. Alleritis eatisam camiis Gabinium nutu anuum, quo ieero ab exsilio revocatus est, in causa capitis ab eo de usum esse negant athl. et Vol ad h. l. Prometartim Ioedere irretiti motum est P. Clodium tribunum Lyrovinciam Suriatu Gabinio Macedoniam Aoni spopondisse, ut se in Cicerone in exsilium eiiciendo adiuvarenti GnAEv. Deci saltilis nostrae Sic ambinus, Grai v. m. mur. Plerique eodd. MSS. deus, salias nostrae inlae.

Tribunus plebi in Sex. Atilius. V patescium est Quia postero

die lutererasit quum se in Oram nullam esse iacturum dixisset N. nistrent, ut consulatum gerant, nisi quod unus quidam virilia dumtaxat Misit te. Num aliquid stultius inferri potnit Unusquisque legendi scribendique sciens quum pervenit ad illa Dum is inimiotis . exspectabit illatum iri, si non Migeret vel foreret, at saltem a ritum dueeret leniis et tranquille. Et hae modestia usque ad eiunitatem usus est uetoriiro Doluo I. 874 Redii etim maxima

dιgnitata, is rivo Iratre tuo altero Consule reducente. D.

Ne grvitae eatisa ironia Non enim veriti sunt, sed pactione provinciarum irretiti quae me luneris merces fuit, nunquam referre voluerunt M.

Alasma erat Piso , quia Cicerom

219쪽

ORATIOpta est. Postea res acta est in senatu alia nulla, et quum variis rationibus impediretur, voluntate tamen Perspecta senatus, Causa ad vos mense Ian. desereba- 3 tur. Hic tantum intersuit inter me et inimicos meos.

Ego, quum homines in tribunali Aurelio palam conscribi centuriarique vidissem quum intelligerem veteres ad spem caedis Catilinae copias esse revocatas; quum viderem ex ea parte homines, Cuius partis nos vel principes numerabamur, partim quod mihi inviderent, partim quod sibi timerent, aut proditores esse, aut desertores salutis meae; quum duo consules , empti pactione provinciarum auctores se inimicis rei publicae tradidissent quum egestatem, a Varitiam , libidines suas viderent expleri non Osse, nisi me constrictum domesticis hostibus dedidissent; quum senatus equitesque romani flere pro me, mutata veste vobis supplicare edictis atque imperiis vetarentur quum omnium provinciarum Pnctiones quum omnia cum omnibus foedera , reconciliationes gratiarum, sanguine meo sancirentur quum omnes boni non recusarent, qui vel pro me, vel mecum perirent armis decertare pro mea salute nolui, quod potui, quoniam et vincere et vinci luctuosum reipu

i. blicae fore putavi. At inimici mei mense Ian. quum

Postea - ad os mense Ian. dese Constrictum add. veit eonflictum rebatur Ita Wolfius edidit e codd. Id et seqq. constricιiam Graevius Lambini aliisque Vulgo legebatur malebat ictum.

ostea - alia nulla suum Mariis ra inimιei mei L mense Ian. Post ionibu Imρritiretur, et Moluntate la assectatam crebritatem sententiarum menterfecta senatus causa ad Mos m. mirifice osseudi haee exilitas , quae I deferebatur minime animum explet suspensi au- In tribunali aurelio suum Clo ditoris. Qua in re praestat periodundius insmorum hominum , et servo eiusdi m argumenti tu altera Or. g. rum ollegia institueret contra sena 6, unde lite nuda clausilla redi litur Lus auctoritatem. FER . quasi spiriti in superioribus exhali-MMocatas Ren atria codd. Vra sto De verbis cornparandus est locus Barb Uveis alii. I aradox. I, 3: Scipioues adventusu

220쪽

de me ageretur, corporibus civium trucidatis, numine sanguinis meum reditum intercludendum putaverunt. V l. Itaque quum ego a sui, cam rempublicam habuistis, ut aeque me atque illam restituendam putaretis. Ego autem, in qua civitate nihil valeret senatus, omnis esset impunitas, nulla iudicia, vis et serrum in foro versarentur quum privati se parietum praesidio, non Iegum tuerentur tribuni plebis vobis

inspectantibus, vulnerarentur ad magistratuum domos cum serro et iacibus iretur, consulis susces Dan gerentur, deorum immortalium templaincenderentur:

rempublicam esse nullam putavi. Itaque neque republica exterminata, mihi locum in hac urbe esso duxi; nec , si illa restitueretur, dubitavi, quin me

secum ipsa reduceret. An ego quurn mihi esset ex is ploratissimum P. Lentulum proximo anno consulem

suturum, qui illis ipsis rei publicae periculosissimis

temporibus aedilis curulis, me consule, o innium meorum consiliorum particeps periculorumque socius suisset dubitarem, quin is me, consectum consularibus vulneribus, consulari medicina ad salutem reduceret Hoc duce, collega autem eius, clementissimo

Carthaginiensium eor ori a suis intercludendum m aDerum . . is addidit Orator fumen unguinis haud male vellemus modo orutionis lumen minus obstructunt esse . Neque id multu in levatur particula Itaque. Nam dum exspectabas, ut de furore inimicorum meme Ian. quod putide repotitur' plura narrarentur cora pilatae Sext. cap. 35, subito rursus reiiceris ad onsilia prosectionis in exsilium Cons in Sen. cap. 13. Quam quam admissa sunt nounulla, quae multo post illam rem aeciderunt. ne que adeo in causis prosectionis asserti debebant. Vnde si lihi usquam. intelligitur , Declamatoris crassam negligentiam rerum nil nisi sonantia

verba quaesisse. Eodem in loco etiam ieiunum est illud, omnis esse immniis eas neque sensu nec auri huc alisaei Tanto splenduliora sunt, quae sequuntur Quum priMati ruerentiar. Πιbuni pl. - deorum immortalium, usque ad novum tiaque Taedium est, omnia persequi et ad exactam regulam redigere. OLF.

Evloratissimum in rete negat Wolsius o Ciceroni exploratum

SEARCH

MENU NAVIGATION