장음표시 사용
251쪽
te, qui negas esse verum, quemquam ulli reipublicae extra ordinem praesici 2IX. Atque in hoc solum inconstantiam redarguo tu aus, qui in ipso Catone, quem tu non pro illius dignitate produxeras, sed pro tuo sceIere subduxeras;
quem tuis Sergiis, Lolliis, Titiis, ceterisque caedis
et incendiorum ducibus, 'bieceras quem carni sieem civium, quem indemnatorum necis principem, quem crudelitatis auctorem fuisse dixeras ad hunc hon rem et imperium extra ordinem nominatim rogatione tua detulisti; et tanta fuisti intemperantia, ut illius a tui sceleris rationem occultare non posses Literas in concione recitasti, quas tibi a C. Caesare missas di-
Ceres: CAESAR PvLCHRO quum etiam es argumentatus,
amoris esse hoc signum, quum nominibus tantum ute-
est, ulli rei quemquam extra or vitali data , t et in Sen. f. a. mdinem praesci .eu tu Catonem prae ortunis suis. Praeterea recte vidit Μ x. Ernestius aliquid hie vitiosum esse. Qui in ψs Catone, quem --M- num sententia impersecta relinqua- aera Variatur dictum pro Sext. tvr post illud, qui in ipso C., neque g. 6 i a Non illi ornandum M. Ca vero ine vitium inllit coniecturis suisionem sed relegandum nec illi aut plena interpunctione post verbum eommittendum illud negotiuin, sed subduxeras melius alii locum inter imponendum putaveruut qui in con λανταποδοτα reserunt mihi si auteione palam dixerint, linguam e bene cognitus est hie Scriptor, i r
minisse M. Catoni, quae semρercon .eundia, qua essertur in sceleratum
tra extraordinarias Potestates libera Clodium, detrudit eum iusto iramisisset. . In istis nihil displicet nisi te, ut constructionis tandem oblitum molestus lusus verborum Produxeras in uno Clodio haerens, sic in viam et subduxeras, hoe est, ipsa tota a revertatur, ad hunc etc. ubi huneriatio. Nam produeere quidem satis diei Catonem, qui princeps suerat Latine dicitur prominere, seu, quod sententiae de Caldinariis apitali hodie unice amant, momoMere sub supplicio tradendis quam ob rein dueere autem vix Latinum est, illo acerba contumelia vocatur earnifex sensu, quo hic positum animadvertit μι ιιγι etc. OLF. I. Badeuus Opuse Lat. p. ecie suum nominibus tantum uteretur . ornandi sed a Mera ad tonsilia sua cute notat Lambinus scribendumi roba tegenda producere. Item vix quod cognominibus , ut familiaris in tali Ioeo defendi potest forma lo praescriptio indicetur, qualis est ubi- quendi pro tuo acelere soli conciu que in notis Epistolis Cisero auico.
252쪽
retur, neque adscriberet, RocossvL, aut TRIBVNO
PLEBisa deinde gratulari tibi, quod idem in posterum
M. Catonem tribunatu tuo removisses, et quod idem in posterum de extraordinariis potestatibus libertalem ademisses. Quas aut nunquam tibi ille teras misit aut, si misit, in concione recitari noluit aut,
sive ne misi ι, sive tu finxisti, certo consilium tuum
de Catonis honore illarum iterarum recitatione patefactum est. Sed omitto Catonem, cuius eximia virtus
dignitas, et in eo negotio quod gessit, fides et copitinentia, tegere videntur improbitatem et legis ei
actionis tuae. Quis homini post homines natos tur rapissimo, sceleratissimo, contaminatissimo, quis illam
opimam sertilemque Syrium, quis bellum pacatilas i-
Sed ostendunt alia plura iudiae fabula de literis a Caesare ex Gallia missis,
in primis malo suspensus infinitivus gratulari, et inep e repetita verba quod idem in Posterum. En priore loco deleti volebat Guillelmius. B. Et quod libertatem ademisses I.aude dignus est Hotomanus . quodliaee non intelligere se fatetur nisi suppleatur vel isdatur inte xedendi. Aperta est stii bligo, nata ex studio imitandi loe Cieetoutaui pro Sext. c. 28 . unde apparet liuiusmodi esse eii letitiam : Qui idem vel eidem
in Posteriam contra extraordinamas
Uitestne es dicendi liberaatem adeoιia ses. MARLL. Vitium unius literniaetidieetione sanari posse, si legamus, eisiem , qui considerare locum voluerit facile spero, concedet. GL N. Idem praeter Marklandum monuerunt Guillelmitis et Ursinus. Quod Diuiam salis mederetur vitio sertnonis. Mox rvestius recte haesit interlio aut, idque mutandum eense iii et vel se quorum prius in vetereqnadani editione re orto. Di.P. Libertatem ademisses Chioni nepos et in Posterum contra extraordinaria potestates verba facere. Quod enim ipse necepisset in aliis reprehendere non posset. ne illud pertinet ex oratione pro Sextio Qui in concione palam diaerint, linguam seeMellisse M. Catoni, quae 3emPer eontra extruordinarias potastates libera fuisset. AN.
Quis homini 'mestius addidit ex
Quis bellum pacatissimis seιιιιbtis Notam peregrinitalis e nugisset si sic seri Psisset potestatem dedi belltim inferendi meatissimis genιι s. ocenim voluit, quum dixit, iis bel- ιιm dedit paeatissimis genti PySumptus est lotus ex in pro Sext. tibi de eodem Gabinio legimus cap. 3:α Bellum inferre quiescentibus ut eorum veteres illi balasque divitias ete. . AnxL. Si diens exciditi elibrarii errore praepositionem oram. nihil absurdi dixeris. Sed neque a Ciceronis ratione abhorret . noni tui belltim adiungere e sum ei bibellare.
253쪽
mi gentibus , qui pecuniam ad emendos agros constitutam , ereptam vi ex Caesaris rebus actis, quis imperium infinitum dedit Cui quidem quum Ciliciam
dedisses, mutasti pactionem , et Ciliciam ad praetorem item extra ordinem transtulisti: Gabinio pretio
amplificato, Syriam nominatim dedisti. Quid homini
te terrimo, crudelissimo, sallacissimo omnium scelerum libidinumque maculis notatissimo , L. Pisoni, nonne nominatim populos liberos, multis senatus consultis, etiam recenti lege generi ipsius liberatos, vinctos et constrictos tradidistia Nonne, quum ab eo merces tui beneficii pretiumque provinciae, meo
sanguine tibi esset persolutum , tamen aerarium cum eo partitus es Itane vero tu provincias consulares,
quas C. Gracchus, qui unus maxime popularis suit,
Annotu olim snnt illius otiam eratio egi a traditio alteri e Peio Mutina reditus Brian sis. MN. Hae ad diversam analogiam perti
nent, qunm omnino non temere sequuntur substantiva nentrius generis,
qaine non habent significationem aelio. nis. Et quo loe in prosa oratione verbiam bellandi aut pugnandi cin struitur eum dativo Sed ut ne quoque feratur nova oritur ossensio in verhis. eremam,i pecuniam ex Caeaaria rebus aviis in quibus doctissimus quisque integriores libros opla bati De sensu nune duae seruntur opiniones una Graevii, ut poeunia significetur decreta Caesari ad res in Gallia gerendas, per Clodium ere taad ornandam Gabinii proviueiam. Suriam altera est aratonii ut resaetae Caesaria iant eae, quas Caesar in consulatu Crasso et Pompeio adiutoribus, constituerat quae quum novae luerint plurimae in iis agraria
ieci primis celebris sisti, eadem
quae magnam Partem a Cicerone itin ullo impugnata est. Hac ex lege, etinia non arva in aerarium illata erat, qua des neeps agri essent ex eadem it se populo comparandici quam pecuniam quum per vim abstulisset Clodios, eam orator dicere potuit ereptam Coesaris retas aciis quia a Caesaris assignatione aversa fuerat, atque si esseetum ut aeta illius nomanerent, et constituto exitu nesaris fraudarentur. Hae posterio expli-eatio probabilior est atque adeo unice vera etsi nihil probabile es incipis
dietione. Ineptiae enim sunt verba. Pectinis ex limitis rebus sive etiasive agendis erepta. Din.
Generi ipsius' Seil. C. Itilii Gesaris. Intelligitur lex Iulia de provin-
Quas C. Gracelius Meerela Iege sanxi Lege Sempronia de provinetis. de qua videor de Pro v v eon s. Sed quis unquam dixit decernere 1 sem quis potuit dicere, praeso tim
254쪽
non modo non abstulit ab senatu, sed etiam , ut necesse esset quotannis cUnstitui per senatum , decreta
lege sanxit eas lege Sempronia per senatum decretas rescidisti ' extra ordinem, sine sorte nominatim dedisti, non consulibus, sed rei publicae pestibus 7 Nos, quod nominatim rei maximae paene iam despe
ratae, summum Virum saepe ad extrema reipublicae discrimina delectum, praefecimus, a te reprehendemury
X. Quid tandem si quae tum illis rei publicae tenebris caecisque nubibus et procellis, quum senatum a gubernaculis deiecisses, populum e navi extu basses, ipse archipirata cum grege praedonum impurissimo picnissimis velis navigares si quae tum promulgasti, constituisti, promisisti, vendidisti, perferre
potuisses, qui locus in orbe terrarum vacuus extraor
dinariis fascibus atque imperio Clodiano suisset Sed asexcitatus aliquando Cn. Pompeii dicam ipso audiente,
de lege tribuni,ia Z Ideire refingunt ster dolendum est modo eum tam alii rogata alii luta alii avdaeius celerite ad vulgarem sermonem se induenni oeem . alii malunt per Se demittere ri quae iam promisas decretum vel deni asi-Perferreiso uisses uti in non inque yer Senatiam decretas. Quid vero nullis M. est Persicere, non ere, proseincias rescinder ad Dicunt ferre. Horum utrum alteri praeseras da motariis reseinde nihil interesse eenset Garatonius. Nempe id intellio uoluit actor Vere. Nam neuteum aptum est veru in an ita velle lieuit per Latinae hos, quae antecedunt, verbis : aer linguae consuetudinem y Iam enim ferre magis ad remotissimvmiromvLlicebit Latine rescindere leueti, e gasti ad reliqua magis pertinet peretia domos in quo sensu restandian fuere. Ita novum hoe exeidplum est iuravia rea iudieaeae. Nolo augere perperam instituti Eeugmatis in. αhsurdum repetitionem eorundem Sed excitatus citiMente erexit ver mim, quae declamatoribus an Manifesta apparent vestigia verborum in deliciis est, quaudo vim pro Sext. e. 3 init. sed nonnullo,
oratoriam assectant. At Graevin mul ut par erat, diserimine. Apud Cieelet, eas leges Semmonias tu res AE ronem Pommius ipse propria virtvtasti , ut Frane Dresd et tres Oxotin exeunt suam non sopitam sed sua μΑdeo laborant et anguntii viri optimi elone aliqua retardatam eonsuetudi- in poliendo opuseulo. OLF. nem re tibi bene gerendae uocessi Oeeisque nubibus Etiam foeditata que ad causam tibiιeam4 apud hune colorum pulchre uti sei artificuo axeitatiιε ia exestatua Gm Ch.
255쪽
quod sensi, et sentio quoquo mo me auditurus est , excitatus, inquam, aliquando Cn. Pompeii nimium diu reconditiis et penitus abstrusus animi dolor, subvenit subito reipublicae civitatemque fractam
malis mutam . debilitatam , abiectam me tu , ad li
quam spem libertatis et pristinae dignitatis erexit Ilici vir extra ordinem rei frumentariae praeficiendus non fuit scilicet tu heluoni spurcissimo, praegiis latori
libidinum tuarum homini egentissimo et facinorosissimo, Sex. Clodio, socio tui sanguinis, qui sua lingua etiam sororem tuam a te abalienavit, omne frumentum privatum et publicum omnes provincias Dumentarias, omnes mancipes, Omnes horreorum claves
lege tua tradidisti. Qua ex re primum caritas nata est; deinde inopia. Impendebat fames, incendia, caedes, direptio imminebat tuus suxor omnium fortunis, et bonis Queritur etiam importuna pestis, ex ore impurissimo Sex. Clodii rem frumentariam esse creptam, summisque in periculis eius viri auxilium implorassorem publicam a quo saepe se et servatam et amplificatam esse meminisset. Extra ordinem erci nihil
lor Pompeii suboeni remtibi eampis Abalie-ub Meeit, ut ipsa ma- erigit Ilo sensi et enc orator sis eum diligeret, qunm te. a. t. neque eum litauit si ei iudicare de Pompeio et, imo avidiesua, si uera Ex ora impurissimo Sex. Clodia est sabula. 'oLr DUM Gnum obscoenitatem rursus ex Mutam irae ν ius malilii nuda probraus Clodio, non nnimadvertit. tam nimirum omni praesidio . omni quam absurde in ore sedeat res μι-hus vindiethiis et custodibus quum mentaria. Quam rem sim is verna- nemo auderet rei p. causam aliscipere eula Germanorum Latinitate diceret et Gutra vim Clodii eam tueri. T. Sex. Ddio socio tui sangiunis haud mulio eius Ioquere Bel Quotusquisque horum verborum sen ipsius causa vide Asconium in Pison. sum asseqiteretur sine divinationa c. , et Dionem XXXVII l. 3. iii Manutii Qui tibi meitia erat a turpi P. Clodii legem de annona tangiint. amor sororis tua . Alii correctum sed nihil de cura Sex. Clodio man- optabant Iacinoris; verum hos Grae data, cuius ne Cicero quidem vivo miritalii ad Manuitum WoLr tionem taciti WoLr.
256쪽
placet Clodio. Quid de me quod tulisse te dieis
patricida, fratricida, sororicida , nonne extra ordinem tulisti 2 Ande peste civis, quemadmodum omnes iam dii atque homines iudicarunt, conservatoris rei publicae quemadmodum autem tute ipse confiteris non modo indemnati, sed ne accusati quidem, licuit tibi serre, non legem , sed nefarium privilegium, lugente senatu moerentibus bonis omnibus, totius Italiae precibus repudiatis, oppressa captaque republica:' mihi, populo vomano implorante senatu ostente, temporibus rei publicae agitantibus, non leuit dosalute populi romani sententiam 'dicere Qua quidem , in sententia, si Cn. Pompeii dignitas aucta est, coniuncta cum utilitate communi, Certe tuu dandus essem,
si eius dignitati suffragatus viderer, qui meae saluti
opem et auxilium inlisset. I. Desinant, desinnnt homines iisdem machinis sperare me restitutum posse labefactari, quibus antea stantem perculerunt. Quod enim par amicitiae consularis sui unquam in hac civitate coniunctius, quam
suimus inter nos, ego et Cn. Pompeius quis pndpopulum romanum de illius dignitate industrius, quis
Omnes iam dii iudiea nixFuti. lis sente Otia Vix intelligi lieet, quomodo iudiearint dii, Ciceronem eou- ervatorem reipubl snisses; nedum quomodo omnes dii inficetius tamen init S. - . Iam nines urbes, omnes ordines, omnes dii atque ho--ities iudicaverunt in aulo mode. stius . 99 n omnes mortales et privati in et mi ilice indicarunt. . D. Qua quidem in sententia Delerem particulam in nisi veri, etiam ex alia . te laborarent. Nam ini petite dietum est, laudandus essem , si Pom
Quis apudio utun Rom. - senatiιi dixit Dicere apud de Pithlica oratione usitatii est, Heere allevi de familiari sermone Cicero seripsisset in senatu dixit Scu. . In voce indu striis desideres ii um Ciceronis, qui potius dixisset deligent O s. studiosius, sed uota omnino auulogiam et auctoritatem 'siquidem coustat, pri-
257쪽
senatui saepius dixit qui tantus sui labor, quae simultas, quae contentio, qua in ego non pro illius dignitate suscepertinet qui ab illo in me honos, quae
praedicatio de mea laude quae remuneratio benivo-as lentiae praetermissa est Hanc nostrum coniunctionem hanc conspirationem in re publica bene e Penda, hanc iucundissimam vitae atque ossiciorum omni uinsocietatem, certi homines fictis sermonibus et salsis criminibus diremerunt quum iidem illum, ut me metueret, me a Veret, monerent iidem apud me, mihi illum esse uni inimicissimum dicerent ut neque ego ab illo, quae mihi petenda essent, satis audaciter petere possem neque ille, tot suspicionibus certorum hominum et scelere exulceratus, quae meum tempus a postularet, satis prolixe mihi polliceretur. Data merces est erroris mei magna, Pontifices, ut me non solum pigeat stultitiae meae, sed etiam pudeat qui , qtium me non repentinum aliquod meum tempus, sed veteres multo ante suscepti et provisi labores cum viro lactissimo et clarissimo coniunxissent, sim assus aiali amicitia distrahi neque intellexerim , quibus aut ut apertis inimicis obsisterem , aut ut insidiosis amicis non crederem. Proinde desinant aliquando me iisdem inflammare verbis: Quid sibi iste vult nescit, quantum auctoritate valeat, quas res gesserit, qua dignitate sit restitutus. Cur Ornat eum . a quo desertus est
, Ego vero neque me tum desertum puto, sed paene
seos Latinos hoc comparativo usos esse. Vide I. G. Vossit de Analog Il. 27. Illustrιus , quod placet nonnullis. ei legitur in C. S. G. minus aptum foret verbo dieendi. De rellii ut loci imprudentia, qtilam dicitur de eertra
care cum ieetoribus inuibus sed pluribus i is exempla talis imprudeutiae satis iacile conspiciunt tir, quae viro in repubi et illorum lionii
num consuetudine versato imputatinequealit. . - unc locum explicat ad Att. Il, et . tuo dicit, Pompeium omnibus a se Pictum e Poli lumariis colori s. nON.
258쪽
deditum nec, quae sint in illa reipublicae stamina' gesta contra me, neque quomodo, neque Per quos, Patefaciundum mihi esse arbitror. Si utile reipublicae fuit, hauriro me unum pro omnibus illam indignissimam calamitatem, etiam hoc utile sit, quorum id scelere constatum sit, me occultare et tacere. Illud vero est hominis ingrati tacere itaque libentissime praedicabo , Cn. Pompeium studio et auctoritate,
neque ut unumquemque vestrum , opibus, Conten
tione, precibus, periculis denique, praecipue pro
XII. Hic tuis, P. Lentule, quum tu nihil aliud dies
et noctes nisi de salute mea cogitares, consiliis omnibus interfuit; hic tibi gravissimus auctor ad instituendam fidelissimus socius ad comparandam, fortissimus adiutor ad rem persiciendam fuit hic municipia coloniasque adiit hic Italiae totius auxilium cupientis imploravit hic in senatu princeps sententiae fuit; idemque quum dixisset, tum etiam pro salute mea
Ilopulum romanum obsecravit. Quare istam oratio Mnem, qua es usus, omittas licet post illam sententiam, quam dixeram de annona, pontificum animos esse mutatos perinde quasi isti aut de Cn. Pompeionliter, atque ego existimo, sentiant aut, quid mihi Pro exspectatione populi romani, pro Cn. Pompeii meritis erga me, pro ratione mei temporis faciendumt: Vesinita eorrexit alane. Nihil stro ino. . O . Iu vulgato quasi ad comple Idemque quum dixisset obsee mentum uitrueroriam repetendo sibi in inaee ita ieiune et inscite strueta ubique placet hie magister ud Cice sunt ut accurati quidam Ini p. deronia sciliee exemplum. Supra . . Ieelionis veritate dubitarint dieque invideis, suerititue partes meae Raene tamen discrepant libri eripti vel Praeeipnae. Iuli S. 223 et a Verbia editi et Obsecratio reserenda est admeno 1Ole innibus, a d Quir. S. I et perorationem istius tripartitae eonae aena sensit . In Sen. g. 3 t ionis. Vide in Seu a tet , ad Quir. vesiis et ρι νε luctu ve- I. D.
259쪽
suerit, ignorent aut etiam, si cuius sorte pontificis
animum, quod certo scio aliter esse, mea sententia ostendit, alio modo sit constituturus aut de religione pontifex, aut de re publica Civis , quam eum uut Caerimoniarum ius, aut civitatis salus coegerit. XIII. Intelligo, Pontifices, me plura extra causam dixisse, quam aut opinio tulerit, aut voluntas mea: sed quum me purgatum vobis esse cuperem, tu in etiam vestra in me attente audiendo benignitas provexit orationem meam. Sed hoc compensabo brevi latemm rite Beckius ex emendatione Gulielmi edidit. Viligo aut de reli- Intelligo me Iura extra inptionis imitatur quodammodo Sextianam, tibi vide S. 31. Sed quodammodo et ni iti nihil his omni hus fingi insulsius potest. Primum quam nam inionem significat, ut, dieit plura asdiatas quam omni tuleri, utrum
suam an auditorum 8 Id vero non tacendum erat, etsi posti rius significari comiter credimus. Numisium te dixisse quam Pse Pinatus σε es, loquutio est nimium absurda sis h. l. Hιeniae Ῥιnι ni subiuncta videtve Mo- Iiantas mea. Sed ut plura re dixisse turres quam Moluntas tuleris tua. aliud absurdum suboritve addendo eupidi. tute aliqua te Iactiun longiorem. Αdditur euini hie et salsa quidem constructioues, Qvvre me Purgatum Misesse Ferema Perinde quasi multum disterret.MOωιuas a cimiditate. Tum quod dicitur de Potiti ficum benignitiata alienιr audienae, nos quidem uetia tui credidi euius nisi ipsi init-manti tuam putemus, taedio longarum et tu portuna uua iiugaruua iamdudum enectos line domum abisae Pontifices omnes, aut certe sic interpellasse hominem ut ap. Martialema Dieaandem, sodes, de tribui minas At Purgatum sectistiebat Gerrae Ali.
quoties ipse professus est, plane pro-
, uam cur ergo Purgatam se voluit tantopere Dissimulat veram causana
huius loquacitatis , ubertatem et fa-eilitatem materiae, in qua sine quarundam rerum intelligentia declamare licebat: nune igitur, quuin ad ipsam
causam Pervenit, quam modeste atu in
delirevitati l Nos ceteri contra facimus ea , quue Pertinent ad eognitionem causae, maiore cura et diligentia tractare solemus. Iste vero seeus: compeuhabit huPerioresatiliactus brevitate eius orationis, quae Peatinet ad rei praecipuae itaque -- bosiorem partem de religione , paene PraetermiLtit, utpote de qua itiit admodum compilaudum praebebant orationes Ciceronis. Id ni ita esset.
vel si, ut alibi seribit c s. g. 39, m.
13S , Potitilleum et Augurum lihros
scrutatus set, uou miricia salue, Pu- tu nuue narrantem audireturas qua
auditoribus notissima Meuh qmana secit in prioribus duabus orat . ad Senatum pupulumqtie Rom. UM .
260쪽
PRO DOMO SVA , CAP. I 3 eius orationis, quae pertinet ad ipsum cognitionem vestram quae quum sit in ius religionis, et in ius reipublicae distributa , religionis partem, quae multo est verbosior, praetermittens, de iure reipublicae dicam. Quid est enim aut tam arrogans, quam de arreligione, de rebus divinis, caerimoniis, Sacris, pontificum collegium docere conari aut tam stultum, quam si quis quid in vestris libris invenerit, id narrare vobis aut tam curiosum, quam ea scire velle, de quibus maiores nostri vos solos et consuli et scire voluerunt Nego potuisse iure publico, legibus iis, quibus haec civitas utitur, quemquam civem ulla eiusmodi calamitate assici sine iudicio hoc iuris in hac civitate, etiam tum, quum reges essent, dico fuisse; hoc nobis esse a maioribus traditum hoc esse denique proprium liberae civitatis, ut nihil de capite civis aut de bonis, sine iudicio senatus, aut populi, ut eorum, qui de quaque re constituti iudices sint, detrahi possit. Videsne, me non radicitus evellere ai
Caerimoniis LGraev e cod. Francida eaerimoniis. mallem coniunctim V nih de vise sine itidivis aenatus Cic. Verr. V. 8 de Senatu ἄQuo eonfugient metiet quem implorabunt qua spe denique, ut vivere velint, tenebuntur, si vos eos descreti, o Senatum venient qui de Verre supplicium sumat Non est
tisitarum, non senatorium et ii ova. Propter nostrum locum citomanus
capiendum putabat de ratione antiqui temporis quando Senatum de rebus capitalibus cognovisse testatue Polyb. Vt, 3. At de suo, on de antiquo tempore loqui Scriptorem
apparet ex ipsis verbis eius, hoe n bis esse a maioribus tractilum . atque ex omni consiliis loci, quum explicetur in universum, quid sit proprium liberae eiMuatis. Maam. An non a
senatu constituebantur quaestionesqnonne senatus armabat magistratus
illo S. C. Viderent ne quid detrimenti reambi ea a paetant itaque tres illi modiora ipso tempore usitati quibus de Opite aut bonis eivis poterat detrahi, S. C. memoratum, indicia publiea, comitia populi. Ess. Etiam ridieula videtur nobis loquutio, d erahi alιquid de ea te . de bonis alι--itis, eis bene et usitate dieitve LMine deeriae de homine, de fama
'honianis etc. Nempe usu probantur talia non euiusdam analogiae 'Pecie. mdem me non Gemor en messio