장음표시 사용
61쪽
IN M. ANTONIVM legio Martia, et quarta ita se contulerant ad auctoritatem senatus, populique romani dignitatem, ut eum deposcerent imperatorem et ducem Caesari bellum necessitas, fasces senatus dedit. Otioso vero,
nihil agenti privatu obsecro te, L. Caesar cum peritissimo homine mihi res est quando imperium senatus dedi 2IX. Sed de hoc quidem hactenus, ne refragari homini amicissimo ac de me optime merito, videar. Etsi quis potest refragari non modo non petenti, verum etiam recusanti Illa vero , Patres conscripti, aliena consulum dignitate aliena temporum gravitate sententia est, ut consules, Dolabellae persequendi causa, Asiam et Syriam sortiantur. Dicam, cur inutile reipublicae sed prius quam turpe consulibus sit, videte. Quum consul designatus obsideatur, in eoque liberando salus sit posita reipublicae quumque a populo romano pestiferi cives parricidaeque desciverint quumque id bellum geramus, quo bello de dignitate, de libertate, de vita decernamus; et, si in potestatem quis Antonii venerit, proposita sint tormenta atque Cruciatus; quia uulue harum rerum Omnium
decertatio consulibus optimis et sortissimis commissuo commendata sit Asiae et Syriae mentio siet, ut aut suspicioni crimen, aut invidiae materiam dedisse videamur At vero ita decernunt, ut liberato Brutor id enim restabat, ut relicto deserto , prodito. Ego vero metitionem omnino provinciarum factam dico
Contrararant Stearn. eod. Vatie. At Mero ita, emunc Prolepsis Hulla eomulerat eum iri isione. At deecrnunt, non ro P. Servilium otio um iure, adversus Dolabellam , nisi
diei esse et nihil agentem, hoc est, . . . . . . . . . . . quum liberatus obsidione Brutus suevere privatumri tria neque halu tiat
zxercitum ne lite erat amatus, ut it senigne quid m, o nolunt, in Λntouiuin. Ean hunc relia,qui, deseri, prodi. πα
62쪽
PIII LIPPICA UNDEClMA, CAP. alienissimo tempore. Quamvis enim in lentus animus tuus sit, C. Pansa , sicut est ad virum sortissimum et
omnium clarissimum liberandum tamen rerum natura cogit te necessario referre animum aliquando ad Dolabellam persequendum, et partem aliquam in Asiam et Syriam derivare curae et cogitationis tuae. Si autem seri posset, vel plures te animos habere vellem , quos omnes ad Mutinam intenderes. Quod quoniam seri non potest, istoc unimo, quem habes praestantissimum atque optimum nihil te volumus nisi de Bruto cogitare. Facis tu id quidem , et e maxime incumbis duas tamen res, magnas praesertim, Non modo agere uno tern pore, sed ne cogitando quidem explicare quisqua in potest. Incitare et inflammare tuum istud praestantissimum studium , non ad alia in ulla ex parte curam transferre debemus. Adde istuc sermones hominum, adde suspiciones, adde invidiam. Imitare me, quem tu semper laudasti qui instructam ornatamque u senatu provinciam deposui, D incendium patriae, omissa omni cogitatione, restinguerem. Nemo erit, praeter unum me, quicum profecto, si quid interesse tua putasses, Pro Summa familiaritate nostra communicasses, qui credat, te
invito provinciam libi esse decretam. Hanc, quaeso, pro tua singulari sapientia, reprime famam atque ossice, ne id quod non curas, cupere videare. Quod quidem eo vehementius tibi laborandum est, quia in eandem cadere suspicionem collega , vir clarissimus, non potest. Nihil horum scit, nihil suspicatur Bellum gerit in acie stat de sanguine et de spiritu decertat; ante provinciam sibi decretam audiet, quam potuerit tempus ei rei datum suspicari. Vereor, ne exercitus
Sioue est, ad triam' Ab hoe verbo ustiue nil tertiam et partem orat. XII, defiet cod. Vatie.
63쪽
IN M. ANTONIVM quoque nostri, qui non delectus necessitate sed voluntariis studiis se ad rempublica in contulerunt, tam
dentur animis, si quidquam aliud a nobis, nisi de
instanti bello cogitatum putabunt. X. Quod si provinciae consulibus expetendae videntur, sicut saepe multis clarissimis viris expetitae sunt reddite prius nobis Brutum, lumen et decus civitatis; qui ita conservandus est, ut id signum, quod de caelo delapsum , Vestae custodiis continetur; quo salvo, salvi sumus suturi. Tunc vel in caelum vos, si fieri poterit, humeris nostris tollemus provincias certe dignissimas vobis deligemus. Nunc quod agitur, agamus. Agitur autem , liberine vivamus, an
mortem obeamus: quae certe servituti anteponenda
est. Quid, si etiam afleri tarditatem ista sententia ad Dolabellam persequendum 8 Quando enim veniet consul an id exspectamus, quo ne vestigium quidem Asiae civitatum atque urbium relinquatur At mittent aliquem de suo numero Valde mihi probari potest, qui paulo ante clarissimo viro privat imperium extra ordinem non dedi. At hominem dignum mittent. Num P. Servilio digniorem At eum quidem civitas non habet. Quod ergo ipse nemini putat dandum, ne a senatu quidem id ego unius iudicio delatum comprobem Expedito nobis homine et parato, Patres conscripti, opus est, et eo, qui imperium legitimum habeat qui praeterea auctoritatem, nomen, exercitum, perspectum animum in republica libe
Te necessario maeearnestius un- dium , quod inter septem imperii eis inclusit romani pignora recenset Servius , in id signum arnestius vel id de Aeneid. VII, 88 , et in Vestae pe- laudum , vel illud reponendum cen netralibus ustodiebatur. Duc.
ehat. Quod ergo ii se Servilius qui Vestae custodiis eontinetur talia muuus illud recusaverat, dixeratque
64쪽
Pisi LiPPICA UNDECIMA, CAP. Il iXI. Quis igitur is est aut M. Brutus, aut C. Cas
sius, aut uterque Decernerem plane, sicut multa, consulem, alterum , amboves, ni Brutum colligassemus in Graecia, et eius auxilium ad Ituliam vergere, quam ad Asiam maluissemus non ut ex ea acie respectum haberemus , sed ut ipsa acies subsidium haberet etiam
transmarinum. Praeterea Patres conscripti, M. Bru
tum retinet etiam nunc C. Antonius, qui tenet Apolloniam, magnam urbem et gravem tenet, opinor,
riciam thabet aliquot cohortes, habet equitatum . inc, si Bruttis erit traductus ad aliud bellum , Graeciam certe amiserimus. Est autem etiam de Brundisio atque illa ora Italiae providendum. Quamquam miror tamdiu morari Antonium Solet enim accipere ipse manicas, nec diutius obsidionis metum sustinere. Quod si consecerit Brutus, et intellexerit, plus se reipublica prolaturum, si Dolabellam persequatur, quam
nemini dandum, ne a senatu quidem. Supra es suis potest refragari, non
modo non Olenii, Merum etiam re in
sania HAN. Sicut multa, eonsulem Schuri. edidit sim multi T. Briariam colligassemus in Graeei Iloe dixit propter senatusconsultum, quo senatus ei provinciam Macedoniam, Ill vricum , eunetamque Graeciam clecreverat, audaveratque , ut cum sui copiis proxime Italiam
Non rat ex ea acie - aed ut sa aetes maee corrupta esse omnes satentur. Equidem coniicio egen dum non modo ut ex ea scua Italici ad id pauxilium res ρο- etiam hiaberemtia . sed ut ipsa Italia subsιdiram habere etiam transmarinum. Si optime lite locus consen
lit eum Philipp. X. 5. ubi de Bruti
exeret tu sic dixerat Avi a illo a
Ges exerrarum et revectum Rutener
rimum et raesidium firmissimtim adimit rei 'tiblicae. Solet enim accipere φse manicas Quas capiebant, credo, iter facturi, quibus brachia muniebant nuda conistra iniurias, eli, ut pileis eapila. Id igitur Cieero innuit solet non diu morari tu illis Ioeis , adini ae appropinquare audit sibi adversantes coispias sed celeriter adornare fugam, tanquam homo mollis et esseminatus. Horum enim erant manicae, quae viris apud Romanos vitio verteban
Quod si onseerit aambino placebat conficere bellum.
65쪽
si in Graecia maneat aget ipse per sese, ut adhuc quoque secit; neque in tot incendiis, quibus conse-
stim succurrendum est, exspectabit senatu in Nam et Brutus et Cassius multiscium in rebus ipse sibi senatus suit. Necesse est enim, in tanta conversione et perturbatione rerum, temporibus potius Parere, quam moribus. Nec enim nunc primum aut Brutus aut Cassius salutem libertatemque patriae lege in sanctissimam, et morem Optimum iudicavit. Itaque si ad nos nihil referretur de Dolabella persequendo, tamen ego pro decreto putarem quum essent tales virtute, auctori late, nobilitate viri quorum alterius iam notus nobis est exercitias alterius auditus. XII. Non igitur Brutus exspectavit decreta nostra, quum studia nosset. Neque enim est in provinciam suam Cretam prosectus in Macedoniam alienam advolavit omnia sua putavit, quae vos vestra esse velletis legiones conscripsit novus, excepit veteres equitatum ad se abduxit Dolatatillae, atque eum nondum tanto parricidio oblitum , hostem sua sententia iudicavit. Nam ni ita esset, quo iure equitatum a consule
abduceret Quid C. Cassius, pari magnitudine animi et consilii praeditus, nonne o ex Italia consilio prosectus est, ut prohiberet Suria Dolabellam Qualege quo iure Eo quod lupiter ipse sanxit, ut omnia, quae reipublica salutaria essent, legitima et
Nam et Βιvitus et Cassιtic multa auscePerant diri tonseterant rival consilio, nullaque publiea auctoritate Brutus et Cassios. Quamobrem Duue eorum aeta eouatur hac seu leu tia defundere. Quod quum aliquatur turbatio est orta reipublicae, et extraordinarius tumultus concitatus inusitata suu etiam adhibenda remedia et praesentissima neque semper necesse est imperium exsPutare magistratuum . si quod agendum e5t..idetur e republica suturum. Duc. Aucior uale , no&ιlateo Vulgo ad
ditur summi, quod quum autecedat tales . inepte abundat. Tanto parricidi. Tunt abe, MS Ilua det probante Ernestio.
66쪽
PIII LIPPICA UNDECIM , CAP. Ia 63 iusta haberentur. Est enim lex nihil aliud , nisi recta et a numine deorum tracta ratio, imperans honesta, prohibens contraria. Huic igitur legi paruit Cassius quum est in Syriam prosectus, alienam provinciam, si homines Iegibus scriptis uterentur his vero oppressis, suam, lege naturae. Sed ut ea vestra quoque auctoritate firmetur, censeo: Quum P. Dolabella, quique eius crudelissimi et teterrimi facinoris ministri, socii, adiutores fuerunt, hostes populi romani a senatu iudicati sint quumque senatust. Dolabellam hello persequendum censuerit, ut ii, qui omnia deo Tum hominumque iura novo, inaudito , inexpiabili scelere polluerit, nefarioque patriae se parricidio ob strinxerit, poenas diis hominibusque meritas debitasque persolvat Senatui placere, C. Cassi urn, pro Onsulem, provinciam Syriam obtinere, uti qui eam optimo iure provinciam obtinuerit eumque a Q. Marcio Crispo, proconsule L. Statio Murco Proconsule A. Allieno legato, exercitus accipere, hos que ei tradere: cumque his copiis, et si quas praeterea paraverit, bello P. Dolabellam terra marique persequi eius belli gerendi causa, quibus ei videatur na es, nautas, pecuniam, cetera, quae ad id bellum gerendum pertineant, ut imperandi in Syria insia Bithynia, Ponto, ius potestatemque habeat; utque, quamcumque in provinciam eius belli gerendi causa advenerit ibi maiusi imperium C. Cassii proconsulis, Sit, quam eius erit, qui eam provinciam tum obtinebit quum C. Cassius Proconsul in eam provinciam venerit Begem Deiotarum patrem, et regem Deiotarum filium, si, ut multis bellis saepenumero imperium populi romani
67쪽
iuverint, item C. Cassium proconsulem copiis suis, opibusque iuvissent, senatui populoque roman gratum esse iacturos itemque Si ceteri reges tetrarchae, dynastaeque secissent, Senatum Populumque romanum eorum ossicii non rnmemorem suturum utique C. Pansa, A. Hirtius, consules, alter ambove, si eis videbitur, republica recuperata, de provinciis consularibus , praetoriis, ad hunc ordinem primo quoque tempore reserant. Interea provinciae ab iis, a quibus obtinentur, obtineantur, quoad cuique ex se
XIV. Hoc senatusco sulto ardentem inflammabitis, et armatum armabitis Cassium. Nec enim animum eius potestis ignorare, nec copias Animus is est, quem
videtis copiae, quas audistis, sortis et constantis viri, qui, ne vivo quidem Trebonio, Dolabellae latrocinium in Syriam penetrare sivisset. Allientis, familiaris et necessarius meus, post interitum Trebonii prosectus, ne diei quidem se legatum Dolabellae volet. Est Q. Caecilii Bassi, privati illius quidem, sed sortis et praeclari viri, robustus et victor exercitus Deiotari regis, et patris et filii, et magnus et nostro more instructus exercitus summa in silio spes furnm ingenii indoles, summa virtus. Quid de patre dicam cuius benivolentia in populum romanum est ipsius aequalis aetati qui non solum socius imperatorum nostrorum sui in bellis, verum etiam dux copiarum suarum. Quae de illo viro Sulla , quae Murena , quae Servilius, quae Lucullus quam ornate, quam honorifice, qua in graviter saepe in senatu praedicaverunt ΤQuid de Cn. Pompeio loquar qui unum Deiotarum
in toto orbe terrarum ex animo amicum , vereque
Summa iri u Ita plerique luSS. plurimis editoribus prohatum Vulgo
68쪽
PHILIPPICA UNDECiMA, CAP. 65 benivolum , unum fidelem populo romano iudicavit. Fuimus imperatores, ego et M. Bibulus, in propinquis snitimisque provinciis. Ab eodem rege adiuti sumus et equitatu et pedestribus copiis Sequutum est hoc acerbissimum et calamitosissimum civile bellum. In quo, quid faciendum Deiotaro, quid omnino rectius
fuerit, dicere non si necesse praesertim quum contra, a Deiotarus sensit, victoria belli iudicarit. Quo in bello si sui error, communis ei sui cum senatu si recta sententia, ne victa quidem causa vituperanda est. XIV. Ad has copias accedent alii reges etiam delectus accedent. Neque vero classes deerunt tanti Tyrii Cassium iaciunt, tanti eius in Syria nomen atque Phoenice est Paratum habet imperatorem, C. Cassium, Patres conscripti, respublica contra Dolabellam , nec paratum solum, sed peritum atque sortem Magnas ille res gessit ante Bibuli summi viri, adventum, quum Pacori nobilissimos duces maximasque copias fudit, Syriamque immani Parthorum impetu liberavit. Maximum eius, et singularem laudem praetermitto. Cuius enim praedicatio nondum omnibus grata est,
hanc memoriae potius, quam vocis testimonio conservemus. Animadverti, Patres conscripti, dici iam aquihusdam exornari etiam nimium a me Brutum, nimium Cassium ornari Cassio vero sententia mea dominatum
Tunt Urio tanti eius in reis nomen suoniam erant mari propin- qnae regiones in quibus gerendum Asius helluin habebat, opus ei erat navalibus copiis , quas diei Cieero nota destituras suppeditantibus, propter insignem viri famam atque existimationem , Turiis, Syris Phaeni-eth ui omnes rei nauticae peritia, et navium multitudine eommendati.
Hieronymus errarius reponendum ut esset illi simile . quantum nomen
eius Iurei in Orat pro Deiotycap. 4.
Paeori4 Parthos duee Pacore regis Orodis filio Euphratem transiisse, fusosque a Cassio, caesosque suisse eita,n o Epist ad Atticum appareti
69쪽
IN M. ANTONivra et principatum dari. Quos ego orno nempe eos, qui ipsi sunt ornamenta reipublicae. Quid D. Brutum nonne omnibus sententiis semper ornavi Num igitur reprehenditis An Antonios potius ornarem, non modo suarum familiarum, sed romani nominis probra atque dedecova An Censorinum orne in in bello hostem, in pace sectorcin An cetera ex eodem latrocinio naufragia colligam Ego vero istos, otii, concordiae clegum, iudiciorum, libertatis inimicos, tantum abest ut ornem, ut estici non possit, quin eos tam oderim, quam rein publicam diligo. Vides, inquit, ne veteranos offendas IIoc enim ut maxime exaudio. Ego vero veteranos tueri debeo ; sed hos, quibus sanitas est, certe timere non debeo. Os veteranos, qui pro republica arma ceperunt, sequutique sunt C. Caesarem, aucto bitate beneficiorum paternorum hodieque rempublicam defundunt cum magno Periculo, non tueri solum , sed etiam commodis uia gere debeo. Qui autem quiescunt, ut Sextu et octava legio, in magna gloria et laude ponendos puto. Comites vero Antonii, qui postquam beneficia Caesaris comederunt, consulem designatum obsident, huic urbi ferro ignique minitantur, Saxa se et Caphon tradiderunt, ad sa- cinus praedamque natis, num quis est, qui tuendos putet Ergo aut boni sunt, quos etiam, innire aut quieti, quos conservare debemus aut impii, quorum contru furorem, et bellum et iusta arma suscepimus. XV. Quorum igitur veteranorum animos ne osse n. damus, veremur Eorum ne, qui D. Brutum obsidiono
Ego Meio Recte sic Faero e S. pro vulg. Ego autem. Sia si , quιbus Murelua edidit:
aed eos qui Iem quibus sanitas est. Femo ignique aeriue et Lambin. ferrum ignemque.
70쪽
cupiunt liberare quibus quum Bruti salus cara sit qui possunt Cassii nomen odisse on eorum, qui
utrisque armis vacant Non vereor, ne acerbus civis quisquam istorum sit, qui otio delectantur Tertio vero generi non militum veteranorum, Sed importunissimorum hostium cupio quam acerbissimum dolorem inurere. Quamquam, Patre conscripti, quousque dicemus sententias veteranorum arbitratu 3 Quod eorum tantum sastidium est, quae tanta arrogantia, ut
ad arbitrium illorum imperatores etiam deligninus Ego autem dicendum est enim Patres Conscripti quod sentio , non tam veteranos intuendos nobis arbitror, quam quid tirones milites, nos Itali ue quid novae legiones, ad liberandam patriam paratissimae quid cuncta Italia de vestra gravitate sentiat. Nihil enim semper floret aetas succedit aetati diu legiones Caesaris viguerunt; nunc vigent Pansae, vigent Hirtii, vigent Caesaris filii . vigent Planci vincunt numero,
vincunt aetatibus nimirum etiam auctoritate vincunt.
Id enim bellum gerunt, quod ab omnibus gentibus comprobatur. Itaque his praemia promissa sunt illispersoluta. Fruantur his illi, persolvantur his, quae spopondimus. Id enim deos immortales spero aequissimum iudicare. Quae quum ita sint, eam , quam dixi, Sententiam, vobis, Patres conscripti cense comprobandam.