M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 5

발행: 1827년

분량: 684페이지

출처: archive.org

분류: 로마

41쪽

IN M. ANTONIVM tes a quibus tanta in iudicando prudenua non erat postulanda. Cum via cohortibus isse Apolloniam scribit anto uiam . qui iam aut captus est quod dii

dent i aut certe homo verecu udus in Macedoniam non accedit, ne contra Senatusconsultum fecisse videatur. Delectus habitus in Macedonia est summo Q. I rtensii studio et industria cuius animum egregiuua dignumque et ipso et maioribus eius ex Bruti Jueris perspicere potuistis Legio , quam L. Piso ducebat, legatus Antonii, Ciceroni se filio meo tradidit. Equitatus, qui in Syriam ducebatur bipertito, altere uin, a quo ducebatur, reliquit in hessalia seseque ad Brutum contulit alterum in Macedonia Cn. Do- utilius adolescens summa virtute et constantia ab le. gato Syriaco abduxit. P. autem Vatinius, qui et antea iure laudatus a nobis, et hoc tempore merito laudandus est, aperuit Dyrrhachii portas Bruto, et exercitum tradidit Tenet igitur populus romanusniam tenet Illyricum tuetur Graeciam nostrae sunt legiones, nostra levis armatura, noster equitatus, maximeque noster est Brutus, Sem Perque OSter ,

quum sua excellentissima virtute reipublicae natus, tum lato quodam paterni maternique generis et D in minis. Ab hoc igitur quisquam bellum timet, qui, antequam nos id coacti suscepimus, in pace iacere quam in bello vigere maluit quamquam ille quidem

Istis olloniam YIu eod.Vatie esse Apolloniae. Sa silio meo tradidit Quem Brutus Athenis secum abduxit, eoque legato usus est Plutarchus in Bruto. HAN.Atieretim Quaestorem e cod. it. additum gruestio, glossatori tribuit; rette si admittatur deuri vult eum. Tvetur vite quoque tenet MS Iluy

Paterni maternique generis et nominis Paterni, a L. Bruto qui reges eiecit materni a Servilio hala. qui regnum appetentem p. Melium sua mani intersecit. AN. In mee aere Qui minutii Lanuvii Veliae moraretur. D.

42쪽

PHILIPPIC DECIM , CAP. nunquam iacuit, nec hoc cadere verbum in tantam virtutis praestantiam potest. Erat enim in desiderio civitatis, in ore in sermone omnium Tantum autem aberat a bello, ut, quum cupiditate libertatis Italia arderet, desuerit civium studiis potius, quam eos in armornm discrimen adduceret. Itaque illi ipsi, si qui sunt, qui tarditatem Bruti reprehendant, tamen iidem

moderationem patientiamque mirantur.

VII. Sed iam video, quid loquantur. Neque enim

id occulteriaciunt. Timere se dicunt, quomodo serant veterani exercitum Brutum habere. Quasi vero quidquam intersit inter A. Hirtii, C. Pansae, D. Bruti. C. Caesaris, et hunc exercitum M. Bruti. Nam si quatuor exercitus ii, de quibus dixi, propterea laudantur quod pro populi romani libertate arma ceperunt quid est, cur hic M. Bruti exercitus non in eadem causa ponatur At enim veteranis suspectum est nomen M. Bruti Magisne quam Decimissaquidem

non arbitror. Etsi est enim Brutorum comm reneri. - tum , et laudis societas aequa D tamen Bruto ira

tiores sunt hi, qui id actum dolebant, quo minus ab eo rem illam dicebant fieri debuisse. Quid ergo

nunc agunt tot exercitus, nisi ut obsidione D. Brutus liberetur Qui autem hos exercitus ducunt Hi, credo, qui C. Caesaris res actas everti, qui causam veteranorum prodi volunt.

Ponatur Sie eod. valle Vulgo vi eredes Minime ii qmdem inni

re Mnatur. neta Caesaris everti velint i liae Rem illam die bone fieri debuisse M. Antonius . tinnium in ipso fuit. Inite Decimii in onsilia de Caesaris avis legi hiis evertit. o. nec eo minus dieehant dehnisse. Cavaam Meteranorum 'rodi rapem quia Gaesar in exim summa beneficia sallere veteranorum, qui eonfirmatio. contulisso, quem eliam scripsit in nem agrorum . nos eis Caesar pateris tundis ber Mibus Suetonius. Q. assignaverat, a senuit exspectabant.

43쪽

IN M. ANTONIVM

VIII. Si ipse viveret C. Caesar acrius , credo, acta sua defenderet, quam vir sortissimus defendit Hirtius; alit amicior causae quisquam potest inveniri, quam situs is horum alter, nondum ex longinquitate gravissimi morbi recreatus, quidquid habuit virium, id in eorum libertatem defendendam contulit, quorum votis iudicavit se a morte revocatum alter virtutis robore firmior, quam aetatis, cum istis ipsis veteranis ad D. Brutum liberandum est prosectus. Igitur illi certissimi, idemque acerrimi Caesaris acto. rum patroni, pro D. Bruti saluto bellum gerunt: quos veterunt sequuntur. De libertate enim populi romani, non de suis commodis, armis decernendum

vident. Quid est igitur, cur iis, qui D. Brutum omnibus opibus conservatum velint, M. Bruti sit suspectus exercitus 3 An vero, si quid esset, quod a M. Bruto timendum videretur, Pansa id non videret aut, si videret, non laboraret Quis an sapientior ad coniecturam rerum suturarum, aut ad propulsandum metum diligentior Atqui huius animum erga M. Brutum, studiumque vidistis. Praecepit oratione sua, quid decernere nos de Bruto, quid sentire oporteret tantumque absuit, ut periculosum reipublicae M. Bruti putaret exercitum, ut in eo firmissimum reipublicae praesidium et gravissimum poneret Scialicet hoc Pansa aut non videt hebeti enim ingenio est aut negligit. Quae enim Caesar egit, ea rata esse

non curat de quibus confirmandis et sanciendis legem comitiis centurialis ex auctoritate nostra laturus

est.

alter DCaesar inta ianus. Latura est Ex S. C. quod iactu msuerat in aede Telluris hidno post Sa lentior' Lamhino plaeebat. - Caesaris mortem, de illius altis con-

44쪽

IX. Desinant igitur, aut ii, qui non timent, simu- Iare, se timere, se prospicere reipublicae aut ii, qui omnia verentur, nimium esse timidi ne illorum simulatio, horum obsit ignavia. Quae malum .hestista ratio, semper optimis causis veteranorum nomen opponere quorum etiamsi amplectere virtutem, ut facio tamen , si essent arrogantes , non possem serre fastidium. An nos conantes servitutis vincula rumpere, impediet, si quis veteranos id nolle dixerit

Non sunt enim, credo, innumerabiles, qui pro Communi libertate arma capiant. Nemo est praeter veteranos milites, qui ad servitutem propulsandam ingenuo dolore excitetur. Potest igitur stare respublica freta veteranis, sine magno subsidio iuventutis Quos quidem vos libertatis adiutores complecti de iis, servitutis auctores sequi non debetis. Postremo erumpat enim aliquando vera et me digna vox si veteranorum nutu mentes huius ordinis gubernabuntur, Omniaque ad eorum voluntatem nostra dicta, facta reserentur optanda mors est, quae civibus romanis semper sui servitute potior. Omnis est misera servitus; sed suerit quaedam necessaria ecquodnam Principium putatis libertatis capessendae An, quum illum necessarium et satalem paene casum non tulerimus, hunc seremus voluntarium 8 Tota Italia desiderio libertatis exarsit servire diutius non potest civitas serius populo romano hunc vestitum atque arma dedimus, quam ab eo flagitati sumus. X. Magna nos quidem spe, et prope explorata, libertatis causam suscepimus. Sed, ut concedam inceritos exitus esse belli, Martemque communem tamen

Ieruntur.

45쪽

I M. ANTONIVM pro libertate vita periculo decertandum est. Non enim in spiritu vita est, sed ea nulla est omnino servienti. Omnes nationes servitutem iarre possunt; nostra civitas non potest: nec ullam aliam ob causam, nisi quod illae laborem doloremque sugiunt quibus ut Careant omnia perpeti possunt nos ita a maioribus instituti atque imbuli sumus, ut omnia consilia atque iacta ad virtutem et nil digestatem reseramus. Ita praeclara est recuperatio libertatis, ut ne mors quidem sit in repetenda libertate fugienda. Quod si immortalitas consequeretur praesentis periculi fugam, tamen eo magis ea sugienda videretur, quo diuturnior servitus esset. Quum vero dies et noctes omnia nos undique sata circumstent, non est viri, minimeque Romani dubitare, eum spiritum, quem naturae debeat, patriae reddere. Concurritur undique ad commune incendium restinguendum Veterani primi Caesaris auctoritatem sequuti, conatum Antonii repulerunt;

post eiusdem surorem Martia legio regit quarta asflixit. Sic a suis legionibus condemnatus, irrupit in Galliam, quam sibi armis nimisque infestam inimicamque cognovit. Hunc A. Hirtit, C. Caesaris exercitus insequuti sunt; post Pansae delectris urbem totamque taliam erexit. Vnus omnium est hostis. Quamquam habet secum L. Datrem, carissimum populo romano civem cuius desiderium civitas ferro

diutius non potest. Quid illa tetrius hellua quid im

manius 'qui ob eam causam natus videtur, ne omnium mortalium turpissimias esset M. Antonius. Est una

Trebellius, qui iam cum tabulis novis redit in grameeνι- - Deeernendum edi visite ad dignitatem et ad Mirtutem. pr. et Muret. Quem natura dabeat Si Faera. Graev. Em e cod. valle vulgo quem Ad Miriutem et ad dignitatem LCod naturae quia debeat.

46쪽

agunt, ut contra rempublica in restituti esse videan uir. Sollicitant homines iiii peritos Saxae et Caphones, ipsi i istici atque agrestes, qui hunc rempublicam nec viderunt unquam meg videre constitutam volunt qui non Caesaris, sed Antonii a cla defendunt; quos avertit agri Campani in sinita possessio cuius eo non ΡU-dere miror, quum videant, se mimos et mima ha

bene vicinos.

XI. Ad has pestes opprimendas, quid est Cur moleste seramus, quod M. Bruti accessit exercitus Immoderati, credo, hominis et turbulenti vide, ne nimium paene patientis Etsi in illius viri consiliis atque suetis nihil nec nimium, nec parum sui unquam.

Omnis voluntas M. Bruti, Patres conscripti, omnis cogitatio tota mens, auctoritatem senatus, libertatem

populi romani intuetur haec habet proposita, haec tueri vult Tentavit, quid patientia proscere posset. Nihil quum proficeret, vi contra viri experiendum Putavit. Cui quidem Patres conscripti, vos idem tribuere hoc tempore debetis, quod a. d. x IH halend.

Ian. D. Bruto et C. Caesari, me auctore, tribuistis: quorum privatum de republica consilium et factum auctori late vestra est comprobatum atque nudatum. Quod idem in M. Bruto facere debetis a quo insperatum et repentinum reipublicae praesidium legionum, equitalus auxiliorum magnae et firmae copiae corn- Paratae sunt; adiungendusque est Q. Hortensius, qui quum Macedoniam obtineret, adiutorem se Bruto ad comparandum exercitum, fidelissimum et constantis-

47쪽

PIII LiPPICA DECIMA simum praebuit. Nam de M. Apuleio separatim censeo reserendum cui testis est per literas Brutus, eum principem suisse ad conatum exercitus comparandi. Quae quum ita sint, quod C. Pansa, consul, verba secit de literis, quae a Q. Caepione Bruto, POCOnsule allatae, et huic ordini recitatae sunt, de ea re ita censeo: Quum Q. Caepionis Bruti, proconsulis, opera, consilio, industria, virtute, dissicillimo reipublicae tempore provincia Macedonia, Illyricum, cuncta Graecia, legiones, exercitus, equitatus, in consulum, senatus populique romani potestate sint; id Q. Caepionem Brutum, proconsulem aene, et e republica, et sua maiorumque suorum dignitate, consuetudineque reipublicae bene gerendae secisse, eamque rem Senatui populoque romano gratam esse et lare utique Q. Caepio Brutus, proconsul, provinciam Macedoniam , Illyricum, totamque Graeciam tueatur, defendat, custodiat, incolumemque conservet eique exercitui, quem ipse constituit, comparavit, praesit; pecuniaque ad rem militarem, si qua opus sit, quae publica sit, et exigi possit, utatur, exigat pecunia que, a quibus videatur, ad rem militarem mutuus sumat, Dumentum imperet, operam qne et, ut cum suis copiis quum proxime Italiam sit. Quumque ex literis Q. Caepionis Bruti, proconsulis, intellectum sit, Q. Hortensii proconsulis, opera et virtute vehementer rempublicam adiutam, omniaque eius consilia cum consiliis Q. Caepionis Bruti, proconsulis, coniuncta suisse, eamque rem magno usui rei publicaesuisse Q. Hortensium Proconsulem recte, et ordine, exque republica secisse senatuique placere, Q. Hortensium, proconsulem, cum quaestoribus, prove quam storibus, et legatis suis provinciam Macedoniam obtinere, quoad ei ex senatusconsulto successum sit.

48쪽

M. ANTONIVM

Magno in dolore sum , Patres conscripti, vel moerore potius, quem ex crudeli et miserabili morte C. Trebonii, optimi civis, moderatissimique hominis, accepimus, inest a rhen aliquid, quod rei publicae profuturum putem Perspeximus enim , quanta in iis, qui

contra patriam scelerata arma ceperunt, inesset immanitas. Nam duo haec capita nata sunt post homines natos teterrima et spurcissima, Dolabella et Antonius quorum alter effecit, quod optabat de altero patefactum est, quid cogitaret L. Cinna crudelis C. Marius in iracundia perseverans L. Sulla vehemens neque ullius horum in ulciscendo acerbitas

Magno in dolore licet aliquando

praeceperit, deliberativis orationibus principia esse debere saepe nullu . tamen hac tu causa censuit exordium praetexendum , ad animos auditorum instam mandos odio in Antonium et Dolabellam , exaggerato scelere alteri u . Clim deploratioue mortis C. Trebonii. Duc. Quorum alter serit, quod optabat Dolabella Λsiam occupavit, quod uaaxime optabat esseere. De altero να- φυιμφum eat, quid eogitaret Patefacta sunt Antonii consilia invadendae con- ira senatus voluntatem atque auctoritatem Galliae. D. Acertitas progressa ultra mortem est In eontentione iacinorum satia est oratori, si id quod exaggerat, in aliqua parte gravius esse demonstre Nam a pars sola ostenditur Strages in ei vilibus bellis editae , ut numero, et aliis pluribus adiunctis hane

superant sane ii ac tamen parte superantiar, quod ultra mortem progressae non sunt. Truculentior multo Dolabella. Quod exponitur, eat'. a. u.

49쪽

progressa ultra mortem est. Quae tamen poena in cives nimis crudelis putabatur. Ecce tibi ominum in scelete par, invisitatum , inauditum , serum , harbarum. Itaque quorum Summum irondam inter ipsos odium bellumque meministis , eosdem postea singulavi inter se consensu et amore devinxit impurissimae naturae et turpissimae vitae similitudo. Ergo id, qtiod

fecit Dolabella, in quo potuit, multis idem minatur Antonius. Sed ille quum procul abesset a consulibus

exercitibusque nostris, neque dum, senatum Cum populo romano conspirasse, sensisset, Detus Antonii

copiis, ea scelera suscepit, quae Bomue iam suscepta arbitrabatur a socio furoris sui. Quid ergo liuno aliud moliri, quid optare censetis, aut quam Omnino ausam esse belli Omnes, qui libere de re publica sensimus, qui dignas nobis sententias diximus, qui populum romanu in liberum esse voluimus, statuit ille quidem non inimicos, sed hostes maiora tamen in nos, quam in hostem, supplicia meditatur mortem naturae Poenam titat esse iracundiae, tormenta atque cruciatum. Qualis igitur hostis habendus estis, a quo victore si cruciatus absit, mors in beneficii Parte numeretur ΤΙΙ. Quamobrem, Patres conscripti, quamquam hortatore non egetis ipsi enim vestra sponte exarsistis

ad lihertatis recuperandae cupiditatem , tamen eo maiore animo studioque libertate in defendite, quo maiora proposita victis supplicia servitutis videtis. In Galliam invasit Antonius , in Asiam Dolabella ; in

Ininsuatiam Recte sic Ern Graev. enim est aliquid longe gravitis. Inter vitio inusitatum cives potest esse inimicitia . hostile Conspirasse aru malebat conspi odium esse non potest. Duc. rare. Sestu aliis, oli equulus aettio. Non inimieos sed ho tes Distin lanis l. .ianh. ex iri uni Poenam. suit hie uim leuiu ab hoste tu hoc volgilla inagis perspicua TvP.

50쪽

alienam uterque provinciam Alteri se Brutus obiecit, impetumque furentis, atque omnia divexare et diripere cupientis, vitae suae periculo colligavit, progressu arcuit, a reditu refrenario obsideri se passus ex utraque parte constrinxit Antonium. Alter iii Asiam irrupit. Cur si ut in Syriam patebat via certa,

neque longa. Quid opus suit cum legione praemisso

Marso nescio quo octavio, scelerato latrono atque egente, qui popularetur agros, exuret urbes, non ad spem constituendae rei familiaris, quam tenere

eum posse negant qui norunt mihi enim hic senator ignotus est , sed ad praesentem pastum mendicitatis suae. Consequutus est Dolabella, nulla suspicione belli quis enim id putaret Sequutae collocutiones

familiarissimae cum Trebonio complexuSque, Summae benivolentiae indices, exstiterunt in amore simu

lato dextrae, quae fidei testes esse solebant, perfidia

sunt et scelere violatae nocturnus introitus Smyrnam,

quasi in hostium urbem, quae est fidelissimorum antiquissim umque sociorum oppressus Trebonius: si ut ab eo, qui aperte hostis esset, incautus si ut ab eo, qui civis etiam tum speciem haberet, miser. Ex quo nimirum documentum nos capere ortuna voluit, quid esset victis extimescendum. Consularem hominem, consulari imperio provinciam Asiam obtinemem Samiario exsuli tradidit intersicere captum

. e vestigiis eod. Vatie quod receperunt Lanah Gruev. Vulgo alteran Asiam irrupit ιν sim cui in Syriam Palebat te Grηevius malebat alter in Asiam irruit. Ciarsus in S, iam patebat ete. Ad praesentem pastum mendiritalia ara liaberet homo inops ae sta inlicus quo latranteiu stoinachum te uiret. Hoc est, Ino vulgo aiunt, ut haberet panem. Duc. Complexusque r. b. indices It Faer nus edendum putavit Vulgo comρlexusque summae beniMolentiae intii ια- Dextrae et scelere Diolatae

Foeruus malebat dextraeque fidei trales sunt perfidia etscelere piolatae.

SEARCH

MENU NAVIGATION