De problematis Aristotelis: dissertatio

111쪽

βαρ altero Ioeo mutandum videri potest in βραου propter oppositum m. hae enim Oee. seMenties inter se eonfunduntur, nisi forte potius pro ταχύ legendum O, quod melius eonvenit et Garae auctoritate e-sematur.

δι' ασθέ vεια v. Aetitam esse voeem infirmorum hominum, ut puerorum, foeminarum, senum, eunue rum atque omnino infirmorum animalium, multis Ioeladoeet Aristoteles, ut in libro de audi, pag. - ed. mis. in physio om pag. m eiusd. d. in probi.

see fit s. l, de generat anim. 1, 7. δι και Ἀκτικοί. Hae verba, quae in omnibus eodd. alieno loco posita Ieguntur post δ αμεως σημεῖ , inserenda sunt post ταχυ φέρεται Hoe et sententiarum nexus suade et Gazae auctoritas confirmat. τα δὲ βαρέα κατω. Hae verba super Manea viam possunt. Fortasse tamen non inepta videbuntur, si animadverteris, ex satis frequenti veterum loquendi usu grave in summo positum suisse, a tum in infimo. leom. pag. 6 o βαρυτατος φθοπος παπι ἐκνήμη υπατ γαρ π αvωτατο - έατο το κατωτατ . Aliam rationem Muti sunt in modorum nominibus, ut ait Ptolem. lib. 2 ap. o. c. rto παραχρ)ησαμ. o προς ν ἀ

112쪽

ora 3, 5li nihil est autem tam renatum in me N. Roatris quam numeri atque voeae οιαο ποιεος προκοις μιλω χαυομ- roseaunt, qui di nisu on et hae-oniae. Quod οὐ et mitius arti iosum habendum ait, nec in Em merandis Men. 3nima artis partibus a matela aer torulus usurpeia tamen nonnunquam apud hos iuvenitur, ut p. Aristia.

113쪽

stos

καν Simillime in iisdem verbis te de orati , 44,

et narum appareat id quod vi in Ophoinia dispa-;

114쪽

δεα et βδιο ἐο τι et συμφωvov. Pro uua vov, quod omnes eo . enotat, sensus lori postulat, ut eum Ea legamus ot v . Nam nisi ipsa P alia ant phonitam spectat, nulla proh uia est alio, en haec in prohI. commemoretur. His est igitur sententiarum nexus romnis sophonis . id quod ex prae dente anparioris problematia ratiocinatione sumitue pMalia simpliei sono; iam vero homophonia Mnplieis soni naturam habet; antiphonis autem amphoniarum persectissima es Ergo antiphonia praestat homophontae. συμφωνο v, ut ad probi is ostendimus, ompe hendit etiam o--φω v. Tot xo voto Tovo h. l. tensio. Huius oeia signifieatione musisse artis propria explieat Eue id P. s. Est enim i sonus, ut apud Terpandrum o ex

αρμγία ς τασις, ut in OethusMoτο-ς, υτ πεῖρηται, probi. 3ου- κε αὐ- ete et fortasse etiam probi. s. δια πασῶ εδισταὶ Probl. 35. μαγαδεζουσι et me e d. et edd. eum superioribus opulant meis autem in h. I. alius probi malis initium ponit vertendo Cur sola in diapason emn- sonantia magadae solitum est an quia te. Caelerum ex ollatione odiei Parisiensis, quam ommemoravimus, patet in illo quidem odice saepius laetum esse,

115쪽

ut duo prohiemata temere in unum opularentur, omissa ipsa quaestione. Eadem est ratio odiet Hastilensis. θατέρου se. φθογγου. εἰς μισυ τελευτωσαι Thieraeheqni in introd. edit Pind. hune Ioeum attingit, ante εἰς interponi vulto-, et hune esse loe sensum putat alterius exitu esse imperseetos, quod non in dimidium dosinant, in diapason. Sed, ut omittam, antiphonum non solum esse diapason, sed etiam trisdiapason et disdiapason quod eo- memoratur prohil. 34 et 4 , has vero eo sonantias non in dimidat in desinere, etiam sine ulla mutatione loeutre

intelligi posse puto. Itaque illud εἰς ῆμισυ τελευτο re eo ad verba probi. 3 5 υ ει ολας ρας oc λογοι

εἰσί et υχ λα προς λα συγκρ&ετα αλλ' reo αψ q. 'M. et lixi magis universe referri ad ea, quae non sint integra, non insolitum est, in eaque re assentientem habeo agam, qui vertit: quum finiant ad partem. τη δυνάμει. δυvα ς est vis quaedam et potestas soni, quae oritur ex eo loco, quem in ratematis ordinatenet. Ita soni ab Euelide pag. 3 dimatur innumerabum mi τασει, πη δὲ δ αμα in singulis generi coeto-deeim in syst disdiapason .ουσαι δὲ Μισοι. Hi nominativus a Gramma

fiatis obseura sun Gam vortit quomodo in horis, quum ad finem deventum eat, differentia ex ampliore Voe aliquorum exsultat ut-legisse videatur αλλω vel

π - ωπομ.-v. Μέγα φθέγγεσθαι autem non ad tensionem Deis, quod hie loeus postulare videtur, sed ad magnitudinem trahi solet, quanquam video, Anaxandri-

116쪽

vremo autem minae non semo a nostros inuoleos sap

ainx onsona iam adhibuisse. τα αλλα ou προσαυλouvτες. me verba per se ita explieari possunt, quasi tibiarum oneentus --nino non adhibitus sit; sed, in alia o-ittam, haec non apte diei potest ' προ που τέλους διαφορα

v δει h. L sensu propris, eanere eum aliquo Noe verbum saepe mina apud Aristotel- , sed, quant- memini, se-- sensu translato, ut sit consentire, eon

117쪽

Vade probi. 34. τρι . v. Legendum uola, ut paullo post δις τουτου γ Οαλου τριῶ aut ex anteced. vel seqv. ειαριτωvnatum aut ab imperito interprete interpositum videtur idque iam ante Gagam. ἐπιαόριοι υτ πολλαπλαπιοι. Vide Enet d. ean seet init. et Theon Smγrn mus a cap. 23 ad eap. 29, et dissere nostr pag. 62. II agitur numeri dicuntur λογον U,tu. ευὶ oro ex ovet ou horro M. Lego , o lovet ovφθοπωv, quan ieetionem Mile se probaturam legentibus spero Favet huic mutationi Gaza, et Oe. φθoII praebent duo eodd. et Ald. min. διάλειμμα dicitur, quod mus scriptores Vocare solent διασπ lino

ἐκιλάβη. ἐπιλαβεῖ sigmaeare videtur sonam mnere, ita ut non statim evan eat et transitus fiat iii alium fi num. υκηχεῖ pr l. 24 distin αν χεῖ . Ur 'niserri potes . Cur, nete uisata, resonet Μpate, duplex afferitur alma, nam aut ipsin Beles sonus desinit in h3paten, ita ut hypate horda auribus sonare videatur, nete revera sonet aut hΤpate ipsa iugo pereusso, ita sonat, ut sonum suum eum desinente uetes sono oriungati

118쪽

hypaten, ita vertit agat indisium, quod post 3paten

protinus neten eanere aptissime ii t.' Quae interpretatio satis recta mihi viderer, nisi quod oee. paten eaneten Ioeum mutasse mihi videntur. Nam eten in hypaten desinere haud dubie ita demonstrat, ut doeeat, 'tissimum et faeillimum esse in eant transἱtum ex nete in lirpaten. ως γαρ υσης αυτης et Gam etenim quasineten prae se erat, similitudo ex ea petitur. Septatiust quasi enim eantus illius sit etiam hujus. Quae versio, ut in oeo haud dubie eorrupto, ad verum aliquanto propius accedere videri potest. ἐπεὶ δὲ καὶ ηχω te Gazar eum autem eho quoque ipsa eantus quidam esse probetur est enim orianetae jam desinentis tactus, tinnitusque ipse sono e Pondeat tirpatae, merito ob suam affinitatem et movere tirpaten posse videtur.' Itaque is post 'et legisse γαρ videtur; tua autem postea additum videtur ab aliquo, quem eonstructionis duritia haud immerito offenderit. Fortasse tamen in parenthesin haec quoque verba incindenda sunt, ita ut parenthesis extendatur usque ad Vori alicum Go κιvat ται. agar rebi male Septatiust non, quod est in eodie Laurentiano. Sed quum vix ullus probabilis sensus inde existere videatur, vulgaria seriptura retinenda videtur. ληγω - αυτός. id init probi. αυτῆς i. e.

119쪽

dandi viam aperit Gaza, qui vertit praesertim quum levissimo motu ipsa moveatur. Jam manifestum est, legendum esse αλλως τε καὶ ita ut litterae αλ . praeeedentis Oeahuli causa a seribis praeteritae aint, tum Μιγεῖσθαιως factum esse ex κινησεως Vid. notas 3Iburgi. Denique pro αυτῆς τε , quod etiam Gam habet, Paris. eod. auetoritate lego αυταῖς. Verto autem praesertim quum levissimo motu illae agitentur.

Hoe quoque probi turpissimis maeulis inquinatum, quoad potero, perpurgabo. ἐστὶ v. Unus eod. Vaticanus retinuit veram lectio

Uλυραν melius προ λυραv. Neque enim quaeritur, euae suavior sit monoedia ad tibiam vel Irram, quam sitio tibia vel irra, sed eue suavior sit ad tibiam quam ad Irram. Hoc satis deelarant ea, quae respondentur, nee deest hujus quoque emendationis suasor Gam. πω m loto ete. Hae corrupta sunt Argumentandi ratio illa est quo suavius est id, ut admisceas aliquid, eo suavius fit illud jam vero tibia suavisi est quam irra ergo eantus tibiae admixtus suavio fit quam lyrae admixtus Legendum autem videtur xv et 'o λιμιχω ηδιο ἐσει. Non multum abhorret ab hae scriptura Gam Versior omne suave, quod mixtum eum suariore est, suavius redditur', itaque is post et addidisse videtur 'M.

ἐπεὶ τοῦ α εα ιγαέvo ete. nne quoque locum, si quid video, insignis invasit eorruptio, erius ne Garae qui-

120쪽

dam versio humunia est. Nam nisi omnia me sinunt, linea hie afferinae eatis, quo quid malis et interlua pe-intum est, eo suavius jam vero tibine eum voce a Meas a maia confunduntur et eouaserant quam tuae ergo hie eoneenum persectis existit. Itaque legendum pro ἐπώ - - via et καί vel simile quid via probl. . aliaue uis Semalius, qui loeum ua sanare studet, in vo . . ....Hδιο ἐστὶ uneis laesudat, qua Nain desunt etiam in

eaus plant l, R fiet του αἰσθητό v. Aristoteles enim, ut vulgo eteres ac recentiorum etiam multi, sonum in aenis motu positum putavisse videtur. κας ζαυτους εὐρουμ tuo ete. Gauar sonus ιwe aer se patens anumque genua in re ustodian 'quihus verbis Arist. sententiam satis mete reddidisseri lariovτες αυτω v. mundum vvit i. e. ii, , aut officiendum o eum Gam. et κοι vo ἐναμφot Gam quod p-Maeue exerratis et rore aeti proveniti

πω μὲν ἐκτα --inhianda sine villa d.hitaeis a Mint hae verba, addita ab imperito interpres habeaein, quae opponeret sequentibus verbis et . o oo via pro 25. Itaque hic quoque Iocus ex eorum est murieris, Mi ostendunt, hae proh emata non so- a negligeria is li- Mari sed etiam ab indoetis interpres a depravata esse.