장음표시 사용
111쪽
tur. P. nos amabimur,vos amabimini, illi amabuntur. Imperativo modo,tempore praesenti, ad secudam, di tertiam personam. S. amare tu, ametur ille. P. amamini vos, amentur illi. F uturo. S. amator tu,amator il-Ie. P. amam inor vos, amantor illi. amemur nos,hortandi est, non imperandi. Optatiuo modo,tempore praesenti,& praeterito im
Perfecto. S. utinam ego amarer,tu amareris,uel amarere, ille amaretur. P. utinam nos amaremur, vos amare
mini, illi amarentur. Praeterito perfecto, & plus quam Persecto. S. utinam ego amatus essem, vel fuissem, tu amatus esses,vel fuisses,ille amatus estet,vel fuisset.P. utinam nos amati essemus,vel fuissemus,vos amati e setis: vel fuissetis,illi amati es ent,vel fuissent. Et in feminino,ego amata essem,vel fuissem.& in neutro,ego
amatum essem,vel amatum suissem. Futuro. S. utinam ego amer,tu ameris, vel amere, ille ametur.P. utinam nos amemur, vos amemini,illi amentur. Subiunctivo modo,tempore pr*senti. S. cum ego ammer,tu ameris,uel amere, ille ametur. P. cu nos ame-
S cu ego amarer,tu amareris,uel amarere, ille amaretur. P. cu nos amaremur,vos amaremini, illi amaretur.
Praeterito perfecto. S. cu ego amatus sim, vel fuerim, tu amatus sis,vel sueris,ille amatus sit,uel suerit. P. cunos amati simus, uel fuerimus,vos amati sitis,vel fueritis,illi amati sint,vel fuerit. Et in feminino, ego amata sim,vel fuerim.& in neutro,ego amatu sim, vel fuerim. Prq terito plusquam perfecto. S. cu ego amatus e sem,vel suissem, tu amatus esses, vel fuisses, ille amatus esset,vel fuisset. P. cu nos amati essemus, vel fuisse
suissent. & in seminino genere, ego amata essem, vel fuissem. & in neutro, ego amatum essem, vel suissem. Futuro. S.cu ego amatus ero, vel fuero, tu amatus eris.vel fueris,ille amatus erit,uel fuerit.Rcu nos amatierimus
112쪽
erimus,uel fuerimus, vos amati eritis, vel sueritis, i intimati erunt, vel fuerint.& in feminino genere, Ego amata ero, vel fuero. & in neutro, eno amatum ero . vel fuero. Infinitiuo modo,tepore praesenti, & praeterito imperfecto,amari. Praeterito perfecto, & plusquam per fecto, amatum esse vel suisse. Futuro amatum iri.
Quot participia trahuntur ab hoc verbo passivo PDuo. ar Alterum praeteriti perfecti, & plusquam perfecti intus, quod est amatus, id est qui amatus Eth, vel fuit . alterum futuri in dus, quod est amandus , id est qui amabitur. Amatus unde formatur 3 Ab ultimo supino. Quomodo3 Amatum amatu,addita s sit amatus.
Amandus unde formatur A genitivo sui praesentis participit. Quo modo Amans,aniantis, iis in dias, sic
Amatur impersonale quo modo flectitur p. Indicativo modo,tempore praesenti, aniatur. Praete rito imperfecto,amabatur. Praeterito persecto, amatis est,uel amatum fuit. Praeterito plusquam perfecto, amatum erat, vel amatum suerat. Futuro, amabitur Imperativo modo, tempore praesenti,ametur. Fiatis
Optatiuo modo, tempore praesenti,& praeterito impersecto, utinam amaretur. Praeterito perfecto, re plos quam persecto, utinam amatum esset, vel amatum fuisset. Futuro, utinam ametur. Subiunctivo modo, tempore prs senti, cum ametur Praeterito imperfecto,cum amaretur. Praeterito Persetcto,cum amatum sit,uel fuerit. Praeterito plusqua Perfecto, cum amatum esset, vel amatum futuet. buturo
cum amatum erit,uel amatum fuerit. .
infinitiuo modo,tempore praesenti,& praeterito imperfecto,anori. Praeterito perfecto,&plusquam Perfecto,ama tu esse,vel amatu fuisse. Futuro,amat uita iri Doceo
113쪽
Indicativo modo tempore praesenti. S. ego do ceo' xv doces, ille docet. P. nos docemus, vos docetis, illi docent. Praeterito imperfecto. S . ego docebam, tu d*cebas, ille docebat. P. nos docebamus, vos docem Matis, illi docebant. & per infinitum, ego docere, pro
Mocebam,tu docere, pro docebas,ille docere, pro do cebat. P. nos docere, pro docebamus, vos docere, pro docebatis, illi docere,pro docebant. Praeterito perfecto. S. ego docui,tu docuisti,ille docuit. P. nos docui mus,vos docuistis,illi docuerunt, vel docuere. Praeterito plusquam perfecto. S. ego docueram, tu docueras, ille docuerat. P. nos docueramus, vos docueratis, illi docuerant. Futuro. S.ego docebo,tu docebis, ille docebit. P. nos docebimus, vos docebitis,illi docebunt. Imperativo modo, tempore praesenti, ad secundam , & tertiam personam . S. doce tu,doceat ille. P. docete vos, doceant illi. Futuro. S. doceto tu, doceto
ille. P. docetote vos, docento illi Nam doceamus hortandi est magis. IOptatiuo modo,tempore praesenti,& praeterito imperfecto. S.vtinam ego docerem,tu doceres,ille doceret. P. utinam nos doceremus, vos doceretis, illi docerent. Praeterito perfecto,& plusquam perfecto. S.vtinam ego docuissem, tu docuisses, ille docuisset. P. utinam nos docuissemus, vos docuissetis, illi docuissent. Futuro. S . utinam ego doceam tu doceas, ille doceat. P. utinam nos doceamus, vos doceatis, illi doceant. , Subiunctivo modo, tempore praesenti, S. cum ego
doceam,tu doceas, ille doceat P. cum nos doceamus, vos doceatis, illi doceant. Praeterito imperfecto. S. cuego doce xem,tu doceres, ille doceret. P. cu nos docem remus,vos doceretis, illi doceret. Praeterito perfecto,
i cu ego docuerim, tu docueris,ille docuerit P. cu nos
114쪽
docuerimus, vos docueritis, illi docuerint. Praeterito plusquam persecto. S. cum ego docuissem, tu docuimses,ille docuisset. P. cum nos docuissemus, uos docta ita sitis, illi docuissent. Futuro. S. cum ego docuero , tu docueris, ille docuerit. P. cum nos docuerimus , vos docueritis, illi docuerint. Infinitiuo modo,tempore praesenti,& pr terito imperfecto,docere. Praeterito persecto,& plusquampe fecto, docuisse Futuro. doctum ire, vel docturum Ene. Gerundia,vel participialia nomina. docendi,docendo, docendum. Supina.doctum,doctu. aot participia trahuntur ab hoc verbo activo pDuo. Quae t Alterum praesentis, & praeteriti impe r&cti temporis in ns, quod est docens, id est qui docet, vel docebat: alterum suturi in rus,quod est docturus, id est qui docebit.
Docens unde sormatur A prima persona praeteriti imperfecti indicatiui modi. Quo modo Docebam, bam in ns, fit docens Docturus unde formatur inb ultimo su pino . modo Doctum, doctu, addita rus, fit docturus. Declina doceo per primas personas singulares.
Doceo,docebam,docui,docueram,docebo. utinam docerem,docuissem,doceam. cum doceam, docerem,
docuerim, docuissem, docuero. Declina per secundas.
Doces,docebas,docuisti,docueras,docebis. doceto tu ,doceto tu. utinam doceres, docuisses, doceas. cum doceas,doceres,docueris,docuisses,docueris.& sic totum verbum: aliquando etiam retrorsum sic, Cum docuero,docuissem,docuerim, docerem, doceam. utina doceam,docuissem,docerem. docebo, docueram, docui, docebam, doceo. sed hoc non est faciendum, nisi ei, qui iam cursim verba declinet. Dic pr teritu perfectu a mordeo,& derivata ab eo.
115쪽
Momordi,momorderam,momordissem, momorderim, moria ordissem, momordero, momordi sie. . . Dic pr teritum a remordeo,& derivata. Remordi,remorderam, remordissem, remorderim, remordissem, remordero, remordisee.
Quare non dixisti remo mordi Quia quae geminat syllabam in praeterit si componantur,non etiam geminant, nisi a do, sto, posco, & disco composita. Dic praeteritum a pendeo,& deducta ab eo. Pependi, pependeram, pependissem, pependerim, Pependissem,pependero, pependisse. Dic praeteritum a spondeo, tondeo , respondeo, iubeo, algeo, lugeo, cum derivatis.
Spopondi, spoponderam, spopondissem, spoponderim,spopondissem, spopondero, spopondisse.
Totondi,totonderam, totondi siem,totonderim, totondissem, totondero,totondisim
Respondi, responderam, respondissem, responderim,respondissem, respondero, respondisse.
Iussi, ita sieram, iussissem, iusserim, iussiissem, tu sero, iussisse. Alsi, at seram, alsissem, alserim , allistem , at sero , allisi e . Luxi, luxeram, luxissem, luxerim, luxissem, Iuxero , lux isee.
Doceor quo modo flectitur 3 Indicativo modo tempore praesenti, S. ego doceor, tu doceris vel docere, ille docetur. P. nos docemur, vos docemini, illi docentur. Praeterito imperfecto, S. ego docebar, tu docebaris vel docebare, ille docebatur. P. nos docebamur,vos docebamini, illi docebantur. Praeterito perfecto, S. ego doctus sum vel fui, tu doctus es vel fuisti,ille doctus est vel fuit.P. nos docti sumus uel fuimus uos docti estis ue t fuistis, illi docti sunt, fuerunt, uel fuere. Et in seminino genere, S. ego
docta sum uci sui, tu docta es uel fuisti, illa docta e ih
116쪽
L I B. II. lvel fuit. P. nos doctae sumus vel fuimus , vos doctae e stis vel suistis,illae doctae sunt,suerunt vel fuere. Et in neutro genere. s. ego doctum sum vel fui, tu doctum es vel fuisti, illud doctum est vel fuit. Plur. nos docta sumus vel fuimus,vos docta estis vel suillis, illa docta sunt fuerunt vel fuere. Praeterito plusquam perfecto,
S. ego doctus eram vel fueram, tu doctus eras vel fueras, ille doctus erat vel fuerat. P. nos docti eramus veli fueramus,vos docti eratis vel fueratis, illi docti erant vel fuerant. & in feminino genere, S. ego docta eram vel fueram. & in neutro genere, S. ego doctum eram vel fueram. Futuro, S. ego docebor, tu doceberis, vel docebere, ille docebitur, P. nos docebimur, vos docebimini, illi docebuntur. ibi m Q. Imperativo modo, tempore praesenti, ad secundam,& tertiam personam. S. docere tu,doceatur ille. P docemini vos,doceantur illi. Futuro, S. docetor tu, docetor ille. P. doceminor vos, docentor illi. Doceamur hortandi est. Optatiuo modo,tempore praesenti,& praeterito imperfecto. S. utinam ego docerer, tu docereris vel docerere, ille doceretur, P. nos doceremus, vos docere mini, ille docerentur. Praeterito perfecto, & Plusquam perfecto, S. utinam ego doctus essem vel fuissem, tu doctus estes vel fuisses,ille doctus est et vel fuisset. P. utinam nos docti essemus vel fuissemus, vos docti essetis vel fuissetis illi docti essent vel sui si ent.& in feminino
genere,vtinam ego docta essem vel suissem.& in neu tro,utinam ego doctum essem vel fuissem . F uturo, S. utinam ego docear tu docearis vel doceare, ille doceatur. P. v linam nos doceamur , vos doceamini, illi do
Subiunctivo modo, tempore praesenti. S. cum ego docear, tu docearis vel doceare, illo doceatur. P. cum nos doceamur, vos doceamini, illi doceantur. Praeterito impellecto. S. cum ego doccrer, tu docereris vel
117쪽
docerere, ille doceretur. P. cum nos doceremur, vos doceremini, illi docerentur. Praeterito perfecto,
S. cum ego doctus sim uel fuerim, tu doctus sis vel fueris , ille doctus sit vel fuerit. P. cum nos docti simus vel fuerimus, vos docti sitis vel fueritis, illi docti sint
vel fuerint. & in seminino genere, S. cum ego docta sim vel fuerim. & in neutro, s- cum ego doctum sim vel fuerim se Praeterito plusquam perfecto, S. cum ego doctus essem vel fuissem, tu doctus esses vel sui sies, ille doctus es et vel fui si et P. cum nos docti essemus vel fuissemus os docti essetis vel fuissetis, illi docti essent vel fuissent. & in feminino genere, S. cum ego docta essem uel fuissem . & in neutro, S. cum ego doctumesi em vel fuissem. Futuro, S. cum ego doctus ero vel fuero, tu doctus eris vel sueris, ille doctus erit vel fuerit. P. cum nos docti erimus vel fuerimus, vos doctieritis vel fueritis, illi docti erunt vel fuerint. & in seminino genere, S. cum ego docta ero vel fuero. & in
neutro, S. cum ego doctum ero vel fuero.
Infinitiuo modo, tempore praesenti,& praeterito imperfecto, doceri. Praeterito persecto, & plusquam persecto,doctum esse vel fuisse. Futuro, doctum iri. Quot participia trahuntur ab hoc verbo passivo pDuo. iae alterum praeteriti perfecti, & plusquam- persecti temporis in eius, quod est doctus, id est qui doctus est vel fuit . alterum futuri in dus , quod est docendus, id est qui docebitur. Doctus unde formatur Ab ultimo supino. Quomodo p Doctum doctu,addita s fit doctus. Docendus unde formatur 3 A genitivo sui praesentis participit. Quo modo Docens,docentis, iis in dus fit docendus. Docetur impersonale quo modo flectitur 3
Indicativo modo, tempore praesenti, docetur. Praeterito imperfecto,docebatur. Praeterito perfecto, doctum est vel fuit. Praeterito plusquamperfecto, doctuia H a erat
118쪽
erat vel fuerat.Futuro , docebitur. Imperativo modo, tempore praesenti,doceatur. Futuro, docetor. Optatiuo modo,tempore praesenti,& praeterito im perfecto,utinam doceretur. Praeterito perfecti, re plus quana persecto,utinam doctum ellet vel studet. Pu tu-xo,utinam doceatur. Subiunctivo modo, tempore praesenti, cum docea tur. Praeterito imperfecto, cum doceretur . Pro terito
perfecto, cum doctum sit vel fuerit. Praeterito pluta quam perfecto, cum doctum esset vel fuisset. Fiaturo, cum doctum erit vel fuerit. . l l hi Infinitiuo modo, tempore praesenti, & praeterito imperfecto,doceri. Praeterito persecto, & plusquam perfecto,doctum e sie vel fuisse. Futuro,doctum iri. Lego quo modo inflectitur 3 Indicativo modo, tempore praesenti, S. ego lego,tu legis,ille legit. P. nos legimus,vos legitis , illi legunt. Praeterito imperfecto, S . ego legebam, tu legebas, ille legebat. P. nos legebamus, vos legebatis, illi legebant. Praeterito perfecto, S. ego legi, tu legisti, ille legit. P. nos legimus, vos legi stis, illi legerunt vel legae . Praeterito plusquam perfecto, S. ego legeram, tu legeras,ille legerat. P. nos legeramus, vos legeratis, illi legerant. Futuro, S. ego legam, tu leges, ille Ieget. P. nos legemus,vos legetis, illi legent. Imperativo modo,tempore praesenti,ad secundam& tertiam personam,S. lege tu,legat ille. P. legite vos, legant illi. Futuro, S. legito tu, legito ille. P. legito te vos, legunto illi. Nam legamus, ve dictum est, hortandi est magis. Optatiuo modo,tempore praesenti,& praeterito imperfecto, S, utinam ego legerem, tu legeres, ille legeret. P. utinam nos legeremus,vos legeretis, illi legeret. Praeterito perfecto , & plusquam perfecto, S. utinam
119쪽
gissemus, uos legissetis,illi legismnt. Futuro, S.vtinam ego legam, tu legas, ille legat. P. utinam nos legamus, uos legatis, illi legant. Subiunctivo modo, tempore praesenti, S. cum ego
legam, tu legas, ille legat. P. cum nos legamus, uos legatis,illi legant. Praeterito imperfecto, S. cum ego legerem, tu legeres,ille legeret, P. cum nos legeremus, uos legeretis, illi legerent. Praeterito perfecto, S. cum ego legerim, tu legeris, ille legerit. P. cum nos legeri mus, uos segeritis, illi legerint. Praeterito plusqua per fecto, Si cum ego legissem tu legisl es, ille legisset. P. cunos legissemus, s legissetis, illi lenissent. Futuro, Singulariter cum ego legero, tu legeris, ille legerit P. cunos legerimus, uos legeritis, illi legerint. Infinitiuo modo, tempore praesenti,& praeterito imperfecto, legere. Praeterito perfecto, & plusquamperfecto legisse. Futuro, lectum ire, uel lecturum esse.
Gerundia, uel participialia nomina, legendi, legendo,
legendum, Supina, lectum, lectu Quot participia trahuntur ab hoc uerbo activo pDuo. Quae 3 Alterum praesentis & praeteriti imperfecti
temporis in ns,quod est legeris, id est qui legit, uel lenebat. alterum futuri in rus, quod est lecturus , id est qui leget, Legens unde formatur 3 A prima persona praeteriti imperfecti indicatiui modi. Quo modo Legebam, tam in ris sit legens. Lecturus unde formatur 3 Ab ultimo supino. Quomodo p Lectum, lectu, addita rus sit lecturus. Dic praeteritum a cano, cado, caedo, di quae a praeterito deducta sunt,& participia. Cecini,cecineram, cecinissem, c ecinerim, secinita sim, cecinero, cecinisse, canens, & cantu rus . Cecidi, cecideram, cecidissem,cqciderim, c ecidissem, cecidero, cecidi l se, cade us,& casurus.Cecidi, cecideram, ceculi siem, ceciderim, cecidi siem, cecidero, cecidisse, co
120쪽
Dic praeteritum a ludo,sterno, impingo, cum deriuatis & participiis. Ludo, luseram usis em,luserim,lusissem,lusero,Iussie, ludens,& lusurus. o. Straui, straueram, stratii si em, strauerim, straui siem, strauero, strauisse, sternens,& straturus
t Impegi, impegeram,impegissem,impegerim, impet-gisi em, impegero, impegi si e,impinges, & impacturum Legor quo modo inflectitur 3 Indicativo modo, tempore praesenti. S. Ego lego tu legeris,uel legere, ille legitur. P. nos legimur, vox legimini, illi leguntur. Praeterito imperfecto, S. ego legebar, tu legebaris vel legebare, ille legebatur. P- nos legebamur,vos legebamini,illi legebantur . Praeterito perfecto, S. ego lectus sum vel sui, tu lectus es
vel fuisti, ille lectus est vel fuit. P. nos lecti sumus vel fuimus, vos lecti estis vel suistis, illi lecti sunt fuero ne
vel f uere. Praeterito plusquam perfecto. S. ego lectus eram vel fueram, tu lectus eras vel fueras, ille lecto serat vel fuerat. P. nos lecti eramus vel fueramus , vos
lecti eratis vel fueratis, illi lecti erant vel fuerant. Frituro, S. ego legar, tu legeris vel legere, ille legetur. nos legemur, vos legemini, illi legentur. Imperativo modo, tempore praesenti, ad secundam& tertiam personam. S. legere tu, legatur ille. P. lcnimini vos , legantur illi). Futuro, S. legitor tu , lenitor ille. P. legiminor vos, leguntor illi. Legamur nos, Hortandi potius . Optatiuo modo,tempore praesenti,& praeterito imperfecto. S. utinam ego legerer, tu legereris vel legerere,ille legeretur. P. utinam nos legeremur, vos leneremini,illi legerentur, Praeterito perfecto,&plum riam perfecto, S. utinam ego lectus essem vel fuissem, ita lectus esses vel fuisses, ille lectus esset vel fuisset. P. utinam nos lecti essemus vel fuissemus, vos lecti esse eis, vel