장음표시 사용
21쪽
sianus semper salsas exhibet scripturas. Quae cum ita sint, quis ueri simile esse negabit illas duplices apud Festum scripturas duplicis recensionis nostrae esse uestigia peruetusta Inde autem efficitur utriusque nostrae fabularum lautinarum recensionis fundamenta quaedam iam ante Verrium Flaccum exstitisse. Cur sundamenta dicam recensionis non ipsam recensionem subinde apparebit. 9. ergo nunc ad eam quaestionem quomodo actum sit ut pro genuinis uetustisque formis gravastellus, effafillatus, inma- sum illae alterae nullum praebentes sensum rauistellus, expapillatus, suasum legerentur. Atque uelleri quidem coniecturam, qui uistellus' sormam esse recentiorem, quae secundum leges linguae latinae ex illa orta esset, contendit, non rectam esse iam antea demonstrauisse nobis videmur. Quare ad has formas explicandas alio erit coniugiendum. Ac mihi quidem rectam ingressus esse uiam uidetu Buechelerus, qui expapillatus' pro exsafillatus ideo. sactum esse dicit δ), ut uox obscura alia commutaretur, quae melius intellegi posse uideretur. tque idem pertinere puto ad uoces insuasum et gravastellus'. Nam has ut apud grammaticos aut non aut satis dubitanter explicatas inuenimus, ita quo modo, suasum et rauistellus' sit explanandum haudquaquam dubii sunt. Quod si comprobatur, tunc facile suspicio moueri potest tempore
sabularum denuo in scaenam commissarum illas nouas Ormas esse factas, quemcumque auctorem esse statuemus. Nunc uero prorsus absurda esset sententia, in locum uocabulorum obscurorum Obscura
substituta esse, quae ne ipsa quidem melius intellegerentur: immo si ex uoce insuasum propterea suasum factum est, quod a suadere hoc uerbum derivari posse uidebatur, ex gravastellus' rauistellus, quod grauis uel rauus inesse putabatur, ex exsa-sillatus simili de causa expapillatus - omnes hae mutationes grammaticorum glossatorumque pera ortae esse mihi uidentur. Quare etiam eam sabularum lautinarum recensionem, ubi illae formae exstant ad grammaticos aliquo modo reserendam esse putamus eoque consilio actam, ut obsoleta atque Obscura illius poetae dicti temporum usui accommodaretur. 0uae cum ita sint, . etiam de reliquis duobus locis lautinis quos Festum duplici exhibere scriptura iam antea commemorauimus, quid nobis iudicandum sit, elucere puto Cistellariae illum dico uersum codd. nostris non exhibitum et Aul. v. 555.1 Tab Iguv. II 27.
22쪽
Atque illius quidem uersus duas apud Festum scripturas esse alteram cum extortis talis cum crocillis crusculis, alteram cum eaetortis talis cum odilus crusculis, antea dictum est. Todillis' autem nihil esse apparet. Neque enim ulla ratione quod apud Festum exstat, fieri potest, ut a uoce lodus tale derivetur adiectivum. Alteram uero uocem crotillus etsi qua ratione explicanda sit non uideo tamen rectam esse ex illa altera, quae p. 301 apud Festum
assertur: succrotillus elucet. Hanc enim non suspectam esse exempla a Titini atque Danio petita docent. Hoc unum ex his locis et ex addita Verri Flacci significatione aliqua probabilitate concludi posse uidetur imprimis de uocis sonitu usu uenisse illud uerbum, quamobrem ad lauti uersum additum est: belle, quae non pedibus ualerentJ.' Quare hic locus tribus illis de quibus antea
egimus iam per se simillimus etiam ea re proxime accedit, quod altera sorma crotillis uera est, altera todillis uere latina esse omnino non uidetur. Porro etiam huius uersus Ormam salsam optime explicatam atque derivatam apud grammaticos inuenimus, cum crotillis quid verit non dicatur. Atque propter hanc ipsam causam etiam hoc uersu scripturam salsissimam hodillus agrammatico aliquo excogitatam esse nemo negabit. Haec autem omnia si reputantur, tunc etiam hoc ut concedatur ore spero, huius uersus scripturae differentias redire ad fabularum lautinarum recensionem duplicem, ita ut in recensione P crotillis', in iodillis fuisse putemus. Paulo aliter res de habet Aul. u. 55, quo uersu propter duas illas est glossa huc reserendas duplicem quondam exstitisse scripturam contendimus: uos si mus seruet, qui oculeus totus fuit atque: uos si mus seruet, qui oculatus totus fuit: quae si cum illis comparabimus, quas adhuc tractauimus, prorsus aliam inter duo uerba oculeus atque oculatus rationem intercedere intellegimus, atque inter oratiastellus et rauistellus, reliqua. Apparet
1 Loemii de hoc uersu sententiam eandem esse ualde gauisus sum
23쪽
enim et oculeus et oculatus optime dici posse. Tamen cum uno hoc Aulul uersu uocem oculeus offendamus, alteram oculatus'
apud lautum exstareosin. 202, Pseud. 301 Truc. 490 uide
muS, quamuis non prorsus eadem, tamen similis inter haec duo uerba ratio esse uidetur atque illis locis idque propterea, quod uocem raram
altera usitatiore commutatam inuenimus. tque eam quoque mutationem cum grammatico alicui tribuimus uix errare nos utamus.
Huius igitur loci condicis cum sit simillima quattuor reliquis e sinus lautinis duplici apud Festum scriptura exstantibus, ut iam neminem ore puto, qui duas illas est uoces ad hunc ut uersum non reserat, ita simul id alterum concedi existimo, etiam hanc scripturam duplicem ad recensiones lautinas redire, praesertim cum recensione P formam oculeus singularem, et propterea praeserendam, exstare uideamus. A igitur recensioni hoc quoque loco sormam recentiorem fortasse recte tribuemus.
10. uinque igitur illis Festi aulique locis lautinis
comprobatum esse nobis uidetur primum aut utramque recensionem aut certe utriusque recensionis fundamenta quaedam iam
ante Verri Flacci tempora exstitisse, deinde illas Ambrosiani Scripturas a grammaticis actas esse. Neque desunt grammatici qui Iauio operam nauauerint. Studia enim lautina Romae cum florerent initio primi a C. n. saeculi satis erit nomina attulisse Aurelii pilii Aelii Stilonis, huic tempori non modo illas scripturas, Sed omnino nouam recensionem tribui posse facile quispiam colligat. t obstat impedimentum grauissimum. Constat enim recensiones nostras ceti ad unum eundemque archetypum redire, quem cum sabulas unam et uiginti utraque nobis recensione traditas exhibeat, quas uel a Varrone ipso collectas uel certe
ab eo ex ceterarum numero ut genuinas electa esse constat ), medio circiter primo a C. n. saeculo ortum esse iure statuimus.
Disserentiae igitur recensionum nostrarum cum iam exstitisse uideantur priusquam sabulae illae una et uiginti ex ceterarum numero elegerentur et secernerentur, fieri non potest, ut quod simplicissimum sit sabulas illas unam et uiginti postquam collectae sint, agrammatico aliquo correctas esse putemus. Atque ne ea quidem explicationis uia patet, ut secundum grammaticorum glossas sabularum nostrarum corpus correctum et mutatum esse dicamus, cum mirum esset, in recensisne rectas, ino salsas sormas traditas 1 et Rachel. Morg. disp. III.
24쪽
esse ut illis de quibus adhuc egimus ocis actum est. Sed ita sortasse huic rei lucem asperri posse putauerim, ut iam antequam sabulae nostrae una et uiginti in unum corpus colligerentur, comoedias singulas etiamtum lautinas a grammaticis temptatas esse et iam ante Varronem duplici singulas sabulas forma exstitisse
censeam. Iam uero cum ueri simile non uideatur uariis temporibus easdem sabulas electas et in unum corpus redactas esse hoc unum restat, ut sabulas illas unam ei uiginti postquam collectae sunt, secundum exemplaria antiqua correctas et mutatas esse dicamus. Atque haec quidem ratio probari posse uidetur propter eam quoque causam, quod multis locis inis uersus missos esse uidemus, quos P exhibet. Nam ut Goeigio assentimur, qui uersus Stichi omissos ino in communi codicum sonte exstitisse et postea exo eiectos esse putat, ita propter alteram sabularum Plautinarum traditionem omissos esse cum eo' ueri simillimum putamus. Quamquam dubitari potest utrum Ambrosiani an Palatinorum recensio prior sit putanda. Tamen ut a quinque illis proficiscamur locis, cum minus ueri simile uideatur pro uerbis quae intellegi atque cognosci possunt alia obscuriora in textum illata esse, hac de causa ad eam adducor sententiam, ut 'recensionem uetustiorem putem. Haec uero sabularum lautinarum retractatio cui auciori uel cui tempori tribuenda sit, uix certius definiri potest.
11. Apud Festum igitur cum secundum ea, quae antea diximus, utriusque recensionis nostrae uestigia appareant, iam quaerendum est inter reliquos apud Festum locos et recensiones nostras quae sit ratio. autem recensionis cum parua tantum .pars malevola sorte ad memoriam nostram peruenerit, ad illam quaestionem persoluendam maximi nobis momenti sunt ei loci, quibus utriusque recensionis scripturas habemus. Iam uero cum
in his duplicem hanc inueniamus rationem, ut A et inter se aut disserant aut consentiant, totam hanc quaestionem ita instituendam puto, ut primum agam de eis est fragmentis lautinis, quae codicibus nostris duplici scriptura tradita sunt, deinde de eis, in
Atque primum quidem ubi A et inter se differunt, crecensionis scripturas apud Festum uersibus flandimus his Cas. IV1 es Dithographien im lautusto cap. III.
25쪽
3 7, est. p. 277 . . Remeligines Nam quid illae nunc tam diuinitus remorantur remelistines. s. aul. p. 276 9uid nuncinae tam diuinitus remorantur remelistines. Ac de scripturae inter Festum Paulumque huius loci differentiis quae dicenda sunt, iam antea exposuimus. : Nam quid illaec nunc tam diu intus remorantur cidem exhibet nisi quod REMILIGINES. Apparet igitur, Festum cum, uocem remelioines sic enim scribendum est: cs anteeh, tymol. ortere. p. 125), quam miserunt, in fine uersus praebere. Neque quae aliter apud Festum tradita sunt atque in A, diuinitus, pro quo in codd. diu intus, atque illae pro quo in codd. illaec recte exstat, quin meri scribendi erroribus tribuenda sint, quisquam dubitabit. Cas epit. 7, est. p. 166 s. u. Nauteam o scorto sus. Reserendas esse has lacinias ad Cas. exitum apparet ex uoce nautea et codd. scriptura: . Ei pro scorto supponetur hircus unctus nausea Α pro hircus exhibet reus pro nausea autem nautea. Consentit igitur Festus cumo in uoce nautea. )Epid. 592, est. p. 230 s. v. laustrum Didicusf Jum perculi. Atque haec quidem pertinere ad Epid. 592 perspicuum est qui exhibetur in L Epidicus mihi massister fuit. Perii austrum perculi et in Α ΕΡΙDIC ΤRVMPERCULI.
Si recte amoetat Ambrosiani lacunam expletam esse putabimus , in uoce plaustrum cet Festus consentiunt. Mil. 581, Fest. p. 169 s. u. Nassa umquam hercule eae ista nassa hodie esto escam petam. s. Paul. 168 Numquam eae ista nassa hodiem escam stum. A idem rimassa et B capiar CD cupetum.
Recte igitur cum A Festus hunc uersum exhibet. Ceterum hercule apud Festum ut hoc loco, sic etiam p. 178 s. u. cutissimum ex Pseud. u. 30 allatum inuenimus pro recta larma lautoque tribuenda hercle'. Atque illa quidem forma a Plauto abiudicanda utrum ex codice aliquo sumpta, an per librarios in Verri Flacci aut Festitextu orta sit, dubitari potest. Tamen hoc mihi probabilius uidetur esse.
1 Nescio Geppertus cur in hoc uersu restituendo et codd. et eati scripturam neglexerit. Scripsit enim: Nam quid illa hinc tam diu
latus remorantur remeligines. In quibus offendit coniunctio uerborum: hinc intus remorantur', quod omnino dici posse negauerim. raeterenautem etiamsi recte omnia se habere concederemus in codd. scripturiacum nihil offensionis sit, omnino nulla causa est, cur quidquiam mutem . - Ne hic quidem ueraua recte apud oppertum scriptus est. Qui si cum A contra reliquo codd. scripsit ircus' falsam eam scripturam fas Sabinorum firma docet. f. Curtius, Grund uge , 132. 3 et eius annotat.
26쪽
Ρers. 19, aul. p. 336 Seduculum sic enim codd. OptimiJoenus Moesi dictum, quod uapulantes sudantes facit Corruptam
esse hanc glossam inde patet, quod a uoce sudare ut seduculum derivetur sieri non potest. Immo restituendum est propter eam interpretationem suduculum. Neque enim cum eursi sudiculum
restituemus, si eam glossam pertinere ad Pers. 419 Ritschelio concedemus, ubi Α SVBVCVLVM una B littera secundum Ritschelii annotationem incerta, cubiculum praebent. Atque in siue mittertia huius uocis littera B, siue alia, mihi dubium non uidetur esse, quin idem quod apud Paulum habemus uerbum in clateat. Congruit igitur etia hac in uoce Festus cum . Ροen. V 5, 12. 13, aul. p. 28 Atritas atri coloris. προ- tinos Aethiopas Spectat illa glossa ad . 1 ubi tritas quidem etiam codd. exhibent, haec ad . 13 qui sic legitur: P. uum Amypti aut qui cortinam ludis per circum ferunt. A. uum Amyptini qui etc. Consensus igitur est inier A et Festum. Pseud. 110, est. p. 355 . . urbelas: uo alto et quantas soleam turbelas dare. Codd. pacto atque turbellas, turbelas. Atque in Festi quidem scriptura: uo alto Ursinianus uocem
quales latere ratus est. Tamen quamquam uersui accommodata est haec scriptura, talem disserentiam statuere coacti non sumus,
cum lacillime librarii errore ex VoΡΑCTo omisso AEVOACTO et inde VOΑLΤ fieri potuerit.
Stich. 352, est. p. 169 s. u. Nassiterna Ecquis huc effert nassiternam cum aqua sine suffrastio' idem, nisi quod nasci- ternam A nassiternam cum Festo exhibet. )Trin. 24, aul. p. 109 s. u. Immunis Immune est facinus. idem, onmene est facinus Exhibet igitur Paulus plane Ambrosiani scripturam. Neque uero lauto tribuendam esse eam sormam, quam cet Paulus, sed eam quam exhibent ut uetustiorem apparet.
Iam unius statim loci mentio facienda est, ubi apud Festum eam scripturam, quam praebent, offendisse videmur Truc 277, Paul. 221 Patulum bouem Plautus appellat, cuius cornua diuersa
1 Ceterum . 1 corruptus eat, cum in codd. exstet: Ita replebo atritate atratior sic, atrior multo ut siet'. latum huius uernus non serendum ut tolleret, Geppertus sic correxit: Ita replsuero'. Tamen cum respondeant: saciam', replobo', alterius futuri formam omnino huic loco conuenire negauerim. Immo scripserim: Ita replobo eam atritate e. q. a. - 2 Cf. Loemii Analecti Plaut. p. 178.
27쪽
ac late pateant. Haec glossa quin spectet ad ruc. 277, uix dubium esse potest. Ibi autem inuenimus in patulum uoueri,ino patulam bovem. Verum cum alatinorum scripturam corruptam esse appareat ex patulum bouem, hoc loco consensus inter et Paulum statuendus erit. Iam ero quid ex his locis nobis concludendum sit quaeritur. Omnibus eis uidimus Festum Ambrosiani scripturam exhibere praeter Trvc. 277, ubi cum Ρ consentire uisus est. Tamen ut hunc locum statim absoluam, ut omnino illud patulum bouem non recensioni alteri tribuam, sed mero librarii alicuius uitio, propterea quod in archetypo ultima Fllaba omissa suerit, ortum esSe putauerim, ita ne illud quidem concedam illam apud Paulum glossam ex codice aliquo lautino ipso sumptam esse, eum p. est. p. 229
glossam inueniamus talem Propa tutum late patens atque apertum et patuli boves, quorum cornua in diuersum super modum patent. Cuius glossae uerba patuli boves non minus recte ad eundem Plauti uersum reseremus. Quare omnino non cum P contra Α, quoad utraque recensione nobis seruata uidere licet, Festus sacere
mihi uidetur. Reliquis igitur omnibus locis seruatis et inter sedisserentibus Festumo scripturam exhibere videmus. uid ergo γOmnes illos locos propterea cumis consentire dicendum est, quod ex codice eiusdem recensionis fluxerint Caue hoc facias, priusquam demonstratum sit singulorum uersuum illorum disserentias reuera duplici recensione in textum peruenisse neque aut Scribendi erroribus aut casu ortas esse. Diligentius igitur discrepantiarum illarum condicionem inspiciamus. uarum meris quidem
librariorum uitiis eas deberi apparet, quas inuenimus Cas. IV 3 7 epit. 7, Epid. 592, Mil. 581, Stich. 352. Neque aliunde originem
eius disserentiae repetendam esse, quae est Oen. V. 5, 13, inde
apparet quod acillime ex EGYPTIN AEGYPTI N et inde AEGYΡΤΙ V fieri potuit. Atque etiam geud. 110 si Festus
cum turbelas, turbellas exhibent, haud ita magni eam disserentiam habendam esse putauerim. Sed ers. 19, ubi Festus una cum A scripturam suduculunt cubiculum exhibet, similem rationem offendisse videmur, atque eam quam statuimus inter gravastellus' et rauistellus', reliqua. Nam etiamsi apud aulum uox
suduculum recte cum uerbo sudare comparatur, tamen quae additur explicatio Suduculum oenus Moesi dictum quod vapulantes sudantes facit, a uero longe aberrat. Est enim suduculum mori eodem modo atque eodem sensu dictum atque oumnasium fluor
28쪽
Haec enim locutio ut significat eum locum ubi agrum exerceita ita illa eum significari puto, quo diu ualdeque caeso flagrum ipsum sudans redditur. uare cum hoc uerbum Verri Flacci atque auctorum eius temporibus iam obscurum suisse uideatur, ut ex d-dua illa Pauli explicatione apparet, facillime grammatico cuidam cubiculum scribendum esse in animum uenire potuit. Quare hic locus ex eadem qua crecensione ad Festum peruenisse ortaSSeuidebitur. amen cum reliquis recensionis duplicis locis eam rationem inuenerimus ut rectas A salsas exhiberet formas, eam explicationis uiam ingredi non licet, sed etiamsi coniectura ortum putamus cubiculum, tamen non eidem tempori cui illas sed multo posteriori tribuemus. Vnus restat locus Trin. 24 ubi aulus cumo immunis antem recensio inmenis id est inmoenis exhibet. Atque huius quidem loci condici prorsus alia est quam eorum, de quibus adhuc egimus. Illis enim omnibus rectam cum A contra P seruat Festus scripturam hoc loco cum A falsam exhibet. Atque grauior mihi haec inter differentia videtur esse quam quae Orthographicae rationi sit tribuenda. Neque enim quisquam casu et in et apud Festum vel avium ex inmoene factum contendet esse
immune. Quare hoc uersu eiusdem correctoris manum offendimus, cuius id sui consilium, ut pro Ormis uetustis atque ObsΟ- letis nouae et temporum usui accommodatiores legerentur.
Quae si recte disputata sunt, propius ad A recensionis ontextum uerba Festina accedunt. Neque contra lacit alius locus, Cist. uersunt dic uno A traditum, qui apud Fest. p. 274 s. u. nauim sic scriptus est: eaeperiuraui heri sim cum ino haec
mum enim uerbum apud Festum etiamsi contra A expurigaui, quod rectum hoc uersu est, suisse uidetur tamen in uoce, rauim', qua ultimus uersus pes ut expleatur nullo modo fieri potest, cum secisse Festus uidetur. Quod uitium qua ratione uitandum sit,
etsi nullum uideo remedium, tamen eo ipso sententia nostra etiam magis commendatur, cum haec omnia ad codicemo recensionis redire contendimus.
12. Sequitur ut eis locis, ubi cet P idem exhibent, quae
sit ratio iliter Festum codicesque paulo diligentius contemplemur. Quae cum duplex esse possit, ut Festi scriptura aut consentiat aut1 CL Sindomund in Herm. I, 298 29s.
29쪽
dissentiat cum codicibus, eo ordine agendum uidetur, ut primum dicamus de eis locis quos Festus eodem modo quo libri nostri scripturae erroribus non respectis, deinde de eis, quos discrepanti scriptura exhibet. Ex illis autem ut primum agamus de eis, qui et apud Festum et in codribus recte nobis exhibiti esse uidentur, hi sunt respi
Bacch. 476, est. p. et s. u. Sacrem Orcum A Jlescens quisbus hic pretiis porci I ueneunt aclires sinceri nummo, nummum a me accipe, iube te I plari de mea specuniast. Atque missis scribendi erroribus lari est pro piari, ueniunt librorum P proueneunt, reliqua cum A consentiunt, quoad scripturas comparare
licet. Neque enim ino quidquam legi potest nisi SNVMMVΗΑΜΕACCΙΡΕ atque B idem exhibuisse ex horum uerborum scri-
Ptura: Sacris incerinummis . . . a e. q. s. apparet.' Festi autem lacunam quominus ut in omnibus codicibus traditum est nummis
pro nummo editionis uellerianae expleamus, nihil obstat. Pers. 347, est. 29 s. u. Sublesta Ad paupertatem si immistrant infamiae, orauior paupertas i, des sublestior. aul. 295 Grauior paupertas i des sublestior. Qui locus etsi hic reserendus esse non uidetur cum et cet exhibeant admistrant infamiae, quod unum lauto tribuemus, tamen cum nihil facilius eSSet, quam ut oculis ad initium uerbi sequentis aberrantibus librarius pro admistrant scriberet immistrant, mero calami lapsu haec differentia orta esse uidetur.')Ρers. 392, est. p. 297 . . Soracum: libro Iraim eccillum habeo plenum soracum. Quae apud Festum certa sunt librorum eccillum soracum prorsus cum consentiunt. In ceteris
cum neutram scripturam Plauto tribui posse propter hiatum apparet. Apud Festum quae suerint, enucleare uelle inutilis uidetur opera. )I Hac lacuna non respecta Brixius Quaest. 35 sic scribendum putat: aacres inceri numos iu me nccipe'. quae acriptum per so ipsa refutatur. - 2 Ceterum si hoc loco apud Nonium p. 17 acripturam inuenimus hanc: Vbi ad paupertatem admigrant infamiae paupertas grauior fit, fides subleatior', inde non de discrepantia codd. Ρlautinorum cogitandum eat, sed sine dubio hic locus in Nonii fonto x memoria allatus fuit. - Vario modo uiri docti hunc uersum rach uerunt. inuo librorum quidem scriptura non offendit Spengelium T. Rccius lautus p. 1953. Reliqui utem uaria ratione hiatum tollere conati sunt Ruscholius post eccillum inseruit . ego' Μueuerua acripsit:
30쪽
Similis atque huius uersus rati est Truc. 72, qui cum apud unum autum exstet concisus, quo modo apud Festum scriptus fuerit, satis est dubium. Tradita apud Paulum p. 366 s. u. Tegillum uerba haec sunt: missum mihi aret id si uis dabo. Consentiunt igitur haec uerba cum codicibus quorum A: milium eccilium mihi unum aret. : milium eccillum mihi unum areret exhibent. Aretit enim aret atque id iteratum uidetur esse./)Τrin. 37 38, est. p. 27 s. u. Remeligines aeque sus publi . . . . Hae laciniae quoad comparare possumus cum codd.
Mil. 697, est. 330 s. u. Spicit Flayitium est si nihil miti tur, quae supercilio spicit Ino quod hoc loco maximi est momenti quae ante uocem supercilio legi potest. B, ubi reliqua eodem modo ut apud Festum exstant, misit hoc uerbum CD que), F quo exhibet. Atque primum quidem etiamsi in
quae ante supercilio missum est, tamen cum Dis exhibeant, aut hoc aut plenam scripturam que archetypo codicum BCD tribuendam esse puto. ue autem ipsum nihil aliud esse posse nisi quae ut iam per se apparet, ita horum codicum scribendi ratione etiam magis comprobatur. uare et recensionis eandem huius uersus scripturam fuisse contenderim Congruunt igitur inter se estus et recensiones nostrae. Nihilominus autem Ritschelius cum quo supercilio in textum recepit. Neque tamen mihi ulla causa uidetur esse cur ab optimorum codicum scriptura hoc loco decedamus. Nam cum supercilium, quod etiam Bitschelium si sequimur, unum fieri potest, eadem hoc loco usurpatur sententia qua superbia, nescio cur supercilio solum non idem, quod Librorum domi Ρrosodie 495), ochius vis Rhen. 32 p. 100 libellorum deminutivum commendat, qua ratione etiam Bacch. IV 3, 2s Cum libellum legeres e. q. s. sanandum esse putat. Verum huic coniecturae id obstat, quod apud Plautum nusquam libellum eodem sensu quo liber adhibitum ess inuenimus. Nam seud 706, ubi haec vox exstat, pro epistula usurpata est atque etiam Curc. I, 3, 6, siquidem is locus ex alia lautina fabula huc adscriptus est, sandem libellum' uocis significationem statuere cogimur. uelleri autem coniectura propterea mihi non commendatur quod cum iam . 390 dictum sit, quoi dos sit domi iteratum hoc uersu domi superuacaneum est. Rachelii contra coniectura lenissima sensesque aptissima est, ut in est acquiescendum esse uideatur. - Eccillud rectam esse scripturam propter accentum in ultima positum apparet. istum autem interim cum Flecheisono tenere malim, quam trium illarum, quas C. F. W meblexus p. 586 proposuit scripturarum liquam Mespere. - 2 CL Ribbeoh, sin Mus XXXVI, 117.