장음표시 사용
31쪽
superbe significare possit. Ac lacillime quidem ex quae supercilio spicit quippe quae minus bene perspici possint, fieri potuit quo supercilio spicit Quare cum Bibbeckio cs eius editionem secundum Festum codicesque hunc uersum edendum esse puto.
Falsam scripturam et apud Festum et in codd. si nitschelium sequimur, uno tantum inuenimus loco, qui est Stich. 352, Fest. p. 169 s. u. assiterna Ecquis huc est eri nassiternam cum aqua sine suffrastio De quo loco iam antea dictum est. Hic
agitur de initio, quod eodem modo exhibent atqueo exhibere
Ritscheli uisus est. Verum ex metri rationibus apparere uidetur fieri non posse, ut lautum ita scripsisse putemus. Immo cum Guyet ut secerunt Bitschelius et Flecheisenus scribendum erit: Ecqui huc e. q. s. Quamquam non nescio qua ratione tradita scriptura defendi soleat. Iam de eis lacis, qui aliam atque in codicibus scripturam praese serunt apud Festum, quid nobis iudicandum sit exponendum est. Atque rectas quidem apud Festum Paulumque scripturas offendere nobis uidemur his locis Paul. p. 102 Habitior pinstulor, quae glossa suo iure a Kochio' ad Epid. 10 relata est, ubi Α ΑΒΙLIOR, P astilior exhibet, neque hoc neque illud sensum efficiens. Deinde hoc loco commemorandi sunt uersus Men. 200. 201, quia est p. 30 s. u. Succinoulum in solis, quod sere totum igni
absumptum est, exstitisse uidentur. Quae supersunt, apud uellerum hoc modo leguntur: Plautus sum Herculis Itiquam
absiti Apud Bitschelium hi duo uersus uti ambinus coniecerat sic scripti sunt: eo quidem animo ab Hippolyta subcin-olum i Hercules haut aeque mayno umquam abstulit periculo. Eadem in codd. exstant, nisi quod Α Η DKERC secundum Loe-
uscule seque D Apud hercule seque praebet. Omnes igitur codices particulam haud ante uocem Hercules exhibent, quae scriptura duplici causa reicienda est. Primum uersum 201 nullo modo metiri possumus, deinde particulam haud ab adverbio dirimi non licet. Quare ambinus duobus uerbis haud et Hercules transpositis optime uersum restituit. Quae mutatio probatur illo estiloco. Apparet enim eum ante uocem Hercules, nam Herculis quod legimus merus librarii error est, non legisse particulam haud, sed uocem succis lum. Verum alia dissscultas restat quaeritur quid ceteris apud Festum uerborum laciniis atquam abstu1 sin vis. XXVI, 550.
32쪽
faciamus. Ac vellerus quidem ex illis reliquiis uersus hoc modo restituit Ab Hippolyte succinou Jum Herculest aeque maynon Utiquam abstu-flit pericula Concedendum est potuisse haec
exstare apud Festum, si exteriorem uerborum seruatorum formam
respicimus. Versus autem, qui tum efficitur, duabus dissicultatibus laborat. Primum enim Hercules dactylicum esse non licet. Atque etiamsi ercle forma aliis locis scripta uidetur suisse, tamen Si aliud remedium datur, eam recipere dubitem. Deinde in uertio neutiquam offendimus, quod non significat: nullo modo, uua ratione, sed potius non nimis, non ualde./ Praeterea apud Platatum semper seribendum atque legendum esse ne utiquam constis quod hoc uersu aiuli modo fieri potest. Versum autem adeo corruptum uix codici illi tribuemus, quem optimi generis suisse paragraph antecedenti uidimus. Accedit quod paruum lapsum calami apud Festum si statuimus, optime omnia quadrant. FaciΙ-lime enim duas litteras ti ex una n oriri potuisse nemo negabit,
praesertim cum ea mutatione nouum uerbum utiquam efficeretur.
Restituendum igitur est ab Hippolyta succinyti Jum Herculest haut aeque mayno Jnquam abstu-flit periculo Ac iam cum Festi testimonio Lambini coniecturam comprobatam uideamus, nemo cum Ochio de sorma uetustiore Herculeus cogitabit ), quam ut formas Achium et liseus a uechetero erutas Plauto uindicat Huc pertinere ut etiam Truc. 213, qui uersus apud SchoeIlium ita legitur mi homini amanti neniam mea era apud nos disi de bonis. h. amanti mere is nos eritia dii d. h. CD Η h. amanti me era apud nos dixit neniam d. b. Α Η Λ.
APUTNOSMEAERAAΜΑΝΤΙΝΝΕΙAMDIXIT. Quem uersum a Festo p. 161 s. v. aenia ubi haec exstant Idem Huic homs dixit domi et aps niam esto' allatum esse primus putauit Antonius
Augustinus. Ac mihi quoque etsi Schoellius magnopere addubitauit , hae laciniae ad illum ruc uersum pertinere uidentur. Sed quae apud uellerum scripta inueniuntur, uix uersus Plautinos putabimus, uerum aliter locus ille explendus est. De quo mihi quidem recte egisse uidetur Sophus Buggius, qui id quod priusquam illius de hac re sententiam cognoueram, et ipse inueneram sic scribendum esse censuit Idem mi hombini amanti mea era apud nos naeniamJdisit domi et aps Quare uersus e Trvc. allatus in uerbum domi desinit, ea autem quae sequuntur ad alium scriptorem pertinent, cuius uerba in proximis allata suisse putanda
33쪽
sunt. Nihilominus abusum esse est testimonio Buggium Schoellius
in annot ad hunc u dicit. Ac sane uariae difficultates nobis osseruntur. Nam etiamsi, postquam cum Buggio lacunam expleuimus, uersum octonarium iambicum apud Festum habemus, quo Truc. illo loco, cum staphii narratio incipiatur, sequentes autem uersus eiusdem generis sint, opus est, tamen offenderunt uiri docti in coniunctis uerbis apud nos domi cum aut apud nos aut domisatis esse putent. Neque tamen in his uerbis haerendum est, cum
apud lautum ipsum Amph. 759 legamus ad te domum, ubi domum
eodem iure snperuacaneum esse uidetur. s. etiam Cic. Sest.
18, 1 apud me domi. Ac si mirum uidetur dici ab Astaphio:
ic homini mea era naeniam disit, quamquam is nondum mortuus est, uersu sequenti: Nam fundi et aedis obsistatae sunt ob amoris praedium id optime explicatur. Certe enim nostrae sabulae meretricibus is amator pro mortuo est, qui nihil iam dare potest Contra haec si codicum scripturam contemplamur, uerSum omnino non habemus. Quare Geppertus neniam apud nos disit de bonis, Spengelius neniam dixit bonis, Schoellius naeniam mea era apud nos disit de bonis scripserunt. Mihi de bonis glossema uidetur esse ab aliquo ad explicandam singularem illam dictionem naeniam illi dixit adiectum, quo uerbum domi e textu eiectum est. Mire enim dictum esset naeniam dicere alicui alicui rei, quod pengelius uult, aut naeniam dicere alicui de aliqua re, quod codices praebent. Quare hoc quoque loco meliorem quam omnes codices nostri scripturam apud Festum traditam esse puto.
Ad sevd. 301, est. p. 178 quae s. u. Oculissimum asseruntur, spectant Idem in seu Jdolo oculatum pro praessenti ponit cum dixit Emi Ito die caeca hercule olivum, id uendito oculata dis Cum dubitatio esse non possit, quin hoc loco seud. 301 allatus fuerit, recte apud uellerum lacunae suppletae sunt. Pro emit autem codd. BD praebent me; quod etiam in C codicis
scriptura et me latere uidetur Ambrosianus Bitscheli secundum annotationem idem eme exhibere uisus est. Apparet emit hoc
loco unice rectam esse Scripturam.
Ad Trin. 43, Pauli glossa p. 116 Liquitur, labitur fluit
spectat. Versus ille in codd. ABCD pariter sic traditus est: Ilico res foras labitur, liquitur. Pauli autem glossa commotus Flecheisenus labitur nihil nisi additamentum ratus e textu eiecit uersumque satis probabiliter sic restituit Rico res foras liquitur. 1 Flecheisen, Iahrbb. XI, 539.
34쪽
Quare etiam est Verrioque Flacco haec huius uersus forma nota suisse uidetur. )Ιam si quaerimus e quali codice hi loci meliore quam codd.
nostris apud Festum exstantes scriptura sumpti sint, primum elucet ex eis nullo modo cognosci posse utri recensioni eum tribuamus. Apparet enim salsas eorum uersuum scripturas, quae codd. nostriSexhibentur, aut scribendi erroribus ut Epid. 10, Men. 201, seud. 301 aut glossematis in textum illatis 1 Truc. 213, rin. 43
natas esse. Festi igitur scripturae siue ex grammaticis transcriptae sunt siue ex ipsis codicibus collectae, ad codices redeunt, qui liberisuerunt uitiis quibusdam, quibus insecti sunt. Quae ratio non prohibet, quominus propius ad Ambrosianam recensionem accedere in uniuersum uerba Festina statuamus. Dubium est utrum uiter eos locos quibus contra Meti rectam Festus exhibet scripturam sevd. 1252 reserendus sit, ad quem Paul. 126 quae inuenitur glossa spectat Madulsa ebrius, a Graeco μαδαν deductum, uel quia madidus satis a uino. habeo madulsam, Α ΕΟMADV: S. tque si in uoce madulsa eum quem Paulus est sensum inesse putamus, tunc fieri non potest, ut cum legamus habeo madulsam, sed quam ipsius proposuit scripturam abeo madulsa cum Bitschelio Lorengioque praeserendam esse putabimus. ique talem lectionem eam fuisse, ad quam Pauli glossa spectat, ex explicatione addita apparet. Dubium autem est, utrum Ambrosianus cum P salsam an cum Paulo rectam praebuerit scripturam. Restat unus locus Stich. 91, qui p. est. p. 197 . u. osculana pugna ex Neruolaria sic affertur, Osculum sat est mihi . . .
1 Data hac occasione cantici sequentis . 280 quomodo restitui posse putem exponam. Is enim in omnibus libris AP pariter sic
traditur patrem tuum si percolas per pietatem. Ad quem uersum restituendum et explanandum uarias editores rationes secuti sunt. Nam locum corruptum esse plerisque editoribus assentior neque
Brixit, Crainii, Redglobii Symbolas criticae ad lauti sabulas. --
nasialprogramm eima 1879, p. 10. 11 stare possum, qui uersum ita, ut codices exhibent scripserunt. Reliquorum plerique propter uu 27s. 281 uersum creticum restituere conati sunt. Mihi uidetur ex codicum omnium communi lectione: atrem tuom si percoles uersus iambicus indicari, uersus autem mutatione leuissima sic oritasse restituendus esset Patrem tuom si sercoles pie se aetatemfι--. Qui uersus non solum sensui optime accommodatus est, sed etiam optimam metrorum concinnitatem affert. Habemus enim vers. 7sdim cret. 280 oot iamb. 28 dim cret. 282 Oct iamb. - 2 Ant.
35쪽
ambo mi pater. AB Osculum uua est osculi mihi vostri noui amabo pater C est mihi osculi uestri. Consentit igitur Festus cum uerba est mihi exhibeat cum CD contra ΑΒ disserii exitu uersus ab omnibus codd. De his scripturae discrepantiis quid iudicandum est Apparet codicibus quae tradita sunt uerba si respicimus salsissimam esse eam quam C exhibent scripturam, sed scribendum esse ut secit irachelius cum AB Osculum n Sat est osculi mihi vostri. amabo paterrIam autem quaeritur quid eis faciamus, quae a Festo tradita
sun Vbi si cum uellero secundum codd. lacunam X-plemus osculi uestri, uersum omnino non habemus. Sed tamen in extremis huius uersus uerbis traditis: vi amabo mi pater boni uersus exitus latere uidetur. Quare si cum Aldina et A. Augustin supplemus, quod etiam propter litterarum deperditarum numerum commendatur osculi, uersus emgiem uidemur habere: Osculum. Sat est mihi osculi. ui amabo mi patere in quo nihil praeter caesuram neglectam offendit. Ceterum cum ualde dubium sit, illum uersum num illo modo suppleri oporteat, facillimeque cogitari possit alia quondam apud Festum exstitisse, in quibus nihil suerit uitii, satis erit contendere est scripturam non prorsus esse reiciendam, sed fortasse in ea latere uersum aeque bonum atque eum quem codd. nostris traditum habemus.
13. Restat ut ad eos locos tractandos transeamus, qui Ambrosiano aut perdito aut inextricabili alatinis solis exhibentur. Qua in re pronum est suspicari, ubicumque Festus a P grauius disserat, Festinam scripturam ad Ambrosianam recensionem propius accedere, si quidem supra de hac re recte disputauimus Firmatur autem haec suspicio nonnullis locis, quorum scriptura estina Palatinis eo modo differt, quo recensiones A et inter se differre uidimus. Hi autem loci de quibus primum nobis agendum est, sunt: oen. III, 1, 27, aul. p. 7: Grasiatores me bantur pantomimi, qui, ut in saltatione imitarentur Aestipanas, adiectis perticis furculas habentibus atque in his superstantes, ob simia tudinem crurum eius eneris, radiebantur, utique propter dim-
cultatem consistendi. Plautus Vinceretis cursu ceruas et stra torem stra . Apud Geppertum hic uersus scriptus est: Vinceretis cervom cursu uel clauatorem ora . Haec enim in codd.
exstant, nisi quod B et labatorem C a labatorem praebet. Totus uersus etiam apud Varronem de ling. lat. 350 Sp. inueni-
36쪽
tur in hunc modum scriptus: In Poenulo: Vinceretis ceruum cursu uel stralatorem ora . Praeterea huc spectat lac. 50, 3: Gratiae perticae, ad quas cruribus collissatis ambulantes, strauatores dicuntur quae glossa propter similitudinem ex Verri Flacci opere ortum cepisse uidetur Gloss. Labb Grassatores παν καφορουντες, Nonius Grauatores sunt collobauhriarii etc. Quae si reputamus, tunc hoc loco similis scripturae discrepantia uidetur exstitisse atque inter orauastellus et rauistellus, eri illatus et e villatus. Atque sic Osanno uisum est, qui utramque lectionem probam esse dicit. in Contra quam sententiam si afferre uellemus clauator sensu non aeque accommodatum esse, quam strauator, ei argumento haud multum tribuendum esset, cum etiam illis locis alteram scripturam praeserendam esse constet. Sed tamen quomodo B et C uocem clauatorem exhibeant, si diligentius examinabimus, uix dubium esse potest, quin et labatorem et olabatorem corrupta esse putemus ex uoce stralatorem, quam Varro exhibet. Nihilominus satis magnae traditarum huius uersus scripturarum restant differentiae. Duae enim eius sormae hae uidentur esse: Od. et D Gepperti), Varro Vinceretis cervom
cursu uel stralatorem stra . Neque enim graui corruptela in codd. ex uel apud Varronem tradit et fleri potuit, unde uersus uitiosus sit. Atque altera scriptura auli est: Vinceretis cursu ceruas e strauatorem stra . uos duos uersus si comparamus, id elucere puto genuinam Ormam eam esse, quam cum Varrone codd. exhibent primum propter scribendi genus oraω- torem, cum Plautum litteras geminatas nondum adhibuisse constet, deinde quod sic multo simplicior atque accommodatior fit oratio. Respondent enim inter se radu et cursu, stralatorem et ceruom. Neque uideo cur semininum ceruas poeta praetulerit, cuius rei nulla causa est. Quare Plauto huius uersus scriptura apud Varronem codicibusque tradita tribuenda uidetur esse. Sed Pauli uersum elegantissimum esse atque Optimum quis est qui neget2 De scribendi igitur erroribus cum cogitari nullo modo liceat, unde duas huius uersus sormas fluxisse putabimus Atque mihi quidem, cum stra tores sorma recentior sit habenda, omnia optime explicari posse uidentur, si hunc quoque uersum a grammaticis tractatum esse statuimus. Apud Paulum autem quae ex tant, etiam inis exstitisse suspicor. )1 Mia crit. 198. - 2 Ligeat eiusdem fabulae prorimae cenae . . emendationem proponore. Ut lenonem qui Agorastocli puellam eiusque sororem tenet perdat, ilphio, seruus fidelis, ero amanti id suadet, ut
37쪽
Bacch. 887-889, est. p. 161 s. u. Naeuia ni utitur Plaurus in Bacchidibus si tibi est schedem ad obsis eruina est domi qua quidem te reddam, ut bi tu me irritaveris, confossi rem soricina naenia Libri ... si tibi est macher et nobis . . . te fatiam si tu me . . . Satis igitur magnae disserentiae horum uersuum traditae sunt. Atque chedem quidem est eodem modo ut codicum et Festique ad illud eae majohaera, hoc ex at mero librarii errore orta esse apparet Grauius autem est, quod apud Festum legimus te reddam scit confossiorem, in codd. te faciam. Iam illud u quod post uerbum reddam apud Festum seruatum est, indicare uidetur eum particulam ubi exhibuisse, pro qua codd. nostri si praebent. Atque reliqua cum consentiant, de hoc uno uersu nobis agendum est, cuius duplicem hanc sormam suisse
videmus: est. liqua quidem te reddam ut bi tu me irritaverisqcodd. qua quidem te faciam si tu me irritaveris. Vtrumque autem uersum et sensui aptum esse neque rationibus metricis oppugnare apparet. Quare disserentiae quales sint, si quaerimus, ubi et si inter se commutatos non solum hoc loco habemus, sed
etiam Stich. 524, cuius initium Α Domum ubi redieris P Domum si redieris exhibent. tque ut iam propterea est scriptura
recensionis esse uidetur, ita etiam magis hoc propter alteram contendemus disserentiam, ubi Festus reddam, codices faciam cum participio persecti passivi coniunctum praebent. Vtrumque enim dici posse et apud Plautum inueniri exempla docent a Brixi in annotatione ad Capt. 342 allata. Tamen ex illis quae affert exemplis ueri simile uidetur lauium talibus in coniunctionibus uer-
Collybiscum, lenoni ignotum, cum trecentis hillippis instructum quasi peregrinum lenonis domum mittat. Qui si pecunias apud lenonem perdiderit, occasionem lenonem perdendi datum iri. Opus autem est testibus quos ut arcessat, Agorastocles in forum mittitur. Iam IV, 1 hic cum aduocatis suis aduenit. roxima scena Agorastocles eos ad ilphionem adducit, qui u. 5 ubi eos conspicit ad eri uerba assunt testes respondet: . . . tot quidem l Non potuisti adducere homines magis' hanc rem idoneos quis uerba non sine offensione esse mihi uidentur. Iam primum dubium est utrum omnino tot cum Inparativo ita ut hoc uersu factum est, coniungi possit. Deinde cur in magno aduocatorum numero inl-phio dicat, haud est clarum, cum ad id quod propositum orat, haud ita magnus numerus opus esset. Videtur igitur in illis uerbis corruptela latere. ilphio nihil aliud dicere uult nisi non potuisti homines adducere magis idoneos. Quare tot corruptum esse puto. Coniectura autem lenissima omnia se recto habitura uidentur, si pro tot scribimus pol, ut illa uerba sint Pol quidem l Non potuisti adducere homines magis ad hane rem idoneos.
38쪽
bum reddere praetulisse, cum uerbum facere adhibeat tantum in elocutione missum facere, quae etiam apud alios scriptores creberrima est, et noli factius facere Trin. 397), ubi tamen facere
ut diceret, uerborum lusu eniciendo poeta commotus uidetur esse. Quare si reputamus quae antea de uerborum oculeus et oculatus ratione dicta sunt, hoc quoque loco uox inusitata usitatiore remota uidetur esse. Quare dubium mihi non est, quinquae huius uersus apud Festum exstet scriptura alterius recensionis sit.
Most. 727. 728, est. p. 305 s. u. Superescit In Phasmate mes uiri tandem percipio, super rebus nostris loqui te ma
malis nomine afferri Mostellariam iam antea commemoratum est. Versus autem qui hoc loco apud Festum allatus est, in codd. sic traditur: Ehem uiae tandem percepi super his rebus nostris teloqui. Sed ut dubium non est ad eundem hunc uersum Festum spectare, ita fieri non potest, ut alterius ex altero scriptura deriuetur. Apparet enim in codd. septenarium trochaicum esse:
em l Viae tundem percepi super his rebus nostris te loqui, cui
metro prorsus repugnat, qui apud Festum exstat uersus Tamen cauendum est, ne prorsus corrupta quae apud eum sunt putemus. Illis enim uerbis et ratio et metrum inesse uidetur dummodo
legamus: Ehem l Vis tundem percipi l Super rebus nostris loquite, quae dimetri et trimetri bacchiaci coniunctio apud Plautum
usu uenit. Hoc autem Ioc corruptissim de metro nihil constat. Metrum autem bacchiacum ut optime sententiae respondere uidetur, ita praesens tempus pro persecto usurpatum esse hoc sensu non
offendit. Ceterum etiam alibi haec duo tempora inter se commutata esse docet Merc. 259, ubi V Inscendo in lembum Ascendi in lembum exhibent. Quare recte ortasse hanc quoque iliter et Festum disserentiam recensioni duplici tribuendam esse contendere licet. Cas. Η, , , est. p. 165 s. u. Nepa Plautus in f sinu: Recessim dabo me ad parietem, imitat bor nepam Paul. p. 164 s. u. Nepa Plautus Dabo me assiparietem, imitabor nepam. Codd. Recessim cedam ad parietem nitabor nepam. tque idem legisse Nonium uel eius auctorem ex eis, qua 145, 14 apud eum
allata sunt, apparet Retrovorsum cedam, imitabor nepam. rimum elucet nihil offensionis in eo uersu inesse, qui a Festo Pauloque traditus est. Deinde non minus clarum est, ea quae exhibent Recessim cedam, nullo modo redire posse ad Festi scripturam Recessim dabo me Ceterum non sine causa in odicum
39쪽
Recessim cedam offendit LoeWius ) priimim quod recessim eiusdem radicis sit atque cedam, deinde quod . 10 denuo habemus candidatus cedit hic mastistis. Atque re uera propter has causas languidi aliquid in hoc loco inest. Quare LoeWius proposui scribendum esse: Recessim belum quod Ortasse uerum est. Quam scripturam si genuinam putamus, tunc utrum codicum an estirecentior sit putanda, dubitatio esse non potest. Quare hoc quoque loco recentioris recensionis scriptura apud Festum allata esse uidetur. Aul. 162-164, est. p. 238 s. u. Postumus: Post mediam aetatem qui mediam ducit uxorem domum, si eam geneae anum praeonantem fortuito fecerit, quid dubitas, quin sit paratum his nomen pueris Postumi Ρ media ducit . . . Ortuit . . . paratum nomen puero Postumus. Atque primum quidem uersum 164 et apud Festum et ii codd. optime et sensu et metro aptum esse apparet. Neque enim offendendum erit in his pueris, quod apud Festum est, cum in sententia tam generali bene pluralis numerus cogitari possit. Atque optime intellegitur his, id est eis pueris, qui e matrimoni senis anusque procreentur. Quare cum cogitari non possit alterum uersum ex altero corruptum esse, hoc quoque loco recensionum discrepantiam offendisse videmur, praesertim cum illud fortuito fortuitu B eandem sententiam sulciat. Curc. 103, est. p. 258 . . Quadrantal Plautus in Curculione Anus haec sitit, quantillum sitit modica est, capit quadranta Paul. p. 259 Anus haec sitit quantillum sitit modica est, capit quadrantal. Codd. Sitit haec anus e. q. s. Quamquam quae intersunt inter Festum codicesque haud ita grauia sunt, atque eis de quibus adhuc egimus locis, amen uerborum apud Festum ordinem non casu, sed consilio actum esse ut eo, ut magis normae responderet. Quare quod de uersibus antecedentibus dictum est, etiam de hoc valet.
Curc. 463, aul. p. 101 Halapanta soni cat omnia mentientem, ab eo, quod halet omnia. Ἀλην enim Graeci τὴν πλανην id est fallentem, appellant Bisalophantam fameae V, ΕΖ aD- phantam, J halophantam. Nonius 120, 8 Halofanta. Accuratissime de hoc loco egit C. G. Brandis de aspiratione latina quaestiones selectae, Bonae 188 1). Genuina B codicis scriptura cum sit halophantem, collata Pauli glossa eam formam uerbi alapari
de quo uide oenschium Mus Rhen. XXXIV, 32 participium
esse putat. Quare illum . sic scribit Halapantem an sycopan-1 Ania. 204.
40쪽
tam . q. s. P igitur recensione recta forma tradita est. Nam quod exstat halophantem non alapantem, secundum sequeriSSycopantam, ex quo semper sycophantem factum videmus effie, scriptum est. Halapanta autem quod apud Paulum exstat, cum Brandi glossatorum opera actum esse putamus. Curc. 566, Fest. p. 3724. u. Vapula Papiria Reddin an non mulierem prius, quam te huic meae, machaerae obicio mastistia raptim emo ἴ- uapulare eos te uehementer iubeo, ne me emites Totum locum prioris uersus causa attuli, ubi codd. exhibent viminem roFesti mulierem. Vtraque autem scriptura cum sit aptissima, uix de casu quodam cogitari licet, sed eadem atque eorum qui adhuc tractati sunt, huius loci condicio uidetur esse.
Pseud. 16 17, est. p. 305 s. u. Suppremum Plautus: Meantidhac suppreJmum habuisti selmitem consiliis Iouis Codd.:
Me antidhac supremum habuisti comitem consiliis tuis. Dubium uidetur num recte in litteris apud Festum seruatis se codicumscripturam latere putauerit o. uellerus. Cogitari enim potest alius uocabuli apud Festum initium seruatum esse. Ac mihi quidem secundum lacinias relictas sic probabilius ille uersus explendus uidetur esse: Me antidhac suppreJmum habuisti oscium consiliis I tuis. l. Mil. 1013 Sociennum tuorum consiliorum', ut Ortasse hoc quoque loco recensionum offendamus disserentiam. Pers. 244, aul. p. 366 Tippula bestiolae enus eae ea habentis, sed tantae leuitatis, ut super aquam currens non aes dat Plautus Neque tippulae leuius pondus est, quam aes lenonia Codd. Neque stipulae BD stipula I. Variis de causis hoc uersu offenderunt uiri docti. Atque in exitu quidem quod et Festus et codd. exhibent quam des lenonia, Dacerius: flde lenoniae, Ritschelius, cui assentitur Buechelerus ): des lem
niae scribendum esse censuit. Neque tamen mihi necessarium esse uidetur, ut traditam scripturam mutemus. Sed in initio huius uersus difficultates exstant grauissimae. Atque primum quidem quaeritur utrum codices secuti stipulae an cum Festo timulae scribamus. Videtur autem haec disserentia eiusdem generis esse, cuius recensionum discrepantias esse uidimus. Atque stipulae quidem bene sensu aptum esse apparet, quare Lachmannus hoc uocabulum praetulit. Sed tamen alterum uerbum imula quod praeter hunc lauti locum etiam apud Varronem exstitisse Nonius p. 180, 9 tradit, et propter significationem, quam non solum Paulus inesse 1 Grundauge de Iat D l. p. 66 6 166). - Ad Lucreti . 15s.