Curae Apuleianae ...

발행: 연대 미상

분량: 60페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

2 Cic. de orat. 2 64, 259, ad sam. 14 4 de fin. 3, 10, 33, iv. 42, 28, ert. pall. 3, Vulg. genes. 19, 3 25, 30 Sidon. p. 8, 11, Amm. 14, 6, 1. imbi Beaer. l. c. p. 35 met. 6, 18 8, 23, aliis locis, acuv. 205 Caecil. 188, Αθan. 208 Cic. phil. 14, 2, 5, agr. 1, 7 20, inscript Africae 2172 et 2173 Renieri ductare domag. 82 Erdm. p. 15), Plaut. Μοst. 3, 2, 160, Enn. r. 295 Sall. apud Quintil. 8, 3, 44, ac hist. 2, 100, proferrere mei. 4, 18, Plaut. rin. 3, 2, 77, er Heaut 3, 1, 37 Cic. de rep. 1, 3, 5 in Caec. 9, 24 11, 31 13, 37 Caes. b. G. 5, 8 Stat Τheb. 2, 645 Erdm. p. 18 lautinum verbum esΗe dicit). rmen is mei. 7, 13 9, 25; de mag. 28 hvox lautina potissimum, sed semel etiam Cic. de orat. 1, 38 175μ retschm. p. 85 Plaut. rin 1, 2, 119 Cic. de Orat. 1, 38 175 1, 40, 181 1 40, 182, ac ann.2, 24 4 74 Iul. Valer 1, 7 Dici Cret. 1, 20 2, 27, Ρrud apoth.

1064. - advecfor rdm inter prisca vocabula enumerat p. 17

quamquam neutro loco haec vox invenitur apud Apuleium legendum est ac Vector, quae verba integra sic enim est in codd. iure recepit Κruegerus compectio Apul de mag. 1 inventum Hilde-brandi ab Erdmann p. 13 inter vetustioris linguae specimina sicl)μ relatum est cum Hildebr. compactu et compectus Veterum fuisse diceret eaque re coniecturam stabilire conaretur codd. X-hibent coniectionem , Κruegem scripsit coniunctionem' 'iaculardde Scr. 3 est Erdmanno locos non attulit eodem sensu atque μωσμα usitatum erat lauto Ennio Fabio ictori Livio acito. at contra iitjohannus recte monuit in odition libri do oo Socratis p. 32 hoc substantivum in lingua latina omnino non exstare Apuleianus ille locus nondum expeditus est querquerum de mag. 35 laut Lucii. teste Erdm. p. 13). sed et apud

Plautum et apud Lucilium p. 136, 35 et 37 d. ueli febris)querquera legitur, idem exstat apud Arnob. 1, 48 optimo igitur

iure Κmegorus Casauboni correctionem in textum recepit fors tua an de mag. 2 prorsus casca formula recentissimis Front. Auson Symmach. non inusitata reistam. p. 106. sed quod recentissimis ea usitata erat in numero exoletorum non est habenda. atque non modo tota formula, vetusta quidem, oblivione tamen non Obruta saepius usurpabatur, verum etiam ipsum Verbum quod antiquitatem exprimit namque fors fuat an est apud Symm. p.

1, 21 1 39 2, 3 3, 6 4, 28 4, 29 Sidon. p. 2, 2 sors fuat ut apud Auson. mp. 16 prooem. Syrum. p. 2, 7 fors fuat

32쪽

habet Sidon. p. 2, 2 suam notandum est ex Verg. Aen. 10, 108, Iul. Valer. 3 3, 65 3, 1 Itin. . . 110, Auson lud. VII sap. Bias , art. Cap. 34 262 44 32 in carmine quamquam

hac testimoniorum enumeratione non os opus, cum de M. 92 secundum cod. Laurentianum F omnium longe praestantissimum,

vel potius omnium Originem, legendum sit sors suerit an, idquod Κretschmannum fugissis miror, cum Kruegeri editionem apologiae ipse laudet p. 8.1. Iam igitur substantiva recensituri initium iaciamus a seequenti usu nominum abAtractorum, quorum numerus ab scriptoribus labentis latinitatis mirum in modum auctus est, cum et lacile defigurarentur a verbis adiectivisque et lingua latina vere eis egeret. primae declinationis substantivorum huc pertinent quae in s urae in f ela cadunt terminatione fura sura formata vocabula cum apud alio scriptores Caesareae aetatis tum apud Ahos inveniuntur multa nonnulla ex his ipsis iam antiquioribus usitata erant in Itala vel Vulgata' sunt alligatura genes 42, 35 num. 19, 15 Ies. 1, 6, apertur Amos 4, 3 haec etiam apud alios leguntur), assatura Sam 2 6, 19, capillatura Tert culi iam. 2, 7), comestura atth. 6, 19 et 20, consparsura num. 15, 19,Μarc. 16, 15 delatura Sirac. 26 6 38 17 Τert. adv. Marc. 5, 18 sub fin.), fixura Ioann. 20, 25, incastratura exod. 26, 17 36, 22, inmi8sura Luc. 5, 36, metatur Ierem. 8 8 multa alia. Τertulliano speciminis gratia repeto arsura adv. Valent. 7 Varro l. l. 5 p. 32 Bip., Colum. 8 6 Xu.), seror scorp. 5, inscriptura adv. Valent. 30 laesura adV. arc. 2, 10, piscatura adV. arc. 4, 8, praeparatura adv. arc. 4, 13, de anima 43; apud Caelium Aurelianum leguntur colatura chron. 5, 3, 55, divisura chron. 2, 12, 146, inductura recut 3, 17, 148, pertusura chron. 5, 1, 17 alia vetustioris linguae specimen Erdmanno visum

est p. 13 vocabulum cursura Apul. de Socr. 23, istut Asin. 2, 2, 1, Μοst. 4, 1, 5 Varro r. r. 2, 7 p. 189 ip., idem exstat apud Amm. 24, 2 8. soria captatela eri pall. 5, peccatela Tori de anima 40. Itala loquelamatth. 26, 73 Ioann. 4 42, Plaut Cist. 4, 2, 75, Verg. Aen. 5, 842, eri ad nat. 1, 8, medela Ies. 26, 19 Tert res carn. 313, Cael. Aurei chron. 2, 13, 177;

y Iulii Valerii odition usus sum quam curavit A. Mai Francsorti 1818 cum Itinerario Alexandri.' Itala et Vulgata locos ex auctoritate Roenschii memoro.

33쪽

3 7, 91 3 8, 148, sevola do anima , moneta de M. 8 de

carne Chr. 20 sequela. Apulei huc pertinent missis eis, in quibus nemo offendit: cauula et 2 6 Plaut. it. 3, 1, 6, in. Fel. 7 6 Iul. Valer. 3, 40, ars nonyma Bernensis in necdi. Hagen p. 69; Salvian. gub. 6 55 incautela ital cautela suadelamet. 8, 19 8, 25, Ρlaut Cist. 2, 3, 24 Hor. p. 1, 6, 38 Suadela, Italades. 58 9 Iren. 5, 1, 1, Ροntius in vita Cypriani c. 3, Porphyrio schol admor. p. 16, 23, rudent hamari. 15, quaest gramm. cod. Bernensi in necdi. Helv. Hageni p. 175, gloss. Cyrilli πειθώ suadella. Iurbela met. 3, 29 4, 20 7, 1, laut. seud.

1, 1, 108, Itala arc. 13 8 Aug. civ dei 8, 1 bis; 0, 27,

Gaudent. Brix sem. 19.Τertiae declinationis substantivorum plurima inveniuntur extrema literarum latinarum aetate in Eo desinentia a verbis derivata alia sunt donominativa qualitatis ab adiectivis inclinamento fas vel tuae formata etiam haec cotidiani sermonis consuetudini commoda erant saepeque in ea formabantur, cum in ratione elegantiore notio eorum plerumque pluribus verbis exprimeretur aut substantiva pro ei ponerentur eiusdem Originis, sed aliter cadentia namque marcescentis latinitatis temporibus terminationes vocabulorum maxime variabantur, ut vel complures formae eiusdem vocabuli essent in usu h), sicut apud Apuleium legimus crassitas de mund 17, crassitudo de mag. 51, crasSitie8 immutata paulum significatione mei. 7, 5 substantivorum in -tio exeuntium Hum illustrant oxempla quae collegit B Oenschius p. 9 sq. redin Pratio do mund 23 Ter apud Serv. ad Verg. georg. 2, 14, eri adv. Μarc. 4, 10 de res carn. 47 57 Cypr.

ep. 45, 1. 11, 8 Arnob. 7, 45 Iren 1. 10, 1, acrob. Sat. 1, 11, 5; ital reintegragione. fas Itala cavositas Levit. 14 37 Tert pudic. 20), circuitas Egech. 48, 30 dolositas psalm 49, 19, longiturnitas Baruch 3, 14, nugacitas sap. 4, 12, opimitas Sach. 4, 14, laut Asin. 2, 2, 16, eri de anima 20. ert. acce8Sibilitas adv. rax. 15 callositas ad nat. 2, 1, individuitas adv. Prax. 22, de anima 1 infructuositas de res carn. 33, lanosita8 de pall. 3, naturalitas de anima 16, novellitas de anima 28 Adv. Prax passivitas de res carn. 48, postremitas de anima 53,

grammat apud Maium tom. V p. 9 immo hac addimus quod tres vel quatuor declinationes plerisque nominibus eveniunt sicut est laetitia laetities laetam 'n .

34쪽

religiosita apol. 25 ad nat. 2, 17, temporalitas de pall. 1 multa alia medi eos Apul met. 2, 4, de Scr. 9 de mund 16 Ρlaut. 3)Itala exod. 26, 12, Lact. opis. 10, 19, Iren. 1, 1 9 et 12, alii os. ΚοχiOl. p. 10). dispari Hos dgm. lat. 2 4 Varro l. 2, 10 extr. Gell. 7, 3, 47 epit. 3, Chalcid comment in im. Ρlat. 02, August. civ dei 5 4 5 5 11 10, acrob. M. Praei. 3, laud. amert Atat animae 1, 27 parilitas Aput mel. 2,

10 Gess. 14 3 8, eri res carn. 48). solitas mel. 9, 18 Acc. tr. 354 ert. adv. Valent. 7. Substantivorum in tu quartae declinationis desinentium copiam ab scriptoribus extremae latiuitatis admodum auctam esse vel ex hix paucis perspiciatur exemplis Italas accubitus

Matth. 23, 6 Stat Τheb. 1, 71M, bimatus atth. 2, 16, conculcatus Luc. 21, 24 Τert res carn 22), discubitus auli. 23, 6,Μarc. 12 39 Luc. 11 43, datus Sirac. 18 8 Ρlaut. rin. 5, 2, 16), ducatus atth. 15, 14 Suet. P. 19, pul met. 7, 9 incolatus Petr. I, 1, 17, eri apol. 22, municipatus ad hil. 3, 20 Tert. adv. arc. 5, 20), obauditus Iob 42, 5 Aug. civ. 0 22, 29), obductus Sirac. 25, 20 plicatus Petr. 1 3, 3 profluxus Luc. 8, 43,

scribatus Ierem. 52, 25. ertulliani sunt antistatus adv. Valent. 13, defunctus adv. Valent. 26, detentus ibid. 32, detractatus de specl. 3, digestus de anima 10, obventus ibid. 4, offensus adV. Marc. 4, 39, postumatus adv. Valent. 34, praegnatus de carne Chr. 1 recidivatus de res carn. 1, recogitatu de pall. 6, reformatus ad V. Valent. 13, secundatus de anima 27. cibarus Apul. met. 9, 5, Ρlaut. it. 2, 2 69, arx r. r. 2, 44 177, Solin. 25 7. v flor. 2 Varro r. r. 1, 60, eri apol. 9, de anima 43, cult. lam 1 5 Arnob. 2, 23 Iul. Valerio 29 Itin. . . 19 Sidon. ep. 8, 3, laud. amert stat animae 1, 22 petitus mei. 6, 7,ddgm Ρlat. 1, 4 de mag. 48 Lucr. 3, 173, Cypr. p. 64, 1, Dict. Cret. 4, 22, Hegesipp. 1, 40, inscript in bullet deir instit.

archeol. 1852 p. 182. succussus met. 3, 21, acuv. 257, eri de anima 49. Etiam faciliori per a verbis derivabantur substantiva in -for Iris terminata itaque numerus eorum praeter modicum apud meliores scriptores usum in libris posteriorum est maximus. Xempla colligere supersedeo, quae si quis desiderat multa habet apud Roenschium p. 5, 63. adpenso Apul met. 1, 8

10, 21, laut Asin. 2, 2, 2, ruc. 1, 2, 2. dicitur de eis, qui locum aliquem frequentant nulla habita ratione regionis aut loci

35쪽

unde venerint hinc de iis, qui cauponam aut meretricem aliquam adeunt Barth.). similiter usurpatur in vita Scia Asrae: videns

honestos viros existimans adventores impudicos paravit cenam Ducang. S. V.); ital avventore circumspeclaret de mag. 76 Plaut. Aulul. 1, 1, 2 similia sunt apud scriptores ecclesiasticos plurima. Fictio vocabulorum in mensum desinentium scriptoribus Afris celebratissima erat magnopereque huius formationis, utpote quRe ore Proserenda esset pleniore usus ei arrisisse videtur, cum Scriptores romani pro nominibus in hunc modum figuratis plerumque substantiva ponerent iusdem stirpis, sed aliter terminata, veluti haud raro illa usurpantur pro abstractis in ii cadentibus cf. u. l. c. p. 78l). eius generis apud Apuleium priscum habetur inhoneuameneum Εrdm. p. 13 de mag. 3 Gracch. apud Isid. 2, 21. inhonestare est apud Ov. trist. 4, 89 inhonestas eri adv. Dd. 14, honestamentum Arnob. 2, 48 exu. dehonestamentum Sall. apud Geli. 2, 27, 2, ac hist. 4, 13, Iustin. 28, 2 8; sed iam Ogiolius recto sensit p. 310 hoc

vocabulum fuisse vulgare. -- tam variae notionis et derivationis, Linoeusch. p. 28 sq. concubium Apul. et 2, 25 et nox provecta et nox altior et dein concubia altiora et iam nox intempesta . plurali numerus

huius vocabuli alias non comparet, singillarem habetilaut. rin. 4, 2, 44 Serv. ad Verg. Aen. 2, 268 Varronis canticinium verbo concubium illustrat sem istam dgm. lat. 1, 16 2, 26 laut Μil. 4, 2 68, Lucr. 3, 42 Varro r. r. 2, 1 p. 160, eri depraescript haeret. 33 ital seminio, quo vocabulo medici morbioriginem significant infer minitam de mag. 34 Nov. 41 pluralem

numerum usurpaVit), Scrpi med aeV. apud Ducangium . . Vocabulum est obscenum. Adiectiva nonnunquam omnes numeros substantiVorum X-plent exempla sufficiant haec hibernum pro hisms Min. Fel. 34, 11, eri adv. arc. 1, 1 pol. 40, Cael. Aurei chron. 3, 1, 2; matutinum Ilia psalm 29,6 volatile pro avis Ital. atth. 6, 26, Luc. 9, 58; ital invere mattino volatile sontana Vopisc. Carin. 16 rcgali fontaine, collina, iuncina, de quibus cf. Oengch. p. 72, Draeger. l. c. p. 36 sq. Ott. l. c. p. 783 foemtina Apul. de mag. 8, Valer Prob. apud Goll. 13, 20 1, laud. amert. stat animae , . axea et 2, 28, laut Men. 2, 3, 48, ert.

37쪽

circuminspector Sirac. 7, 12, duricordia deuteron. 10, 6 Tert. adv. arc. 5, 4), inaniloquium im 2, 2, 6 cum loquium compositorum numerus erat magnus), longanimitas ad Coloss. 1, 10 turpilucrum ad Tim. 1, 3 8, ad it 1, 7 1 ΙΙ, cf. oensch. p. 220. cordolium Apul met. 9, 21, laut. oen. 1, 2 89 ital. cordo io, hispan cord o domuitio et 1, 7 2, 31 Acc. r. 173 cs. Cic. div. 1, 32 Dici Cret. 1, 20 obviam iti Cic. d. Att. 11, 6, I 13 50, 3 domusio Ρetron. 46. - denique addenda sunt alimonia Aput mel. 2, 3 5. 18 de mag. 85, laut Pers.

1, 2, 1, Itala Lev. 3, 16, acc. 1, 13, 21 1, 14, 10 2, 12, 4,Τert de anima 25 Arnob. 7, 16 et 42 Lact. inst. 7, 4, 7, rud. cathem 5, 19, psychom 6I1, Vopisc. rob. 15, 6 Iul. Valer 1, 21 26 61 62 2, 6 19. Sidon. p. 6, 12 prosapia et 1, 1 10, 8, laut Curc. 3, 23, erc. 3, 4 49, Cato orig. 1 min. 28 ed. Iordan Sall. Iug. 87 extr. Quintil. 1, 6, 40 exoletum fuisse dicit, s. etiam Cic. im segm de uni v. 11), Suet Galba , Iustin. 14, 6, 11, eri ad nat. 2, 12, s. - Cypr. de pecti , A mob. 6 6 Iren 1, 1, 20 Capitol. Ver 2, 1 Iul. Valer 1, 6, Itin. . . 12 Amm. 23, 5, 19 26, 7 16 29, 1, 3, Ambros.

Nos et arca 4 Hegesipp. 1, 40 bis, rud perist. 10, 180, cathem. 11, 89, psychom praei. 36, inscriptio aetatis Caesareae in bullet. doli instit archeol. 1855 p. 27 ital et lusit prosapia aululamet 5, 20, aula laut Curc. 3, 26, Capt. 4, 2 66 Itala psalm. 59, 10 pr ossa); de hoc vocabulo s. it. l. c. p. 772. arrabo mei. 1, I, laut. Ost. 3, 1, 111 Rud prol. 46, er Heaut 3, 3, 42 teste Gellio 17, 2, 21 vocabulum vulgare ac sordidum, Italu ad Cor. 2, 5 5, eri rea carn. 51 adv. arc. 5, 12 adV. Hermog. 34, ital arrabone. Afra dgm. lat. 1, 15, laut

Curc. 2, 1, 22, Arnob. 7, 24 et 5, apud Charis I p. 94 K 73 Lucanica ita cibum quendam videtur significare; quae

grammaticus addit hoc est intestinumμ vocabulum non omnibus

usitatum, sed certis quibusdam regionibus familiare fuisse indicant. capulus an capulum 3 met. 10, 12, laut Asin. 5, 2, 42 Tert. res carn. 32 38 capulum). ossum de mag. 49, veterum quidam apud Prisc. 6 p. 254 Hertz. p. 710 ., cs etiam Hildebr. ad locum Apuleianum), Itala Luc. 24, 39, Ioann. 16 39, 8.-Τert. adV. arc. cum 2, 195, August. in psalm. 138 quod vulgo dicitur ossum latine os dicitur idem de doctr. Christ. 3, 3, seplerumque loquendi consuetudo vulgaris utilior est significandis rebus quam integritas literata mallem quippe cum barbarismo 3

38쪽

dici non est absconditum a te ossum meum quam ut ideo esset minus apertum, quia magi latinum est. μ ibid. 4, 10, 24 cur pietatis doctorem pigeat imperiti loquentem ossum potius quam os dicere, ne ista syllaba non ab eo, quod sunt ossa, sed ab eo, quod sunt ora intellegatur, ubi Afrae aures de correptione Ocalium vel productione non iudicant quid enim prodest locutionis integrita8, quam non sequitur intellectus audientis 3μ similiter dicebant vasum pro va8 Ρlaut. rvc. 1, 1, 33, at apud Geli. 13, 23, 1. August specul. 18 Mai), Mart. Cap. 34 295 vasum an vas

Capt. 4, 2 80 non a sentis duxit originem, sed a sentix, quod est apud Apul de ierb. 87, Dynamid 2, 17 p. 430 vol. VII classicor.

auctor arani editorum), Isid. orig. 17 7: rhamnus genus est rubi, quam Vulgo enticem ursinam appellant denique nonnulli codices Ρrudenti contra Symm. 2, 1042 sentix exhibent aevisas ddgm. Ρlat. 1, 12 in notionem vocabuli aeternitas usurpatur aliter in

lege XII ab apud Cic. do logg. 3, 3 9 et apud Gellium 20,

1, 25, cum quibus convenit Arnob. 2, 22 5, 8), Arnob. 3, 12, Chalcid interpr. iiii. lat. 38 B p. 36, ed. WrObel. gl088. Ρlacidi: aevitas quidem potest dici, sed rarum 8 in usu magi8 perpetuitas aut aeternitas dicitur. ninguis pes apud risc. p. 297 Herig. p. 742 . Lucr. 6, 36 964, rud cathem 5, 97, inguidus Prud apoth. 661. lac Au concupiscere mel. 8, 19 8, 28, cf. itin com 90, ompon 61), Petron. l, Cypr. p. 8, 1 Cael. Aurei chron. 4, 3, 56, Dynumidior. 1, 32 1, 43 2, 35;2 90. ovi nominativo casu met. 4, 33 1 Sed in carmine), Ennius apud Apul. de Socr. 2 idem apud undem Apul de mag. 19. hinc igitur facile colligat quispiam nominativi formam illam pulsiium ex Ennii libris transtulisse in sabulam de asino.

nihilominus rem aliter se habere contendere possis. nam praeterquam quod haec ipsa legitur apud Hygin sab. 31 53 54 63;79 92 140, etron. 47, Commod instr. adv. gent deOS , , auct comment. insidiens in necdot Hagen p. 234, eadem scripta exstat in assione torum IIII coronatorum, ubi ab homine usurpatur proletario, ut satis liquidum sit eam fuisse

vulgarem.

Sequitur ut adiectiva perlustremus. atque ex his primum afferamus 'uae in bilis desinunt, cum temporibus dabentis

39쪽

latinitatis imprimis apud scriptores ecclesiastico usu eorum esset frequentissimus namque et facile illa sormari poterant et valdo

accommodula erant ad sententias breviter et accurate exprimendas exempla proponere Supervacaneum puto satis multa sunt

apud Roenschium p. 116 sq. cruciabilis et 1, 7 2, 2 Erdm. p. 14 propterea exprisci libris putat esse depromptum, quod praeter Apuleium solus Gullius idem habeat, quem ipsum constet vetustiora libenter affectasse hoc argumentum parum stabile evertitur exemplis Arnob. 2, 34 2, 1, 6, 22 Lact. 7, 20 9,Ρrud psychom 446 Prudent perist. 3, 11 excruciabilis, Auson. perloch. Od. 22 cruciabiliter). conducibilis mot. 7, 9, laut. Bacch. 1, I, 18, Epid. 2, 2 76 Trin. , 1, 3, aues ad Her. 2, 4, 21 Cael. uret acut 2, 19, 114 Sidon. p. 6, 1 ital conducibilo his adiciatur capularis de mag. 66, laut. it. 3, 1, 34 Lucii. p. 161, 2, ed. ueli Isid. Orig. 20, 11, 7. trivialis

sermonis fuisse hoc vocabulum Erdmannus ultro concessit dovocabulo capulum s. p. 33. exempla frequentis usus adiectivorum in alis et aris formatorum vide apud Boenschium p. 18, ubi multa collecta sunt ex libris Afrorum. Ρroductae et ponderosae vocabulorem terminationes in consuetudine cotidiana celebratae etiam ad litoras afferebantur ab scriptoribus, quo omnium maxime huc pertinere iam saepius monui. ariuS. primipilaris, non primipilarius docet robus p. 198 sil vulgi consuetudinem vituperan8. ert. asinarius

apol. 16 Plaut sabulae inscripsit Cato r. r. 10 4 Aput mel. 7 8, Itala atth. 18, ), centonarius de praescript haeret. 39, collegiarius de specl. 11, mortuarius de specl. 11, partiarius adv. Marc. 1, 24 1, 26, alia multa substantivorum vice unguntur ad significandam artem aliquam fabrilem vel munus, cui aliquis vacat praesentarius mei. 2, 25 10 4, laut. ost. 2, 1, 14, Ρoen. 3, 5, 47, Sempron. udit apud Gell. 6, 4, 1 Arnob. teste Κretschmanno), Boeth cons. phil. 5, 6. vulgarius de mag. 12, Turpil. Om. 205, Dan. 263, Nov. 99, Gell. 1, 22, 2 similiter tenuiarius pro tenuis inscrpt. h. 4111 enieri; cs. Oensoli. p. 131, aucher lat. Acript hist. Aug. p. 37 et spicit addend. lex latinis p. 241, ubi admodum multa eius generis inveniuntur. -osus. robus p. 199 Keil. praecipit rabidus, non rabiosus A, cum terminationem eam vulgus nimis videretur adamavi Ase Itala: caligosus erem. 13, 3, remosus Ies. 16, 1 saluosus Sirac. 21, 2I, in aquosus auli. 12, 43 Luc. 11, 24, inebriosus proV 26, 9,

40쪽

staturosus Baruch 3, 26 Aug. civ dei 5, 23 Cael. Aurel. :

mortuosus vultus acut 1, 3, 38, anxiosus chron. 3 7, 95, cachinnosus acut 1, 3, 41, capillosus chron. 5, 4, 67, corporosus acui 3, 17, 148, sellosus acut 2, 14, 1 humorosus acui. 2. 10, 66, medicosus chron. 2, 14, 205, multa alia meti

culosus pes flor. 2, laut. Ost. 5, 1, 52, Itala deui. 9, 19 Arnob. 5, 28, Cael. Auret acut 1, 15, 131, Ambros. de brali 1 3 Hieron in Ies. 54 ital meticuloso propudiosus de mag. 75, laut. rvc. 2, 2, 17, Stich. 2, 3, 10, Itala apoc. 21, 4, in. Fel. 25, 9, ori de pall. 4 de pudic. 19bis Arnob. 4, 33 36 5, 25 27 32 Sidon. p. 9 6. robiginosusdde Scr. 5, laut Stich. 1, 3, 5, art. 5, 28. 7. Sceler usmet. 10, 29, er Eun. 4, 3, 1 Lucr. 1, 83, vetus commentarium quoddam apud Varronem de l. l. 6 92, differentiae serm. p. 281 necdt. Helv. Hageni, ubi exponitur quid intersit inter

Sceleratus et Scelestus et scelerosus, ars nonyma Bernens ibid. p. 68 ital. celleroso obsoletum pro scellerato senticosus flor. 18,

Afran. 1 Aug. p. imps contra Iul. 27 sormatum a sentix, de quo Vide p. 34. virosus mei. 9, 15 Scip. h. apud Gess. 7, 12, 5, si an 62, orphyrio ad Hor. d. 3, 15, 18, mulierosus est apud laut. oen. 5 5, 24, han. 372, Cic. at 5, 10 in gloss. Cyrilli τοιδικός uerOSUS. Adiectiva quae in ictus a verbis derivabantur significatione prope ad participia persecti passivi accedunt alia Sunt, quae a Dominibus originem duxerunt in 1cius desinentia, sicut duumviralicius, quod sere solis his usitatum erat csmo ann l. c. p. 151, 1), quaestoricius inscript A D. 1869Renieri. Itala arrepticius Sam. I, 21, 5, commixticius Egech. 27, 17, immolaticius ad Cor. 1, 10, 28, ert. . compacticiu adV. Valent. 31 comparaticius adv. Valent. 13, compositicius de animara, damnaticius de praescript haeret. 34, emissicius de pall. 3, Ob- Venticius adV. Marc. 2, 3 ostentaticius de Virg. vel 3, multa aliis.

insiticius Apul met. 6, 31, Varro r. r. 1, 2, 5 p. 93); 2 8, 1 p. 190), Plin. p. 4, 3, 5 Sidon. p. 4, 14. ed cum temporibus illis multa mirum in modum sibi repugnantia proferret

Semno, etiam contraria sormationis specie notabilia adiectiva hoc loco asserri possunt, quod breviorem et correptam quodammodo formam exhibent, pro qua antea plerumque longior in usu erat.

Pers. 3, 3, 4, Tert apol. 1, paenit. 9 Cypr. et et liv. 2 Lact.

SEARCH

MENU NAVIGATION