Curae Apuleianae ...

41쪽

inst. 7, 27, 1 3), rud contra Syrum 2 6, psychom 328, perist. 14, 6 perses et 2, 22, Or. 17, de Scr. init. de mag. 73, Ρlaut Amph. 1, 1, 124, ruc 2, 2, 24, acuv. 188 208, in. Fol. 11, 5, eri apol. 8, Arnob. 1, 2 Lact. mori pers. 33erir. Ρrud perist. 10, 70, cathem. 11, 111 Aug. civ dei 1, 8, alii. Quod aucherus lat. script hist. Aug. p. 69 de adverbiis in o cadentibus recte animadvertit frequentiorem usum eorum comparere apud scriptores labentis latinitatis idom contendi pot0st de adiectivis in us a um desinentibus. congruus,dgm Ρlat. 2, 13, laut. it. 4, 3, 23, Ovid. met. 15 487, orphyrio ad Hor. p. 2, 2, 142 Cael. Auret acut 1, 15, 119, chron. 4 9, 135, aliis locis incongruus acut 1, 3, 38), Iren. 4 45 Aug. cons. 9, 31 incongruus ibid. 12, 16, de docu Christ. 4, 3 M, Claud. Mamert stat animae 2, 12, ital congruo crepersus de Scr. 18 Acc. r. 601 628 Lucr. 5, 1295, Symm ep. 1, 7 13), Claud Μamert stat unimae 2, 11 Fulg. Verg. Cont. p. 724, ed. StaV. Μ t. Cap. 1 g 2 24 116. enervus mei. 1, 4, apud Veteres non inveni, Erdm salso memorat Lucr. 3, 21 item exossus mei. 1, 4 apud illos exstare non videtur; eri pall. 6 simile habet elinguus. morigerus et 2 5 de mag. 14 et 74 Plaut Amph. 3, 4, 21, Capt. 5, 2, 13, Naev com 91 Ahan. 372, Iul. Valer. 1, 7 Aug. cons. 9, 33, Amm. 16, 11, 1. opiparus et 5, 15;10, 3 dde Scr. 22, Plaut. it. 2, 1, 29, ers. 4 4, 1 Solin. 22, 10 Iul. Valer. 3, 2. Ad significandam qualitatem vel proprietatem ab animalibus sumptam usurpabantur adjectiva in i nus cadentia, Sicut caninus eri de pall. 4, corvinus Apes mel. 2 9, leoninus eri. de pall. 4. sed talia usitata erant tam multa, ut nemo praeter Ermannum p. 17 miretur, quod inter alia apud Apuleium mei. 2, 2 legatur qui unus idem vocabulum habent Plaut in Psoud. 3, 2, 3, eri de paenit. 12 Itin A. Μ. 13 subaquilinus) ital. aquilino. - exitus adiectivorum in eus Armatorum frequens erat in usu ad significandam materiam ex qua aliquid consectum esset sparuus et 8, 25, Pacuv. 251 385 Cato r. r. 3, Xu. Col. 12 50, 8, allad. 1, 24, 2 1, 126 med. vocabulum est rusticum ferreus de Scr. 9 Varro l. l. 5, 8, 14, r. r. 1, 14, Caes. b. G. 1, 4, 3 nunc legitur terrenus), Verg. georg. 2, 341, Mart. Cap. 24 140 in carmine, ilia torreo; Arnob. 7, 16

42쪽

Propter compositionem cum praepositione notabilia sunt: condignus et 10 12, laut Amph. 1, 3, 39, Itala ob. 9, 2, Esth. 6, 11. acc. 2, 4, 34 Rom. 8, 18, eri cult. sem. 2,

e l. ital condegno persena homo valde avarus dicitur met. 9, 14, laut. Capt. 2, 2, 39 tenax ignificatione vocabuli avarus offensionis nihil habet, quantopere autem cotidiani sermonis consuetudo et qui eam amplexi sunt scriptores adiectiva cum praepositione per composita adamaverint, exempli comprobatur, quae collegit aucher lat. Acript hist. Aug. p. 26 cs etiam Aug. Stinne in libello quem scripsit de eo quo Cicero in epistulis usus est sermone Oppol. 1879 p. 17 sq. Woelmin. l. c. p. 164. deminutiva speciminis gratia haec memoro dicacurus mei. 2, 7, Ρlaut Asin. 3, 1, 8, part Hadr. 20, 8, inhardus in vita Karoli quaest gramm. Od. Bernens in anecdi Hageni p. 1873. . scimius Apul. et 2, 7, laut. Rud 2, 7, 7 4, 1, 3. Arnob.

5, 6 5, 3l scitule ibid. 3, 21. Adiectiva participialia, quae inclinatu participiali tus

defigurata sunt a nominibus, apud auctores deterioris latinitatis sunt satis frequentia, imprimis quae assimilantur participiis declinationis primae, quae illis temporibus in dies magis reliquas Obscurabat exempla vide apud Oenschium p. 142 et apud Ρaucherum lat. script hist. Aug. p. 25 et 26'. anulam mei. 9, 2, apud lautum oen. 5, 2, 21 sensu proprio, puleius pro compede vinctus posuit anulus significatione compedis est apud ari. 3, 29, 2 11, 37, 3 caesariam de mundo 23 notione translata, laut. it. 3, 1, 37 et eri pall. 4 propria prorsus sic ut apud Apul est in Itin. . . l. y sndusiatus mel. 8, 27, laut Epid. 2, 2, 49, art. Cap. 1 indusiare. Engeni aeus flor. 4, 18, laut Mil. 3, 1, 136, Chalcid comment. ad im. lat. 328, geniatus Capit Ver 10, 6 degeniatus Cassiod.

Var. 12, 10. extremo loco referre placet amicternus de Scr. 3, Varro l. l. 5, 2 lusit. Viterno, cf. . . ReVita p. 34. caeli nuS,

de mundo 1 stellae dicuntur caeligonae, Varro l. l. 5, 10 19,Αu8on. ecl. de ser. Om. 36; eri adv. arc. 2, 12 quigena et terrigena animalia. huius generis adiectiva saepissime inter

leviter Becherus i. c. p. 6 contendit alterum exemplum eius generis

43쪽

substantiva primae declinationi transierunt, s. nubigenae nimbi Ρrud. amari. 486, terrigena Iren 2, 2, amert paneg. in RX.

4, Coripp. Iohannid. 1, 455 alienigena Cypr. ad Fortunat. 11, ad Demetr. 22, flammigena Sidon carm. 13 9 Caucasigena Sidon. p. 4, 1, Dodonigena ibid. 6, 12, Saturnigena Sidon. carm. 9, 32, alia senisus, a, um et 11, 6, Naev. 122 Ρlaut. Asin. 1, 1, 28 Cist. 1, 1, 5 et ers. 4, 3, 1, penitissimus).Ιul Valer 1, 34 3, 61 3, 68, laud. amert. Stat animae 2, 7, acrob. 8at 5, 19, 16 5, 22, 15 penitissimus, art. Cap. 600 et 40, Sidon. p. 4 9 penitissime postremissamunde mag. 89, Gracch. apud Gell. 15, 12, 3, eri cult. lam 2, 1; similiter dicebant extremior pul met. 1, 8 7, 2, eri de

anima 33 bis Aug. cons. 12, 29; extremissimus eri apol. 19, minimissimus Arnob. 5 7 5, 14, Iren. 2, 1, novi S8imior acta erpet et Felicit. 1, pluriores Victor Vitens hist. persec. hic. 3, 32 cf. etiam Oti in nov. annia philol. 1875 p. 787 q. Inter adverbia principalem apud scriptores aetatis Caesareae posterioris obtinent locum, quae in Ie et sos exeunt. terminatio fer non solum ubi excusari potest, velut in adverbiis a participiis praesentis activi sormatis adhibebatur, sed salsa analogi irrepsit etiam in alia, secundae declinationis adiectiva. haec prae ceteris Apuleium priscorum imitandorum causa affectavisse contendunt cf. Kretschm. p. 62). exemplis, quae Boenschius p. 49 enumerat adde unanimiter Vopisc. ac. 4, amariter Hieron. ep. 23, pleniter Ennod. 5, 16, noviter necili Hagen p. 167. Ρauchorus in addend. lex lat. p. 87 et in spicit addendor lex. lat. p. 219 eis, quae Neve formentelire 2 p. 500 congregavit, ex libris scriptorum xtremae latinitatis adiecit immensiter indigniter masculiniter numerositer praviter rariter blasphemiter inurbaniter securiter somnolenter summiter amplister pul. met. 1, 21 10, 26 Acc. tr. 282, acrob. 8at. 6, 7, 14. ignamur

met. 9, 16 Claud. Quadr et Lucii apud Non. 11 p. 513 et 514, Hirt apud Cic. ad Att. 15, 6 2, aues belli Ahic. 81 1 Amm.17, 0, 2. miseri e mel. 8, 5, Laber. 149, Catuli. 3, 49 Iul. Valer. 2, 35. propertur et 1, 22 10, 17, acuv. 332,

Acc. r. 629, Catuli apud Non. 11 p. 517 Au8on parent. 27. arenia flor. 9 et 17 Liv. Andron. 24, Enn. 7, Fab. ict apud Gell. 10, 15, 4, Cato r. r. 103, Ompon. 45, NOV. 24 Macrob. sat. 7, 12, 28 severi e mel. 2. 27 3 3,

44쪽

Τitin com 67, aues Querol. 5, 3, 6. y sed de his adverbiis certi aliquid non contenderim. - fam. cf. ROBnSch. p. 148 Sq.,

Neue 2 p. 62. e I, cum et 1, 8 3, 16 5, , de mag. 79, Plaut. Amph. 1, 3, 19, erc. 2, 3, 106, Ennod. p. 6, 1 fortas8e etiam apud Mart. Cap. 44 372. frustatim mei. 2, 7 9, 37;9 40 Pompon. 177, Apic. 4, 167 Aug. cons. 2, 1 7, 2, rudent.

psychom 721. - Ius medullitus mei. 7, 2 flor. 18, laut Truc 2, 4, 88, ost. 1, 3, 6 Enn. et Varro apud Non. 2 p. 139, Cypr. de mortal. 19, August. contra acad 2, 2, 5, rud hamari. 392, Sidon. p. 8, , Claud. amert stat animae 3, 10, Amm. 14,

1 9 15 2, 3. publici us de mag. 14, laut Amph. 1, 1, 8 4, 2, 7 Enn. apud Gell. 16, 10 1, Vopisc. ac. 10, 3, rebell. ΡοR. XXX ur. 8, 10 Capit Gord 9, 3, rudent perist 14,

38 Claud. Mamert stat animae 3 15 - denique his adiciamus impendio et 2, 18 10 4, de Scr. 20, laut Aulul prol. 18, Afran. 351 Cic. ad Att. 10 4 9 Amm. 14, 1 9 saepius, laud. Μamert stat animae 1 3 extr. omni modis idem significat quod omnino flor. 4 Lucr. I, 84 2, 489 2 699, Cassiod expos in psalm 48, 5, Candidus Arianus de generat div. 10 bis, ibid. 11, Claud. m. l. c. 1, 15. 'raemc, ne or 16, laut Asin. 2, 4, 84, itin. 110, Ahan. 36, etron. 73, vox haud dubie vulgaris. Emperius pro maturius inet. 9, 2 temper est apud Plaut. Trin. 4, 2 66) Cic. ad sam. 9, 16 8, Ovid. met. 4, 198, Tert. de anima 36, allad. 3, 21, 2 do hoc vocabulo sinitschelius

in Sueton Reiffersch. p. 507. commodum et 1, 14, 8aepius,

Plaut. Amph. 2, 3, 37 Trin. 5, 2, 12 Cic. ad Att. 13 9, 1;13 9, 30 Iul. Valer. 3, 49 Itin. Α Μ. 57, Symm. p. 2, 47

cs Woelmin. l. c. p. 139. iuxtim si adverbii t praepositionis vicem poni poterat, iuxtim c. cc. habent Apul met. 2, 13, Sisenna apud Non. 2 p. 127 Itin A. . 110. pone versummet 2 9 auci incert. ab. 74, apud Ribb. 2 p. 124, Cato apud Charis. 2 p. 191 . Amm. 25, 1, 18 quaquaverau met.

his adderem Fulg. myth. 3, 6 Venus cupidinem petit, ut tu contumacem formam severiter vindicaret nisi persuasum haberem Fulgentium Verba reddere Apuleiana atque in met. 4, 31 legendum esse severiter pro reveri ter simili modo librarius peccavit mel. 2, 27, ubi in cod. F a prima manu scriptum est: in uesariam scelestamque istam feminam reveriter vindicate. virgula in codice saepe salso addita est, sicut p. 2, 14 ed.

45쪽

4, 6, quisquis pro quoquo est lauti Mil. 2, 1, 14 et Suetonii Tit ); quaquaversus est etiam apud Cassiod in psalm II 8 8,

met. 5 40, Solin. 10, 20 27, 29 Itin. . . 77 Amm. I, 12, 9 29, 1, 4. exinde pro ex illo tomporo mei. 2, 13, aliis locis Enn apud Cic. de div. 1, 48, 108 Verg. Aen. 6, 743, Tert adnat. 2, 13, de anima 27 adv. Marc. 2, 3 2, 12, Cypr. p. 30, 2, quaest gramm. Od. Bern 8 p. 188, necdt Hageni, ubi exinde sic illustratur: deinde vel ex illo tempore vel loco ρ, cs. Hand.

Turaeli. 2 665. quippini,st. 9, 26, laut Bacch. 4, 7, 41, Men. 5 5, 45 Itala Luc. 11, 21 cod. miat.). praepositionis ετ significatio localis os laut. ruc 2 4 55 iam antiquo

tempore absolevisse visa est retschmanno p. 116; sic eam usurpavit Apul ddgm Plat. 1, 13 sub fin egregie de hoc usu vocabulidisseruit Ottius i. c. p. 84, 855, qui argumentis stabilibus comprobavit hunc ipsum usum priscorum proprium viguisse in conSuetudine vulgari eo quo Apuleius libros scripsit tempore. Veterum testimoniis quae Ottius collegit addo comment. insidiens in Donati artem minorem p. 214 anecdi Hagent: circum et circa et erga idem sunt cs ibid. p. 201. Ex numero Verborum, ad quae iam progreniendum est, primum referre placet quae et sormatione et significatione manifesto exhibent speciem vulgarem, ut liquidem sit ex communi more loquendi ea esse deprompta abligurri re mei. 10, 14, Enn.

sat. 29 Vahlen.), or Eun. 2, 2 4 Suet gramm. 23, Arnob. 7, 3, Ambros. p. 42 Capit. Μacr. 15 abligurritio Iul. Valer 1, 26 obligurrire sorbillare mei. 2, 16 3, 14, er Adelph. 4, 2, 2. Iuburcinare mel. 6, 25, comici sorma mediali utebantur veluti Ρlaut Pers 1, 3, 42. Murare mei. 4, 24, Caecil. 66 Ahan. 194, Ηοr sat 2, 7, 35, Gell. 1, 15, 17 Sidon. p. 9, 11 extr.

blateratus gro ire deo Scr. prol. extr. Plaut. Aulul. 4, 2, 3, crocire, ital crocitare hirundinum vox assimilatur verbo 'ingultire flor. 7, figurate etiam de hominibus usurpatur sic etiam χελιδονιων de mag. 98, Varro l. l. 7, 5, 100, Sidon. p. 7, 9 Claud. amert stat animae 2 9. gannire et obkanni remet. 2, 2 2, 11 3, 20 Asran. 283, Catull. 83 4 Vulg. Ob. 3 9 Ies. 10, 14 gannitus Lucr. 5, 1069, art. 5, 60, Auson. epigr. 108, 4. corradere translata significatione dicebant de homine pecuniam undique corripiente Apul met. 11, 28, saer.

46쪽

Heaut 1, 1, 89 Adelph. 2, 2, 34. manticulari apud acuv. 377 sq. significat alae aliquid agere, apud Apul de mag. 55 idem est quod furari Tert apol. 44 manticularius pro fur posuit. perpruriscere mei. 10, 20, laut Stich. 5 5, 20. Ρleboiae latinitatis copia abundabat verbis, quae praecipue

primae declinationis inclinamentis commode sormabantur a Substantivis adiectivisque significatione maximam partem tri n8itiVa, nonnunquam intranAitiva admodum multa eius generi inveniuntur in libris p Chr. n. saeculo quarto vel quinto scriptis, per quos tum magis magisque communis dicendi mos diffundebatur. multa exempla sunt apud Boenschium p. 154-173, alia collegerunt alii, qui in observando sermone scriptorum illius aevi operam collocaverunt. mpiare mei. 1, 18 3, 3, laut Rud. 1,

3 7, in. Fel. 25, 6, rud perist. 10, 88 14, 36, hymn. ante Somn. 54. mpurare mei. 2, 25 9, 10, laut Aul. 2 6, 10, Rud 2 6, 9,min. Fel. 23 12, eri apol. 23 Ρrud peri8t. 10, 191 apud hos omnes participium impuratus legitur) ital impurare. Sublimare mei. 1, 8 3, 21, nil. r. 234 Cato apud FeSt. p. 306. Itala Sam. 1, 2, 10 Iob. 22, 12, sdr. 1 99, Ezech. 31, 10, es. 33, 10, ori adv. Valent. 20 adv. arc. 2, 14, adu Iud 14 Aug. civ do 20, 2 22 4, amert ad Iul. 29,

Sidon. p. 3, 1. caperrare mei. 9. 16, de Scr. prol. Cael. Aurel. Rcut 2, 3, 6 Fulg. Verg. coni. p. 74 StaV., apud

Plautum in Epid. 5,l, intransit purpurare transit. met. 6, 25, Fur Ant apud Gell. 18, 11, 4, art. Cap. 94 98 in

carmine purpuratu ipso Cicero usurpavit Tusc. 1, 43. alia Verba eiusdem generis sunt albare seri scorp. 12, crocare Ι8id. Orig. 6, li 4 crocatus Plin. n. h. 16, 147 Fronto ad Marcum Caes. 2 8 p. 22 Nab.), candidare maculas Tert Scorp. 12. Sericare eri pall. 4. quartae declinationis huc pertinet compos, romet. I, 22, de Scr. prol. sub fili., laut. Hud 4, 2 6, eri. adv. Valent. 11. .FrequentatiVorum usus sermoni vulgari placens haud scio an cum nominibus deminutivis possit conferri etiam ex his multa iam antiquioribus usitata erant cflaucher Apicit p. 221) adfusares de mag. 31, laut Cas. 3, 3, 17, cc. r. 103, Varro r. r. 2, 7,

10, 6, laut. Capt. 1, 2 85 Cato r. r. 175, Gell. 9 6, 3 etiam Romae tempore Apulei usitatum fuisse comprobat lusi are mei.

47쪽

4, , laut. Capt. 5, 4, 6, Gell. 18, 13, 1, eri ad nat. 2, 13,

Iul. Valer 1, 48. - sequantur inchoativa, quorum Xemplis abunde multa congregavit Ρaucherus in spicit. p. 25 sq. adlubescere

Saepius conliquescere de mag. 50 Varro 3 Col. 12, 22, Fronto de ep. ami88. 2. his addere placet fumigare flor. 1 de mag. 58 transit. Varro r. r. 3, 16 p. 39, Itala psalm 143, 5 August. cons M M Vulg. ob. 6 8, ap. 10, 7 Εnnod. p. 5, 8, Dynamid. 2, 10 2, 43 2, 50 ital fumicare idem est quod a sumo.

Copia Verborum cum praepositione vel una vel duabus iunctorum in sermone vulgari sine dubio maxima erat; non Pauca iam veteres comici in usum suum converterunt in hac

componendi consuetudine nonnulli scriptores, prae ceteris Afri,ade sibi indulgebant, ut vel eandem praepositionem in verbo eodem bis ponerent, veluti Apuleius in met. 8, 14 scripsit concorruere, quod vocabulum integrum optimorumque codicum memoria traditum immerito scriptoris oditores spreverunt, non librarii mendum sed ipsum Apuleium corrigentos apud ertullianum legitur adagnOScere adV. Marc. 5 5 de carne Chr. 23 de anima

quamquam hi loci sunt lectionis dubiae) in Itala concolligere

Matth. 24, 31, arc. 13, 27. sed ne a trium quidem praepositionum coniunctione sermo lutinus deterior abhorruit. Drae-gerus quidem confidentur negavit tres praepositione unquam iuncta esse in sermone latino hist syntax 1 p. 17), sed exemplum minime dubium est con-re - us - citare apud Tert. res carn 23, in Vulg. p. ad ph. 2 6 et apud Hieron adv. Iovin 1 38. neque vocabula respuebant talia disconvenientia Τert de testim animae , tuinventibilis eri adv. Hermog. 45,

ininvestigubilis ibid. similia alia complacere mei. 4, 32, laut. Rud. 3, 4, 32, Itala atth. 3, 17 11, 26 12, 18 17, 5, arc. 1, 1 Luc. 12, 32 act. 17, 12 17 34 aliis locis ital complacere. condece mel. 6, 9, laut Amph. 2, 2 90 Turpil. 127 Itala Sir.

33, 10 Tert de paenit. 11 Auson grat act. 27 Claud. Μamert. stat animae 1 3 itul adject condecente con fovere mel. 8, 7, Cato r. r. 5 exstr. incerta lectio), Dan. 144, Itala es. 59, 5, Hieron. dv. iis , , Chalcid comment. d. im Plat. 165. conspondere et 5, 14, aov. 133, C de bacchan. v. 13 Itala Buth. I, 15, Ambros in Luc. 3, 31 Auson. p. 10 ll, consponsor

Cic. ad sani. 6, 18, ad Att. 12, 17. deamare ddgm Plat. 2, 14, Ρlaut Epid. 2, 2, 37, Oen. 4, 2, 72, Afran. 357, vocabulum in

48쪽

re amatoria usitatum praepositio vim atque significationem verbi auget sicut in deperire, deservire, devitare, alita in rocurreremet. 3, 12, Naev tr. 56, Vulg. act. 12, 14. obolere de mag. 57 60, laut Cas. 4, 3, 21, en 2, 3, 28 Suet. Cal. 23, Vesp. 8.oraerere flor. 17, laut Cist. 1, 1, 71, ruc. 1, 2 9 -ob. 5. 25. Urmare mei. 10, 10, acuv. 293 Αcc. tr. 372, Itala Levit. 7, 10 deuteron. 2, 30 prov. 21, 29 Daniel 5, 20, eri de anima 24 Suet. ib. 25 offirmate, Cic. ad Att. 1, 11, 1 offirmatior. praelavere de mag. 8, simplex verbum lavere est apud lautum et Vergilium cs,retschm. p. 4). hoc igitur verbum non tam propter compositionem notabile dixeris quam quod tertiae declinationis infinitivum exhibet. riscianus enim 9 p. 471 erig. p. 61 . lavere pro lavare antiquorum fuisse docet sed tertiae declinationis formae huius verbi etiam apud scriptores temporum P08teriorum non erant infrequentes cs. Verg. Aen. 3, 663 10, 727 Hor carm. 2, 3 18 3, 12, 3 3, 4, 6 I; 4, 6, 26, Arnob. 7, 32 Samon. 106, eget. vet. 2, 44, 2 2, 49, 1 alia exempla confusionis declinationum habent eue 2 p. 422, oensch. p. 2838q. invere mei. 3, 12, acuv. apud Varron. l. l. 7 g 1 teste Κretschmanno p. 84, sed ego inveni reficere), Verg. georg.

4, 202 sed nunc legitur refigunt), eri de anima 34, Rutil. itin.

1. 116. subigi are de ma g. 87 pro sollicitare apud comicos in rebus Obscenis usitatum erat, eodem sensu quo apud Apuleium scriptum exstat in epistula M. Aurelii ad Fronton. 4 5 subservireddgm. lat. 1, 13, Naev. 112, laut. en. 5, 2, 16 Ter Andr. 4, 3, 20, acat paneg. heod. 18 similiter ortussianus scripsit subministrare pol. 23 adv. Marc. 2, 14, aliis locis su arici naremet. 8, 9 10, 6, laut Curc. 2, 3, 10, er Andr. 4 4, 31, Cassiod inst. div. lit. 28 Augustini verba asserens.

In consuetudine cotidiana non solum substantivorum sed etiam Verborum genera confundebantur haud pauca verba nunquam uno genere certo usitata fuisse videntur, namque ipse Cicero nonnulla aliis locis aliter posuit sicut adulo et adulor, arguo et arguor, assenti et assientior, frust et frustor, ludifico et ludificor, mere et mereor saepissimae hoc eveniebat, ut verba medialia passive usurparentur exempla huiu confusionis generum collegerunt Neve l. c. 2 p. 270 sq. et Roensch. p. 297 sq. pauca ex his proferam, ut perspiciatur in sermone minus severo aetate Caesarea non

defuisse, quae iam antiquissimis temporibus simili ratione ponerentur in Itala sunt aucupure sata. 58 4 Plaut. Enn Pacuv. Titin.

49쪽

Acc. apud Non. 7 p. 467), comitare Tob. 5, 14 Αcc. apud Non. p. 85), criminare Gal. 5, 15 Enn. apud Non. p. 70), demolire reg. 1, 19, 10 Cass. Hem apud Non. p. 346), operare Ioann.6, 28 9 4 Lucii. p. Non. p. 23, sed . uelle p. 125 67, Gulielm secutus operata scripsit pro eo, quod vulgo legitur operat), praedare saepius in Itala cf. oensch. p. 389 Plaut. Rud 4, 7, 16, Vopisc. rob. 8, 3, proeliare deui. 28, 2 Enn. apud

Non. p. 72). auercare Apul met. 2, 29 6, 26, Ρacuv. 10 Ter. Andr. 4, 1, 29, cf. risc. 8 p. 797 . ital altercare laesaremet. 5, 14 3, 11 Liv. Andron. 7, Naev. 44, axim. Rur. 8erm. 47. sed apud hos omnes positum est vi tactiliva. nufricare Ρ8.-Aput Asclep. 36, laut. erc. 3, 1, 11, Varro r. r. 2, p. 177 si 178, Itala atth. 24, 19 Luc. 4, 16 Tert ad uxor. 1, 5 adv. arc. 2, 19 Arnob. 1 52 ital nutricare veneraremet. 11, 2, laut Bacch. 2, 1, 4, ruc. 2, 5, 29 Amm. 22 9,8 Gregor. ur glor coaesessor. 7. mediates terminationes iure obtinent verba, quae a substantivis concretis sermata munus aliquod significant vel studium, cui quis vacat, sicut architectari dominari famulari furari haruspicari parasitari principari recte igitur so habet ancillari dgm. lat. 1, 18, idem est apud Titin. 72, lin. n. h. 2 99, 2 exancillari est ertulliani Apol. 17, ancillare transitiva significatione ortullianus et Cypriunus posuerunt vel, Iari mei. 9, 29, laut. en. 5, 2, 28, Gell. 6, 11, 1, Iul. Valer 2, 5. contra ea Apuleius scripsit bubulci fare flor. 6 cf. Erdm. p. 16), Varro sat Μen. 52, 1 translate pro vociferari in modum bubulci Plaut. Ost. 1, 1, 50 bubulcitarier), Itala: sacerdotare exod. 40, 11, 13 cod. Wirc.), Iren prophetare 1 9, 1 sic etiam laud. amert stat animaeo, ), dominari Irenaei interpres passive usurpavit 3 8. In tanta inaequalitate consuetudinis intransitiva verba transitive ponebantur, quibus scriptores meliores nonnisi translata significatione usi erant, ea genuinam et in ratione culta Obsoletam notionem propriam in sermone vulgari servaverunt in aliis contraria ratio observari potest namque etiam haec Saepius non liber arbitrio scriptorum novata vel immutata, sed ex Sermone communi in literas translata esse videntur de verbis intransitivis lactitiva vi positis in Itala et apud alios scriptores, quo PrisDceteris respicimus es. v. l. c. p. 841 sq. corruere Aput mel.

8, , laut. Rud 2 6 58 Lucr. 5, 369, Catuli. 68, 52. simplex verbum ruere transitiva significatione positum est apud Arnob.

50쪽

2, 29 2, 59, eruere Cic. ad Att. 16, 11, 2. unafare de mag. 71, laut. seud. 1, 5, 85 Claud. amert. Stat animae

2 9, alii scriptores sine biecto ponebant participare pro participem sacere mei. 1, 4 9, 33, laut Cist. 1, 3, 17, il. 2, 2, 108 Cic. legg. 1, 2, 33, Lact. inst. 5, 6 1 sed loco non satis certo), Iul. Valer. I, 4 1 45 1, 51 1, 58, Iren I, 9, 1;5, 28. contra ea demulare neutrali significatione Apul habet de mag. 16, laut. Mil. 4, 3, 37, eri adv. arc. 4, 15, Iren. 1, 34, 1 Iul. Valer. 3, 31 3, 6 similiter mutare apud ert. de pall. 2, de anima 29, convertere eri pall. 4, Virg. Vel. 5.adV. Valent. 10. exanclare propria significatione mei. 1, 55 Quintil. 1, 6, 40, inter obsoleta enumerat); prorsus ita ut Apuleius hoc vocabulo usus est Cael. Auret acut 1, 15, 125 2, 39, 231, aliis locis dilapidare de mag. 75, er. horm. 5, 8, 4, Cypr. de aleator. 6, laud. amert stat animae 2 9. denique memoranda sunt: uicissare flor. 18, Ρlaeui. en prol. 12 Sidon. ep. 4, 1. paret nare flor. 3, laut. Ρseud. 1, 5, 27, er Adelph. 4, 2, 25, s. Diomed. p. 336 . Consent. p. 2036 Ρ. sed talium formarum graecissantium, ut simili verbo utar, extremae latinitatis aetas seracissima erat Verbi gratia memor anathematigare Itala Μarc. 14, 1 Hieron. p. 75, evangeligare Itala atth. 11, 5, Luc. 2, 10 latiuigare Cael. Auret acut 1, 2 extr. Scandalizare

Itala atth. 15, 12 cs it. p. 788. caecutire flor. 2 Varro apud Non. 1, 6, eri adv. Marc. 2, 2 Den. 2, 22, I 2, 27, 2 3, 24, 2 experrere expergitus mei. 2, 26, de mag. 43 Acc. tr. 140 Santra tr. 4 Lucr. 3, 43 Censorin 12, 4, Acta tarum Perpet et Felicit. 20, ut Valer 1, 35 3 87 Au8on perloch. Il. 15, d. 14. indipisci mei. , , laut. Rud. 5, 2, 28, rin. 2, 1, 2, Liv. 26, 9 Spart. Hel 2, 3 pro lare mel. 8, 18, er. Phorm. 1, 4, 35 Lucit. 6, 34 12, 1, Sisenna et Varro apud Nou. 4 p. 363, ert de specl. 1 de paenit. 4 adv. arc. 4, 2I,

Ρ8.-Cypr. de ingui cleric. 19, Chalcid comment ad im. Ρlat. 67 266, vien descript mund 487 Hieron. P. 23. falsis quas vocant analogiis quivis sermo vulgaris abundat rectius igitur retschmannus quas p. 86 affert formas ex metamorph. libris non prorsus antiquitatem redolere, sed vulgaris neglegentiae imitationem esse dixisset, cum satis liquidum sit in ea fabula Apuleium in multis consulto equi consuetudinem cotidianam. exempla huius consuetudinis ex Itala congessit oenschius p. 281-296 omnis dubitatio removeatur Augustini de doctr.