De vita excellentium imperatorum

발행: 연대 미상

분량: 222페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

DION. Iret Atheniensibus. Id quum miniis diligenter emetis

latum, Tiribazus, qui Sardibu praeerat, CononBm BV cavit, simulans, ad Regem eum se mittere velle magna de re Hujus nuntio parens quum venisset, in vincula conjectus est, in quibus aliquandiu suit. Nonnulli, eum ad Regem abductum, ibique periam, scriptum res querunt. Contra ea Dinon historious, cui nos plurimiim de eraicia rebus credimus, effugisse, scripsit illud addubitat, utrum tribaE sciente an imprudente sit sarauni. 0

I Dion, Hipparinisuius, Syracusanus, nobili genera natus, utraque implicatus tyrannide Dionysiorum. Νamque ille superior aristomachen, sororem Dionis, habuit in matrimonio ex qua duos filios, Hipparinum et Nysaeum, procreavit: totidemque filias, nomine So I5phrosynen et Areisu quarum priorem Dionysio filio, eidem cui regnum reliquit nuptum dedit, alteram, Areten, Dioni. Dion autem praeter nobilem propinquiutatem, generosamque majorum amam, multa alia ab natura habuit bonas in his ingenium docile, come, 20

aptum ad artes optimas magnam corporis dignitatem, quae non minimum commendat magnas praeterea divutias a patro relictas, quas ipse tyranni muneribus auxerat. Erat intimus Dionysio priori, neque minus propter mores,

quiam affinitatem. amque etsi Dionysii crudelitas ei mdisplicebat, tamen salvum esse propter necessitudinem, magis etiam suorum causa, studebat Aderat in magnis rebus P ejusque consilio multiim movebatur tyrannus, nisi qua in re major ipsius cupiditas intercesserat. L 4.

52쪽

gationes vero, quae essent illustriores, per Dionem Gministrabantur; quas quidem ille diligenter obeundo, fideliter administrando, crudelissimum nomen tyranni sua humanitate tegebat. Hunc a Dionysio missum a 5 thaginienses suspexerunt, ut neminem unquam Graeest lingua loquentem magis sint admirati. II. eque vero haec Dionysium fugiebant. Nam quanto esset sibi ornamento, sentiebat. Quo fiebat, ut uni huic maximo indulgeret, neque eum secus diligereti ac filium. Qui quidem, quum, latonem arentum venisse, fama in Siciliam esset perlata, adolescenti negare non potuit, quin eum arcesseret, quum Dion

ejus audiendi cupiditate flagraret. Dedit ergo huic

Veniam, magnaque eum ambitione Syracusas perduxit. I Quem Dion adeo admiratus est atque adamavit, ut e totum ei traderet. eque vero lato minus delectatus est Dione. Itaque quum a Dionysio tyranno crudeliter violatus esset, quippe quem Venundari jussisset, tamen

eodem rediit, ejusdem Dionis precibus adductus Int 2 rim in morbum incidit Dionysius. Quo quum gravi conflictaretur, quaesivit a medicis Dion, quemadmodum se haberet I simulque ab his petiit, si forte qjori esset periculo, ut sibi faterentur. Nam velle se cum eo ossi qui de partiendo regno quod sororis suae filios ex illom natos partem regni putabat debere habere. Id medici

non tacuerunt, et ad Dionysium filium sermonem et terunt. Quo ille commotus, ne agendi cum eo esset Dioni potestas, patri soporem medicos dare coegit. Hoc aeger sumpto, ut somno sopitus, diem obiit supremum.

M II. alo initium sui Dionis et Dionysii simultatis,

eaque multis rebus aucta est. Sed tamen primis temporibus aliquandiu simulata inter eos amicitia mansit. Quumque Dion non desisteret obsecrare Dionysium, ut

53쪽

Platonem Athenis arcesseret, et ejus consiliis uteretur, ille, qui in aliqua re vellet patrem imitari, morem ei e sit. Eodemque tempore Philistum historicum Syracusis reduxit, hominem amicum non magis tyranno, quam tyrannidi. Sed de hoc in eo meo libro plura sunt e raposita, qui de historicis conscriptus est. lato autem tantum apud Dionysium auctoritate potuit, valuitque eloquentia, ut ei persuaserit, tyrannidis sacere finem, libertatemque reddere Syracusanis: a qui voluntate Ρhilisti consilio deterritus, aliquanto crudelior esse Ioccepit. IV. Qui quidem, quum a Dione se superari videret ingenio, auctoritate, amore Populi, verens, ne, si eum secum haberet, aliquam occasionem sui daret opprimendi, navem ei triremem dedit, qua Corinthum deveheretur 15 ostendens se id utriusque sacere causa ne, quum inter se timerent, alteruter alterum praeoccuparet. Id quum factum multi indignarentur, magnaeque esset invidia tyranno, Dionysius omnia quae moveri poterant Dionis in naves imposuit, ad eumque misit. Sic enim existi m mari volebat, id se non odio hominis, sed suae salutis secisse causa. Postea vero qukm audivit eum in ei ponneso manum comparare, sibique bellum sacer c nari; Areten, Dionis uxorem, alii nuptum dedit, filiumque ejus sic educari jussit, ut indulgendo turpissimis mimbueretur cupiditatibus. Nam puero, priusquam pubes esset, scorta adducebantur vino epulisque obruebatur, neque ullum tempus sobrio relinquebatur. Is usque eo vitae statum commutatum ferre non potuit, postquam in

patriam rediit pater namque appositi erant custodes, soqui cum a pristino victu deducerent), ut se de supcriore parte aedium deiecerit, atque ita interiorit. Sed illuc

54쪽

44 DION.

V. Postquam Corinthum pervenit Dion, et eodem perfugit Heraclides, ab eodem expulsus Dionysio, qui praesectus fuerat equitum, omni ratione bellum comparare coeperunt. Sed non multum proficiebant, quod multorum annorum tyrannis magnarum opum putabatur. Quam ob causam pauci ad societatem periculi perduc bantur. Sed Dion fretus non tam suis copiis, quam odio tyranni, maximo animo, duabus onerariis .ibus, quinquaginta annorum imperium, munitum quingentis Io longis navibus, decem equitum, centum peditum millibus, prosectus oppugnatum, quod omnibus gentibus admir bile est visum adeo sacile perculit, ut post diem tertiumquhm Siciliam ritigerat, Syracusas introierit. Ex quo intelligi potest, nullum esse imperium tutum, nisi b I nevolentia munitum. Eo tempore aberat Dionysius, et in Italia classem opperiebatur, adversariorum ratus neminem sine magnis copiis ad se venturum quae res cum sesellit. Nam Dion iis ipsis, qui sub adversarii suerant potestate, regios spiritu repressit, totiusquem ejus partis Siciliae potitus est, quae sub potestate Dionysii uerat parique modo urbis Syracusarum, Praeter arcem et insulam adjunctam oppido eoque rem perduxit, ut talibus pactionibus pacem tyrannus sacere vellet :Stelliam Dion obtineret, taliam Dionysius, Syracusas 25 Apollocrates, cui maximam fidem uni habebat. VI mas tam prosperas tamque inopinata res ConS cuta est subita commutatio, quod sertuna sua mobilitate, quem paulo ante extulerat, demergere est adorta tri- mum in filio, de quo commemoravi suprk, saevitiama suam exercuit. Nam quum uxorem reduxisset, quae alii uerat tradita, filiumque vellet revocare ad virtutem perdita luxuria, accepit gravissimum parens vulnus

morte filii. Deinde orta dissensio est inter eum et II

55쪽

raclidem qui quidem principatum non concedens sa tionem comparavit. eque is minus valebat apud optumates, quorum consensu praeerat classi, quum Dion exercitum pedestrem teneret. Non tulit hoc animo aequo Dion, et versum illum Homeri retulit ex secunda fi rhapsodia, in quo haec sententia est: Non posse bene geri rempublicam multorum imperiis. Quod dictum magna invidia consecuta est. amque aperuisse vid batur, se omnia in sua potestate esse velle. Hanc ille non lenire obsequio, sed acerbitate opprimere studuit, Io Heraclidemque, quum Syracusas venisset, interficiendum

curavit.

VII. Quod laetum omnibus maximum timorem imjecit emo enim illo interfecto, se tutum putabat. Ille autem, adversario remoto, licentius eorum bona, 15 quos sciebat adversus se sensisse, militibus dispertivit.

Quibus divisis, quum quotidiani maximi fierent sumptus,

celeriter pecunia deesse coepit neque, quo manus o rigeret, suppetebat, nisi in amicorum possessiones. Id hujusmodi erat, ut, quum milites reconciliasset, amitte mret optimates Quarum rerum cura frangebatur, et, insuetus male audiendi, non aequo animo serebat, de se ab iis male existimari, quorum paulo ante in caelum morat elatus laudibus Vulgus autem, offensa in eum nailitum voluntate, liberius loquebatur, et tyrannum non mferendum dictitabat. VIII. deo ille intuens, quum, quemadmodum Sed ret, neSciret, et, quorsum evaderent, timeret Callicrates quidam civis Atheniensis, qui simul cum eo ex et ponites in Siciliam venerat, homo et callidus et ad sta modem acutus, sine ulla religione ac fide, adit ad Dionem, et ait eum in magno periculo esse propter offensionem populi e odium militum, quod nullo modo vitare posset,

56쪽

nisi adicui suorum negotium daret, qui se simularet illi inimicum. Quem si invenisset idoneum, facile omniumamimos cogniturum, adversariosque sublaturum, quod inimici ejus dissidenti suos sensus aperturi forent. Hi consilio probato excipit has partes ipse Callicrates, et se armat imprudenti Dionis. Ad eum interficiendum

socios conquirit adversarios ejus convenit, conjurati nem confirmat. Res multis consciis quae gereretur, elata desertur ad Aristomachen, sororem Dionis, X I remque Areten. Illae timore perterritae conveniunt,

cujus de periculo timebant. At ille negat a Callicratefieri sibi insidias, sed illa, quae agerentur, fieri praecepto suo. ulieres nihilo secius Callicratem in sedem Pr serpinae deducunt, ac jurare cogunt, nibi ab illo perieulil fore Dioni. Ille hac religione non modo ab incepto

non deterritus, sed ad maturandum concitatus est, verens ne prius consilium aperiretur suum, quam conata perfecisset.

IX Hac mente proximo die festo, quum a conVentum remotum se Dion domi teneret, atque in conclavi edito recubuisset, consciis loca munitiora oppidi tradit, domum custodibus sepit a soribus qui non discedant, certos praeficit navem triremem armatis ornat, hilostratoque satri suo tradit, eamque in portu agitari jubet, ut sim exercere remiges vellet cogitans, si sorte consiliis obstitisset fortuna, ut haberet, quo fugeret ad salutem.

Suorum autem e numero Zacynthios adolescente quo

dam eligit, quum audacissimos, tum viribus maximis; hisque dat negotium, ad Dionem eant inermes, sic utis conveniendi ejus gratia viderentur venire. Hi propter notitiam sunt intromissi. At illi, ut limen ejus inuarunt, foribus obseratis in lecto cubantem invadunt. Colligant; fit strepitus, adeo ut exaudiri posset oris. IIic, sicut

57쪽

IPHICRATES. Mante dictum est, qu- invisa sit singularis potentia, et miseranda vita, qui se metui, qtam amari malunt, cuivis facile intellectu fuit. Namque illi ipsi custodes, si propitia suissent voluntate, foribus effractis servare eum potuissent, quod illi inermes telum so is flagitantes vivum tenebant. Cui quum succurreret nemo, Lyco quidam Syracusanus per senestras gladium dedit, quo Dion imterfectus est

X Consecta caede, quum multitudo visendi gratia introisset, nonnulli ab insciis pro noxiis conciduntur. Is Nam celeri rumore dilato, Dioni vim allatam, multi comcurrerant, quibus tale lacinus displicebat Hi salis suspicione ducti, immerente ut celeratos occidunt. Hujus de morte ut palam factum est, mirabiliter vulgi mutata est voluntas Nam qui vivum eum tyrannum Ili vocitarant, iidem liberatorem patria tyrannique προ sorem praedicabant. Sic subito misericordia odio suoce Serat, ut eum suo sanguine, si possent, ab Acheronis cuperent redimere. Itaque in urbe, celeberrimo laeo, elatus publice sepulcri monumento donatus est Diem mobiit circiter annos quinquaginta quinque natus quartum Post annum, qui ex Peloponneso in Siciliam redierat.

I. a ierales Atheniensis non tam magnitudineo rum gestarum, quam disciplina militari nobilitatus est Fuit enim talia dux, ut non aestim aetatis suae cum pri m a compararetur, sed ne de majoribus natu quidem quisquam anteponeretur ruultum vero in bello eat

58쪽

versatus saepe exercitibus praesuit nusquam culpa sua male rem gessit semper consilio vicit tantumque eo

valuit, ut multa in re militari partim nova attulerit, partim meliora secerit. Namque ille pedestria arma mutavit, quum ante illum imperatorem maximis clypeis, brevibus hastis, minutis gladiis uterentur. Ille e contrario peltam pro parma secit a quo postea peltasἰoepedites appellantur), ut ad motus concursusque essent leviores mastru modum duplicavit; gladios longiores I secit. Idem genus loricarum mutavit, et pro sertis atque aeneis linteas dedit. Quo acto expeditiores milites reddidit. am pondere detracto, quod aeque

corpus tegeret et leve esset, curavit.

II. Bellum cum Thracibus gessit Seuthen, socium I Atheniensium, in regnum restituit. Apud Corinthum

tanta severitate exercitui praefuit, ut nullae unquam in Graecia neque exercitatiores copiae, neque magis dicto audientes fuerint duci. In eamque consuetudinem adduxit, ut quum proelii signum ab imperator esset 20 datum, sine ducis opera si ordinatae consisterent, ut

singuli ab peritissimo imperatore dispositi viderentur

Hoc exercitu moram Laoedaemoniorum intercepit quod maxime tota celebratum est Graecia. Iterum eodem

bello omnes copias eorum fugavit. Quo acto magnam 25 adeptus est gloriam. Quum Artaxerxes AEgyptio regi bellum inferre voluit, Iphicratem ab Atheniensibus petivit ducem, quem praeficeret exercitui conductitio, cujus numerus duodecim militum fuit. Quem quidem sic

omni disciplina militari erudivit, ut, quemadmodum 30 quondam Miani milites Romani appellati sunt, sic Iphicratenses apud Graecos in summa laude suerint. Idem subsidio Lacedaemoniis prosectus, Epaminondae retardavit impetus am nisi ejus adventus appropim

59쪽

CHABRIAS. 49

quasset, non prius Thebani Sparta abscessissent, quum captam incendio delessent. III. Fuit autem et animo magno et corpore, imperatoriaque forma, ut ipso aspectu cuivis injiceret admir tionem sui. Sed in labore remissus nimis, parumque 5 patiens, ut Theopompus memoriae prodidit bonus vero civis, fideque magna. Quod quum in aliis rebus declaravit, tum maxime in Amyntae acedonis liberis tuendis. Namque Eurydice, mater erdiccae et hilippi, cum his duobus pueris, Amynta mortuo, ad Iphicratem con 10 sugit, ejusque opibus defensa est. Vixit ad senectutem, placatis in se suorum civium animis. Causam capitis semel dixit, bello sociali, simul cum Timotheo, eoque judicio est absolutus. enesthea filium reliquit, ex Thressa natum, Coti regis filia. Is quum interroga 15retur, utrum pluris patrem matremne faceret matrem, inquit. Id quum omnibus mirum videretur at ille,

merit3, inquit, facio. Nam pater, quantum in se fuit,

Thracem me creavit, contra ea mater Atheniensem.

I. Chabrias, Atheniensis. Hi quoquo in summis 20 habitus est ducibus, resque multas memoria dignas gessit. Sed ex his elucet maxime inventum ejus in proelio, quod apud Thebas fecit, quum Boeotiis subsidio venisset. Namque in eo victoria fidente summo duce Agesilao fugatis jam ab eo conductitiis catervis, mreliquam phalangem loco vetuit cedere, obnixoque genu scuto, proiecta que hasta, impetum excipere hostium docuit. Id novum Agesilaus contuens, progredi non

60쪽

50 CHABRIAS.eSt ausus suosque jam incurrentes tuba revocavit. Hoc usque eo tota Graecia fama celebratum est, ut illo statu

Chabrias sibi statuam fieri voluerit, quae publice ei ab

Atheniensibus in foro constituta est. Ex quo actum est, ut postea athletae caeterique artifices his statibus in Statuis ponendis uterentur, in quibus Victoriam essent

adepti. II. Chabrias autem multa in Europa bella admini travit, quum dux Atheniensium esset in AEgypto sual sponte gessit. am ectanabin adjutum prosectus, regnum ei constituit. Fecit idem Cypri, sed publico ab Atheniensibus Evagorae adjutor datus. Neque prius inde discessit, quam totam insulam bello devinceret:

qua ex re Athenienses magnam gloriam sunt adepti. t Interim bellum inter AEgyptios et Ρersas conflatum est. Athenienses cum Artaxerxe societatem habebant L cedaemonii cum AEgyptiis a quibus magnas praedas Agesilaus, rex eorum, aciebat. Id intuens Chabrias, quum in re nulla Agesilao cederet, sua sponte eos

20 adjutum prosectus Egyptiae classi praefuit, pedestribus copiis Agesilaus. III. Tum praesecti Regis ersiae legatos miserunt

Athenas questum, quod Chabrias adversum Regem bellum gereret cum AEgyptiis. Athenienses diem certam 25 Chabriae praestituerunt, quam ante domum nisi redisset, capitis se illum damnaturos denuntia. runt. Hoc ille nuntio Athenas rediit neque ibi diutius est moratus, quam fuit necesse. Non enim libenter erat ante oculos civium suorum quod et vivebat laute, et indulgebat 30 sibi liberalius, qukm ut invidiam vulgi posset effugere. Est enim hoc commune vitium in magnis liberisque civitatibus, ut invidia gloriae comes sit, et libenter de his detrahant, quos eminere videant altius, neque animo

SEARCH

MENU NAVIGATION