장음표시 사용
551쪽
M8 His TORIA SACRA det 1 dextris Patris , & rursum rentum est cum gloria, ad iudicandum viros O mortuos, cujus regni non erit gnis. Et in Spiri- iam sanctum, Dominum vivificatorem, ex Patre procedentem , qui
eum Patre & filio simul adoratur & conglorificatur, qui loquutus est per Prophetas: In unam sanctam Catholicam & Apostolicam
Ecclesiam e Confitemur unum baptisma in remissionem ' catorum et Exspectamus resurrectionem mortuorum , & vitam futuri seculi. Amen. Hoc Ser. Ombolum non Constantinopolitanum mad. , sed etiam Nicanum a multis Scriptoribus vocatur. Imbsic accipit ipsa Sinodus Ephesina , quando pro bibe aliquid adsuere Srnet
bolo Nicano. Nec enim interdicit usu Samboli Constantinopolitam, hi quo aliqua sunt addita a Patribus Constantinopolitanis ; sed Nicam umboli nomine Constantinopolitanum .pmprehendit. Sic vero Io cuti sunt quia utrumque pro uno haberent. Cuius causa sum daa et Prior est, quia quidquid est in Nicano , id contineatur iisdem rer- . su in Constantinopolitano: ct quidquid apposuit Constantinopolitanum,i pu a es, hoc est potentia sipe virtute insit in Nicano, ac majoris solum claritatis cauca postea adjunctum A. altera ratio est,quia major esset Symnodi Nicenae auctoritas: ut quae omnium esset unire alium antiquisiimi, O caterarum fundamentum. Uossius dissertatione tertia de Symbolis. Haec Synodus scribit ad Imperatorem Theodosium literas, quibus se ex mandatoIAperatorisConstantinopolim convenissedicunt,& rogant ut decretum concilii ratum esse jubeat, confirmetque, &sententia suoqux sigillo roboret, &c. atque ita vim legis accipere solent canones. In hoc Concilio a Melctio Episcopo Antiocheno de Orientalibus Gr ortus confirmatur Episcopus Constantinop litanus. Timotheus, Petri succeior, Alexandrinus Episcopus &AEgyptii caeteri paulo post venientes hanc Meletii confirmati nem aegre ferunt,& illegitime factam assirmant, negantes id fisisse juris Meletio Antiocheno, consendente Alexandrino illud ad se
Moritur Constantinopoli Meletius, ct quiJam Orientales et
Flavianum surrogari volunt. His Gregorius constanter obstitit; quod ex pacto integram illam dioecesim Paulino cedere oporteret. Sic enim convenerat inter illos, ut cum duo Catholicae partis essent ita
552쪽
Episcopi, Paulinus & Meletius; si quis eorum vivere desiisset, ne
altero superstite secundus denuo ordinaretur antistes. Hie Paulinus a Luciferta Calaritano Episcopo Occidentali creatus erat Episcopus Antiochenus,quod Orientales iniquo ferebant animo, ea de caussa adversabantur etiam Gregorio, quia ille, quamvis cum rationeinavebat Paulino:& simul Occidentalibus,ut loquebanturOrientales, qui post discessum Gregorii Flavianum presbyterum Antiochenum Meletii successorem constituunt. Sic continuata prior inEcclesiae Antiochena discordia, ut un ius Ecclesiae Catholico popula duo praeessent Episcopi, nempe Paulinus & Flavianus: sed de his defunctis eorum successores in locum ipsorum suffecti, adeo ut usque ad annum Domini qo8. minime valuerit schisma componi.Baro Secundo offenderat etiam catholicosorientalesGregorius,quod eos aliquanto sae vius in Arrianos grassantes reprehendetat &represserat: quare cum propter has altercationes Gregorius pacis studio&consensu Imperatoris se sponte abdicasset, ejus loco eligitur Neistarnas, senatorii ordinis vir & necdum bapti Eatus, idque auctoritate Theodosi, at ille non nisi baptitatus Episcopus consecratur, uti etiam in simili conditione paulo ante Ambrosius Mediolani, &a Concilio approbatur. Hoc Concilium fuitOecumenicum secundum,dictum Constantinopolitanum. video Sor; m. l. T. c. 8. Theodoret. L s. c. 8. p. decliocrates in proemio historiarum ecclesiasticarum libri quinti: Pram in historia Impreatorum mentiomem propterea fecimus,quod ex illo tempore,quoConstantini esse caeperunt, Euli negotia ex illorum nuta pendere visasunt: atque adeo maximi uilia de earundem sententia convocata fuerunt O adhuc conrocantur. Sic provincialia a Metropolitano,ubi& idem praesidet:Patriarchathia Patriarchis, generalia ab Imperatoribus semper congregata sunt.
Quod maniime docet univ- orbis Christiani consuetudo. Me
eodem hoc anno Aquileiae in Italia convocatur & celebratur Syn dus, cui praefuit Ambrosius, Archiepiscopus Mediolanensis es regionum vicinarum, in qua Palladius & Secundianus Arriani Epi- rivi condeninantur: sic & Caesaraugustae in HispInia contra Priscilliativin eodem fere tempore celebratum est concilium. Nota. Convocat hoc Concilium Imperatoc Theodosius, praesi-
553쪽
soo His TORIA SACRA det Miletius, Episcopus Antiochenus, vel in initio
Liantenor postquam vero se in hac synodo abdicasset, Nectarius, qui Gregorio suffectus. Unde &Nectario subscripsit primo loco, Nu-LMntenus vero postremus inter Ciliciae Episcopos , ut Na=ianric-piscopus. Damos EpiscopusRomanus non vocatur, nec in Concilio tuos habet legatos, nec prefait ipse nec per legatos, ut loquitur Binius Concilium confirmat Gregorim, damnat Maximum & Maced nium, confirmationem decretorum ab Imperatore petit, consi mat Imperator. Episcopi synodi canones statuunt, ordinem Patriarcharum mutant, Constantinopolitano secundum ab Episcopo Romano locum tribuunt, &symbolo Nicaeno diversa addunt dic. nulla facta mentione Damasi, qui tamen omnia, quae fidei essent, postea approbat. ut docet Damasi epistola apud Theodoretum l. s .c. io. Baronius hic pro auctoritate Episcopi Romani Tnjecturas adseri, Canonem quintum vocat commentitium, fanum, & postea adjectum dicit. Et tamen ejus .non leviter meminit Concilium Chalcedonense: imo & eundem confirmat, amplificat, &Episco D Constantinopolitano primatus honorem post Episcopum Romanum concedit: & rationem addit, quod Constantinopolis sit nova Roma & sedes Imperatoris. Eundem habet Canonem Socrates lib. s. sap. S. diluet omenus lib. I. cap. p, eundemque confirmat o sis aecumenica sexta. Hoc fere tempore floruerrumpi Ioannes Chrysostomus, Ambrosius, Gregorius NaZianZenus, & Nyssenus, Hieronymus, Ruffinus, Ampstinus, & alii, & cum illis multae piae & nobiles foeminae, ut Marcella, Melania, Paulla, Albina, Blesilla, Ruilina, Fabiola, Asella, Eustochium, Felicitas, Lea, Laeta, Proba, &c quae Roniae in ropriis aedibus solitariae vivebant: quo etiam tempore Chrysost
ius orationem habuit contra anathema, vel ut esti: quod neque vivi neque mortui anathemate plectendi sint.
c. 183. Gaufridus Episcopus Asaphensis historiam Ursulae, & undecim
mille virginum Britannicarum v adit in suo de rebus Britannicis commentario, lib. s. cap. I s. qui narrat tempore Maximini tiramii, Maximi debuit dicere, nobilium flias numero undecim millia, ex in
sinagentesimonia mittia i Britannia ranisse, qua naris colonis
554쪽
ET ECCLE si AsTrc A sua Turono si A. sor ira demulata connubis jungerentur: Harum majorem patiem orta tempestate in mari periisse, reliquas impetu venti per Rhenum jactatas, Cola-mam,ct indepostea Basileam de renis , ct sanctum Pantalum ejus urbis Episcopum, sacras virgines cum gaudio susceptas Romam perduxit, rempore Ciriaci Papae Romani: qui relicta sede cum iisdem virginibus Colo- tuam profectus , ibidem cum sociis rirginibus aliis Mart rio ab Ηuvnis
triuidatus est. Cyriaco dicitur in pontificatu successisse Anterus. Hujus Virginum Britannicarum in Christianarum exercitus Dux fuit Ursula, Sorbonicorum Parisiensium Patrona. Haec partim ex Gaufrido Monem utensi, partim ex revelationibus Elisabethae per Uerennam, virginum illarum unam, indicatis &expositis & ab Ussetio Armachano ii de Britannicarum Ecclesiarum primordiis, citatis excerpsimus, quem vide cap. 8. pag. 2oo. & cap. 1 f. pag-ci .&suiq. Haec addit inter caetera idem Usserius. Quam nihili rubo Elisabetha ( quantum ris canonia tae repetitiones, ct Coloni d i traditiones hascefecerit Baronius, ex censura illa apparet, qugm s cundo Eccl astic rum suorum annalium Tomo ipseruit an. C. 2 3 T. s. I. Nouaudiendi penitus recentiores quidam , qui post Pontianum introducuntvriacum quendam Romanum Pontificem, cusus nulla prorsus exstat mentio in serie Romanorum Pantisicam a Latini. descripta ( uti in libro de Romanis Pontiscibus,rel apud Optatum Miletitvum, vel augustinum, aut Cresconium, lacte indices Laticanos nec apud Gracos,ut Eusebium, Nicephorum, Chronographum, vel alios adeo ut ne digna quidem sit, quae pluriabui confutetur, sententia, quippe qua ne 'nitus nitatur ratione vel tollimonio antiquorum, ex commentitus tantum actis Mart rii sanctarum
Vrsu O sociarum petita. Hactenus Baronius: pergit Usserius: Hur sis etiam figmenta ista bellanus Persona, Decanus Bilefeldensis ante .umos Auentos resutavit ; praeter libri Pontificalis, e Eusebii alii mimile vriaco silentium, his etiam adductis argumentis ex librilChronicorum Ohistoriis, quae vide apud Usserium. Haec nihilominus hoc anno pro veritate hujus historiae in suis annalibus adfert Baronius: at Ii ut, inquit, multa de aliis autor Gaufridus habeat fabulosa , quae peris ramabit ei detrahant, ut magno delectu illa liber sit legendus; non tamen eo loco conssitura rei i ut intra apoc phorum quisiuilias arbitri con-
Aratei, qua magia perisimi: nabentur, ea jure des reda patemus rob-
555쪽
sor His ORIA SACRA viis accepimus manibus,qua ab eodem auctore narrantur, quod ea mi pluribusfulciantur verisimilibus conjecturis, reliqua verb, qua edita habentur acta, plurimis constent cuique prudenti referta esse figmentis. Haec Baronius, qui veritatem hujus historiae asserit auctoritate Lindani, Episcopi Gandavensis, & Marci Velseti in f agmentis antiquae tabulae itinerariae, ubi agit de praetorio Agrippinae ad mare sito: cus ussententia antiquorum monumentorum s e certa tectatae haud inriti Uscribimis, inquit Baronius: sed audiamus ipsum Velserum: Imperit=,inquit loco praed icto, quisiiuis auctorfuat historiae de caede Ursula caeter. rumq; virginum Britannicarum,quod Eunnorum di Agrippinae nomen inaudisset,ad Attilam ct Coloniam Agrippinam retulit,magno temporum locorum errore. Ad tempus quod pertinet, Gratiasti ct Maximi(qui Gratiano imperium se ritam ademit aerum perspicue ex Gaufrido Asaphens intelligimuni ad locum, Germanicum Iutus.Gailhelmus Lindanularia Baramum aestuaria Germanica ad ostia Geni,me rumprobante interpretatur. sed
ea Coloniam pertietere, cui fidem faciat I Prosecth qui secedat tabulae .linspexerit, Praetorium agrippina longe rectius accipi fateatur Eces ra. Etsi jam tunc temporis Romaeoburgum a provincialibus rotabatur laua D dem non valde a Mo,verum tamen esse nihil impediti nobabilis erit conjectiara, hinc opinionem O Romana peregrinatione natam: nam Bonna ex Verona nomina fluxit,cum virgines Veronam primum appulisse antiqua historia narrat: ct Verona in hoc litore opulinea O florens olim steterit; quod Hadrianus Iunius O S ridus Petrus obserrarere. Andi Basilea a Pratoria Basileam enim usque Ursiaant perso Rheno navigasse rotant) non a r- maiὲ dixerim. Vnum Agrippinensibus libentes largimuripleraque rirginum cadavera ad illorum urbem , quae imprimis ampla ct potens, atque cum reliqua Gallia in Maximi potestate esset, venerationis caussa delata. H ctenus Velserus. Addit Scriverius in sua Batavia illustrata: etet rum, inquit , quam miserὶ multorumfrivolis conjecturis hac Virginum historia lancinata sit, ride in libello, quem ex variis concinnatum de iis nuper emisit Ruberius Miraeo hac tiouis , de S. S. Virginibus Colonien bus disquisitio, Parisiis anno M. D C ix. Est hoc notatu dignum Sulpiatium Severum natione Gallum, qui Maximi I yranni historiam deseribit ad annum 38 . & eodem tempore Maximi vixit, nullam Ursulae caeterarumque virginum fecisse mentionem in sacra suarum historia;
556쪽
ET ECCLE si As Tic A su A THEODos Io. sophist a: Nec Venerabilem Bedam, presbyterum Anglum, praeci puum Britanniae historicum lib. i. Ecclesiasticae historiae gentis
Anglorum, cap. s. ubi narrat Maximum cum magno exercitu e
Britannia in Galliam transfretasse. Vixit Beda an C. oo. Ille Gaufridus Monemutensis rixit circa annum I i 6o, cujusfidei a multis damnatur , ab aliis defenditur , inter alios Pontico rirunnio, viro
eruditissimo, qui Gaufridi libros, praeteritis fabulis , cum summo ejusdem elogia in epitomyn redegit. Multa quidem fabalosa in eo reperias , sed non tanta Gausteri culpa, inquit Vinius, nec enim ipse ea consimit, sed ab aliis constra, de Britannico sermone latin. vertit. Eaque in re fuit uitiate res, ut vocatura Matthaeo Parisio.
Pulsis Gentilium sacrificiis & ademptis sacerdotum stipendiis Gratianus etiam rejicit nomen Pontificis Maximi: & Urbis praefecto, de rebus ad Gentiliam superstitionei' pertinentibus (quod Pontificum erat) judicandi auctoritatem tribuit. Maximus Tyrannidem in Britannia arripuit an. C. 38 r. ac Treviris sede Imperii constituta, ber Andregalium ducem, desertum a suis Gratianum apud Lusinium insidiis perimit. Periit Gratianus anno aetatis E . vide Socrat Itb s. cap. II. Soram. I. T. cap. i 3. sed aliter rem gestammarat Zostatis lib. q. Cum per Arrianos aliasque sectas Constantinopoli & in vicinis civitatibus plurimae exortae essent turbae , prudentia Imperatoris Theodosii, pacis Ecclesiasticae amantissimi, omnium sectarum Principes summa celeritate ad Concilsum convocantur, ut ex mutuo Episcoporum congressu & colloquio, una de side consentiens opinio stabiliretur& dissidiaEcclesiarum componerentur ui dem. inquit Socrates Imperatoris institutum causam fuisse arbitror, cur Srerat. tr. res tam prosper= illi exenirent, nam eodem tempore, divina quadam pro-xidotia bari ara gentes se ejus ditioni subjecerunt dee. Conveniunt praecipui sectariam Episcopi cum suis dialecticis & disputatoribus. Advocat Nectarum Imperator, de ad dirimendas in Ecclesiis exci- . tatas ubique discordias consilium petit. Praecipua fere quaestio erat: an Filius Deis Me , id est, principium existentiae haberet. Anxius Nectarius hac de re abi cum Agelio, Novatiano- .
557쪽
s Hrs TORIA SACR A& rerum usu perito, in s. literis & Philosophoriam scriptis accurate
erudito, ut inquit Socratei, qui cum per disputationes schismata non componi posse judicaret consilium dedit, ut concertationes dialecti ct evitarentur,tcstes et adhiberentur formuli fidei a veteribus editi, & ut utrum eas approbarent principes sectarum interrogarentur sed cum pertinax esset li reticorum dissensio, scripto quemque sui se tentiae edere jussit confessionem Theodosius. Tum vero Impervire primum eos benign= ad se admittit ct uniuscuiusque sigma scripto proditum accipit, deinde in locum separutum solum se concludit, ct obnixh m- catur, ut Deus illi ad reritatem eliciendam opem ferre rellen Graeca sunt, D sesimi vita Teiae Em m ahi: et xc d Aa , id est, cooperari sebi ad inveniendam peritatem. Lectis autem eorum scriptis Ioa finxit Theodosius , ut sectarii neque conventus agerent , neque dominam sile profiterentur, nequi Episcopos aut alios ordinarent, Ograres tetra bus a Dribebat quidem poenas, sed eat non exsequebatur. Non enim paeos irrogando, sed metam incutiendo subditis, stiuebat, ut sibi in dirinis com- cordes fierent. Socrates lib. s . cap. I . ev Soetomen. lib. q. caup. I Imperator solos ad Misit Novarianos, quod Trinitate cbnsubstantialem etiam cum Orthodoxis profiterentur. Nota hiter caetera , ' qnomodo, ut quondam Constantinus, res Ecclesiae administret Theodosius, & judicet , an quae tunc circumferebantur dogmata Nicaenae fidei convenirent, idque absque synodo. A. c. o . Damasus Episcopus Romanus moritur, & hujus tempore coeptum est canere Alleluya ex more Ecclesit Hierosol mitant & beati Hieronymi traditione. Gregor. lib. I episti. 63. Augustinus relictis Manichaeis transi ad Academicos seu Platonicos et qui palam a Platone Christianos accepisse jactabant de fide sententias , quas Eua .gelista Joannes suae narrationis exordio exposuisset , pro miraculo omnibus contemplandam Baronius. Relictis demum Platonicis . Christi fidem amplectitur Augustinus, benignitate &institutione. S. Ambrosii Mediolani mollitus.
A. c. 38L Damaso mortuo Stricius fit Episcopus Romanus. Scripserat de conservanda virginitate ad Eustochium Hierony- . mus, ubi cavendos dicit Claricos Romanos, lautos, delicatos, deleves , quorum esset periculosa consuetudo M. Illi, cum Damaso
558쪽
ET ECCLpsi As Tic A sua Tripodosio. sos mortuo, Stricius Hieronymi opera in conscribendis epistolis non
amplius uteretur, odio & invidia adversus Hieronymum concitati, tum non quasi monitorem, sed tanquam accusatorem aversati sunt, uitamen ipsorum inscitiam & vitae turpitudinem redarguere non desiit: de quibus sic ad Paulianum et Phariseorum conclamavit Setra-iu, ut nullus scriba rei fletas, sed omnis quas indicto sibi natio doctrinaram, adrersum me imperitis factio conspiraverit dec: Et cum alienum a se Stricii animadverteret animum coactus cedere malevolentiaeli calumniis Clericorum in Palaestinam rediit: qua de re sic fatur lacrymans in epistola ad Asellam , & non sine indignatione Hieronymus. Haec, inquit, mea domina Asella, cum jam navem conscenderem, raptim sensique dolensque conscripsi: ct gratias ago Deo meo, quod dignus quem mundus oderit. Ora autem ut de Babilone, sic vocat Romam, Ina a mam regrediar, ne mihi dominetur Nabuchodonosor dec. Et: non retardalar Euangelii; quia qui de Ierusalam egrediur statim incidit in utrames, spoliatur , ralneratur, occiditur, sed licet sacerdos despiciat que Levita, Samnitanis ille misericors est, &c. Interim respondet Siticius ad epistolam Hemerii Tarraconenta, ad Damasum scriptam, de nonnullis dubiis, & de caelibatu aut conjugio Clericorum. Meminit quidem hujus epistolae Baronius, sed de argumento ejusdem nihil: forte quia Siricius, Pontificum Romanorum primus matrimonium Clericis, tam sero,& tam serio prohibuit. Dissuaserunt & etiam vetarunt quidem alii confugium tetministerio sacro versantibus, & continentem caelibatum ob magnas rationes cum Apostolo praetulerunt: sed nec Paulus nec ullum
concilium generale prohibuit matrimonium et vide hujus Stricii epistolae primae cap. q. primo tomo Conciliorum: Ubi inobedientes omni honore Ecclesiastico sedis Apostolicae auctoritate dejicit veneranda mysteria attrectare proliabet, usus Nabusus testimonio Pauli ad Rom. cap. 8. Qui in carne sunt Deo placere non possunt. D quia, inquit, exempla praesentia carere nos pramonent in futurum, sis iubet Episcopus, Presbter aut Diaconus ( quod non optamus ) deinceps suriet talis inventus, jam nunc sibi omnem per nos indulgentia aditum in- at obseratam: quia ferro necesse est exscindantur vulnera, qua 'prator Mai senserint messicinam. Vult praeterea haec sua decretalia
559쪽
sos His To Ri A SACRA constituta, in loquitur Siricius per Himerium ad Carthaginenses,
Baeticos, Lusitanos& Gallaecios&c. mitti. Et qmmm , inquit, ruta sedis apostolica nulli sacerdotum ignoraetem liberum i utiliis tamen atque pro antiquitate sacerdotii tui, dilectioni tua poterit esse admotam
gloriosum, si ea quae adie speciali nomine generaliter scripta sunt, per
unanimitatis tua solicitudinem in universorum fratrum nothorum totitiam perferantur. Si mihi licet confecturare, versutum hoc est consilium. Primo, consultationem, ut ipse loquitur Siricius, vertit in imperium , adjuncta etiam poena: secundo, Tarraconensem vult sui mandati executorem sub specie honoris, ut per alium suam augeat auctoritatem. Quae ars non male cessit quibusdam Pontificibus Romanis, per eam enim factum est, ut qui coepiscopis suarum provi clarum dominari cuperent,quales vix ulli bi desunt,auetoritate Romanae sedis, quae in toto imperio Romano prima Patriarchalis,& in Occidente unica Apostolica esset, armati, interdum etiam titulo logatorum ornati cum sese supra alios extollunt,necessario Romanos,
a quibus prsem incntiam suam derivabant, secum eveherent. Jussa igitur qui alias declinare potuissent, de forte debuissent, non modo
capessebant ipsi, sed coepiscopis quoque suis, supe invitis imponebant, eo promptius, quo id sibi ad pr rogativas suas stabiliendas
magis profuturum, seque ad dominatum alieno, quam proprio nomine tutius grassatutos intelligerent: qui posthac clarius apparebunt. Similem epistolam decretalem Siricius etiam scripsit ad Episcopos A siticae, quae est quarta, tomo secundo Conciliorum; scripsit quidem, sed suadendo, hortando, rogando, quae proinde irrita fuit & nulla. Pricipua Siricii ratio, ut diximus esHocus Pauli Rom. cap. 8. vers. 8. nam cum sacriscia praestamus , inquit, Deam-cere debemus, at qui ex facerdotitus uxores duxerum sunt in came, Oproinde secundum Paulum Deo placere non posuit &: Si hoc verum est, aut si illa est mens Pauli, sic etiam a iumentari licebit: Qui in carne sunt non placent Deo, Abraham autem fuit in carne &c. aut si mavis, Laici, qui ducunt uxores iunt in carne, ergo non cons quentur Spiritum sanctum , nec erunt membra Christi. Abripuit virum bonum nimius helus. Nam adiparit ( inquit Basilius Deus . costa, quam accepit mulserem. Consensum Opud citiam crearis
560쪽
ET EccLEsIAsTIc A su 3Trigonos Io. soqi latae t. viro uitam aptans mulierem pudicitiae legem tulit. Propterjupra ritanda, musi visique suam uxorem , ct unaquaeque suum Pirum
Prodeunt paulo post Romi scripta Joviniani monachi, quibus
inter c tera statuit, Virgines, viduas, maritatas, quae semel in ChriBolita unt, si non discrepent ceteris operibus , epissem esse meriti et verba sunt Hieronymi. Joviniani libri mittuntur a quibusdam Romanis ad Hieronymum in Palistinam, ut eos refutaret, quod facit, & satis acriter & dentate. Sed cum estis duo libri non tantum Pugnarent pro virginitate, sed plurima in iisdem invenirentur dicta in despectum matrimonii, offensus Hieronymo fuit & Siricius Papa & plurimi alii pii dc Catholici fidei assertores gravissimi: imo & in ipsumpammachium Hieronymi amicum, virum doctum de senatorem illustrem, plurimorum commoti fuere animi, ut ipse ad eum Hie- onymus: Audio, inquit, totius Vrbis in testudia concitata ; audio Pon-O populi voluntatem pari mente congruere. Minus est tenere sacerdotium quam mereri. Vides aculeatum stylum Hieronymi. Qiud consilii 3 cogitur etiam ex consilio Pammachii scribere propraecistis, adversus Jovinianum, libris, epistolam apologeticam, in
qua se explicat secundum mentem Pauli I. epistola ad Corinth. cap. q. qui virginitatem quidem nuptiis praefert , venerabiles vero dicit nuptias & torum immaculatum. Sic etiam sapientes. um vitant vitia aestu disputationis abrepti in contraria currunt: quod non semel in scriptis Patrum occurrit. Ut muli rum susurris & sermonibus contra hos Hieronymi libros occurreret , scripsit librum de bono conjugali Augustinus. Ingens amator coelibatus fuit Hieronymus, quare saepius ad virgines, quae se Deo devovissent, accedere solitus erat, de imprimis ad quandam paulam piissimam foeminam, qua ex re magna illi calumnia injecta est, quod cum illis parum honeste conversaretur. Aliquando etiam ex domesticis servis quidam dixit se vidisse Hieronymum impudice cum Paula agentem. Talis etiam calumnia 1 Russino illi est objecta. quare effugiendae illius calumniae caussaHierosolyma profectus est: & in quadam epistola se etiam excusat de ista calumnia, ac cicit non ideo se familiaritatem coluisse cum virginibus & prae-