Historia rerum memorabilium in orbe gestarum, ab anno mundi usque ad annum Christi 1125. Quam ordine chronologico ex optimis scriptoribus compendiose digessit, Timannus Geeselius, m. d. Tomus primus secundus

발행: 1661년

분량: 836페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

671쪽

rae Ecet L Esi Aset X OA N. T. cIs iragam ct cassim Conrimis i. 3. q. I o. Conrisor. iam primo. In locum Flaviani creatur Anatholius, qui erat Apocrisarius Dioscori Constantinopoli, Maximus in locum Domni Antiocheni, dic. Episcopi qui subscribere recusarunt per milites a Dioscoro in exilium missi, inter quos Theodoretus mirandis modis crudelissime oppressus. sed Theodosius certior factus se deceptum fraude Eutychetis S Dioscori , Chrysaphium Eunuchum Eutychetis patronum relegat & bona ejus publicat. Tom. Conc. Leo convocat synodum Romae ubi omnia a&a hujus Concilii damnantur. Leo & cum eo Synodus in epistola ad Theodosium 'inter caetera hiec habet. Omnes mansuetudini vestra cumgeminibus se lacrymissipplicant sacerdotes &c. remalem nodum intra Italiam Aleatis celebrari &c. In eundem finem scribit Valentinianus Imperator ad Theodosium postulante id Leone, scribit & Galla Placidia Augusta mater,

sed frustra. Dioscorus in AEgyptum reversus Alexandriae colle sto concilio Episcoporum suorum, Leonem excommunicati Lilaram cap. tr. ct Concilium Chauedon. Conciliori tomo t.

Hic annus ubilaeus Baronio est saustus & felix, imo post mul- A. c. sci. ta alia Annus benignitatis: quia Theodosius junior moritur, cujui laudes vide in praetitione historiarum ecclesiasticarum Soetomeni;& apud Sacratem lib. I. cap. 22. o. qi. Theodoret. L cap. 36. 3T,& tamen ejusdem obitus primum indicium anni benignitatis Baronio est: Moritur, inq uit, Theodosio Imperator, cujus favore impietas mirum in modum invaluerat, quia laesit auctoritatem Pontificis Romani, plus juris usurpando in procuranda Concilii cec imenici ( quod juris Imperatores illis temporibus semper habuerunt quam hodie Principibus tribuitur, aut tribui censet Baronius. 'sed hic obiter nota, omnia sive prospera, sive adaersa, quae principi-bus populisve , vel etiam privatis hominibus evenerunt, non alia ex caussa fere in his Annalibus dici orta, nisi ex aliqua aut observantia insigni,aut ex aliqua contumelia vel injuria in Papam Ecclesiam. ve Romanam &c. Succedit Theodosio Marcianus humili loco in Illyrico natus, sed militia clarus &c. cujus primordia & mores si

nosse velis, vide Eretrium lib. 2. cap. I. Orientale Imperium, reserente Baronio, ad multorum annorum

Ii ii et spatia

672쪽

6io Hi si Tro R et Ar s A c spatia assiduis cladibus ab Attila Hunnorum Rege labefactatum, simul ac per Imperatorem Marcianum est restituta vera religio,continuo a Barbaris liberatur, abigiturque divinitus flagellum Dei, ubi locus datur Catholici e veritati &c. Sic ergo Attila sponte recedens ab Oriente copias convertit in Occidentem . ubi imbecillem sciret regnare Imperatorem Valentinianum &c. Vide, quaeso, quam languidum, quam elumbe Baronii ab occasione, ut alibi)loquitur, desumptum argumentum. Attila relinquit Orientae Imperium', inquit , quod esset datus locus peritati. Sed quare abit ad Imperium occidentale, ubi & unde omnis veritas Baroniopubi magnus ille Leo, Episcoporum primus, verbi incarnati veritatem etiam apud Orientales tam feliciter conservat, insigni illa epistola ad Flavianum p quare Italiam tanta vexat fames, ut parentes liberos vendiderint, ut cibum emerent &c. ubi idem Attila, expugnavit , diruit aut diripuit Apuleiam , post triennii obsidionem, Concordiam, Patavium, Vincentiam, Veronam, Brixiam, Bergamum,Mediolanum,Ticinum &c. ut paulo post videbimus:memini autem hujus penuriae istis verbis Imperator: Motum est proximis ol- prensimam famem per totam Italiam deserisse, coon homines di filios parentes vetoere, ut discrimen instantis mortis effugerent.Tantum uniuscujusique miseranda maciei ct Ietalii pereuntium pallor extorsit, ut toti quem natura concesit, amoris oblita, alterare suos pietatii genui putarent. Nihil est enim ad quod non desperatio salutis impellat , nihil turpe, nihil velitum credit esuries a sola cura est ut qualicundie sorte vivatur. Haec Imperator Valentim Nores. tit. I S. apud Cod. Theodos

taxir

li CONCILIUM CHALCEDONENSE.c. si . Arcianus Imperator quartum convocat cecumenicum Con-1vleilium idque Nicaeam, sed propter Imperii motus mutavit i cum a Nicaea in Chalcedonem , nam ipse de Pulchelia Theodosii soror, coniux Augusta, Concilio volebant interesse. Hac de caussa Papa Leo per Legatos suos scripsit Episcopis Nicaeam convocatis, cum essent congregati Chalcedone. Legati fuerunt Paschasinus Episcopus Lilybaei in Sicilia, Lucentius Episcopus Asculanus, Bonia facius & Basilius S. R. E. presbyteri Cardinales. Huj

673쪽

Hujus concilii caussas & seriem breviter descriptam sic habet Petarius: Eut chra Archimandrita Constantinopolitanus novae auctor haetesii, naturaru in Christo discrime omnino tollebat(nam utNestorius duas in Christo videbatur statuere personas, sic Eutyches,ab uno extremo in aliud incidens, ut unam in Christo dcfenderet persona,etiam unam

statuit naturam: & quidem duas fuisse, sed in incarnatione coaluisse, ut aqua cum vino postulatus judicio ab Eusebio Doritat Episcopo, dam- ratus est in Concilio Constantinopoli a Flaviano ejus urbis antissite an. C. q8.Sequenti anno opera Chusaphii Eunuchi, qui Hariano infensus erat, apud Ephesum alias hodus es habita quam , hac est, latrocinatim nominante cui Dioscorus Alexandrinus praerat, is qui ann g. C Filio succes in In ea communioni restitutus est Eutiches, Flavianus depositus, eique subrogatus Anatoliui presbter ct apocr sarius Dioscori. Sed O Theodoretus o Domnus Antiochenus in ordinem redacti, etsi hic Mnciliabulo isti subscripsisse legitur, una cum Iurenali tilerosobmitato. Flamrianus dum Romanum Pontificeni appellat in exilium pulsus ac pugnis Oealcibus mal) multatus interiit Legati Romani Pontificis vexati. Ηanc s/nadum Leo Papa condemnavit. Cui vicisiim Alexandria Dioscorus communionem abrogavit. Haec omnia connivente Theodosio

religio ima, sed a cis Aphio illuso, peracta sunt, cum

uaspadonis istius O Eudaciae calumniis anno si Imperii administrati

he cesserat. Tandem agnito errore eodosius objuvatam acriter Eudociam Hierosolimam misit ac Paliberiam reporarit anno sto. quo eodem mortuo Marcianus cum Pulcheria conjuge Imperium accepit. Ea jubente occi-

sui es Chusaphius. Anno porro qs I, Chalcedone generalis ect celebratas adussio mirum , cui Romani Pontificis Legati interfuere, nec non Dioscorus ipser sed O Marcianus Imperator cum Palcheria ct Magistra tibus se Senatoribus adfuere. Caepta es 8. Idus Octobris, O possessiones absoluta Cal. Novemb. quibus Latrocinantium abrogata finodo damnatus est Discorus SEut ches, ac memoria Flaviani cum honore restia tuta. Dioscorus Gangram Paphlagoniae relegatas , ibi ritam Fniit. Atius. Concilii canones et 8. a Leone minime sunt reoti. Palfio Dioscoro , O meus locum ordinato Proterio, Alexandrini' amore praesulis sui adsediti nim pressi in Sed eos Marciamifacile comescuit, dec. Verba sunt Petavit., principe alioluin abesset Pulcheria:

674쪽

6ret His et ORIA SACRA Conveniunt ergo Chalcedone Episcopi. A sinistro latere sedent Legati Papae & Episcopus Constantinopolitanus, a dextro Dioscoriis Alexandrinus & Juvenalis Hieros mitanus, in medio super thronum posita fuere sacrosancta Euangelia , aderant Marcianus re

Hoc Concilium convocatum est auctoritate Marciam Imperatoris ex instigatione AnatoliiConstantinopolitani Episcopi & contra consilium & opinionem Leonis Papae Romani. Sic enim Leo Vide epist. i. ad Marcianum: Poposceram a glorio bima ιImemia vestra, M' - 3 , si nodum quam pro reparatuti pue Orientalis Ecclesia a nobis etiam petita necessariam suduastis, aliquantisper disserri ad tempui opportumra humiliter juberetu, dcc. Mittit tamen suos legatos, ut in hac eadem epistola etit, uti - liquet. Imo etiam in epistola ad Pulcheriam in Italia Concilium

celebrati precatur Leo. Vide in praeambulis hujus synodii litteras di Episcopos, quibus eos ex auctoritate Imperatorii cum minis convocat r quod ipsi Episcopi ejusdem concilii actione prima& sequentibus testantur. Conveniunt autem sexcenti triginta, ut dictum est. Quis hujus Concilii praeses fuerit quaeritur. Ininico tertiae actionis dicit Paschasinu, primus Papae Romani Legatus , Leonem praecepisse ut ipse praesideret et & ea m tertia & sexta actione subscribitur et Paschasinus rue Domini mei, dic. Leonis Papae Romani sinodo Praesident. Maximam habuisse auctoritatem Judices& Senatores ab Imperatore missos docent Evagrius lib. 2. cap. q.& ipsa synodi acta. Prima actione Paschasinus inquit,s mi morolente Anatolium primum habemus, dec. Hoc Concilio Dioscorus, & Eutyches condemnantur, qui crudebant, ut diximus , post adunationem non manere duas naturas in Dioscoro exauctorato Episcopi AEgyptii sibi alium Patriarcham eligunt, & ad orthodoxiam redeunt. Theodoretus de Ibas Edesses, nus Episcopus, cum se orthodoxos declarassent, restituti sunt. Confessio fidei edita est ex initione Concilii Nicaeni, Constantinop.&Ephesini. CLHujus Concilii actione is . primo tomo Concit. Petri rabber . inveniuntur Canones in quibus tria praecipue consideratione digna

675쪽

a et E c C s I A s T r C A N. T. 6rs digna sunt. Primo, quod contendentes aut litipantes Clerici ad Episcopum suum aut ad Episcppos Provinciae ablegantur. secundo, quod dicatur Clericos in consequendis honoribus sequi debere ordinem dignitatis civilis. Tertio eum canone 28. actione I i. conceditur primatus Constantinopolitano Episcopo secundum sententiam sanctorum patrum iso Concilii Constantinopolitani primi& oecumenici secundi. . Ut primum de lite Clericorum componenda probetur, audiamus canonem p. qui hic est et Si quis clericus adversus clericum habeatne timi, non deserat proprium D copum, aut adsecularia percurrat iacia, sed rius actio ventilatur apud Episcopum proprium, vel oborto Comcilio ejusdem Episcopi, apud quoi utraeque partes potuerunt, judicium ob tinebunt. Si quis autem praeter hac fecerit, canonicis correptionibus subjarebit. Quod si clericus habeat caussam adpersus Episcopum proprium, res adpersus alterum , apudfinodum Propincia judicetur. Ωuodsi adrersus ejusdem proximia Metropolitam Episcopus vel Clericus habet querelam, petat aut primatem dioecesios, aut sedem regia urbis Constantinopolitana,

ct apud ipsum jussicetur. Similia vide canone ejusdem Concilii 1 r. Viae a 'Adc 1 . Canone jubet synodus ut in illum finem Episcopi quot-tet i ''

annis in singulis suis provinciis conveniant , idque secundum mandatum Metropolitani, & Canones Patrum, id est, Canonem Concilii Nicaeni quintum. Eodem illo canone Clerici contendentes vclexcommunicati ad synodum suae provinciae venire jubentur, ut ibi discutiantur hujusmodi quaestiones. vide etiam Canonem q, Conmcilii Nicaeni,ubi Metropolitanis datur potestas in singulis provinciis. Idem confirmat & Constantinopolitanum & Ephesinum Concilium, utrumque cecumenicum, quae vide;& inter caetera decretum

Concilii Ephesini de Episcopis Cypriis , & praeterea canonem synodi Antiochenae nonum, quae celebrata est an . C. 3gq. ab Episcopis yo, cujus haec sunt verba : per singulas regiones Episcopos conrenit nosse, Metropolitanum sollicitudinem totius provincia gerere,propter quod

omnes undique , qui negotia videntur habere ad Metropolim conveniant, unde placuit Oeum honore precellere Sec. sed lege totum canonem.

vides Metropolitano summam dari potestatem in sua provincia idque esse confirmatum in diversis Conciliis, nulla unquam seda

676쪽

Sardicensem jam obliteratum, nullius fuisse valoris. et Unum addam. Barlaamus in libello de Papae principatu cap. p. ised enim, inquit, quod nulla unquam aecumenica sinosis de Romana sede hdecrevit, quarta linodi decimus septimus canon nora Roma sedi a judica- hvit, ut in unaquaque videlicet provincia, si quis Episcopus injuria ascere- litur a Metropolitano ad Exarchum Diarcestos aut sedem Constantinopolis judicium deferretur. Recte illud & vere Baria amus, nullam cecumenicam Synodum Episcopo Romano attribuisse, quod quarta incu- menica Episcopo urbis Constantini adjudicavit. Nam Concilium Sardi cense, quo appellationes ex omnibus Occidentis provinciis , Romanae sedi decretae sunt, non fuit oecumenicum, non saltem pro hracumenico habitum est. Scire vero debemus , quemadmodum Sy- inodi Sardicensis decretum illud,quo licentia dabatur Episcopis Ro- imam provocandi, in Occidenti a veteri Ecclesia observatum, non est: sic nec id servatum esse in Oriente quod constituerant Chalch idonenses illi Patres de provocatione ab Exarchis seu Patriarchis sin- ipularum Diocoeston ad sedem Constantinopolitanam admittenda. si Nam Justinianus novella centesima & vigesima tertia in confirma- itione Canonum illorum Concilii Chalcedonensis, mentionem nul- , iam sicit illius additionis: gei etis Ava α; iqua manifeste sedi Constantinopolitanae decernebatur: imo contra isancit,non licere retractari, quod semel ab Exarcho, id est, Patriar- .cha, uniuscujusque Dioecesios in causis Episcoporum & Metropor ilitanorum statutum ac judicatum fuerit. i

Secundo ab hac synodo Chalcedonensi jubetur ut Ecclesiastici sequantur ordinem dignitatis civilis Canonis i q. haec sunt verba, F ver. qualibet civitas per auctoritatem Imperialem renorata , id est noriter constructast, aut si renaretur in posterum, cirilas ct publicas ordinationes etiam Ecclesiarum parochialium sequatur ordinatio. Hic autem erat ordo dignitatum Ecclesiasticarum: Romanum

Imperium divisum fuit in quatuordecim dioeceses, & unaquae edioecesis continebat multas provincias, quarum unaquaeque murutos habebat Episcopos, & inter eos unum Metropolitanum dive forum Episcoporum,sed unius provinciae Episcopum.Primus dice-

677쪽

x et E c c L n s i A s T I c A N. T. talios Episcopus dicebatur Exarchus, seu primas, quorum nominum prima occurrit mentio in hoc Chalcedonensi, qui in prioribus rusquam extat cui etiam obediebant dioeceseos Metropolitani. Ejusmodi erant Episcopi Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae,Carthaginis, Ephesi,Thessalonicae, Mediolani, Arelaist&c. Inter eos quinque vocabantur Patriarchae,ut Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae,Hierosolymorum, & eminebant supra alios Exarchos, excepto Hierosolymitano, qui suberat Epi scopo Caesariens Metropolitano; nam illa erat Palaestinae Metropiniis secundum ordinem civilem ; Et Episcopi Romani Imperii ordinem sedendi habebant, secundum dignitates civiles. Vide Impera toris sustiniani Novellam si . cap. r. Constantinopolis vero, antea dicta Bysantium, ante sedem Imperii ibi constitutam, erat sub Metropolitano Heracleae. Ab auctoritate urbium civili, dependere auctoritatem mordinem sedendi Ecclesiasticorum clare probat Baronius a n. C. 3 p. s. I o.

Majores in instituendu sedibisse, non aliam iniisse rationem, thiam secundum propinciarum Apisionem O prarogatiris a Romanis ante stabilitas, quam plurim sunt exempla: sed satis mad. erit unum reI alte rum huc in praesentiarum adferre; ac inprimis illud haud longe petitum de sede Antiochena , qua quantumlibet a Petro ante Alexandrinam fuerit instituta, tamen quoniam Praefectura Alexandrina augustatu dicta, ab Augusto eo nomine insignita, magnificentissime prae cateris fuerit nobilitata ab eadem, longὶ prauabat Dria prefectura: ea de caussa factum apparet,

vi quamvis Antiochena ante Alexandrinam a Marco nomine Petri erectam,

suerit instituta, tamen illi postposita habeatur. Sic etiam inter omnes O rientales praefecturas Siria proconsulatus praestabat, cum ejus provincia Metropolis estet antiochia: inde etiam accidit ut prima omnium Ecclesia Antiochena habeatur. Et quamvis Hieroso morum prima omnium origine temporis ct nobilitate rerum in ea consummatarum merit. dici post, ceteri que ea de rauca, quae in Oriente sunt ecclesiis jure praeferenda rideritur, illi tamen Abjiceretur. Imb secundum predictam, ut apparet,rationem, non ipsa Hieroso moram ecclesia est instituta Metropolis Patistina, sed quod totius illius Provincia Metropolis CGirea maritima a Romanis

esset Uecta , illic etiamsedes Metropolitana ejusdem Propinciae est decre-

678쪽

HisTORIA fACRAM, servato ranun adique Hierosolimarum Ecclvae honore. Niles id eo spicui duinatum ab Hieronimo epist. 6. ad Pammachium , ubisic ait: Mootaeniihi : ad alexandrinum Episcopam Postina qiudpertinet ni fallor hae tibi decernitur (in Concilio Nicano scilicet ut Palaestina Metropoliri carea est , ita totius Orientis Antiochia. Haec illa: Caterum ante Conciliam Nicanum Caesaream Palassina Metropolim esse constitutam ipse canon septimus Concilii Nicaeni non obscur=significat, cum 'ait: si uia consuetudo obtinuit, O Uiuiua traditio, ut auiae Discopus honoretur, habeat honoris conse*uent iam,salva Metropolis auctoritate, re propria dignitate. Haec erat Caesarea, qua, Iosepho auctore, maxima omnium Iudaea cipitatum erat. Hactenus Baronius. Sed jam denuo vi-

de , quomodo sui obliviscatur idem Baronius; ubi loquitur de Canone Concilii Constantinopolitani, & de privilegiis Episcopi Constantinopolitani in Chalcedonensi approbatis & firmatis acti,

ne c. canone 28. hisce verbis. At creth si non aliunde canon sussulicitur quam ex reddita ratione nulla ex parte subsistente; ipsam necesse est penitus eranescere. Vbinam gratium,quaeso, praerogativa sessium expuleris iudine, amplitudine, vel dignitate ripitatum, a masoribus reperitur sancita, ct non potius ex Apostolaram succesione , Ode ct ipsa As alica sint

nominata, di prae caeteris a Patribus exaltatae reperiuntur I Sed contrarium est verum,ut paulo ante testatur ipse Baronius,& secundum rationes ab illustitissimo viro postremo adductas, Ecclesia Hierotalymitana omnibus caeteris esset praeferenda, & multis aliis Ephesina, propterApostolum Ioharurem,& Corinthus,Thessalonica,Philippi, pr starent A lexandriae auia illa ab Apostolis fundati sunt Ecclesiae. Tertio, actione i 6 Concilii Chalcedonens s disputatur de aequali dignitate Episcopi Constantinopolitani cum Episcopo Romano, quod contra Ligatos Episcopi Romani tota synodus approbat Sunt ipsa verba sinous, quamvis tantum subscripserint Epistopi n i 8s. Canon autem est et 8. qui sequitur. Etenim sedi senioris Roma propter Imperium civitatis illiis Patres consiquenter pririlegia reddiderant: cieadem intentione permoti centum quiaequaginta Deo amanti mi Discopi Concilii Constantivvalitani arcumenici, aqua sinoesiima sedi nora Romae privilegia tribuerunt, rationabiliter judicantes imperio de senato urbem ornatam, a Pis senioris urbis Roma pririlegiis frui; O ira E Ie-

679쪽

icu cui illis,majestatem habere uerritis, O sedem post illam inistre

dic. Idem canon renovatus est in Concilio Constantinopolitano sexto cecumenico, in Trullo convocato, Canone 36. an. C. 68 I. &confirmatus a Justiniano nov. constit. I 3 I. c. a.

Legati Papae Romani audito canone et g pro privilegiis Episcopi

Constantinopolitani, in eadem praediista actione citant canonem Concilii Nicami sextum pro primatu Papae, sed male , ut ostendimus inconcilio Nicaeno & Africano an. C. I p. Addunt canoni(quod Ecclesia Romana semper habet primatum verba,quae canon Concilii Nicini non continet, ut ibidem ex codice ab Aetio dato deprehenditur. Ergo subscribitur ab omnibus Episcopis clamantibus: nemo coactus ed.

Subscribit ibidem Eusebius Dori laei Episcopus, qui diu Romae

vixerat a Dioscoro relegatus, & testatur Episcopum Romanum eum canonem suscepisse. Sic autem finem capit concilium Characedonense, Glarissi ijudices dixerunt: Ex his quagesta sint, res ab a-noquoque deposita, perpendimus omnem quidem primatus honorem pra-cipuum secundum canones antiqua Roma Deo amantsemo Archiepiscopo consererm: oportere autem sanctifimum archiepiscopum Regia Constantinopolis novae Roma,eisdem primatibus honorii dignum esse,ct potestatem habere ordimrreMetropositis in Asiana, Pontica di Thracica diaeresibis &c. Obiter hic notandum, in corpore Canonum a Justiniano edito, non solum eos canones contineri, qui ab cecumenicis synodis constituti sunt, sed etiam qui ab cecumenicis comprobati robur acce perunt: ut canones A nuranae, Neocaesariensis, Gangrensis, Antiochenae & Laodicenae synesi, quae tantum sunt synodi provinciales. Atque hi Canones abImperatoreJustiniano etiam vim legis acceperunt, per novellam constitutionem Imperatoris I 31. de confirmatione codicis canonum Ecclesiae universae. rideatur Iustellus in praefatione ad coinem Canonum.

Relatio seu epistola illa synodi Chalcedonensis, quae invenitur post actionem tertiam, ad Papam Leonem scripta, a multis spuria& adulterata habetur e nam cum sub finem epistolae tempus scriptionis indicatur, habetur is ipsi pro scripsimus. Item Cal. April. cum in octobri si celebrata, ut vides actione prima, de finiatur quinto

680쪽

H i s et oiR I S ANC R A tΚal. Novemb. actione I 6. Indictione scitur Icum Concilium sit celebratum indictione q. ut liquet actione prima. Annus autem

Clitisti si . initium est indictionis i g.

Putat Baronius vocem oecumenici seu universalis inter titulos Papae Leonis in hac relatione omissam dolo librariorum, nos credi- mus multos praedictos errores in hanc epistolam irrepsisse ex oscitantia eorundem. Scd paucis examinemus verba relationis. Primo dicitur a synodo Leoni: quibus iasicut membris caput praerat. Quod verum est. Primo, caput, , Princeps &c. erat Episcopus Romanus in Ecclesia orbis Romani, jure dignitatis Urbis veteris Romae: Secundo erat etiam caput hujus concilii, quia per suos legatos presidebat: sed ut verum fatear, Divisum Imperium cum praeside Caesar habebat: Sicut Zorobabel typus Christi,& Josiae renovarunt& instaurarunt Ecclesit Hierosolymitant qdiscationem circa dorigmata; sicut Constantinus & Theodosius Imperatores magni&alii in Ecclesia Christiana etiam sacra curarunt, sc& Marcianus, quod acta Concilii Chalcedonensis manifeste declarant. Sequuntur in relatione: Papa Romano vinea custodia est commissa a Satratore. Vere & bene; nam fuitLeo insignis veritatis athleta,qui suo ut loquitur Baronius, & animi magna constantia, spiritu excitatus divino, i, reses conatus est e vinea Domini pellere M. Sed sancta synodus illum honorem non soli Leoni deberi indicare voluit, cum ris Udoctis ille sic omnium Episcoporum & Presbyterorum communis. S. Hielis i. c. s. ronymo vinitores suntApostoli & eorum successores. De privilegiis Ecclesiae Constantinopolitanae decretis synodalibus per synodum Chalcedonensem confirmatis, relatio trolixe, & clare agit ; & tamen Baronius hunc canonem et g. vocat clandestinum,adscititiam,su reptilium, commentulum, spurium dcc. imo & rescindit, nescio qua auctoritate, a decretis concilii cecumenici de magno animi servore exclamate Considera, lector,stropham, admirare rasriciem, O execrare proditionem. sed, ut verum fatear, nescio, quare se ira turbet ili

strissimusCardinalis.nil detrahitur hisce canonibus honoriEpiscopi Romani qui ipsi concessus in synodo Nicaena: nam eandem servat in sua dioecesi potestatem, & in primatu eundem honorem. Alexam drinus & Antiochenus Episcopi, quibus praeferebatur Constanti

SEARCH

MENU NAVIGATION