Antigrapheus, sive, Conscientia hominis : coram Serenissimo Maximiliano Electore Bavaro

251쪽

l C A P n T XV. 2 et ratus: Hinc illae voces: Misericor- 'ias Domini in aeternum cantabo, in generationem S generationem. Qq artum s Libertas Sancta. Sapi- ns Periander interrogatus quid esset libertas Recta , inquit , Conscientia. Perinde ac si dicereis effectus

ab illa caussa. Porro ad libertatem spectat, uti Bernardus arbitratur, habere peccati odium , mundi contemtum. b Sunt qui peccatum oderint, sed nondum conten/nant Mundum. Agere in Mundo , & Muna tum contemnere , negoti una dissei-le. Sed bono animo, contemptus isteric accipiendus est , ut animus humanus suam non ignoret libertatem , aec ab ullo mortalium ita pendeat ut eo subtracto vitam censeat intolera-3ilem. Homines animi pusilli irationes nobiscum ipsi norm unquam ita puta naus: Si Patronus iste me de se rat, si favor illius me destituat, si ne otium istud non succedat, si mea medix pectatio stillat, actum est, perii. Quid, ais, homo timide t nequa luam ita ratiocinandum. Nam et iii P et amici

252쪽

amici deserant , spes fallat, vota ill dant, Mundus totus decipiat, omnia isinistre cadant, neutiquam abjicien dus est animus. Etiamnum Deus gu bernat,& singula vitae momenta suis dispensat nutibus, a quo tanto plusi auxilii sperandiana, quanto minus ab hominibus potest expectari. In his omnibus liber sit animus qui bona sese tueatur Conscientia. Christus discipulis trepidantibus animos addens: Confidite , inquit, ego vici Mundum. a Jam domitus, iam vinctus , jam prostratus est , jani jacet; vos calces in illum clidite, nec

opus machinis robiistioribus. Contemptu Mundus optime triumphatur. Nec enim nocere potest nisi nociamentum amantibus. Eximie Augustinus hanc animi libertatem com

mendans: Quid mihi prodest, in- l

quit, si me continuis laudibius totus lMundus attollat , si Conscientiam

mordat veritas criminis Z Nec malam Conscientiam sanat praeconium lau- dantis , nec bonam vulnerat oppiO- lbrium conviciantis. b Hac l

255쪽

Hac animi libertate Conscien- ia bona incredibiliterjuvatur. Nec enim curat homo erecti spiritus se ituum censeri, inab ipse se talem in plurimis censet, interim sapiens &liber est, cum iudiciorum ejuscena O di & sermunculorum possit esse com

temptor.

Nostro AEvo Londini in Anglia, primarius ludi moderator, qui Seba stianus audiit, comoediam dedit spectante Regina Elisebetha. Miro plau- 'du excepta est actio: Iussus ergo gratiae aliquid sibi postulare. Quibus ille r Regiae liberalitati, ait, gratia Sago maximas,nec alio quam libertate Constientiae donari velim, quo mihi liceat religionem Catholicam impune sequi, ac profiteri.

Enimvero Conscientia , non carnis , sed Spiritus libertate gaudet. Suavis quidem est liber las carnis, sed Palis. Haee disciplinam odit, frenos e ccutit, imperia spernit , ad libitum agit omnia. Jucunda est haec libertas, sed pessima. Ea sectanda est , qaalibertate nos Christus liberavit. a

256쪽

Jam a Circumcisionis lege, dii ab aliquot centuriis Veterum prae ceptorum sumus liberii, dc gratiis quam plurimis dotati. Suffciat nobis haec libertas. Illa quae carnem ab obsequiis &servitiis liberat, servitus est deterrima. Erectae mentis libertatem amat Conscientia. Quintia in Conscientiae bonae ad-jumentum s Cessium explorator Spiritus. Cum populus Hebraeus ex

AEgypto Jam liber per vastissimam

solitudinem iter converteret ad terras fer tiliores, Dux populi Moses exploratores misit , per meridianam iplagam , ut considerare ny terram terrae incolas, Rum pauci numςro an multi s fortes an infirmis ipsa terra, bona an malas urbes quales, milia tae an absque muris; humus pinguis an sterilis; nemorosa an absqtie arboribus. Cum illuc pervenissent exploraverunt terram unde quaque; delati demum eo itinere in Hebron ad torrentem Botri, ubi abscideruut palmitem cum uva sua, quam viri duo portaverunt in vecte. Ita omni reuione lustrata redierunt ad Mosen,

257쪽

Jixeruntque : Venimus iii terram ad quam misisti nos, quae revera fluit lacte Sc melle, ut ex his fructibus rognosci potest. At vero Iosite &Caleb , qui & ipsi lustraverant, terra, inquiunt, quam circuivinius, valle bona est. Si propitius fuerit Do

minus, inducet nos in eam, dc tradet humum lacte luet melle manantem. Dominus nobiscum est , nolite metuere. Ita omnino Spiritus, quem taelestium exploratorem hic appellamus, mittendus est in altum, ut eatorum c litum regionem omnem consideret, voluptates expendat, defitias investiget, nectar dc Ambro liam gustet, destinatum sibi locum

perquirat, caelum omne perambu-het, rerum futuraram ac caelestium sit explorator, in sui ac conscientiae bonum. Ita Bernardus ad hoc iter nos erudieris, spiritus, inquit, a terrenis aversus ascendat ac visitet supernas sedes, currat per plateas supeinae Sion, audiat melos Angelorum , commendet se omnibus. a Ita SpirituScael: peregrinator, tam visa quam au-

258쪽

D a C o v s c r EN TI Ardita in caelo recenseat conscientiae Verum ad caeleste hoc iter maximie idoneus est Spiritus sui notitia imbutus. Clare vallensis Doctor it rum monens : Frustra , inquit, cordis oculum erigit ad videndum Deum , qui nondum idoneus est addendum seipsunt: prius enim necesse est, ut cogn0s M invisibilia Spiritus tu quam possis esse idoneus ad cognoscenda invisibilia Dei. Et si non potes cognoscere te , non praesumas apprehendi re ea , quae sunt supra

te. a

Hoc itaque Consi lentiam puram incredibiliter exhilarat, animo frequentius dia, caelum ire. Et obsecro, Christiani, quis nostru in serio possit esse tristis , si bonam habeat Conscientiam , dc mente saepius ad calum conficit viam s Hebraei exploratoris Calebi verbis hic ut Ascendanius S possideamus icrram,quoniam poterimus obtinere eam. b Ascendanaus animo , dum sequi liceat de

corpori. Ascendamus in regi oriem viventium. Hanc viam nobis nulla intera Ibidem. b

259쪽

do non fatigabimur. Taimeti simi, qui deambulatio Oibus ita impense,iblectantur,ut eos magis aura Plam cibo victitare putes: naalunt enim eduliis gelatum suum , quam coipus assuetis ex curtibus fraudare ; saepe ad secundam , non raro post sublatam illam etiam mensem rure primmulI revertentes. Qsed ni suae lint etiam nobilissimo animo, tam arcte, tantque misere, habitanti decentes

evagationes 3 quid na quotidianae, quid ni horariae, cum A magis expeditae sint illis corporeis, minusque laboriosae 3 dc quod caput est, plus quam dici possit, quaestuosae ac salutares. Animus ad ardua excelsa non anhelat, neque lassatur locorum intervallis. Non enim movetur anima pedibus ait Augustinus sed affectibus . a Excurramus , exfore

a in Dan .rirea initium.

260쪽

Signa Confici,ntiae bonae, Depudi

D Iasis Flamenaeligionibus obstri-

ctus porrum non sollina non edebat , sed nes quidem tangebat. Mysterii dices, ani valetudinis caussa utriusques maxime mysterii. Porrumi inflat , fumos in caput submittit, la- lcrimas ciet, oculis pernitiosum, nonnunquam & vitae. Plinius enim Ma- ljor de porri succo commemorans: lFama est , inquit, quod Tiberius vo- lcarit Melam Equitem reum e X procuratione, is in summa desperatione lporri succum ad trium denariorum argenteorum pondus haut it, & conia festim expiravit sine cruciatu. a Quando igitur sacerdotis est, tam oculis 'quam intelligentia valere, porrum sacrificulis illis vitandum

Christianorum Deus , Rex summus maximam Sacerdotum suorum curam gerens : Qma tu scientiam