Pia desideria : tribus libris comprehensa

211쪽

Et procul a populis,procul urbibus atque tumultu Optata toties,sola, quiete fruar. Atidiet hiis nudus qua mutua verba loquemur, Nostraque qui turbet otia nubus erit.

cuigi notet n0iros, nemo metuendus, amores,

TAIricus hic nudum jussibi Censor habet. Tunc mihi tu promesseretis intimasbriscaeaque juvent animum verba cupita meum. Tunc ego, m quanta, dicam tibi,saucia flamma;

uaque, licet smiles, dicta placere, scio, O semel optati micet hac mihi Aderis aura; uvam fortunato lux erit ilia die IJam satis arbanas, mea lux habitavimus ades; Nosra si exiguo tempore, vida domus. Veni dilecte mι egrediamur in agrum, commoremur in villis. Canti c. 7.

δέ uis dabit me in solitudine diversorium, Mallem fenim J in solitu ine habitare, per

quam nullus vel rarus transit. e Utinam nullus hominum esset mecuni eviteritis, ut familiarius loqui possem cum Deo inisteriust ipse enim dc secretum quaerit, & solitarium locum diligit. Fugiam ergo hominum solatia , colloqui a ; ut in secreto cordis mei Deum habitatorem habere possim. As uescant ergo sola intima cogitare, sola interiora dilige- re, et in illis permanere, ut possim audire quid loquaa Hieron. 2. b D. TZom. Aquis. hoc loco. e Bern. de inuri domo cap. 66.

212쪽

liquatur in ine Dominus Deus meuι. Ecce ad sum piissime Deus , tecum sum , intus sum. Quamdiu in exterioribus occupatus fui, vocem tuam intra audire non potui. Nunc autem reis versus ad me, ingressus sum ad te, possim te auis

dire, es tibi loqui. a Ecce elongavi fugiens,&mansi in stolitudine.

b Fugiens se elongat, quia turba desideriorum temporalium in altam Dei contemplationem se sublevat. c Oppidum, carcer; solitudo, paradisus est. d O solitudo beata 8 6 Εreme, mors vitiorum, vita virtutum i te lex & Prophetae mirantur, iaquicunque ad perfectionem venerunt, per te in Paradisum introierunt: obeata vita solitaria Sccontemplativa i quid ultra de te loquari ipse Dei filius Salvator 8c Magister noster,exemplum dedit nobis, fugiens in de sertum es mansit in solitudine, ubi sunt Rota charitatis, quae semper flammescunt, quae semper in sancto odore vivunt Z o solitudo negotiorum coelestium apotheca i in te transitoria di terrena mutantur in eoelestia & aeterna. Denique in te, lacrymm mutantur in risum, & gaudium pariunt sempi

ternum.

e Pia anima DeoJ se totam exhibere nitens in studio contemplationis, inquit: in agrum, commoremur in viliis: congruentissime

213쪽

contemplationis illidium, agri ex prina it vocabulo, quia & illud iii solitudine, longeq; ab hq-minum conversatione exerceri solet; & novimus agrum eas dici terras, quae sunt in solitudine, longe clue a conventibus humanis; Ac, sicut ager si excolatur, ingentem profert fructuum ubertatem, quibus nutrimur in corpore, ita contemplatio, si recte eXerceatur, tantam prota fert virtutum copiam,ut per illas, in vita alamur

spirituali. Unde bene & libro Genesis dicitur cle S. Isaac : Et egressis fuerat ad meditandum in

agro inclinata jam die 'Nec minus c Ongrue particulares meditationes, villarum nomine designat; quandoquidem, sicut villas ea appellare tolemus praedia,in quibus praeclarae in agro sunt habitationes, ad id potissimum extructae, ut millas tunc se conferant homines,cum a mundanis negotiis respirare voluerint; cum ex infirmitata te aliqua convalescere, aut quoquo pacto se recreare voluerint, Sc cum fructus eX agro colligere, atque servare curaverint : ita Sc medita-.tiones pariter praeclara funt aedificia ab Anima ipsa in agro contemplationis sibi extructa in quibus illa, fugiens praesentis saeculi negotia,

quietE commoretur; in quibus Sc commorans, ex qualibet peccati aegritudine convalescat,summisq; fruatur deliciis, ae demum eximios virtutum colligat, servetq; fructus. Bene quoque pia anima, cum Deo dilecto suo, egredi se, inquit, vel in contemplationis, &Commorari in visiis meditationum, cum voluptatem nullam pexcipiat ex hominum conversatione.

214쪽

Lin KR SE CuNDus. Quin imo quamvis terrenarum rerum copia exuberet in saeculo; quamvis prospere sibi cuncta contingant, minime tamen ex commodis hisce quippiam percipiat voluptatis , nec DH- quam vere se arbitratur laetam , nisi cum sibi egredi liceat in hunc contemplationis agrum. Qua in re,videtur se habere instar avis illius,quae tametsi in cavea omnibus abundet rebus, tum quae ad victum ei sunt necessaria, tum quae voluptati illi esse possent ; laetam tamen nunquam se reputat, quoad usque permissum ipsi fuerit, a cavea ipsa egredi, liberE volare, commorari in foraminibus petrae. Jure autem cum Deo egredi vult, quem unum habet dilectum ; quia nec homines ardenter quempiam amantes , villarum quippiam percipiunt gustus, nisi amicum illum comitem habeant, ideoque ipsum invitant. Et experientia comprobamus, etiam summos Reges ac Principes,ad quos difficillimus aditus esse solet, cum in palatio Regioque in throno resident, in villis commorantes, etiam cum insimis rusticis libentissime conversari; hoc illud est, quod anima intendit, chini illum indictum invitat agrum & villas, ut familiariter cum eo agat, uti curn unico dilecto. Neque vero admodum temporis huic indulgere vult studio contem plationis,& familiariter agere cum Deo, sed deiectatione maxima, diutius in eo optat persistere; id namque iis indicat verbis; commoremur, sed pernoctemus, aut requie stamus in villis. a Quamdiu senim J animus permixtus est, turbis

215쪽

ico VOTA. turbis 8c in multitudine fluctuantium volutatur , nec vacat soli Deo, nec segregatus est a vulgo. Propterea, o anima, quae per orationemia contemplationem Deo vacare decrevisti, esto sola, hominum consortia fuge, tumultuosas mortalium conversationes devita, ut illi solite solam serves, quem ex omnibus elegisti.

a O sancta Anima, sola esto, ut soli omnium serves te ipsam , quem eκ omnibus tibi elegisti.

Fuge publicum, fuge Sc ipsos domesticos, fecede ab amicis & intimis, etiam di ab illo qui tibi

ministrat. An nescis, te verecundum habere sponsum, Sc qui nequaquam velit tibi suam indulgere praesentiana, praesentibus caeteris ξ secede ergo, sed mente, non corpore, sed intenti

ne, sed devotione, sed spiritu; de caetero, sola indicitur tibi mentis & spiritus solitudo. Solus es, si non communia cogites, si non affectes praesentia, si despicias quod multi suscipitini, si si stidias quod omnes desiderant, alioquin nec si

solus corpore es, solus es, re, O desertum C AR1sTI floribus vernans lo solitudo in qua illi nascuntur lapides de quibus in Apocalypsi civitas magni Regis exstruituri 6 Eremus, familiarius Deo gaudensi quid agis i quamdiu te tectorum umbrae premunt Zquamdiu famosarum urbium carcer includit ZCrede mihi nescio, quid plus lucis asp cio; libet sarcina corporis abjecta, ad purum aetheris evolare fulgorem.

VIII.

ad Heliod.

218쪽

VIII. Trahe me post te , curremus in odorem

unguentorum tuorum . Cant. r. Λ Diei, ut jaceant nati fine viribas artus, Nec sm qualis eram, sola sed umbra mei rVis traho pert arasidia tetrica vitae, Ipsaque sunt oneni languida membra sbi. Lo lsa jacet capitis nimio fudipondere cervix, Sarcina suntque manus arcinasunt i pedes. AFduή ue novam querunt jactata quietem, Nec scio quo tandem fusa locare tu. cto,

purgere nunc meditor nunc lassa recumbere ira- Nunc nixum cubitos limiisse caput. Nunc lubet inverso, nunc ore cubare supino,

Nunc aliud lateri substituisse latus.

Cumque tori cunctas peragravi languida parteS, Heu 1acEnsque,

easque,

T ue volens cursu, non tamen apta, sequi 'An gis, S mediis morientem deseris agris, Nec mora tanta datur dum comes ire queam 'ita in Libycis, a milite, miles a renis Deseritur, se ita cum data Mnasura; D tristis genitrix ita projicit impia natum, Quem iactare pudor, pauperies ve vetat. Tende manum, nostrique pius miserere doloris; Tende manum refugo vel pede ne gradum Troica Dardanius cum Pergama cingeret ignis,

Quoque senem rapuit Aius igne Patrem.

Trans

219쪽

Trans mare defessam fert nata Cyconia matrem, Susinet hinnulei cerva natantis OnuS. I solam ignotis,fugitive, relinquis in arvis, Nec fnis hoc humeris ponderis esse tuis Z uanquam ego, et ei seri tibi sarcina tanta recuse, Si modo vel leviter traxeris, i a sequar. Et sequar S curram rapiarias ibima venio,

Langoida funesto qua modo strata solo.

Nec quihus invitam cogas, opus ense, vel armiS,

Sponte nec injecto, libera, fune sequar. Traxit ad impulsa querulos testudinis ictus, Cum sylvis Geticas Thrax Cytharista feras Traxit, S attonitae sylvaeque inera stupebant,

Non ego Bystonii movear testudine Vatis,

Nec trahar Aonia voce sonante lyra.

uenas sui rapiuAElfensus, sua qtu 1 voluptas, Se 'nit hic oculis auribas ide capti

Non ego luminibus, non auribus otia venor ,

y fer Achaemenii languor odoris eget. Lux mea, rorilegis halat tibi Dca evistis, Assanat odoratae Palladis imbre caput. Ida Patisino fragrant tibi tempora nardo Myrrhdque de madidissiliat odora labris. F at Orontai tibi graminis halitus aurias, ob que quot loqueris tot jacis ore rosas. Aibdque Panchaeo ceret ix tibi Judat olio', Aj ris ρορ h meros rore pertingit Onix. Et manus Ambrosis pluit utraque roscida guttis, Et digiti Libyea germina mess olent, Denii, quidquid olent, conchis tinguenta Sabaeis, Balyama quid aid olenta oc meas halat Amor. Nec

220쪽

Nee solism Assyriis qua fudant balsama ramis,

Nat que odorifero thura Sabaea solo :Fragrat Orontais hic spica suatior herbis, Guttaque Panchaeis nobilior lacrymis. Nempe tuo qualis, Bolis a pudiea, cubili, Qualis odor thalamo, Caecili cacla, tuo; Aut qualis, cum Dorotbea pennatas Ephebis Attulit hybernas germina verna ro αὐAut Nafatentena qualis cum Virginis adem Spar sit Iosaisoris anhelus odor Denique Divorum qualis cum gemmea sitant

Indigetum liquidis amphitheatra crocis. O semel hvi liceat mihi ducere naribus auras lQua modo languebam, fana repente sequar. Mult que currentem sociarum turbasubibit, , Ut glomerat socios uncta columba grege . Trahe me post te, curremus in odorem unguentorum tuorum. Cant. I. o Λ Nima amans fertur votis, trahitur desideriis. b Fessa stina, deficio; noli me deserere, sed trahe me post te, ne incipiam vagari poss amatores alios, nec curram quasi in incertum,

he me post te, quia satius mihi est ut me trahas,

ut scilicet vim qualemcunque mihi , aut terrendo minis, aut exercendo flagellis, inferas, quam parcens in meo me torpore securant deis

relinquas. Trabe me quodammodo invitam, ut facias a August. man. c. b Bernare. serra. 2I. iucunt.