장음표시 사용
31쪽
Obvius it. Vertere truces venientis ad ora Terribiles vultus, praefixaque Cornua ferro Pul Vereumque solum pede pulsavere bisulco; Fumificisque locum mugitibus impleVere. Dirigithre metu Minyae. Subit ille ; nec ignes Sentit anhelatos tantum medicamina possunt. Pendulaque audaci mulcet palearia dextra: Suppositosque jugo pondus grave cogit aratri Ducere et insuetum ferro proseinde re mpum. Mirantur Colchi : Minyae clamoribus implent, Adjiciuntque animos. Galea tum sumit adna Vipereos dentes ; et artitos spargit in agrOS.
Semina mollit humus valido praetincta Veneno :Et crescunt, fiuntque sati nova corpora dente S. Utque hominis speciem materna sumit in alVO, Perque suos in tus numeros componitur infans ;Nec nisi maturus Communes eXit in aura S :
Sic ubi visceribus gravidae telluris imago
32쪽
Plus granil l ces homines secouent aveo sert6 Ies
33쪽
I 3 Essecta est hominis, stato consurgit in arvo: Quodque magis mirum, Simul edita concutit arma. Quos ubi viderunt praeacutae cuspidis hasta SIn caput Haemonii juvenis torquere parante Si Demisere metu Vultumque animumque Pelasgi. Ipsa quoque extimuit, quae tutum fecerat illum: Utque peti vidit juvenem tot ab hostibus unum, Palluit; et subito sine sanguine frigida sedit. Neve parum valeant a se data gramina, Carmen Auxiliare canit; secretasque ad ΟCat arte S. Ille, gravem medios silicem jaculatus in hostes, A se depulsum Martem convertit in ip Sos. Terrigenae pereunt per mutua vulnera fratres; Civilique cadunt acie. Gratantur Achivi :Victoremque tenent; avidisque amplexibus haerent. Tu quoque Victorem complecti, barbara, Velles ; Obstitit incepto pudor : at complexa suiSSeS J Sed te, ne faceres, tenuit reverentia famae. Quod licet, assectu tacito laetaris: agisque Carminibus grates, et Dis auctoribus horum.
34쪽
35쪽
25 Pervigilem superest herbis sopire draconem: Qui crista linguisque tribus praesignis, et Unci SDentibus horrendus, custos erat arietiS BUrei. Nunc postquam sparsit Lethaei gramine succi; Verbaque ter dixit placidos facientia somnoS,
Quae mare turbatum, quae concita flumina sistant; Somnus in ignotos oculos subrepit: et auro Heros risOnius potitur: spolioque SuperbUS, Muneris a uotorem se Cum Spolia altera portan S,
Victor Iolciacos tetigit cum Conjlage portUS. Haemoniae matres pro gnatis dona receptis, Grandaevique serunt patres; congestaque flumina Thura liquefiunt, inductaque CornibuS aurum Victima vota cadit. Sed abest gratantibus TSon, Iam propior leto, fessusque senilibus annis. Cum sic risonides : O cui debere salutem Confiteor, conjuX, quanquam mihi cuncta dedisti
Excessitque fidem meritorum summa tuo I Umi
Si tamen b oc possunt ; quid enim non carmina possun t Deme meis annis; et demptos adde parenti.
37쪽
I Nec tenuit lacrymas. Mota est pietate rogantis :Dissimilemque animum subiit Tela relictus. Non tamen assectus tales consessa : Quod, inquit, Excidit ore pio, conjux, scelus 2 Ergo ego cuiquam Posse tuae videar spatium transcribere vitae PNec sinat hoc Hecate ; nec tu petis aequa : sed iSto, Quod petis, experiar majus dare munuS, Iason. Arte mea soceri longum tentabimuS 22Viam, Non annis revocare tuis; modo diva triformis Adjuvet, et praesens ingentibus annuat RUSiS.
Tres aberant noctes, ut cornua tota Coirent,
Efficerentque orbem : postquam plenissima fulsit, Ac solida terras spectavit imagine Luna ;Egreditur tectis vestes induta re Cin Cta S, Nuda pedem, nudos humeris infusa capillos :Fertque Vagos mediae per muta silentia noctis In comitata gradus. Homines, VolucreSque, serasque Solverat alta quies: nullo cum murmure Sepe S,
Sopitae similis, nullo cum murmure Serpit, JImmotaeque silent frondes; silet humidus adr.
39쪽
9Sidera sola micant. Ad quae sua brachia tendens Ter Se convertit; ter sumptis flumine crinem Irroravit aquis; ternis ululatibus ora
Solvit: et in dura submisso poplite terra :NOX, ait, arcanis fidissima, quaeque diurnis
Aurea cum Luna succeditis ignibus astra, Tuque triceps Hecate, quae coepti S CONSCia noStriS, Adjutrixque Venis, cantu Sque, BI teS JUe mclgarum,
Quaeque magas, Tellus, pollentibus instruis herbis;
Auraeque, et Venti, monteSque, amne S IIae, laeUSque, Dique omnes nemorum, Dique omnes no CitS, adeSte :QUOI iam ope, cum Volui, ripis mirantibus, amnes In fontes rediere suos, concUSSaque SiSto, Stantia concutio cantu freta ; nubila pello; Nubilaque induco : Ventos abigoque VOCOque :Vipereas rumpo Verbis et carmine fauces :ViVaque SaXa, sua CONVUlsaque robora terru, Et silvas moveo; jubeoque tremiscere monteS TEt mugire solum, manesque eXire sepulCriS. Te quoque, Luna, traho, quamvis Temesaea labores Tra tuOS minuant; curruS quoque Carmine I OStro
40쪽
descendii des plaines do l'ύther. Elle y monte; et, Caressant de la main te coii terribie des dragons, elle agite les rones logeres , s'ύleve dans les atrS ,