장음표시 사용
661쪽
Mite deum numen. Bacchus peccasse fatentem Bestituit, pactamque fidem data munera solvit. Neve male Optato manea S Circumlitia S auro ;.
Vade, ait, ad magnis vicinum Sardibus amnem; Perque iugum montis labentibus Obvius undis Carpe viam; donec Venias ad fluminis ortus: Spumiseroque tuum fonti, qua plurimus eXit,
Subde caput : corpusque simul, Simul elue crimen. Rex jussae succedit aquae. Vis aurea tinxit Flumen, et humano de Corpore Cessit in amnem. Nunc quoque jam Veteris percepto semine Venae. Arva rigent auro madidis pallentia glebis. Ille, perosus opes, silvas et rura Colebat, Panaque montanis habitantem semper in antris. Pingue sed ingenium mansit : nocituraque, Ut ante, Rursus erant domino stolidae praecordia mentis. Nam freta prospiciens lath riget arduus alto Tmolus in adscensu: clivoque eXtentUS utroque,
Sardibus hinc, illinc parvis finitur Hypaepis.
667쪽
Pan ibi dum teneris jactat sua carmina Nymphis,
Et leve Cerata modulatur arundine Carmen; Ausus Apollineos prae Se Contemne ΓC CantUS, Judice sub Tmolo certamen Venit ad impar. Monte suo senior judex consedit; et aures Liberat arboribus; quercu coma Caerula tantum Cingitur; et pendent circum caVa tempora glande S.
Isque Deum pecoris spectans : in judice, dixit,
Nulla mora est. Calamis agrestibus insonat ille :Barbaricoque Midan aderat nam sorte canenti)Carmine delenit. Post hunc sacer ora retorSit Tmolus ad os Phoebi : vultum sua Silva Se Cuta e St. Ille caput flavum lauro Parnasside Vinctus Verrit humum, Tyrio saturata murice palla :Instructamque fidem gemmis et dentibus Indis Sustinet h laeva : tenuit manus altera PleCtΓUm. Artificis status ipse fuit. Tum stamina docto Pollice sollicitat : quorum dulcedine captUSΡana jubet Tmolus citharae submittere CRI DIS.
668쪽
I et est son jugement ; les Nymphes et les ber-gers applaudissent; Μidas seul le trouve injuste, et te Condam ne . Le dieia de Dύlors ne petit soli seir que des oretiles si grossieres, de l'oroillo dei homine conservent la figure. Ιl les a longe , it les coiiure d'uia poli grisatre ; elles ne soni plus fixes, et peuvent Se mota voir. C'est te sevi changementque Midas oprouve. Il n 'est puni que dans sapartie Coupabie. Ιl a seu lement des ore illes
toute leur hauteur, iis trahirent celui qui tes
669쪽
Judicium sanctique placet sententia montis Omnibus. Arguitur tamen, atque injusta Vocatur Inius sermone Midae. Nec Delius aures Humanam stolidas patitur retinere figuram;
Sed trahit in spatium, villisque albentibus implet ;Instabilesque imo sacit; et dat posse moVeri. Caetera sunt hominis; partem damnatur in unam :Induiturque aures lente gradientis aselli. Ille quidem celat, turpique onerata pudore Tempora purpureis tentat Velare tiaris. Sed, solitus longos ferro resecare capillOS, Viderat hoc famulus. Qui, cum nec prodere ViSUm Dedecus auderet, cupiens efferre Sub auraS, Nec pOSset reticere tamen, Secedit; humumque Effodit: et, domini quales aspexerit aureS, Voce resert parva ; terraeque immurmurat haUStae. Indiciumque suae vocis tellure regeSta obruit; et scrobibus tacitus discedit Opertis. Creber arundinibus tremulis ibi surgere lucus Coepit : et, ut primum pleno matUruit anno,