Theologia dogmatica et moralis, ad usum seminarii Catalaunensis. Autore D. Ludovico Habert ... Tomus primus septimus Tomus primus. Continens tractatus de Deo uno & trino, angelis, atque mundi visibilis opificio

발행: 1736년

분량: 795페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

E PRO LEGO MENASupernaturalis Deum resque divinas attingIt Per principia supernaturalia, scilicet per Dei

revelationem & propositiones fidei. De Theologia naturali in hoc opere non agutur , sed de supernaturali duntaxat. Q. uomodo definitur Theologiasvernaturalis R. Definitur , disciplina supernaturalis, quae ex principiis divinitus revelatis varias concluis sones tam de Deo, quam de iis , quae ad Deum quoquomodo spectant, certo elicit. Dicitur I'. disciplina supernastiralis, quo distinguitur a Theologia naturali ; haec enim nititur principiis naturalibus; illa vero supernaturalibus, nempe verbo Dei, & divina revelatione. Utrum autem nostra Theologia sit iotrinsece& entitative supernaturalis, an extrinsece tantum , non una est Scholae sententia.

Alii affirmant; quia illa disciplina essentialiter est super Naturalis, quae nititur motivo supernaturali ; omnis quippe habitus vel aetus sumit speciem ob objecto formali & motivo : atqui Thcologia nostra nititur motivo supernaturali, nempe propositionibus fidei ; ideo enim Theologus assentitur huic conclusioni: Ergo Christus Uri'us e, quia Deus dixit Christum esse verbm

hominem: Ergo cum scientia , quae utitur m C- diis naturaliter cognitis, sit enti rative naturalis, Theologica disciplina entitative supernaturalistagnosci deber ι cum ex principiis supernatur, limis discurrat.

Nec refert, quod Theologia studio & labore

comparetur ; namque fides explicita eorum omnium, quae nobis a Deo revelata sunt, Pl aerequirit multas vigilias & exercitationes, cum ad IIIam obtinendam addiscenda sit tota Scriptura,& omnium seculorumTraditio elucidanda ; nec

propterea fides explicita dici potese uncitatav

32쪽

tialiter super

uralis, Iuralis

Iabore

D ad abs plusa da ; nec Isaia οTRE LOGIAE. 3 naturalis Sinu literTheolog: a secundum se s ectata , hoc est astensus datus conclusioru Theologicae est entitative supernaturalis, licet naturalem praerequirat industriam & laborem. Communior tamen In Scholis est eorum sententia, qui docent Theologiam cste simpliciter& entitative naturalem, &extrinsece duntaxat supernaturalem ; quia motivum ejus proximum est connexio conclusionis cum praemissis revelatis, remotum vero ipsa revelatio 1 neque enim Theologus astentitur huic conclusioni : Ergs Christus est risivus: quasi Deus id dixerir, Deus quippe id nunquam dixit; sed quia Deus revelavit Christum estis hominem, unde Theol gus concludit Christum esse risivum ; quia haec conclusio cum propositione revelata necesI riam habet connexionem. Porro illa connexio est quid naturali lumine Ira norum , ut vul e thnicus illam advertere possit. Ergo proximum Theologiae motivum est naturale : remotum vero supernaturale: atqui habitus vel actus speciem suam sumit a motivo proximo Ergo. Confirmatur. Habitus entitati Ve silpernaturalis est infusus: atqui habitus Theologiae non est infusus ; vel enim infundLrctur in iustificatione cum gratia sanctificante , & aliis habiti bus infusis , vel extra iustificati Gnem pro merito laboris. Non primo m , alioquin Theolo gia in justificatione idiotis & nullierculis in funis deretur Non secun6um ; quia si pro merito studii & laboris rependeretur in Praemium , in. genii acumen in hoc studio non conferret quissiquam , sed sola pietas; rudiores & stolidi cum recta intentione hic magis proficerent , quam Perspicaces, qui ex vanitare & quovis pravo fine desudarenti illi quippe, non isti, meren . tur augmentum habitus Theologici, sicut allin

33쪽

PRO LEGOMEN Arum habituum supernaturalium ; quaecum fausissima omnes experiantur, fateri necesse est ha hi tum Theologiae non esse infusum, sed acquI-

situm , ac Proinde intrinsecta naturalem , ex trinsece vero supernaturalem.

Negari tamen non potest, quin Deus speci liter adjuvet pios eorum conatus , qui omne studium suum in utilitatem Ecclesiae convertunt, eisque plus luminis conferat, quam suo lphore

Comparare queant, ita ut eorum Theologia inter gratias gratis datas merito numeretur ι Detis enim seseni rarum dominus est, I. Reg. caP. 2.- Dicitur 2. ex principiis divinitus revelatis. Quae

Particulae exprimunt differentiam Theologiae essentialiter constitutivam & distinctivam ab omnibus aliis scientiis. Philosophia v. g. Iam rationem consulit, & ex primis principiis sive speculativis, sive practicis educit suas conclusiones et Juri rudentia versetur circa leges humanas, & ex iis infert quid in particu- Iari sit per eas licitum aut prohibitum: Theologia vero ad altiora principia assurgit, Deum

ipsum in omnibus consulit,verba eius attendit, exponit, &de caeteris judicat: Nosra institutio, inquit Tertullianus lib. de praesicriptionibus cap. 7. de Porticu Salomonis est, qui ct ipse tradid rat Dominum in simplicitate cordis esse quaerendum. Et cap. I A. Fides in regula posita es. Habes legemo salutem ex observatione legis: exercitatio autem

in clιristute consistit , habens gloriam solam de peritiae studio. Cedat curiositas fidei , cedat gloria salu-ri ... Nihil ultra scire , omnias re est. Ex his tamen non inseras rationem & philosophorum sententias a Scolis Theologicis esse Prorsus eliminandas ; Theologo quippe utiliter anserviunt, I R. ut probet Religionem Christianam nihil rationi ditanum docere , PraeclPerc

34쪽

salvi ilia.

stila laboreria i i Dest

oam ab

it suasi rea te

Theo Deu Intendit, si liuiosonibus , radiis

i legem

di autem -

THEOLOGIAE. I aut prohibere , sunt enim multi inobedientes , vaniloqui, qui facile blasphemant quod ignorant, Zc oderunt l, quos oportet redargui rationis emcacia , 8c confiindi ipsorum Philosopho rum testimonio, quemadmodum suo exemplo docet Apostolus Aet. I p. v. 28. Tit. I. V. I 2. Sc feliciter executus est Angelicus Doctor, praesertim in secunda parte suae summae. 2'.Ut UCritate, , quam ethnici in injultitia detinent, sacram doctrinam tanquam pretiosa supellectili exornit Israelitarum exemplo, qui , jubente Deo omnium terum domino, AEgyptiorum vasa in or namentum sanctuarii abstulere, Exod .i 2.Theologia quippe, ut architectonica , & omnium scientiarum domina , jure sibi vindicat quidquid in inferioribus disciplinis Iaudabile, &componendis Fidelium moribus utile repererat. Sed cavendum in primis, ne in hac sacra dis ciplina ratio dominetur , si enim habenas semelei laxaveris, nullus erit modus: ratio quippe per peccatum duplici iRorbo laborat. i'. Infirma est de caecutiens circa res divinas, saepe amrmat Probatque , quod fides negat & reprobat ε, 6c conita. Unde si ad ludicium ejus referantur con. troversiae , quae identidem in sacra Schola naccuntur circa fidem mores, errorum monstra pariat necessum cit. Quid enim Phil ophi ex saneto Hic ronymoeriit .ad Cresiphontem , nisi Haereticorum Patriarchae, quio uesia puritatem perversa maealavere doctrina pIn hac ergo sacra palaestra captivetur ratio in obsequium fidei, regatur ut ancilla, nec dominari permittatur: nam praeterquam quod est in firma & caecutiens, x'. est instabilis, inquieta& imperiosa; Philosopus ex Tertulliano cap. I. de anima definitur, glaria animal, libidine

disput di & rixandi pruriens dialecticaminis

35쪽

ε PRO LEGOMEN Aserit, artificem struendi des: ruendi vers pellem, . inquit idem Tertullianus de Praescrip t. cap. 7.

in jententiis coactam , in argumentis Operariam contentionum , molestam etiam sibi ipsi, omnia retractan-νem. Et c. 2. de anima :apud Platosophos pro numero etiam ipsorum Comn.entatorum quoι varreiates sen- raritiarum , quot pal irae opinionum , quot propagia 'nes gruestioMum , quoi implicationes expeditionum

Hac dissimulare non licet , quod latere non potest, scilicet sacram , cholam dudum similes fere conflictiones & discordias pati, sed vitio quorundam Uodernorum , qui l 'hilosophicis

affecti, res Theologicas in rationis trutina ex. Penderunt, varias quaestiones metaphysicas circa fidci dogmata de quibus inter omne S Catholicos convenit supci siue inseruerunt , & ita Prolixe prosecuti s unt,ut non stadium Theol gicum, thd plane i hilosophicum cxcurrere vi

derentur , ac Praeconceptis circa mores opinio

nibus , Scripturam accommodarunt , parum solliciti de Traditione fassctorum Patrum, contra regulam a Tridentino Conc. praescripta in se T. q. eoque progressi, ut hanc evulgarint damnabilem propositionem , re revera damnatam, I'. ab Academia Parisiensi anno i 66s. deinde a Ciero Gallicano anno IIo . in omni materia , cr praecipue in morali .ibenitiis iuniores, quam auriquiores lego ct seqtior . . . . doctrina fidei a veteribus: doctrina morum a junioribus pete via. De qua propositione sic sensuerunt Gallicani praesules: Haec propositio, inquiunt, est remer.iris, scandalo se , pernicio I a, erronea : sanctis Patribus oeantiquis Doctoribus contumeliosa; spreta in moribus Christianorum eomponendis necessaria Scripturarum O Tradisionis auctoritate di interpretatione moralem Theologiam arbitrariam facit, viamque parat si

36쪽

Enim vero ilInd est discrimen inter Theolopiam Sc Philosophiam, quod ista nascatur perficiaturque ex observatione rerum naturalium ;unde cum in iis nova identidem detegantui,P

steriores Philosophi prioribus doctiores evade re possunt: illa vero nitatur sola Dei revelatio iare, quam Apostoli acceptam a Christo apud Ecclesiam deposuerunt custodiendam, & considendam, quoties oriuntur difficultates & controversiae in rebus fidei & morum : neque enim

in hujusmodi circumstantiis Pastores in Conciliis cons regati expecta ira novas revelationes 3 sed, asiniente Spiritu Sancto, diligenter inquirunt, quid ab Apostolis fuerit traditum : Qui enim integra mentis, inquit Tertullianus lib. de Praescript . cap χ χ . credere potest aliquid eos ignora se, quos Magistros Dominus dedit , indιviduos habitos in comitatu, in discipulata , in convictu, quibus obscura quaeque seorsim isserebat Dixerat plan/ aliquando : Multa habeo adhuc vobis loqui, sed non pote itis modo ea sustinere; tamen adjiciens: Cum venerit ille Spiritus veritatis ,

ipse vos deducet in omnem veritatem , ostendit illos nihil ignorasse , quos omnem veritatem consecuis raros per Spiritum veritatis repromiserat: ct titique impleυit repromissum , probantibus actis Apostolorum,defeensi ιm Spiritus sancti. Atque eo nixus ceristissi Do principio omnem doctrinae novitatem falsitatis arguit cap. 3r . Ita ex ipso ordine manifestatur , id esse Dominicum o verum . quod sit prius

traditum : id autem extraneum ctfafum , quodsi posterius immissum. Easententia manebit adversus post riores quasque haereses. Absit ergo ut juniose Theo. logi credantur antiquioribus peritiores , &ideo praeserendi, cum fluenta sapientiae non labi per eos veluti per canales in ipios derivari po-:uerint, & si quid superaddere Praelum Pserint

37쪽

PRO cc MENA illud extraneum , 1 alsum, & tanquam Elgam ex agro Dominico colligendum censeri debet, ut ibidem docet Tertullianus. Ergo. Dices : Ex sancto Gregorio hom. I 6. in

Ezech. sFantὸ mutatis ad extremum ducitur , tanto nobis aeterna scientiae aditus largius aperiatur.

- Distinguo antecedens: largius aperitur, quatenus magis explicantur quae obscura erant in Scriptura&Traditione. Concedo ; namque ex Vincentio Lirinensi cap II. lib. contra haereses, Ecclesia pretiosam divini dogmatis gemmam ex mipi', fideliter coaptat, adornat sapienter: Largim a Peritur , quasi successu temporis Ecclesia doceat & definiat quae Apostolis fuerunt ignota, nec ab ipsis tradita 8, Nego antecedens. Et quidem ad mentem saneti Thomae, qui 2.2. u. I. a. T. ad 6. sic scribit: Quia ultima consummatio gratia facta es in Christo , de ct tempus ejus dicitur tempus plenitudinis ; Gal. 4 ) ideo qui fuerant propinquiores Cli sto, vel ante, sicut Ioannes-

Baptista etpost , Aut Apostoli, plenius steriamei

cognoverunt. Et in corpore articuli doce t articu

los fidei successii temporis non crevisse quoad substantiam, sed duntaxat quoad explicationem. Sic Ecclesia absque nova revelatione, sed juxta quod traditum erat, mimis tamen clare, desiniit contra Donatistas ratum esse Baptismum ab Haereticis collatum e & novissime contra Pseu doreformatos, intentionem esse necessariam in Ministrφ Sacramentorum i libros Sapientia , Ec- .elesiastici, & alios, de quibus antea ambigeba rur,en divinos&canonic s. Porro dubium non

est,quin hujusmodi definitionibus&explicatio-:nibus aditus aeternae scientiae largius aperiatur. instabis : Psaltes regius canit Psal. II 8. per omnes docentes me intellexi supersenes intellexi.

Ergo in Religione Christiana iuniores Theol si antiquioribus aliquando praeferri debent.

38쪽

THEOLOGIAE. PNego conseq. Disparisas est, quod Moysi ,

qui fuit promulgator veteris legis, non omnia explicite revelata fuerint, sed posteriores Prophetae novas identidem acceperint revelationes, & quidem, juxta sanctum Augustinum , eo clariores , quo erant Christo viciniores , Ictia tamen excepto. Atqui Davidem fuisse Prophetam insignem negari non potest , cum in Psalmo s o. scribat . incerta O occultasapientiae tua manifestati mihi: & Christus in Evangelio testetur in Psalmis multa de se ipso con Aneri. Ergo David vere cecinit se super omnes senes intellexisse. Apostolos vero nihil eorum latuit, quae ad aedificandam Religionem Christianam pertinebam , laridi aliqtiid Petrum aediscandae Ecclesia petram 8 Lartiit Ioannem aliqu/d desedit fimum Domino, pectori eius incumbentem Z Tertullianus lib. de praesicrip t. cap. 12. Viris quidem sanctitate eximiis , ut sancto Benedicto, nonnulla specialiter revelata sunt , sed fides Catholica ejusmodi revelationibus non innitur, nec ex iis Theologus elicit suas conclusioneS. Instabis iterum : ait Christus Matth. I 3. q. s L. Omnis scriba Doctor doctus in regno caelorum

smilis est patri familias, qui profert de thesauro suo

nava ct Urtera. Ergo novitas excludenda non esta sacra Schola. Respondeo I'. cum S. Augustino lib. Quaestionum in Matth. quaeu . is . haec ad litteram

dirigi ad Apostolos, quos Christus suae familiae

Praeficiens, multa prioribus sarcillis abscondita edocebat: intellexistis,inqvit, hac omnia r Et cum respondissent se intelligeret monuit l, aec nova aeque ac vetera Prophetis prius revelata ab ipsis dispensanda fidelibus, uti familiae suae domestiiscis. 10. Etiamsi verba laudata extendantur ad

Pastores & Theologos posteriorum seculorum, '

39쪽

IO PRO LEGOMEN A nova & vetera docent , i'. quia novas Ecclesiisdcfinitiones ex Scripturis . antiquis & traditionibus vindicant contra oblatrantes Haereticos, dc mundi amatores, 2'. quia antiquam doctrinam itabiliunt & ornant ex consensu Scholasticorum , qui post sanetos Patres ApostolicaeTraditionis testimonjum reddunt: 3'. quia ex Scripturis dc Traditionibus varias conclusiones eliciunt ad fidelium aedificationem. Et ita Theologus in quolibet discursu profert nova & vete Ia , conclusio est nova , principium ex quo edu- Citur , est vetus, utpote a Cluisto revelatum ,& ab Apostolis traditum. Apage ergo Pseudotheologos, qui sub nomine Theologiae moralis inanem obtrudunt Phi-Iosophiam, in qua non ex bono cordis thesauro vetera , scilicet Scripturam Sc Traditionem Apostolicam proferunt; sed ratiunculas cur1OSe excogitatas, & principia recenS fabricata, quale est istud, dum probabilitates e intrinsecάβυe emsrinseca, quantumvis tenui, modo a prcbabilitatis mnibus ron exeatur , consis at quid agimus, sempcr prudenter agimus. Item si liber si alicujus junior.s ac moderni, debet opinio censeri probabilis, dum non con-

set rejetiam esse asede solica tanquam improbabi-km; ex quibus & si nutibus principiis, Patriabus incognitis absurdas quasque deducunt conclusiones nulla actoritate firmatas, nisi e sum, qui ejusmodi vanitatibus serviunt l, nec Acri-- pturae usquam fere mcminerunt , nisi ut sensu in e us detorqueant, cum videtur ipsis opposta. Quapropter aliam Theologiae notionem Sc

definitionc in edant necesse est, ut lucubrat i tres suas tam amhitioso nomine decorare possint ; nam vera Theologia quam professi sunt farristi Patres , Magister Sententiarum , fac rae

Faeultatis Parisiensis parens, & alii deinceps

40쪽

THEOLOGIAE. rScholae principes, tota est in eruendis conclusionibus& morum regulis ex Scriptura,& Traditionibus, quarum Profert telles scripta Vet rum , Canones Ecclesiae , & Decrcta Summorum Pontificum : apud nos inconvulsis radicibis viavat antiquitas, cui decreta Patrum sanxere reverentiam, inquiebat olim ZoZimus Papa , refertumque Can. Contra statuta, causa υς. qu. I. Sanctus quoque Bernardus epist. 77. ad Hugonem : Patrum tantum opponimus sententias ac verba proseriamus , di non nostra , neque enim sapientiores sumtu , Pam Patres nostri. Et Richardus a sanisto Victore lib. de praeparat . animae ad ContemPl. s. 8 I. Suspecta est mihi omnis veritas, quam non confirmat

Scripturazum auctoritas.

Ex his intelligit Theologiae candidatus quam

scrib- incumbere debeat lectioni Scripturae sacrae, quae a S. Ambroso lib. 3. de fide cap. 7. ideo vocatur Liber sacerdotetis, quod Sacerdos eam semper prae manibuS habere debeat, quemadmodum S. Hieronymus Nepotianum monet his gravissimis verbis: divinas Scripturas sepius k-pes , imo nunquam de manibus itiis saera tectio depo- iatur. Dryse quoddoceas . . sermo Prasbyteri Scriptura- cum lectione conditussit. Et S. Gregorius lib. i 8. xl Oral. c. I . Omne quod loquitur i Sacerdos adtiviniae auctoritatis fundamentum re cctatque in eo

disicium suae locutionis 'meri quae a fortiori deTheologo intelligi debent, cum Omnis ejus ocutio sit vel versi Dei sincera expositio, vel :x verbo Dei necessiaria conclusio. Sed meminerit sacrae Scriptura: studiosus eoum quae verissime scripsit S. Hieronymus in Pin. ad Galat. Grande periculum est in Ecclesia imai ne forte interpietatione pervcrsa de Evangelio, 'hri I. Mi hominis Evangelam , aut, quod pejus

ti diaboli. Evangelium diaboli faciunt Haetet,

A vj

SEARCH

MENU NAVIGATION