장음표시 사용
151쪽
tionibus , verum etiam solide probant cum ex ipsis SS. Literis. & perpetua Traditione, tum ex Patribus, tum denique
ex communi omnium Ecclesiarum com sensu. Et sane totidem Sacramenta vid ri possunt necessaria ad vitam spiritualem tum obtinendam per Christum, tum On-
servandam. per baptismum enim regen ramur, per Confirmationem roboramur in fide, per poenitentiam ad salutem revo- Camur, per eucharistiam nutrimur, per extremam unctionem in morbis & mortis articulo confortamur ad agonem, per
matrimonium propagatur fidelium communitas , per ordinem spiritualiter gubernatur. Contra haec sanctae Ecclesiae militantis pignora insurrexere Sectarii illi, qui propterea Sacramentarii vocantur. Mirum est, quanta sit hos ipsos inter discordia i Capharnaitae & Simon Magus,
atque Archontici omnia negabant Sacramenta, quem errorem etiam Frati cellis,
seu Beguinis adscribit Joannes XXlI. a que hunc ipsum instaurarunt Sch enck-feldiante Novatiani reiiciebant Sacramentum Confirmationis: Eucharistiam Petro-husiani: matrimonium Encratistae, Albi-genses extremam unctionem e Lutherani negant transsubstantiationem in Euchari
152쪽
& e Sacramentorum catalogo expungunt Matrimonium, Confirmationem, & O
dinem r Zψingliani & Calviniani negant realem praesentiam Christi in Eucharistiae Anahaptistae solos adultos haptirandos esse
dicunt, non Vero parvulos. Universu autem cum Massilianis, Catharis, Armenis recentiores fere omnes nostrorum temporum haeretici Sacramentis den gant eorum Virtutem & efficaciam, ita ut asserere ausi sint Sociniani, Sacramenista aliud nihil esse, quam nudum signum, quo Christianus a Gentili vel Judaeo disti,guatur et Anahaptistae ea solum esse allegorias morum & bonorum operum, quLbus pie ac religiose vivere admoneamur et
Zmingliani Sacramenta duntaxat esse pignus quoddam, quo homines initiantur, ct Christo eiusque militiae se se obstri, sunt: Lutherani totam illorum efficaciam constituunt in eo , quod sint testimonia quaedam publica divinae promissionis, quihus certi ac securi reddimur de obtinenda gratia per fidem in Christum, quam solam ad salutem sufficere docentr Calubnistae contendunt esse symbola externa, &sigilla, quibus Dominus promissiones factas in conscientiis nostris obsignat. SeclContra hos omnes opponunt Theologi dogma Catholicum, quod Sacramenta nO
153쪽
vae legis contineant & caueent gratiam sanctimantem , ut loquitur Florentinum Concilium , & Tridentinum cc anathema dicit i Si quis dixerit, Sacramenta nova legis non continere gratiam, quam Agnificant, aut gratiam ipsam non ponentibus obicem non conferre, quasi Agna tantum externa At accepta per Memgratia justiis, nota quadam professionis, quibus apud homines discernua tur Meles ab in delibus. Atque hanc
ratiam caussant ex opere operato , ut
ibidem ean. 8. definit idem Concilium. unde simul patet, fructum hunc Sacramentorum novae legis non ex probitate aut fide ministri pendere, sed ab ipsis Sacramentis tanquam caussis instrumentalibus a caussa enim principalis solus est Deus. Post haec Theologi examinant essentiam physicam Sacramentorum, &demonstrant, omnia ex rebus & verbia tanquam materia & forma constare, d cente Augustino cd r Aeredit verbum ad elementum, sit Sacramentum. Communius autem negant intentionem MDnistri , qua vult facere , quod facit E Clesia, esse partem Sacramenti, sed dumtaxat requisitum aliquod, quemadmodum intentio susicipientis. Porro declarant,
154쪽
qualem materiam & formam cuiuslibet Sacramenti Christus instituerit, & qua nam mutatio eiusdem materiae & formae obsit valori Sacramentorum. Disputant autem divisis agminibus inter se, ac primo quidem , an physice vel moraliter caussent gratiam Sacramenta videtur conformior Scripturae ac Patrum doctrinae sententia illorum, qui moralem solummodo influxum iis concedunt, quum Patres & Scriptura eodem modo de Sa-Cramentis , ac de sanguine & passione Christi loquantur, scilicet, quod sanguis emundet, lavet a peccatis &c. non a tem potest sanguini ac passioni Christi physicus influxus tribui, alias caussarent physice , quando physice non existunt. Secundo, an aequaliter dispositis Sacramenta conserant gratiam aequalem , id quod longe communior Auctorum adfirmat, nixus auctoritate Tridentini ce) dicentis , homines justificari unumquemque fecundum mensuram, quam Spiritus S. pa eitur singulis , prout vult, fecundum propriam cujusque dispositionem γ eoop
rationem. Et sane ordo gratiae secundum Theologiae placitum imitatur ordinem na- turae, atque Sacramenta se habent instar caussarum naturalium, quae in subiectis
155쪽
aequaliter dispositis aequalem effectum producunt, secus inaequalem. CLUlterius exponunt Theologi dissicrimen
multiplex, quod inter sacramenta interoeedit. Sunt enim & vocantur aliqua sacramenta mortuorum, uti baptismus Sycenitentia, quae scilicet per se sunt i stituta, ut homini per peccatum mortu restituant vitam spiritualem seu gratiam sanctificantem; alia vivorum, uti reliqua sacramenta, quae nimirum per se loque do administrari debent solis membris Ecclesiae vivis, id est, existentibus in statu gratiae: per accidens tamen etiam haec sacramenta quandoque producunt primam gratiam, idque in tribus praesertina cambus: primo quando quis cum invincibili ignorantia se in statu peccati gravis versari, accedit hona fide ad haec sacramenta: secundo, quando quis consessus cum sola attritione non valide absiolvitur vel ob desectum iurisdictionis vel intenti nisi tertio quando quis conscius peccati conatur elicere contritionem, & solum pertingit ad attritionem, deestque face dos, cui confiteatur. Porro alia Sacramenta sunt, quae iterari non queunt ab
156쪽
primunt, uti baptismus, confirmatio Acordor alia quae iterari possunt, ut reliqua Sacramenta, quaeqCe characterem non imprimunt. Est autem character
lignum quoddam spirituale impressi, manimae, per quod homo deputatur speciali modo ad cultum dei, & ab aliis distinguitur, estque indelebilis non solum in hac vita, sed probabilius etiam in ab
tera , ita ut remaneat in beatis ad odinamentum, in damnatis vero ad opprobrium. De Ministro Sacramentorum Sistis conveniunt Theologi, quod peccatum mortale per se loquendo committat MLnister ad id consecratus aut specialiter deputatus, si conficiat sacramentum, sibi conscius gravis peccati, quum maximam sane irreverentiam exhibeat rei iunctiss mae, ad quam rite ae sancte peragendam speciali modo vi ordinis suscepti est d, putatus, quaeque moraliter est actio ipsius Christi, cujus sianguinem & merita Continet. Sacerdos omnis, qui accessse ad ea, qua consecrata sunt, in quo essimmunditia, perabit coram Domino f).
An autem Lalcus v. g. baptizando in cussi necessitatis mortali crimine obstrictus peccet graviter, multi negant, quia Lai. cus in hoc casu conficit sacramentum n0n
157쪽
non ut Minister per se & sipecialiter ad I l deputatus, sed per accidens in deis.ctu Ministri ab Ecclesia deputati: assi mant alii, quia sancta sandra tractanda sunt, & Laicus quoque helo agat ut vicarius & Legatus Christi, eademqudi moraliter cum Christo persona sit. De Diacono & Subdiacono propria ordinia sui ministeria in statu peccati mortalis exercentibus rursus dlicrepant Theologi, quorum aliqui peccatum grave committi asserentes Apostoli verba allegant cg
de hujusmodi dicentis, ut miniurent nun Em erimen babentes: Communius vero alii contrarium sentiunt, quia in illorum ministeriis nulla intervenit consectio aut administratio secramenti, si Eucharistiae distributionem excipias, quae ab omnibus censetur actio religiosissima & sanctissi- . Ina, quurn ipsum Christum omnis sanctitatis auctorem contineat. Peccare autem
graviter per se eum, qui ex ossicio ministrat Sacramentum illi, quem vere indignum scit accedere, certa est sententia , monente S. Scriptura r nolite dare fanctum canibus, neque mittatis margaritas ante porcos cn . & Apostolo dicente r me jam quaeritur inter Dispensatores, ut fidelis quis inveniatur ci). Qua
158쪽
Theolagiae Scholaisticae. 59 I
re peceatori publico & notorio, puta usurario, sicariis, publicis meretricibus neganda sunt Sacramenta, etiain publice Petentibus: At peccatori, qui privata &Oeculta notitia indignus esse scitur, si publice petat, nec repelli possit nisi cum gravi infamia & aliorum scandalo, avi
ruinistrandum est Sacramentum; nec enim
talis Minister cooperari censendus est ab terius peccato, & exemplum Christi sim quitur, qui nec proditorem suum a sacra mensa reiecit. Quod autem ad fidem Ministri adtinet, hanc in eo non requiri docent, quemadmodum definitum fuit contra varios haereticos, in quo errore etiam aliquamdiu cum Epistopis Africa.nis S. Cyprianus versabatur, Contendens denuo baetigandos esse illos, quibus haptismus ab haereticis fuisset collatus; sed meliora edoctus a Cornelio Papa erro, rem deposuit, ac verae Ecclesiae fidem martyrio obsignavit. Multo minus aclvatorem sacramentorum requiritur sancti.
tas aut probitas Ministri quemadmodum docuerunt Donatistae, Albigenses, &mi. clemus, qui etiam praedestinationis pignns in Ministro necessarium esse duxit. Uerum prava istorum dogmata a Conciliis Constantiensi & Tridentino condemnara fuerunt; & merito, quum parum Eccle-
159쪽
siae consuluisset Christus, si valo em sacramentorum a probitate Ministri voluisset pendere, atque ita innumeris de v lore dubiis locum fecisset. His expeditis pergunt Theologi ad intentionem , qualis in Ministro requiratur, ut Sacramenta rite administret; docentaque inprimis contra Lutherum & Calvunum, aliosque, non lassicere ad valorem Sacramenti, si minister ponat materiam& formam, ritumque externum fine intentione faciendi sacramentum, sed quod requiratur seria intentio ac voluntas faciendi quod Christus instituit, aut Ecclesia facere intendit. Hoc enim requirunt Concilia Florentinum ac Tridentinum,& Alexander VIII. damnavIt propositi
let baptismus collatus a Minium, qui omnem ritum externum formamque baptizam
di observat, intus vero in corde suo apud se resolvit, non intendo, quoa facit E elsa. Et revera Minister heic sustinee& agit personam Christi, qui non voluit
ponere solas actiones externas ut tales ,1ed eas ad rationem sacramenti, & ad conserendam gratiam iustificantem elevare intendit. Haec autem intentio non suficit, ut sit mere habitualis; non tamen
est necessaria actualis, dum conficiuntur; alias
160쪽
assas ob instabilem imaginationis humanae conditionem, & frequenter occurrentes animi evagationes sacramenta ut plurimum periculo nullitatis exposita, i inino Invalida forent. Quis autem cogitarenu sit, Christum cum talis intentionis conditione tot periculis subjecta sua instituisse sacramenta ξ Sufficiet igitur virtua- Iis, quae tunc adest, quando vi praece. dentis intentionis actualis certa actionum non interrupta serie fit id, quod erat
g. XIII. Tractatus de Sacramentis paenitentiae
Eucharisia. CII. R Sacramentis in genere via patet ad Sado cramenta in specie. Ex his, dum partim Theologia moralis partim Jus quo- quoque sacrum abunde tractet, duo prae, Cipue pro foro suo examinanda sibi selegit Theologia Scholastica, nimirum Poenitentiam & Eucharistiam. Ad Poe nitentiam quod adtinet, de eius necessistate ad salutem docent Theologi, quod absolute quidem remitti possit peccatum mortale sine omni poenitentia, quum non adpareat, cur deus in alia providentia non possit cedere iure suo ad hominem odio