Franc. Xav. Mannhart Societatis Jesu sacerdotis Bibliotheca domestica bonarum artium ac eruditionis studiosorum usui instructa et aperta. Opus seculi nostri studiis ac moribus accomodatum. Tomulus 1. 12. Tomulus 9. De theologia scholastica, dogmatica

발행: 1762년

분량: 467페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

6a Cip. VIII. Theologia

menti exarsierunt, intra limites tamen V ree fidet, nec rupto pacis eum Ecclesia,nculo. Has ornnes controversias in conspectum producere nimis longum foret : praecipuas duntaxat, quas ignorare Theologo fas non est, & in quibus m gna Theologorum ingenia vires suas e

eruerunt, Commemorare animus est. Pri- . mum itaque locum controversia eum Ari

nis sibi poscit. . Haec parvis orta initiis, sed continuis aucta incrementis Orientem & Occidentem late pervagata est, adeo ut teste Hieronymo q) ingemiscensor his terrarum Arianum se esse miratus sit. Auctor vastissimae cladis erat Arius civitatis Alexandrinae PreSbyter, e Lybia oriundus, peritus Dialecticus, sed Theologus in Christum blasphemus; caeteroquin homo ambitiosus, & mille dolis simulata pietate tectis instructus. Hic

e Meletii Lycopolitani Episcopi quem

Petrus Alexandrinus Antistes & Martyr insignis ob varia crimina, praesertim quod idolis sacrificasset, loco moverat factione prodiens impiam contra Dei Filium haeresin fabricare carpit, clOCenS, Eundem haud esse σμοουσιον, id est, Con λsantialem, sed puram creaturam, Patreque minorem. ,, Erat aliquando, bla D Phem q Dial. aLersas Lac feri

192쪽

Historica seu Controversie G. 623

,, phemabat Arius, erat aliquando, quan- ,, do non erat; ex non exstantibus fa-

,, ctus est, non Patris substantia genitus;

,, ex tempore, non ab aeterno; haud-s, quaquam Deus Verus de Deo vero, ,, ted ex nihilo creatuS, minor Patre, b, Voluntate naturaque mutabilis. Pestilens hoc dogma cum auctore suo damnavit primus Alexander, Patriarcha Alexandrinus in synodo centum Episcop xum e sed mox Arius aliam suae tactionis in Bythinia congregatam opposivit, postquam quum haeresiis haec magnis indies passibus urbes & provincias Orientis percurrere visa esset, indictum & convocatum est a S. Sylvestro Concilium primum Oecumenicum, seu Nicaenum. In hoc adesse iussias, ut se purgaret, Arius quum doctrinam suam pluribus exposuisset, ad prolatas eius blasphemias horis

ruere Patres, auresque obstruxere et lite

rae vero Eusebii Nicodem tensis , praecipui fautoris Arii , palam fuerunt discerptae tanquam plenae iniquitatis. Tum vero communi sustragio impium AriU dogma damnatum, & Dei Filium esse Deum de Deo vero, ομοουσιον, seu Consub intimitan Patri conclamatum, fideique Symbolum omnium nomine ab Osio Sedis Apostolicae Legato conscriptum ac promul-

193쪽

6α6 Cap. VIII. Theologia

gatum fuit. Quievit post haec tantisipertempestas, Ario e civitate Alexandrina velut in exilium migrante , ac poenitem, i iam simulante : quod quum serio agi crederet Constantinus Imperator, Arium in Ecclesiam Constantinopolitanam admitti jussit. Sed hic, dum ad Ecclesiam ovans Properat, e via declinans alvum exonerandi caussa , repentina effusione viscerum infamem vitam pari morte Judae Proditoris instar conclusit circa an. 336. vel ut alii censent 34o. At non cum Auctore extinctum est ipsum malum, sed post mortem Constantini M. imperante Constantio gliscens sub cineribus flamma in apertum incendium erupit, haeresis favente Augusto larvam detraxit, & Imperatorum aliquot Regumque, quos in fecerat, auctoritate fulta totum prope

orbem in partes suas, errorisque Contagium tractura videbatur. Fautores enim

habuit Constantium & Valentem in Oriente , Iustinam Imperatricem in Occidenter Reges Vandalorum in Africa, Visigothorum & Suevorum in Hispania, ac denique Longobardorum In Italia. Tristem rerum faciem graphice desicribit Vincenuus Lirinensis cr) inquiensi is Venenum nonis iam portiunculam quandam, sed pene

194쪽

Historica seu Controversae Ne. 627

,, totum Orbem Contaminaverat , adeo is ut prope cunctis latini sermonis Epiis scopis partim vi partim fraude deceptis is caligo quaedam mentis offunderetur, es quidnam potissimum in tanta rerum D confusione sequendum foret . . . Cums, namque profana ipsa ΑIianorum novis, taS, Velut quaedam Bellona aut furias, Capto prius omnium Imperatore Con- ,, stantio) cuncta deinde Palatii culmina se legibus novis subiugasset, nequaquam ,, deinceps destitit universia miscere. . M Tunc temeratae Coniuges, depopulataeis viduae, profanatae Virgines, monaste- ,, ria demolita, disturbati Cleriti, ve is herati Levitae, acti in exilium Sacerais dotes, oppleta Sanctis ergastula, caris,, CereS, metalla e quorum pars maximais interdictis urbibus protrusi atque ex- torres inter desertas speluncas, feras,

is saxa, nuditate, fame, siti affecti, at o triti, S tabefacti sunt &c. ,, CVI. Τantum valuit in hae rerum perturba. tione haeresis istius violentia r sed plus nocuisse visa est malitia. Quippe Ariant& Semi. Ariani varias fidei formulas conaceperunt edideruntque , tredecim scilicet

195쪽

628 op. VIII. Theologia

aut quatuordecim, nusquam tamen inter se cohaerentes, partim ut a molestis , quihus eos urgebant, Concilia & Episcopi sincere Orthodoxi , inquisitionibus se ueliberarent, partim ut Catholicos, maxime Principes, minus cautos in suas partes traherent. In his Filius modo Deus, modo aequalis cum Patre substantiae, nunc Patri per omnia aequalis, nunc similis, modo dissimilis, nunquam Consul antimtis dicebatur, quam tamen vocem Ni-eceni Patres tanquam tesseram seu symbolum Catholicae communionis exigebant, quamque qui nesciret, alienus ab orthodoxia haheretur. Ipsium sane Constantinum M. quamvis nunquam a fide Nicaena defecerit, occultis artibus eo ue- duxerunt, ut nimium Credulas aures praebuerit acculatoribus magni Athanasii, cuius in exilium abeuntis intrepida haec ad imperatorem verba fuerunt: Dominus judicabit inter te ae me , quoniam tu consentis calumniatoribus modestia mea, uti refert Epiphanius cs . Has inter fraudes S simulationes continuo crevit ac latius se se explicavit haeretica lueS, atque ex Arianismo tanquam uno trunCO treῆ prae Cipue rami prodierunt a primus fuit Aetianorum , qui duce Aetio purum Arianis

inum

196쪽

mum profitebantur, Filium Dei nec eiusdem cum Patre substantiae, nec ei similem esse dicentes I in qua etiam hae est fuerunt Eudoxiani & Eunomiani. Alterfuit Semi, Arianorum, quorum princeps fuit Basilius Ancyranus, qui Filium Dei. αριουσιον, hoc est, similem in substantia admittebant, neutiquam tamen con Asyantialem, seu ejusdem subitantiae. Tertius error inter duos veluti medius ei ateorum, qui Filium Dei nec consul anelaum, nec similem in substantia voca. hant , quamvis Deum esse concederent in sensu quodam minus proprio & allegorico, fere ea qua χriptum est ratione: Ego

nes ci, Praecipua hujus sectae capita fuerunt Uriacius & Valens, in Concilio Ariminensi , quod bono initis , foedo exitu nonsummatum scribit Severus, damnati ;quorum errores seculo XV. in Polonia renovarunt Ioannes Crellius, & Michael

Servetus GeneVae comprehensus, & vivus exustus. Nunquam tamen Ariana

haeretis plus invaluit, quam post Arimi-vensis, quod dixi, Concilium, quando Occidentis Epistopi quadringenti & amplius, qui Ariminum simul convenere,

parin

197쪽

63o Cap. VIII Theologia

partim Constantii violentia, partim Va lentis & ursacii fraudibus transversum

acti omnes tandem externa quadam professionis specie Arianis partibus accessisse visi sunt, suppressa Voce. o μουσιο , tanquam minus necessaria. iactitabant

enim Ariani, ut versipellis est semper

haereticorum indoles voeem Confuω - tialis nec in Scripturis, nec in Patrum commentariis reperiri r indignum esse unius Voculae pretio tot corporum &animarum millia perire, ac religionem civili bello consumte quid referret, unam vocem & novam, & hactenus inaud, tam , nec necessatiam taceri, si de reipta constaret ῖ an religio de vocibus, & non potius de rebus esset &c. Nihil hac oratione speciosius dici legique poterat, ita ut ipse Liberius Papa, acerrimus antea divinitatis Filii Dei contra Arianos vindex, post toleratum exilium tandem partim fraudibus circumventus, partim mor

tis metu adactus formulae ab Haereticis scriptae, ac propter Vocem Consub iantialis omissam plane susipectae subscripserit, quem propterea Ludovicus Maim-hurgus cu) crisium minus sanarum non raro prodigus Scriptor haeresis arguit,

immo vi Traite biforique de rita semenst e Prea rogatives de ρ'life de Rome.

198쪽

Historicaseu controversae Ne. 631

immo Arianam haeresin neminem Liberio altius professum esse contendit, Id quod plane nec cum Pontificatus ejus initio, nec cum fine concordat, quem regimini suo imposuit, Nicaenam fidem palam professus , cum Athanasio in gratiam rediens , & in epistola ad totius orbis Episcopos data Arianos anathemate feriens. Inter haec res ita agebantur , ut funditus eversa ruisset ndes Catholica, nisi murum pro domo Dei opposuitat se cum paucis M. Athanasius, in cuius perniciem potentissima factio Arianorum totis Imperii viribus per annos quadraginta sex frustra decertavit. Hic sede sua Alexandrina eiectus , mox revocatus , iterum pulsus , denuo restitutus haeresis hujus vires si non omnino fregit, plurimum tamen labefactavit. Hoc stante, caden-

teque Constantio, pax & tranquillitas Ecclesiae rediit , Episcopis exulibus edicto novi Principis Juliani ad Ecclesias suas

revertentibus. D Tunc triumphatorem, , suum, ait Hieronymus x Athanasium

, AEgyptus excepit et tunc Hilatium deprauio revertentem Galliarum Eccletia D Complexa est: tunc ad reditum Euse- ,, bii lugubres vestes italia mutavit. Cono

ra cura

199쪽

,, currebant Episcopi, qui Ariminensibus is dolis irretiti sine conscientia haeretici

,, ferebantur, contestantes corpus Domini , & quidquid in Ecclesia sanctum is est, se nihil mali in sua fide suspica.

tos &c. o Receptis igitur in Ecclesia snum iis, qui recesserant, vel recessisse' visi sunt, aliquamdiu malacia frui licuit, cui tamen brevi atrocior quam antea tempestas successit sub Valente, qui a fratre Valentiniano in consortium Impinrii admissus fuit. Hic Arianorum Consuetudine ac coniugis blanditiis seductus, addente stimulos Eudoxio, qui Constantinopolitanam sedem invaserat, Crud lissima Neronum ac Diocletianorum tempora in Orientem revocare visus est,

Episcopis in exilium pulsis, aliisque O

thodoxis maxime Monachis AEgyptiis vario mortis genere sublatis. Non minus in Occidente Justina Valentiniani Senio. Hs uxor post mariti Catholicae fidei tenacissimi mortem Arianum virus disse minavit, vexato crudeliter Ambrosio M diolanensi Antistite , donec tandem in Oriente Theodosius supremam everte dat huic haeresi manum admovit, Impintrata a Damaso Pontifice Synodo Oec .menica, quae Constantinoeolitanarum quidem prima est, universialium vero secumdat

200쪽

Historica seu cint versae m. 633

da i in Occidente autem Valentinianus Junior, Princeps animo & exemplo vero Catholicus. Ita grande hoc haeresis monostrum annis fero sexaginta & octo post quam exortum fuerat, denique prostr tum fuit, modicis omnino reliquiis post se relictis. Contra hoc animo non DR, cto praediti, & armis sacrae doctrinae in. structi in aciem prodierunt antiqui P tres ac Theologi, quorum dux erat S. Atha nasius, extrema quaeque pro fide Catholica perpessus, variis orationibus, episto. lis, & disputationibus contra Arianos di Arianam haeresin editis. De symbolo fidei, quod Athanasio passim tribuitur, dubitant nonulli, nec sine omni fundamento,

eo quod Auctor symboli ipso velut in limine aggrediatur haeresin Nestorii, in

Christo naturas coniundentis, qua tamen haeresi orta mortuus iam erat Athanasius,

nec quisquam symboli huius me Hinornarum, qui securi nono Vixit, , meminerit. Haeter Athanasium strenui pugiles fuere D. Hilarius Pictaviensis Episcopus, libris duodecim de Trinitate scriptis et S. Phaehadius, secundus in Aquitania Mintnensis Episcopus, uno in Arianos edito de Trinitate libro et S. Gregorius Nagian fetenus orationibus variis e S. Ambrosiu libris quinque ad Gratianum ImPerato-

SEARCH

MENU NAVIGATION