장음표시 사용
221쪽
mana, unam coaluisse substantiam, unamque factam esse Christi naturam, quae ex duarum commixtione ac Confusione, absorpta scilicet per divinitatem hum nitate , resultasset. Tertio, addebat alium absurdissimum errorem, nimirum, Christum non habuisse carnem a Maria, sed carnem illam e coelis venisse, ac proinde Beatissimam Virginem nec Deiparam, nec Christinaram dicendam, utpote perquam duntaxat verbum transiisset. Praecipuam haeresis huius partem in compendio exhibet S. Leo Papa, ad quem scri- here ausus est Eutyches, Constantinopoli Nestorianam revirasse haeresin adstruendo duas in Christo naturas, dum hunc in
modum illi respondit ci r ,, Quid pro- is dest impudentissimo seni Eutycheti
Nestorianae haereseos nomine eorum
,, lacerarg opinionem, quorum piissimam is conVellere non potest fidem cum is quantum Nestorius a veritare discessit, ,, divinitatem verbi ab assumpti hominis ,, substantia separando, tantum a rectois tramite iste desciscat, qui Unigenitum is Dei Filium sic de utero Beatae Virg, ,, nis praedicat natum, ut humani qui- ,, dem corporis speciem gesserit, sed his, manae carnis Veritas verbo unita nonis fum i) Epist. ad Pulianam.
222쪽
,, fueriti de quo prodigio falsitatis quis
,, non Videat, ' quae opinionum monstra
nascantur Negator enim Mediatoris ,, Dei & hominum, Hominis Iesu Chri- ,, sti, necesse est, ut multis impietatibus is implicetur, eumque aut Apollinaris ,, sibi vindicet, aut Valentinus usurpet, ,, aut Manichaeus obtineat, quorum nub,, lus in Christo humanae carnis erediis ,, dit veritatem Haeresi huic Euty- Chianae ore ac calamo bellum indixere Viri graves ac sanctitate consipicui, inter quos Boetius, philoisphiae ac martyrii tam rea insignis, edito libro, quem de dua-hus naturis inscripsit e S. Prosper Aquitanicus exaratis contra Eutychetem diversis epistolist & membratus S. Leo Pontifex Romanus, qui his in epistola ad Flavianum verbis utitur: Salva igitur propri
tate utriusque naturae in unam coeunte
personam suscepta es a majestate humilitas,
a virtute in mitas, ab internuate modi
talitas ; ad persolvendum eonditionis nostra debitum natura inυiolabilis natura es unitalassibili, ut quod nostris remediis congruebat, unus atque idem Mediator Dei, en hominum Homo tarsus Iesus mari posset ex uno, mori non posset ex a tero. Integra igituν veri hominis pers milie natura verus natus es Deus: totus iu
223쪽
in nostris. Omnibus vero in damnanda haeresi Eutychiana palmam praeripuit S. Flavianus, Antistes Constantinopolitanus. Hic ea ipsa in urbe synodum celebravit,
ad quam triginta & duo Episcopi, Abbates viginti tres convenerant. In hac Eutyches ter Citatus nunquam comparuit: tandem monachorum S militum armis stipatus quum adesset, & frustra de rinvocandis erroribus admonitus in haeresi sua contumax persisteret, communi P
trum sumagio damnatus & sacerdotii honore privatus fuit. Hoc irritatus dedecore Eutyches aliam vindictae sumendae viam init, ac Dioscori Patriarchae Alexandrini, alias Flaviano graviter infensi opem implorat: nec spes fefellit. Quippe Dio- Porus Theodqsio Imperatori suggessit, rem tanti momenti Concilio indigere Oecumenico, quod etiam repugnante licet Flaviano, & reclamante primum P pa Leone ab Imperatore Ephesi indictum, consentiente tandem, ut apertiscnismatis malum evitaretur, Leone, ac Legatos & Epistolas eo mittente celebr tum fuit, funesto tamen exitu. Nam Theodosius Barsumam Archimandritam
Dioscoro familiarem, & Elpidium Sacri Consistorii Comitem ad Concilium illud protinus delegavit, illum ut Monachorum
224쪽
Historieaseu Controversiae Ne. 657
dmnitam nomine Contra Orientales Episcopos, qui Eutychetem damnarunt, age
retr istum ut synodi de sensior esset &custos, ac iis, qui Eutycheti non severent, iudicandi facultatem adimeret. Hac male data potestate pejus adhuc usi sunt. Nam Dioscorus & Barsumas militum manu in synodum irrumpunt, Notatiis acta sci, hentibus digitos foedum in modum lacerant, tabulas publicas stangunt, Episcopos in vincula conjiciunt et Dioscorus vero homo impotens ut praeclaro facinori cone-ronam imponeret, in Flavianum ad Apostolicam Sedem provocantem involat, &lnaudito hactenus scelere non tantum iniqua damnationis sententia serit, sed etiam calcibus & pugnis sanctum Praesulem ita tontundit, ut post triduum plagarum dolore oppressiis obierit. Divina humana, que iura in hac synodo, quam praedato-νiam ae latrocinium Ephesuum scr ptores UQcant, pessum data fuerunt ν Episcopi
saevissimis nil nis territi novae haeresis ad-'sertione praestita, Eutychete per summam iniuriam absoluto, restitutoque in pristi num gradum, Catholicorum dogmate condemnato, quasi Christo ter negato ex atrio Pilati sunt egressi: respiciente tamen eos Domino amare coeperunt fiere, quo
in luctu biennio lare Orientalis Ecclesia
225쪽
mersia iacuit. Interea Leo tum a Flaviano prius, tum pollea ab Hilario Diacono, qui e Legatorum Pontificiorum numero
fuerat, quos nulla Vis transversum agere potuit, fuga elapso rem totam edoctus,
coacta Romae Synodo Acta Conventus Ephesini rescidit, gravissimis literis tam suis, quam Imperatoris Valentiniani ad Τheodosium datis, ut Concilium Oecumenicum Convocetur, in quo eorum,
quae perperam Ephesi gesta fuerunt, palinodia caneretur. Sed nihil a Theodosio Eutychianis fabulis ac dolis irretito nec literis nec precibus impetratum. AEquiorem se praebuit fratre e vivis sublato Sorori Pulcheria, Princeps religiosissima, cum conjuge Marciano Viro avitae pietatis studiosissimo, quorum opera Synodus uia, versalis Chalcedone coacta fuit sexcentorum & amplius Episcoporum, cui Augustus Iple & Augusta interfuerunt. Inter prima Concilii Decreta illud fuit, quo Legatis Apostolicis flagitantibus Dioscorus Alexanis viritius Antistes prolatis per Alexandrinos testimoniis devastatorum ab ejus satellit,hus & ministris agrorum, inccnsarum aedium, abreptarum per vim uxorum virginam violatarum postulatus, non Episcopatu tantum dejectus, sed Sacerdotii quoque ministerio exutus fuit: deinde in
226쪽
Historica seu Controversiae die. 659
Barsumam Archimandritam, qui maturandae Flaviani necis auctor erat , Conclamatum et Eutyches denuo fulmine anathemaritis percussus, totumque latrocinium Eph snum diris devotum e Flaviani Sanctinimi Episcopi , & inter Martyres postea rece siti memoria honorifice restituta, cujus exuviae iam antea Constantinopolin translatae fuerunte recitata Episcoporum prope centum suffragia in Conciliabulo Eph, sino ab ipsis lata, quae licet vim metum que caustati non tamen sine ignominiae nota, ruboreque suffusi audivere; lecta demum celeberrima Leonis Papae epistola, quam ut inviolabilem orthodoxi dogmatas normam Patres Omnes summa Vener tione eXceperunt, exclamare auditi e Priems per Leonem locutus est. Ut autem dogma fidei contra Eutychetis haeresin fide. Iium mentibus nunquam excideret, Ecclesia memoriam eiusdem renovat in Symbolo fidei, quod D. Athanasio adscribi ut, dum profiterare Unus non conversisne di- ωinitatis in carnem, sed assumptore huminitatis in Deum: unus omnino non confit
sone sub antia, sed unitate persona. CXI. Sepulta videri poterat haeresis Eutychiana , quum ex illius cineribus nova Mono-
227쪽
thelitarum , ut Vocant, surrexit. Rei series haec est: Quum Heraclius Oriem tis Imperator e bello Persico victor Hierapolin venisset, accessit eum Anastasius, quem Jacobitarum Patriarcham dixere, homo admodum vafer & perniciosus, motisque cum Imperatore fidei sermoni. hos multa de Nestorio duas in Christo
personas, uti & naturas esse docente, 'multa de Eutychete, unam quidem personaria, sed unam quoque duntaXat naturam admittente disseruit, quum velut improuno ad aliam delapsus quaestionem interpellavit Heraclium, an una vel duae voluntates ac operationes in Christo essent statuendae 3 haesit ad interrogationem minime exspectatam imperator, & nescius
quid responderet, remisit Anallatium admonitum quidem, ut Concilio Chalcedonensi duas in Christo naturas esse contra Eutychetem definienti firmus insisteret; in. terea vero super proposita quaestione Se gium Patriarcham Constantinopolitanum,& Cyrum phasidis tunc Episcopum conliseret. Qui quum pro unica starent voluntate, collatis consiliis & studiis Triumviri hi persuaserunt Heraclio minus caute ac temere sacris se nugutiis
immiscenti, ac oblito imperatorem see sse , non Pontificem, ut edictum Et Vis
228쪽
Historica seu Controver sie Ne. 66 I
adpellatum publicaret, quo Omnibus praeescepit unicam in Christo profiteri voluntatem. Rebus ad votum succedentibus ultra progressi Sergius Constantinopoli,& Cyrus Alexandriae , ad quam Sedem Patriarchalem tanquam pro mercede ini-quiratis promotus est, coactis Conciliis Monothelitarum haeresi portam aperuerunt, non tam cito Claudendam. illorum dux erat, ut multi tradunt, Theodorus
Pharanitanae Ecclesiae Episcopus, qui cum Sergio, & Cyro communi consilio fidei
formulam edidit, quae novem continebat articulos, Catholicos omnes, si unum eXCipias, quo dicebatur : Aut in Chri VIo es
unus Operator unus volens , ita uuam se voluntatem , unamque operationem. quemadmodum enim instrumenti, ut aje bans, unica eaque communis est operatio,
cujus principium est in artifice , ita dicebant in Christo, in quo anima rationalis, Corpus. aliaeque corporis iacultatis instrinmenti instar se haberent, ejus divinitatem tanquam artificem principium esse omnium operationum. Verum perspecta doctrinae huius novitate Sophronius, primum Alexandriae Monachus , postea Hierosolymorum Episcopus omni Qua potuit vi obstitit nascenti errori, qua lingua qua calamo i datis etiam literis tum ad Se
229쪽
gium & Cyrum, quibus male sarti dogma
tis falsitatem demonstravit , tum ad Honorium Papam, quibus eum solicitavit, ut tantae perfidiae quamprimum occurr ret. Suspicatus rem ut erat, Sergius virogacissimus, & in omnem nocendi OcC sionem intentus, literas & ipse nihil cunctatus ad Honorium exaravit, fraudibus S mendaciis resertas, quas ex actis Concilii excerptas exhibet Ludovicus du Mes-
nil S. J. in sua doctrina & Disciplina Ecclesiae cm . In his Pontificem certiorem reddit, AEgypti, Lybiae, & finitimarum
Provinciarum populos omnes ChaIcedo. nensis Concilii decretis , quibus tantiliurestiterunt, facillime victas manus daturos esis, modo temperentur unius in Christo voluntatis oc operationis professsione unum fuisse Sophronium, qui Patrum quo rumdam obscura satis auctoritate fultum dogmati huic, simul & Concordiae pertin citer obstitis1etr nunc tamen & istum, quum discordias m apertum schisma degenerare perspiciat, cervicem inflexisse pacis studio, ita ut contentus omnino Videatur fore, si salva in caeteris fidei substantia is vox tam unius quam duplicis,, voluntatis silentio premeretur , quum D VOX quidem unius operationis, licet di
230쪽
Historica sest Controversia Fe. 663
,, cta sit a nonnullis SS. Patribus, sit, , nova & aliena , & conturbemur aures,, aliquorum existimantium, ea proferriis ad tollendas duas naturas, quae in Chri- ,, sto Deo nostro unitae sunt Confuse. . a issimiliter autem duarum operationum
D VOX multos offendat , ut quae dicta, , sit a nullo divinorum Mystogagorum ,, &c. Addit denique doctrinam hanc
excerptam esse ex libro dogmatico a Menna Patriarcha Constantinopolitano ad V, gilium ΡΡ. transmissis de una operatione& una voluntate, cuius exemplar propediem Imperatori esset exhibiturus. Fraudulentis his litteris circumventus Honorius Sergio, ut videbatur, viro in speciem bono & sincero rescripsit, adprobavitque, quod ab eo proponebatur, silentium sperans fore pacis vinculum. Praeterea animadvertit, has Voces publice prolatas infirmos posse in periculum erroris conjicere, ac si duae in Christo voluntates sibi ipsis contrariae forent, quod tamen a fide alienum esset et quin timendum esse, ne Voce unius voluntatis & operationis occasio praebeatur quibusdam suscitandi haeresin Eutychetis de Christi naturae diu,
nae ac humanae in unam permixtione,
contra quam definiisset Concilium Chalcedonense ; voce autem geminae voluntatis