장음표시 사용
111쪽
8.s Libertas Archiep. Benev. oe. Vindicata .
Respondetur ad quasdam ratiunculas, quae ab Anon mo subnectuntur .
ΙNterim ad ulteriora pergamus adversus A nonymum , qui postquam electionum Romanarum seriem ad S. Gregorium VII. usque perduxit , hanc ibi animadversionem cudit :,, Gregorium electionum Libertatem adversius Henricum IV. di, acerrime propugnantem ne somniasse quidem , quod in iis, , omnibus concertationibus, quibus Historiae implentur , non ,, seret expetendus ab Imperatoribus Alfensus in electione,, Romani Pontificis ex eo capite , quod penes ipsum met,, Pontificem dominium elset Urbis: alio omnino spectasse, , Gregorii molitiones; dc cur de ea re ne mota quidem sueri rit dubitatio , rationem hanc esse perspicuam , ac eviden- , , tena ; quia scilicet nihil commune erat Romanae Urbi cum, , Pontificatu Romano; proindeque ex acquisito per Pontifi- , , cena ejusdem Urbis dominio nihil detrimenti allatum juri- ,, bus , quibus Imperatores potiebantur in Pontificatum , &,, in electiones Pontificu nliqui non tamquam Domini Urbis , , , sed tamquam Papae ad ipsos Imperatores relationem dedi, respectum habebant si . Quam inepta sit 8c ad rem minime iaciens ejusinodi animadversm facile ostendit S. Grcgorium inter & Henricum
turbarum & contentionum causa , quae in eo versebatur, quod S. Gregorius , contra nitente Henrico , ab omnibus
f piscopalibus, caeterisque Ecclesiasticis dignitatibus amotam vellet quamcumque secularem servitutem , potissimum vero laicas , quae jamdudum invaluerant , Investituras, utpote quae Patrum & Conciliorum Decretis adversabantur sa) . Hanc suille praedicti diis dii causim evincit Decretum ipsium , quod S. Gregorius edidit in secunda Synodo , quam Romae habuit. Si quis , inquit , deinceps Episcopatum, zel Abbatiam de manu o licu-
112쪽
aBenjus Dieae personae susceperit, nullatenus inter Episcopol,
vel Abbates habeatur, nec ulla ei, ut Episcopo, vel Abbati audientia concedatur .... simiture etiam de inferIoribus Eceles a suis Dignitatibus constituimus: Item : Si quis Imperatoruw , Ducum, Marctionum, Comitum , vel quilibet scularium potesticum , aut personarum invenituram Episcopatus , etes alicujus Dele Uuae dignitatis dare praesum erit, ej dem sententiae vinculo excommunicationis videlicet ) se ad Dictum friat si, Haec sane, In vestiturarum nimirum abolitio, haec
causa suit, pro qua S. Gregorius adversus Henricum strenue insurrexit, pugnavit, vicit, triumphavit. Cum itaque S. Pontifici non pro Summi duntaxat Libertate Pontificatus, sed pro Libertate quorumlibet Episcopatuum atque Ecclesiasticarum Dignitatum pugna fuerit, uti armis debuit, quae ad integram
per istamque victoriam reportandam opportunae, & aptae - 'rent, Patrum videlicet & Conciliorum Statutis, Omnem arcentibus laicam servitutem a quibuslibet Ecclesiae Dignitatibus : atque adeo non nisi improvide Gregorius Apostolicum Urbis dominium Henrico objecisset, ratione cujus Libertatem unius tantum Romani Pontificatus defendi potuisset. Et sine nos quoque Conciliorum & Patrum freti Decretis omnes Neapolitani Regni Episcopatus & Beneficia ab Edicto Regio libera volumus . At quandoquidem de electione Beneven tani Archipraesiuiis quaestio praecipua incidit, ad victoriae cumulum contendimus etiam a domitato temporali, quo in Beneventanam Civitatem pollet Apostolica Sedes, peculiarem oriri rationem , qua ab eodem Edicto de ropellendis alienigenis Archiepiseopatus Beneventanus eximatur , sicut contra Anonymi argumenta & hucusque praestitimus, & deinceps, ubi opus erit , praestabimus. Praetermitto asseri quidem in praesitae animadversione ,
sed non probari quod Anonymo solemne est ) jura Imperaiorum in Romanum Pontificatum, &clectiones Pontiscum ;quae sane jura , qualiacumque fuerint non tamen legitima , sed usurpata) prorsus amiserint Imperatores necesse est, unaeum Urbis dominio, a quo nascebantur, ut jam diximus.
113쪽
8s Literias Archiep. Bene v. oe. Vindicata.
QuaTo tamen ab Anonymo, quaenam haec fuerint in Pontificatum iura, distincta praesertim a jure Consensus in Polati ἀ- cum eleetiones Z Num ea, quibus usi Justinianus, & Constans, Iie S. Martinum , ille Uigilium Ponti fides in exilium miserunt si) Z Num ea sorsan, quibus fretus ipsemet Henricus IV. in Conciliabulo Normatiensi S. Gregorium VII. deposuit, S in ejus locum suffecit Guibertum Ravennatem a Gregorio ipso propter incestu in de alia flagitia jam damnatum a) , t io huiusmodi fictum horrente Orbe Catholico Z Vel ea jura , quibus usus Fridericus I. Latrocinium Papiense indixit, in quo AlexandrumIII. legitimum Pontificem depositum, SI Schisma ticum Octavianum electum suisse deplorat S. Ailredus Rie- vallensis Abbas Z Rustiae , inquit, afuerunt Reges terrae , ct
Principes convenerunt in unum adversus Dominum, O addersus Alexandrum Gripum ejus, ubi circumdederunt eum cauermulti, concilium malignantium obsedit eum G) . Haec patiatur. Anonymus a nobis sibi reponi inculcanti jura Caesarum ne dum in electiones Pontificum Romanorum , sed in ipsium Romanum Pontificatum; tanto magis quod juxta eumdein An Onymum ipsa Imperatorum Regumque facta, vel jura sunt, vel jura pariunt, seu saltem demonstrant. Quaero rursus ab eodem An onymo, quaenam sit ea rela- tio , quisve respectus, quem Romani Pontifices non quidem ut Domini Urbis , sed ut Papae habuerunt ad Imperatores Utique si orationis contextus spectetur, relatio erat & respectus subjectionis: quandoquidem ibi praedicantur jura Caesarea in Pontificatum Romanum,& sene respicientem id, quod spirituale est; nam quatenus respicit trmporalia, alteritur cum ipsi, Pontificatu nihil commune habere temporale dominium Urbis . Iam vero quod Romani Pontifices tamquam Papae , idest tamquam Christi Uicarii & S. Petri Suecessores , relationem & respectum subjectionis in spiritualibus ad Imperatores habuerint, nemo concedat qui Catholicus audiat,
nemo qui Romani Pontificis Primatum jure Divino stabilitum
114쪽
tum fateatur, nemo qui credat Summos Pontifices a Christo Domino coelesti, ac suprema quaecumque ligandi & solvendi, atque pascendi oves facultate esse praeditos. Insert ex iis, quae supra praemisit Anonymus, in prasenti Controversia , , Non esse dubitandum , quod , eoquia Bene is ventanae Urbis dominium transierit ad Romanos Pontifices, , , immutata idcirco fuerit in ulla re natura Beneventani Ar-D chiepiscopatus et remansisse penes Neapolitanos Reges illa ,, jura , quae ejusio odi dominii translationem praecesserunt: is utique abs re prorsus esse , quod iidem Reges dominio Be-
D ne venti se ingerant, non vero Beneventano Archiepisco-
, , patui, qui totus ipsbrum est, utpote mediis Regni vi- ,, sceribus adjacens i)Praeterea alia quaedam ibi inculcat,
ae autem hic inseruntur, cum suis sundamentis careant, nam ea supra evertimus ) jam ex se iplis corruunt . Di sicutienda tamen est ea assertio , in qua dicitur , quod Archiepiscopatus Beneventanus Regum Neapolis totus est , utpote qui in Regni ejusdem visceribus collocatur λ non enim ibi Anonymus satis animadvertisse videtur De quibus loquatur, aut de euibui a mei a). Siquidem nomine A rchiepisco patus vel intelligit id , quod ordinis est-certe Archiepiscopatus non est Regum , cum Fides Catholica doceat ea , quae sunt Ordinis, eorum esse duntaxat , qui ordinis Sacramento
initiantur : vel intelligit id , quod est jurisdictionis, sive Jus
ipsum Metropoliticum ; atque in hoc item sensu Archiepistopatus Regum esse non potest; ex iplius quippe origine Metropoliticum jus non Regibus, sed solis Archiepiscopis convenire alibi diximus 3) : vel demum nomine Archiepiscopatus
intelligit, ut vere intelligere videtur , ea , circa quae juris Metropolitici actus versantur , quaeque eidem subsunt, videlicet Ecclesiasticae res ac personae etiam laicae, quatenus hae
in rebus & causis spiritualibus ipsi juri Metropolitico su duntur ; & quis dicat Catholicorum , res & personas qua ratione subsunt juri Episcopali & Metropolitico , esticiuntque Archiepiscopatum , totas esse Regum Neapolis,
115쪽
8 3 Lisertas Archim. Benem. Oc. Vindicata. utpote quae in ejus Regni visceribus collocantur Z Quid est
Regnum confundere cum Sacerdotio , & ea , quae sunt Sacerdotii , Regno adsicribere, si hoc non est Z Si Archiepiscopatus Beneventanus , quatenus ex persionis, & rebus conflatur juri Metropolitico subjectis, Regum Neapolis totus est , jam ipsi Beneventano Archiepiscopo praeter caraeterem Episcopalem, R inane Archiepiscopi nomen, nihil reliquum erit . Quod enim praeter totum est, nihil est. Adde omnes Regni Archiepiscopatus & Episcopatus eadem ratione fore totos Regum Neapolis, utpote qui in eo Regno conlistunt. Quo ad hoc itaque, juxta Anonum i doctrinam, Regno Angliae poterit aequari Regnum Neapolis , Post sententiam paulo ante relatam sic instat Anonymus e , , ILaec veritas innotuit Benedicto XIII. nuper vita ,, functo, qui cum Beneventanae praeesset Eccletiae, propria, M connaturalique interpretatione usus, Breviores Alexan-
, , dri VII. Literas, quibus S S. Dominici & Ianuarii Festum.1, praecipiebatur, extendit; decernens videlicet iisdem Lite- , , ris ne dum comprehendi Archiepiscopatum , sed Civitatem, , ipsam Beneventanam , propter hanc unam rationem , quia , , quod temporale est ab eo secerni debet, quod spiritualeis est de Ecclesiasticum, cum inter ista nihil sine commu- ,, ne sit, neque in hoc caput a membris diisentire conve- D niat, sed iis consormari deceat, se ut idem Pontifex statuit ,, in quadam Synodo sub Titulo de Feriis,& Festorum dierum
G celebratione cap. 6. ita edicens e in auIem juxta Saerorri Canones a capite membra discedere non decet ut a nec a mem-
,, bris caput convenit dissentire, ct aliud sane quod temporaleri es, aliud omnino , quo spirituale si .
Argumentum ejusmodi, cui sola mutilati Decreti Syno. datis auctoritas speciem veritatis , Sc roboris obtrudit, rem integram referre nos cogit. Benedi eius itaque XIII. cum Archiepiscopus Beneventanus audiret, in citatae Synodi capite sexto quaestionem hoc paeto proposuit: Cum autemsanctae mem. Alexander PP. VII. suo Brevi sub datum Romae apud S. Mariam Majorem die a 8. Iunii I 664. comesseris, Festum
116쪽
S. Dominici , arque ac S. Ianuarii Regni Neapolitani Patronorum in eodem Reguo de praecepto , ct Metuis eum Octava , fruari , ct celebrari debere, quemadmodum in universali nostra Archidia eos ab illo die servatum , ct celebratum est: in noctra vero Civitate, quae cum aliis Regni non computatur , Cives ancipite uere, an id eisdem eo eteret. Deinde in capite sequenti, idest septimo ita decrevit: in autem juxta feros Canones a capite membra discedere non decet, ita nec a membris eaput convenit dissentire : ct aliud Mane, quod temporale es , aliud omnino, quod spirituale . Idcirco mandamus, ut tam S. Ianuarii Pontificis ct Martyris, quam S. Patris Dominici, in Civitate no a , quae jamdiu eosdem speriau titulo Patronos venera r) veluti in tota Archidiores, O Fesa ferventur eorum O cia cum Octava relebrentur . Duod praesenti Consuatione perpetuo salitura sancimur I . Nulla hic , ut patet , interpretatio , nulla extenso Apostolici Brevis, sed Synodalis habetur Constitutio eo innixa sun damento , quod in rebus spiritualibus legitima utique auctoritate stabilitia , caput a membris dissentire non conveniat ; cui proinde Constitutioni Breve Apostolicum occasionem tantum. modo praebuit. Hinc Anonymi artificium detectum , & argumentum solutum. Si quis nihilominus adhuc contendat , antedictam Synodalem Constitutionem eo modo accipiendam esse , quo ab Anonymo accipitur, respondeo I. magnum esse discrimen inter controversiam , quae in modo dicta Synodo finita est , &eam , de qua hic agimus . Ibi enim quaestio erat de extensione
privilegii Apostolici , de cujus vi & efficacia nulla dubitatio
occurrebat, sed nec Occurrere poterat: at hic sermo est de
extensione Regii Edicti, quod natura sua nullum & inefficax esse ostendimus. a. Et si omittamus ejusmodi Edicto suum inense robur , adhuc discrimen intercedit. Privilegium quippe Apostolicum de celebratione Festorum quid favorabile est , ideoque merito fuit extensum juxta Iuris Regulam ad ipsam etiam Civitatem Beneventanam; quam prosecto extensionem nequaquam passum fuisset Ecclesiasticum Interdictum, utpote
117쪽
so Libertas Arehiep. Bene . oe. Vindieata. 'quid odiosium , si huic fingas animo Regnum Neapolis suisse
suppositum . At Regium Edictum de repellendis alienigenis a Regni Beneficiis Ecclesiasticae Libertati adversum est, ac odiosum , ideoque ad solum Regnum restringendum . Quod
ergo audis e Nec a membris caput convenis di entire , in re , quae Ecclesiae favorabilis sit , intelligas . 3. Demum Privilegium Apostolicum supra memoratum de celebratione Festorum ideo ad Archiepiseopatum , & Civitatem Beneventanam extenditur, quia, ut in citato textu habetur, quid spirituale
est ; non extendendum , si quid temporale esset; Aliud, inquit, quod temporale es, aliud omnino quod BirituaD. Edictum vero Regium procul dubio quid temporale est , interpoliticas nimirum ac temporales leges accensendum . Cuia
itaque dicitur et Atiu ane, quod temporale en, aliud omnino uod spirituale, qua ratione Beneventi Civitas Privilegio Apostolico inclusa decernitur, eadem ab Edicto Regio exclusa reputatur: tanto magis, quod inibi eadem Beneventana Civitas cum aliis Regni non computari expresse asseritur ; Scaliunde constat, ibi nullam esse posse vim Legis, ubi nulla est jurisdictio, seu nullum dominium Legislatoris .
Instat denuo Anonymus, aitque , , Beneventanos acriter
D propugnare, quod iplimet non quidem inter extraneos , ,, si d inter regni colas recensendi sint, Regioque proinde ,, Edicto comprehensi, idonei que ad Regni Beneficia asse, , quendum: atque hoc ipsum probari exemplo D. Anelliis Rendina Beneventani civis , cujus electioni in Episcopuinis Bojanensem faverit Romana Curia. Qua ergo nunc rati D ne , inquit, praetendi potest Archiepiseopatum Beneventa- ,, num Regio non esse Edicto comprehensum ob hane selumis modo causam, quod ejus Urbis temporale dominium in ,, Romanum Pontificem commigraverit si rQuod hic alserit Anonymus, salsum omnino esse demonstrat ea ipsa Beneventana Synodus, cujus pro se Decretum paulo ante recitavit: Beneventaui, inquit, qui cum Regni lunon computantur . . . . In no Ira vero C UιTATE , QIAE CUM
118쪽
riam Romanam Beneventano civi ad Ecclesiam Bojanensem electo facile quisque videt , non sane quia Beneventanos cives Regio Edicto inclusos existi in averit, sed quia ad Regni Episcopatus Beneventanis , aliisque extraneis patere aditum optime noverit. Qua autem ratione defendi possit, quod ob solam translationem temporalis dominii Beneventanae Civitatis in Romanum Pontificem , Edictum Regium non complesctatur ejus nominis Archiepiscopatum , jam ostendimus i . Sed & illud observavimus, nequaquam Reges Neapolis transtulisse Beneventi dominium in Romanos Pontifices, verum Romanos Pontifices , servato sibi absoluto Beneventi dominio , totius Regni Imperium seu dati nexu adstrictum transtulisse in eos, qui ob id legitimi hucusque Neapolis Reges habiti sunt a . Hoc itaque firmum, immotumque sit, nec Archiepiscopatum Beneventanum, nec quemquam ex Regni seu Archiepistopatibus seu Episcopalibus affici Edicto Regio natura sua irrito , utpote quod de re Ecclesiastica decernit, sutilibusque rationibus sui Citur: ac praeterea Archiepiscopatum ipsum Beneventanum peculiari ratione eximi ab eodem Edilho, eo quia scilicet ejus nominis Civitas, in qua Archἰ episcopalis Sedes posita est , temporali Romani Pontificis pa-
Emertitur aliud praeeipuum argumentum, petitum v delicet as utilitate indigenarum, quo A non mursubieere contendit Archiepiscopatum Beneve ianum Edicto Regio arcenti alienigenas
T Erumtamen pergit Anonymus, alia ratio non minus, , V efficax, quam praecedens, evincit Archiepiscopatum ,, Beneventanum excludi non posse a Regio Edicto; nam se secus sentire idem esset, ac eludere Caesaris mentem, nec ,, non finem evertere, propter quem fidelissimis ejus subditis M a be
119쪽
o a Libertas Archiep. Ben . oe. Vindicata .
is beneficium illud fuit concessum; atque Edicto eidem ter- tiam pene subducere Regni partem. Non tum propter ,, sacrorum observantiam Canonum , sed propter indigena- ,, rum quoque utilitatem ea Lex stabilita fuit, ut nimirum ,, fructibus, ac tot, tamque opulentis reditibus Beneficio-M rum, quorum copia Regnuna affluit, illi ipsi potiantur , in ,, quorum Regno nascuntur ,& proventus, quibus liberalim tas, ac propriorum Principum munificentia, atque Atavo-M rum pietas Regni ditarunt Ecclesias , ab iisdem Regnicolis M percipiantur, sicuti ipse etiam dictat ratio naturalis ; ne ad
D manus deveniant extraneat Gentis , quae alienae munificenis tiae, pietatis, laboris , industriae, atque telluris fructus col- ,, lectura , iisdemque locupletem se iactura in Regnuna comis migret i). Haec vere, quae hic affertur in medium utilitas, haec ca se est, propter quam de arcendis alienigenis Edictum prodiit,
non autem jactata toties, ac personata Canonum observantia , quae in apertam tandem desinit eorumdem Canonum perniciem . Porro hic cernere est Monstrum quoddam , politicum
videlicet Edictum absolute decernens de re Ecclesiastica, hoc est de distributione Beneficiorum , propter causam politicam, idest propter subditorum utilitatem de quo proinde sentire nobis id jure licet, quod Anonymus sentiret jurene, an injuria nunc non quaerrmus) de Lege Pontificia, quae de rebus politicis, veluti de distributione publicorum in Regno, seu
Imperio onerum absolute decerneret propter Ecclesiasticam causam, ut puta , propter utilitatem Ecclesiarum. Interim causa, propter quam Regium Edictum hic latum asseritur, non minus , quam Edictum ipsum , adversatur sacris Canonibus, & perpetuae disciplinae Ecclesiae, quae sacris Praesdibus & Administris Iiberam bonorum Ecclesiasticorum
distributionem committere consuevit, atque in eorumdem
dispensatione spectari voluit non Regiorum sebditorum utilia talem , sed Ecclesiarum commoda & merita Personarum . Siquidem Ecclesiasticorum redituum curam & distributionem in sua origine si intueri placeat, a S. Luca statim edocemur
120쪽
eam spei hase ad Apostolorum arbitrium, qui idcirco constituerunt septem Diaconos super hoc opus, ut ipsi orationi &ministerio Uerbi liberius instarent si) . Hinc sacri Canones eam provinciam Episcopis Apostolorum successoribus postmodum demandarunt, quamquam & oeconomis, Diaconis, Archidiaconis id muneris imposuerint, ut res Ecclesiasticas curarent sub Episcopis . Sane adstruendae summae Episcoporum potestati in dispensatione rerum Ecclesiae temporalium mirifice suffragantur Canones septimus.& octavus Concilii Gangrensis habiti, ut observat Cabassutius a), tempore S. Sylvestri Papae : Si euir δες vel accipit inrufius oblator, praeter Episcopum, vel eum, qui en consumtus ad beneficentiae di-
sensationem, di qui das , ct qui accipit, sit Anathema s).
His consonat Canon alter citatus. Pariter Concilium Antio
clienum anno 3 I. coaetum : Episcopus Ecue inearum rerum habeat potesatem, ut eos in omnes egentes dioenset Α . Item S. Gregorius Magnus, qui cum Episcopum Fundanum ad Ecclesiam Terracinensem transferret, ad eum ita scripsit e mu- quid de praedictis rebus Ecclesiae, vel patrimonio. . .ster ter, atque Canonice ordinare, facereque provideris, liberam habebis , quine ut Sacerdor proprius , Μ o Dis o MN Inus facultatem 3) . Concilium Franco sordiense tempore Caroli Magni, De oblationibus, inquit, quae in Eccles , vel inu pauperum offeruntur, Canonica observetur norma, ut non ab aliis dispem
yentur , nisi cui Episcopus ordinaverit 6 . Concilium M
guntinum anno SIS. eodem Carolo imperante , congregatum
decernit, ut visosti potestatem habeant res Ecclesiasticas providere , regere, gubernare, atque disensare secundum Ca- nonum auctoricotem 7 . In ipsi, etiam Capitulari Caroli Magni haec leguntur: Luaecumque a Fidelibus sive in Mancipiis , agris, vineis, divis Domino , Ecclesiaeque o eruntur , Domino indubitanter consecrantur, atque adjus pertinent Sacerdotum 8 '. Sic etiam Concilium Engilen hei mense anno 3 8. celebratum statuit, in oblationes Fidelium, quatenus alteri