장음표시 사용
121쪽
s Libertas Archiep. Ben . oe. Vindicata.
deferantur , nihil omnino ad laualem pertineant potens.lem i). Quare apposite Concilium Tullense II. anno 86O.
Summopere caveant 'sentiores quique , ne praesumant it somnationem suam res sibi fieri a Nicar, neque fatigent, neque affligant insuetis consuetudinibus Dei Ecelestus, ct Deo Sanctorum , scientes, quia res Ecclesiasteae vota sunt Fidelium, Patrimonia pauperum, pretia peccatorum , ct in tuitione , st-que defensione Gripi consinunt, qui eas terrae Princi bus , atque Primoribus , defendendam ct consertandum, non ad affligendum, vel usurpandum, e praesumendum commisit ca). Ex quibus omnibus patet, quam vere Paschalis II. in Concilio Lateranensi anno III 6. celebrato haec locutus st: Habet ergo Mater di Domina no a Ecclesia sibi a Regisni ct Prin
cipibus collata: DisPENfET ET TRIBUAT EA FILIIS sUIssSICUT SCUT ET SICUT VULT.
Quae hucusque retulimus monumenta manifeste evincunt liberam omnino esse penes Eccles asticos Praesides, atque amplissimam distribuendorum Ecclesiae bonorum potestatem, quam moderari debeat non Regiorum Subditorum utilitas, sed Ecclesiarum commodum, & Personarum meritum , si vehat indigente, sive alienigenae sint. Hoc autem ultimum clam
rius set, si primas bonorum Ecclesiasticorum , ex quibus ipsa Beneficia Ecclesiastica traxerunt originem, distributiones inspiciamus. Legimus enim in Actibus Apostolorum Christianos Antiochenos per manus Barnabae & Pauli elargitos fuisse pecuniam Palestinis, inopia quidem laborantibus, sed alienigenis . Discipuli outem, prout quis habebat, posuerunt δε-guli in miniserium mittere habitantibus in Iudaea Fratribus: quod fecerum, mutenter ad Seniores per manus Barnabao Sauli 3). Apostolus item hortatus est Corinthios & Galatas, ut Chriltianis Hierosolymis degentibus eleemosynas erogarent. De Collectis, inquit, quae flunt in Sanctor, sicut ordinasi Ecclesiis Galatiae, ira ct vorseite. Per unom Sabbati an quirique vestum apud se seponat, recondens quod et bene placuerit . . . . quoι probaveritiι per Epipolas, hos mit
tam i coneli. Eviknbelmense Gaa. g. coercit. Tuum. II. in Epist. Duod.
122쪽
iam perferre gratiam vestram in Ieru Iem i) . Quae consuetudo usque ad S. Hieronymi tempora perduravit, ut ipse testatur adversus Uigilantium: Numquid in sua parte terrarum , ct in aliis Ecclesiis , quas nasentes fide sua eruiebat Paulus ), quae ab aliis acceperat, Asidere non stoterat Z. . . Respondebis hoc unumquemque posse in patria sua facere , Nec pauperer defuturas , qui Ecclesiae opibus fusentandi sivi. Nec nos negamus eunctis pauperibus etiam Padaeis ct Samaritanis, si tantasi; largitas, mper porrigendar: sed lonotus faciendam quidem docet ad omnes eleemodnam ined maxime ad dome-
Ea itaque est ab origine bonorum Ecclesiae natura & inindoles , ut in omnes erogentur sive indigenas, sive alienigenas, quam prosecto naturam & indolem non mutavit, quae postm dum subsecuta est, eorumdem bonorum divisio per Beneficiorum erectionem , ut optime probat Uan-Espen 3) Auctor Anonymo non invisus. Porro videmus in Pontificum Rescriptis, Episcoporum Decretis, Conciliorum Canonibus etiam post eam bonorum divisionem bona Ecclesiae dici Patrimonium ρauperum , statrimonium Grisi, res Dei, pretia peccatorum , non secus, ac ante divisionem. Possunt igitur eadem bona etiam nunc erogari cum in accolas, tum in extraneos ab Eccletiae Praesulibus, maxime vero a Romano Pontifice, qui Ecclesiasticorum bonorum , & Beneficiorum supremus Dominus, vel si mavis, certe supremus est Dispensiator: proindeque studii bus, atque opulentis Beneficiorum reditibus, quibus Regnum Neapolis affuit, frui licebit, juxta Sacros Canones, &perpetuam Ecclesiae disciplinam , etiam extraneis , iis prae se tim, si aliunde digni sint, qui in Regionibus Beneficiorum , ac Ecclesiasticorum redituum inopia laborantibus exortum ha
Iam vides Sacris Canonibus, perpetuaeque Ecclesne disciplinae in distribuendis Beneficiis, & Ecclesiasticis bonis, quantum adversetur ea Anonymi A sertio, qua dicit & approbat Regio Edicto de arcendis alienigenis a Regni Beneficiis
123쪽
sis Laterias archiep. Benem. c. Vindicata.
nedum dedisse causam Sacrorum Canonum observantiam , sed Regiorum etiam subditorum utilitatem . Neque id , quod paulo ante diximus, absionum est , sed consentaneum munificentiae & liberalitati Principum, atque Atavorum pietati, in quorum mentem nequidem venit, ut Ecclesias reditibus cumularent propter utilitatem Subditorum , & indigenarum . Aliae causae longe diveris, digniores, ac sublimiores eorum animos ad id operis impulerunt. Etenim Fideles a primis saeculis Ecclesiam locupletarunt oblati nibus, decimis, primitiis, postmodum praediis quoque , &viri Principes etiam Dynastiis, sive dono si ve testamento relictis , in hos fines, videlicet I. ut egenis ad victum necessaria non deessent, quod ex Actibus Apostolorum , dc ex Apostolo supra ostendimus. a. ut communem omnibus Dei bene
ficentiam imitarentur : Lui posse ῖr in terris , inquit S. Cyprianus , redicus , ac fructus suos cumfraternitaIe partitur , dum largitionibus gratuitis communis, ct jusus e EI, Dei Patris imitator es i). 3. ut inde Clerici pauperes, & Monachi sustentarentur : Illustris O Mnesac recordationis Proba possessiones in As consituras longa a Majoribus suis petunate Me reliquit, ut majorem summam redituum Curicis pauper bur , ct Monaseriis praeciperet annIs singulis erogandam: Ita Celestinus I. Romanus Pontifex a) . q. ut futurae vitae opes consequerentur e Cogitate . . . eo Iures extuisse, qui ιοίσι etiam domos Helesiis addici passint: non enim defuisse , qui suapte sponte facultater omne usi obtulerint, ae pulcherrimum quaesumsecerint, hoc es, propter vitae futurae opes inopiam amplexi sint: Ita S. Gregorius Narianetenus ῖ . S. ad Ecclesiae gloriam & decorem ; quod de Carolo Magno &Ludovico Pio scribit Helmoldus: Ludovicus, inquit, paterniι per omnia votis concordans eadem liberalitate, qua Pater ejus erga cultum domus Dei, ct omnem cierum usus es, amplissi mas Regni divitias ad decorem gloriam De sic intorquens,intantum ut Episcopol, qui propter animarum regimen 'H
124쪽
Pars I. Artieulus XX. spe; s sunt Caeli, isse eosdem nihilominus nisespes efficeret
Regni i). I. pro peccatis redimendis : Cum a puranitentibus terras accipimus, ait S. Petrus Damianus, juxta mensuram muneris eis de paenitenciar quaviuste relaxamus sa) . Demum
Couellium Tullense II. In e sones, inquit, EccleM ... quσdatur favi Dco gros cr redemptionem antinarum , proster
Templorum Drι in urationem, is eorum sinum oe vesi- mentum, qui siue ces sione laudes Dei perfluunt, edi propcersi enium savcrum , ct si opus esc, redemptionem Coptisreuis 3 . His similia legi pollunt apud Marculsum in Formulis, praesertim lib. I. Formula I ., & lib. 2. Formula 3. Ω38., nec non in aliis Formulis, quas habent duo Auctores A non; mi Marculso adnexi in Editione Pariliensi anni i6i 3. Eodem idiomate usus est Otho Magnus, cum bonis temporalibus auxit Eccletias, ut videri potest praecipue in diplomate , quo bona Bremae Hamburgensi Ecclesiae stio calculo addixit : ibi enim i .itetur se Confirmare pro mercede vita permanentis agros , sco , pascus M. ad uiuuatem Hamburgensis
Delesiae Episcoporum, quotenui bi habeant potestatem , quic- ρυId illis placueric faciendum O. Item Ludo vicus Germaniae Rex Laubium , Folsas, & alia loca Stephano Leodicensi Episcopo attribuit seu confirmavit ann. 9o8., Eo videlicet di plomatis verba sunt) ordinis inodo, ut quicqui fleondum Dei, o Dam dispositionem facere maluerint, IJhero, guemadmodum ex aDIs Ecelsasicis rebus , in faciendo potiantur arbitrio , quatenus ob hanc noμα mercedis , seu parentum noctrorum emeDOrationem , pro nobii, o pro tui; 'Uns , futurique Praesulet , cum omni sibi congregatione commi a Deum libenter exorare sesinent s). Sed propius ad rem nostram idem Otho in diplomate , seu privilegio, quo anno 967. Landulpho Episcopo Beneven tano dono dedit, seu potius confirmavit Castrum S. Angeli in Monte Gargano , inter alia haec habet: nuia Landu bus N d
125쪽
s8 Liserias frui . Bene . oc. Vindicata.
dilanus noser no Iram deprecatus es excellentiam, ut in E elesia S. Dei Genitricis, ct Virginis Mariae Beneventanae, ac Sipontinc Sedis Episcopalis, ubi Lauduimus reverendissimus Episcopus praees, more piae recordationis Antere ruis nostroram utri que Caroli is Ludovici, seu Lamberti quondam Imperatorum sequenteI praecepta, . . . . quae iesi in eamdem E elesiam miserunt, norira auctoritate confirmamur, fleui ct f cimus , fustenus omnes res, ct quascumque i a domus Dei Babet, tam de donatione Imperatorum, Regumque, fusWfu Reginarum , vel meum , atque Ducissarum , seu Principum
Beneventanoruis, FI quorumcuinque hominum Deum timentum .... necnon omnes reditus Fidelium diversorum FGelesiarum ies Sanctae Benesentanae , ct Sipontinae Sedi legibus pertinuerit, in integrum ab Episcopo Beneventano , qui pro tempor uerit , securiter possideantur, spe in Cisitatibus, ct Casellis ,sive in Guis, vel in Moncibus, atque planis , seu ω
in aquis, ct omnia sub caritatis nomine ei conferimus . . . . Haec omnia perpetim in Episcopi Beneventani ditione, ct potesate consistanc ad disponendum es, UALITER IPSE VOLUE-RiΥ .... in unde illa domus Dei temporale accipiat tueremen-gum , inde merces accumuletur pro salute Animae nosrae , omniumque Parentum no oram cte. Prosequitur, & concedit , sive confirmat eidem Episcopo, & Successoribus duas Abbatias, videlicet S. Petrum de Duddi, ct S. Ioannem Portae Aureae eum omnibus pertinentiis , appositis iisdem clausulis ,& ob eosdem fines , quos paulo ante exscripsimus I)Age modo. Si, ut ex dictis patet, Fidelibus quibusIibet, etiam Principibus, cum amplissimis reditibus EccIesas augerent, alia mens, aliae cauis , alii fines fuerunt, quam ut his reditibus naturales duntaxat, & originarii ditarentur; rursus si Otho Imperator eas opes omnes, quibus Ptaedeces fores Imperatores, Reges, & Beneventi cives, cieterique pii Fideles Beneventanam , eique subjectas Ecclesias cumularunt, Beneventanis Proesulibus addixit , & confirmavit Ar
DISPONENDUM EA, QUA LlTER IPSI UOLUERINT quaeratio est,
ut Regium Edictum praetexat Regiorum subditorum utilitatem ad
126쪽
ad arcendum ab horum redituum, ac opum polsessione , &libera dispensatione Episcopos & Archiepii copos extraneos ,
praesertim Beneventanum , quos nec Principe, , nec Atavi in ditandis iis Ecclesiis arcuerunt, immo utilitatis subditorum & incolarum nequidem meminerunt Luccumque praetendatur a quocumque UTILITATIS , e NEC Essi TATIS OC-c Asio, ille corda hominum conspicit, qui novit cogitationes hominum, di remunerat actiones, ct etiam cogitationes irremuneratas nullatenu1 derelinquet i) .
Naturalis ratio haudquaquam dictat Ecclesia licos reditus a Iolis Indigenis esse percipiendos . AT , inquit Anonymus ,, Ratio vel ipsa naturalis hoc
dictat, ut fructibus , ac tot, tamque opulentis re- se ditibus Beneficiorum illi ipsi fruantur, in quorum Regno,, nascuntur , ne ad manus deveniant extraneae gentis, quaeri alienae pietatis, munificentiae, laboris, industriae atque telis luris fructus collectura, iisdemque locupletem se se tura in ,, Regnum se conserat sa) . Itane Apostoli, & Antiocheni Christiani, qui ad Palesti nos , itane Galatae , & Corinthii, qui oblationes suas ad Jerosolymitanos miserunt , nec non cacrorum canonum Con
ditores Patres , Concilia , Summique Pontifices, qui liberam omnino Episcopis asseruerunt ὸispensandi Ecclesiasticos reditus sacultatem, quam & Imperatores, Reges, Principes, aliique Fideles , dum suas in Ecclesias opes conferrent, agnoverunt; itane , inquam , hi omnes hocce naturalis dictamen rationis ignorarunt, quod Anonymo illuxit Gregorius ergo Nazianetenus, qui Zos morum, Chrysostomus Antiochenus Presbyter, qui Constantinopolitanam , Paulinus Burdigalensis, qui Nolanam, Martinus Sabariensis, qui Turonensem , Augustinus Tagastensis, qui Hipponensem Sedes tenuerunt, aliique innumeri , pietate & doctrina insignes
127쪽
roo Lisericis Archiep. Benev. oc. Vindicata .
Pastores , qui aliis, quibus exteri antea erant, Ecclesiis praesecti earumdem reditus perceperunt, idem naturalis rationis dictamen aut nescierunt, aut scientes violarunt, utpote
qui alienae munificentiae & pietatis fructus collegerint Z Eidem igitur dictamini obstiterunt pariter Summi Pontifices, qui non solum Regni Neapolitani ad nostra usque tempora , sed Galliae, Hispaniae, aliarumque regionum Ecclesiis multotieS praefecerunt extraneos, antequam scilicet eas Elis indigenis privilegia Apostolica addixissent. Dicendum itaque & hoc erit, Capuanis, exempli causa, sive Neapolitanis civibus, ne laedatur dictamen naturalis rationis, haudquaquam licere consequi Episcopatus in illis stos Regni partibus, ex quibu&Beneventanus, aut Salernit anus Principatus constituebat ut
antiquitus . Alii enim Principes & Atavi Capuam, alii Beneventani, alii Salernitani Principatus Ecclesias bonis temporalibus cumularunt. Immo erit dicendum unumquemque eum
tantum posse consequi Episcopatum , intra cujus limites sua iuduxit originem; ne si quis alium consequatur, iis potiatur contra naturalis dictamen rationis Episcopatus proventibus , qui ibi nascuntur , ubi ipse natus non est , sicque alienae indu striae fructus colligat ac laboris. Ex eadem Anonymi doctrina identidem sequitur contra naturalis rationis ductum egiste, & adhuc agere Imperatorem,
Reges & quoscumque Principes, qui Regnis, Provinciis , Civitatibus propriae ditionis praefecerunt, & praeficiunt extraneos ; nam & hi potiti sunt, & potiuntur illis Praefecturarum reditibus, qui in iis Regnis, Provinciis, Civitatibus producuntur , in quibus ipsi nati haudquaquam sunt; unde & ipsimet alieni laboris , industriaeque fructus ceperunt , & capiunt. Quinimmo sequitur ex eodem principio Regem ipsum Neapolis, cum tributa sibi pendi jubet a Neapoletanis, laedere naturalis dictamen rationis; ejus enim Regni fruetiis percipit, cui ipse exterus est . Quicquid hic Anony mus reponat, ficile in ipsum retorqueri poterit . Apage igitur falsam ejusmodi doctrinam , quae Summos Pontifices , caeterosque Ecclesiae Praesules in Ecclesiasticorum, necnon seculares Principes in politicorum munerum distribu
128쪽
tionibus erga extraneos contra naturalis rationis dictamen errantes facit, ideoque in suis saltem consecutionibus seditiosa est, utpote quae si admitteretur, ad turbandum & pervertendum tam Ecclesiasticae , quam Politicae Reipublicae statum apta foret. Discat jam Αnonymus, quod sicut ratio naturalis dictata saeculi Principibus in distributione Praefecturarum , aliorumque publicorum munerum potissmum spectandum ella bonum
Publicum , quare non raro extraneis etiam eas Praefecturas &munera conserunt, cum nempe id exposcunt & per narum meritum , & Reipublicae utilitas; ita eadem naturalis ratio docet a Romano Pontifice, caeterisque Ecclesiae Praesulibus in Beneficiis conserendis , bonisque Ecclesiae dispensandis magis consideranda esse PERso NARUM pariter MERITA & Cori Μο-DA ECCLEsIARUM, quam Regiam voluntatem, ut scribit
Martinus V. ad Uladis laum Poloniae Regem i) . Quibus sine majus inde robur accedit, quod eadem naturalis ratio Religione illustrata priscribat, omnibus Ecclesiae filiis, modo aliunde virtute & scientia idonei stat , bona Eeclesiasti ea polle distribui & Beneficia conferri, quae natura sua sunt & institutione communia. HOe item discat, quod quemadmodum Imperator , Reges , caeterique saeculares Principes publicorum redituum & munerum Domini sunt, Summus quoque Pontifex bonorum Eccles asticorum & Beneficiorum supremus Dominus est, vel certe Disipensator , reliquique Praesules sub ipso eorumdem bonorum & Beneficiorum sunt dispensatores. Cum enim strae Ecclesiae sunt, Gripi Ant, ct quae Ecclesiae osseruntur , Gricto inerantur , ut ait Concilium Aqui ranense II. anno 836. celebratum a); harum profecto oblationum ad eum praecipue pertinet distribu tio, qui praecipuas in terris Christi vices gerit. Hinc sicut summae impudentiae esset hortari Pontificem , ut per Apostolicas Constitutiones turbaret, ac prohiberet Regias politicorum munerum distributiones in exteros, sic intolerandae temeritatis est hortari Regem Neapolis, ut Regio Edicto interposito ,
129쪽
ro a Lilertas Archiep. Benev. e. Vindicata.
turbet, ac prohibeat Pontificias bonorum Ecclesiae, & Beneficiorum d i stributiones in extraneos; immo sacrilegii genus est id moliri , ut Archiepiscopus Beneventanus per Regium de cretum arceatur a percipiendis sui reditibus Archiepiscopatus , atque ut Beneficiorum proventus dentur sequestro apud Regios Oeconomos; quemadmodum praetextu utilitatis Regni colarum in libello supplici ad Caesarem Neapolitanus Magistratus, N in suo opusculo facit Anonymus I). Scriptum est: inquit Synodus Tullensis II. Concilii Agathensis Canonem quartum confirmans ) Clerici eIiam, vel saeculares , qui oblationes parentum aut donatas, aut te namento relictas retinere praesum erint, aut id, quod ibi donaverunt Ecclesiis, vel Monaseriis, erediderint auferendum, sicut Sanna SInodus consituit , veluti necatores pauperum , quo que reddant, ab Ec
clesiis excludantur . . . nam QUAECUM UE PBAETENDATUR A IOCUΜQ UE UTILITATIS, SIVE NECESSITAT is OCCASIO,
ille corda hominum conspicit, ut novit cogitationes hominum a ). Hic etiam observes , quam temere idem Anonymus amplos Ecclesiae Beneventanae reditus naturalibus Regni incolis dicat deliinatos: Ampie rendite desinate a naturali det Regno in . Sed a quonam, quaeso, destinati ὶ Non a Sacris Canonibus, non a Conciliis , non a Summis Pontificibus, non a Regibus, non ab Atavis, non a naturalis dictamine rationis , ut jam ostendimus: a solo ergo Regio Edicto, de quo plane id sentiendum, quod Anonymus ipse sentiret de Pontificia lege , quae amplos Praefecturarum Regni reditus solis ejusdem Regni naturalibus incolis destinaret: nec enim Pontifici ali
quod jus Introspiciendi in Palatia , nee Regi jus ullum in irospiciendi in Ecclesiar ) .
130쪽
Lex Regia de arcendis alienigenis a Regni Beneficiis
nec vana, nec inutilis evadit ex hoc, quodas ea Beneventanus Archiepiscopatus excipiatur. ΡOst ea , quae latine reddita excripsimus, & in superiori
Articulo consutavimus , ex Beneventanis Synodis a Cardinali Ursino habitis documenta profert Anonymus, qui bus ostendat annuos Beneventani Archiepiscopatus proventus ad quatuordecim , seu quindecim ducatorum millia partingere , eosque Omnes cogi non ex civitate Beneventi , sed ex quinque Regni Provinciis, quae eum Archiepiscopatum constituunt ι . Hinc , , Nonne, inquit, vanum redderetur , , , atque inutile Regiae Majestatis in suos subditos benefi- is cium, si permitterentur iij iusmodi reditus in Archiepiscopi ,, extranei commigrare manus, qui tantam pecuniae vim M transveheret aut Romam , aut Genuam Patriam suam, in M alios usus insumendam, cujus proinde ne micas quidem, , colligendi spes ulla indigenis , Regiisque subditis esse
Huic sane argumento satis congruit responsio, quam tradit perantiqvs Constitutionum Apostolicarum Auctor: Tibi, laice, convenit, ut largiaris, Episcopo vero tamquam oeconomo, o. administratori rerum Musa Nearum , ut dispenset. Caveramen ne Discopum ad rationes voces , neque dispensationem illius observes, quomodo eam gerat, aut quando, aut quibui, iacit ubi, utrum bene, an scus. Habet enim I e ratiocinatorem Deum, qui hanc ilia procurarionem in manus tradidit, qui ei Sacerdotium tantae dignitatis mandare voluit 3). Verumtamen quia conlilium inivimus eximendi Bene ventanum Archiepiscopatum a Regio Edicto, etsi hoc quoad Regni Archiepiscopatus & Episcopatus robur suum habere