장음표시 사용
91쪽
patu Beneventano alienigenas: quo profecto jure Hispani Reges nunquam usi sunt, neque eodem unquam se praeditos agnoverunt. Et viceversa Romano Pontifici negat inesse jus conserendi Episcopatus , Archiepiscopatus, Beneventanum praesertim , caeteraque Regni Beneficia etiam extraneis : quo jure pariter carere contendit omnes ejusdem Regni Praesules in dispensendis Beneficiis, quae ad ipsorum distributionem pertinent. Uerum hoc eodem jure vocandi ad Regni Beneficia etiam alienigenas tum Romanos Pontifices, tum ipsiusnet Regni Praesules semper fuisse potitos, atque usos continuata ad nostra usque. tempora praxis ostendit. Ejusnodi itaque jus perantiquum, post divisum nuper ab H .spano Imperio Regnum Neapolis, Summis Pontificibus , Regnique PGsulibus recusare , A novum illud Carolo Regi concedere in Beneficiorum negotio, quid est aliud , quam Ad mobiluatem necessia satum inundanarum velle Helesiam Dei commutari, quae ad Sacerdotia sectant, ea nolle in strisina manere forma , jam negotio irao , sicut etiam alibi Observavimus, mutationem, ct novationem suscipiente , nec non multa innovare circa Miseerdotia nedum Praesulum Regni, sed Romani Pontificis , contra reclamationibus & laudato S. Innocentii Responso, Scadduistis Iustiniani Legibus Z Iam ne vides , jam πe sentis , Anonyme frater, jam ne intelligis se argumentis tuis eoutrate militasse i)ὶ Expendenda hic essent, quae de temporali Beneventi dominio nutante penes Apostolicam Sedem narrat Anonymus sa) et sed ea in III. Part. art. a. commodius exa
92쪽
Pus Regii risensus in sacris Neapolitani Regni Electio
nisus , praecipue vero in electione Benementani AntiHiiis , non probant exempla , quaeas Anonymo profe=untur. on meliori successu ostendere nunc studet Anonymus,
quod occidentis Imperatores , Beneventi Principes, Northmannique Reges jus Assensus in sacris electionibus , praecipue Beneventanis, re ipsa exercuerint, quam hactenus demonstrare rationibus & Scriptorum auctoritate studuerit
eosdem Principes Rege sique eo jure in omnibus Regni Ecclesiis , Beneventana non excepta, olim fuisse potitos . Quotquot enim ad id suadendum exempla profert, ea non juris exercitium, sed injuriae probant violentiam . Hoc ut aperte pateat, singula ab ipso Anonymo allata exempla proseremus,& nostras ad illa responsiones subjiciemus .is Quamquam Ferdinandus Ughellus in serie Praesulum ,, & Archipraesulum Beneventanorum ab habenda exerciti,, ejus juris mentione abstinuerit; attamen eidem verba sa- ,, cienti de electione Alonis, qui secundus fuit Beneventa- nus Archiepiscopus, nescio quomodo ex calamo exciderit, , , ipsum Alonem ab Othone II. fuisse electum , ac in illa Se-M de positum, atque a Joanne XIV. anno 986. consecra
Narrat quidem Ughellus Alonem , non ab Othone II. qui anno 984. jam obierat, sed ab Othone III. qui tunc temporis imperabat sa) , fuisse electum , & in Beneventana Sede collocatum ; at id evenisse addit obnise , & potentia ipsiusmet Othonis. Unde Othone desuncto, Alo Benevento prorsus expulsus, & a dignitate eiectus, alio a civibus electo Archie piscopo , exul vitam amisit ῖ . Propterea Anonymus , qui
93쪽
σσ Lilertas Archiep. Beneo. Oc. Vindicata .
temere Ughellum arguit studiosae negligentiae in commendandis memoriae Bene ventanae Ecclesiae elec ionibus, iscularium Principum opera peractis, vere semet similis culpae reum pronunciat, dum ea tacet de electione Alonis , quae modo retulimus , & quae in Ugbello a se citato non potuit non legisse . , , Northmanni nostri Reges, qui in eadem jura succe GD serunt, illa exercere continuarunt , praesertim vero Ma-
,1 gnu S Rogerius I. Rex Siciliae si) . Hic ille est Rogerius, quem S. Bernardus in suis epistolis tyrannum appellat ca) , qui Anaeletum & Uiciorem Atili- papas coluit , qui ab Honorio II. primum 3 , deinde ab
Innocentio II. in Concilio Lateranensi suit exconantii nicatus q) , in quem idem Innocentius movit exercitum hac inter alias de causa , si Aetorio fides S) , quod sibi Episcoporum
electiones usurparet, cujus tandem gesta in eumdem Innocentium Otho Frisia gensis ita perstringit: Rogerius Innocenitum Papam in Apuliam cum militia Romanorum venire volentem , flagitios in Chrinum Domini manum mittens ex insidiis carpit, ct Regii nominis inter alia ab eo auctoriIatem, est absolutionem anathematis extorsi 6). Ex quibus omnibus facile colligere quisque potest, num juri, an injuriae tribuenda sint, quae in Episcoporum electionibus egit Rogerius . His , aliisque , quae in Rogerium ex Baronio supra diximus 7) , addi possunt, quae idem Barcanius ex Joanne Sarisberienti ibidem ita refert. , , Narrat is Auctor Robertum Ro- ,, gerit Cancellarium Ecclesiam Avellanam tunc sorte vacanis, , tem , tribus diversis , qui oblato pretio eam expetebant, , , per simulatam speciem addix ille, ac deinde quartum quem - ,, dam , nec Opinantem, illis rejectis , consecrandum curasse; , , quae quidem per succelsores legitimos Romanos Pontifices, , , praesertim vero per Innocentium III. cujus de horum abro- ,, gatione extant diplomata , abroganda sucrunt 8) . Haec omnia una cum iis, quae alibi 9) ex Baronio retuli-
94쪽
mus , qui bene perpenderit, procul dubio cognoscet , quale nani fuerit exercitium , qualis radix & terminus ejus juris ,
seu Regii Assensus, quem a Rogerio I. continuatum com mendat Anonymus. Exercitium plane fuit vi extortum , &sii noniaca labe pollutum,cujus radix ab Antipapa processit,cu ius continuatio limoniam redoluit, cujus terminus suit Apostolica abolitio. Stat sua tamen laus iis,quae Ille praeclare gestit I). Quoniam vero Anonymus jus Assensus contendit su i de exercitum a Rogerio in electionibus omnium quidem Regni Antistitum , sed praesertim Beneventanorum , etsi ea Civita SPontificiar ditioni subesset, opportune occurrit electio cujusdam Gregorii in Beneventanum Archiepiscopum , de qua falco, qui aderat, ita scribit : Innocentius in Sacro Benezentiano Palatio sedens in conspectu Geri Populi Benesentani clamavit, ut si quis contra personam floe electunem Gregorii
Beneventani electi, eanonice ct rationabiIIIer opponere vellet , libera fronte opponeret; ct quia nemo Civium contra ejus electionem objecit, die adveniente Dominico , ApoADDeus ipse electum consecravit sa) . Nulla hic mentio Assensus pnestiti est sive a Rogerio , sive a Lothario II. Imperatore , qui tunc
temporis Beneventi degebat 3) .
M Et quoniam , pergit Anonymus , Papae de eodem, , Regio Alfensu Rogerio litem .pe movebant volentes , ut D electiones, Sede vacante, Clero liberae forent, in scedere M Hadrianum IU. Pontificem inter & Guillelmum I. icto, M eum hic Princeps convenire voluit, promittens prasti tu- se rum se Assensum hac adjecta conditione , quae apud I ay- ,, naidum , aliosque A uctores legitur: Si per na illa depro- is ditoribus , out inimicis no ἰs, vel haeredum nonrorum non ,, fuerit,aut magnissentiae nos ae non extiterit odiosa,vel aliab, in ea causa non fuerit, pro qua non debemur os tire ) . Ita sane. Sed I. ex Baronio observare debuit Anony nausis Rogerio mortuo , filium ipsius Uuillelmum investitu - , , ram ... quaesivisse ab ipso Hadriano ejus nominis IV. cujus D causa haud suit leviter altercatum , expetente illo litteris
,, suis investituram conditionibus valde iniquis, ac fortasse Ι et iisdem,
95쪽
, , iisdem, quibus Rogerius pater Regnum aecepisset ab Ana- , , cleto. At Iicet legati Hadriani et pacis causa missi, visi sint, , ex parte aliqua his , quae petierat , concessiue , Hadrianus,, tamen omnino resiliit, nec investituram concedere voluitis cum infamibus conditionibus illis , sed aliis plane contra- ,, riis I)is . II. Animadvertendum Anonymo erat, cujus nam indolis suerit Guillelmus I. & qua ratione , fracto priori foedere , alias pol modum pacis conditiones jurium Ecclesiae inimicas ab Hadriano extorserit. Etenim Guillelmus hic cognomento Malus Beneventana palatia populatus est,& alia orpida Eccletiae occupavit in Hernicis; qui idcirco ab Hadriano excommunicatus facinora facinoribus addens, Apuliam hostili animo ingressus loca omnia , quae Romanae Ecclesiae parebant, flamma & serto consumpsit say, ac tandem ipsum Hadrianum summum Pontificem Beneventi obses na compulit ad subeui das iniquas pacis leges , quae nullius proinde momenti suis censendae silint, ut observat Baronius s) . Certe quae contra Ecclesiasticam Libertatem, urgente necessitate, per vim , in tumque ab Hadriano Guillelmus extorsit, novis pactis & h nestioribus conditionibus interpostis , penitus abolita postm dum fuerunt ab Innocentio III. qui cum Constantia Impera-
trice , ejusque Filio Friderico e stirpe Sueva ad quem ,
extincto virili genere Nori limannorum Regum , per ipsam Constantiam Neapolitani Regni sceptrum transiit rem ita composuit, ut Ecclesiastica Libertas in pristinum restitue
Nec quemquaar moveant,quae subdit Anonymus , Qua ,, vis Innocentius III. pactum ab Hadriano cum Guillelmo, , initum adulterare curaverit, non tamen ausus fuit abolere,, Regium Assensium , hoc uno contentus, quod quotiescum-
, , que idem fuisset a Regibus Assensius requisitus, eum Reges,, canonicis electionibus praestare tenerentur , sicut ipsemet ,, Innocentius decernit in suo Diplomate apud Raynaldum , , , quo Regnum Neapolis Constantiae seudatario jure conee si sit:
96쪽
, , sit: Electiones autemsecundum Deum per totum Regnum cari nonice flant de talibus quidem personis, quibus vos, ac hc- , , redesve i requisitum a vobis praebere debeatis Assensum . , , lib. I. epist. IO. Quod ipsum inculcat in epist. Alr. ad se eandem Constantiam , & in epist. AI 2. ad Regni Praesules, is quae Epistolarum ejus tom. I. leguntur. Atque hoc pacto,, Innocentius ex sexu, & Friderici pueritia proficiens eumdem Assensum ad ceremoniam quandam reducere cogita- vit, praetendens cognoscere ipsemet causas, propter quas, , Assensum Princeps praestare non deberet l .
Haec , inquam , neminem moveant; nam hunc qualem
cumque Assensum nequaquam veluti jam in more politum , & legitimum Innocentius approbavit, sed tamquam quid novum , & gratiam sipecialem concessit, ut liquido constat excitata epistola qII. ad Constantiam Reginam , ubi haec scribit: Nec novum, nec injustam existς, si Regno Siciliae gratiam facimus specialem . . . F. . . vobis deferre velimus, ctfalsa ju- sitia , ct Ecclesiarum canonica libertate petitionibus se issensum facilem exbibere . Constat etiam ex epistola cit. II. ad Archiepiscopos, Episeopos & universum Siciliae Clerum , in qua haec leguntur: Si ebaris ae in Chriso fluae nos Gnsantiae Imperatrici Reginae una eum chari mos Ito ilis I Rege Meuiae in multis gratiam facimus specialem, non en ab at quibus in admirationem ducendum, eum Regnum Siculae ad jur , ct propietatem Ecclesiae Romanae pertineat. Subnectit deinde in utraque epistola Innocentius praerogativam Regii Assensus eo modo , quo Anonymus retuliti quam proinde patet veluti quid novum , & speciale donum fuisse concessam . Verum , objicit Anonymus , grandior iactus Fride- ,, ricus advertens fuisse Hadriani & Guillelmi pactiones ab ,, Innocentio immutatas , antiqua jura repetiit , Regio Assen- , , sui electos omnes subjecit electiones saepe cepius rejiciens , b, nec permittens , ut recens electi in Antistites sine consensiu, , Regio Sacris Sedibus imponerentur: unde ortae lites inter ,, ipsum Fridericum & Gregorium IX. atque Honorium III.,, Innocentii successores sa).
97쪽
o Lisertas Archiep. Bene v. oc. Vindicata .
Objectioni respondet ipse Honorius III. dum Frideri
cum ea , quae ab Anonymo laudantur , perpetrantem per Iaa everba coarguit: Et quides, quo jamdudum audivimus, ct nuper etiam perculit aurei nostas , quod ad F scoporum electiones videlicet manus extendast flectioni Aoems praesertim Ecclesiae, ct Episcopatuum in Provincia Salernitaua Oscaninitum te iwiniscens, anforte suspiras ad Progenuorum tuorum abusum , quem Dominus et lores abo ininans , illis ita astrovidentia obviavit, ut praeter te , vix de imorum progeuie δε-
persit t. Sed ct recolis abjura e te ab sum eumdem, ct bomo memoriae Innocentio Papae Praedec Fri nostro , G postmodum nobis renunciationem hujusmodi privilegio confirmasse si) .
Uerba , quibus Regii Asiensius abusum , Innocentio prius , & deinde Honorio id exigentibus , ejuravit Fridericus, in ejus Diplomate haec sunt: Illum igitur polentes abolere abusum , quem quidam Praedece rum nostrorum exercuisse ignoscuntur, Decretum in elemonibus Praelatorum concedimus , ct uenemus, ut electiones Praelatorum libere, edi canonice flant, quatenus ille praeficiatur Ecclesiae viduatae , quem Iocum Capitulum, vel major, em saniorpurι iuius duxerit eli
Eumdem Fridericum alibi Honorius denuo ita perstringit : Dicis jus Regibus Siciliae in electionibus Praelatorum, sicut asserit, debitum ex antiquo nonris Constitutionibus minorari . Verum si Arista tua , ct Genitricis tuae manu sollicitudinii volvi es, FSanctorum etiam Patrum Consitutiones addeneres, non culpares Ecclesium elaea defensionem Ecelesi suae libertatis , eum non debeat de prosecutione mordere just-tiae, qui contendere nititnr de abusu 3 . Haec Honorius III. in Fridericum jam grandiusculum , de quo pariter Grego rius IX. ita postea conquestus est : Si quando Ecclesias contingat Pasoris solatio viduari non permittaniar sibi Spon eligere , ly viduitatii penimenta deponere , donec adulterinis alicujus amplexibus, qui non canonice, sed per impres nem
98쪽
electus, aut alias intrusu uerit, extiterint copulatae I . Iam vero in concertationibus de Regio Assensu habitis Fridericone , an Honorio & Gregorio justitia faverit, judicium sit penes Lectorem . Unum addo; eumdem Frideri cum jam senem resipuisse , ac emendasse ea , quae ab ipso adhuc juniore gesta adversus Ecclesiae Libertatem ab Anonymo laudantur. Etenim in ultimis tabulis inter alia thec scribi eo luit: Item relinquo totam Terram Ecclesiae liberavi, m volo , quod jura
Caeterum Anonymum latere non potuit Frideri cum , cujus grandioris facti in restituendo Regio Assensu si, tertiam commendat, illum esse , quem propter plurima perjuria, sa- .crilegia , in Ecclesiam Romanam molitiones, & prtesertim propter ab eo vetitas, eversasque Canonica selectiones s 3)Gregorius IX. anathemate perculsi , deinde Innocentius IV. in Concilio Oecumenico Lugdunensi Ι. iterum a Fidelium Communione semo v it , & approbantibus Concilii Patribus, ab Imperio deposuit; sic enim habet in epistola ad Carolum Andegavensem ipsemet Innocentius : De Regno i o Frideri- eum, lucro Vprobante Concilio , ρrizavimus q) . En qualem demum in bacrorum Praesulum electioni tuis Assensum ab omnibus Neapolis Regibus usque aci Andegavenses continuatum asserat Anonymus S) , Assensum utique usurpatum , tyrannicum , sacrarum electionum iniquum. eversorem , simoniacum , a Summis Pontificibus diris devo-ium , & ab iplis etiam Regibus sub abusus nomine ejuratum . En quales religiosissimo piissimoque Caesari in Rogerio I. Guillelmo I., & potissimum in Friderico II. proposuerit, ut eos imitaretur, Assensus Regii Alsertores. Profecto si a vi Rinjuria deduictum argumentum valet ad jus legitimum asserendum, poterit afferri exemplum Neronis , qui S. Petrum in crucem egit, aliorumque ethnicorum Caesarum, qui Pontifices alios ultimis suppliciis affecerunt, ut nimirum istiuis di exemplis Imperatoribus adstruatur legitimum jus necis in Romanos Pontifices. Di -
99쪽
7 a Lilertas Archiep. Benem. oe. Vindicata
Discutienda remanet observatio digna plane auctore suo , quam Anonymus subnectit , videlicet , , Tot inter con- , , tentiones a Friderico II. adversus Romanos Pontifices Ec- , , clesiasticarum electionum causa susiceptas, haudquaquan ,, suisse in controversiam vocatum Regium Assensium quoad , , Archiepiscopatum Beneventanum, ex eo quod ejus urbis, , dominium ad Ecclesiam Romanam transisset; sed hunc cae- ,, terorum Regni Archiepiscopatu una subiisse sortem , nec , , cuiquam Venisse in mentem , eum putandum non esse Re - , , gni Archiepiscopatum, ac idcirco omne in eumdem jus ab
, , ejus Regibus fuisse amissum si) .
Haec sane observare omitis Iet Historicus Juririsconsultus, s attentius conssiluisset historias. Etenim ab incoeptis Honorium III. inter & Frideri cum II. concertationibus , nempe ab anno Iaa I., quo idem Pontifex ademptam fuisse sacris electionibus Libertatem a Friderico conquestus est, ut supra vidimus , usique ad annum Iasso. quo idem Fridericus e vivis excessit sa) , unica tantum vice vacasse Beneventanam Sedem patet ex serie Archiepiscoporum Beneventi apud Ughellum 3 . Tunc autem , eodem videlicet anno IIII. Ugolinus ex nobili familia de Comitibus electus est ab ipso Honorio Archiepiscopus Beneventanus , & ab eodem Pontifice Romae consecratus sq). Nec tamen legimus in hujusinodi electione , obtentu Regii Assensus , se immiscuisse Frideri cum , a quo
caeteroquin canonicas Regni electiones fuisse jamdudum turbatas relatae superius Honorii Epistolae demonstrant. Sed & eamdem Anonymi observationem non habere hic locum evincunt tum Romanorum Pontificum sagacitas , tum Friderici seritas humanorum, divinorumque jurium impatiens. Quorsum enim Summi Pontifices pro Libertate omnium Regni electionum ex aquo decertantes objecissent Friderico rationem , quae pro solis Beneventanis electionibus valeret rNum vero talis erat Frid cricus , qui sacris Canonibus pro sacrarum electionum Libertate stantibus obsisteret, obsequeretur autem Pontificiae in Urbe Beneventana dominationi , cui
100쪽
innixa esset Beneventanae electionis Libertas At etiam anno I 239. Beneventanae Civitati cladem maximam a is vicia te Friderico suis se illatam ejus a vi Scriptores affirmant ) . Con stat quoque ex publico documento apud Ugliellum a) , an no I 2ψ6. nomine ejusdem Friderici Beneventi sedilIe Iudicem Lim kenulphum quemdam , qui etiam litem inter Archiepiscopum & Clericos exortam lata sententia diremit. Quaergo spe felicis exitus , si eo tempore Beneventanae Sed is va-eatio accidisset, Friderico praetexenti Regium consensuna in Archiepiscopi electionem opposuissent Romani Ponti fies transitatum ad Apostolicam Sedem Beneventi dominium , quod ille invaserat Z Haec jura sunt, quae in Pontificiar ditionis urbem semel usurpata usque ad ultimam senectutem non anrisit Fri-dericus ; jura nimirum cladium , jura perva is dominationis& prostratae Ecclesiasticae Libertatis . Jam vero, ut A nonF-mum etiam liberalitate vincamus, sit .
Etsi daremus vera esse, quae pro Regio Aissensu hocusque
Anonymus disseruit, o nos confutavimus , adhue ipse cavsa eaderet. NAm I. Saecularium Principum consensus in Episcopo
rum & Archiepiscoporum Electiones talis non erat, quo extranei ab Episcopatuum & Archiepiscopatuum fastigio excluderentur. Liquet id , quoad Regnum Neapolis, de quo in prie sentia sermo, plurimis exemplis, quae ab aevo S. Gregorii Magni ad seculum usque decimum tertium continuata legimus: quo iaculorum intervallo Regii Assensus pra-xim in eodem Regno Anonymus viguisse asserit 3 . Omnia vero hujusinodi exempla quoniam nimis longum esset rese re, ex iis aliqua tantum subjicimus, quibus assertionis nostrae veritas satis superque elucescet. Ut autem rem paulo altius repetamus, iaculo Christi quarto Noli S. Paulinus origine Romanus, ortu Aquitanus, Theani S. Paris Atheniensis ,