장음표시 사용
161쪽
i34 Libertas Archiep. Benem. De. Vindicata.
nes, Decreta ac ConsitutioneI, quae ab Oraculo Summi sis bilis Ecclesiae Capitis, Chrisique in Terris Vicarii emanant,ntpote spina authoritate fulcita persei a ubique locorum iu-
dependenter a quacumque humana auctoritate paratavn execu
tiovem habere si). Hinc etiam anno i 63 . supremae Inquisi tionis Decreto, quod Innocentius X. approbavit, damnata est
veluti haeretica & schisinatica haec propositio: Papa ut Pusta non potes exercere jurisdictionem/piritualem in Regno Catholico , nisi de licentia Regis sa). Haec autem propositio , licet non verbis, re tamen ipsa eadem est , ac assertio Anonymi in qui huicumque Apostolicis Literis necessitatem Regii Placiti propugnantis, antequam eae in Regno Neapolis executioni tra
Et quidem universali huic , & absolutae Anonymi assertioni adversantur etiam omnes sere Do tores illi, qui caeterO- quin Placito Principum savent. Ex his enim alii obtento, alii obtinendo, alii prasumpto privilegio Apostolico ipsum Placium sulciunt: alii ad solas Beneficiarias Bullas illud coarctant propter obreptiones & subreptiones accidere solitas: alii tunc solum eidem Placito fore locum docent, cum literae Apostolicae juri divino, Eccletiae aut Reipublicae bono adversan tur et alii demum , cum laeditur jus alterius , dummodo laesionis cauis Romam deserantur , Et supplicationes hujusmodi coram Summo Pumifice ct Sede Apsolica legitime profe- quantur ii, quorum interest, ut habet Bulla in Carna Dominiorum. Iq., ne videlicet ejusdem Bullae poenas incurrant 3 . Haec de Apostolicis literis in universum , nam de Dogmaticis ratio est peculiaris. Cum enim ejusmodi etiam Literis jugum Regii Placiti imponat Anonymus , sine incurrit in illud argumentum , ut scite observat Zypaeus ), quod in
Actibus Apostolorum habetur: Nonne praeeipiendo praccepimus vobis , ne doceretis in iso nomine Z Responsumque suit: Si jusum es vos audire magis, guam Deum, judicate I) . Rursus cum Christus Dominus dixerit Apostolis: Ego mitto τοIr
162쪽
. Pars II. Articulus II. I 3 s
euntes docete omnes Gentes: praedicate Evangelium omni Creaturae ti); non ita, reor, in semet Anonymus, ut putet subintelligendum esse: Obtento tamen prius naeuo Principum . Hac ipsa vero potestate a Christo collata Apostolis utitur Summus Pontifex, penes quem est Fidei praeconium, quando dogmaticas promulgat Leges, quas proinde ante promulgationem Placito Principum asserere subjectas , non immerito dixeris quoddam esse insaniae genus licereii proximum ; eo vel magis quod ei sidem Legibus ad Regna & Catholicas Provincias vix perlatis, & divinam secum auctoritatem ac libertatem adserentibus, venerabunda obviam statim ire tota consuevit orthodoxa Antiquitas. Quamobrem nec inter Scriptores Principum studiis magis addictos facile reperies aliquem, qui Regium Placitum ad Constitutioncs dogmaticas extendere ausius fuerit, si excipias Auctorem Tractatus de jure Belgarum , seu brochmans, Quesnelium , Van-Espen, & novit si me Petrum J .mnonium ; quorum secundus & tertius eam extensionem e re jansentana elle putaverunt, exule sique in
Hollandia vitam finierunt; ultimum autem patrio item solo exulare sua in scribendo coegit impietas. Dicet hic sorte Anonymus cum Jannonio ,, dogmaticasse Sanctiones posse siubjici Placito Principum ; non quidem se quod ad Principes res ii dei definire, aut tractare pertineat, is sed quod formulae, quae in iis apponi solent, Principi in- , , notescere debeant; sorte quia non modo , sed alio oppor-
, , tuniore tempore Cas Sanctiones promulgare conveniat;
, , sorte quia praeter dogma in illis desinitum , & praeter spiri-
,, tu ales pinnas, temporales etiam statuantur; sive propteris alias graves causas & respectus, qui sus ore calamo a Vanis Espen discutiuntur et) . Respondeo cum hino Cardinali de Bissy Episcopo Meldensi hoc principio evidenter erroneo impeti fidei unitatem , quae non nisi professionis ejusidem unitate consistere potest .
Ex eo quippe principio sequeretur , quod alicujus dogmatis proselso alicubi fieret, & alicubi non fieret; fieret in ditione, cujus
163쪽
cujus Princeps illius publicationem nunc convenire exi stimaret ; non fieret in ditione , cujus Princeps opportunius publicationis tempus expectandum judicaret i) . At facultatem sanciendi praedictas formulas, & judicandi quando, & ubi Fidei Decretum proponendum sit, cuinam tribuit Uan-Esipen, cujus doctrinam eximie laudat & amplectitur Iannonius ὶ Ipsis tribuit iaculi Principibus, sicut Emus de Bisisy modo laudatus ostendit a . In eo autem, quod addit Iannonius, temporales videlicet poenas , si quae sorte in Constitutionibus dogmaticis sta-stuantur , Principum notitiae ac Placito esse subjiciendas; suspicionem ingerit, ne di ipse sentiat cum Marsilio Patavino, qui asserebat nullum hominem , quantumcumque delinquen tem , ab Ecclesia puniri posse punitione coactiva, nisi id Imperator concesserit : Quem errorem una cum aliis Ioannes XXII. damnavit & consutavit s) .
OHenditur qualis sit Regii mariti neeessitas, quam
Anovmur saepe inculcat , eaque evertitur. I, Onqueritur Anonymus, improbatque quod Illustri λο, / simus de Auria, ubi fuit Archiepiscopus Beneventam nus Romae institutus, nedum sine Regio exequendi conti cessu Bullas suae institutionis Beneventi publicaverit, sed ,, plura etiam Edicta, atque Pastorales epistolas ad Episto pos, , sibi contributos, & Parochos miserit, easdemque palamis affigi jusserit in iis omnibus Regni Dioecesibus, ex quibus D consurgit Beneventana Metropolis: quod plures insuper ,, concesserit dimissorias Literas , & harum executionem in D Regno, immo in ipsa Civitate Neapolis procuraverit: b, quod denique exercuerit alios in eodem Regno jurisdictio- D nis actus vigore Bullarum, & facultatum Romanarum , absque
164쪽
se absque eo quod has Colla terati Consilio prius exhibuerit , is Regiumque obtinuerit Placitum ; Siccome, inquit, era diis necessed cenuco a foris per potere mercitare giurisdietione se uestra cingue Provincie det Regno, e sopra tantifuditi disi sua Maesd ι) ,, . Refert deinde, & adprobat ,, quod se Magistratus super res Beneficiarias Neapoli constitutus, , supplicem Caesari libellum porrexerit, in quo primum hoc se petitur, ut Caesar ipse eosdem jurisdietionis actus corrigat, , ac emendet, nullos Videlicet eos declarando & attentari tos; novumque Archiepiscopum prohibeat , ne deinceps, , jurisdictionis hujusinodi actus exerceat sa) . Vides hic satis aperte indicari ab Anonymo quid ipse sibi
velit, quotiescumque Regii Placiti necessitatem in Apostoli- eis cujuscumque generis literis depraedicat 3 e talem nimirum necessitatem inculcat , quae obligationem petendi Ecobtinendi idem Placitum inducat, ut Ecclesiastica jurisdictio non soluim licite, sed valide in Regno exerceri queat ἱ adeo ut si Placitum absit, omnes jurisdictionis adtus Apostolicarum vigore literarum , & Romanarum facultatum exerciti, utpote qui correctione & emendatione indigeant, nulli & attentati declarari a laico Principe , sive Rege mereantur . Unde sequitur juxta hanc sententiam quoslibet spiritualis & Eccles asticae jurisdictionis actus in Regno exercitos a Summo Pontifice, vigore cujuscumque Constitutionis & Decreti etiam
dogmatici, omnesque actus inde sequentes, sive disciplinam an tum , sive fidem resipiciant; item quosvis actus jurisdictionis praestitos a Regni Episcopis & Archiepiscopis vigore Bul larum , quibus ad Episcopales & Archiepiscopales Sedes pro vesti sunt , si eisdem Constitutionibus , Decretis, Bullis,
Regium Placitum desit, esse a Rege corrigendos & emendandos , nullos videlicet & attentatos declarandos . Uerum quis hic primo non cernat, ea admisis Regii Placiti necessitate , omnem Ecclesiasticam Libertatem in Regno Neapolis postratam , atque protritamὶ Immo quis secundo
non perspiciat ab Anonymo solam jam non impeti Eeclesiasticae potestatis Libertatem, sed ipsiusmet Ecclesiasticae potestatis S vim,
165쪽
138 Libertas Archiep. Benev. oc. Vindicata.
vim Sc essicaciam , qua prodeat in actus sibi congruos & validos ὶ Et id quidem inde sequitur, sive sermo sit de potestate jurisdictionis , quae in Romano Pontifice Divinae , sive de ea , quae in Archiepiscopis ut talibus Apostolicae institutionis est,& a Christi Uicario dependens I), sive demum de ii Ia, quam Episcopi mediate quidem a Deo, immediate vero ab eodem Romano Pontifice juxta veriorem sententiam Episcopi accipiunt a) . Siquidem ejusmodi potestatem ab Episcopis &Archiepiscopis exerceri in Regno Apostolicarunr vigore literarum ipsemet fatetur Anonymus, qui easdem Literas a Gsertae necessitati Regii Placiti subjicit Primum, quod dixi, verum esse ea , quae Felix Papa III. ad Zenonem Imperatorem scripsit, satis ostendunt: Ruto , inquit, quod vobis sine ulla dubitatione sit utile, is Ecclesiam Catholicam volat tempore Principatus AEnatis uti legibus uis et me libertati ejusdem quemquam sinatis obsistire, qui Regni
vobis restituit potesatem - Certum es eniis Boc rebus bumanIresse statare, ut cum de causis Dei agitur , juxta illius consi- tutum, Regiam voluntatem Sacerdotibus studeatis subdere, non stra ferre . , Sacro u D per eorum Praesules dsere ρ tius , quam docere: Ecc se formamsequi, non huje Buisanitus se Ienda jura praefigere. Neque ejus faninoniseus velle Lininari , cui Deus voluit clementiam tusis stiae devotionis colim submittere: ne dum ruensura coelesti sitionis exceditur ,eatur in contumeliam disponentis I) . Certissi Da ergo regula est , quam Felix praescribit, Ecclesiae videlicet Libertatem in eo consistere , ut in causis Dei libere utatur Iegibus sitis. Porro leges Ecclesia suis per potestatem jurisdictionis sibi collatam a Christo accepit, scilicet ut Summus Pontifex , Ω re Ii- qui sub ipso Episcopi Christianos in fide, & moribus instruant, ac discipIina regant. Rursus quae ad ipsam fidem, mores, & sa cram disciplinam pertinent, eae procul dubio non Caelaris, non Regis, sed cause Dei sunt; cpectant enim ad spirituale Filii Dei Regnum. Itaque quando Summus Pontifex Consti
166쪽
lutiones, Decreta , aliasve Apostolicas literas ad fidem aut mores , seu ad sacram disciplinam spectantes in Provincias &Regna Catholica inittit: item quando qui Romae instituti sunt Epistopi & Archiepiscopi Romanarum vigore faculta tum , & Literarum in Regno aliquo actus jurisductionis exercent eo identidem pertinentes, tunc utique Eccles a utitur legibus sitis , ideoque sinere debent laici Principes S Reges, juxta laudatum Felicis III. oraculum , ut libere eisdem utatur. At in Regno Neapolis quomodo legibus suis libere utatur Ecclesia , si ibi Apostolicarum quarumcumque literarum executio a Regio Placito necessario dependeat, s actus omnes jurisdietionis ab Archiepiscopis & Episcopis exerciti vigore
Romanarum facultatum , quae eodem Placito praemunitae non fuerint, correctione & emendatione indigeant, ipsique praeterea Archiepiscopi, & Episcopi ab exercendis deinceps jurisdictionis actibus prohibeantur Quomodo Ecclesiae Libertas , quae in libero suaru in legum usu sta est , consistere potest cum tali ac tanta Regii Placiti necessitate , qua fit, ut
ille usus vel retardetur, vel omnino impediatur, vel tandem corrigatur & emendeturi Sane juxta Anonymi de Regii Pla. citi necessitate sententiam, quae Ecclesiae Libertatem inditus evertit ac labefactat, Mensura Caeseriis dispostionis exceditur, ac proinde itur in consumenam Dinonentis: cujus contumeliat ille reum facit Caesarem, a quo, Lege lata , eam Placiti necessitatem vult esse firmatam. Si quidem , ut ait Golfridus
Vindocinensis , Luando Ecclesia Greularisotestati subjicitur ,
quae antea Domina erat, ancilla e eitur, in qua in Gripus
Dominus dictavis in Cruee , ct quasi propriis manibus de suo sanguine scribis, cartham Iibertatis amittit si ) .
Alterum , quod supra dixi, nimirum ab Anonymo iam non solam impeti Ecclesiasticae potestatis Libertatem , sed ejusdem quoque potestatis vim & efficaciam , ex eo verum esse patet , quod ille sentiat corrigendos esse , ac emendandos , seu attentatos & nullos esse declarandos a Caesare quoscumque Ecclesiasticae jurisdictionis actus in Regno exercitos a Pontifice Maximo, sive ab illarum Ecclesiarum Praesu-S a libus
167쪽
x o Libertas Archiep. Benev. oc. Vindicata.
libus vigore literarum Apostolicarum Sc Romanarum facultatum , quibus Regium Placitum concessiim non fuerit :ideoque consequenter sentire etiam cogatur Placitum ipsum requiri cum ad honestatem , tum ad valorem eorumdem jurisdiistionis actuum . Certum quippe est neque legitimam per se , neque satis validam esse eam potestatem , cuius actus omnes digni sunt, qui corrigantur, attentati nullique declarentur , & in posterum prohibeantur . Quare & illud efficitur ex Anonymi sententia, ut Ecclesiastica potestas vim suam dc
robur, aut saltem roboris & efficaciat complementum a Placito Principis , idest a laica potestate mutuetur: nam illi ejus potestatis actus, qui sit Placitum desit Apostolicis literis,
quarum vigore exercentur, attentati & nulli reputantur,
iidem , si Placitum adesset, legitimi & validi ab Anonymo
censerentur . Hoc autem non modo absurdissimum est & ab omni veri similitudine abhorrens, cum Nemo, juxta vulgatam
juris regulam, ut juris ad alium transferre possis, quam 'febobeat si)i nec habeat quicquam Ecclesiastici juris laicus Princeps ; sed ulterius qui ita sentit, Marsilio Patavino proxim 'consentit asserenti: Sive Imps sit, frive Archiepiscopus, quod υπus Dabet plus alio auctoritatis ct iurisdictiovis, hoe es β-
udum quod Duperator concessi, plur, vel ininus; ct sicut coucessis, ua revocare potes . Quam propositionem Joannes XXII. cum suo auctore in Constitutione, quae incipit: Licet juxta, damnavit sa). Consentit insuper Joanni Hus, quatenus hic Articulo nono inter proscriptos a Concilio Constantienti, & deinde a Martino V. in Constitutione , quae incipit: uter cunctar, aiseruit prater alia , quod Pasta perfectio a tacueris potesate emanavit 3) . Etenim si Papalis iurisidictionis
actus a Placito Caesaris, seu Regum vim suam & robur accipiunt , quis neget emanasse a Caesare seu Regibus Papae, id est Papalis potestatis persectionem Z Quapropter merito ita scripsit Antonius Charias: ,, Error esset intolerabilis, si adi, Senatu aut Rege ipsio Summi Pontificis auctoritas in re- bus spiritualibus, & Ecclesiasticis pendere crederetur. Haeresis
168쪽
is resis est ista jampridem ab Ecclesia damnata & Scripuis, , oraculis contraria . Cum enim Christus Petrum Uicarium, , in terris suum , ac in ejus persona legitime successores Pon ,, tifices creavit , supremae suae potestatis participes fecit , ,, eamque potestatem nemini subjecit. Et tibi dabo elasessi RegnI Caelorum, quodcumque ligaveris fuser terram , , , erit ligatum ct in Curtii ; quodcumquesideriis per ter- ,, ram , erit solutum ct in Coelii. Matth. i 6. i) . Tertium hoc addam , quod ex asserta Regii Placiti necessitate sequitur, Oculares nimirum Principes ne quidem in rebus spiritualibus & Ecclesiasticis subjici jurisdictioni Romani Pontificis: nemo enim vere ei jurisdictioni subditur , cujus actus corrigere & emendare , nec non arrogatos &nullos declarare potest ; sive quibus ipse vim per proprium Placitum tribuit , & efficaciam . Quinimmo indidem sequitur caeteros Christi fideles eidem Summi Pontificis jurisdictioni submitti , ejusque legibus obstringi duntaxat post collatum ejusdem legibus , & jurisdictioni per Regium Placitum robur& valorem , quibus munita Pontificia jurisdictio prodeat jam in actus legitimos & validos. Verumtamen ista sacrae Scripturae oraculis , dc Conciliorum Decretis manifeste adversantur. Etenim cum Christus Dominus Petro dixit: Pasce agnos meo; a) ; Principes quoscuinque Christianos inter agnos recensiuit, eosdemque cum Petro tum Petri successoribus submisit: & praeterea quod Fideles omnes Romano Pontifici parere teneantur, Concilium Florentinum absolute definivit 3) .
Impugnatur iterum Lex de Regio macito, quatenus ejusdem vi quaecumque Apoctolicae Literae Iaici Tr funalis examini subici asseruntur. ,, Er Regias Caroli Imperatoris & Regis jussiones id
,, X esse sapienter statutum asserit Anonymus, ut literis ,, Apostolicis cujusque generis , quae ab Urbe in Regnum de-
169쪽
,, serantur , omnis prorsus executio denegetur , nisi prius, , easdem Pro regi & Colla terati Consilio exhibitas , atque se discuistis constiterit nihil continere, quod Principis juribus, , , Regni legibus & moribus , Regiis item gratiis ac pri- , , vilegiis repugnet: quo casu Regium Placitum concedatur: , , si vero secus constiterit; Placitum negetur i) . Quod hic ab Anonymo asseritur, & quod Apostolicae potestatis usus moderandus sit per jura Regia, per leges , privilegia , moresque in Regno receptos, profecto in idem recidunt, ut consideranti statim patebit. Et sane Apostolicae potestatis usu in moderandum esse per Ecclesiae Canon's nuper Gallicani Antistites perperam declararunt, At quod ejusdem potestatis usus moderandus sit per jura Regia, per politicas leges , & privilegia, ac populorum mores, assertio est tanto Gallicana insolentior , quanto indignius est , supremae a Deo collatae potestatis exercitium subjicere auctoritati Regis, sive Regii Senatus, quam illud idem subjicere auctoritati Eccle-sae . Huc videlicet a Principum studiis, quibus plus aequo addicti sunt, nonnulli Scriptores tandem impelluntur , ut eo sidem Principes a Romani Ponti scis potestate in rebus temporalibus prorsus eximant , & Pontificem ipsum in spiritualibus& Ecclesiasticis rebus Principibus subdant . Nihilominus hoc semper stabit immotum : Summi Pontificis potestatem proscisci a Deo, Deumque solum, qui eam commist, posse ipsius moderari usum ; ideoque nullis hunc posse coarctari Principum juribus , nullis Regnorum legibus , privilegiis , mori-hus , sed tantum naturae & Fidei regulis . Certum e converso unicuique catholico Principi jus est & privilegium, ut Apo stolicae Sed is, & Ecclesiae jura tueatur . Legitima pariter cujuslibet orthodoxi Regni consuetudo haec esse debet, ut debita Romano Pontifici obedientia exhibeatur. Quocirca certum hocce catholicorum Principum jus & privilegium , atque legitimum hance Regnorum consuetudinem destruit, quiquis necessitatem Regii Placiti interponendi quibuscumque literis Apostolicis adstruit, easdemque Literas omnes Regum, sive Regiorum Senatuum, vel Magistratuum examini subjicit.
170쪽
Praeterea si res ita se haberet, sicut supra ab Anonymo intelleximus, in Ecclesiastico Regni Neapolitani regimine
potiores partes essent penes Regem , Regiumque Senatum , quam penes Romanum Pontificem. Cum enim semper praesto sint praetextus, ne Apostolicae literae quid contineant Regis juribus , Regni legibus , privilegiis, moribusque contrarium illae solum executioni tradentur, quas ipse Rex, ejusve Sena tus executioni tradi voluerint; atque hac ratione totum pene Ecclesiasticum regimen, qua parte spectat ad Romanum Pon tificem , Scripturis, Conciliis, Patribus reclamantibus, a Regis Regiique Senatus pendebit arbitrio. Hinc continuus Pontificem inter Sc Regem dissidiorum semes: nam si timere Regi liceat, ne quid Apostolicae literae contineant suis , Regnique juribus adversum; cur merito non timeat Pontifex, ne quid iisdem juribus repugnans obtendatur in literis Apostolicis , ut his executio denegetur Quinimmo cur Sc ipsi Pontisci aequiori jure non liceat legem ferre, ut quaecumque Edic R& Decreta a Rege Neapolis, & a Curia Neapolitana promamnant, antequam executioni mandentur, Archiepiscopis in singulis Provinciis exhibeantur, qui ea discutiant Z Et ii quidem nihil in illis invenerint Sedis Apostolicae juribus, Ecclesiae
legibus , Privilegiis, moribus contrarium; Apostolicum Placitum concedant: sinsecus, denegent. Hoc certe argu mento nunquam se expediet Iurisconsultus, nisi aut Legem
Regii Placiti reprobet, aut Legem Placiti Apostolici pariter adprobet; quicquid enim ille pro prima , nos pro secunda,
quicquid vero ille adversius secundam , nos adversus primam ex modo dictis legibus reponemus .
UIterius non insciabitur Anonymus plures ab Urbe in Regnum deserri Pontificias literas, quas certo constat nihil continere sive Regis juribus, sive Regni legibus, privilegiis , moribusque contrarium . Cur igitur δc hae examini su dantur Z Cur hae si item , utpote evidenter innoxiae, sine examine & inscriptione Regii Placiti liberae non dimittant nr ZPorro vel ex hoc manifeste apparet, quod non servandoruinjurium R gis Sc Regni privilegiorum, morumque necess-tas, sed libido potius dominandi juribus Apostolicae Sed is