Archiepiscopatus Beneventani necnon archiepiscopatuum, episcopatuum inferiorumque regni Neapolitani beneficiorum libertas vindicata aduersus Argumenta anonymi recentioris auctore sæculari presbytero

발행: 1738년

분량: 300페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

ar Libertas Arehiep. Benev. Vindicata.

ARTICULUS II.

De nutante penes Romanos Pontisces Benementana ursis

temporali dominis , o ejusdem precaria possessione Anonymi sententia expen

ditur emendat r .is D Eneventi dominium , inquit Anonymus, semper nu-M II tavit penes Romanos Praesules, cum caepe mutationem ,, sulce perit, modo ad nostros Reges revertens,modo ad illosis regrediens juxta frequentes , quae nunquam deerant inter, , utrosque dissentiones: & ejus quidem urbis possessio penesse eosdem Pontifices precaria semper extitit, utpote quae Res nostrorum Regum arbitrio pendebat, qui eam illis modo,, eripiebant, modo restituebant i). Titulo permutationis , de quo supra egimus, temporale Beneventi dominium transisse ad Romanam Ecclesiam ipsemet fatetur Anonymus , qui & resert ejus urbis possessionem

a Romana Ecclesia non nisi post Pandulphi postremi Principis obitum suis e acquisitam sa) . At verius scribit Jannonius hujusmodi possessionem accidisse post mortem Landulphi VI.

Beneventani Principis Pandulpho filio usque ad annum IO77. superstitis 3 . Hinc ad rem nostram idem legitimum Beneventi dominium , quod sine possessione ejus urbis transit in Romanam Ecclesiam , penes hanc stetit semper immotum, licet nonnulli ex Regibus Neapolis, qui omnes Regnum illud, praeter Beneventum , a Sede Apostolica tributarium acceperunt, Beneventum ipsum iniquis armis non semel invaserint,ac etiam coeperint. Non enim legitimum alicujus civitatis dominium transit in iniquum invasorem ; nec justus esse potest dominatus,quem non jus, sed sola vis & injuria pariunt. Porro Principes opinionem veritati anteponentes nihilo plus possisnt, quam latrones insolitudine, ut ad Antoninum Dium olim ajebat S. Martyr Justinus q). Quocirca propter frequentes inter Pontifices Romanos & Neapolitanos Reges diisensiones, ad

242쪽

Pars III. Articulus II. a I s

ad hos legitimum Beneventi dominium, quo saltem post Henricum agnomine Nigrum nunquam potiti sunt , regredi nullatenus potuit, cum cauis justitiam semper stetisse pro Romanis Pontificibus, earumdem dissentionum exitus comprobaverit , ut paulo inserius videbimus. Perperam quoque dictum esse ab Anonymo, quod Beneventi possesso penes Romanos Pontifices precaria semper extiterit, probe intelliges, si Precarii notionem observes. Precarium quippe es, ait Ulpianus , quod precibus petenti utendum concediIur Iandis, quandiu is, qui concessit, patitur si) . Num precibus petenti alicui ex Romanis Pontificibus ad utendum concessa est Beneventana civitas a Regibus Neapolis tandiu , quandiu hi , qui concesserunt, paterentur;& non potius cuique ex Neapolis Regibus precibus petenti concessum est jure fiduciario Regnum illud , Benevento excepto , a Romanis Praesulibus t Num eisdem Neapolitanis Regibus licuit aliquando Beneventum ipsum pro libito adimere &reltituere Pontificibus Summis , quos illi in pactis etiam juramento firmatis, veros & solos agnoverunt ejus urbis Dominos& pollessores Z Sed jam videamus , quibusnam suam Anonymus sententiam documentis suadere conetur .is Quamvis, inquit, Romani Pontifices in Beneventi,, possessionem a Roberto Guiscardo immissi fuerint, Roge- ,, rius tamen I. Siciliae Rex eam ipsis urbem rursus eripuit , is sicut & Guillelmus II. a). Ante responsionem pr. enotandum est , quod S. Leo IX. post obsequia sibi a Northmannis praestita, omnem terram, quam sermo serant, ct quam ulterius persus Calabriam ct Siciliaω lucrari possnt de S. Petro haereditati sudo Umfredo Northmannorum Duci, ct haeredibus Iuis possidendam concessi, ut scribit Mala terra 3), cujus perspicuum testimonium, etsi alannonio in alium sensum perperam detorqueatur q), num niseste ostendit Apuliae Calabriae & Siciliae regiones, etiam

antequam a Northmannis occuparentur, ad supremum Apostolicae Sed is pertinuisse dominium . Subinde Nicolaus II.

243쪽

21σ Lisertas Archiep. Renem. Vindicata.

Roberra Gaiscardo Ddiectum Apuliae ct Calabriae aIque Me/liae confirmavir, cum juramento fidelitate Romanae Ecclesiae ab eo primo recepta , necnon inositione census per singulos anno rper svgola boum paria denariis duodecim si) . Beneventum tamen libi retinuit Nicolaus , ut alibi diximus a) . Postmodum inter S. Gregorium II., & Landui pluim postremum

Beneventi Principem convenit, ne hie cuiquam ejus urbis investituram tribueret ; sin minus, Principatus honorem amitteret. Hujus conventionis i iteras habes apud Baronium 3). Demum Laudulpho vita si meto sine liberis, Robertus Gui scardus, inter quem & S. Gregorium UII. Pontificem nova diisidia emerserant, Beneventi urbem oblidione cinxit, ut eam suae dominationi subjiceret. At Iordanus Captiae Princeps, qui pro Pontifice stabat, Roberti copias ab ea oblidione recedere coegit . Quare idem Robertus suasu Deliderii Cassinensis Abbatis cum Pontifice pacem iniit, a quo anathematis vinculo exsolutus, ab ulteriori Beneventi obsidione destitit q): unde post Landulphi obitum rem es hie eivitas per Romanam Ecclesiam, ut habet antiquus Codex Vaticanus S . Cum itaque res ita se habuerint, sicut retulimus, judicet modo aequus Lector , num Robertus Gui sicardus Romanos Pontifices in Beneventi possessionem immiserit, ut scribit Anonymus , an potius Romani Pontifices eumdem Robertum in legitimam Apuliae R Calabriae, & seipsos in sibi debitam ejuslem urbis possessionem inam serint.

Nunc de Rogerio , de quo & alibi diximus 6). Hic victoriis elatus, nec solo jam Comitis & Ducis titulo contentus, ab Anacteto Antipapa Regium nomen obtinuit ) ; cumque Innocentio II. legitimo Pontifici esset insensus, Beneventanos eidem devotos victricium terrore armorum ad deditionem compulit, & ad obsequium Anacleto praestandum 8) .

At hujus facti & aliorum , quae adversus Innocentium perpe trarat, tandem poenitens Rogerius, veniam ab eo petiit, Be

244쪽

neventum ipsi restituit , necnon fidelitatis & annui censes juramentum praestitit: atque versa vice Innocentius necessitate compulsus , nam per insidias captus a Rogerio si)tunc temporis captivus detinebatur) eumdem Rogerium e communicationum vinculis ab Elvit, ipsique Siciliae Regnum, Apuliae Ducatum , Principatum Capuae, tradito, ut moris erat, S. Petri vexillo , concessit , eumque Regis titulo , &insignibus decoravit sa). Modo sermo sit de Guillelmo non ΙΙ. , sed I., ut stribit Iannonius ῖ , cognomento Malo, de quo alibi identidem sermonem habuimus ) . Hic prosecto Hadrianum IV. Bene

venti obsedit, sed eam urbem minime coepit; pacem tamen extorsiit: quare idem Pontifex Guillelmum ipsum in Ecclesia S. Marai, sive S. Martini extra Beneventi moenia ad suos pedes provolutum a censuris Ecclesiasticis absolvit, eumdemque post praestitum fidelitatis & annui census sacramentum , Siciliae Regem , Apuliae Ducem, & Capuae Principem con

Pergit Anonymiis . , , Sub Regibus Suevis, speciatim , , sub Friderico II. Imperatore & Rege Mansredo, prout ,, bellorum & dissidiorum occasiones serebant, saepissiue Be- ,, neventana civitas passa est ea sidem mutationes & vices 6) . Quis in Apostolicam Sedem , Romanosque Pontificessuerit Fridericus Imperator, quis Mansredus Rex ejusdem

nothus, norunt Omnes, qui germanas illorum temporum Historias perlegerunt vel audierunt. Quod itaque hi Principes per summam injuriam & tyrannidem Beneventum non sena eloccupaverint, id nec legitimum ejus urbis dominium mobile reddidit penes Romanos Praesules , nec precariam posse ilionem et sicut non idcirco mobile evast penes eosdem Pontifices dominium , & precaria possessio Marcae Anconitanae, Spoleti,

Viterbii & aliarum Ecclesiasticae ditionis urbium , quod eas Fridericus pari modo pervaserit 7) . Caeterum satis

E e st

245쪽

118 Lisertas Archim. Bene . Vindicata. sit ea recolere , quae alibi de Iriderico diximus si .

Manfredus vero, quem nunquam uti Regem Romani Pontifices agnoverunt, sub Innocentio IV. , Alexandro IV., Urbano IV. , Clemente item IV. res Ecclesiae multis modis afflixit. Quamobrem Alexander primum, dein Urbanus eum uti tyrannum , Saracenorum ritibus utentem , de haeresist speetum , & Ecclesiae hostem , nec non aliorum criminum reum declararunt , atque anathematis vinculo obstrinxerunt a) . Demum cum suis adversus Carolum Andegavensem copiis, quem Urbanus IV. evocaverat & utriusque Sicilia Regem constituerat, in agro Beneventano desperatis rebus ferociter dimicans occubuit 3) . Ejus cadaver post tertium a caede diem repertum, utpote quod sepultura Ecclesiastica indignum reputatum est, prope Beneventum in fovea tumulatum suit ,& ab unoquoque milite victoris exercitus saxo uno obrutum; non quidem ut saltem in illo lapidum acervo ejus sepulchri memoria extaret, neque ut ossa custodirentur , quemadmodum interpretatur Iannonius eximius Mansredi

Encomiastes O, sed ut posteri scirent, quanta dignus fuerit infantia & execratione Mansredus, cujus cadaver vel in tumulo ab universio exercitu lapidibus impeti meruisset. Brevis tamen fuit cadaveri Mansredi in illo sepulchro, quamquam superinjectis lapidibus obsto,inora & quies, nam & inde paulo post ex humatum , & ad ripam fluvii Viridis, nunc Morini, imbribus ventisque expostum ita evanuit, ut nullum illius regionis accolis sui vestigium reliquerit I) .m Et quamvis, pergit Anonymus, sub Regibus Ande-

,, gavensibus eadem Beneventi civitas aliquandiu conquie- ,, verit, nihilominus postquam Aragonii Principes Regno, , potiti sunt, magnanimus Rex Alphonius, cum duos Pon ,, tifices sibi insen λs habuerit, Beneventum per vim coepit, ,, nec de eo restituendo priedecessorum more Regum , cogi- ,, ta viti quin immo generalia Comitia a Regni Proceribus ibi ,, habenda semel indixit; dc in pacis foedere inito cum Papam Eugenio , pratenis restitutioni, de qua multa tunc habita

246쪽

Purs III. Articulus II. I IO

, , quaestio , non est Rex assensus , sed Beneventum retinuit, , , quoad vixit Alphon sus: nec post ejus obitum Romanae ,, Eccletiae restituta est ea civitas , sed Ferdinandus I. ejus is successor longo temporis intervallo illam quoque retinuit, ,, usique dum poli varias cum Pio II. habitas tractationes eam

is ipsi non restituerit i).

De Benevento ab Alphonio Rege capto, qui certe ob id non magnanimi Regis, sed iniqui usurpatoris nomen meretur) eodemque retento, ac tandem a Ferdinando restituto , ea recolere sufficiat, quae alibi ex Raynaldo exscripsimus a) . Si quis autem ampliorem hujus rei notitiam cupit, eumdem Scriptorem consulat. is Uerum, subdit Anonymus, quando Paulo IU. mensis incidit inserendi bellum Philippo II .eo fine, ut Regnum Oz-D cuparet, Dux Albanus nedum Beneventum per vim coepit, is sed ex campano aere Ecclesiarum ac Monasteriorum ejus umis bis tormenta bellica conflari jussit,quibus opportune usus estis in illa expeditione adversus Romanam ditionem : nec suitis ea civitas Pontifici reddita, nisi post pacis sardus deinde se initum, Venetis conciliatoribus Sc ipsis etiam Cardinaliis bus, ut hi nimirum incendium illud extinguerent, quo do-α, mum propriam conflagrari conspiciebant s) . Belli hujus, cujus suscipiendi adversus Philippum II. justa causa Paulo IV. non defuit, hic demum suit exitus. NO-mine Ponti scis Carolus Carata S. R. E. Cardinalis, nomine vero Philippi Regis Ferdinandus Dux Albanus, qui & Prorex Neapolis erat, con Venientes consecerunt pacis leges , iisque subscripserunt, inter quas I. ea suit, ut idem Dux Albanus Romam accederet, demissi animi obsequia praestaret Pontifici, gestorumque veniam postularet:& vicissin Pontifex Philippum uti obsequentissimum filium paterna benignitate complecteretur, & Neapolitano Regno, a quo illum excidisse ipsemet

Ponti sex antea declaraverat, restitueret. 2. Conventum fuit, ut Ecclesiasticae ditionis capta oppida restituerentur Pontifici, & utrinque capta tormenta bellica redderentur ). Janno-Εe a nius

247쪽

Lisertas Archiep. Benem. Vindicata.

nius addit identidem suisse decretum , ut pro aere campano a seneventanis Ecclesiis abducto & in tormenta bellica conflato ullum pretium solveretur I) ; ut videlicet in hujusce pretii tolutione elucens poenitentia sacrilegum furtum aboleret,& insimul Ecclesiarum ad Monasteriorum indemnitati foret

constitium .

Haec , de quibus hactenus , ea Facta Historica sunt, quibus Anonymus demonstrare contendit temporale Beneventi dominium mobile semper extitille penes Romanos Pontifices, ejusque Urbis precariam possessionem, ut inde argumentum consciat adversus Archiepiscopatus Beneventani Libertatem. Verum sicut ex paulo ante narratis factis , nimirum ex solavi & injuria non plus temporalis legitimi juris acquisiverunt priddicti Reges in Beneventi urbem , quam in alias Pontificiae ditionis civitates ab ipsis , servente bello, captas; sic tanto minus quid juris acquirere potuerunt in Eccletiam , seu Beneventanum Arctat episcopatum, qui ut talis, totus est spiritualis & Ecclesiastici juris.

ARTICULUS III.

cuinam con Hituti olim fuerint Bene ventanae ei vitati Anes . andoquidem An onymus saepissime nobis objicit iis angustiis concludi Beneventanae urbis limites, ut idein propemodum sit e Beneventi moeniis pedem efferre , ae illum inferre in Regni ditionem sa) , non abs re factum , puto hic breviter inquirere, quinam olim legitima auctoritate fuerint eidem Urbi constituti fines ; non enim verosimile videtur, quod Romani Pontifices, qui, Regno Neapolis in seu

dum concesso , Beneventum sibi retinere consueverunt, congruo eam Urbem territorio destitutam voluerint.

Nemo profecto in dubium revocat Summos Pontifices , cum Neapolis Regnum Northmannis & Suevis Principibus stipendiarium addixerunt, excepisse ab ejusmodi concessione Beneventum ; sed nemo item scriptum reliquit, quinam praestituti fuerint Benevento limites . - Caro

248쪽

22 I

Carolus I. Andegavens s , cum juramentum fidelitatis Clementi IU. praestitit juxta formam sibi ab eodem Clemente praescriptam , quae indicatur ab Oderico Raynaldo si , hisce verbis usus e li: Udem Domiso Papae , ejus successoribur , scRomanae Ecclesiae lutum homulum facimus pro Regno Siciliar,

ac tota Terra , quae es citra Pharum urique ad confinia Terrarum Iesus Melesiae, excepta cisDate Beneventana cum isto territorio ct omnibus disrictibus is pertinent iis suis cte. Sed quodnam fuerit hujusnodi territorium , quinam di ictus ,

quaenam Beneventanae civitatis pertinentiae , nec Clemens, nec Carolus expressit. Clemens tamen VI. in Ponti scio diplomate , quod incipit : Urget nos, Avenione v i. Kal. Junii anno nono sui Pontificatus exarato, Beneventi territorium & fines distinxit, eamque territorii & finium disti mitionem confirmavit in alio diplomate dato ad Archiepiscopum Beneventanum eodem anno V. Kal. Septembris . Utrumque diploma cura Cardinalis Ursini, qui postea Benedictus XIII. Pontifex Maximus, e Vaticano Authographo exscriptum legere est apud Ughcllum sa) . Sit itaque operae pretium eam hic referre rerum seriem , quae in praedictis diplomatibus continentur . I. In praedicto Pontificio diplomate, quod incipit: Urget nos, Clemens VI. narrat, quod Clemens IV. in conees ne per ipsum facta sub certis stactis , modis ct condisionibus Carolo Comiti Provinciae edi AndegasIae de Regno Siciliae ct Terrirestra Pharum inque ad confinia Romanae Ecclesiae, expresse edi nominatiis excesu, ct a praedim eonees ne exclusit civitatem Beneventanam, quam in signum direm O majoris δε- minii Regni edi Terrarum praedictaram si edi praefatae Romanae Ecclesiae retinebat cum toto ejus tenimento , i ictibus di pertinent iis suis disinguendis limitandis per Romanum Pontificem pro ejus beneplacito voluntatis, cui disinctioni ct

Iimitationi semper bona Me faciendis i e Corolui ct δεμυμ-

res μὰ nare deberent araque contradimione quacumque, prout

ipsa dictinctu per Apostolicas literas apparet. Iuam civita-

249쪽

11 a Libertas Archiep. Bene . Vindicata.

mittebatur, voluit solum ct insolidum adjus proprietatem

in dominio G demanio Romanae Ecclesiae manere , ut nec Reges Siciliae , nec quicumque alii in dicta Cisitate ct iasius temruoris o pertinent in possent si bi jus aliquod quomodolibet

vindic re , acquirere , recipere, vel habere , seu etiam retinere , prout in literis Apsolitis dictae concessionis Iuper hoc eonfectis , ac Regum aurea Bulla impressa si pario eommunitis dicti Caroli edi omnium successorum suorum super receptione howagii, di praefatione juramenti edi vasallagii, in quibus tenorco ucessionis Araedictae cum suis panis , modis ct conditionibus

inferitur , latius centinetur . II. Narrat idem Clemens, quae ejus praedecessores , &ipsemet gesserint pro Beneventi finibus distinguendis ; nec tamen a nunc uno , nunc alio impedimento emergente , ad distinguendos rei pia dictos fines ventum fuerit. III. Subdit idem Pontifex : At nos nolentes quod negotium praedictum tanto tempore stericulos dilatum ulterius reis

Iardetur , injirmationes praedictas versantes videlicet circa praedictos fines , quas Legatus Apostolicae Sed is Anibaldus Episcopus Tusculanus jussu ipsius Clementis collegerat ) per aliquos ex Fratribus no II S. R. E. Carinalisus videri σexaminari fecimus illa enter, vibi minus mandantes eisdem , quod ex superabundantis , per teses idoneos finium praedictorum notitiam habentes, de praedictis amplius informarent. IV. Denique se decernit: Facta itaque nobis per eos de praedictis informationibus relatione fideli, de Fratrum M'orum consido ordinavimur εω declaravimus fines , seu limiter, tenimentum disrictum , seu terrItorium eisitatis Nosrar praedictae Beneventanae exinere edi esse debere, ut ex certa scientia limitamus per modum ct terminor in ascriptor . Iuprimis carirum Pontis inhabitatum, ct Inde ascendendo ca-srum C aealvi, caprum Campilactarii, castrum Fragneti Monsifortis , ea um Fragneti Abbatis , caprum Montis- leonii , eanrum S. Severi , raserum S. Georgia Molinarii, minum S. Andreae de Molinaria, ea um Petraemajoriι, co-

250쪽

Pars III. Articulus III. 223

srum Montismali, casale Timplani, ea um Apuli eum ea-fatibus , eas m Morroni , caprum tanti cani , castrum , Montis Militum, casDum Montis Aperti, easDum Montis=sculi cum ea libus, caserum risi, colaum Auavillia, strum Capellani, caseram Petrae Murmini , eamum S. Martini , eastrum Cervinariae , caprum Montis Sareuli, capram Deci eum eastibus , eamum Tertiis eum easti Papirii G aliis e alibus . Volumus itaque, solus auctoritate decernimus , quod omnia eas,a, e alia ct Dea supradicta cum suis territoriis ct stertinentiis universs, se alia ct loca omnia eum suis pertinentiis ct alia quaecum-eue , quae intra dicta capra , ea La oe loca , eorum limites , pertinentias, dictamque eivitatem Beneventanam includuntur, seu continentur quomodolibet, exsunt, de territorio , tenimento disrim dinae eisitatis Benesentanc esse perpetuo irrefragabiliter abrique esu is contradictione ct impedimento , infra dictum territorium exisere eenseantur: quae ea a , c alia ct loca cum omnibus ea is ct locis suprafictis adjus in perpetuum Romanae Ecclesiae pertineant pleno jure, hoc salvo , quodsi aliqui Nobiles , vel alii in ea is, ea libus, Acir ct aliis praedictis, vel intra ea ct ripisatem praedictam aliquas proprietates habeant aequisitas legitime , per hoc eii non intendimus derogare . Nulli ergo c. In altero ejusdem Clementis VI. diplomate , quod pro stat ad Archiepistopum Beneventanum , diploma primum in tegrum refertur, cujus subinde publicationem & executionem eidem Archiepiscopo committit & mandat Pontifex; squidem post illa postrema verba : Non intendimus derogare, ita prosequitur zzuocirca Fraternitati tuae per Apsolica scripta commistimus di mandamus, quatenus vel ger te, vel per alium, seu alios ordinationem , declarationem , limitationem , ct De cretum no a hujusmodi debitae executioni deinandans, ea ubio quomodo expedire videris , fiolemniter RublIcare procure1 , atque facias ab omnibus inviolabiliter observari, indueens d

lectum fluum Rectorem eisitatis Nosrae praedictae , seu ejuἷLocumrmensem, aut alium Nomi, ct Ecelesiae praedictae nomine in corporalem possessionem omnium praedictorum , ct defen-

SEARCH

MENU NAVIGATION