장음표시 사용
31쪽
minibus, non nisi celebratissimum notissimumque usurpare. Crediderim, eosdem, quos vir doctissimus adduxit, duumviros nunquam Cyprianum, sanctissi mum martyrem, Caecilii Thasii cognominibus insigniisse. Certe in Catalogo. suo Hieronmmua ei solum Θpriani nomen tribuit. An proinde negabimus, integrum viri nomen esse Caecilium Thasium Θprianum ' Et quam multi Ciceronem nunquam appellarunt M. Tullium ' Vt hinc satis superque comprobata sit illius argumenti leuitas., XVΠ. Sunt, qui pro Caecilio Coelium appellent Lactantium nostrum : quos adire iubeo Balarii & Bautarii ad titulum li-
bri de mortibus persecutorum annotatio
nes. Hi enim a sensu digni mihi visi sunt,
, Cum probatum luerunt, non Coelium, sed Caecilium, verum esse Lactantii nomen. Ac multis iam olim exemplis demon.
1 rauit si) Vossius Coelii ac Caecilii nomina frequenter Confundi solita elle a librariis. ; XVIII. ' . Caeterum vulgata est opinio, Lactantium cognomen Firmiani accepisse a Patria
32쪽
xxx PRAEFATIO. patria Firmo, agri Piceni oppido. Sed
hic quidem error facile Confutatur. Primum enim ostendemus inferius, FDanianum fuisse proprium Lactantii nomen, neque adeo a patria inditum. Deinde Firmo oriundi non Firmiani priscis appellabantur, sed Firmani. U Tarutii Firmani meminit Cicero lib. II de divin. cap. ψ7 Ac Plinius lib. VI epis. N. scribit, se acturum ii foro Causam Firmanorum. Alter quoque Plinius kb eastellum Firmanorum in agro Piceno commemorat. Perpendentes hoc alii, simulque pro certo supponentes, Italum natione esse Lactantium,
in eam venerunt opinionem, Vt contenderent, Formianum eum dicendum esse a Formiis, Urbe Campaniae. Refert hoc Ptolemaeus Flauius, Anconitanus, Coniectaneorum si capite LXXXIX. addens, se nee probare id, nec improbare. Nos vero existimamus , recitasse hanC opinionem esse eam refutasse. Scilicet turpe est, ut Lactantii nostri in verbis hic utar, hominem ingeniosum id dicere, quod si neges, probare non p u.
33쪽
Sed quid multis 8 Studuit in Africa
Lamiatius inde a puero, docuit in Africa, tandemque ex Africa euocatus est a Diocletiano Imp. Nicomediam. Merito igitur, Afrum eum ortu esse, Credimus, a Ctamdiu Credimus , donec id firmissimis conuellatur vel argumentis vel testimo. niis. Cumque Siccae nin primos aetatis annos transegisse Lactantium exploratum sit, quidni credamus, eum Coelii so Aureliam, MediCi, quem & ipsum Siccensem fuisse constat, Civem siue municipem fuis-
sep Video quidem, Celeb. Malchium sp) ex stylo Lactantii probatum luisse, eum non esse Afrum. Sed quam infirmum hoc sit
argumentum, Vel ex eo patet, quod tot nobis supersunt Africani scriptores nihil trahentes e natalis soli stri bligine. Quem enim fugit, Afrum fuisse Terentium, Cuius stylum certatim collaudat uniuersus philologorum ordo p Afrum fuisse Cyprianum, de cuius dicendi genere hunc iudicat in modum
34쪽
modum Lactantius q) noster: Erat ingenio facili, copiose inuaui s quae sermonis maximas virtus, J operto, ut diser nere nequeas, virumne ornatior in eloquendo, an facilior in expιncan.
do , an potentior in persuadendo fuerit. Qu1s nescit, Afrum fuisse Augusinum, item que Optatum is euitanum . quorum dictio latis pure nitideque profluit Θ Vt adeo m1rum esse non debeat, nos nihil moueri Illo l. alchii argumento, sed certum habe I e, Afrum fuisse Lactantiumr quae sententia etiam placet Tillimontio in Commentariis r Historiae ecclesiasticae, Balvetio s) atque t d. Fabri ψ XX. Vnde igitur, inquies, Firmiam nomen λ Fuisse hoc proprium Virorum nomen, illo aeuo non Infrequens, facile sibi persuadebit, qui considerauerit, ph1ra Veteribus nomina fuisse propria a D mus deducta. Non enim solum apium nomen Firmus factum est nomen proprium, sed etiam Firmius, Firmicus, Firminuι, u Firmilianus, Firmianus. Pari modo
35쪽
'ustus habemus nomina propria Fausti, Fausuli Faustini,Fausiani; amrcur nomina Marcionis, Marcelli, Marcessisi, Marcellinis a Marte nomina Martii, Martini, Martiani, Martialis. Eadem ratione orta sunt nomina Probi,Pro, Probiani ; quinti, quintii, quintini, quintilis, quintiliani ; Servi, Servii, S uiani, Seruilii ; Minutii, Minutiani ; Prisci, Prisciani ; Flacci, Haecini, x) Flacciani. Vti igitur in hoc catalogo videmus Faustinos & Fausianos, Martinos & Martianos, Pro- binos & Probianos, Haecinos & Haecianos, siCnec mirum videri debet, Firminor exstitisi se ac Firmianos: neque adeo, audito Hr- nomine, continuo de urbe hominis patria, Cui nomen Fi mo, Cogitandum est.
Superest Lactantii nomen, quod Communiter creditur ei inditum fuisse a lacteo flumine eloquentiae. Sed & haec sententia, & simul altera illa de patria eius Firmo, satis refellitur silentio Hieronymi Is enim cum in Catalogo suo, tum alibi, ubi Lactantii mentionem facit, quae quidem loca congessit Grauius in notis ad memorati modo Catalogi eaput LXXX. perspicue C osten-
α Flaeeini cuiusdam si mentio in Lactantῶ lib. de
mora pers cap. s. n. . Flacciani cuiusdam meminit Augustinus lib. I. conιra Academ. cap. L
36쪽
ostendit, utrumque nomen, & Lactantii,& Firmiani, ipsius fuisse proprium : ut multum errent, qui ea pro cognominibus habent a patria & cloquentia impositis. Id quominus dubium sit, recordandum. aeuo illo in viii plura su ille nomina eiusdem generis. Quomodo enim alaritans derivatum est nomen Lactantii, sicia prudens, vincens, coustans , fulgens, gaudens, innocens, vigilans, oriens, venans, habem VS nomina vulgo nota Prudentii, Vincentii, Gustantii, Eustentii, Gaudent ii, Innocentii, Vigilan- Orientii, Venantii. Pari ratione a tonans, audens, conans, rens, exorta sunt nomina Tonantii, sudent ii, Conantii, Florentii, qUos
ti duo ipsi tribuerint adscititia nomina, quorum alterum a studio eloquentiae, a patria alterum. ipsus proprio nomini adiunctum fuisse crediderunt, age, paUci Sostendamus, non esse, Ciur miremUr, Vnum hominem quatuor nominibus appellari L. Caerimιm Firmianum Lactantium. Erat enim
37쪽
illo aeuo ea nominum multitudo publici saporis, ut vel ex Fubricii Bibliotheca Latina notum esse debet historiae literariae tironibus. In ea enim exhibentur nobis AEt citis Manlius Torquatus Seuerinus Boethius pMartianus inneus Felix Capella; C. Sollius Apollinaris Sidonius; Z Septimius Furens Ter tuuianui; Thascius Caecilius Cyprianus; -- crobius smbrosius Aurelius Theodosius ς Rufus Festus Avienus; Iulius Firmicus Maternus; M. Aurelius Olympius Nemesianus p Palladius Rut
lius Taurus Amitianus Latinus Pacatius'Troinsanius ς Venantius Honorius Clementianus Rotunatus 9 Aurelius Prudentius Clemens ἰ κ τ λ.
XXIII. A Lactantii patria& nominibus reuertimur ad ipsus Sympositum. fata eius, quam diligentissime persecuturi. Quantam id olim celebritatem habuerit, iam
silpra ex Adelmo atque ex auctore Hisoria sol nil T rii didicimus. Ex eo tempore propemodum intercidisse videtur eius memoria. Mihi certe duo duntaxat ex medio illo, quod vocant, aeUO occurrerunt, qui ΘNosti illius faciunt mentionem, quorum tamen alter se fatetur id non usurpasse propriis oculis. Prior est Suebertuι Gembiacensis qui initio faeculi Christiani duodecimi floruit. Is in libro suo de scriptoribus ecclesiasticis cap. UriC a ' de
38쪽
de Adelmo episcopo, cuius aenigmatum liber adhuc exstat: Imitatus est, inquit, Symbrosium, qui per prosopopoeiam qualitates sngularum rerum exprimens scripsit librum
aenigmatum metrice. Dicere non habeo,
utrum ipsius Sueberti, an librarii, vitio hic scriptum sit 9mphrastus. Adelm Ys sane, ut supra vidimus, Symposium Vocauit. Sed facile equidem crediderim, librario deberi corruptelam, cui cum Symposii nomen esset inauditum. is ex martyrolΟ-giis recordatus Symphorosae, pro Sympo scribendum duxisse videtur Symphrosius. Caeterum 9mpossum nostrum eum in modum describit Suebertus, ut dubitare vix liceat, ipsum suis triuisse libellum istum manibus. XXIV. Alter est Anonymus ille Mellicensis, cuius iam supra inieci mentionem de Adelmo loquens. Is igitur, prout prius a Pegio. Benedictino doctissimo, qui saeculo eum duodecimo vixisse credit; deinde a Cl. Fabricio, editus fuit, capite LXXIII. haec habet: Θmphrosius, vir eruditusimus , sermone ae mentia siua, nihilominus
scribit aenigmata, quae cum hodieque habeantur a pluribus, nos ramen necdum legendorum eorum copiam habere potuimus. . Vt mentem
scriptoris huius rectius percipiamus, tollain
39쪽
Ρ R AE F A T I o. XXXVII tollamus necesse est mendosam scripturam: id quod non est difficile, postquam
Obseruauimus, ei ob oculos versatum b) fuisse modo memoratum librum Si herii. Huius igitur Sigeberii inspectio Capitum I32.137. & I46. me perduxit ad veram sCripturam, quae haud dubie haec est : sermone ac scientia clarus, filo mctrico scribit aenigmata. Scilicet ex silo metrico factum est hilo minus. Cave vero το scribit mutes in fripsit. Moris enim est isti Anonymo, hoc praesens usurpare pro QPraeterito : cuius rei exempla singulis prope capitibus istius libelli ultro se legentibus offerunt. XXV. Post illum scriptorem non habeo quenquam, qui vel verbulo meminerit Lactantiani nostri Symposit ante saeculum decimum quintum, quo id e longi temporis tenebris rursus protraxit Ioannes letus quidam, monachus Gallus in urbe Parisiorum. Ita enim interpretor Trithemium, libro de script. eces. cap. 7s. te
me etiam inde confirmo, quod Anovinus aeque, ac Sigebertus, duobus separatis locis mentionem feeit istius Adelmi, bis cap. des'm; ille cap. D.
40쪽
brum unum, Centu,quium aenigmatum inscriptum. Cum enim SV V m nostrum omia no centum habeat aenigmata, No-hletus stylum aeui sui secutus ei titulum dedisse videtur Centiloquii. XXVI. Tandem reuersis in Europam Musis Cum typographiae ministerio tot omnis generis libri innumeris describerentur, exemplis, etiam Θmposum nostrum inuenit, qui ipsum in apricum produceret,
Omniumque literatorum e XPoneret Conspectui. Fuit is Ioachimus dj Perionius, CU- ius ideo editionem p ncipem, hoc est, primam, passim appellat Casρ. Barthius. Antistissima es en eiusdem Barthii e verba editio
o Totam Trithemii de Nobkti libris narrationem ad verbum repetiit, tacito tamen Trithemto, Gesuretuin Bibliotheca. d) Fuit Levi dictinae familiae monachus inusitatae doctrinae,eProfessor regius Parisiensis , acris P tri Rami cntagonisu. Gesnertis in Bibl. eius libros editos, qui plurimi sunt, recenset, editionem immen DNosti omittens. De eodem viro vid. praster Thuanum Summarthanus Elog. Gab. lib. I. p. 37.R. Dupinius BUL script. eccles T. XVI. MLraeus descript.Dec. XVI. cap. 71. p. I s. Morerius