장음표시 사용
21쪽
M Deci Murranuitiarum videbant plus Romae flagit ijs licere, quam alibi gentium ; idque igia
viam Principis dicerent Vconati sunt licentiam repetitis edictis coercere, finemque abusibus ponere. Id vero ut se habuerit, altius repetendum duxi, basin enim ac fundamentum totius rei complectitur.
Observandum igitur est, Jus Asyli
antiquissimum esse, quamvis primo immunitas Atyliquibusdam tantiam Civitatibus, acrisque locis concessa fuerit, unde in antiquissima Judaeorum Republica civitates Refugis in Atheniensi Aram misericordia allegumus paulatim tamen, ut feri amat,
ipsa Immunitas adeo extendi, prO- ferrique carpit, ac in abusum verti, ut ad quamlibet Caesarum statuam Asylum metarentur nec perditis hominibus ac ultimum supplicium meritis, promptius remedium eludendae Justitiae, quam silCaesaris imaginem amplecterentur; hanc veris scelerati qui- ελεου βωμος Pausan in Attic. lib. I,
22쪽
contra sologistam Lavaraini. υque in sinu gestabant, ut praesto esset, quo post delictum confugerent. Quantum haec licentia processerit, eleganter Tacitus describit. a Insid
bat, inquit, deterrimo cuique licentia impunὸ probra, invidiam in bonos excitandi, a repta Casaris imagine libertique etiam ac frui Patrono vel Domino cum oces tum manus intentarent, ultro metuebantur. Igitur
Crius Cestius Senator disseruit Primipes quidem instar Deorum esse, sed neque a Diu nisi justas supplicum preces audiri Abolatas
Legesin fundum ves ,ruti an bro, in L rvine Curia ab Annia Rinna, quam fra
dis damnavisset , probra sibi, mi --rendantur, neque ipse audeas jure experiri ob vigiem Imperatoris oppositam. Credas Tacitum hodiernum Romanae urbis statum descripsisse, quod ille de Principis imagines, tu de Principis Legato dicas. Ex hoc more ad statuas confugiendi ortum proverbium: Statuam amplecti Philostratus de statua Tiberi b Impietatis damnatus quidam a Tacitus in Annal. l. 3. byPhilostr. I. N
23쪽
dumfuit, quod strvum fluum verberasset, qui draιhmam argenteam liberi, imagine signatam habuisset. Saepe a Senatu, ac Caesaribus a Romae laboratum est, ut hinc corruptelam delerent, extan que adhuc Principum Leges,hujus testes licentiae, edicta quoque poeniSarmata. Nam primo causa illius, qui ad statuam confugerat, statim a Ju- dicibus examinabatur noxium
reperissent, duplici poena castigabant, quod deliquisset,is quod
statuam profanasset scelerato amplexu, ac velut criminum protectricem. Id ex Tacito patet, aliisque locis ad marginem supra notatis Deinde invale1cente abusu, non tantum Principum statuae, verum etiam ipsa Deorum templa criminosis sublata, adebit Suetonio Tacitoque Auctoribus Senatus Consulto decretum fuerit, tota Graecia novem tantum
V. L. I. C. de his, qui ad statuam Pr cons. l. 8.1 de var dc extraordi crim. l. 28. ff. de poenit. c.
24쪽
eontra solo istum Lavardini asDelubris jus Asyli permittendum
esse. Quod si tanta cura fuit Idol rum cultoribus hoc malo urbem Iiberandi, quanta Pontificibus esse de buit, quibus necessitas incumbit efficiendi, ut Roma non solum innocens
sit, sed etiam sancta Distinguam per annos, quid in hac re singuli Pontificum effecerint, ut tanto clarius con- stet, quam recens sit abusus magis quam Privilegium, quod Gallici
Oratores tanto conatu, tantaque
offensione Orbis Christiani sibi usurpare contendundi Anno ergo MCCCLX. lectus est Urbanus . quo tempore Cardinales
jus Astii usurpabant a Urbanusu penitus sustulit id ei Petrarcha his verbis gratulaturi: Audiebam te licenniam psilentem salubri falce rigoris aequissimi pracidisse , istam dico, quaselestos homines gravissimis facinoribus perpetratis ad Cardi-halium domos fugere solitos Legum modis , ac digno Applicio eximebat. Ubi adverte, Urbani tempestate hunc abusi im
25쪽
solis Cardinalium aedibus conclusum, Legatisque Principum ignotum fuisse neque enim istos Petrarcha sileret, ad solos Cardinales abusum restringeret, si soli non essent. Amao MDLI Julius III publico edicto omnibus Baronibus, Comitibus, omicellis, Principum oratoribus Episcopis, Archiepiscopis, Cardinalibus severe prohibet, ne jus Asyli aut Franchitiarum usurpare audeant, declaratque laeta Majestatis reos, qui Justitiae ministris, ne illorum Palatia plateasque adjacentes ingredientes, resistere audeant, ac insuper abominandum ac detestabilem abusum vocat. Ubi adverte ex hoc Julij Diplomate constare Asylum&immunitatem localem, non fuisseco tempore habitam , agnitamque
pro jure Regijs Legatis debito, sed
pro injustissima potentiorum invasone sit enim jus au privilegium esset Legatorum , non Comites , non Barones, non Episcopi,4 Cardina-leS
26쪽
eonira sologistam Lavardini. 3
Ies eo uterentur, tamen aeque isti ac Regij Legati illud sibi vendicabant. Et qui posset Julio res abominanda Otitestabilis vocari, si jus , aut privilegium esset ' nec ullus aut Principum, aut Legatorum de injuria conquestus est, aut Diplomati adversatus; quod manifesto argumento est , non habuisse illos pro ure aut privilegio Legatis debito, alioquin si jura Sc privilegia sua violari crederent, nunquam id ferrent, aut saltem non Ierent. Praesertim cumJulius ipso anno vulgati Diplomatis cum Henrico Galliae Rege pacem inivisset quis
vero credat voluisse recentem pacem turbare, violatis Galliae Legatis, eorumque privilegijc Illud quoque pro Julij , aliorumque Pontificum Diplomatibus diligenter notandum est , in praefati Juli j III. Pij IV. Gregorij XIII. Sixit V. Bullis non reperiri vocem Quarteriorum. sed tantum Franchitiarum Illa enim magis exprimit novellum sus Asyli, quod ala cis
27쪽
cis annis Legati usurparunt, quosque pro Legatorum arbitrio plures plateas, aedesque complectitur, ex quibus facile parvam aliquam Civi
Anno DLXI. Octo videlicet annis
post Jub Diploma aliud a Pio IV.
in eandem sententiam vulgatum est, quo omnibus Cardinalibus, Oratoribus ac Magnatibus Romanae urbis prohibetur, ne Aulum aut receptaculum delinquentibus pr. beant, neve ades syas, aut alia quaecunque loca Franchitias appellare audeant. Appella
que hun Franchiriarum abusum rempesimi atque perniciosi exempli; enormem se det standam. Ubi iterum observa, fuisse hoc Asylum non a selis Principum Legatis tanquam jus aut privit gium proprium, sed passim a potentioribus, ut m rapto fieri solet occupatum. In eodem Diplomate Pius testatur hanc ipsam im munitatem seu Franchitiam non ab ipsis Cardinalibus avi Oratoribus utpote modestis OIustitiis cultoriabui, sed plerumque ipsorum familiarium culpa
28쪽
eontra sologistam Lavardini esculpa se facto processisse. Non ergo hoc jui fuit aut privilegium sid erum primo, praecipueque Dominis competeret sed famulantium usurpatiori violentia. Neque hic quoque ulla Legatorum querela aut indignatio legitur, quasi injuriam paterentur. Idem Pius Anno MDLXV. Graviter contra aliquorum Cardinalium, Magnatumque licentiam in Consistorio in vectus est reos sitis aedibus receptantium protestans, id nupero Diplomati suo adversari , seque omissis legibus, edictisque ani tandem ad facta& poenas processurum. Anno DLXXm. Hoc est, duodecim
annis post Pi edictum , Gregorius XmJulij Pi Edicta, poenasque
confirmat,ac Franchitias non a solis Principum oratoribus, sed primo loco a Primatibus, Sc Cardinalibus, ac deinde Principum oratoribus usiurpatas esse testaturi, non ergo hoc Legato,um
privilegium fuit, sed Cardinalium Piaepotentium usiurpatio, quos
29쪽
Legati imitati sunt aemulatione auctoritatis, atqueut fieri selet, exemplo in alios aliosque grassante. Anno MDLXXXV. Sixtus V. simili omnino Constitutione Franchitias seu usAsyli persecutus est,declaravitque priorum Pontificum Bullas, poenasque inflictas non tantum commi natorias fuisses quique illas transgrederentur, non selum ficto, sed
vero Majestatis delicto obstrictum dri. Post Sixti Diploma usque ad Urba-Dum VIII non extant aliae de hac re Pontificum Constitutionem; nam clim lex justa esset. 8c Sixtus in ijs Praesertim, quae ad Justitiam, quietemque publicam pertinent, nemini parceret, nullo plebejorum aut gnatum discrimines credi omninbdebet Jus hoc Asyli penitus profligatum esse. Sane Traianus Boccalinus a in suis ad Tacitum Commenta-
xij vixit Boccalinus sub Paulo R
30쪽
quindecim circiter annos post obiatum Sixtio testatur, post tempora Gregoris XII quando non Cardinales tantunsi Magnate*ste, sed fere nobilium quilibetjus M lisbi vendicabat unc abusum ita'ublatum esse, ut Domui Deiplena securitas redderetur, o Scelerati ubique a nulla locorum exceptione punirentur. Ubi observa, ab
sum hunc Asyli ex nullo jure Legatorum provenisse; sed ex promiscua Magnatum ac nobilium licentia. Haud equidem ignori, etiam post Sixti Constitutionem hujus mali scintillas aliquas micuisse reis in Magnatum Palatij impunitatem quaerentibus; sed non ideo securi erant, quippe Ministri Justitiae omnes vias, areasque Legatorum Palatijs contigua percurrebant , nullo obsistere repugnare ausis idque ex publicis monumentis tabularijs constat, in quibus quam plurima hujus rei e
Anno MDCXXVI Cum iterum aliqtiae hujus abu5us reliquiae gliscere inci a perent