Legatio marchionis Lavardini Romam, eiúsque cum Romano pontifice Innocentio undecimo, dissidium. Ubi agitur de jure, origine, progressu, et abusu quarteriorum Franchitiarum seu asyli, &c. Et Refutantur rationes à Lavardini advocato productae, in libe

발행: 1688년

분량: 339페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

a m annumque natalitium istiustam recentis abusus,oc quem tamen Lavardinus tam vetustum depraedicat, ut saltem antiquitate venerabi-

Iem reddat. Quanquam ne illo quidem anno dici potest fuisse natus, Cum, ut supra monui, nec Possessio, nec Praescriptio nascatur, quando,

quoties Dominus reclamat.

In hoc rerum statu reno videlicet MDCLXXVI. Pontificatum in ij Innocentius XI. Prima hujus Pontificis cura illa fuit, ut corruptelas Asyli profligaret, utque tanto malo suavius mederetur, minoraque dolore, non cum Legatis,sed cum Principibus, qui illos miserant, res peragi coepta. Istis, quam ingentia ri quam multa essent mala, quae ex hujusmodi immunitatibus provenirent, efficaciter demonstratum, ac praesertim Christianissimo Regi per Varesium ab Pontificis Nuntium Hic enim ut ex epistolis liquet quas Romam de hoc argu

mento

42쪽

mento dedit , saepe multiimque cum Pom pona, ipsoque Rege locutus est, evicitque validissimis rationibus, ut saepe per Pomponam pollicitus Rex fuerit, se in hac causa non minus Pontifici, quam alios Reges gratificaturum, nec inter istos se ultimum fore. Idemque postea Varessio Nuntio Rex ipse repetij t. Regius quoque Confessarius Pater la Chai se Varesa r tionibus se victum professus est, addiditque,Patrem Olivam Societatis Generalem, clam sibi de hoc argumento scripsisset fassum esse: Recordaris, hunc munitatis abusum a paucis annis capisse. Haec Regi Confessam tam ingenua contestatio tanto vluris esse debuit, quantum ab eo profecta,qui Principis conscientiam moderabatur, c cujus

parteS erant non monere tantum, sed

etiam vetare,quidquid animam Principis perdere posset. Quis jam non crederet, securum esse Pontificem tot Regij promissis & tamen mutavit aula b rescripsitque Varesius , pro

posuisse

43쪽

posuisse Regem Immunitatem tueri, de hanc inter jura reponere Galliae debita, longisque retr annis possessa. Creditur hanc mutationem Roma ab Estreo Duce provenisse, cui non pauca emolumenta a delinquentium pa

trocinio.

Evenit interea, Apparitorem qui ex loco haud procul Roma redierat, in platea Farnes ab Estre Legato detineri. Id causam Pontilici dedit, regias aures iterum pulsandi, edicendique Cardinati Rospiglioso, qui pro Estre postulabat: Se quidem metu phorum connivere, ni quam amen Legatos deinceps admissurum injustissimo boo Immunitatum jure Gederem Effecitque ut dixerat Barbaro Veneta legatione abeunti Tenus successerat,ac Apparitores Justitiae ab ejusdem Legati familiaribus male accepti fuerant, cum prope S. Marci palatium observati essent continuo edictum pependit, quo percustare mortis damnabat

tur, dc spes omnis Legato adempta visendi

44쪽

contra sologistam Lavardini δὲ visendi Pontificem, sicque Roma abscessit, deletumque ejus loci Asylum, nec alius a Republica suffectus Legati

dignitate. Anno MDCLXXVII. Edictum Romae

Vulgatum qΗ ijs vitam bona adempta, quippe laesar Majestatis eis, qui ad hujusmodi Asyla perfugerent.

Id postea edictum Anno ibis repetitum est, sed multo quam ante severius. Anno MDCLXXIX. Cum Romae innotuisset Legatum Paris j venturum , per Abbatem aurum nam Legatus Varesius jam mortem obierat 'egijs Ministris Pomponae vid licet Colbertoque aerariiPraefecto, ac postea ejus fratri Colberto Crosi secretario Status nomine Pontificis in-

sinuatum est, nunquam ab hoc Lega tum admissum iri, qui non prius Asylo ac immunitatibus cederet injuste occupatis additaeq; a Lauro invictae rationes, sed nihil in aula promotum. Anno MDCLXXX Dux Radet ivilius quanquam Polonici Regni praeci

45쪽

tus extraordinarius, de eo comitatu

invectus, quo principem decebat tot partibus insignem, non tantum Asylo cessit, eoque nunquam e Regis sui imperio uti voluit, vertim etiam xes impedimenta visitari a publicanis permisit, nullo tamen aut suo aut Regis dedecore, quis enim dedecus dicat, aliena non rapere, dc lacrilegio abstinere φAm MDCLXXXIII. Discedente Carpi. a,Marchione ad ineundam Neapolitani Regni P aefecturam, mox via cum Plateamque Hispanicam Palatii viciniam satellites percurSarunt, nec cessatum novo Hispaniae Legato Marchione Cocogitudo : nam non prius hunc Pontifex pro Legato

agnovit, quam professus esset, se ex Regis sui imperio Asylo cessurum.

Anno MDCLXXXVL Romam advenit Comes de Castelmaine extraordina- a ius Angliae Regis Legatus, nec alia optatior a Marchese det Carpio.

46쪽

optatior Legatio, aut ma)ori gaudio Pontificis animum impletura ; nam a centum retro annis nullus ex Brittannia Legatus, quippe rebelli, dc persecutrice Pontificis. Jam ex ipse Romanis genibus advolvebatur,

quid posset gratius evenire Pontificia tamen maluit hoc etiam gaudio fraudari, quam aliquid committere indignum Pontificis Majestate ac Justitiae adversum Indictum ergo Angliae Legato, nisi Asylo renuntiaret,

recipi a Romano Pontifice non josse. Renuntiavit Legatus, ac etiam res

suas observari a publicanis permisit nullo Regis dedecore, quippe sponte&justa cedentis, cum nihil aliud a Pontifice peteretur, quam ut Regij Legati Romae eodem jure, quo in alijs Principum aulis haberentur. Plane hac in causa non potuit major esse aut Religio Anglici Regis, aut Constanti ai Rectitudo Romani Pontificis. Quid enim Anglus petere non poterat in praemium reductae Religionis jam

47쪽

centum e ultra annos Anglia proscriptae aut quid majus vereri Pontifex, quam eum offendi, cujus manu, arbitrioque Religio pendebat dc

tamen neque istum tam grandis metus, neque illum tam grande meritum ad dexteram, sinistramve permovit. Omnino fateri oportet fuisse hanc actionem magno Rege, maXimoque Pontifice dignam δε parem heroicis illis,antiquisque facinoribus, quae tantopere in historijs decantantur.Non credidit Innocentius lucrum tam grandis Regni totque animarum Deo probatum iri, si turpi conniventia, ac modis Pontifice indignis pararentur: quomodo enim turpia indigna placere possint tam magno, tam generoso Scindolis infinite nobilis , honestaeque ' num ergo Omnipotentia Deum defecit, ut Regna, animasque lucrari non possit, Veramque Religionem Anglis persuadere, nisi adulatione Sc artificij non Deo tantum, sed quovis honesto senatore indignis'

48쪽

eonira sol istam Latardinii

indignis φ Agat Pontifex, qtra non decent, ut Deus Angliapotiatur Miserum Deum lsi opus habet tam serdidis conflijs, suaque Majestate indignis imo pereat potius Anglia, quam ut Pontifex se ad indecora inhonesta demittat. Quid faciunt in Coelis tot Legiones Angelorum, si Religio florere non potest nisi humanis flagitij. Eadem Jobo, quae Innocentio mens fuit, quando dicebat a Nunquid indiget Deus mendacio vestro, ut pro isto loquamini dolos Et Apostolo: b Nonsiunis

cienda mala, at eveniant bona. Et quid

sanctos, Apostolos loquor Ipsi

quoque Ethnici hanc veritatem profesta sunt. Si multas Atheniensibus cum Spartanis erat alioquin foederatis Athenis in senatu de bello agitatum Themistocles senatorem petijt, cui modum in abdito patefaceret hostes profligandi datus Aristides cui arcanam fraudem exposuit,qua Spa

tana classis incendi posset. Redijt Aristides a Gob. u. b Ad Rom. S.

49쪽

η Decibus Franchisiarum

Aristides senatu suspense ac misgnum aliquid praestolante tunc ille: Perutile est Reipublica hem ouis consilium , sed minime honestum. Exclamavit senatus: Quod honestum non em non potest esse utile. Ita Cicero & Plutarchus narrant. Scio aetatis nostrae Politicis haec axiomata haud probari, quibus videlicet tota fiducia in blandiendi, fallendi-cue artibus, nulla cura honesti atego non Politicis scribo, sed veritati,

huic tandem,mnia cedent. Anno MDCLXXXVI. Dux Estreus Galliae Legatus repentina sere morte sublatus est, voluitque Pontifex exequias paratisssime celebrari, eademque Pompa, qua Decanus Cardinalis efferri solet; nec ante Cadaver conditum permissum Iustitiae inistris

ut plateam, viciniamque Farnesiam obirent. Tanto pluris haec humanitas Pontifieis fuit; ub cadaver Apostolici Nunt ij, quamvis Archiepiscopi, diu Parisiij insepultum lacuit tanquam Patochialibus juribus subin

50쪽

eonira Apogo istam Lavardini. 'subderetur. Mortuo ergo elatoque Estreo, jussum Ap paritoribus, ut plateam Farnesiam percurrerent, dataeq; ad Ranuccium Cardinalem Pontificis Legatum literae, quibus jubebatur Regi factum , rationesque Pontis ficis exponere fecitque Ranuccius

ea facundia, momenitisque argumentorum , quae sequitas causiae merebatur, sed Rege immoto, legato, qui immunitatem tueretur, proficisti jus se. Estreus quoque Cardinalis, qui

eandem immunitatem tanquam Gallia comprotector ambiebat, Roma excessis , delegitque villam prope Portam S. Pancratij. Haec omnia Pontificem impulere, ut Bullam tandem vulgaret in ipso Pontificatus sui limine destinatam, retentamque, ac ab omnibus Cardinalibus,qui Romae morabantur, subscriptam, Estreo Maidalchino exceptis, qui causas cur subscribere haud possent, se Pontifice coram allaturos spopondere. Milla ad omne Legatos eXemptaria,

jussique

SEARCH

MENU NAVIGATION