Legatio marchionis Lavardini Romam, eiúsque cum Romano pontifice Innocentio undecimo, dissidium. Ubi agitur de jure, origine, progressu, et abusu quarteriorum Franchitiarum seu asyli, &c. Et Refutantur rationes à Lavardini advocato productae, in libe

발행: 1688년

분량: 339페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

is De Abusu Franchisiarum

perent, Urbanus VIII. Julij, aliorumque Pontificum constitutiones renovat, addita etiam pro qualitate delicti poena mortis, in omne quoquo Justitiae effugiendae causa in Baronum, Cardinalium, aut Legatorum aedes se reciperent, eorumque nomen invocarent. Repetitum fuit hoc edictum Urbania Romanae urbis Gubernatore Racagna anno ID. Ponin

tifice id ipsum per Chirographum

urgente.

Anno CXLIV Sub eodem Urbano ingenti dissidio inter Hispanicum Oratorem Marchionem a delos ve-Ios, Lamecensem b) Episcopum

Lusitaniae Legatum exorto, tota nocte Hispanaci, Gallicique Oratoris ad quem se Episcopus receperat Palatia militaribus manipulis, excubijsque observata sunt Imb Hispanico Oratore ad aedes Cardinalis Albernoth devecto consultandi causa, alia militum

32쪽

litum Centuria , custodiendo Palatio Cardinalis a Pontifice missa nec tamen ulli Legatorum in mentem Uenit, quamvis Palatia sua militaribus custodijs obsepta viderent , ut de Violata Legatorum immunitate conqueri auderent. Anno DCXLIX. Innocentio X. Pontilices, cum duo a sicarij per hortos Quirinales totidem nobiles Neapolitanos interemissent, peractoq; homicidio Oratoris Gallic Palatio se abdidissent immissi continu cum militum Centuria satellites, ingressique Palatium Sicarios ad supplicium eduxere, Gallico Legato ne verbo quidem aus repugnare. Denique non tantum exquam plurimis exemplis actisque Protocollis, ac Tabularijs publicis sed etiam totius

Romae testimonio certum, notoriumque est, sub Vrbani, Innocentij longis Pontificatibus liberum fulsis Justitiae cursum, null6que immuni- 3 tatis

33쪽

; De Ause Franchiliarum

talis aut Asyli praetextu impeditum; imo sub ipsius Alexandri VII. initijs,

quid haec Legatorum immunitas, Asylum, seu Franchitiae essent,Romae ignoratum est. Anno MDCL R. uectae Regina ingenti Magnificentia Romae excepta, ac omnibus regijs honoribus culta cum Palatium Farnesium,quo postea

Galliae Legati usi sunt, ad habitandum delegisset nunquam de hoc Asylo aut immunitate postulanda cogitavit , quamvis Regina esset, nec

etiam anno isρ quando Romam reve fa est. Licet postea anno ues tertio Romam delata, cum videret hanc immunitatem a Legatis praetendi, ipsi quoque eodem jure frui voluerit. Anno MDCLXIJ Conventio Pisana inter Pontificem Maximum Alexandrum VII. Regem Christianissimum Ludovicum XIV. inita est, litesque utrinque compostae, quae obviolatam a Ducis Creqvij Gallicii Legati a Duca diaerequii.

34쪽

eondiaci logistam Lavardini ga

Legati Personam insolentia Corsicae militiae magna Italiae mala minabantur, inuamvis ea conventio non admodum laeta fuerit Apostolicae Sedi, in ea tamen maxime, clareque eluxit, quantum Galliae Legati ab ea immunitate ac jure seu privilegio Asyli abfuerint, quod modo minacia ter, impenseque postulatur. Cum enim Galliae Legatus injuriam a Corsis acceptam velle menter amplificaret,eamq, reparari enixissime peteret, inter alios pacis articulosa Principe Matthia fratre magni Etruriae Ducis Romam transmissos is etiam fuit Ut ad majorem Gallici Legatiscuritatem, non amplius Apparitoribus seu stellibus, militi busue licentia permitteretur Farnesiam plateam sin qua Legati aedes obevnia Ad quem articulum Cuti ex Tabularijs

documentis Status secretariae constat nomine Pontificis responsum est: Non posse in hanc conditionem nulla ratione constentiri curaturum tamen Pontiscem

35쪽

s De Abusu Franchisiarum

tuque eam obstruantiam, cultumque exhiberi, quem mali, Principum auus mossit Legatis praesari. In quem locum Auctor Historia super hoc argumento Typis vulgatae hunc Comentarium scripsit: Plateae, areaque Eumesse immunitatem quod attinet; nonpotuit illa a Pontiste edi quid enim id aliud esset, quam Pontiscem Domi-11ium a Drisdictionem abdicare, o Eius Urbis partis inquam plurium locorum qua ab alijs Legatis Roma obtinentur, quasique exemplo Guilla Legati eque exemptas, immune ue ac Pontisci ab ractas omnes Lestati velim sa Haec Responsio tam aequavisi est Galliae Legato, ut postulatis absisteret, contentus in colloquio de hac re habito cum Raspono Alexandri Pleni potentiario: Ut deinceps curaret Pontifex debitam venerationem Gailia Legatis exhiberi idque uiseret,eas cautelas adhiberet,

qua alijs Legatis ac praesertim Nuntiis postolicis adhiberi solent. Et in articulo o Pisanae Compositionis inter Raspo num

36쪽

Bourlemontium Pontificium, Regiumque leni potentiarios nulla Franchitiarum Asylive mentione, ita demum conventum est: a Seribenixeque Pontifex Maximus Ministris suis imperabit, ιιι Galilae Legatos ea veneratιoneas honore prosequantur, qua istis debetur, quirunt Regis, Ecclesai Primogeniti, tamque a Summo Pontisce amati, cuis, que Persenam sustinent. Aliquot menses post Pisanam Conventionem Dux requius Romam repetijt, nihilque ab eo tentatum brevi videlicet tempore, quo Romae haesit ut videri posset immunitatem, Asylumque praetendere tam ardenter ab illo prius expetitum, tamque ab Alexandro constanter negatum. Patet ergo ex his omnibus, quae in Pisana Conventione ac etiam post

illam contigere, nunquam jus Asyli Franchitiarum ad principum Legatos pertinuicte nec enim Gallus B s inter

a Monsio Rasponi M. Bourlemone

37쪽

inter alias conditiones Pontifici propositas hoc jus peteret, si jam haberet. Ille quoque loquendi modus, quo

Crequius usus est, videlicet Ut deinceps ad majorem Legatorum scuritatem non amplius permittantur Ministri justitia Eumnsam Plateam percurrere. His, inquam, verbis aperte Gallus confitetur novi aliquid a se peti δε hactenus Legatis inconcesssum. Ipse quoque Pontifex Alexander quamvis necessitate adactus durissimis conditionibus annui L. set, nec tamen induci potuerit, ut Asylo consentiret, omnino palam fecit, hoc jus ad Legatos non pertinere; qui enim Gallis negaret debita neces ari , qui pejorum metu tam

multa concesserat indebita, nec neceLsari, sed crequius Gallis LegatuS, quando nullam amplius Asylimentionem fecit , acquie Vitque neganε Pontifici, ac dum Romam reversus est, nullam amplius hujus pri vilegi Dcuram aut desiderium praesutulit plane ostendit, illud Legatis

38쪽

non deberi alioquin si deberetur, nunquam ferret se illo privari, praesertim Rege jam armato,in Pontifice belli avertendi causa in omnia prono Crequio Duci Legatione Gallica abeunti Dux a Chaul nes successit. Hic equidem aliqua molitus est, quibus hoc iis Asyli vendicare videbatur, sed Pontifice non selum invito repugnante, verum etiam liberrume omnique loco ac etiam in vicinia Palatij Farnesis ubi Chau ines morabatur Justitiam, ut postea dicetusi

administrante. Anno DCLXVII Clemens IX. Pontificatum adeptus est. Hic mitissimis licet moribus, ac in Galliam praest tim indulgentissimis, nunquam tamen passus est a Principum Legatis Asylum aut Franchitias occupari, idque Romae notorium est constatque exuabularijsi Protocollis eo tempore scriptis, in Caupona ad Gallum Farnes palatio vicina quam

39쪽

quam Galliae Legatus de Chaulnes incolebat in delinquentes animadversum esse. Non ergo sub Clementis IX. Pontificatu hoc jure Asyliin immunitatum Legati gaudebant.

Anno MDCLXX. Clemens X. In Pontificem delectius est, Eu hoc praesertim tempore abusus Franchitiarum apud Legatos invaluit. Hi enim non contenti hanc immunitatem in sy- Ium sibi arrogare , eo quoque omnes Domesticos Familiares, opificesque potiri volebant, quotquot LegatOrum insignia, quamvis ab istorum palatijs remotissimi aedibus suis praeferrent. Deinde non tantum cum Romam primum inveherentur, sed toto tempore, quo illic morabantur; haud

permissum Telonarijs accedere suoque ossicio fungi , magno omesticorum lucres, sed ingenti Camerae Apostolicae damno: quam vis Pontifex mansuetudinis Sacerdotalis memor, vi poenisque abstineret, sem-

Per tamen & Romae, & in Principum

40쪽

contra Apologistam Lavardini. 3

aulis contra hos abusus declamatum est, adeo ut nullus legitimae Posse: sioni aut praescriptioni locus esse po tuerit,quippe invito semper Domino,&juri, dominioque suo nunquam cedentes; non ergo haec praescriptio dici potuit, sed usurpatio, quae nunΜquam legitimum titulum parit, alioquin e latrocinia defendi possent, de quidquid vi aut potentia a debilibus eXtorquetur. Crediderim ego his Legatorum conatibus ansam ded se simultates, quascum Cardinali Alterio exercebant ob novum edictum quo Legati vectigalibus subdebantur , resque e processit, ut obducta

catena tormenti pulvere, plumboque oneratis, auctisque militum excubijs Portae Quirinales observarentur. Hac, inquam, occasione crediderim callum, Hispanum, Venetum, Caesareumque Legatos qui in communi cause velut e condicto, unitimque agebant de usurpandis, pro

SEARCH

MENU NAVIGATION