장음표시 사용
201쪽
dicant, Communionis praeceptum nunc obligare solum in. Paschate; quamis vis expediat, ut Episcopus, & Parochi populum hortentuo ad saepius, sed praesertim in celebrioribus festivitatibus, sacra mysteria participanda. VIII. Antiquam pariter disciplinam respiciund verba , quae in eadem
formula sequuntur: Certis temporiinu conjugatos abstinere ab uxoribus exb-ramini. olim enim in solemnioribus festivitatibus, ae jejunii diebus, quibus peculiariter erat orationi vacandum, vetitum suisse conjugibus matrimonii usum, ex pluribus colligitur Ecclesiae sanctionibus, collectis a Gratiano cavsaia quaesi. 4. Ratherius, Episcopus Veronensis, in sua epistola Synodica , quae habetur rom. v. vicilegii Dacherii pag. 379. coniuges se abis si inere jubet in Natali Domini viginti diebus ac noctibus .... in octavis missebae, , Pentecostes , Litaniarum, oe omnium fessiυitatum vigiliis , sextis etiam feriis, praecipue autem omnibus diebus, via noctibus Dominicis. Inter Capitularia Theodori, Archiepiscopi Cantuariensis., ab eodem Dacheriocilegii tom. I. evulgata, cap. Φ9. pag. legitur: Vir abstineat se is uxore
sua quadraginta dies ante Pascha , . prima bebdomada ροψὶ P eba , o possPentecosten una hebdomada. In Q iadragesima pariter, in qua non solum inlicitra , verum etiam multa a nobis quaeque licita merito resecamus . esse a eoniugibus omnἰ voluptari renuntiandum, erui licenter orationi vacetur, e sitati mentis, corporis ineraviendum, respondit Nicolaus I. ais confulta. Bulgarorum eap. 9. tom. s. Collectionis Haesuini col. 338. In canone III rem. r. novis Colles. Concilior. Britam pag. to'. x iis, quos Ecgbertus Archiepiscopus Eboracensis ex pluribus excerpsit Conciliis , haec habentur. m. i. matrimonio sunι , abstineant se tres noctes, antequam communἰcent, postquam communicaverint. Haec sortasse, aliaque hujus generis musta , nota fuerunt nonnullix Theologis moralibus, qui antiquam disciplinam ex hodierna metientes, atque illam huic accommodames, quod saepe ab iisdem fieri notavit Cardinalis Bona rerilisurgie. lib. di cap. I 8. num. T. non dubitarunt affirmare, nunquam ab Ecclesia suisse usum conjugii certis diebus: in. re linam; cum potius asserere debuerint, nune intra meri consilii limites contineri, quod olim severa lege erat prohibitum: sicuti sei te ponderat Catalanus an Comment. ad Pontokale Romanum tom. tit. de ordine a
IX. In fine Synodi fieri solent Aeelamationes, quibus Diaconus, ceteris respondentibus , omnem laudem , Eonorem , & gloriam resert Deo Patre misericordiarum , qui Spiritus Sancti, invisibili gratia Synodum dirigere, atquctad selicem exitum perducere dignatus est; summo Pontifici , universalem Eeclesiam gubernanti, veram de diuturnam prosperitatem a Episcopo, Syn do praesidenti, ejusque Ministris, salutarem vigilantiam, Ze Divinarum miserationum abundantiam ς civitati, 3c oppidis dioeceseos, pacem , anim rumque concordiam, omniaque fausta precatur; supplieatque Deo, ut uberem opem elargiatur, qua singuli adjuti, edita ita Synodo deereta, sancte
inviolateque custodiant δc exequantur . . . . '
202쪽
L I B. V. C P. X. Faustae Aeclamationes frequenter occurrunt in Conciliis tacumenicis. Eas quippe in Concilio Chalcedonens aft. Lact. . dc bis act. 5. factas legimus . In Concilio vero Constantinopolitano IV. ad finem cujusque acti iris , acclamatum deprehendimus Hadriano Romano Pontifici, Basilio, &constantino Imperatoribus, . Eudoxiae Augustae, Ignatio, ceterisque Patria chis orientalibus, omniumque Episcoporum orthodoxo senatui . Quae au-etem , in Concilio Tridentino , auspicante. Cardinali a Lotharingia, aliisque Patribus prolequentibus, factae . sunt. extant Io. Collustionis Haia uini Last. Rarius occurrunt in antiquioribus Conciliis Provincialibus, etsi in Synodo Romana anni' 833. cap. 42. ab universis Episcopis , Presbteris , Diaconibus ,- Cleo cuncto Leom IV .isummo Pontifici rem. s. Collectionis Ha duini eol. 7s. & in Concilio Toletano IV. anni 3. ad yinem , Si se nando Regi acclamatum legamus tom. 3. Collectionis Harduini col. sys. Inter Concilia vero. Provincialia. post.Tridentinum habita, Acclamationes reperimus in fine Cameracensis, anni a 38 tom. 9. Collectiὀnis . Harduini col. 2I 8 I. Burdigalensis anni 1624. som. I. Collectionis Harduini col. I I. & aliis. Post Aeclamationes in Conciliis Provincialibus, omnes Episcopi accedunt ad osculum pacis, a Metropolitano accipiendum, quod .deinde sibi invicem
pariter dant , i& accipiunt, ut mutuam charitatem, animorumque conjun-
XI. Quod uero attinet ad inostras Dicecesanas Synodos, in Caeremoniali Episcoporum cap. 3 L. in M. habetur.' In nodis Dimcefanis magis deceret, Mi . Gesamationes , oscula pacis omitterentur. Sed nihilominus Gavantus in xi is di Disecespart. 2.sess. 3. num. 27. ait: . cclamationes fiunt , saltem δε prima senodo , tis aliquando fiant : Caeremoniale non eas probibet , sed
panius adhiberi .eenset in Diarcesanis Synodis: & re ipsa Acclamationes sa-Has compe imus in Synodo Diceceiana Sutrina anno I 67I. habita a Iulio Cardinati Spinoia ς in Synodo Diceresana Farsensi, anno I 68 s. habita a Carolo Cardinali Barberino; in Synodo Diceeesana Montis Falisci, habita ab Episcopo Bonaventura, aliisque non paucis. De osculo pacis haec habentur in Concilio Provinciali Mediolanensi V. citi pari. 3. - . Ecel. Mediol. pari. I.
IV. 279. cclamationibus factis , omnes Sacerdotes , o Clerici, surgentes .cum reverentia .seactam pacis ab Episcopo aeripiant , m sibi inυicem dent , wn timore , o' amore Dei. G vero Cleri , qui conυenerit , numerus is est , ut uongius bis osculi rams ducatur , ea ratio ineatuν , ut Praeposti , Archiamresisteri solum ab Episcopo iliud accipiant , qui deinceps suo cuique Clem-em , Uque inter se mutuo item. Verum, cum haec in Caeremoniali Epist Forum nec praecipiantur, nec prohibeantur, liberum erit Episcopis ea vel lacere, vel omittere; sicuti seri cujuslibet dioecesis consuetudo C Α-
203쪽
Concilia Provincialia, & Diceceiana, olim fuisse ita inter se eolligata
ut unum alterum consequeretur, diximus lib. I. cap. 6. num. 2. In Provincialibus enim Universalium, in Diceceianis Provincialium Synodorum definitiones, & decreta promulgabantur: quocirca Concilium Toletanum XVI. anni 693. cap. 7. tom. 3. Collectionis Harduini eoL I7ρ7. sanetvit, unusquisque Episeopus, intra sex menses post peractum Provinciale Concilium, suae dioecesiis Clerum ad Synodum arcesseret: Quatenus coram eis publice omnia reserata, de bis, qua eodem anno in Concilio acta, vel definita extiterint , plenissma notiores incianιuν . Priscae disciplinae non ignarus S.Carolus Boreomaeus, in Concilio Provinciali Mediolanensi IV. illam reno. lvare studuit, decernens pari. I. AR EGL Mediol. pag. 179. In prima quais iqua Diaeresana S nodo decreta, in Provinciali proximo Concitio edita, promtitigentur. Ad eundem pariter morem alludere voluit, & retinendum duxit saera Congregatio Concilii, cum rescripsit, posse ab Eeiscopo omnes , Scsingulos dioecesis Clericos ad Synodum evocari, si Concilii Provincialis decreta sint in ea publieanda, sicuti lib. 3. cap. 6. num. a. retulimus. Praete- lxea Conei lium Tridentinum, ne eorum, quae de Episcoporum, & Paroch rum residentia, tum seg. 6. cap. I. de r. . sub Paulo III. tum sess 23. eap. r. sub Pio IV. sanctissime conssiluerat, ullo unquam tempore memoriria obliteraretur, in Provincialibus, & Episcopalibus Synodis illa sempeein posterum legenda, & promulganda praecepit e Pinnemo saltὶ tam δειν tum illud sub Paulo III. quam hoc ipsum, in Conciliis Provincialibus , υἰβopalibus publicari, sancta senisus praecipit ' cupit enim, qua adeo ex P florum munere, animarumque salute sunt, frequenter omnium auribus, meniatibus a insigi, ut in poclerum, Deo juvante, nulla temporum injuria, ati hominum oblisione , aut desuetudine aboleantur.
II. Ad haec, S. Carolus Borromaeus in saepius citato Coneilio Provi etali Mediolanensi V. pari. 3. AREcci. Mediol. pari. I. pag. 2 78. or 279. in qualibet Dioecesana Synodo semper legendas edixit Constitutiones Pii II. de Clericis illegitime promotis , S. Pii V. de confidentiis Beneis fiet alibus, & de Horis Canonicis recitandis, quibus permisit ut adjungo.
rentur alia vel Pontificia sanctiones, vel Provinciales Constitutiones, vel EG creta Diaeosana, quae Episcopus legenda censuerit . Nec incongruum esse, ait Gavantus in citata praxi pari. a. sus a. num. 39. σ seq. ut Episcopus promulgari jubeat etiam sacrarum Urbis Congregationum decreta, si quae de novo prodierint , ad universum Clerum spinantia ; simulque expedire monet, ut iis, quae leguntur, aliqua Episcopus vulgari se
204쪽
mone interserat, quibus causam, & rationes exponat , propter quas em narunt, & accuratam omnium observationem inculcet . Uerum , ne tot
Constitutionum , & decretorum sarrago confusonem pariat , & audientium mentes obruat, jamdiu mos inolevit, ut Episcopus in suis Synodalibus Constitutionibus, summorum Pontificum , saerarumque Urbis Congregationum recentia decreta , quae speciatim suo Clero notis eanda judia caverit , breviter innuat , eademque. postea vel per extensum , vel in compen)ium redacta, ac notis insuper quandoque illustrata, in appendice ad Synodum edat, & evulget.
III. attinet ad Fidei professionem , semper in Ecelesia haec disciplina viguit , ut Patres , ad sacra Comitia coeuntes , se Catholicam Fidem profiteri, & praecedentia tacumenica Concilia recipere ae admi tere , publice protestarentur . Ita praeseriim in Concilio Chalcedonensi ,
atque aiis deincens Conciliis, Nicaena, ae Constantinopolitana Fidei se mula recitata . Quibus vestigii inhaerens Tridentina Synodus sess. as. res m. cap. a. praecepit Patriarchis , Primatibus, Archiepiscopis, Episcopis, aliisque omnibus, qui de jure , vel consuetudine Synodo Provinciali anteresse debent, ut in ipsa prima S odo Pramineiali, pos finem praesentis Concitii habenda, ea omnia sngula, quae ab hac sancta S=nodo disita
tuta sunt, palam recipiant, necnon veram obedientiam summo Romano
Poni ei spondeant m profiteantur , fmulque haereses omnes, a sacris Can nibus , o Generalibus Conciliis, praesertimque ab hac eadem senodo damnatas , publice desolantur m anathematinent: eamdemque Fidei professionem semper deineeps a novis Ecclesiarum Praesulibus emittendam , statuit ici prima Synodo Provinciali , cui intervenerint e Idemque in posterum quia cumque in Patriarchas , Primates , Archiepiscopos , Episcoposque promovendi , in prima isnodo Provinciali , in qua ipsi interfuerint , omnino obserinvent. Huic vero sanctioni Episcopos, ut par erat, morem gessisse, probant omnium Provincialium Conciliorum , quae Tridentinum sunt cons Cuta , Acta , quorum pleraque ad rem allegantur a Natali Alexandro HAE Getis seculi xv. or xv I. dissere. I 2. urti Io. 3IV. Inspecto igitur Tridentini decreto , non tenetur Episcopus Fidei professionem emittere in prima Synodo Diaeceiana, sed in prima Provi ciali: attamen maxime decet, ut in hoc religionis actu praestando, etiam in sua Dioecesana Synodo , ceteris exemplo praeeat , & Fidem Catholicam , sub consueta sermula, coram astantium Sacerdotum coetu , palam Profiteatur ' quod docet Gavantus m citata praxi pare. 2. in annot. P.
Tationem simul adducens, cur id fieri expediat, inquiense Notandum est,mon teneri Episcopum emistere professionem Fidei in prima SUMO DANU ma , quia non habet ibi majorem , sed in prima senodo Pr inciali . Quia famen Provincialis S=nodvis fere nunquam hodie celebratur , laudandi sunt i Episcopi , qui in prima sua Synodo coram Deo , genusexi ante altare sylaei professonem eminunt', as enim actus summa religionis e quo casu sis m. I. M hii Diuiligod by Coosla
205쪽
Iiι totus CIerus, ob reverentiam genuferi Episcopi , qui breviari formaia , de qua infra , eam emittet me. Gavanto obsecuti sunt duo Cardinales ,
Archiepiscopi Neapolitani , Caninimus , & Pignatellus . Fidei professi nem , in sua quisque Sync . , emittentes .' quod ideo se facere declara runt , quia nulli Provinciali Concilio , usque ad eam diem , interve.
V. Severius egit Tridentinum Sessi. 2 . eap. I 2. de reformis cum Par
chis , a quibus Fidei professionem emitti voluit intra duos mentes , n merandos a die , qua Beneficii Parochialis possessionem consecuti sunt tFrmis etiam de beneficiis quibuscumque , Curam animarum habentibus , teianeantur a die adeptae possessionis , ad minus intra duos menses, in manibus ipsius Episcopi, -I eo ιmpedito , coram Generati eius Vicaris , seu Urim li , onMdoxae sua Fidei pubIicam facere professonem , O in Romanae E clesiae obedientia se permansuros , spondeant ac jurent e eidemsue obligationi obnoxios secit Canonicos Ecclesiarum Cathedralium; quin immo istos non solum coram Episcopo , aut ejus officiali , sed etiam Coram Capitulo , Fidei professionem edere debere, statuit.' Provisi autem de Canonicaribus , er Dimitatibus iis Ecclesis Calbedralibus, non solum coram Disicopo , sera .ius Veiali , sed etiam in Capitulo , idem facere teneantur . Porro tam tanonicos, quam Parochos , huic sanctioni non obtemperantes, jure privavit percipiendi suorum Beneficiorum fructus et iasioquin praedicti omnes
provise , si supra, fructus non faciant suo , nec illis possesso suffagetuν ubi
tamen , nomine fructuum . non venire quotidianas distributiones , saepius censuit sacra Congregatio Concilii, & praecipue di est. Februarii I 26. cum
interrnata : Quibus poenis subiaceant non emittentes , vel debito modo non
emittentes professonem Fidei et respondit: Non facere fructus suos, sed disse hutiones lucrari pro Horis , quibus intersunt: iuxta ea , quae de hac materia tractantes plene deduximus in nostra Inititur. 6o. VI. Praefatum Tridentini decretum fg. agis solos attingit Curatos . &Canonicos Cathedralium , non autem Canonicos Collegiatarum Ecclesiarum, ceterosque Beneficiarios e sed idem Tridentinum Gr. eap. a. sesspostquam ad Fidei prosessionem , in primo Provinciali Concilio emitte dam . adegit Episcopos, addidit et Cereis vera omnes , si e in praesenti , he in futurum Beneficia Ecclesasica habituri , er qui in senodo dioecesis
convenise debent, idem Mi supra , in ea isnodo , quae primo quoque temporaeelebrabitur , faciant e observent ' altas secundum formam sacrorum Cau
num puniant- . Dubitarunt quidem nonnulli , an ejusmodi decretum seis 2 s. reserendum sit ad decretum seg. 24. & de illis dumtaxat Beneficiariis accipiendum , de quibus cap. I 2. seg. 24. fuerat sermo e sed , unde hae dubitatio oriri queat , plane non videmus . In priori quippe decreto soli nominantur Curati , & Cathedralium Ecclesiarum Canonici z posteriorix vero decreti verba generalia sunt , & omnes omnino Beneficiarios complectuntur ' nec ullam involvunt particulam , quae vel leviter innuat se Disitiroo by Cc oste
206쪽
L I E. V. C A P. II. 17sthae intra limites prioris deereti esse restringenda : quapropter , sine ulla statione, concludendum est , postremi decreti virtute , omnes & singulos , qui Beneficium Ecclesiasticum possident , in prima Synodo Dicecel, na, eui alias obstringantur adesse, debere Fidei professionem emittere. VII. Verum , etsi Concilium Tridentinum praedicta statuerit , nullam tamen specialem Fidei sermulam , eeriis verbis conceptam , adornavit, inquam ii jurare debeant , quos ceteroquin ad Fidei prosessionem faciendam
severa lege adstrinxit . Eam tamen formulam postea concinnavit Pius IV.& sua Consitu . Io3. Bullari tom. q. pari. 2. pag. 2 Roman. edit. in
eam jurare jussit , quicumque Cathedralibus , aut superioribus Ecclesiis es.sent in posterum praeficiendi , vel Canonicatus Cathedralium Ecclesiarum ,
aut Beneficium animarum Curam annexam habens , forent consecuturi .
Quia autem de ceteris Beneficiariis nihil Pius I v. decrevit , inde exorta est dubitatio , an isti Fidei professionem in prima Synodo Dioecesana , ad
Tridentini normam edituri , teneantur illam conceptis verbis emittere, juxta formam a Pio IV. praescriptam e sed , cum in Plana formula, re vera alia non contineantur , praeter illa , quae Tridentinum foeci uim exprimenda praecepit, merito decisum fuit, illam ab omnibus este adhibendam, qui Tridentini decreto obstringuntur ad Fidei professionem , sive in Syn do , sive extra Synodum , edendam , quemadmodum refert Fagnanus in suis manuscriptis ad cap. 2. sess. 23. de reform. advertendum, quod, licet haec formula professonis Fidei , edita a Pio IV. non fuit edita rempore , tis P creti ' cum tamen praecip tur cincilio Pr inciali interessentibus professio eorum, quae in dicta formula continentur , bene suit jussicatum, secundum eam formulam quemque debere profiteri .
VIII. Non est tamen necesse , ut singuli Planam formulam separatim recitent , sed sat est , ut Synodi Seeretarius illam e suggestu alta voce legat, omnesque Fidem prosemiri eamdem totidem verbis simul repetant 'qua absoluta , bini , terni , vel quaterni ad Episcopum accedent , & e ram eo senuflexi, super exposita sacrosancta Euangelia jusjurandum singulatim in hunc modum proserent: Ego idem. N. N. sp eo, voveo, σς juro. Sic me Deus adisvet, haee sancta Dei Euangelia.
IX. Displicet hoc jusjurandum plerisque heterodoxis , ideo dumtaxavillud improbantibus , quia unicuique fas esse vellent , religionem, & Fi dem , quasi indusium, pro libito mutare; ae proinde Fidei professionem,
conceptis verbis faciendam, Fidem formulariam, per ludibrium appellant. Nostrum hic non est , eorum insaniam refelleret obiter tamen, & veluti per transennam advertimus , Fidei sormulas , non recenter adinventas ,
sicuti illi oblatrant, sed Eeclesiae coaevas esse , quod & cordatiores inter eosdem haereticos ultro fatentur : nullus siquidem adqltae aetatis , primis Ecclesiae seculis, Baptismate donabatουr, qui Catholicam Fidem, concepti verbis , antea non profiteretur , & grassantes tunc temporis haeretes pu blice non detestaretur: de qua re luculentum testimonium perhibent cy'Μ 1 pri Disiligod by Cooste
207쪽
prianus epi I. 76. ad Magnum , Tertullianus de Bapti'. cap. 6. Eus bius epise. ad Caesari apud Socratem lib. I. cap. 8. Agustinus lib. 8. fess. cap. 2. Specialem quoque Fidei professionem , sub certa sermula . semper Ecelesiam exegisse a suspectis Catholicis , redeuntibus ad Ecelesiam haereticis , ac novis Episcopis , tradit Cyrillus Alexandrinus epist.
ad ia carium tom. S. pari. 2. Operi par Iost. & pluribus probat Christia. nus Lupus in sebuiis , o' notis ad Canones Dbesinos tom. I. edit. Lova. nim. anni I 663. pag. 36O. X. Nec praeterea recens institutum est , ut Cattalicam Fidem , quam quis exterius profitetur , se costanter retenturum juratus promittat : etinenim Patres Concilii Toletani XI. anni 67s. ean. Io. statuere e Placuis
huic sancto Conestio , ut unusquisque , qui ad Ecesinasicor gradus es a
cessurus , non ante honoris consecrationem accipiat, quam placiti fui innodatisne promittat , ut Fadem Catholicam sincera cordis δευotione cusodiens ,
iusti m pie viisre debeat o Collectionis Haeduini tom. 3. eol. Io28. ubi placiti innodatione aliud designari non posse , quam juramenti vinculum , nemo non videt . Gregorius II. a Bonifacio . Germanorum Apostolo, quem pridie Kalendas Decembris anno T23. Episcopum inauguravit , juratam Fidei professionem , ab omnibus Episcopis in eorum ordinatione praestari solitam, accepit, in hanc Armam conceptam: Promitto ego Boianisaeius me. tibi, Beare Petre, Apostolorum Princeps, Vicarioque tuo beato Gregorio Papae, oe Successeribus ejus, per Patrem, Filium, σ D νitum Sanctum , Trinitatem inseparabilem , o' Me saerati mum Corpus tuum , me omnem Fidem , m puritatem sanctae Fidei Catholicae exhibere . in unitate ejusdem Fidei, Deo operante , per lare , in qua omnis Cbriasianorum salus esse me dubio comprobatur oec. apud Baronium ad eumdem annum 723. num. 4. Berengarius in Concilio Romano sub S. Gregorio VII. anni I p. post eiuratam haeresim , Fidei professionem , juramento super sancta Dei Euangelia , obsignavit , ut narrat Baronius ad dictum
annum num. 3. Et Concilium Tolosanum anni II 19. can. Io. sancivit e Aers tam maνes , quam foemina , masculi a XI v. anno, edi' supra , famminae a XII. abiurant omnem bares , extollentem se adversus forum, O Catholicam Romanam EeeIesam iurent etiam , quod Fidem Catholi-cam , quam Romana Ecclesia tenet praeneat, semabant: tom. 6. Coulectionis Harduini pari. m. col. IIs I. Haec , aliaque hujus generis innuis mera , vetustate veneranda exempla , & decreta satis superque essent ad
208쪽
SCrutinium, ita dictum a scrutando, duplex esse potest: speciale, cum
scilicet singularis personae mores investigantur ; Sc generale , cum in totius Cleri vivendi rationem inquiritur. Accuratissimum & minutissimum Scrutinium semper in Ecclesia fieri eonsuevit de probitate, doctrina, ceterisque animi dotibus eorum, qui ad ordines , praesertim Sacera dotium, & Episcopatum, essent promovendi; quamvis nec semper, nec ubique idem fuerit modus illud instituendi. In Constitutionibus Apost licis lib. S. cap. q. tom. I. Patri iaspo lic. Cotelerii pag. 39s. ab ipsis Ap stolis statutum dicitur, ut Episcopum ordinaturi, eum populo sistant, M.tatque qui inter reliquos pricipuus est, an ab omnibus tesimonium babeat , uod dignus si magna hae in illustri praefectura . Ex eadem Apostolica traditione promanasse, ut idem fieret in Sacerdotum , & Diaconorum ordinatione, asserit Cyprianus epist. 58. quae est ad Clerum , & plebes in Hispania consistentes: Ordinationes Sacerdotales nonnis sub populi asynsentis conscientia feri oportere, tit plebs praesente vel detegantur malorum crimina, wι bonorum merita praedicentur .... Nee hoe in Episcoporum tan- sum Sacerdotum , sed in Diaconorum ordinationibus obse asse . postolos,
animadvertimus. At in fine seculi I v. hane disciplinam in Africa mutari coepisse, colligitur ex Concilio Carthaginiensi III. anni 387. can. 22. re- Iato a Gratiano dist. 24. ubi Episcoporum arbitrio relinquitur, vel popu-Ii testimonium exquirere, vel aliter ordinandorum merita examinare :Mullus ordinetuν Clericus, nis probatus fuerit vel Episcoporum examine, mel populi testimonio. Enimvero eum absonum visum fuerit , cuilibet eris ex infima plebe permittere , illos publice accusare , quos ipsam et adoE Piscopatum, Sacerdotium, aliudve sacrum ministerium , electio fecerit honorandos; usus postea invaluit, ut Ordinandi vitia, non palam & publice, sed secreto, Episcopo denuntiarentur: Episcopi autem erat, primo Ioco , in denuntiantium vitam inquirere, ut inde liqueret, an & quanta fides esset illis habenda; cujus consuetudinis plurima exempla adducit
Cironius ad tit. 12. de Serutinis in ordine faciendo. Ne autem, in hac ipsa secreta denuntiatione , aditus pateret calumniae , accusatorem , crimen Non probantem, quod ordinis eandidato assinxerat, exilio plectendum , statuit Iustinianus Imperator novilla I 23. eap. 2. .Accusator autem, si emon probaverit, sive etiam fugit propostam a se accusationem, a provincia, En qua habitat, abjiciatur.' & novella s. cap. 2. eum in perpetuum a s
cra communione segregandum constituit.
II. Quia porro Episcopi, pluribus curis distenti, non poterant sin3 Iorum, quibus essent manus imposituri, vitam & mores diligenter , sic
209쪽
uti oportebat, examinare ; inde factum est, ut Ordinandorum scrutinium commiserint Archidiaconis: quod quidem consilium jam a quarto seculo captum fuisse a Romanis Pontificibus, qui totius Ecclesiς regendς onere
gravantur, constat ex Hieronymo , Us. I 46. ad Euangelium tom. I. Oper. eol. Uo 7 7. scribente .' Sed dicis , quomodo Roma , ad testimonium Diaconi , Pres ter ordinatur pΙΙΙ. Posteriori aevo diversus, magisque exactus peragendi scrutinii mo dus inductus est, quem primo praescriptum invenimus a Concilio Nan. Retensi incertae aetatis, quod tamen Eruditi consentiunt non esse seeulci
Ix. posterius , sed vel anno vel stoo. celebratum : in ejin quippe
cap. II. decernitur: Episcopus quando Ordinationem facere disponit. ν-er, qui ad sacrum m niserium accedere volunt, seria quarta ante ipsam ordia nationem evocandi sunt ad civitatem , una cum Archipresbieris , qui eos praesentare debent. Et tunc Episcopus e latere fas dirigera debet Sacerdotes , O alios prudentes Uiros, gnaros Legis Diυinae, exercitator in Emesa sieir sanctionibus, qui Ordinandorum vitam, genur , patriam, aerarem , in
Ilitutionem, Deum, ubi edueati sunt, si simi bene litterati, si in Lete Do mini instructi, diligenter intesigent. Conesi. Gau. editionis Sirmondi ram. 3. par 4. & Collectionis Harduini ram. 6. pari. t. eol. 436. Sed, quoniam 1alutaris haec institutio, temporum malitia, atque Episcoporum incuria desueverat; sapienter propterea ad hoc delecti a Paulo III. Cardi. nales & Praesules, ut nimirum collato studio ea ipsi suggererent , quae
ad resormandam Ecclesiam necessaria reputarent, in celebri consilio, anno is 38. eidem Pontifici in scriptis exhibito , inter reteros corrigendos aruuius, hunc, tamquam gravissimum, primo loco recensuere : Primus a usus in hac parte est Ordinatio Clericorum, Er praesertim Presbnerarum, in qua, utilia adhibetur eura, nulla adhibetur diligent/a, quod pasm quisan
pin sent, imperitusimi sent, vilissimo genere mi sui, malis moribus ornati
adolescentes admittantur ad ordines sacros, maxime ad Presbyter - , ad ebaracterem , inquam , Christim maxime exprimentem.' h ne innum
ea scandala, hine eontemptus ordinis Ecclesiastet , hine DiυIvi cultus --neratio non tantum diminuta, sed etiam prope jam extincta . Ad Me autem praecidenda scandala, iidem delecti Cardinales,& Praesules modum Pontia fici indicarunt, quo in posterum exactum, de promovendis ad ordines , Scrutinium efformaretur. Quod vero illi tantopere exoptaverant, Concilii Tridentini Patres postea praestiterunt seg. 23. eap. 7. de reform. ubi alleg Ium Nannetensem canonem totidem fere verbis instaurarunt ; eamque Tridentini sanctionem , adhuc luculentius explicatam, inculcarunt, religi seque custodiri praeeeperunt Clemens VIII. Constit. 6 I. q. 7. ram. 3. At xander VII. Coussit. xχρ. tom. s. Innocentius XIII. Constit. 34. S.
Bullari rom. Io. pari. Σ. Roman. edis. Sc nos ipsi in epistola commoniatoria ad omnes Episcopos, quae est secunda x. ninri Eullarii tom. I.
IV. Quamquam autem trunc in ipso indinati is actu Scrutinium non
210쪽
fiat, attamen, ut antiquissims illius discipling, quam commemoravimus memoria extet,& saltem vestigia remaneant, Episcopus Diaconatum, aut Sacerdotium collaturus, populi testimonium exquirit , dicens et de eorum actibus , aut moribus noveritis, quid de merito sentiatis, libera voeo pandaιis . . . . Si quis habet aliquid contra illos ,pro Deo, o propter Deum , cum fiducia exeat dicat. Et Archidiaconum postea interrogat, an sciat, esse dignum, quem ordinandum exhibet: cui Archidiaconus respondet :Quantum humana fraguitas nosse fuit , seis, restificor, ipsum dignum esse ad hujus onus e ii. Similem attestationis sermulam adhibitam vidi. mus in nonnullis antiquis litteris, quibus Episcopus Clericum , e sita in
alienam dioecesim commeantem , in hune modum commendabat o Gi , in quantum humana fragilitas scire potes, administratione sacrorum miniseriarum non si indignus: apud Pithoeum in Glossario Iulιani ia tecessoris . Quia porro praedicta Archidiaconi attestatio, nunc merus ritus, & caere. monia est, cum jam aliunde ordinandi vitam & mores Episcopus antea exploraverit . idcirco Innocentius III. in Cap. unie. de Scrutinio an ordine faciendo, culpa vacare dixit, Archidiaconum , illum dignum affirmantem , quem indignum esse non novit, quamvis ignoret , an re vera dignus e. xistatav. Hate de Scrutinio particulari. Scrutinium generale totius Cleri fieri deberet in Dioecesiana Synodo, ubi totus Clerus Episcopi oeulis & cens subjacet. Forma istud peragendi iam indicata fuit lib. cap. a. n. z. Synodi initio eliguntur Serutatores, seu Scrutinii Ρrs secti, ex urbano, &dioecesiano Clem, qui Sacerdotes sint, state, prudentia, & probitate prς-
stantes, tot numero, quot necessarii reputantur ad universi Cleri Scrutinium, intra tempus Synodalium sessionum, absolvendum.' utque id commodius expleri valeat, singulis Scrutatoribus certus scrutandorum numerus assignatur, & unusquisque Serutator unum sibi adsciscit Seribam, cujus sit, eorum, qui Scrutinio subjiciuntur, responsiones notare, quamvis ea , quae graviora sunt, & arctius secretum exigunt, ipsemet Scrutator scribere debeat: omnia Vero, quae explorarunt, ante Synodi finem , in compendium
redacta, & scriptis consignata, Episcopo reserant, ut, si quid omnibus incommuni iniungendum sit, fiat, ae opportuno Synodi decreto irrepentea a
VI. Singulis Scrutatoribus traditur tabella, seu schedula Serutinii , ubieerta capita adnotantur rerum, de quibus Episcopus vult esse speetatim inquirendum. A Burchardo , Hormatiens viiscopo, Iib. a. decretori cap. 91. σ pluribus sequentibus, octo supra octaeinta proponuntur interrogationes, in Synodo faciendae , accuratum certe, sed nimis prolixum Scri tinium continentes : eodemque prolixitatis vitio laborat Scrutinium exhibitum ab Antonio Maria Gratiano in senori A merina cap. I 6. m M. In Actis Ecclesiae Μediolanensis pari. o. pag. 997. diligens reperitur ς- talreus eorum , quae Scrutatores indagare debent; quibus tamen permit'