Tractatus de sensu et auctoritate decretorum Constantiensis concilij sessione quarta et quinta circa potestatem ecclesiasticam editorum cum actis et gestis ad illa spectantibus ... opera et studio d. Emanuelis a Schelstrate

발행: 1686년

분량: 518페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

38 Dissertatio I. Caput III.

interest, qua sessione Decretum cum clausula supra dicta editum fuerit. Et ex his omnibus, quae hac Dissertatione dicta sunt de Decreto primo sessionis

quartae, patet, quam male concluserit D. Maimbourg , se quod ipse non debeat co rigere Concilium Constantiense iuxta ea, quae in Manuscriptis a me allatis reperiuntur, sed e contra me textum debere D corrigere iuxta Manuscripta sua , ita ut is prima ratio , ob quam Volui, auctorita talem horum Decretorum in dubium se reuocari posse , sit nulla. ,, Haec enim quam longe a Vero absunt, tam procul ab aequo aliena sunt. Ostendi enim ex Ma

nuscriptis indubitatae fidei Codicibus , &

aequalium Scriptorum testimoniis, non solum dubium esse Decretum primum sessionis quartae, sed etiam corruptum ad manus nostras peruenisse , adeo ut emendatione omnino indigeat ; & quod, quando iam emendatum erit , nihil plane ad auctoritatem Conciliorum Generalium, sed

solum ad auctoritatem Concilij Constan-riensis tempore schismatis celebrati faciet .

172쪽

DISSERTATIO II.

DE A CTORITATE DECRETORUM CONSTANTIENSIUM SESSIONIS QUINTAE .

DECRETA sessionis quintae Constantiensis Concilij, de quibus agimus,

sunt duo priora de auctoritate Concili rum Generalium , ijs verbis in Manuscriptis Codicibus extantia, quibus reperium tur edita , & a nobis initio huius Tracta- . t s excusa. Primum agit de sola Constantiensi Synodo, quam potestatem a Christo immediate habere declarat, cui quilibet, cuiuscumque status , licet Papalis existat, obedire tenetur in his , quae pertinent ad fidem & extirpationem schismatis tunc Vigentis, ac reformationem Ecclesiae Dei in Capite & in membris. Secundum Vero declarat , quod quicumque cuiuscumque satus, licet Papalis sit, qui mandatis aut praeceptis Constantiensis Synodi, & cmiuscumque alterius Concilij Generalis legitime congregati, super pramissis seu ad ea speetim tibus, stetis vel faciendis obedi-

re contumaciter contempserit, nisi resi-

173쪽

6o Dissertatio II.

& debite puniatur, etiam ad alia Iuris su

sidia, si opus fuerit, recurrendo. Duo autem sunt, quae de his Decretis a temporibus ipsius Constantiensis Conci- lij controuerti coeperunt, quorum primum spectat ad sensum, secundum ad auctoritatem eorum. Quoad sensum, an in ijs gatur de solis Concilijs, tempore schismatis pro eiusdem extirpatione conuocatis, an Vero de unoquoque Concilio Generali etiam extra tempus schismatis celebrato Quoad auctoritatem vero , an supposito, quod de quocumque Concilio Generali intelligantur, indubitatae auctoritatis censenda sint,& cum sufficienti examine consentientibus omnibus , quorum intererat, a Concilio vere Generali edita fuerint Ex his autem duabus controuersijs, relicta prima pro Dissertatione sequenti, secundam dumtaxat in pr senti examinabimus, de qua iam dudum tradiderunt Viri ex omni Natione grauissimi,Decreta tanti facienda no esse, quanti olim ea fecit Ioannes

Gersonius, qui diuersis locis indicauit, D creta sessionis quintae illius auctoritatis es

se, cui contradici non possit. Fuerunt namque plures Doctores, qui sententiam ipsius

174쪽

tribus rationibus in dubium reuocarunt: primo, quod Decreta illa cum m tura deliberatione, & debito tantie rei ex mine statuta non sint: secundo, quod sus fragio omnium , quorum intererat, comclusa non fuerint : tertio demum , quod Concilium non esset Vniuersale , quando ea edidit. Et ne quisquam putet, haec gratis & sine sundamento asseri, has tres dubitandi rationes tribus sequentibus huius Dissertationis Capitibus fusius exponemus C A Ρ V Τ I.

An Decreta se sonis quinta desuperioris

te Concilij intellecta, cum matura deliaberatione , s debito tantae rei exa

mine tuta fuerint

CVM in Dissertatione tuerp. ostendisi

ssem, Decreta de auctoritate Conc, liorum Generalium praecipitanter conclusa, insuffcienter examinata , & contradicentibus pluribus publicata fuisse, opposuit sese D. Maimbourg pagina a Fq. sui

Tractatus Historici : is Sustinens contra D me , quod numquam quaestio melius e- M E qu B aminata suerit, quam haec , de qua hia peridatae is Com

175쪽

Pape, elle fui si

comme te dissent les Aedis , aux

fia. Dissertatio II.

Concilio agebatur. X tempore enim, ,;, quo in Concilio Pisano, ubi prima vice,, agitata fuit, pro Concilio decisa est, non

is alia fere de re actum erat in disputatio nibus, collationibus, Concilio ipso Consistantiensi ante &post sermonem Ioannis Gersonij. Quinimo post conuentum,irta quo tam grauiter ressitatum fuit id, quod in contrarium dixerant Cardinales ais Pontifice missi, tam bene examinata fuit,

Vt omnes quatuor Nationes de ea con-DUenerint . . . Duo Decreta huius sessio nis communi consensu statuta suerunt,

is prout dicunt Acta, quibus D. Scheistra te nihil omnino habet, quod ex Manu scriptis suis opponat. En quomodo Acta

se illa loquuntur : cuibus Articulis , ὸ

se Constitellionibus lectis, Concilium eos s eas uniformiter approbauit concim

Haec Auctor iste , cui eradem modo respondere possem, me sustinere contra ipsum: primo, quod numquam quaestio minus examinata fuerit in aliquo Concilio, quam illa de superioritate Synodorum G neralium , si decisa supponatur in Constantiensi: secundo, quod a vero alienum sit,

176쪽

Caput L. 63' quaestionem illam in Concilio Pisano non

tiensi ante sermonem Ioannis Gersonii nihil in disputationibus & collationibus publicis de ea deliberatum aut ex profesta disputatum reperiatur : quarto demum , quod post sermonem Ioannis Gersonis, non omneS circa Decreta conuenerint, sed illi, qui ante sessionem quartam ijs contradi-Xerant, in sententia manserint post sessionem quintam. Et his quidem D. Maim- bourg pleniter satisfamam esse putassenta, si vestigia ipsius insequendo dicta mea ine ulteriori probatione recipi debere existimassem. Verum ne verba mea oraculorum instar obtrudere velle Videar , lar dicta Actis authenticis & aequalium Scri-Ptorum testimoniis comprobanda sunt, quod duobus sequentibus Articulis faciam,

agendo in primo de Actis Pisanis, in secundo de Gestis Constam tiensis Concilii.

177쪽

Dissertatio II.

suod Concilium Pisanum non deciderit quaestionem de auctoritate Concili, G neralis supra Pontificem. CONSUEVERANT Auctores grauissimi,

qui de superioritate Concilii agunt, supponere , quaestionem non institui de tempore schismatis, quo plures de Pontificatu contendunt , sed de unico, Vero,&indubitato Pontifice, de quo consequenter agere debuit D. Maim bourg, quando in

Tractatu suo Historico scripsit, quod Comcilium Pisanum quaestionem de auctoritate Synodi Generalis supra Pontificem deciderit: ,, In Concilio Pisano, inquit, ubiis prima Vice quaestio agitata fuit, pro Conis cilio decisa est. is Verba, quibus hoc pro

bandum susceperat, reperiuntur cap. 2I-

sui Tractatus, ubi pagina ri . sic scribit de Concilio Pisano: is Celebris Doctor Petrus Plaoust unus ex Deputatis Uniue sitatis Parisiensis, quς tunc maximi apud omnes fiebat, habuit in plena Congre-D gatione Concilij longam & doctam or

178쪽

Caput L Artic. I. 6 stri tionem, in qua pluribus rationibus pro- ζαbabat, Ecclesiam uniuersalem, & Conse- bdduc Su. quenter Concilium Generale ipsam re- 'qaeclarabatur, centum & tres Doctores,& sentiment de rLicentiatos in Theologia ex ijs, qui De- Paris,&deto putati erant ab UniversitatibuS , conue- niuersitea de

senisse de mandato Cardinalium , ut deli- fi in hin; berarent super hac materia, quodque om- mi , D nes Communi voto amplexi essent senten- l et, tiam Vniuersitatis Parisiensis. Asieuera- bat etiam , quod praeter Vniuersitatesse Galliae, ita quoque sentiret celebris Lis uersitas Bononiensis, cuius litterae habe- Theoloe d se bantur , & Vniuersitas Florentina , quae T. sententiam suam dederat in scripto a I' IS DURxer

ciliorum Philippi Labbei, & Tomo VI. 'I Spicilegiorum Lucae dacherij, quorum

Auctorum editiones citat pag. 2 I6. in mar- x-

179쪽

Vniuersite de Boulosne, donion avolt les let- tres,&de eelle de Florence,qui ravolt donne par un ecrit signe de fix vingis DoctiuIS Acta Pisana mi- Mus correcta ex editione Parisi-

66 Dissertatio II.

gine: editiones autem illae, cum in multis differant, antequam de re ipsa iudicemus, in medium adferendae sunt. Ac prior quidem minus correcta a Philippo Latabeo ex alia anteriori editione Parisiensi exhibita refert de Petro Plaoust, quod anno Iqo9. die 29. Maii orationem habuerit, qua mentem suam de suprema auel oritate Ecclesiae in publica Congregatione eX- posuit, sed addit, quod post orationem a tulerit opinionem Vniuersitatis Parisiensis: Et postmodum posuit opinionem VHuestatis Parisiensis, videlicet, quod P trus de Luna est sibimaticus pertinax, shaereticus, etiam accipiendo hare proprie pricte, pracisusque ab Ecclesia Dei, siectus a Iure Papatus priuatus, ac pcrConcilium de facito tamquam talis ei Iendus π priuandus, s hac declarauit pluribus rationibus. Et subiunxit, quod de

eadem opinione erant Vniuerstates , Am

rigauensis, Aurelianensis , s Tholo sana. Ipse autem desiendente de Cathedra Uenit quidam Epis opus Italus, qui opinionem tredecim Magistrorum, N plurium

Licentiatorum s Baccalaureorum forma-ιorum , ac Vniuersitatis Eonon ensis in

180쪽

Caput L Artis. I. 67 quadam schedula pubiscauit , qua est conformis opinioni Vniuersitatis Parisiensis.

Ita Acta Pisana prioris editionis, quae L Cas D'Acherius his verbis Tomo VI. Spici- legiorum integriora edidit ex tribus C dicibus Bibliothecae Gemmeticensis.

Decima tertia si fio fuit die Mercuri'as Maj, qua fuit in septimana Penteco--D sis, in qua postMissam Litanias Migifer Petrus Plaoust pro Universitate Parisensi dixit, s declarauit opinionem mniuersitatis esse Mos duos contendentes δε- here reputari schismaticos , s antiquati Fhismatis nutritores, hareticos pertinaces ,firmans auctoritatem Concilij ad decidendam hanc causam , s declarandum , eos esse ab Ecclesia praecisos abiectos eos, quantum opus es , abjciendos , sc. . .

sumens thema s/um , Congregabuntur flj Iuda re Hierusalem, ου ponent sibi Caput

mnum Postea immediate unus Apis opus Italicus, dictus uariensis, legit

quamdam Medulam facientem menti nem, qualiter secundum ordinationem Dominorum Cardinalium per D. Cardinalem Mediolanensim fuerunt simul congregati omnes Magistri in Theologia LL I a ce

SEARCH

MENU NAVIGATION