Tractatus de sensu et auctoritate decretorum Constantiensis concilij sessione quarta et quinta circa potestatem ecclesiasticam editorum cum actis et gestis ad illa spectantibus ... opera et studio d. Emanuelis a Schelstrate

발행: 1686년

분량: 518페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

iij sugam arripuisset, & Ioannes Gersonius post biduum sermonem habuisset coram Patribus Concilii de auctoritate Ecclesiae

supra Pontificem : En, inquit, occasio- nem, quae tunc peperit celebrem illario quaestionem , quae numquam antea agio lata erat in Ecclesia , an nimirum Com

ilium si supra Papam , aut Papa supra

is Concilium λ Sicut enim sermo Cancebis larij Parisiensis magnum rumorem exci- tauerat tam Constantiae, quam Scatasta,

is ubi plures Cardinales, & alij Concilii

se Patres ad Papam peruenerant, non Ombse serunt ea de re disputare cum magno

,, feruore immediate post sessione tertiam, quae coepit die Lunae as. Mariij, & diet, sequenti continuata fuit. se Haec ibi D. Maim bourg citans in margine Acta Constantiensis Concilii, & Auctores contem

poraneos, ut eorum testimonio probaret,

Quaestionem de superioritate Concilij ex sermone Gersonis ortum Constantiae &Scamuta duxisse : unde Auctor ille nullatenus sibi constat, dum in Tractatu libstorico scripsit, ante eumdem sermonem a Nationibus Quaestionem illam exagitatam fuisse.

192쪽

Caput L Artis. II. pNeque minus distanat Achis Concilii, in quibus refertur, quod post fugam Ioa

bis XXIII. tres Cardinales Deputati suerint , ut ad Papam Scassasst commorantem accederent, & ad Procuratorium super Cessione Pontificatus constituendum, Conciliumque continuandum inducerent: quodque 23. Martii dissi tres Legati Cardina- Rcrissum

Ιes , cum ex mandato Sacri Colleo ii ad citi, ex Gobu

ater te parabant, summa animorum admDratione exceperint nouum de audienda

Missa Sancti Spiritus pro unione & exti patione schis natis. Propter quod, inquit Regestum, Cardinales malde admiratissent, timentes , ne Concilium aliquid furiose attemptaret contra Dominu nostrum .

Papam: propter quod deliberauerunt Misis non interesse. Infra tamen Missam a

cesto Domino Rege Romanorum in qua

dam Capella Ecclesia Constantiensis secum sicuti t. Finita itaque Misa celebra

ta per D. Patriarcham Antiochenum, recitatoque sermone per quemdam Doctorem de Universitate Parisiensi in confirmati nem Concili', 'l' derogationem Lurisdictionis i urApostolica , nulloque alio actu ibidem fa-M , pradicti tres Cardinales Legati iter

193쪽

8o D, sertatio II.

arripuerunt versus Dominum nostrumo

Doctor Parisiensis, cuius hic tacito nomine meminit Regestum, est Ioannes Ce Diniri si 'se' sonius.dui modum, quo sermonem hunC

h c prontes, quatenus hoc matutino tempore essem habiturus orationem nomIn suo pro veritatis elucidatione circa ea, qua per hoc Sacrum Concilium agenda videmtur occurrere. Nullus, opinor, mirabitur,

si ad hanc tu onem ego fragilitatis mea consitus, s temporis arctatione pressus empaui. Ita ipse Gersonius de sermone suo Vnica nocte composito , quo Constantincoram Patribus publice agere Coepit pro confirmanda superioritate Concilii, idque adeo inconsulte, ut Regestum significet, eum in derogationem Iur Pictionis Apo- solica sermonem habuisse , post quem inmen, teste eodem Regesto , contra auctoritatem Pontificiam nihil aliud in Concilio actum, nihil omnino a Nationibus d liberatum , nihil plane a Patribus decisum

194쪽

rictu de in Vita Io

Caput I. Artic. II. 8 IPrima , quam D. Maimbourg in Tractatu de schismate Occidentali superioriatatis mentionem reperit , est illa apud Ni mum in vita Ioannis XXIII. quae post reditum trium Cardinalium coram R ege . Romanorum , & quibusdam Patribus priuatim facta est die 26. Martii: Redierunt

huc , inquit Niemus, scilicet ad Constan-

illa die fuit congregatio illorum, qui erant G Concilio, ου interfuit Rex ipse, oel ist .a ita. Ium accesserunt sex Cardinales, oe ample multum locuti fuerunt contra ipsim Comcilium , scilicet quod dissolutum esset propter absentiam oe recessum dicti Balthasim ris. Et eis responsym fuit acriter per plures de ipso Concilio, Viros magna auctoria

tatis ricientificos , scilicet quod Papa nouessit supra Concilium,sed esset sub Concilio

Facta illinc contentio magna hinc inde Vltima haec Niemi verba repetit D. Matin bourg in Tractatu Historico cap. 2I. pag. 222. & loco acriter male legit alacriter. Quod enim acriter legendum sit, non - 'lum testantur Spondanus & Odoricus Ra

195쪽

ga Dissertatio II.

dc contentione hinc inde dictum fuisse notat, adiungens, quod suscitato maiori ci more contra Cardinales in congregation

prafata, ipsi insalutato hospite abierunt. Nolim hic inquirere, an Quaestio, cuius

meminit Niemus, versaretur circa auctoritatem Concilij supra indubitatum Pomtificem , an potius circa auctoritatem I annis XXIII dissoluentis Conciliunta :quamuis enim supponamus, de auctorit te Concilij supra indubitatum Pontificem actum fuisse, ut voluit D. Maimbourg, inde tamen nihil Consequetur pro matura deliberatione, cum ex verbis ipsius Niemi deducatur, nihil deliberate, sed contentiose potius & cum clamore strepitantium in priuato illo congressu assertum suisse. E dem modo dicendum est de contentionC, super Decretis die a I. Marth habita. Cum enim Cardinales & Regis Galliae Legati illo die coram Nationibus publice referre deberent, quaecumque Ioannes XXIII. processione Pontificatus & continuatione Co

cilii offerebat, Haec omnia, inquit Reg ezzz - sum, tamquam ludicra s e pro parte Domini nostri Papa oblata per Regem Romanorum , s alios ibidem astantes repu

196쪽

. Caput I. Artis. II. 83 tuta fuerunt; fuitque ibidem etnanimiteretociferatum: His non obsantibus fiat si s flat Aeso. Post hanc enim vociserati

tionem concitatis contra Ioannem Patrum animis, a tribus Nationibus conclusa sunt Decreta de auctoritate Conciliorum sup rius allata, idque tam praecipitanter &in- Consulte, ut Cardinales, qui nihil sciebant de agendis in sessione, una cum Ambassiatoribus Regis Franciae, ad eam venire recusarint, & re ipsa numquam venissent, nisi obtinuissent mediante Rege Roman rum , quod primum Decretum sine mentione reformationis Ecclesiae publicaretur,

secundum vero de auctoritate coactiva Conciliorum omnino omitteretur , Ut ex

Manuscriptis indubitatae fidei Codicibus Dissertatione praecedenti probauimus. Notandum vero ex iisdem Manuscriptis, quod Cardinales ideo sessioni quartae interesse noluerint, quia super illis dissinitionibus non fuerant habitae, nec suffciem ter petitae deliberationes eorum. Ex quibus verbis aperte constat, quod licet amte sessione quartam apud Nationes actum

fuisset de superioritate Concilii , non tamen suffcienter & plene: quam ob rem

197쪽

84 Dissertatio II.

semper addidi , non fuisse cum maturil, sufficienti, & debita deliberatione discussaea Decreta , ut ipsi Cardinales verbis supra citatis attestantur. Neque videre possum , ex quibus monumentis D. Maim- bourg, supponens Decretum sessionis qua tar ad superioritatem Concilii spectare , tam asseueranter tradiderit, Quaestionenta illa de re ante sessionem quartam debite examinatam fuisse. Non solum enim , constat ex Gestis Constantiensis Concilii, paulo ante sessionem quartam conuenisse inter Cardinales & Deputatos Nationum, quod in illa nulla mentio fieret de alio, quam Constantiensi Concilio tempore schismatis celebrato, sed ex Regesto Actorum Constantiensium hactenus inedito etiam clarissime patet, quod a Cardinalibus sessione quarta monitς sint Nationes , ut i sti penderent ad tempus materias, qua habent magnas di cultates, ου maturam excount deliberationem.

Auro contra aestimanda est prudentismina illa Cardinalium admonitio, qua Decreta maiori deliberatione indiguisse tectantur. Si enim conclusio Nationum de Decretis faeta fuerit ante sessionem quar

tam a

198쪽

Caput L Arti I. 83 tam, & in ipsa sessione quarta Sacrum Cardinalium Collegium publice Nationes.

monuerit, materiam illis Contentam hibere magnas di cultates, s maturam exigere deliberationem, dubium esse non potest, quin sine debita deliberatione, & cum insuffcienti examine factu putauerit, quis quid circa illa ante sessionem quartam a Nationibus actum fuit. Nec est , quod quisquam contra hoc grauissimum destimonium opponat cum D. Maimbourg , id a

tum fuisse : non enim agimus hic de sententia unius Cardinalis Bellarmini , qui constare dixit, quod Decretum Constantiense de auctoritate Conciliorum sine examine factum fuerit, sed agimus de integro Cardinalium Collegio , quod Concilio Constantiensi interfuit, &non solum ante sessionem quartam Decreta ob defectum suffcientis deliberationis constanter

reiecit, sed in ipsa quoque sessione N tiones publice admonuit , quod pluribus di cultatibus obnoxia essent, s maturi

ri deliberatione indigerent. Memoria repetebant Romanae Ecclesiae

Principes, quid antiquitus fieri consueue

rat s

199쪽

εε Dissertatio II. . rat, quando in aliquo Concilio de re maioris momenti & varijs dissicultatibus o,

noxia statuendum erat.&Sciebant, quam , magno examine , Ut caetera omittam, dα

cultu Imaginum in Synodo Nicena Gen rati septima actum fuerat. Extant etiamnum Gesta istius Concilij, ex quibus manifestum fit, imus Synodi Patres habito inter se' communi consilio non semel, sed saepius Ecclesiae traditionem de illo consuluisse. Vnde in Atas etiamnum reperiuntur centena antiquorum de cultu Im ginum testimonia , quae omnia coram Patribus in sessionibus publicis recitata fuerunt , antequam res illa contra Iconoclastas decisa , & Decreto Synodico firmata fuit. Et hoc est , quod Cardinales a Nationibus in statuendis de auctoritate Conciliorum Decretis omitam fuisse sessi

ne quarta admonere potuerunt, cum in re tanti momenti, ut in caeteris omnibus fi ri semper consueuerat, expendenda sui sent antiquorum Patrum scripta, Summinrum Pontificum Decreta,& Conciliorum Generalium monumenta , ex quibus d traditione Circa auctoritatem Pontificiam constare debebat.

200쪽

Caput I. Artis. II. 87

Ex his enim patuisset, quam auctoritatem veneranda antiquitas Sedi Apostolicς Competere tradiderat, quam Iurisdictionem ipsus Pontifices tamquam ouilis D minici Pastores exercuerant in Ecclesia, &quanta cum Veneratione de silprema Petri eiusque Successorum Potestate Concilia, ipsa egerant. Constitisset, quod Concilium

Chalcedonense Generale Quartu omnium Oecumenicorum Orientalium numerosissimum in epistola Synodica Leonem I Summitatis ititulo nominarit, eaque C nonem suuin 23. de tribuendo Sedi Constantinopolitanae secundo honoris loco ad

Leonem I. , Ut eius auctoritate confirma

retur, miserit,&quia iudicio ipsius firma

tus non fuit, robore suo caruerit. Inn

tuisset, Celestinum suis Legatis ad Conc, lium Ephesinum Generale Tertia proficia scentibus in mandatis dedisse, quod ipsius nomine in Concilio iudicare , non Vero a Concilio iudicari deberent, quod his Verbis legitur in Caelestini Commonitorio et Auctoritatem Sedis Apostolica custodiri debere; Huidem instructiones , qua v bis tradita Iunt, hoc loquantur', ut inter

esse Conventui debeatis: ad diseptationem

caelestinas Papa

in Commonitorio nuper edito per Stephanum Balusium ex Manu scripto Gaiae OI-beniso UT confer

SEARCH

MENU NAVIGATION