장음표시 사용
151쪽
r FLOREsNon desiderabis artifices, si seque re naturam: illa noluit esse districtos :ad quaecunque nos cogebat, instruxit. Frigus intolerabile est corpori nudo, Quid ergo Z num quid non pelles ferarum , dc aliorum animalium, a frigore satis abundeque defendcre queunt tnon corticibus arborum pleraequegcntes tegunt. corpora 3 non avium plumae in usum vestis conseruntvrynon fuit tam inimica natura , ut cum omnibus aliis animalibus facilem aEhum vitae daret: homo solus non posset sine tot artibus vivere. Nihil horum ab illa nobis imperatum est , nihil aegre quaerendum, ut possit vita produci. Ad parata nati sumus : nos omnia nobis difficilia facilium fastidio secimus. Tecta tegumentaque & fomenta corporum, di cibi, dc quae nunc ingens negotium facta sunt, obvia erant, dc gratuita, & opera levi parabilia : modus
riqu/- enim omnium , prout pollulabat nerum pse cessitas, erat: nos ista pretiosa, nos mi-rr-- ra, nos magnis multisque conquirenda artibus fecimus. Sufficit ad id natura , quod poscit. A natura luxuria descivit: quae quotidie seipsam incitat , & tot saeculis crescit, & ingenio adj
152쪽
s ENECAE. 14sadjuvat vitia. Primo supervacua coepi econctipiscete, inde contraria, novissime corpori animum addixit, & illius deservire libidini iussit. Omnes istae artes, quibus aut excitatur civitas, aut strepit, corporis negotium gerunt: cui omnia olim tanquam servo praestabantur, nunc tanquam domino parantur. Itaque hinc textorum, hinc fabrorum officinae sunt, hinc odores quentium, hinc molles corporis motus docentium, mollesque cantus de infractos. Recessit enim ille naturalis
modus , desideria ope necessaria siniens: jam rusticitatis &miseriae est, velle quantum sat est.
Quid hominum illo genere felicitisti
In commune rerum natura fruebantur : sufficiebat illa, ut parens, in tutelam omnium : haec erat publicarum
opum secura possessio. iiid ni ego
illud locupletissimum mortalium ge- nus dixerim, in quo pauperem invenire non posses 3 Irrupit in res optime positas avaritia : & dum seducere aliquid cupit, atque in suum vertere, Omnia fecit aliena, &in augustum exim menso redacta, paupertatem intulit, multa concupiscendo, omnia amisit.
153쪽
r s F Ε Ο E SIlli, quos aliquod nemus densum a solesust. py teXerat, qui adversus saevitiam hiemaeuis , aut imbris, vili receptaculo tuti laborat. sub fronde vivebant, placidas transigebant sine sitispirio noctes. Sollicitudo nos in nostra purpura versat, &acerrimis excitat stimulis : mollem somnum illis dura tellus dabat. Non impendebant caelata laquearia ; sed in aperto jacentes fudera superlabebantur, dc insigne spe istaculum no fhium, mundus in praeceps agebatur, silentio tantum opus ducens : tam interdiu illis , quam noctu , patebat prospectus hujus pulcherrimae domus: libebat intueri signa , ex media caeli parte Vergentia, rursus ex occulto alia surgentia. Quidni iuvaret vagari inter tam late sparsa miracula 3 At vos ad omnem tectorum pavetis sonum , & inter pi-
Natura cturas vestras si quid increpuit, fugitis hi ' attoniti. Non habebant domos, instar
urbium. Spiritus ac liber inter aperta fatus, de levis umbra rupis aut arboris,& perlucidi fontes, rivique non opere, nec fistula, nec ullo coaeto itinere obsolefacti, sed sponte currentes, dc prata sine arte formosa, inter haec agreste domicilium, rustica positum manu.
154쪽
s ENECAE. Sed quamvis egregia illis vita fuerit, recarens fraude , non fuere sapientes, quando hoc iam in opere maximo nomen est. Non tamen negaverim fuisse alti spiritiis viros: neque enim dubium est, quin meliora mundus nondum effoetus ediderit. Quemadmodum autem Omnibus indoles fortior fuit, & ad labores paratior: ita
non erant ingenia omnibus consiummata. Non enim dat natura virtutem. Ignorantia rerum , innocentes erant: multum autem interest, utrum peccare aliquis nolit, an nesciat. Deerat illis justitia , deerat prudentia, deerat temperantia ac fortitudo. Omnibus his virtutibus habebat similia quaedam rudis vita : Virtus non contingit animo , nisi instituto & edocto.& ad summum assidua exercitatione perducto. Ad hoc quidem, sed sine hoc nascimur:&in optimis quoque,
antequam erudias, virtutis materia, non virtus est.
155쪽
Omodo ad Omne quod a venire potest , firma μdin est animus : is quod omnia mortalium mortalitate damnata sunt. Vbi non indignatione , sed aquanimitate opin est contra fatum
T N omnia praemittendus est animus: cogitandumque, non quicquid solet, sed quicquid potest fieri. id enim Fortuηβ quod non lai Una cum voluit, νηρ ρ & florentissimo .d yr ahat 3 quod non i/mὸκ magis an matur & quatiat, quoruιat. speciosius sitiget 3 quid illi arduum, quid ve dissicile est 3 non una via
semper, ne tota quidem incurrit. Modo nostras in nos manus advocat, modo stiis contenta viribus, invenit pericula sine auctore. Nullum tempuS exceptum est : in ipsis voluptatibus causis doloris oriuntur. Bellum in media pace conflargit , & auxilia securitatis in metum transeunt : ex amico inimicus, hostis ex cio. In subitas tempestates, hybernisque majores, agitur aestiva tranquillitas. Sine hoste patimur hostilia : dc cladis causas, si alia deficiunt, nimia sibi felicitas invenit. Invadit temperatissimos morbus, Va
lidissimos phtisis, innocentissimos
156쪽
s ENECAE. I spoena, secretissimos tumultus. Eligit aliquid novi casus, per quod vestit oblitis vires suas ingerat. Quicquid longa series , multis laboribus. multa Deum indulgentia struxit, id una dies itin- spargit ac dissipat. Esset aliquod im- rur.
becillitatis nostrae solatium, rerumque nostrarum, si tanta celeritate repararentur cuncta, quanta finiuntur: nunc incrementa lente exeunt, festinatur in damnum . Nihil publice, nihil privatim stabile est : tam hominum , quam urbium fata volvuntur. Inter placidissi ima terror existit, nihil que, extra tumultuantibus caussis, mala, unde minime expectabantur, erumpunt. Cogitanda ergo sunt omnia,& animus ad vel sus ea quae possunt eVenire, firmandus. Enumerare omnes fatorum vias , longum est: hoc unum min. scio : omnia mortalium Opera , mortalitate damnata sunt: inter peritura
Saepe majori fortunae locum feeit injuria : multa ceciderunt, ut altius surgerent,& in majus. Timagenes felicitati urbis inimicus ajebat, Romae
157쪽
Iso FLOREsse, quod sciret moliora resuriectura, quam arsissent. In hac quoque urbe verisimile est certaturos omnes esse, ut majora certioraque quam amisere ,
restituantur. ιAd omnia patienda pares sumus: nemo altero flagitior est , nemo in crastinum sui certior. Alexander Macedonum rex discere Geometriam infelix coeperat, sciturus quam pusilla terra esset, eX qua minimum occupa
verat. Ita dico infelix ob hoc, quod intelligere debebat falsum se gerere cognomen: quis enim esse magnus inpunito potest 3
Ex Epistola s . De breiliri vita non eurandum, se quod amplissimum vitin statium est , usque ad sa
'Bjurgamus quotidie fatum: Qua re ille in medio cursu raptus est tQuare ille non rapitur 3 Quare sene- ctutem & sibi & aliis gravem extendit ZVtrum obsecro te, aequius judicas, te naturae, an tibi parere naturam Z quid autem interest quam cito exeas unde utique exeundum est 3 Non ut diu vivamus, curandum est, sed ut satis: nam ut diu vivas, fato opus est: ut satis, ani
158쪽
s A NEC A. mo. Longa est vita, si plena est: impletur autem,cum animus sibi bonum suum reddidit, & ad se potestatem sui uanstulit. Quid illum Oct oginta anni iuvant, per inertiam exacti Z Non vixitii e , sed in vita moratus esto; nec ferbnortuus, sed diu. Octoginta annis vixit. Interest , mortem ejus ex quo die
numerest At ille obiit viridis: sed o fidia boni civis, boni amici, boni filii
eXecutus est : in nulla parte cessavit. Licet ejus aetas imperfecta sit, vita perfecta est. Obsecro te, mi Lucili, hoc agamus; ut quemadmodum preciosi rerum, sic vita nostra non pateat multum, sed multum pendat . Actu illam metiamur, non tempore. Laudemus itaque, Bonitas δc in numero felicium reponamus eum, cui quantulumcunque temporis contingit, bene collocatum est . Ae- 'tas inter externa est. Quamdiu sim, alienum est: quam diu vero vir bonus sim, meum est. Hoc a me exige, ne Velut per tenebras aevum ignobile emetiar: ut agam vitam, ut non praetervehar. Gaeris quod sit amplissimum vitae spatium p usque ad sapientiam Vivere. Qui ad illam pervenit , attigit, G non
159쪽
, T L o R E snon longissimum finem , sed maxi
Mors per omnes it : qui occidit consequitur occisum. Minimum est, de quo sollicitissime agitur . QVid auten ad rem pertinet quamdiu vites, quodcvitare non possis 3
Ex Epistolas s . diuod admonitio authoritate probata moltum prodest.
Quid autem Philosophia ; nisi vitae
lex est ρ Sed putemus non proficere leges: non ideo sequitur , ut ne monitiones quidem proficiant.Aut sieconsolationes nega proficere, disse suasionesque,&adhortationes, objurgationes , & laudationes. Omnia ista monitionum genera sunt: per ista ad perfectum animi statum pervenitur. Nulla res magis animis honesta induit, dubiosque& in pravum inclinabiles revocat ad rectum, quam bonΟ-Tum Virorum conversatio. Paullatim enim descendit in pectora,&Vim praeceptorum obtinet, frequenter au)iri, aspici frequenter. occursus mehercule, ipse sapientium juvat:& est aliquid, quod ex magno viro vel tacente prΟ-ficias . Nec tibi facile dixerim, quem
160쪽
s ENECAE rs 1 admodum prosit, sicut illud intelli
gam, profuisse. Minuta quaedam, ut ait Phaedon,animalia, cum mordent, non sentiuntur: adeo tenuis illis dc fallens in periculum vis est : tumor indicat morsum , & in ipso tumore nullum Vulnus apparet. Idem tibi in conversatione virorum sapientium eveniet: non deprehendes quemadmodum ,
aut quando, tibi prosit: profuisse deprehendes . Quorsum, inquit, hoc pertinet 8 AEque praecepta bona, si inpetecum sint, profutura, quam bona orae exempla. Pythagoras ait, alium ani-ptaoemum fieri intrantibus templum, deo- 3 emptarumque simulachra ex Vicino cernentibus, &alicujus oraculi oppetientibus Vocem. Quis autem negaverit, feriri quibusdam praeceptis emcaciter etiam imperitissimosὶ velut his brevissimis vocibus, sed multum habentibus ponderis:
Avarin animus nullo satiatur lucro. Ab alio expectes, alteri quod feceris. Haec cum ictu quodam auditus, nec ulli licet dubitare, aut interroga-Le, Quaret adeo etiam sine ratione