장음표시 사용
51쪽
IUlitia originalis . sit de mente illorum, qui defen- nalis ita esset omnibus commu-dunt dictam sententiam : nam posset esse dubium , an de mente ipsorum originale peccatum importet utrumque formaliter ,
an vero transgressionem materialiter, & imputationem formaliter:sed gratis concesso quod ita sit, arguo nihilominus contra
Originale peccatum est commune posteris, secundum materiale ; ergo debet esse commune ipsis etiam , secundum formale illius . Consequentia probatur, quia materiale & formale fundatum in ipso, necessario concomitantur sese, scilicet ubicumq; reperitur fundamentum seu materiale , ibi necessario reperiri debet formale actu fundatum,&existens in ipso: ergo ubicimque reperitur transgresso:fundans imputationem factam Petro, ibi necessario rc periri debet ipsa imputatio passiua, & per consequens sicut transgressio materialiter reperetur in Omnibus, ita e liam reperiretur in omnibus se maliter concepta : quia necessa- . rid ferret secum, vel haberet sc- cum transgressio materialis ubicunq; reperiretur omnes respectus fundatos in ipse; & perconsequens formale peccati crigine, quod peccatum unius esset
quod etiam dicendum esset de peccatis singulorum in ordino
Sed dices, quod argumentum concluderet , si transgressio materialiter sumpta inhaesiue reperiretur in posteris : sed quia reperitur in illis per extrinsecam solam imputationem , inde fit ut argumentum nihil concludat ;non enim sequitur, quod ubi-ctimque reperitur materi e emtrinsecum, ibi etiam reperiri debeat formale fundatum in ipso et licet autem verum sit, quod omnes respectus imputationum passiuarum sint simul cum ipso materiali fundante , falsum est tamen, quod sint simul cum ipso in ordine ad quoscunque posteros ; respectus igitur passiuae imputationis Petri simul est cum tuo materiali fundante ', non est tamen simul cum ipso inJordine ad Ioann m .
Contra responsionem hanc ataguitur tali pacto : ubicimque reperitur materiale inhaerens , ibi reperitur formale fundatum in ipso ; ergo ubicunque reperitur materiale extrinsecum , ibi debet etiam reperiri formale fun-
52쪽
18 De natura, datu n in ipso, ergo &c. Con-Jequentia probatur x quia non scx alio capite formale fundatum
in materiali inlisrente reperitur,
ubicinaque fuerit idem materiale inhaerens, nili quia fundatur in illo: sed eodem pasto forma- Ie materialis extrinseci fundatur in ipso, ergo eodem pacto formale materialis extrinseci reperitur ubicisque fueriti ipsum , quo formale materialis inligrentis reperitur ibi,ubi aderit illud.
Hoc argumentum demonstrat euidenter, si proportionaliter loquamur de concursu & concomitantia utriusque formalis cusuo proprio materiali , scilicet quod sicut ad alicuius materialis inhaerentiam , seu inexistentiam sequitur euidenter quodlibet fundatum in ipso reperiri intrinsece & formaliter v bic quequomodolibet extiterit dictum
materiale ; ita correspondenter seu proportionaliter , suo modo extrinsece videlicet formale materialis extrinseci reperiri debet ubicimque quomodolibet reperietur idem materiale.
nil aliud est nisi concludero quod simpliciter necessario ensfundatum ex eo quod fundatum
reperiri debet ubicisque , qu modolibet reperietur proprium fundamentum illius, certum est enim , quod si fundamentum, non reperietur alicubi per intrinsecam denominatione, quod nec etiam reperietur ibi ut sicens fundatum in ipso. Illud igitur erit certissimum , quod sicutens fundatu quatenus fundatum simpliciter necessario reperiri debet, ubi aderit proprium eius
fundamentu , ita etiam non alio
pacto reperietur ibi, quam insit, vel adsit ibidem proprium fundamentum ipsius . Unde fit, ut cum transgressio Adami reperiatur in Petro extrinsece tantum ; quia per extrinsecam imputationem, simili modo passiua
imputatio reperiri debeat in eadem transgressione imputata
Ioanni , Francisco &c. & per consequens sicut albedo fundat diuersas similitudines ad diue fas alias albedines, si perimpossibile inesset pluribus subiectis , vel per possibile in cisteret saltem eisdem , necessario intrinsece inhaereret, vel saltem intrinsece adesset omnibus, & si
gulis illis subiectis una simul
cum omnibus, quas fundaret relationes similitudinum, ut phtet : & confirmari potest exem
53쪽
Iis ilia originalis . I9plo eorporis, ,el etiam eiusdem colligitur diuersa landatorii albedinis si per potentiam Diui- communicatio illis , quibus diis nam existeret pluribus in locis; versimode in existit: quantum- ita similiter Adami tra ressio uis igitur ex eo quod Adami
per extrinsecam imputationem , transgressio extrinlece inexistit inexistens posteris Adami, necessario in existeret omnibus &singulis posteris simili , & correspondenti modo cum omnibus , quas fundaret passivas imputationes ad ipsum : non enim poterit assignari ratio, cur magis materiale inhaerens pluribus ducat secum ut ita dicam ea , quae fundat, & communicet illa omnibus , & singulis subiectis, quibus inhaeret quam materiale assistens , vel in existens ferat secum ea, quae fundat, & applicet illa uniuersis, & singulis indiuiduis, quibus assistit, vel quomodolibet in existit; si utrumque
materiale conueniat in ratione
fundandi ea, quae fundat, & sit adaequata rario, cur materiale inhaerens ducat secum , & communicet sua fundata subiectis, quibus inhaerens sit illa dumtaxat, quod fundat sua fundata . Breuiter igitur ex ratione fundandi in materiali colligitur eui denter communicatio fundatorum in ipsis omnibus , quibus quomodolibet inest; & eae diuerso modo inexistendi ipsius posteris eius , colligatur passiuas imputationes fundatas in ea eodem pacto simul inexistere omnibus , & singulis posteris Ada mi ; nulla tamen ratione poterit inde deduci negatio inexi stentiae simpliciter . . Respondebis, esto quδd,passiua imputatio facta Petro ex eo; quod fundata in eadem trania gressione imputata Ioanni,treperiatur etiam in Ioanne,nunquam tamen reperiretur in ipso Ioanne nisi per accidens tainum. Pro. batur, quia in tantum reperitur in eo, in quantum fundatur in illa cadem numero Adami transgressione , quae imputatur virique, ut satis compertum est:sed patet, quod talis fundatio accidit imputationi factae Petro, quatenus tali, ut loquendo clarescit ; ergo omnino accidit eidem imputationi laeta Petro quatenus tali reduplicati uc , quod ex vi eiusdem fundationis reperiatur in Ioanne &alijs. Imputatio igitur facta Petro quate nus facta Petro reduplicatiue, in ipso solo reperitur per Aa,
54쪽
ao De natura, quia per actum imputantis vo luntatis & intendentis imputationem ι in Ioanne vero , & in caeteris indiuiduis non aliter re peritur, nisi quia fundata in
una, & eadem numero : trans gressione, quae perseuerante cadem identitate imputatur reliquis posteris Adami,& per consequens imputatio facta Petro, quatenus talis, vel per accidens, vel ad summum concomitanter
reperiri debet in alijs indiuiduis .
Nec refert, quod Adami tra Lgrelso etiam in Ioanne reperiatur per adtum voluntatis imputantis , quia voluntas imputans talem transgressione Ioanni omnino diuerso titulo ab eo , quo imputauit eam Petro, imputat candem Ioanni; & per consequens omnino accidit imputationi factae Ioanni quatenus tali,
quod eadem Adami transgressio fuerit imputata Petro , & aliis. Vnde colligitur, quod licet pas- sua imputatio facta Petro peractum voluntatis imputantis , &intendentis imputationem, habeat in Petro veram rationem
originalis peccati; eadem vero imputatio ex vi suae fundationis in eodem materiali imputato per ac idea. , yel concomitanter re- Oiddi areperta in Ioanne, nullatentis habet rationem originalis peccati in ipso.
Contra data ni resiponsionen nihil videtur superasse replicandum , nisi tantum illud, quod cum non ita per accidens in genere causae formalis imputatio facta Petro reperiatur in Ioanne, sicut in genere causae efficientis Musica reperitur in aedificatore, ut patere videtur: igitur consequenter quod aliquo pacto per se, & pertinenter debeat denoa minare Ioannem'; ergo aliquo pacto per se debet denominare illum peccatorem , quia eadem imputatio ut in Petro denominat ipsum peccatorem , ergo similiter &c.
Ad hanc instantiam facilis est
responsio, negando imputationem factam Petro reperiri ali quo pacto per se in Ioanne,quatum ad rationem denominandi ipsum peccatorem. Ratio est, quia cum talis ratio denominandi conueniat sibi per actum v luntatis imputantis , & intendentis imputationem quantumuis igitur reperiatur eadem numero etiam in Ioanne, quia ta- me reperitur in ipso solum physice ex vi suae fundationis in e dem numero materiali, non autem,
55쪽
. Iustinetem moraliter per actum VO-luntatis imputantis , & intendetis imputationem: nusquam igitur denominabit Ioannem peccatorem , quantinnuis verum
sit, quod ex existentia simpliciter, quam in ipso &c. denomi. siet illum sub alia ratione, quam sub ratione peccatoriS . Notandum est tamen , quod de mente Catherini , Adami transgresso non solum habet rationem materialis.in peccato
originali, sed est ipsum peccatum originale in nobis et ipse Inamque sustinet peccatum ori ginale debere. esse voluntarium,& consistere per consequens in aliqua voluntatis actione, quae cuminulla ratione excogitari possit in posteris contrahentibus; necessario igitur recurrendum
est ad transgressionem Adami ,& licet eius transgresso quatenus eius non habeat plenam , &adaequatam rationem originalis in posteris,si tamen habeat adiu-ctam imputationem, completur in ratione peccati originalis. Ex quibus colligitur responsionem, qua dictum est Adami transgressionem esse materiale dumtaxat originalis peccati, supponere falsum de mente Catherini ,& aliorum defendentium di-
dictam sententiam ; & per consequens demente Catherini dicendum est non sbium id, quod est purum materiale in peccato originali, sed aliquid integransformale ipsius esse commune omnibus , & siugulis posteris , quod est aperte contra Conci
Sed esto quod asserat CamerinusAdami trausgressionem habere rationem puri materialis dumtaxat in peccato originali , adhuc eius sententia esset contra Concilium let:nam qnando Concilium definit peccatum Originale inesse cuique proprium, certum est quod accipit, & loquitur de ipso in suo conceptu proprio adaequato, & integro ;quatenus videlicet includit omne in id , quod est simpliciter
necessarium ad existentiam eius,
sicut est materiale , & formale ipsius : non enim habuit Concilium quemadmodum.nec habere potuit intentionem distinguendi unum ab alio, etiam dato quod materiale originalis peccati esset Adami transgresso, quod est falsissimum, proprieras igitur quam fatetur Concilium in originali peccato) non solum a formali sed a materia- li insuper excludit omnem co-
56쪽
munitatem in posteris , nisi velinius dicere, quod Concilium loquendo de peccato originali,& quantum ad proprietate eius in singulis posteris, & quantum ad alias rationes eius seiunxerita formali peccati origi ualis id , quod est simpliciter necessarium ad existentiam ipsius. Ex dictis iam concIudendum est, quod quando dicimus posteros accepisse Iustitiam in Adam , praepositionem in nec
importare in Adam rationem medij, nec rationem virtualis continentiae; sed solum conditionem quandam, vel causam sine qua non . Sed inquies:Concilium asserit Adamum perdidi s se Iustitiam sibi, & nobis, ergo falsum est, quod nos ea lege amiserimus eam , ut singuli in singulis immediatis amissionibus amiserimus illam. Consequentia in eo patet euidenter quia Concilium in eo dccreto de peccato originali asserit Adamum amississe Iustitiam sibi, & nobis; nunquam tamen ne leuiter quidem indicat, quod nos etiam nobis ipsis a miscrimus Iusti-
Ad hane instantiam, quae prima fronte videtur difficilis , respondetur; intentionem Gonci- ,er quidditatelli in eo decreto can. a. eam fuisse dumtaxat, ut definiret contra Pelagianos & alios haereticos falsum omnino esse dogma ipsorum ; Adam videlicet transgressionem nihil mali culpae communicasse , & refusisse posteris : & inde est , quod inquit anathemate feriendos esse, qui asserunt Adar priniaricationem sibi soli, & non eius propagini nocuisse ; & acceptam a Deo sanctitatem , & Iustitiam , quam perdidit, sibi soli, & etiam non nobis perdidisse. Quibus verbis & si decernat aduersus hae reticos transgressionem Adam ire fusisse in posteros non solum malum poenae, sed etiam malum culpae, quod erat principale intentum Concilijt ijs tamen definit , quod ita solus ipse amiserit Iustitiam ; ut nullatenus immediate posteri amiserint ea. Non alia igitur de causa Concilium videtur attribuere soli Adamo amissionem Iustitiae pro se& pro nobis, nisi quia intendebat concludere contra haereticos: Adami videlicet transgressionem non solum induxisse in posteros mortem corporis , sed Ctiam animar. Immo ideo induxisse corporis mortem, Malias poenas , quia per se primo
57쪽
Iastitia ariginalis . a Iinduxit peccatum , quod est serere indicto testimonio post mors animaret licet igitur Con- ros simpliciter perdidisse, sed citium asserat unum; non tamen perdidisse in praeuaricationi negat aliud. Adami , unde non leuiter indi- Et quamuis in decreto de care videtur , quod ideo posteri Peccato Originali,sormaliter non perdidere Iustitiam, quia Adam asserat posteros amisisse Iusti- perdidit eam . tiam in Adam ; aequi ualentibus Ad hoc respondetur, quod si tamen verbis fatetur illud in as- ly ideo , importat in praeuarica- sumpto testimonio Apostoli Ro- tione Adami rationem ante uermanorum I. In quo omnes pecca- tentis causae demeritoriar, Vera
nerunt, quod testimonium ne- est propositio ; sed omnino falcessario intelligi debet non so- fa est, si importat rationem caulum de actuali contractione pee- sae adaequatae concludentis, Vi cati: sed antecedenter de amisi delicet immediatas praeuaricasione Iustitiae in ipso, ut patet. tiones & amissiones in posteris.
Expressis etiam verbis sese. 6. Certum est enim, quod nos ami- cap. I. fatetur veritatem , quam simus innocentiam in praeuarica- intendimus;inquiens: An omnes tione Adami, quia fuit causa homines in prauaricasione Adae in- demeritoria nostrae praeuarica-
nocentiam perdidissent sec. En igi- tionis, sed non amisimus illam tur quando in hoc alio loco, ubi in eius praeuaricatione eo sensu , non intendebat definire contra . ut solus Adam immediate, nos Pelagianos transgressione Ada- vero mediate , media videlicet mi nocuisse simul ipsi ac propa- eius praeuaricatione amiserimu sint, & refusisse in posteros ani- eam. lnar, & corporis mortem; sed Hic nota, quod & si Adar praetantiam declarare humani gene- uaricatio fuerit causa demeritoris Iapsum , impotentiam ar- ria nostrae praeuaricationis, eius bitrij, & gratiar necessitatem ad tamen acceptio Iustitiae non fuit
resurgendum, meminit, ac ex- causa meritoria a cur nos acce-
primit, quod etiam posteri per- perimus eam , ut optime decladiderint innocentiam in praeua- rat Scotus in a.dist. ao.qusst uni ricatione Adami. ca sub lit. C.& in responsione ad
Sed dices Concilium nonas- penultimum principale.
58쪽
Considera, an similis ratio sit sequentia pater, nec non etiam de acceptione,&donatione; scili- secunda; quia nulla potest assicet considera,an si acceptio Adx gnari ratio, cur de facto non non fuit causa motiva, cur Deus meruerit illam , si habuit unde donauerit nobis Iustitiam, quod
nec fuerit causa motiva, cur saltem nos acceperimus eam.
Primus Parens merstit Iustitiam originalem.
negativa est, quia fuit ipsi praestita in primo instanti sui esse, seu fuit ipsi comproducti Iergo non habuit tunc quomodo mereri potuerit eam. Antecedens patet, quia dicitur in sacro eloquio: Creavit Deus hominem rectam . Consequentia patet et Etenim comproductum ponitur
in illo eodem instanti, in quo ponitur principalius productum; ergo ponitur in esse, quando principalius productum coepit
prorumpere in actum. Contra tamen est, quia optime potuit Adam liberum actum producere in eo instanti, in quo praestita fuit ipsi originalis Iustitia; ergo habuit, unde mereri potuerit originalem Iustitiam, ergo meruit illam. Prima co0- proxime potuerit. Antecedens probatur: Adam in instanti productionis habuit proximam, dc expeditam potentiam utendi ratione, & voluntate; ergo habuit unde tunc producere potuit liberum actum, ergo habuit unde mereri originalem Iustitiam. Consequentiis patent:'antecedens etiam patet ; quia in Omnium sententia primus Parens fuit a Deo productus cum expedita & immediata facultate vic-di ratione, & quamuis dicta facultas,& actitatis usus rationis concurrerit cum Adam in instanti productionis eius : Adam nihilominus secundum esse primum ipsius spectatus naturaliter praecessit seipsum proxime, de immediate uti potentem ratione. Et quantlim uis etiam originalis Iustitia fuerit ipsi comproducta : id tamen fuit, fatuo semper naturalis prioritatis , ac posteritatis ordine, inter actum primurn v & secundum . - Praeterea non videtur satis
probabile , prius Deum praestitisse Adamo Iustitiam originalem , quam iniunae erit ipsi prae-ccpsum
59쪽
. originalis . r sceptum de non comedendo ηe ducitur, quia supremi, &.abso- fructu ligni, quod erat in medio i liuissmi Domini quenta dino- Paradisi ; quia supposito ipsum dum Deus est) leges, decreta , habuisse in phimo instanti suae ac praecepta ex eo ; quod talis productionis persedium , & ex- Domini sunt , ab eoque dima- peditum usum ratiopisi non ap- nant, intrinsecam retinent vim ,, paret cur Deus noluerit iniun- nec nQn proprium sorti; ntur et-gere illi tune memoratum prς- fectum : atque adeo absurdum ceptum; ergo de facto iniunxit ellet asserere ipsa assequi illa , illud ipsi tunc, ergo iniunxit il- huncque sortiri dependenter exlud ipsi proxime, & immediate iubditorum consensu; tolleretur Potenti uti rati*nς , cxg0 iniuη- , enim de medio omnisnoda inde- acit illud ipsi proxime , iJOmme- pendentia,qua lui tritiusmodi Le- diate mereri yotenti origi ualem gislator habet in subditis .
iustitiam. Impossibilitas inde colligitur,
Mo I T V M simpliciter necessario anteuertere debet id , cuius gratia inniti-NON puto tament, . quod tur ; quia semper pactum ut sic
initumia Deo cum Adamo . respicit rem non positam, sed Past 'i' ita rigorosς serpetur, ponendam in esse: atqui impli- ut reuera pactum iniuisse cum cat pactum, ut sic explicatum , Adam , & velut expetivisse, & praecessisse id, cuius gratia dici expectasse /n pactum cum eo tur fui sta initum ;.ergo implicat ineundum ipsius consensum ; asserere fuisse initum ut sic . Mi- non minus ac si duo extiterint .inor patet hi quia id cuius gratia inter sese contrahentes , mutuu- dicitur fuisse initum ut sic, est quς ii cjςndo contractum priv- Iustitia originalis danda ex vi ta- standum a se inuicem , expeten- lis paeli Adam O,& posteris eius; tes , & cxpectantes cpia Vnsum et si Divinum ipse seruasset praece- huiusmodi namquς pacii usur- ptui', vel ei, & posteris eiu*patio, & absurda foret , & im- ferenda , . si transgressus fuisset possibilis item in j c s ibiecta , illud et quae tamen origi ualis Iuniateria. . . , se stitia ut concreata Adamo, ne-
Absurditas inde niani seste de . dum subsecuta non est pactum. D inter
60쪽
inter Deum & Adam de ipsa ineundum ut sic ; verum omnino praecessit illud , quia pactum ut sic ineundum simpliciter necessario supponere debet utriusiaque partis paciscentis existentiam , alias non apparet quom Odo praestare possct eidem pacto, ut sic ineundo consensum : sed in illo eodem instanti , quo Adam extitit, coextitit ipsi originalis I 'stitia; ergo omnino originalis Iustitia , de qua iniri debuisset pactum inter Deum & Adam , praecessit in Adam idem pactum ut sic incundum . Hinc mani sesse colligitur, etiaposteros Adami meruisse in ipso illam mercia te originalem Iustitiam , sicut in ipso eam demerente demeruerunt illam . Si defenderetur Adamum missic productum in puris naturalibus,'sicut probabiliter tenet Scotus de Angelis ; facilis esset aditus ad defendendum , quod meruerit Iustitiam originalem.
MONITUM. Potest etiam probabiliter in
doctrina Scoti defendi op- positum, de merito, quippe sub - tilis Doctor in a. dist. 2o- quaest. vesca I moueas , & soluens dif-
ficultatem, haec habet formaliata verba : Sed habui siet ne filius illam per Patrem , vel per merita Patris, aut Parentum λ Dicos
quod non . quod enim congruit tot natura non datur uni indiuiduo mediante alio, vel per meritum tialius : sed talis indiuiduis singulae Useni apposiω Iusi, originales, dic, Haec Scotus. Nota , quod si praemium cadere potest sub meritis , longe gloriosius est consequi illud i
tuitu meritorum,quam independenter ab illis, ut Scotus docet
in 3. dist. I 8. quaest. unica, sub lit. F. S. Ad primum M. & expresso
ctiam in a. dist. I. quaest. unicata, s
Tale meritum non fuit de condigno, sed de congruo in
Scoti in a. dist. 3.quaest.2.subiit. N. primos Parentes creatos inpuris naturalibus, praestitumque ipsis supernaturale auxilium, s