장음표시 사용
61쪽
Iusitiae triginalis . 27spositio habuerit rationem me- quia qpant timuis suam habeatriti de congruo, an vero de com attritionem , semper gratia sun-
digno. Quod habuerit rationem ctificans indebita est ipsi titulo meriti de congruo , inde proba- Iustitiae, licet debita sit ipsi titiis; quia supponitur elicita sine tuto fidelitatis, Divinae videli
gratia gratum faciente, a qua di manat & refunditur in actum omnis condignitas. Contra tamen est , quia tunc nulla intercederet differentia in-cet promissionis, qua misericorditer dumtaxat voluit Deus certiores reddere peccatores; quod
si Diuino adiuti auxilio suffcien. ter de proprijs ipsorum peccatister meritum , quo homo pecca- attererentur, proti'us sanctificator contritus meretur gratiamo tem infunderet ipsis gratiam sanctificantem , & ipsum hominem in puris naturalibus creatum; qui per praestitu in sibi tunc speciale auxilium, disposuit soHomo vero in suis naturalibus creatus gratum facientem dumtaxat gratiam excludentibus, includentibus nihilominus ad eiusdem inhaerentis gratiae re- nedum pura , ac nuda ipsius na-ceptionem . Hoc tamen videtur turalia, verum etiam illa omnia omnino falsum , nam sicut latis- gratuita, seu gratis data, quae sima est differentia per habitudi- persecto naturalis Angelicae vclnem ad Deum inter hominem , humanae rectitudinis statui de- peccatorem attritum, & ipsum bentur; inter quae connumerari hominem in praemisso statu pro- potest originalis Iustitia,quae deductum & constitutum; ita etiam bita fuit homini in statu naturael tissima debet esse inter ipsos
disserentia in ratione merendi gratiam sanctificante in . Anic- cedens patet maniseste , quinta, homo attritus , ut praecis C , &formaliter talis , ante videlicet
sanctificantis gratiae infusionem in ipso spectatus , est Deo inimi- integrae , seu in statu innocentiae posito ; & aequi ualens etiam habitus integritati naturae , vel . innocentiae , seu primaevae , n*rtl-ralique Angelorum rectitudini debitus . Ucritatem hanc non obscure
Diuina Scriptura expressit docus: & inde fit, ut de congruo homine producto ac cons ituto dumtaxat sanctificantem gratia in statu innocentiae , dum dixit: mereatur , de congruo inquam, Ab initis fecit Deus hominem re-
62쪽
18 De naturactum sec. rectitudine importante integritatem dumtaxat naturari, Verum etiam concursum, &concomitantiam reliquoru omnium gratis datorum ad naturalem illius status perfectionem u
Hoc ipsum a fortiori asserenis dum est, de nobiliori natura Angelica; quod videlicet ab initio produxerit illam Deus rectam, utraque praemissa rem tu dineis. Angelus igitur in huiusmodi status perseetione conceptus, & si non sit adhuc filius Regni; non est tamen filius perditionis, sicut dono attritus ante infusionem uratior spectatus. Est etiam in eo statu Angelus negative saltem amicus Dei que gratus, immo saluo semper meliori iudicio dici potest, quod virtut illius doni sibi in sui creatione praestiti , aequi ualentis originalis Iustitiae, & perfecto illius potentias subdentis imperio Diuinae voluntatis, sit Angelus ali- quo pacto positive gratus, & amicus Deo, nedum ut Auctori naturae quia ut sic est ipsi ad aequa te amicus, ac gratus verum' etiam ut Auctori gratiae; quoniaprimaevam huiusmodi Iustitiam communiter asseritur a Schola- sticis esse donum supernaturale.
, ct quiddita e Nec valet, si dicas; quδd elim
id nequeant praestare fides , &spes, quaesiint habitus longe supernaturaliores, quam sit originalis Iustitia longe minus id prostare poterit ipsa Iustitia. Consequentia patet, sicut & antecedens ; quia perficiunt, & ordinant habentem ad Deum finem supernaturalem, & supernaturaliter attingendum , & rigorose propterea ipsae su premam perficiunt animae portionem, ut docet Scotus in I. disti. quaest.vnica sub lit. G. Non valet,inquam , si hoc dicis ; quia qui per peccatum mortale amittit gratiam sanetificantem, sit statim filius perditionis, & positive Deo inimicus iac per consequens fides , & spes
non concurrente cum eis charitate 'non habent,unde sibi ipsis reddant aliquo pacto subieetiim, in quo sunt, Deo amicum gratuistumque.
Oppositum tamen secundum aliquam rationem videtur dice dum de Angelo, secundum superitis dicta : nam & si primaeva illa Iustitia, & rectitudo non sit forma rigorose supernaturalis, sed secundum aliquam dumtaxat rationem sit talis ; ut de Angelica specie distincte repraesen
63쪽
Institia originalis . a sttante Diuinam essentiam inquit ipsorum diuersitas et nam quam
Scotus in a. dist. 3. quaest. v. stib uis memoratum Angelicum melit. D. existens nihilominus in subiecto non inimico & ingrato, i nino naturaliter bene vis O gra ro lue , & in supcr immedia teritum , longe nobilius sit, quam
meritum peccatoris attriti, quia tamen non ponitur piocessisse a voluntate informata charitare,
disposito ad receptionem gratiar nullatenus igitur ipsi tribui po-sa: letificantis facit cum eo com- test ratio meriti de eon ligno, positum sic Deo dilectum; ut ergo non taced id sphaeram me- gratiam sanctricantem in secun- riti de congruo. Conseqtientia da morula , vel in subsequenti patet, quia meritum m commu- instanti ei communicandam , , ni prima sui diuisione adaequa temerito altioris ordinis quam sit diuiditur in meritum de condi- meritum mere, ac pure de con- gno, & meritum de congruo ;gruo asse litatur . t cum non detur, nec excogitatum
- Non ust, cur reuocari possit sit adhuc aliud meritum ab vir in dubium praemissorum merito- que praemisso distinctum ergo rum merita, meriti videlicet de non apparet in quo praedeciaia- congruo, quo peccator perfecte tum Angeli meritum, nobilitate attritus, s .mctificantem obtinet praeest merito peccatoris attriti, gratiam & meriti, quo Angelus si formalis ratio utriusque specum ea dumtaxat rectitudinis etetur et cum ambo unius ei uia
excellentia creatus, quae perfe- demque speciei specialissime sint, ctionis status innocentiae Ange- non enim facilis erit negotij dllorum debetur, sanctificantem, gratiam mox post primum creationis instans ipsi exhibendam, assequitur. Praefatus enim discurius manifestius probat posterius hoc iAngelicum meristinctionem eringere specierum
in meritis de congruo, cum non
appareat , unde desumi possit specificarum eius differentiarum
diuersitas : nam si recurrimus ad eos, qui merentur, aut ad illos tum , maximopere praestare me- de quibus non aliud inde in arit peccatoris attriti. etus meritorum de eongruo re-His tamen non obstantibus fundi reperiemus, quam vel ha- non est explicatu dissicile,in quo bitudinem , vel extrinsecacum
P oprie, & formaliter consistat denominationum diuersitatem;
64쪽
3o De natura , isemper tamen in uariata manente , & perseuerante intrinseca ratione meriti de congruo , quae in comi maliter consistit, ut condeccntiae dumtaxat ponat in ipso debitu respectu praemij exhibendi, penes quam condecentiam specifice distinguitur a merito de condigno, cui ex Iustitia correspondet, & debetur praemium :& si enim uti umque meritum importet ad praemium, lebitum tame quod ad illud trahit iccum meritum de congruo , secundum quid dicitur; debitum vero quod ad praemij redditionem inuoluit meritum de condigno, simpliciter est. Sed quod merito de condigno ex Iustitia debeatur praemium non ex eo prouenit, quod debeatur illi ex lege; quia tunc etiam deberetur ex Iustitia merito de congruo peccatoris attriti : cum infinities fere expresserit Deus in sacra Scriptura legem praemissionis de admittendo , & iustificando peccatorem sussicienter attritum; sed prouc-nit ex eo , quod ex liberali Dei donatione constituitur homo tu .stus vete proprietarius , & Dominus suorum actuum . Unde fit, ut is qui opus essicit de condigno meritorum vitae a ternae,ir quidditate
aliquid de bonis proprijs tribuat
Deo , cuius intuitu e contra ex Iustitia tenetur Deus retribuere illi ut mercedem & coronam, vitam aeternam : iuxta illud ad Thimothsum q. Bonum certamen certam , cursum consumaui, sidem seruauι; in reliquo reposita es mihi corona Iustitiae , quam reddet mihi itistas Itidex. Iustitiam hanc, dominium ac proprietatem , quam secum trahit, & inuoluit meritum de condigno disertis verbis ex epistola Coelestini 1. cap. I 2. docet Concilium Tridentinum sess. 6. cap. I 6. ubi ita inquit:Cuius tanta es erga omnes homines
bonitas, ut eorum velit esse merita,
quae sunt iosus dona . Clarius idipsum definit can. 32. dominium, ac proprietatem huiusinodi excludens meritum de congruo , excludit etiam praemij retribu
tionem ex Iustitia. Verum cur meritum de condigno includat, incritum vero de congruo excludat incinoratum dominium ; ea in promptu poterit esse ratio , quia videlicet homo iustus ex vi gratiar sanctificantis, nedum admittitur ad Dei amicitiam: verum etiam ad eius haereditatem, cohaereditatem autem Christi, & per consequens tribuitur ipsi eiusdem,
65쪽
Iastitia originalis . I thereditatis dominiu, & proprietas ; quia haeres vere Dominus , PROPOSITIO V.
S proprietarius est paternorum bonorum . Contra vero accidit homini peccatori, qui quantum uis sit attritus , nunquam antilanetificantis gratiar infusionem intelligitur admissus ad amicitiam , & haereditatem Diumam;& per consequens tunc nullum intelligitur assecutus dominiu,& proprietatem propriorum actuum : & per consequens non exhibet tune Deo actum, qui sit proprium eius meritum; ergo non exhibet Deo tunc aliquid , quod sit ipsi ratio merendi ex Iustitia , ergo nec etiam quod sit ei ratio merendi de condigno gratiam sanctificantem . Iustus demum operatur, ut amicus , &viuum Christi Domini membru;
peccator ver5 attritus antecedenter ad sanctificantis gratiar
infusionem operatur,ut inimicus, & ut mortuum
Adam perdidit solis babitum Iusti
hoc intellectum volumus, ut infantulis omnibus habitualem , adultis vero actuale in inis super amiserit Iustitiam ἱ atque adeo sicut omnes naturaliter ab
Adam propagati, cum habitualis Iustitiae carentia concipiuntur, ita similiter omnes adulti quantumuis Sancti Virgine Del- para dumtaxat excepta antequam ultimum vitae diem claudant , actualem amittere debent Iustitiam non ex vi transfusionis, sicut amittitur originalis : sed per liberam aliquam actionem , intercedentibus adhuc duobus
alijs dissidijs inter amissionem habitualis in paruulis , & amissione actualis Iustitiae in adultis. Primum est, quod non sicut
paruuli contrahunt in primo c6ceptionis instanti originale peccatum , sic etiam adulti commi tunt actuale in primo instanti sesus rationis; cum lassicia ut an-
66쪽
De natura ste instans mortis prolabantur in illud. Mcundum est, quod amissio habitualis Iustitiae in om- nibus posteris Adam , laethalis est: amissio vero actualis Iustitiae non semper, nam etiam si quisnu quam peccet mortaliter; committat tamen unicum veniale , illico tunc amittat actualem Iustitiam . Infallibilis haec actualis amisso Iustiti, in:adultis demeritorie suam in adultis ducit ori. Si nem ex peccato Adami; sicut
prio demerito suam in paruulis ducit originem habitualis Iustitiae infallibilis amisso. Haec ratio dicta sit, saluo semper meliori iudicio , & ut maxime sub-
mittcndo me & eam correctioni Sanctae Romanaessicclesiae.
Quod infallibilitas amissionis Iustitiae actualis reuocanda sit ini Prauraricationem Adami , ut in propriam causam dcxi Vatoliam ;quem4dmodum reuocatur in ipsam in fallibilitas amissionis Iu filiae originalis , non obscure deducitur ex disserentia inter homipem purum , & hominem lapsum intercedente quantum ad lationem seu modum amittendi qam : nam homo lapsus adeo infallibiliter amittit actu Iem Iustitiam , ut si statim post quidditate primum instans usus rationis esset sibi moriendum, in primo instanti usus rationis actuale aliquod committeret peccatum, , quod tamen neutiquam dicendum est de homine in puris naturalibus existente, quia si negetur de ipso, nihil inde sequo turcontra Conciliorum decreta,quibus definitur omnem adultum , quantumuis Sanctum, cadere sqnandoque in peccatum: sicuti, manifeste esset contra eadem
Conciliorum decreta, si quis diceret adultum aliquem ex haci vita migrasse omnino actualiter innocentem; quia nunquam iste talis humiliter, & reuerenter, aCveraciter protulisset ea Dominicς orationis verba: Dimisie nobis debita nostra oci Cuius oppositu definitur in Meleuitano , Arausicano & Tridentino. Antece-dςns i ' quo dicitur , quod nihil
sequitur contra praeimis rum Conciliorum decreta , sh asseratur hominem purum reipsa recederc posse e vita cum actuali
innocentia , probatur tali pacto;quia si aliud inde inferretur contra memoratam Conciliorum ,
definitionem , maxime esset id, quod ex decessu puri hominis ovita cum actuali innocentia inferre decessus lapsi hominis e
67쪽
tistitia originalis. vita cum actuali innocentia et sed peccaminosa.
neutiquam id inde inferretur, Confirmatur ex eo , quod ergo penitus ex eo capite seque- Tridentinum sess.5. can. 23. defi-retur contra praemissiorum Con- nit, videlicet: Hominem sine θ ciliorum decreta. Maior patet ciali Dei priuiletio non posse vitarea sussicienti partium enumera- in tota vira sua omnia peccata etiatione οῦ minor etiam patet, quia venialia erc. In quibus verbis il- fere omnes Scholastici fatentur Iud omnino aduertendum ocinposse hominem nedum purum , currit; quod Concilium usu γvertim etiam lapsum e solis na- pat & accipit hic priuilegium, turalibus suis , & cum sola com- secundum propriam, & rigorO-munissima influentia efficere ali- fam rationem priuilegii, ut aliqua opera moraliter bona , qua- cuius videlicet legis positae im-rum initium contingere posset in portat dispensationem , quae fit primo instanti usus rationis, & vel per eiusdem legis reuocatio- immediate post sequi mors illius nem , vel per illius declarati hominis puri: quia si potest cum nem . Quo fit, ut si reipsa Deus sola communi influentia, &ino priuilegium hoc praestaret ali- solis naturalibus operari bonu , cui,sicut de facto ut Concilium nulla apparet ratio, cur non pos- ibidem declarat praestitit illud set escere illud in primo instan- Dei parae Virgini, necessario diti discretionis eius, quando nul- cendum est Deum vel reuocaialum penitus adesset extrinsecum se, vel declaras se respectu Vir- impedimentum ipsum impedies ginis Deiparae communem alia a recte operando; quia nulla est quam legem, reliquos alios h posita lex a Deo, vel decretum mines attingentem : sed huius- denegandi huic puro homini modi lex non potest esse alia, ni-Propter praecedens in eo pecca- si quam Deus tulit , quod situm. Tum quia alias non emet Adam peccaret non solum sibi, homo constitutus in puris natu- sed de omnibus ab ipso naturali ratibus: tum quia supponitur, ter propagandis perderet inn quod recte operetur. in primo centiam, quae habitualem simul, instanti usus rationis, quam pri- & actualem amplecteretur Iustimariam rectam rationem nulla- tiam ; ergo eo ipso quo Deus
tenu. anteuertere potest actio communicauit Deiparae Virgini
68쪽
34 De natura, memoratum priuilegium, dispe-sauit cum ea super legem praedictam , ergo caeteri omnes quibus non est communicatum tale
priuilegium ) comprehenduntur iub illa , ergo dicta lege supposita amissio actualis innocentiae necessariam habet connexionem eu demerito primi Parentis; ergo cunctis alijs a Uirgine Dei para tu ste denegatur specialissimuillud auxilium , quo vitari posisent omnia peccata etiam venialia , ergo omnes alii a Dei parata
Virgine prolapsi sunt , vel pr
labentur in ahuale peccatum sergo omnes alis a Deipara Virgine actualem amittunt innocen
Potest haec ratio breuitis , &formalius disponi hoc pacto et posse vitare omnia peccata etiam venialia ex priuilegio Dei spe .ciali essicitur; ergo fit ex dispensione aliqua supra legem ab ipso positam : sed haec lex non potest esse alia , nisi ea quam tulit &indixit Adamo , ipsum videlicet& sibi, & posteris suis amissuruinnocentiam, si iniunetum transgrederetur praeceptum; ergo hac Dei lege praesupposita a inissio
actualis innocentiae necessariam habet connexionem cum demerito primi Parentis , ergo intui-
tu demeriti primi Parentis ori-'nes alia a Virgine Deipara ami tunt innocentiam. Primum antecedens est Concilii Tridentini, ubi supra et consequentia patet ex ipsa ratione specialis priuilegi j ; minor patet a suffcienti partium enumeratione. Consequentiae patent ex terminis ; ergo &c. Ex hac ratione, & doctrina facile liquescit nostrum Andream de Uega Virum alioqui doctissimum longe a veritate abijsso ;dum dixit, Concilium intellexisse per speciale priuiIegium , speciale auxilium. Quis enim credere potest nulla penitus v gente ratione aequi uocare ; de confundere voluisse specialeis priuilegium cum speciali auxilio, quando dimissis specialis priuilegijs terminis , statim ac facillime obuiam illi fuissent alij aeque familiares, specialis vid licet auxilij; eo vel maxime quia in praecedente can. 2 r. specialis auxili; vocabulo utitur, & significatione dicens : si quis dixerit iustificatus, vel sine speciali auxilio Dei in accepta Iustitia perseuerare posse, vel cum eo non posse , anathema sit. Hic tamen aduertendum est , quod dum asserimus speciale pri-
69쪽
ustitia originalis . 3Ipriuilegium , non inficiamur ne- steris suis conseruaret innocen cessitatem auxilij specialis ad vi- tiam , sed si transgrederetur il-tanda omnia peccata; nam ne- lud, & sibi, & posteris amiti dum homo in statu naturae desti- ret illam . Ad ablationem igitur
tutae, veruin etiam in statu naturae institutae indiguilset auxilio speciali ad vitanda omnia peccata , & efficienda omnia opera
Scholasticorum sententia fert . Quod auxilium complectebatur habituale originalis Iustitiae donum , & specialis prou identiae influxum Libentissime igitur
confitemur ad actualis innocen tiar positionem necessarium esse ,
& specialis priuilegii , ac specialis auxilij concursum . Quod contendimus contra
nostrum Andream de righa,est immerito,ipsum confundisi speciale Dei priuilegium , cum speciali ipsius auxilio, & longe maius immerito abstulisse de medio hoc Dei priuilegium: nam ipso ablato tollitur etiam illa lex, cuius esse debet vel reuocatio , vel declaratio ; quod tamen est manifeste falsum,quia cum huiusmodi priuilegium non
aliam respiciat legem, vel reuocandam, aut declarandam,qtiam
illam qua Deus Decrevit: quod si Adam obseruaret praeceptum
sibi a Deo iunctum , sibi di po-
istius priuilegii, cuius Conciliumeminit ubi supra; consequenter tollitur de medio haec lex, quae communiter a Schola sticis transfusionis lex nominari consueuit, vel pactum cum Adamo initur,quae lex vel patriam si tol-Ieretur , non apparet, quo pacto
saluari posset id , quod inquit
Apostolus: omnes videlicet posteros eius , peccauisse in M
Nec negato hoc priuilegio es. fugiet Ueglia illud inconuenies, quod per eius negationem totis viribus effugere contendit ibidem , lapsos videlicet homines necessitati ad peccandum aliqua.do ; si esset aliqua lex a Deo si tuta, negandi videlicet illud specciaIe, quod necessarium est ad vitanda omnia peccata. Tunc siquidem sicut aliquando negandum esset huiusmodi auxilium, ita etiam aliquando destituti hoe auxilio necessario laberenturia
peccatum ne inquam hoc negato priuilegio, praemissum es- fugit inconueniens tum qui ais specialissimum illud auxilium per specise priuiIegium ad au-E a res
70쪽
36 De ηatura , Cr quid litateres ipsius importatum, & si pre- tutum sit nullum adultum , nisi situm sit uni dumtaxat Virgini ex speciali priuilegio fuerit cum
Dciparae, ut Tridentina Synodus docet, caeteris aliis hominibus denegatur; quia ut supra visum est, omnes Patres in illud conspirant, ut nullus sit hominum , etiam si quavis sanctitate Praefulgeat, qui toto temporo vitae suae actualem innocentiam conseruet. Idipsum etiam definitum est in Concilio Mileuitano & Arausicano, & Concilium Tridentinum sess. 6. cap. o. inquit et Licet enim in hac mortali vita quantumuis Sancti ct iusti,
in leuia Ialtem o quotidiana, qua
etiam venialia dicuntur peccata, quandoque cadant, non propterea
desinunt esse iusti, nam iustorum illa vox es o humilis, o verax ἔDimitte nobis debita nostra M.ergo omnes illi,quibus denegatur, necessario peccarent aliquando. Tum quia nulla penitiis assignari potest ratio, cur reipsa hpecialissimum illud auxilium praestitum sit Virgini Deiparae, &denegetur reliquis hominibus ;nisi quia supposita communi aliqua lege, qua denegatur alijs, ex speciali tantum priuilegio co- cessum est Virgini Dei parae.Quo fit, ut necessario afferenda sit communis aliqua lex, qua sta-
aliquo supra illa dispensatum ,
decedere cx hac vita cum actuali innocentia.
Dicam nihilominus, in quo mihi videtur egregie deceptus Andreas de Vegha. in eo vid licet quod putauerit alios asseruisse Deum veluti absolute,nullo videlicet habito respectu ad Adam , & posteros eius mem ratam legem tulisse , quod est plusquam euidenter falsum . . In omnium siquidem sententia certissimum est, & veritas ipsa
Catholica docet hanc Deum legem statuisse, ipsamque Adamo promulgasse ; vel ut communiori Scholasticorum , aliorumque Doetor u loquendi modo utar hoc Deum iniuisse pactum cum Adamo, videlicet: Si iniunctium tibi praeceptum de non comedendo lignum scientiet boni, & mali seruabis, tibi tuisque posteris acceptam innocentiam seruabis. Si vero transgressus fueris illud , tibi, tuisquo
posteris acceptam innocentiam amittes . Ea igitur lex & conditionata fuit, connexionem videlicet habens cum libera primi
hominis obseruatione pro prae mio retribuendo, vel transgressione A