장음표시 사용
21쪽
autem et inprimis glossiematici id quod unicum huc refero: λῆστις Dyol. 172, Soph. ed. Q 584 Ast. X, 432,
fori asse a neutro tragicorum profectum esti Terminationem , amplexatus est in dori L E 747 opinio Vid. Lob. Rhem. 19. Suffixum his anto quod sicubi radicii consonam exeunti additur aut brevis ut in σηπεδωτ, τυφε-δών, ζιελεδων aut longa Vocalis inseri solebat, ut in προδω ν, χαιρηδώ vid. Curtium De format nom. graeci p. 50 simplici Vocabulo adnectere non ausus est Euripides, at composito omel: συναλγηδονες S p 74 α quod si συναλγ σαι explicandum erit, egregium habebis terminationis ad personam detortae
Euripides ut in obsolotarum terminatiomini usu parcissimus ita ocentiorum frequentation insignis est, qui si omnino satis saepe posui substantiva in me habet enim ad non ginta, X quibus νοσις Troad 1328, Bacch. 585 o. Hel 1363 c. Ηssiodsum est, δυνασι Androm. 484 c. on. 1012, erc. t.
776 c. indaricum Sophoclea φυλαξις ist 379 Eurimel 506et41ταρκεσις od O. 4474, ΗΘ 758 ubi nunc επαρκεια leguntes o terminationi huic, qua in deliciis fuit Thucydidi, ' compluris indulsit ξενωσις ero. f. 965, quod Thes. aris.
editoros Vsrtunt ovilalaag: parum recte, est enim peregri
1 Aeschylus ut plurim talia quatuor progenuit Todi. p. 6. 2 Thucydidem permulta habere doceant quae cum Euripide communia
habet cursim collecta, ut ἀξίωσις, θροισις, βουλησις, ἐπιTήδευσις, ἐνθυμησις, ἴσασι quae incet augere aliis 3 Etsi enim aperte graeci sermonis est substantiva cum verbis eiusdem stirpis iungere,
22쪽
Horo. I. 1041 Phoon. 44 vid. ob Phryn. p. 701, Hesych. MSuid. qum iam Herodotus II, 123 περιηλυσιν dixerit animarum migrationem, octiva lingua usui quam Euripidia ingenio
tribuas; neque ηξις mad 396, ubi nunc ut legitur, an
Euripideum sit, alia constat, quamquam esse αντὶ νου αφιξις Antiati Beri A. G. p. 99 4 testimonio adfirmatur, in quo vixdum superest mentio, postquam mares praeiverat Aeschylua Ag. 34. Ex heso excorps unisum: α σε 417 salva Cotorum hae omnia in divorbita occurrunt. His igitur transactis, qua ambiguum est quoad omnino tragoediam demant, ingena accedat examen neutrorum in V, quibus omamentorum instar usus et in cunctis sabularum partibus adeo delactatus est Euripides, ut magistrum Aeschylum a quo alio hoo ceri nomina aequipararet. Simul qui post eum sequebantur, huiu sedulo vestigia presserunt, ut vel in
curtis posteriorum tragicorum fragmentis Euripidis χαρακτῆρα
agnoscas ' laos enim terminatio has in significationum qu randam confiniis quum et actionem o rimat et actionis inst menta et quae fiunt action et personam, in quam transit actio Θι, quamquam rarius, gentem a personis quidem libanti sim attribuit Euripidos actionem autem hoc suffixum alia quadam ratione ac etera proponit; nequε enim δίωγμα plano idem osso crediderim quod est δι Πιος immo ero hoc, quantulumcunquΘ st, discriminis statuam, ut δίωγιι et similia non
nescio tamen an paulo cupidius talia affectaverit pro sermonis indole Euripides neque non sentis interdum Aristophaneos ἐπῶν γωνιασμους:praeter vulgaria enim M. Lob. Paralip. p. 505 seq. multa dixit novo;quumque δέξι ς et κρυφις huic artificio debeantur, in promptu est auspicio, deberi etiam συνάντησις Ion. 534 τόν συναντήσαντα μοι - τίνα συνάντησιν de quo dubito paullisper, nam et Hippocratem et multos postea habere Ierica tradunt: non mirum profecto, imus
enim scriptoribus est quam tragico vocabulum. 1 Mitto cetera siqua primum leguntur in Euripido, ut ἐπικουρησις Androm. 28 lat. Leg. XI, 919 Ceterum inferiorum temporum tam poetae quam seriptores quasi pruritu talia excogitandi laboramini: quae quam usitata fuerint uripidis aetate si minus certum, illud prosecto certissimum videatur personas hoc suffixo ab Euripide quasi dedita opera
23쪽
i in abstractam actionis notionem exprimant quam unum et quasi certum actionis,momplum quod si plerumque convenit probe enim aeso, quam saepe talia usus lingua ludificetur, indidem huius suffixi indolem magis poeticam esse iuri su piceris. Ostorum hoc moneo, minimo raro fieri, ut notionis vixdum finas circumscribere possis, quoniam ab altera ad alteram quasi ipsum transitum sibi hae inprimi versatilis arminatio vindicat, cuius in Euripidis sabulis omnino plus ducenta et quinquaginta exempla sunt. Ex Aeschyleia, ut paucula quaedam, velut α ρμα sint 274 ex Homero, κήυνια Troad. 893 Ex Ibyco, χορε ια Herc. s 891 o. l. 875 o Bacch. 132 c.
Phoen. 655 . Ion. 1474 o. Ex riatina sumpta aurata Pra mittam, long uberrimam messem facit. Ad Aeschylum enim reser haeo, quorum non pauca cum Euripido sero emortua sunt: huc aer ea Aeschylus saepius, Eur. Baec 1112, προσφαγ-
Eur. Iph. T. 293; porro a Verbis puris γορ ια Eum 56s, Eur sin 629, δάκρυ/ια siquidem est eschyli, vid. Herod. VII, 16s, Pers. 134, Euri Andri 2 λ--μα quod quum Αoschylo sit pariendi actio M. 1371, eadem significationso sui Eur El. 1124 sed ea, ut foetu sit Her L 252, Or. 997 o. Phoon 803 c. 816 o 1019. c. Iph. . 285 . Ion. 21 o sera. 362 obviam in Anacreontei 54, 19; απευμα Ictum. 239, M.
Iph. A. 3004 Her fur. 978 ubi alii τορευμα); denique a puris contractis stompoηια Ag. 873, Eum 412, EM. Hel 19, sto. 185, α πλυμα Sept. 40 et 799, Eur Hipp. 808, ε 78s, Phoen. 1113 Ion. 79, πένθη ua Choeph. 432, Eur. Suppi 1035, si vera os Dindore coniectura ultimum quod addo φρουρημα Eum 706, Soph. 448, M. Ion. 511 EL 798, quum in Soph. M. 54 legatur, ad Sophoclea vocabula in traducit, domu rum dominio molesta lis est. Collegi haec: α ιυγιι M. 33,
Eur Androm. 28, mayoti, mantatio ια Trach. 40 amplexua, sed de persona quasi vinarum gestamina M. Troad.
24쪽
ris 37 Eur. l. 497 Ion. 1394, verum etiam Democriti M. Hu Mor. p. 500 . et Q. plura a verbis puria et contriatis: δεξίωμα Soph. O. O. 19 i. . q. δεξίωσις, sed Eur. Pgi. 326 id quod omiter ore Iur, κήδευμα med. R. 85 Eur Or. 477, 795, ed. 76, lat. Legg. VI, 773, νυμφευμα ed. R. 980,saopissimo Euripides Troad 420 Phoen. 1204 Androm. 20, 193 987 El. 126 1,aph. Α. 832, ID T. 365 Lyc. 935 1136; κημα in Col. 1160 1180 genio, sed 1380 aede ut Eur.
Ion. 492, δίσκηφια Soph. D. 348, M. Troad 1121 an sona, λατρε Ia Trach. 357, M. Iph. T. 1275 o ministerium, sod minister Troad 1106 α δουλε θια Antigon. 752 Eur Ion. 748 do persona, sod Orest. 21 servitua, τυμβευμα Antigon. 1202 epulorum, sed Eur Ion. 933 ox mor suo de personai. q. cada eri 6 -δλημ a Trach. 538 Eur. Cyil 137, Theophr. Char. VI, 4, Hoυσμα Phil. 688, M. Heracl. 700 Hipp. 787, et do persona rest. 26, προ ρονημα ed. O. 891 Eur Alo. 1147 Dal. Ultimum adiungo ex Rheso 499 ο -ηφι Soph. ist. 827 utrubiquo stillas. Nunc ipsius Euripidis thesaurum aperiam. Excerpsi igitur plus octoginta vocabula, quorum ci cito quadraginta apud Euripidem solum leguntur; reliquorum longe plurima ita comparata sunt, ut d Euripidis inventions dubitatio esso nequeat in perpaucis titubabit iudicium: Mosub nom adiiciam. Redeunt igitur primum ad verba in : μοσμα mel. 11 compas , σπασs Hec. 29 Iph. T. 376 El. 596, Troad 1187 a Ieru Plut Mor. p. 608, Lucian Amor. o. 3, Anthol. Pal. IX, 562, 3 Philo, δρασ- μα ist. 307, schol. Soph. l. 1393, Philo, Patres; ἀαηια Bacch. 129 c. 151 o bacchantium voceδ, hymn. Orph. 53 8 λάκισμα - Troad 497 osyctiost Suid. ex Greg. Nag., sed λώεισμα elen. 1593 Zonar de iis nouis, qui eunt in o καὶ ἐκλεγιτικοί, ut aιπιηια Phoen. 1529 c. do oorporibus mutilatia, quum mulsiali sui in Lys. r. in Andoc. 224 igitur in oration dubia)y); ξάνθισμα igi. 324 coma favens vel ovillorum tinctura . sed i de instru-1hcertum poetas ρακιοθυρραπιαδου inventum, id inpr. Misisph. Acham. v. 410 sqq. M vid. Stulter lecti Andocid. p. 106: sorte auctor
25쪽
κὼν, προπτwna res 1049 quod amplectimur, Hodo Eloedia actionis significationem duo retinuere aean CD 205, semel oranus, et ταραγμα - em fur. 90να,1091 Dionys A. R. VIII, 2 sed διωπι α m 586 Dionys A. R. VII, 64 potius est imia rum, Helenae pera nam referens, ut νταλλαγμα Orest. 1157 id quod dato aliquo redimit Socr. p. 18, 14 LXX et in K T. ubi pretium lexi gr. unicum est a Verbo in σκω εκδίδαγμα - κερκέω Ion 1419 ei finium igitur sors instrumonti significations his Moedunt καταμ ιιιατα Ἀσὰ σαρκώ- πολιων χει-εων lacerario, quum simplex non invoniatur; κλαργμα - Iph. T. 244 quod victimae conreorandae maerea,
via os exemplorum a Verbis puris descendentium: πνευμα
ML 256. Troad 501 retenta notione abstracta βάκχαρια -
anate Dem. Phia non longo fuit remotus'. id etiam Euhis Histierit M. Graec. p. o. 1 His addere forsan licet ν-ισμα apud Naua ad p. 455 a Valam Diau. p. 201 relat ad Ε . Oedip. erit id quo ma -ίζεται ' duobus iniria vid Bemharvi
26쪽
b Matio Bacch. 40, 317 667 o. 608, 20, 724 Troad 367, Cycl. 25, lut Mori p. 609 vit. T. Gracch. o. IO utroqualoco alludens ad Euri Bacch. 317 Quo Tragodop. V. 281 εκπαίδευ3ι Cyol. 601 alumnus quemadmodum dixit παίδευ/ια pari significatu, πικηρυκευ laci med. 738, ερμηνευ ι Phoen. 470, Hero. f. 1137, Androm. 46, πεu--μα UIOen. 1492 o. scholiastis προπη'ειρα vel δηγή τρια vel πειιονευουσα, igitur de persona agente, κορε ια Ἀlo. 178 rimimi , quo non contentus addidit altorum παρθένευμα aon. 147 significatupras dentis, hoen. 1268 Hudia virginea, at Vel texturam suam, quam olim virgo consecerat, Creusa Ion. 1425 χρονιω στῶ, παρθενε ια nuncupat, eg aeνerita inero. f. 546 orba ,-
ductum a verbo Euripideo, παμμα aph. T. 1428 et sm. 114 n Aristoph. Thesm. 1066 in Modia ρινγτετ in Phoen. 580 Ηol. 1514, πρεσβευματα - Supp. 173, Rhes. 936Dyare, tui. imol. o. 9 et Mor. 541 C legatio ubique plurali , neomoti δάφνας νεηο αλες Ion 113 c. de quo id inse., καλλέστευιι Phoen. 215 o piactra primilias de hosnissis Orest. 1639 pultaria inis με erantia ut vertunt in Th g. ΡM., Lm 1011, ιιάγεWm Suppl. 1110 Plut Consol ad poli. p. 110 C. Eurip. verba asserens, idem Eroti p. 752 , φόνευμα Ion. 1495 c. do Ione insant exposito; βάαπρο ια hoon. 1539 c. esychio et scholiastae cuidam ερεισμα, vel οδηγία alii vel larus igitur vel ipse basiaua sensu instrum thcui simillimum est θαλψιετιι Bacch. 120 . nil nisi θά- λ ιος, neque αλανιευω nisi apud sequioris ordinia scriptores legimus, νυχεWι Suppl. 1136 o. pervigilium, quae vitiosas
librorum scripturae λυχευφιατέον emendatio est . Sequuntur
verbis puris contractis formata sat multa: δοκηιια inero. s. 111, 771, Troad 411 frg 361 et ex Hormanni ac dir- soni coniecturis Iph. . 176 an omne uod videtur tantum, opinio εὐον Ion 304 coniugium, θρηνημα r. 132, El. 215 Hel 174, 11σσηφι Orest. 270, μαρτυρηφι Suppl. 1204, ναυστοληs Suppl. 209 navigatio, αδνημα aph. T. 165 c d melle tanquam apium opere, Anth. Pal. IX. 166,1 Verbum προπολευε apud solum Photim legitur.
27쪽
porro iteram quatuor de personis usurpata συγκοιμημα
A. 74, Hesychio χλιδος, preti a vectis, Vis is in L814 α et do persona Ion 1495 α, Posidon. p. Ath. IV, 153 B.; ιέτρημα - Ιph. T. 954 Ion 1138, olybio adamatum a ciora sunt Verborum in o , velut ἐξοπαυμα mm . 1332 mmi ε, τέτρωμα Ores 442 lapidatio, aliter noque ex Euriri an VIII, 15, 1, γαυρωμ Troad 1250 morialis undo Aristid Π, 394, εο ληια hoen. 1185 non rotat , ut vortit hos Editor, o vo rota es ipse mearum radiis diu Diotva D n, Bacch. 124 α unde citat Ens dis tympanis ex Euripido deprompserunt Diod. III, 36 de Borpente trahonis gyram, Agatharch. v. ho Bibi p. 455, 37 do rhinoceroto pugnant cum elisphanta. Ultimum adsto EL 1274 proximo accedens ad 'HΦιμμα, quum nil sit nisi spe tnequis quo relaram, in promptu habeo, quoniam ad vescuverbum vixdum apparens pertinet nonnisi σν ὐηια --um,
quod item primum apparet apud Eurip. mmcl. 890. Perlustr tis quae Euripidea sunt si non Vere saltem verisimilior, a pareat, ut addam do quibus difficilius mitrium sit praesertim cum paribus via supparibus Euripidi ommunia. Praemitto Tiscydide duo: πελμα Or. 876 Iph. T. 1184, Troad 711,
1 Sehesiastae hi quibus se adiungit gehol. Arati multa deprom-
28쪽
20 Heracl. 660, 789, Thucyd. VII, 4, erodian. VII, 6, 11,
σκυλευ3ια hoen. 857 1475 Ion. 1145, Troad 18, 1207 El. 314, ea. 93, Thucyd. IV, 44 Eust. quorum utrumquo ceris indoliciis est Euripidi. Non minus impedita sunt umoriat phane communia haec: κελάδηιι Arist. Nub. 283 do fluviorum strepitu, Euri hoen. 12 c. de Zephyro, ' τρίνην ιαdh. A. 1050 . do Ganymede Iovis doliolis more Euripideo,
quo sensu usurparunt posteriores, sed in diagmento Aristoph.
apud oll. VII, 5 7 est muliebro mammium; θωπε ια Suppl. 1103 Aristoph. Vesp. 563, lut Mor. p. 23'; δέ- dante autem Aristoph. Nub. 668 a posto Xonophonti et Platoni non inugitatum vix quidem invenit Euripides sed certe nova posuit significatione siquidΘm sint. 293 χρόνον dixit ποιωλώτατον διδαΠιι multiplicem magistrum igitur de persona agente, τυρευsta autem El. 496 Cycl. 162, 190 i. q. τυρος proprio significatu posuit, quod translate ut sit naia ιγνια praeter posteriores vid. hem. p. okk. 60, 20 Aristoph. dixi siquido fidem habemus Eust. Il. p. 620 10. - ceteris nescio an iure vindices Euripidi: tiέλη segi. 218, lat. Logg. V, 730 B, Lucian Amor. 25, κτυαγγι Androm. 121 1 o.
Critias M. Sext. Emp. 563, 30 Dio Cass. I, 17, στέαμα Iph.
T. 387, metaph. lat. Leg. XI, 935 Α, κουφισι a Phoen. 848 allevamentum, lut Mor. 114 C. Theod. Prodr. p. 246 et ut taceam de tactas si Hipp. 671 o. quia Hesych et Suida pro- Verbium asserunt: κάθ' ιρια λυεις. inprimis ληιι quod Elmstolus ad oracl. 75 Euripidi roddidit a Philon et a- tribus usurpatum, Iph. A. 1045 c. quum aliam formam ἰάχηι ια habeas Horo. s. 884 α Anth. H. VI, 165, nisi hic quoque rostitueris nutara. Videsis haec dissicile os absolvero, sed supersedeo examinare residua αἰσθη ter . δοξασ1ια, θήρευμα,1 Ni dixerit si quis nonnisi propterea quod Nubes 423 Phoen. olymp. demum 2 actae sunt Aristophani attribuerit ham ut diem quod sentio de omnibus quaequae in Aristophaneia nunc priua apparent quam in Euripideis fabulis, sane nolim haec indubitanter iniungere Euripidi, sed crediderim tenendum esse quantus Euripideorum thesaurus in tot deperditis fabulis sepultus sit, deinde quam multa comici ex tragicis euerint et quam ni hi ex illis.
29쪽
οπλισμα, σνημα, ἐπιχαρεια, quae etsi non ante Euripidorumperiuntur, ab Euripide prosocta ossa aliquanto inua probabilo Accinunt tamen ex tragicorum minorum s --
non dissimile Euripideis. Termination τρον non ita saepo usus est, sed assumsittamon Aeschylea duo κοιαστρον Αgam 932, M. Hem fur.
138 et στεργηθρον rem. 93, hoe . 23 - quod etiam scho Soph. Antig. 65 - Hipp. 256 an. Ipse, ut σοπτρον mittam, duo produxit: κιιακτρον gro&9 El. 535, θέων-τρον rem Orest. 11 Athon. V, 220 F, Orph. Lith. 309, 528 al. maych. , quum Sophocles dixerit ethereo Trach. 585.
Neutrorum, qua affixa terminatione e gignuntur, alia
denominauva sunt, ut οξος ιιιγγος βαρος si quod Euripides
admisit moen. 851 Alc. 500 Ino ex Hormanni sentemtia ' alia orbalia in illis abstracti sensus inest hacto notionem adsciscunt eam, ut non longe Medant a neutris in .
Vorbato igitur est, quod Soph. sto 159 habet τρέφος Ῥοὐ quo Nauchius coniectura probabili Euripidi restituit Do 393. Euripidea quod unicum finxit: πεσος hoen. 129 α item
vorbato est, dictum de occiso et in terram procidente cadavere. Ρε onae agentia suffixa Et plura sunt Et diversa tam pomdem quam usu Antiquatis Euripidea plane se subtraxit velut terminationem k in perpaucis M. ιάντις, λατρις usu sancitamnoqua oro vitatam ab Aeschylo Vid. odi. p. 9 prorsus subterfugit. Idem statuendum de alterius declinationis suffixo in epicis quibusdam ut γος, αρχος id Buumann Uber. Gr. II S. 11 et ob Paralip. p. 135 paucisque praeterea residuo ceterum huic vel Aeschylus valedixit vid. odi. p. 8. . Porro neque satis nota terminatio Euripido radicibus annexa est qui Vix novavit διαφθορ ς Hipp. 82 quum 1 cui assentitur obea Rhem pag. 307.
30쪽
ei debetur, quod ex linyae usu sumtum osse licis ut rariorem formam non Momanis sem. 67, oui iuro adstat orgitas, sed Archippi p. est VII, 14 et Phryn in eis. A. G. 62, 3 hostimonia docent, inprimis vero ipsius sum indoles, quod
eortia quibusdam actionum moribus inprimis publicis destin tum non ita in posui habitassct consentanctum si fiuntquB in vera vix quindecim in Euripide exempla sere omnia vulgati sima. - odit igitur quasstio ad usta tria, ik, - --: quorum G ut tritissimum saepius obvium habes Homericum est ασπιστ' Ion 198 o. oro. s. 1194 α Ιph. A. 1069 o. El.
Eur Phoen. 974, 109 Suppl. 502 Sophocleum denique συνεπατης Phil. 93, Euri Hipp. 417 Andri 476, Bacch. 1146, at Euripidis sunt: μεριsim a ς Med. 1226, Hesych. ex Euripide, noem ης Troad 213 c. Lyc. 24. Philostrat. p. 29, ἐγγελαστης Hipp. 1000 εκδικαστνὶς Suppl. 1152 ἐξεριστης Suppl. 894, κοραστης νεκρων Suppl. 25, Androm. 1268, Hesych. accus plur. ἐπιμελητα interpretatur; βαδι- στης φ Med. 1182 cursor, schol. Oppian ML I, 305 de equo tolutario, poster. ἐπεισβατης inel 1550, alterum ἐπεμβατης Suppl. 585, 85, Bacch. 782 praeripuerat Anacreon apud Heracl. Alleg. p. 17 παρερροπης λογων Suppl. 426 inutilium sermonum opineae, τι ης Orest. 162 1 a τίω id Loti a
1 Alia sinisse apud Harpocrat. s. V. μετοίκιον, i. q. παντὶ ΙΟ- ς. 2 lanctum cum τυπος, quemadmodum haec proprie quidem substantiva in τῆς saepe adiunguntur substantivis. 3 Dativum praetulpri cum Maleio, quia si ideo, quod in venando Bacchabus praeest Bacchus, dicatur θηραγρετης Βακχαν haec vereor ut auditorum quisquam recte intellexerit Pentheus autem quum dieitur θηραγρέτης Βακχῶν, fit secundum familiarem tragoediae abundantiam pro