Davidis Ruhnkenii in Terentii comoedias dictata, Brunsiano exemplo emendatius multisque partibus integrius ex apographo Hamburgensi edita. [microform]

141쪽

l. Etiam eleganter inserarit obiurgationi. Plaut. Pers. II. q.

q. scelerate etiam expalcis Peuron. c. 21. etiam dormire, ubi uid Burmannus.

2. - le conciliate i. e. are emte, magno Pretio comparate. Cie ad Attio. I. . mihi Iacet ea, quae male emta sunt, reddi, ubi vid Graevius Ovid. Amor. I. Ι0.34. Promati conducto gratia nulla thoro. Contra bone emere est vili Pretio more Cic. ad Attic. XII. 23. en emittar Mod meesse est Draherib ad Sit Ital. IV. R. Conciliars est emere. Plaut. Epid. III. 4. 36. conciliaυisti puIere Pseud. I. I. 1. ita ignavi mala habiti et male conciliati Vid. Donatus ad h. l. 4. Quid hue reditio est, quid estis mutati t. o. Aa huc rediisti, eu vestem mutasti Saepe exbalia eum verbo 'sum Ponuntur pro ipsis verbis unde ducuntur, habentquo Casum verbi sui. Adelph. III. I. 67. hi mihi ne corrumρantur cautio est. Plaut. Trucul. II. 7. 62. quid tibi hanc est notio. Poterat Terentius etiam scribero quid e tem mutatio est. Vossius

de Anal. III. . p. 287. 6. Iam Ornuba fugam . . parabat et infreuebat se ad fugam. Sic Plaut. Epid. v. 1 9. adornars laticum ad fugam. Cic. pro Quint. α 50. Ornar convivium. Vid Cortium ad Sallust Iug. c. m. 10 oeulis suis idit Saepe Latini diotarit oculis idere, aviribus adirs, sed hoc semper fit emphasis causa, quae ubi nulla est, vitiosum hoc loquondi genus osso docet Quinctil. Inst. VIII. I. Quisqtiam dicitur pro quasquam, de quo a cludam supra diximus.14 μ quidem Editiones quaedam vitiose habent nee uidem ut apud alios etiam ierperam scribitur sed semper

142쪽

legeridum esse ne quidem inteIPosita. voee, docent enueius ad h. a. et Diser ad Flor. II 6 p. 61.16. Varia est D e varii coloris Ovid. Vpist. XV. M. Et artis assas iunguntur avs olumbae. Eugraphius ad h. l. dicit eunuchq veste usos ossa versi'olse , sed is sine testoloquitur. 21. Vetus i. e. senex Horat. Epod. VIII. I. rugis etias frontem seMetus exaret. Broukhus ad Tibull. . . o. E nuchi vero cito senescebant. Petron. e. 23. molies, Meros Deliaci manu recisi , ubi vid. Inteiretes. Ibid metus i. e. languens, curvus per senectutem Par prie vietus est flexilis a Diere vincire, digare, unde etiam Nietores et Dimon dicuntur. Vid. Donatus ad h. i. Ibid. Veternosus i. e. senio tardus et ignavus Veterauis

proprio est immodica dormiendi cupiditas, unde translate ducitur pro torpore animi et ignavia Servius ad Virgis Georg. I. 124 Sed Ἀθteenosus etiam inccipi potest pro hydropico. Vid. Donatus ad h. l. et BetitIeius admorat Epist. I. . M. 22. Colore mustelin, i. e. sublivido, qualem habent mu- sine. Vid. Donatus ad h. l. in Benileius erudite legit Mors stellionis i. e. instar stellionis Rationes apud ipsum videte. 23. Quid egerim. Nihil verius lectione, quam Benilesiis Tevocavit, quid emerim. Quid eleganter dicitur de homine. 27. Expedici. e. dic, expone. Insta V. b. 20. istuc, quicquid est , Primum exρeEr. Sallust Iug. . . Pritisquam huius cemodi rei initium expedio. Iustin. XLIII. 1. Parthicis oris talibusque ac totius Pro emodum orbis rebus expeditis, ubi vid.

M. Vestem detraxit h. e. exuit Sueton. Caes. c. a. -- stem detractam sibi iniecer Ilammae. Heaut. I. 1. 2. oceqs

detrahunt.

45. Exseu ero . e. vi et minis extorquere. Plaut. α- stel. II. 2 6 in quaestione Nix exsculas ut diceret. 46. Sine malo i. e. sine verberibus, ut ad Andriam explicuimus.

143쪽

DI cI A WA M. Quombdo hine abeam i. e. quomodo me hinc expediam. Heaut Iv. u. . si Ilae me latero tecto abscedere. Phorna. V. 9 58. num discedo. 51. Techna ore graeca, fallaciam et dolum significans. Tirm est tam certo. Plaut. Aului. III S. 12. Tam hoc scit me habere quam egomet Burmann ad Petron. c. 75. p. 376.54. Utrum a reamus an praedicem Utrii' et rict Ieganter per lecmasmum iunguntur. Adelph. III. 3. 28 utrum studione id sibi habet an audi viae fore Cic. de N. D. II. 34. utrum e fortuitane sint an eo statia, ubi vid. Davisius. 56. Te turba Doloes h. e. to expedios, te libeTabis rixa. Phorni. . . . e o nullo possum rentedio me evolvere ex his eurbis. 58. Ince erat ponitur pro inchoata erat. Cic. Verrio. 10. cum rosam ideret tunc incipere er arbitrabatur. Duher.

ad Liv. VIII. M. 59. Scibo antique pro sciam, ut aliis locis. Aeta. IV. G. v.

I. Nequs es neque mens suum offaciam facit i. e. Neque incedere possum, et eque cogitare, ut decet. Terentium imitatu Ovid. Art. m. I. 590. O cἱum rassient mensque sedesque suum. Schulting. ad Seneo. Controv. I. p. 121. 5. Dudum . . paulo ante. Nam saepe dudum dicitur de tompore non longo Brouklius ad Tibull. III. 6. M. 6. Verbum hercle hoc vertim est. Bentleius e mss. bene edidit erit pro est. Nam Veteres verbo erit cum praesentiatum praeterita confirmare solent. Heaut. V. I. 12 certe sic

erit Phorm. V. d. 18. He erit vid. Interpretes ad h. l. et Gilan Obss. . . p. 171. Ibid. Sine Cerere et Libero friget Venus Sie Horatius Carin. III. 18 6 crateram vocat oneris sodalem, Apuleius Mel. II. p. 115. Liberum Veneris hortatorem et armigerum, ubi Vid.

144쪽

8. Aetatem . . diu, Iongo tempore. Heaut IV. d. m. is aetatem censes elle id adsimularier. Duhev ad Ior. III. 13. p. 556. Intelligitur Praepositio peri

I. A me eripiat. Frequentius est mihi rapiat sed alii quoque praepositionem huic Verbo addunt, ut Liv. XLI. 14. iussit coloniam ex honibus ripere, ibi vid. Daherus. 2. Digito attigerit uno h. e. o illam leviter attigerit. α Tusc. Disp. V. 19. Laelius si digito quem attigisset, Foenas dedisset Phicaeus a puI. Μet. IX. p. 188. d. Magnifo Derba i. e. plena iactantiae Tibuu II 6. 11. I gna loquor, sed magnifice mihi. magna Iocuto Excutiunt clausae fortia Nerba fores, ubi vid. Brouhhusius. q. Verba si ad rem conferentii l. e. si quae iactat exsequi voluerit.

7. Oui quasi istuc. Recte Benileius legit e libris suis

qui quaescr istuc. 10. Id quod res est l. e. verum. Intra . . . quod res

12. Haber gratiam est memorem se officiorum praestare referre gratiam rebus ipsis beneficia pensare id Corsius ad Sallust Iug. c. 110. 15. Nonument plerique Interpretes explicant crepundiave alia signa , cum quibus infantes exponi solebant, ut m liore tempore agnoscetentur, qua Graeci Rcant γνωρίσματα. Vid. Lindenbrog ad h. l. et quos laudat Cl. Albertus ad Hesychium sub h. v. Enimvero haec puella non est exposita, sed a praedon;bus rapta et mox vendita. Sunt igitur monumenta vel quae intra v. 29. signa vocat, Vestes, ornamenta vel aliud quodlibet, quod puella tum , cum apexetur, secum habebat. uo reserendum supra III. I. 16. ecquis cum ea una; quid habuisset, cum eνit. 16. Riseus est cistula viminea Pellibus contem id.

Polluc. X. l. et Culacii Obss. VIII. 1.

145쪽

51. Animo Praesaris i. e. intrepido, nihil turbato thorin. v. 7 64. animo viriIi praesentique ut sis , ara Cic. deiff. I. 23. yraesentis animi ut consilio. Contrarium est non apud set esse. Andr. ΙΙ. 4. Ibid. Attolle panium. Sic enim expeditius curiere poterat Plaut. Capt. Iv. l. 12. coniiciam in collum Pallium, Priam ex me hanc rem ut audiat Pti m. . . . Sed ego nunc mihi cesso, qui non humeriam hunc Onero Pallio.

ACTOR C. VII.

. in eoἱρiam. Intelligendum an aliar vel simile quid. Eadem ellipsis in interrogatione. Andr. I. 5. 28, eine ego ut advorser Ibid. III. G. 12 tibi irin ut erediam texigon ad Sanetlimin. I id. p. 93.2. Sequimini Donatus ad h. l. erudite annotat, huissmodi militiam per tumultum repente susceptam vocari Docationsm, ubi dux ita alloquebatur cives, qui rem ublicam salvom ultis ni sequimini. Qui sic ad arma Vocati erant, propra verbo di bantur evocati Cic. ad DiV. II 6 praefectus υociatorum. Graevius, ad Flor. III. 12 p. 574. q. -Iears proprie est mollire, dissolvere, tu verbe raro, putiare et quovis modo male ascipere. Adelph. I. 2.10. omnem familiam mulcaυit usque ad mortem, ubi vid Donatus Phaedri I. I. . male mulcatus Graculus Tacit Annal. I. a. rostratos erberibus mulcant, ubi vid. ipsius. Hoc verbum saepe confunditur cum mutitare i. e. Poenam pecu niaris imponere, ut Critici saepe monueturit. Gronov. ad

pretes ad Sueton. Caes. c. 17. Ibid. Vbetis est infixurrientum Poriis e Iringendis aptum. meti in ablat dicitur pro ecte. Benti ei admorat Serm. I.

146쪽

D. εὐ- ώ- h. e. teustodit ea, quae sunt domi. Ea a sui Iesan Mevitare Plaut. Antia. I. 2. I. assi reuis iam an tro atq*ὸ situs servix. ironom Leet Plaut. p. 122. I l. Princlyta in acie Romana sinit prima signa, Prima oriainem, Bona aciei, rea Ormis discrimen excipit. Qui uitis post principia Mat, utris est, Pr miratores liaberi Tonori

me. Vulgara Iectis obscura et inepta, sed clara et peroseolis, quam oriss revocavit Beniarius qui eum ne Pisidaeti aesti his nebius magnas ut,

in eadem locutione confirmetio Placet igitur odinent eius e retoris nodinis vestigiis reponit Omnia risi δαν iri, quum adrina, sapieMem decet. Exyeriri arma dicitur at ovorte si res apud Ovid. Art. Am. II 180. N. D pro dedi, Haeseias pro pristerito, ni saepe Perianis ad Sanctit,in I. 13. P. 6. 23. iam et postea iunguntur per pleonasmum, ut Post Mindo, olim quondam, menta a biso, raudem desim be Hid. Vossius de Construct o M. P. 46s ut malius. ad I perτ.

25. Ha eum illo ae agas h. e. quid eum HI 'agas, nisi quod meretricis esto venerem eum eo exerceas Haec verbη Thrasonis sunt . non Thaid. cui in editt. Ubuuntur. Vid. Bentleius ad h. l.

147쪽

28. Atilem in rosponsiorio, quae fit interrogmado, habe vim indignandi Adelph. II. 1. 31. gon debacthaeaea iam

Il. Faciam, histas De distique mese a sempis meiaineris. Si minantes loquuntur. aiv. XXI. 18 mihi in animis se facere, ut regnum Macedonum sent alis, ubi vid. Grenouius M. Os duram dieitur pro homino impudenti Cic. pro Quint. c. 24. mihi ideri ors durissimo sis, pro quo Sueton. Nor. . . os ferrsum dixit, ubi id. Interpretes. Re os solum pro impudentia dicitur Cie ad Div. v. 10 si Antii 'bs haberem, uia vid Μanutius contra mouis frontis dieuntur, qui sunt reverentes, ut Donatus annotat. 52. Furti se alligat i. o. plagii a reum tacit Plauti in Poen. III. q. r. honio stiri sese iastflinget. Supplaudum sterimine vel scelere, ut saepe apud Ciceronem alligari et obli gari scelere. Vid. Ernest. Clav. Cic. h. v. M. Quaere qui res ondeat. Elegans formula, qua utuntur qui alium vix dignum iudicant, cui e pondeatur. Similis illa apud Ovid. Amor. III. 11. 28. quaero antini, pro his qui queat ista ati Burmann ad Petron. e. 79 p.ram. ἡq1. Quin redeamus. Recte entleius didit quἱ redis us. Nam A.in ubi sententiam inchoat semper cum iridieativo

46. Animus feci , Minis . . nihil nisi coenam cogito. Vid. Viatorii V. L. VII. 12. et Cl. Toupii Emendat in Suid. II p. 2bi. - AC T. V. c. 1.

mura loqui s. e. dubie t obseure Liv. XXXIII.

ιι iam perplexe, ut ante, sed verte Pronuntiatum. Omm . Contrarium est aperte dicere Burmann ad Petron. c.

1M. p. 640. et Cl. Valehenaer ad Eurip. phoen. v. 497. 15. Ouid Deeram. Forinula excusandi, qua culpam nobis removemus. Virgil. Ecl. I. 41. et VII. q.

148쪽

ιν -

q. Notias metiue dieitur, qui me norat. Liv. III. 44. notos gratia, eorum , hiarbam indignitas rei virgini eo uiat. M. Manutius a Cie Epist ad Div. v 12 s. Ego m in pedes scit coniicio i. e. quam celerrimo au-- fugio Phorm. I. 4. 13. - me confirmerem motintis in eiura. Potest etiam suppi xi do Plaut Capt. I. 2. 12 mons is dena

6 Angiporeiam . . iam angustam. Vid. Festus h. v. Dieitur angiyortus mascul. a m et angiportum eure, gemVossius de Anal. I. p. 173. s. meres i. e. impeditus rem, quia agam nestio. se. Philipp. I 29. haerebat nebula quo Nerieret, non habebat. Phorm. v. 7. 70. nisi niihi premimo, haereo. 10. Ovid faciet mihi. Hac formula Ru ux, qui Pericula aut minas aliorum spernunt Plaut. Pers. II. I. 16. quid faciet mihi p erbinibus aedi iusseriti, o edes tristoni. '

12. Satin id tibi placet. Sic expostulamus finaciis , quos in manifesto il*ecato ita, ut ne ipsi quidem factum defendere, audeant, deprehendimus. Adelph. IV. . in ceterumpiaeet tibi factum Plaut. Amphitr. I. 3. 16 hoccine placet. Vid. Cisa ad Attic. I. 6. et ibi Μanutius. Id. o Impuns habituram. In quibusdam libris legitur sim anis abiturum. φὶ recte dieitur impune hαb e. Intis . . 6 18 siquidem istue impunera ueris. mactant de mori persecut. . . nec tamen habuit impune. Vid. Rivium ad h. l. et Sehulting. ad Senec. Cont v III. p. m. Ibid. Unam'hahe noxiam mitte. meliores edit1onsi recte

habent tinam hane noxiam mitis Amittere est emittere. Plast. Poen. I. 2. 19l ei Bi hanc am itam noxiam unam. Torantium imitata Petronius o. 4'. solet feri, rogamus mittas.

149쪽

Do diserimine inter noxam et noxiam saepe multumqua disputarunt viri eruditi vid. Disex de M. Vet. ICtorum p. 10 sqq. Noxia vero adiectivum subintellent culpa vel res, semper ignificat culpam, iniuriam, peccatum, nox culPa. poena , unde noxae dare, et hinc quodvis detrimentum ae damnum. Sio discrimeri constituit Oudendorp. ad Sueton caes. e. I.

22. Debere alieni aliquid o dehora alicui poenas dicitur qui alteri iniuriam fecit, quoniam qui alter ii iuriam iacit, quasi eontractu . obligat et eo nomine eius fit debitor Virgil Aen. LAEL ni iam ostiat aes tiliis debentem Burmanu. ad via. Μet. I. 38. Hinc etiam qui iniuria altaetus est, tanquam creditor poenas exigere dicitur Heliuius in Syllogo Epist. IV. p. 22:26. Si ego digna t. o. si ego hoc merebar pati, attamen

tu non debebas iacere, non conveniebat personae tuae. Irah. I. i iterpretatu GTonuvius Obss. III 8 egregie disputans da vi vocum dignas et indignus. eo. III 6 27. Mando sese

osse indignam de utat mare meas cui concedat h. e. quando inferius aua persona asso, non convenire sibi putat, ut eone dat matri Facer conetimetiam M. Antonius passivo dicit proferre, pati ontumeliam, ut dicitur facera damnum, iacturam. Sed hoc tanquam a linguae ratiotie abhorxens exagitatur a Cice-xone Philipp. III. R id Gror ov. l. c. M. Coritiarbasti mihi rationes i. e. disturbasti, irrita fecisti comitia mea. Conturbara rationes proprie est accepta expensis paria lacere non posse Cic. ad Quint. Fratr. II. 12. 19hi eris quod Osthac arcas nostra fiducia conturbareri id. Hanutius

ad sine Episti ad Attin IV. 17.

v. conflata es i. e. contracta, orta est. etaphora ducta fusoribus metallorum, quae sari et onsari dicuntur. Hoc orbum, tameta in utramque partem dicitur, maxime tamen in deteriorem, iuraritam, invidiam sus icionem, aceusationem notare. More ad Sallust Caul. e. 1 . 60. Si pater in patiatur.

150쪽

M. Nam quid. Sic dieebant vereres pro nidnam Phorm. I. q. a. nam quod pio laodnam Virg. Georg. Iv. 445. amquis is ἐαυ-um confidentissime, nostras iussit adira domus, ibi vid. Servium. M. Dabit agnam aliqtiat h. e. magnum audax laetis nus Deiot Adelph. v. d. 47. pugnaυeris i. e. magnam et memorabilem rem facies. 69. Virgo ero mente supplendum est eius is nihil pudebat.

idyll. V. 29. κινεῖ δὴ Ande. v. a. 14. Vid. Lindenbrog.

ad h. l. Particula fro singuIarem vim habet. Cie de Divin. II 8. Quod enim is, qui divinat, praedicit, id ero futurum est. Liv. XLV. 19. universos omnia et huic triauera et illi oro negare, ubi vid. Drahenboreh. 3 6 A intendit orationem, quasi dicas etiam, H, et quidem Andri II, 1. 37. ego oro ac Iubens. Supra III. 5. 43. ego ero illud Dei ac Iubens. Memoriter est sino monitore. similis Iocus est Sueton. Ner. c. 10. Onine ordines subindo ac memoriter salutavit, ubi id. iidendo . s. In dero dicitur qui gravitatem et securitatem prae se tirens ambulat Properi. II. 2 6 incedit o Iove digna soror, ubi, vid. Brouisusius. 10. Si Dis Leet. Est formula indignantium et contemnentium, in qua est ironia Nam semper de re mala, quae

Diis placere non potest, dicitur. Adelph. III. q. M.

I. ca let Parmeno pro viam ego. Nam nomina propria saepe ponuntur pro Pronominibus, quando quis de se loquitur. Phorm. . . M. Phormionem qui volet Iarassis h. e. e. Hec. v. q. m. an 'tamem quidquam armanonem rasis atri. e. e. Magnam autem vim habet nomen si Pontum.