De foro legatorum tam in causa civili, quam in criminali, liber singularis

31쪽

DE TOR LEGATORUM CAP. III. I tum est. Non erraverit, qui Veteres Iuris Auctores secutus id esse dixerit, quod

ratione praeeunte inter Gentes servatur, si non inter omnes, inter plerasque certe moratiores. Duo igitur ejus quas fulcia

sunt, ratio Musus. Dipsum mihi descripsisse videtur Seneca 's. 2O. Nobis, inquit, Sidetur observatio cologisse , se rerum saepe factaris inter se collatio, se analogiam nostro intellectu N honestum subonum judicante. Et ea ratione a Jure Naturae distinxisie videtur, quod non usui adscribit Epis. 2I. nam postquam instinctum naturalem, qui in animalibus est exposuisset , mox addit ex quo apparet, non usu ad hoc servenire, sed naturali anno re salutis suae. Quicquid autem , inuam varie, quam anxie de Jure Gentium disputetur, eo semper causa recidit , ut quod ratio dictavit Gentibus , quodque illae rerum saepe factarum Collatione inter se observant, unicum jus sit eorum, quiali jure non reguntur. Si omne homines homines sint, id est ratione utantur, haud fieri potest aliter, quin ratio iis quaedam suadeat: imperet, quae mutuo quasi Consensu servanda sunt, quae deinde in usum conversa Gentes inter se obligant, sine quo Jure nec bellum , ne paX, nec foedera, nec legationes , nec commei Cia intelliguntur. B Se -

32쪽

18 C. AN BYNRERsHOE KSecundum haec si quaeramus, an Prin Ceps , qui in alterius Imperio deliquit vel contraxit, ibi puniri ponit, Scinia detineta ob aes alienum, ad rationem primum, deinde ad usum recurrendum erit. Solam rationem si in consilium adhibeamus, multa in utramque partem dici possunt. Quid enim si Princeps in aliena Ditione Principem Xua , latronem dc homicidam induat , si res novas moliatur , factiones concitet, perduellem agat, nunquid id ei impune eriti rursus , si cives pecuniis emungat, grandi aere alieno conflato ,: an sic abibit , spolia haec opima domum reserens' dissicile dictu est. Nec tamen desunt, quae consulta ratione, Contra disputes. Si enim legati, qui Principem repraesentant, nec in contractibus , nec in delictis foro subjiciantur ejus apud quem legatione funguntur , ut plena fide deinde ostendam, an in Principe Contra fatuemus p an quod ratio & omnium Gentium consensio in legatis recepit, quia Principem repraesentant, ejus mandataeXplicant , non recipiemus in Principe qui ipse adest,& res suas sorte per se agit Zan ejus sanctitas non est major sanctitate legatorum 8 an hunc igitur , injecta manu, in jus rapiemus, ut causam dicat ' vel

an ideo in Principe licebit, quod in lega-

33쪽

D FORO LEGATORUM CAP. III. Isto non licet, quod legatus habeat, quem repraesentat, ad quem domum revocet , ipse Princeps non habeati ea forte ratione , qua Christinae in Suecia Missessem Celebrare permissum non fuit, quamquam omnibus legatis permitteretur, ut reser Aitrema L. XLVI L. p. O6 θ' - . 'etiam hoc dissicile dictu est. Si de usu quaeramus ex secundo praecepto Iuris Gentium, adhuc incertiores erimus , quam dudum. Quin fere eo deveniendum est, ut negandum videatur, hanc rem Jure Gentium definitam esse, vel definiri posse, ut enim Jus Civile praeterit, quae accidunt - πα-ρολογου, Vel τοι απαξ ἡ δις Ut JCtiloquuntur in I. .X6.F. de LL. sic vel maxime Ius Gentium ea non finivit, quia id se tuetur exemplis, comparatione rerum, diversis Gentibus saepe eodem modo judicatarum. Non adeo frequentes sunt ipsorum, qui imperant, Principum in alienis Imperiis peregrinatione , minus fietquentia crimina vel debita , quae huic disputationi causam praebere possint, , quicquid sit, ob personae sanctitatem, eo

semper temperamento timur , ne ob minima quaeuue magnum CXemplum statua-

CUm autem , ut dixi , rarissime illae species incidant, i quandoque incide- a. int

34쪽

ro C. AN BYNKLRsHoΕKrint, cilla Gens ubi quaestio disceptatur, censuerit. Principem ubi deliquit vel

Contraxit, detineri posse, vel non posse, nemo, Credo, dicet, ex eo si alim Jus Gentium es intelligendum Zoucheus de Pure etial inter Gent Part. I L. Sen. 2. 6.

duo habet exempla Principum, qui, ut ipse putat in alieno Imperio damnati sunt, tertium habet in Notis , sed dubito, an bene haec conveniant huic disputationi, verum id largiamur, nam singula CXCutere longioris operae esset, nee tamen continuo inde essiciamus, ita placuisi omnibus, vel plerisque Gentibus, ex quo solo censetur Jus Gentium. Carolus Emanuel, Sabaudiae Dux postquam factiones tacitas aluisset in Francia, ipse

ad Henricum IU advenit praeteXta honori salutationis causa, sed revera, Ut praesens aptius velificaretur consilio suo. Re Franciae, re detecta, Carolum Emanuelem dimisit impunitum non e sententia Consilii sui, sed ex sua, quam Jur Gentium magis aptam putabat Nec

Franciscus I. Carolum V. per Franciam transeuntem , detinuit S coegit Ducatum Milanensem reddere, quem se redditurum saepe promiserat, ut ut essent, qui ut detineret S cogeret, auctores erant. I Reaina Sueciae, cum, ut supti innuebam,

Anno

35쪽

D FORO LEGATORUM CAP. III. Ei Anno I 6s7. Marchionem Monaideschium occidisset in Francia , sic se tuita est: Reginam se esse, neminis , etiam in Francia, ni Deo subditam, neque enim captivam esse, , is homines suos supremum m- perium habere , ut est apud Attrem L. XXXVII. p. m. Io6 . quod factum Galli, quamvis indignabundi, impune transimiserunt, e impotentia muliebri dicet

alter, alter Vero, XJure Gentium, ut op

tumum maXumumque est.

Nihil igitur in hoc argumento proficies rebus similiter a Gentibus judicatis, atque ita sola superest ratio , quam consulamUS. Et hac consulta ego non ausim plus juris tribuere in Principem non subditum, quam in legatum non subditum, quamvis plus tribuerint, qui pro Elisabetha, Angliae Regina, Contra Mariam, Scottae Reginam, disse putant apud Camdenum Annal. A l. ad annum V 86. o. m. 3. propter necessitatem scilicet legationis. Sed inde major non est sanctitas mandatario, quam mandant , si res suas ipse velit agere. Quare Ut CXtrC-mum est in legato, ut jubeatur Imperio eX- cedere, sic&in Principe statuerem, sit jus hospitii violet. Sed nec sine cautionibus ea res transigenda est. Quid si enim more latronis in vitam , in bona, in pudicitiam cujusque irruat , nec secus atque hostis

3 capta

36쪽

capta grassetur in urbe. Poterit utique detineri , sorte occidi , quamvis perturbam malim , quam Conititur judicio. Etiam in Imperio 1mpliciter delato, hanCpotestatem, in ea specie, ipsis subditis adversus Principem tribuunt , qui alioquin Principum causae iniquiores non sit ni, Ut scilicet insurgere liceat in tyrannum, qui Principis personam deposuit , Sic Huberus de Pure Civit L. I. Seu 3. C. q. pr. Calii. Si Princeps in alieno Imperio manu rem agat, Vel per se, vel per Comites, quin manu repelli possit, non puto dubitandum. Si vero quid is achinetur adversus Principem hospitem , ejusve Imperium , si aliud commune delictiam perpetret, satis, puto, et rationi Guri Gentium , si quod hic Jus Gentium est si jubeatur finibus Imperii XCedere, CC

amplius turbare Rempublicam nostram. In causa aeris alieni idem dixerim nam arresto detinere Principem, Ut aes alienum

CX pungat, quamvis sorte stricti juris ratio permitteret, non permittit tamen a

nalogia ejus juris, quod delegatis ubique

Gentium receptum est. Si neges, ubi de Jure Gentium agitur, ex analogia disputari posis, ego negaverim, an quaestionem X Jure Gentium expediri i posse cum exempla deficiant, quibus consensus

37쪽

D FORO LEGATORUM CAP. III. 23 Gentium probetur , nec quicquam adeo supersit, quam ut ad legatorum Xemplum p s Reges WPrincipes quidem magis, ab arresto dicamus immunes, Win eo a caeteris privatis differre. Audio equidem Curiam Hollandia Anno I 693. ob aes alienum, in Hestandi arresto detinuisse Ducem Mehlemburgensem, Principem sui juris , sed , si vel verissimum id esset, quamvis sit, cur dubitem, ob ea, quae dixi , inde non licet EcereJus Gentium.

Francipis ona in alterius Imperio, anser arrestum forum tribuant.

Dixi de Principibus, nunc de ejus bonis dicamus dc ut dicamus, necesse est, quia non modo corporis, sedet bonorum ratione subjicimur potestati ejus judicis, ubi bona nostra sunt, quia subjicimur, ibi conveniri possumus , arre ito inclusis iis bonis. In causa civili cum id

inter privatos obtineat, ubicunque arresta frequentantur, ego nullus animadverto, cur non idem obtinere oporteat

quod ad bona extemorum Principum. Si

38쪽

et C. AN BYNXERSIIo ERab arresto Principis temperemus ob senstitatem personae , quis ona Principis in alieno Imperio aeque sancta esse dixerit usu Gentium invaluit, Ut bona, quae Princeps in alterius Ditione ibi Comparavit , sive haereditatis, vel quo alio titulo acquisivit , perinde habeantur , achona privatorum , nec minus, quam haeC, subjiciantur oneribus d tributis. Quia subdita sunt bona , subditorum cpnditionem sequuntur in omnibus d per omnia. Sina jas, Imperatoris Romani equos&χanes, dc si1 quid his minus est, olim et tam sanctos audivisie, d ea ratione veli Contradicere, risum dabis c bcos, nec ut serio respondeatur , impetrabis. Ne dicam, vel illam sanctitatem, quae tantopere praedicatur de legatis, mihi causim esse non videri, cur eximantur foro ejus, apud quem degunt, sed aliam dc longe diversim, quam Capite proxima CX ponam. Quod a bona externorum Principula

non Una tamen omnium sententia est.

go adsentior Hilligero ad DOMI L. VILC. I7. it. A. Cum ait Ratione rei etiamsi,

qui possidet, honore superior sit, inferioris juri dictionem subit , eoque respectu subditum

quem tradunt , et Regia dignitate emineat. Subditum vocat ratione sori, ciXCcutiΟ-nis, quam Judex forte decrevit in rem si

39쪽

bilem , sive pecuniam , e quacunque tandem causa debeatur utique, si me sequaris , sic ea interpretor. Et tamen Hubertis Praelen ad Tit. F. de ita jus vos. Loco , de Arres re se n. I. ita Censet atque si ea, quae Principibus exteris debentur e publica conventione, non reciperent arrestari laudans cum ibi, tum de ure civit. L. LIL Sess. i. . . . I. Curiae Frisicae sententiam , Ua 68 I. T. Nov. judicavit, pecuniam apud Quaestorem Frisiae , Imperatori Germanico debitam, pro obligatione , qua mperator aliis ad aliquot Imperialium millia tenebatur, arresto includi non potuisse

quia ait d. n. I. legitima ejus denunciatio fieri non poterat. Sane illam rationem nullius esse momenti palam est, cur enim denunciatio fieri non poterat ex clausula Edicti, transmissis, ut solet, eam in rem literis. Et an nemo Imperatori mandatarius eam pecuniam a Quaestore Frisico

erat exacturus si es t cur non ei secte denunciari posset magis probo quod ipse deinde d. n. I. eam sententiam improbet, dc magis politicam, quam juridicam appellet , additis rationibus, quasibi, si commodum est, leges. Quid 1-ceat, non quid utile sit, expediat , ad

40쪽

e C. AN BYNΚER HORTu dicentis ossicium pertinet. In consi- Aio Principis de utilitate Imperii cum maxime deliberatur, in Tribunalibus judicum, quid legibus constitutum sit, de- Cernitur, nec timetur vultus instantis tyranni. Saepe cum injuria subditorum Ordines decreverunt, quod e re publica esse videretur. Quo refero hanc speciem: Anno I 668 privati quidam Regis Hispanici Creditores tres ejus Regni naves bellicas, quae portum Flissingensem subiverant, ar- resto detinuerant, ut inde ipsis satisfieret, Rege Hispan ad certum diem per epistulam in jus vocato ad Judices Flissinfenses, sed ad legati Hispanici expostuationes Ordines Generales 12. Dec. Is 68. decreverunt, Zelandiae ordines curare vellent, naves illae Continuo dimitterentur liberae, admoneretur tamen per literas

Hispaniae Regina, ipsa curare vellet, Ut illis creditoribus, in causa justissima, satisfieret, ne repres alias, quas imploraverant, largiri tenerentur. Vide Aligem a L. XLVIII p. m. Io 3P-IO 27. Non quidem metui, sed unice commiserationi tribuendum est, quod Anno 16sq. creditores Comitis Palatinae , quae hic vulgo Bohemiae Regina audiebat, ut ejus bona arresto includere liceret, ab Ordinibus&Curia Hollandiae obtinere non potue

rint