De legibus et consuetudinibus Angliæ

발행: 1915년

분량: 443페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

Petere ii in imari per se rine viro. QUESTI sim nolit tali vir es uxor sua illi Oil tuli iniuste et cetera disseisivi talem uxorem suum. Eadem forma fieri osse ut videtur si servus extro potestatem domini in statu Iibero liberam uxorem duxerit cum libero tenemento. Si dominus cum servum talem disrationaverit

liberam uxorem eiecerit ili tenemento libero, cum servus liberum tenemen- fumicibere non possit nec ipsa audiri debeat sine viro, et quia tenementum illud non os perquisitum servi nisi tantum quod habet inde custodiam, mulier recuperabit non obstante exceptione servitutis. Et idem erit etsi non fuerit in statu libero de adquisitis dico sed non de adquirendis. Et per hoc breve determinabitur negotium nisi aliquis ipsorum sorte

moriatur vel ambo ante captionem assisse, quo casu si ambo et Xortantum Cadit omnino breve et assisa si tantum vir non ita, quia adhue habebit uxor regressum ad rhnam disseisinam i quod quidem non erit in casu converso. Si uxor seeerit disseisinam et postea nul Serit, tenet breve et procedet ' assisa, i et prima acie videatur quod adere debeat eo quod sine viro respondere non deberet. Respondebit autem sine eo, sed utrum respondere debeat vel non distinguendum est utrum ante impetrationem nupserit vel post Si ante, cadit breve Si post, non adit, quia nubere posset in fraudem. Item est quod vir ratione hereditatis uxoris sicut de communa pasturi fecerit disseisinam Sine uxore et praemoriatur: quaero an Xor teneatur post mortem viri de disseisina, sive in vita viri impetratum sit sive non Ad poenam non tenebitur, quamVi Steneatur ad restitutionem. Item est quod vir ita disseisitus fuerit, quodUXor relicto Viro proprio alteri viro adhaeserit et qui simul se tenuerint in Seisina, eleet Primo Viro, quaeritur qualiter prospiCietur ei, quia Videtur quod Sine uXore assisam portare non Dossit, et Si uXor adiungatur sequituri. 203 quod ipsa non est disseisita cum sit in possessione non videtur quod ad aliud recurrendum sit nisi ad sorum e clesiasticum, ut Compella-tUr equi Virum suum, et si saeta restitutione uxoris fiat restitutio hereditatis, vel fiat impetratio per breve novae disseisinae sub nomine utriusque, et si excipiatur contra assisam quod ei respondere non debeat Sine Xore, replicetur contra detentores de subtractione uxoris et iniusta detentione quasi de dolo et fraude, sicut fieri Posset si per parentes abducta esset et detenta et unde nihilominus procedet assis et per aSSiSamiudicabitur. Datur itaque eodem modo mulieri querenti et petenti restitutionem contra dominum capitalem excipientem de absentia viri, Ubi

y assisam V, G, Μ procedit, Α, Ε, B procedat, G. incurrendum, A, B, A, B; recuperandum, , G sub nomine, B, MA, B, M subtrassione, Α subtraXione, C.

132쪽

116 BRACTON DE LEGIBUS videlicet uxor eiecta fuerit ab aliquo malitiose cum prosectus fuerit vir

in Terram Sanctam vel aliam longam peregrinationem, ut uxor interim disseisita remaneat. Succurritur ei per officium iudicis de consilio curis licet non iure actionis, ut si ambo petant per assisam et excipiatur quod Sine viro petere non possit, XCipiatur contra disseisitores de fraude et dolo. Item habet tenens exceptiones Contra querentem, ut Si querenSexcommunicatus fuerit et tenens hoc docuerit per litteras ordinarii patentes, oportebit querentem docere de absolutione. Item ex ipere poterit Contra Personam querenti quod querens aCtione non habet ne querelam, eo quod in possessione sui nomine alieno ad quem pertinet querela, sicut Proeurator, CUStos, firmarius, servus vel familia. Quo probato cadit breve et assis versus tales, licet teneat versus alios qui habent actionem et per aliud breve. Item competit XCeptio contra querentem, ut si petat per

assisam dominus capitalis ubi competit ei districtio, sicut inter dominum et tenentem suum pro servitio debito, quia distringere debet si ad hoc

sumciat: si autem non recurrendum est ad superiorem quod vicecomessit ei in auxilium. Sed vice versa inter tenentem et dominum bene iacet, scilicet ubi dominus tenentem suum de tenemento suo disseisiverit. Item competit exceptio contra assisam quare debeat remanere ex ipso dominico, sicut est inter dominum querentem et tenentem suum si tenens suus ei redditum non reddiderit Iacet tamen inter tenentem querentem et dominum deicientem, sicut inter alias quasQuinque Personas. ES enim redditus quandoque liberum tenementum, quandoque proVenit ex aliquo

libero tenemento, ut si aliquis feossaverit alium de aliquo tenemento pro homagi et servitio, Vel si cum quis liberum tenementum habeat de illo tenemento dederit alicui redditum vel sine tenemento, vel Cum tenemento constituerit alicui redditum pro se et heredibus suis, pro aliqua servitute habenda in alieno. Si autem debeat quis redditiun domino suo vel servitium et illud omnino non dedixerit sed sorte non solverit, non iacet assis inter dominum et tenentem suum, sed districtio tantum si dominus distringere possit et velit. Si autem non possit Cum Velit, recurrat ad auxilium domini regis quod praecipiat vicecomiti quod sit ei in auxilium, et unde non competit ei assis quamdiu distringere possit per Se Vel per superioris at ilium. Si autem tenens suus ipsum omnino deadvocaverit quod nihil tenuerit de eo, tunc statim esset districtio, propter quod dicunt quidam quod dominus petere debet terram in dominico, nihilominus tamen videtur quod locum habeat assis novae disseisinae de libero tenemento cum deficiat districtio, quia re vera licet tenens sit

sic, CE si quid, C: si quis MSS. gen. superiorem scilicet ad Vicecomitem V, OB MB. dominio V. G domino, C. ' quando, A, B, C, A. Μ, . aliquem, A, C ex OB, A, M. cessat, A, C V restat, G.

133쪽

tuin ad se ipsum, ei si iacebis assisa quin est quod extraneus non dominus per vim compellat tenentem quod ei solvat redditum vol quod

domino non solvat contra voluntatem tenentis, talis extraneus domino facit disseisinam et non tonens quasi de libero tenemento domini. Cum tenens ad uitionem sui excipiat contra assisam quod assis Procedere non debeat ' de servitio quia teneth de tali statim Pro9ter Cognitionem cessat districtio et adit assisa, sed non ut ille contra quem assis arra-miata est quietus recedat, sed per hoc quod cognos it quod de eo tenet

in iudicio, sine alio brevi praecipiatur vicecomiti quod distringat confitens. 203b tem propter cognitionem quod solvat servitium debitum, et quod vicecomes sit in auxilium ad distringendum si opus fuerit, et si contentio fuerit de qualitate vel quantitate servitii, hoc remaneat inter partes discutiendum. Et illud idem erit si tenens de voluntate sua

solvat eXtraneo. Sed Versus y extraneum competit assis domino si dominus voluerit et contra tenentem districtio, cum dominum non eadvocaverit, sed altero istorum contentus erit. Si autem per districtionem VerSUS tenentem recuperaverit cum eadvocatus non fuerit, vel eum deadvocatus fuerit recuperaverit redditum per assisam, ille qui eadVocavit vel gratis solvit non domino utriquet de servitio tenentur, domino Pery neCessitatem et non domino propter voluntatem, et ita fiati districtio sive plures fuerint medii sive non, quia Capitalis dominus semper se capiati ad seodum suum et tenens ad suum arantum Districtio

tamen domini modum debitum non excedat, quia semper iacet districtio quicumque uerit in possessione, custos, Creditor firmarius vel alii. Item si quisy tenentem eiecerit, domino competit districtio et tenenti disseisina. Si autem sit redditus qui in detur alicui ex tenemento in feodo sibi et heredibus suis, aut datur cum districtione Vel sine. Si autem eum, tune

ut supra. Si autem sine tunc assisa. Si autem redditus sit proveniens ex Camera, tunc ne distrieti ne assisa, sed breVe de annuo redditu. Item sit redditus sit provenien ex tenemento Solvendum ' per manum kalterius quam tenentis, adhuey subesse poterit districtio vel disseisina. Item competit redditus ali ut non aliqua ratione praedicta sed ratione alicuius rei intermediae δ' ut si per i pia redditum aliquem ratione alicuius hundredi, cum quidam finem fecerint pro seotis et huiusmodi, non poterit quis assisam habere ratione talis redditus nisi habeat hundredum, et qui

134쪽

1IS BRACTON DE LEGIBUS habet hundredum ille redditum habeat donec hundredum convincatur ab eo, et sic fiat de similibus.

ceptio quo competit contra querentem eae emoria tenentis. COMPΕΤΙΤ etiam XCeptio tenenti X Persona Sua Propria Contra querentem, ut si dicat quod ipse non fecerit ' disseisinam si disseisina ibi uerit,

Sed alius ante essor vel praedecessor Suus qui mortuuS St, et PS non utitur alia' seisina quam ipsi secerunt, et cum iniuria personalis sit ad heredes non extenditur neque ud SUCCeSSOres, ne eodem modo Cum Per-Sonalis sit, quia poena tenebit suos auetores. Igitur ulla actione opus erit

per breve de ingressu Item si dicat quod ipse non fecit disseisinam sed alius, licet rem habeat disseisitam, videndum erit utrum illar habeat s. 204 vitiosam, scilicet statim post disseisinam, sive de voluntate primi et principalis disseisitoris, si ut ex aliqua iusta causa adquisitionis,

sive ad unum pervenerit sive ad plures de manu in manum, SiVe Contra

voluntatem primi disseisitoris per disseisinam vel pery intrusionem. Quibus casibus sine primo et prinei pali disseisitore non respondebit quia per sedisseisinam non fecit sed eum alio, secundum quod videri poterit si rex disseisinam se erit et postea rem ad alium statim transtulerit, quilibet est disseisitor principalis, rex primus et principalis propter actum, et alius similiter principalis propter recentem ingressum, et quumVi princi-Pali sit, tamen sine rege non respondebit quia simul cum eo secit disseisinam. Item ne Vice versa primus et principalis non respondebit sine SeCUndario, quia in eo restituere non potest. Item si per longum intervallum post disseisinam ad alios res pervenerit, sive ad unum Sive ad Plure SUCCessiVe, tales non sunt principales disseisitores licet sint rei vitiosae iniusti detentores, ut supra plenius de translationibus. Quis diei debeat principalis disseisitor, quis ecundariuS. A maiorem autem evidentiam videndum est per eXemplum quis primus et principalis disseisitor sit, et quis principalis sed secundarius eo quod Seisinam habuerit rei disseisitae post disseisinam. Et sciendum quod facit quis disseisinam nomine proprio et aliquando nomine alieno, Sicut Pro- Curator, Servus Vel familia. Item sunt disseisitores primi et principales, et sunt disseisitores secundarii. Item sunt primi et principales disseisitores, et sunt secundari rei disseisitae iniusti detentores, unus vel plureS, OSt disseisinam, et non sunt disseisitores. Item sunt primi et principales dis-Seisitores per se et Sine aliis, antequam rem disseisitam ad aliam transtulerint de Voluntate vel contra voluntate, et Cum translata fuerit alii

135쪽

I E SSIS NOV. E S El,l. E III incipiunt esse rincipales dissol si toros O detentores, non Der se sed cum

aliis primis et principalibus stem sunt primi vi rincipales disseisitores quoad primum ei principalem disseisitorem ei quoad 'rimum disseisitum,

cum tali in Dosi riniam dissolsina in primit in o 'rincipalem disseisitorem disseisiverint, quia tenentur lo disseisina in in rimo disseisit Propter

recentiam disseisinoe, quam primo et principali disseisitori propter commodum possessionis , autem os intervallum disseisinam secerit, non tenetur disseisito primo nisi tantum ad restitutionem, et non ad Do nam. Secundo vero disseisito et disses itori tenetur ad utrimque, et refert utrum sint translatio ante impetrationem brevis vel post. Item primus et principalis esse poterit unus per se, et alii in secundarii, i plures sicut unus, ut si post primam disseisinam res in translata fuerit ad plures, sive in de voluntate primi disseisitoris sive in contra Voluntatem. Et eodem modo possunt esse plures primi et principales disseisitores quoad iniuriam, et principales disseisitores quoad rem post partitionem. Item possunt essedisseisitores, licet non rincipales neque primi neque secundarii, sicut

sunt illi qui sunt in auxilio et consilio, et ad quos nihil pervenerit de redisseisita. Item acit quis disseisinam non nomine proprio ut praedictum si est, sed nomine I alieno, ut si δ' pro urator, servus vel familia nomines. 204b dominorum fecerint disseisinam, ipsi semper erunt primi et principales quousque domini eorum factum k eorum ' advocaverint et idisseisinam vel ' deadvocaverint.* Si autem advocaverint, tune incipiunt esse principales disseisitores et primi, ' principales propter eisinam k rei disseisitae, et primi eo quod ratum habent factum suorum, δ' quia rati- habitio retrotrahitur ad primum factum suorum, et si inCipiunt 8Seprimi et principales et sui' desinunt esse principales. Si autem factum suorum ' deadvo averint, et cum interpellati fuerint qualitereumque ab homine vel alio modo a tum non emendaverint, adhue tenentur, dum tamen Si praesentes sint et se gratis posuerint ' in assisam licet in brevi

non nominentur. Si autem actum suorum emendaVerint sive ante impetrationem sive post, dum tamen ante captionem assisse, a poena disseisinae

liberabunt se et suos. Si autem in remotis agant domini ita quod interpellari non possint, δ' nec aliquid sciverint de disseisina, propter hoc non remanebit assis in odium disseisitorum, et remanebunt disseisitores primi et principales, ita quod si assis faciat pro eis remaneant domini in seisina

136쪽

120 BRACTON DE LEGIBUS

de facto suorum. Si autem contra eos, reCuperabit querenS, et dominus cum redierit, si saetum eorum advocaverit, incidit in poenam disseisinae cum suis, et si viderit sibi expedire agat de convictione. Si autem antequam redierint et advocaverint disseisinam moriantur domini et succedant heredes, adhue possunt heredes saetum suorum advocare vel deadvocare ante captionem asSiSpe, quia eorum a tum ab antecessore non fuit advocatum, quod si esset, ita esset primus et principalis disseisitor et teneretur ad δὲ poenam et ad restitutionem, et si non transiret disseisina usque ad heredes quoad poenam, quamvis quoad restitutionem per breve de ingressu. Sed cum non advocavit, y si transit advocatio disseisinae usque ad heredes ut δ Si advocent factum Vel non advocent,

et sic teneantur de iniuria vel non teneantur. Quod autem dictum est de domino et herede suo dici poterit de abbate Vel priore mortuo et eorum successoribus. Si autem abbates et priores vivi sint, et antequam advocaverint depositi vel ad alias dignitates translati, adhuc erit idem in personis Successorum quod dicitur superius in personis heredum, sive impetratum sit Contra eos sub proprio nomine appellativo δ' vel sub nomine dignitatis vel sub utroque. Si autem ante depositionem k vel mutationem adVocaverint disseisinam, ipsi tenentur post depositionem -- vel mutationem, et ita quod si ante depositionem y vel mutationem -- petratum Sit Contra eos, pro edet δ' assis sub δ' nomine abbatis vel prioris etiam post depositionem vel mutationem. Si autem post δ' depositionem vel mutationem sui impetratum, Cum adVocarent δ' tenentur tamen Xratiliabitione et conveniendi sunt per breve de ' nova disseisina,' non sub nomine abbatis vel prioris sed per tale breve Questus est nobis talis quod talis monachus vel Canonicus quondam abbas de tali loco et tales iniuste et etera. Et idem erit si translatus fuerit, scilicet episcopus talis

Si quis recenter ingreditur post disseisinam. SI quis autem recenter ingreditur post disseisinam flagrante maleficio, non est mirum si teneatur de disseisina cum res in se sit vitiosa propter disseisinam. Scit enim aut scire debet quae vel' qualis sit res quam ingreditur si vitiosa per disseisinam, sicut ille qui rem emit scire debet utrum libera sit vel serva per impositionem sive Constitutionem Servitutis. Item utrum sit onerata Vel non. Item utrum contentiosa sit per diligen-

137쪽

s 205 tem impetrationem ei diligentem rosecutionem, et sive sic sive si . semper fenebitur necipiens ad cenam vel ad restitutionem vel ad utramque. Et scienduin quod diligens os illo qui incontinenti post disseisinam impetraverit, quod quidem non valebit nisi diligenter post

impetration Di su Ori Dro Oculus. Diligon enim esse poterit in impetratione et Ogligens in prosecutione, vel diligens vel negligens in utroque.

Et si in utroque diligens uerit non proeiudicabitur ei quamvis captio

assis: ad tempus disseratur. Multas vero alias exceptiones tenens habere poterit ex persona sua, sicut inserius de exceptionibus plenius dicetur. Eaeceptio contra assisam, si iniuste et sine iudicio.

Si autem nulla sit exceptio qui competat tenenti ex ipsa iurisdictione vel ex ipso brevi vel ex personis partium, tunc videndum erit si aliqua competat ex ipso facto Continetur enim in brevi scilicet, questus est nobis talis quod talis iniuste et sine iudicio disseisivit talem. Quae quidem verba iniuste et sine iudicio accipi possunt simul coniunctim vel divisim sive disiunctim scilicet iniuste vel sine iudicio. Iniuste quia sine iudicio, sine iudicio quia disseisitor nullam habuit actionem, vel cum actionem habuerit noluit iudicium expectare sed feeit se iustitiarium, et potius uti voluit viribus quam iudicio. Iuste prima facie propter ius, sed iniuste propter iniuriam quia sine iudicio vel iniuste quia liceti cum iusto Iudicio sed a non suo iudice, et ideo iniuste quia non habet executionem, vel si habeat, quod idem est ut si iustitiarius vel curia alicuius licet iurisdictionem habuerit hin scienter male iudicaveriti vel ignoranter, Vel saltem aliquis qui non habet iurisdictionem neque Coertionem, si velit sententiam suam Xe utioni demandare, et si iniuste quamvis cum iudicio I simul et Coniunetim vel iniuste per se quantum ad disseisitum qui iuste seisitus fuit et iniuste disseisitus, vel iniuste quantum ad disseisitorem qui sine iudicio disseisivit. Item iniuste quantum ad disseisitum qui sine iudicio eicitur, licet iuste ab eo qui ius habet prima sacie, tamen δε iniuste quia sine iudicio, quia quamvis verus dominus ius habeat in re et iuste eiciat, tamen iniuste eicit quia sine iudicio et quia in propriis viribus reposeit quod per iudieem reposcere deberet, δ' ideo per iudicium restituat quod

sibi sine iudicio viribus usurpavit, numquam postmodum nisi Victantum Super Proprietate audiendus, et hoc si post tempus eiciatur quod sufficere pro titulo, ad hoc quod sine brevi non δ' teneatur tenens respondere SeCUS autem est si incontinenti reiciat disseisitorem. Item iniuste quia sine

138쪽

I22 BRACTON DE LEGIBUS iudicio dici poteriti quantum ad disseisitorem si ab alio uerit eiectus

qui ius non habet, sive incontinenti Sive POSt tempus, ProPter Commodum possidendi, cum ille qui in possessione uerit iuste vel iniuste, et nomine proprio qualiter umque et non alieno, Plus iuris habeat in possessione quam ille qui est extra possessionem et ius non habet. Et unde si cum talis esset eXtra possessionem et Petere vellet versus ' iniuste possidentem, non haberet actionem. Et unde si sine iudicio viribus eiciat iniuste possidens. 205b tem Cum per iudicium non possit, merito debet ei per iudicium restituere quod sibi ' sine iudicio et ideo' iniuste viribus usurpavit, nulla obstante exceptione proprietatis vel liberi tenementi contra spoliatum. Item si quis in seisina suerit per iudicium tunc refert utrum iudicium iustum fuerit vel iniustum, quia si iustum iuste possidebit, quia iuste possidet qui praetore auctore possidet, iuste tamen auetoritatem' interponente. Si autem auctoritas iniuste interposita suerit iniustum erit iudicium, et ideo revocandum, et non solum facit curia quae δ iudicat iniuriam et disseisinam, Verum etiam ballivus curis qui tale iudicium iniustum fuerit executus, δ' et non solum ballivus Verum etiam dominus vel alius qui ex tali iudicio aetus fuerit possessionem, non tamen ad poenam sed ad restitutionem, quia liberabitur a poena qui immunis est adisseisina. Haec autem tenenda sunt si de tali iudicio in curia facto constiterit per examinationem, Vel partium confessionem Vel alio modo. Si autem taliter constare non possit vel iuratores assisse dubitaverint vel nihil sciverint de iudicio, praesum tamen debet quod curia bene iudi-Caverit donee probatum fuerit in contrarium, quia in meliorem partem declinare debet interpretatio, et ita quod querens nihil capiat per assisam, sed sibi perquirat si voluerit versus curiam de iniusto iudicio, et quod summoneatur Curia quod recordari faciat eleetera, et habeat recordum. Et quod melius est Secundum Martinum quod praecipiatur vice Omiti quod ipse praecipiat domino vel ballivo curis quod* recordarit faciant 'et habeant ' recordum ad certiun diem per tale breve. δ' Et de hac materia

MSS. gen. Rex te salutem. Si A. secerit te securum de Clamore Suo Prosequendo, tune

assumptis tecum quatuor discretis et legalibus militibus de comitatu tuo in propria persona tua accedas ad curiam talis de . et in praefata curia illa recordari sacias loquelam quae fuit in eadem curia per breve nostrum de recto inter ipsum A. Petentem et B. tenentem de tanto terrae cum pertinentiis in . unde idem . queritur sibi salsum actum suisse iudicium in eadem curia vel sic, unde queritur quod favorem talis qui est tenens iniustum differtur iudicium. Et recordum illud habeas coram iustit nostris etc. sub sigillo tuo et per quatuor legales milites vel homines ex illis qui

recordo illi intersuerunt. Et habeas ibi et . Y.

139쪽

bi et is in 3 itinere ipsius Martini in comitatu Sus leto anno regis uenrici duodecimo, assisti novi e disseisinoe, si taceanus de bernesterne, ut, dictum ui quod ille de quo querebatur quod per considerationem talis curio recuperavi seisinam suam. Et quod nec partibus nec iurator,bus fides adhiberi debeat in hac parte sine recordo, habetis de itinere eiusdem Martini ad assisas novo disseisino capiendas et notas deliberandas eodem comitatu, massisa novo disseisinoe, si Laurentius carni- sex. Qualiter autem summoneri debeat curia et quo modo videndum. 'Et sciendum quod qui sic recuperaverit per iudicium vocare debet curiam ad aranium de iudicio illo per auxilium curio domini regis, sive δ' uerit in itinere iustitiariorum sive coram iustitiariis ad hoc specialiter constitutis, et dabitur partibus dies de die in diem, et interim fiat recordum et veniat. Item iniuste quamvis iusto iudicio, ut si ab eo qui iurisdictionem

non habet iudicatum fuerit bene sive male, cum non possit iudicium Suum executioni demandare o si illud fuerit qualitercumque executus, a Citdisseisinam iniuste quamvis iuste iudieaverit, quia iudex ecclesiastieus iurisdictionem non habet neque coertionem in laico feodo nec in aliis3'qiue pertinent ad dignitatem et' coronam domini regis. Item poterit intervenire iustum iudicium ab initio, ut in districtionibus faciendis, et vertitur ex post facto in disseisinam, sicut in burgagio 3 et tenuris' eX-terioribus, ut si dominus per Considerationem curiae sua Pro defeetu ervitii ceperit tenementum tenentis sui in manum suam sicut simplexnamium,3 donec de redditu fuerit satissaetum. Sed eum talis cuius tenementum suerit obtulerit de satisfaciendo de redditu et arreragiis, restitui debet ei possessio. Et si dominus hoc re usaverit, extune erit manifeStadisseisina. Et de hae materia inveniri poterit in itinor praedicti 'Martini in comitatu Cantiae, anno regis Henrie duodecimo. Item est quod quis intraverit tenementum alicuius per conventionem, et Videtur quod hoCf. 206 facit iniuste quia sine iudicio et antequam sciatur veritas de

conventione. Et unde Videretur quod querens reCuperare deberet per assisam. Sed re vera non recuperat, quia licet videatur prima acie quod assis locum habere debeat, eliditur tamen assis Per XCOPtionem Conventionis cum talis per conventionem fuerit in possessione, et multo

140쪽

124 BRACTON DE LEGIBUS

fortius si quis fuerit in possessione ad terminum et retinuerit per Conventionena, et contra conventionem fuerit eiectus . Si autem per vim teneatur extra habet actionem e conventione, et Si Parit OnVentio XCe9tionem possidenti, et ei qui non possidet notionem. Et ideo habet ille qui possidet exceptionem eo quod ingreditur possessionem de voluntate querentis, quia hoc semel voluit licet postmodum velle desinat, quia 'sufficit semel voluisse, nec dissolvi poterit mutua voluntas nisi ex mutua voluntate contraria. Et unde in omnibus videndum erit an satisfactum fuerit in conventioni vel non, et ita si ille qui queritur contentus esse debeat vel non. Et si convenerit quod ingredi posset, ut supra de donationibus plenius, et sic incidit conventio in assisam, et per hoc cadit assisa et vertitur in iuratam ad inquirendum de conventione. Item contra hoc quod dicit disseisinit. ITEM excipi poterit contra assisam e hac dictione disseisivit eum, δὲ quia dici poterit quod talis numquam fuit in seisina. Dicitur enim qui k amittit

possessionem Sed non ille qui numquam in possessione fuit, nec competit alicui assis nisi ei tantum qui tunc cum deiCeretur possidebat, nec alius deici visus est quam qui in possidet nomine proprio. Non enim poterit disseisiri qui numquam seisinam habuit, nec nomine Proprio ne alieno. Item si nomine alieno sicut procurator, creditor vel firmarius vel Servus, licet naturalem habeant possessionem et eiciantur, non eis Competitassisa, sed domino proprietatis qui semper habet civilem et per tales sibi retinet naturalem. Et quia longe aliud est esse in seisina quam seisitus, sicut longe aliud est esse in possessione quam possidere, videndum erit qui seisitus est ad hoc quod seisinam suam recuperare Possit, et qui non.

Et sciendum quod sunt quidam δε in seisina et non seisiti, sicut sunt illi qui nomine possident alieno ut supra dicti, licet fuerinti in possessione de voluntate dominorum et licet quodam modo seisiti sunt quoad usum

et quoad fructum, non tamen seisiti in sunt quoad liberum tenementum, licet alio modo recuperare possint posseSSionem Suam quam Per RSSiSRm,

ut inferius dicetur. Item sunt non nulli qui in seisina sunt et non seisitiante tempus quod Sumeere possit pro titulo, et quod pacificum sit et longum per negligentiam vel in patientiam vel impotentiam dominorum, quales sunt intrusores et disseisitores et alii qui ratione adiuncti fuerinti' in seisina ut de libero tenemento, sicut vir cum uxore inter quos nulli liberi si post mortem uxoris se tenuerit in seisina, vel si sorte liberos ha-

SEARCH

MENU NAVIGATION